PLAN OCHRONY PPK

Załącznik
do Uchwały Nr XXXI/187/2005
Rady Gminy Krościenko n.D.
z dnia 30 czerwca 2005 roku
PLAN OCHRONY
POPRADZKIEGO PARKU KRAJOBRAZOWEGO
Rozdział 1
Dane ogólne
§ 1.
Podstawą prawną funkcjonowania Popradzkiego Parku Krajobrazowego, zwanego
dalej Parkiem jest: Rozporządzenie Nr 298 Wojewody Małopolskiego z dnia 27
września 2001 r. w sprawie zmiany uchwały Nr 169/XIX/87 Wojewódzkiej Rady
Narodowej w Nowym Sączu z dnia 11 września 1987 r. w sprawie utworzenia
Popradzkiego Parku Krajobrazowego (Dz. Urz. Województwa Małopolskiego Nr 141
poz. 2086).
§ 2.
Powierzchnia Popradzkiego Parku Krajobrazowego wynosi 54 212,09 ha, w tym:
1)
41 004,33 ha lasów (75,64% powierzchni),
2)
174,64 ha wód (0,32% powierzchni),
3)
8 611,34 ha gruntów rolnych (15,88 % powierzchni),
4)
3 304,28 ha terenów zainwestowanych (6,10 % powierzchni),
5)
1 117,50 ha pozostałych terenów (2,06% powierzchni).
Powierzchnia otuliny Parku wynosi 24 802,78 ha.
Park położony jest w województwie małopolskim w 11 gminach,
1.
2.
3.
Związki PPK i otuliny z podziałem administracyjnym
Gmina
Lp.
Park
Otulina
% pow.
ha
Parku
468,16
1,88
Razem Park i Otulina
% pow.
ha
gminy
805,34
15,27
5 275,31
337,18
% pow.
Parku
0,62
Krynica
14 348,59
6 241,99
11,51
2 858,13
11,51
9100,12
63,42
3.
Łabowa
12 088,70
6 123,67
11,30
2 379,50
9,58
8503,17
70,34
4.
Łącko
13 300,00
1 491,37
2,75
4 138,33
16,66
5629,7
42,33
5.
Muszyna
14 065,21
14 065,21
25,94
―
14065,21
100,00
6.
Nawojowa
4 917,00
1 336,70
2,47
2 309,79
9,3
3646,49
74,16
7.
Ochotnica Dolna
14 106,00
1 491,53
2,75
365,24
1,47
1856,77
13,16
8.
Piwniczna
12 651,08
12 398,25
22,87
252,83
0,69
12651,08
100,00
9.
Rytro
4 201,32
3 317,30
6,12
884,02
4,02
4201,32
100,00
10.
Stary Sącz
10 175,44
2 637,10
4,86
7 262,59
29,24
9899,69
97,29
11.
Szczawnica
8 758,49
4 771,79
8,80
3 884,19
15,64
8655,98
98,83
―
54 212,09
100,00
24 802,78
100
79014,87
―
Nazwa
1.
Krościenko
2.
razem
ha
ha
Źródło: wg danych marszałka województwa małopolskiego, 2004 r.

stan w roku 2004
1
4.
5.
na terenie powiatów:
1)
nowosądeckiego,
2)
nowotarskiego.
Według podziału geograficznego Popradzki Park Krajobrazowy położony jest
w obrębie:
1)
prowincji:
Karpaty Zachodnie i Podkarpacie,
2)
podprowincji:
Zewnętrzne Karpaty Zachodnie,
3)
makroregionu: Beskidy Zachodnie,
4)
mezoregionu:
Beskidu Sądeckiego.
Według regionalizacji przyrodniczo-leśnej Park położony jest w Krainie VIII –
Karpackiej.
§ 3.
Stan środowiska Parku charakteryzują następujące dane:
1.
Wody powierzchniowe w Parku wykazują:
1)
Poprad – na odcinku od granicy do Muszyny prowadzi wody złej jakości ze
względu na zanieczyszczenia fizykochemiczne, na pozostałym odcinku
stan wód jest niezadawalającej jakości ze względu na zanieczyszczenia
fizykochemiczne i bakteriologiczne,
2)
Muszynka – jakość wód na całej długości jest niezadawalająca i zła ze
względu na zanieczyszczenia bakteriologiczne, od ujścia Kryniczanki
współdecydują o tym także zanieczyszczenia fizykochemiczne.
2.
Wody podziemne czwartorzędowe są zanieczyszczone i nie nadają się dla celów
zaopatrzenia w wodę pitną.
3.
Jakość wód podziemnych zbiornika trzeciorzędowo-kredowego 438 jest dobra,
odpowiada klasie Ib, wody są łatwe do uzdatniania dla celów pitnych. Zbiornik
jest jednak silnie narażony na zanieczyszczenia przenikające z powierzchni
terenu.
4.
Stan czystości powietrza odpowiada normom.
5.
Gleby Parku nie wykazują podwyższonej zawartości Pb i Cd, jedynie przy
głównych drogach występuje zwiększona koncentracja cynku i ołowiu.
Poważnym problemem są procesy erozyjne.
§ 4.
Podstawową infrastrukturę w Parku stanowią:
1.
Drogi:
1)
krajowe
– ok. 13 km,
2)
wojewódzkie
– ok. 56 km,
3)
powiatowe
– ok. 76 km,
4)
gminne i lokalne – ok. 230 km.
2.
Linia kolejowa o długości ok. 47 km.
3.
Infrastruktura techniczna:
1)
Linie energetyczne:
Przez obszar Parku przebiegają linie napowietrzne wysokiego, średniego
i niskiego napięcia:

110 kV o długości około 46 km, biegnąca wschodnim i
zachodnim skłonem pasma Jaworzyny Krynickiej (wzdłuż
Popradu),

30 KV i 15 KV zasilające stacje transformatorowo-rozdzielcze.
2)
Sieć gazowa:
2
3)
4)
5)
1.
2.
Przez południowo wschodni obszar Parku przechodzi magistralny gazociąg
wysokociśnieniowy 200/150 mm Pn 2,5 Mpa zaopatrując w gaz sieciowy
część gmin Krynica oraz Muszyna.
Gazociąg ten przesyła żądane ilości gazu ziemnego do sieci rozdzielczych
zlokalizowanych na terenie poszczególnych miejscowości.
sieć wodociągowa:
Wodociągi komunalne – około 60 km, zaopatrzenie w wodę odbywa się
również poprzez sieć wodociągów lokalnych, sąsiedzkich głównie z ujęć
powierzchniowych potoków, z ujęć źródeł oraz studni kopanych.
gospodarka odpadami:
W parku znajdują się dwa czynne wysypiska odpadów komunalnych w
Andrzejówce i Krynicy Głębokim o pojemności około 80 000 tyś m 3
obsługujące gminy Krynica oraz Muszyna oraz jedno wysypisko
rekultywowane w Kosarzyskach. Pozostałe gminy składują odpady poza
terenem parku. Wszystkie gminy prowadzą selektywną zbiórkę odpadów.
odprowadzanie ścieków:
Na terenie parku znajduje się 5 komunalnych oczyszczalni ścieków w
Krynicy, Muszynie, Żegiestowie, Łomnicy (docelowo do likwidacji) oraz
Piwnicznej, o łącznej przepustowości około 19 250 m3/d, do których ścieki
są dostarczane siecią kanalizacji o długości około 150 km. Część domów
wczasowych posiada własne oczyszczalnie ścieków, lub szczelne szamba,
z których ścieki wywożone są do oczyszczalni. Na obszarach nie
skanalizowanych odbiornikiem ścieków sanitarnych z gospodarstw
domowych są szamba, w szeregu przypadków w znacznym stopniu
nieszczelne, z których ścieki wprowadzane są do ziemi i rowów. Na terenie
Parku znajduje się jedynie kilkanaście przydomowych oczyszczalni
ścieków.
§ 5.
W Parku występują trzy podstawowe formy własności gruntów:
prywatna, państwowa i gminna. Większość terenów, tj. 50% powierzchni stanowi
własność prywatna, 44% powierzchni to własność Skarbu Państwa, 6%
powierzchni zajmują grunty gminne.
Park zamieszkuje ok. 36 000 osób, co daje średnią gęstość zaludnienia ok. 66
osób/km2.
§ 6.
Zagospodarowanie turystyczne w Parku stanowią:
1.
trzy ośrodki informacji turystycznej zlokalizowane w Krynicy, Muszynie i
Piwnicznej,
2.
ścieżki przyrodnicze:
1) ścieżki istniejące:
a) ścieżka przyrodnicza w rezerwacie „Las Lipowy Obrożyska",
b) przyrodnicza ścieżka dydaktyczna na terenie Roztoki,
c) ścieżka dydaktyczna na Górze Parkowej w Krynicy,
d) ścieżka geologiczna „Uhryński Potok",
e) szlak przyrodniczy im. Hrabiego Adama Stadnickiego,
f) ścieżka dydaktyczno-przyrodnicza Uroczysko Feleczyn,
g) ścieżka przyrodniczo-leśna na Jaworzynie Krynickiej,
h) ścieżka ornitologiczna na Łopacie Polskiej,
i) ścieżka dydaktyczna Dolina Muszynki
2) ścieżki nowe planowane:
3
3.
4.
5.
6.
7.
8.
a) ścieżka przyrodnicza na terenie Małej Roztoki,
b) ścieżka geologiczna w okolicy Hali Łabowskiej,
szlaki turystyki pieszej, których łączna długość wynosi ok. 376 km,
szlaki rowerowe, których łączna długość w Parku wynosi ok. 102 km,
szlaki konne, których łączna długość W Parku wynosi ok. 98 km,
szlaki turystyki narciarskiej, których łączna długość w Parku wynosi ok. 104 km,
istniejące stacje i wyciągi narciarskie:
1) na terenie parku znajdują się cztery duże stacje narciarskie (Krynica Słotwiny,
Jaworzyna Krynicka, Wierchomla, Sucha Dolina),
2) łącznie w parku znajdują się 42 wyciągi oraz koleje narciarskie o łącznej
przepustowości około 23 000 osób na godzinę,
baza noclegowa:
1) bazę sanatoryjną tworzy ok. 30 obiektów o ok. 3085 miejscach noclegowych,
2) bazę hotelarsko-turystyczną tworzy ok. 195 obiektów o ok. 11200 miejscach
hotelowych,
3) na terenie parku znajduje się 6 schronisk kwalifikowanej turystyki górskiej o
ok. 200 miejscach noclegowych,
4) bazę aroturystryczną tworzy około 60 gospodarstw agroturystycznych,
Rozdział 2
Diagnoza stanu przyrody, krajobrazu i zasobów kulturowych
1.
2.
3.
4.
§ 7.
Popradzki Park Krajobrazowy znajduje się w strefie płaszczowiny magurskiej
wykształconej w postaci fliszu – odpornych na niszczenie piaskowców
przeławiconych zlepieńcami, łupkami i marglami z wyjątkową strefą
hydrochemiczną
o bogatych
zasobach
zmineralizowanych
wód
wykorzystywanych leczniczo.
Na terenie Parku znajduje się eksploatowane złoże piaskowców w Wierchomli.
Rzeźba terenu jest bardzo zróżnicowana. Dominują dwa pasma górskie:
Radziejowej (1262 m n.p.m.) i Jaworzyny Krynickiej (1114 m n.p.m.) oddzielone
od siebie głęboką doliną Popradu. Cechą charakterystyczną rzeźby jest:
1)
gęste rozcięcie wyrównanych, szerokich wierzchowin dolinami potoków,
2)
powszechność
licznych
osuwisk
zwietrzelinowych
i
skalnozwietrzelinowych,
3)
występowanie kotlin środgórskich (Muszyny, Powroźnika, Tylicza).
Główną rzeką Parku jest Poprad posiadający liczne dopływy potoków, w tym:
1)
prawobrzeżne: Muszynka, Złocki, Szczawnik, Milik, Wierchomlanka,
Łomniczanka, Jaworzynka, Głęboczanka,
2)
lewobrzeżne: Czercz, Młodowski, Wielka Roztoka, Przysietnicki.
Południowe stoki Pasma Radziejowej odwadniają liczne potoki, które poprzez
Grajcarek wpływają do Dunajca, a północne stoki Jaworzyny Krynickiej
odwadniają potoki uchodzące do Kamienicy Nawojowskiej.
Obszar Parku charakteryzuje się natomiast różnorodnymi i złożonymi warunkami
hydrogeologicznymi.
Poziomy
wodonośne
występują
w
utworach
czwartorzędowych, trzeciorzędowych i kredowych, przy czym największe
znaczenie wodonośne ma poziom trzeciorzędowo-kredowy. Zasięg głębokości
tego poziomu jest zmienny i waha się od 70 do 120 m. Poniżej w obszarze
zaburzeń tektonicznych znajduje się strefa hydrochemiczna z wodami
4
5.
mineralnymi. Jej zasięg głębokości dochodzi do 1000 m (wg najgłębszego
z odwiertów).
W Parku występują gleby o zróżnicowanym typie i wartości biologicznej. Są to
gleby w przeważającej mierze słabe. Dominują gleby klas V, duży odsetek
stanowią też gleby klasy VI. Pod względem przydatności rolniczej zaliczane są
do kompleksu 12 owsiano-ziemniaczanego oraz kompleksu 13 owsianopastewnego górskiego.
§ 8.
W Parku występują następujące ekosystemy:
1.
leśne, o łącznej powierzchni 41 004,33 ha,
2.
lądowe nieleśne, o łącznej powierzchni 1117,50 ha, w tym agrocenozy 8611,34
ha,
3.
wodne, o łącznej powierzchni 174,64 ha.
§ 9.
Główne siedliska przyrodnicze i zbiorowiska Parku to:
1.
siedliska leśne – 75,64% powierzchni, w tym:
1) łęgi reprezentowane przez zarośla wierzbowe, olszynę karpacką, olszynę
bagienną i jedlinę ziołoroślową,
2) grądy reprezentowane przez grab zwyczajny, klon polny, jawor zwyczajny,
jodłę pospolitą,
3) buczyny, a w tym żyzna buczyna karpacka, buk zwyczajny z udziałem jodły,
kwaśna buczyna,
4) jaworzyna górska,
5) zachodniokarpacka świerczyna górnoreglowa,
2.
siedliska nieleśne – 2,6% powierzchni, w tym:
1) szuwary (mozga trzcinowa – Phalaris arundinacea, manna fałdowana –
Glyceria plicata; skrzyp bagienny – Equisetum limosum),
2) wilgotne łąki i ziołorośla (zespół wiązówki błotnej – Filipendulo-geranietum;
ziołorośla lepiężnika różowego – Petasitetum hybridii; łąka ostrożeniowa –
Cirsietum rivularis; ziołorośla sitowo-miętowe – Jungo-Menthetum; zespół
sitowia leśnego – Scirpetum silvatici; wilgotne pastwisko sitowe – Juncetum
effusi),
3) mezofilne łąki i pastwiska (łąka rajgrasowa – Arrhenatheretum
medioeuropaeum; łąka mieczykowo-mietlicowa – Gladiolo-Agrostietum;
sucha łąka pienińska – Anthylidi-Trifolietum montani; pastwisko życicowogrzebienicowe – Lilio-Cynosuretum),
4) młaki niskoturzycowe (eutroficzna młaka niskoturzycowa – ValerianoCaricetum flavae),
5) zbiorowiska wrzosowisk i ubogich muraw bliźniaczkowych (psiara reglowa –
Hieracio-Nardetum strictae, tłok wrzosowy – Calluno-Nardetum strictae).
§ 10.
Flora
1.
Flora Popradzkiego Parku Krajobrazowego jest florą średniobogatą i liczy około
930 gatunków. Najliczniejsze są gatunki niżowe i niżowogórskie. Gatunków
górskich jest 115, w tym grupa wysokogórskich reprezentowanych przez gatunki
subalpejskie. Charakterystyczna jest też obecność gatunków ciepłolubnych
(kserotermicznych). Wśród gatunków górskich jest wiele rzadkich, brak jest
jednak endemitów karpackich, natomiast występują trzy subendemity
ogólnokarpackie. Niektóre z gatunków mają charakter reliktów. Dwa zostały
5
2.
wymienione w Czerwonej Księdze Roślin jako narażone na wyginięcie – jest to
pierwiosnek omączony i cebulica dwulistna.
Obecna różnorodność biologiczna Popradzkiego Parku Krajobrazowego
w znacznym stopniu ukształtowała się pod wpływem wielowiekowej działalności
człowieka i utrzymywała się w wyniku prowadzonej systematycznie tradycyjnej
ekstensywnej gospodarki rolniczej, głównie pasterskiej i łąkowej. Niezwykle
istotna dla różnorodności biologicznej jest mozaikowa struktura przestrzenna
różnych typów roślinności (lasów, zarośli, polan, łąk, pastwisk) oraz bogactwo
zespołów roślinnych. W związku ze zmianą użytkowania ziemi, w tym
zaniechaniem upraw, wypasów i koszenia łąk i polan wyginięciem zagrożona jest
część gatunków.
§ 11.
Fauna
W Parku występuje 40 gatunków ssaków, 110 gatunków ptaków, ponadto liczne gady,
płazy oraz bezkręgowce. Występują tu gatunki rzadkie. Prawie połowa, bo 19
gatunków wszystkich ssaków, jest prawnie chroniona (są to duże drapieżniki i
popielicowate). Najbardziej zagrożonym gatunkiem jest ryś. Chronione są też 4 gatunki
ryb, 4 gatunki węży i 3 gatunki jaszczurek.
§ 12.
Krajobraz
1.
W Parku wyróżnić można:
1)
z punktu widzenia rzeźby terenu dominację krajobrazu górskiego,
występują też fragmenty krajobrazów pogórzy i kotlin śródgórskich,
2)
z punktu widzenia pokrycia terenu – piętrowy układ krajobrazów:
a)
świerczyn regla górnego z polanami reglowymi porośniętymi
roślinnością trawiastą i zielną,
b)
lasów jodłowych i bukowych regla dolnego z polanami reglowymi
porośniętymi roślinnością trawiastą i zielną,
c)
rolnych z mozaiką upraw polowych, łąk, pastwisk, zadrzewień
śródpolnych oraz z rozproszoną zabudową,
d)
dolin rzek i potoków z łęgami i zaroślami, fragmentami ze zwartą
zabudową miejską i wiejską.
2.
Większość obszaru prezentuje krajobraz harmonijny o zachowanych
najwyższych walorach krajobrazu beskidzkiego.
§ 13.
Wartości kulturowe
1.
Zabytki architektury – 79 obiektów wpisanych do rejestru zabytków:
1)
12 zabytkowych cerkwi.
2)
2 cenne zespoły urbanistyczne,
3)
3 zabytkowe kościoły,
4)
szereg obiektów uzdrowiskowych,
5)
2 parki,
6)
ruiny zamków,
7)
domy mieszkalne,
8)
cmentarze
9)
kapliczki przydrożne.
2.
zabytki architektury znajdujące się w ewidencji zabytków
3.
najcenniejsze zabytkowe układy urbanistyczne
4.
tradycyjny krajobraz wiejski
5.
kultura niemateraialna
6
Rozdział 3
Cele ochrony
1.
2.
3.
4.
5.
6.
§ 14.
Podstawowym celem ochrony Parku jest:
1)
zachowanie szczególnych walorów harmonijnego, piętrowego układu
krajobrazu Beskidu Sądeckiego,
2)
zabezpieczenie funkcjonowania obszaru węzłowego – biocentrum o
znaczeniu międzynarodowym,
3)
tworzenie warunków do rozwoju społeczno-gospodarczego zgodnego
z zasadami zrównoważonego rozwoju.
Cel, o którym mowa w punkcie 1 należy osiągnąć poprzez realizację:
1)
ekologicznych celów ochrony,
2)
celów kulturowych,
3)
ochrony walorów estetyczno-widokowych,
4)
celów społecznych.
Ekologiczne cele ochrony:
1)
utrzymanie obszarów i procesów szczególnie ważnych dla zabezpieczenia:
a)
równowagi przyrodniczej,
b)
różnorodności biologicznej,
c)
głównego karpackiego korytarza ekologicznego,
d)
podstawowych zasobów środowiska,
e)
realizacji funkcji uzdrowiskowej,
2)
eliminowanie lub ograniczanie zanieczyszczeń środowiska i barier
ekologicznych oraz działań destrukcyjnie wpływających na funkcjonowanie
przyrody,
3)
podejmowanie działań dotyczących wzbogacania obszarów zubożonych
i degradowanych oraz przywracania utraconych lub naruszonych zasobów
i walorów przyrodniczych,
4)
przestrzeganie przyrodniczych uwarunkowań w rozwoju społecznogospodarczym.
Cele kulturowe:
1)
utrzymanie istniejących oraz przywrócenie utraconych walorów dziedzictwa
kulturowego,
2)
kontynuacja tradycji miejsca w kształtowaniu rozwoju regionów
kulturowych,
3)
wzmocnienie skuteczności ochrony obiektów zabytkowych wpisanych do
rejestru i ewidencji konserwatorskiej,
4)
ochrona otoczenia obiektów zabytkowych,
5)
ochrona historycznych układów osadniczych,
6)
ochrona niematerialnych wartości kultury (tradycyjne nazewnictwo, zawody,
tradycje związane z lecznictwem uzdrowiskowym oraz wypoczynkowym
charakterem miejscowości).
Cele ochrony walorów estetyczno-widokowych:
1)
zachowanie, utrzymanie i kreowanie różnorodności krajobrazowej,
2)
zabezpieczenie przed degradacją terenów o wybitnych i wysokich walorach
estetyczno-widokowych,
3)
zachowanie rozległych panoram widokowych,
4)
promowanie nowych wartości, w tym regionalnych form architektury.
Cele społeczne:
1)
podniesienie standardów życia społeczności lokalnej,
2)
racjonalna gospodarka przestrzenią,
7
3)
4)
promowanie i rozwijanie funkcji zgodnych z predyspozycjami środowiska,
w tym szczególnie lecznictwa uzdrowiskowego, turystyki, wypoczynku,
edukacji,
zwiększanie działań podnoszących poziom świadomości ekologicznej
mieszkańców.
Rozdział 4
Istniejące i projektowane formy ochrony przyrody, krajobrazu i zabytków
na obszarze Parku
1.
§ 15.
Istniejące formy ochrony przyrody – stan na czerwiec 2004 roku:
1) Rezerwaty przyrody
Lp.
Nr
rej.
woj.
1
3
Baniska
leśny
55,52
Fragment
puszczy
Radziejową
2
5
Łabowiec
leśny
53,85
Naturalna puszcza karpacka pod Łabowską ochrona ścisła
Halą
3
6
Obrożyska
leśny
98,67
Jedyny w Karpatach las lipowy w Muszynie
4
7
Uhryń
leśny
16,52
Puszcza karpacka – fragment nad wsią ochrona ścisła
Uhryń
5
8
Barnowiec
leśny
44,57
Fragment puszczy karpackiej nad wsią ochrona ścisła
Barnowiec
i częściowa
6
11
Kotelniczy
leśny
25,54
Fragment
puszczy
karpackiej
Jaworkami na stokach Przehyby
7
16
Łosie
leśny
1,10
Krajobraz leśny lasu dolnego regla nad do likwidacji
wsią Łosie
8
19
Pusta – W-ka
leśnoflorystyczny
3,31
Las – sosna reliktowa na wysokości ponad ochrona
900 m n.p.m. k. przysiółka Złotne w Obidzy częściowa
9
22
Okopy Konf.
krajobrazowy
2,62
Kulturowo–krajobrazowy w Muszynce
10
23
Kłodne n. D.
krajobrazowo
-leśny
89,13
Buczyna na b. stromym stoku nad górą ochrona
Bleszcz
częściowa
11
29
Hajnik
leśny
16,90
Fragment lasu naturalnego regla dolnego ochrona
koło wsi Dubne
częściowa
12
30
Wierchomla
leśny
25,37
Naturalny drzewostan buczyny karpackiej ochrona ścisła
nad Wierchomlą Małą
13
32
Lembarczek
leśny
47,16
Naturalny zespół leśny w dolnym reglu ochrona ścisła
w dolinie Wierchomli
i częściowa
14
33
Żebracze
leśny
44,67
Zespół buczyny karpackiej o zróżnicowa- ochrona
nym składzie gatunkowym w dolinie częściowa
Szczawnika
Nazwa
RAZEM
Rodzaj
rezerwatu
Pow.
w ha
Przedmiot ochrony i miejsce położenia
524,93
8
karpackiej
Uwagi
pod ochrona ścisła
i częściowa
ochrona ścisła
i częściowa
nad ochrona ścisła
ochrona
częściowa
2) Pomniki przyrody
Lp.
Nr rej.
woj.
Lokalizacja pomnika
oraz jego przynależność
1
77
Leluchów – gm. Muszyna – wł. PRZ-K
Grupa drzew – lipy, obw. 2,20 m; 3,8m
2
78
Leluchów – przy zab. – wł. ob. L. Sajdak
Lipa – obw. 3,67 m
3
79
Leluchów w polu wolno stojące drzewo – wł. ob.
Stanisz
Lipa – szer. obw. 3,10 m
4
80
Andrzejówka (gm. Muszyna k. kościoła – cerkwi)
– wł. paraf. rz.-kat.
Grupa drzew lipy – obw. 1,60 – 3,60 m
5
100
Muszyna k. kościoła, wł. paraf. rz.-kat.
Grupa drzew sosny wej. – obw. 2,10 –
2,50 m, lipa – 3,65 m
6
139
Muszyna – wys. 550-600 m n.p.m. Leśnictwo
Majerz
Świerk wężowy ok. 18 l obw. 0,20 m
7
146
Muszyna – obok DW Ociemniałych – wł. skarb
państwa
3 lipy – obw. 3,15; 3,50; 2,64 m
8
150
Muszyna między kościołem a cement. – wł. paraf. Aleja lipowa
rz.-kat.
9
259
Piwniczna (Borownice) k. przystanku autob. – wł.
skarb państwa – ZPL
Dąb szczyp. – obw. 4,20 m
10
260
Wierchomla przy kapl. – skarb państwa RDP
Grupa 2-ch lip – obw. 3,85 m; 3,30 m
11
261
Muszyna – przy ul. Lipowej – wł. skarb państwa
5 modrzewi – obw. 1,95 – 2,70 m
12
289
Muszyna – Powroźnik wł. Skarbu Państwa
Czarna młaka pow. 3,26 ha, staw
osuwiskowy z roślinnością i fauną
wodną
13
291
Łomnica Zdrój – gm. Piwniczna potok
„Łomniczanka”
Koryto potoku „Łomniczanka” dł. 50 m
wraz z wodospadem i źródł. wód min.
14
296
Krynica – ul. Ludowa teren LZD wł. skarb
państwa
Dąb – obw. 3,67 m
15
340
Leśnictwo Szczawnik oddz. 3d – wł. skarb
państwa
Drzewostan jodłowo-bukowy 170-letni
– pow. 8,24 ha
16
341
Wierchomla, pomiędzy drogą a torem kolejowym
Staw – pow. 5 ha z otocz.
drzewostanu
17
342
Szlak turystyczny z Krynicy na Jaworzynę – wł.
skarbu państwa
Diabelski Kamień – skała piaskowca
z otocz. drzewostanu
18
343
Stoki Jaworzyny – wł. LZD
Las pod Jaworzyną – pow. 1,48 ha,
drzewostan bukowy ok. 100 lat
19
344
Leśnictwo Homrzyska – wł. skarb państwa
Buk Hrabski – pow. 0,3 ha,
drzewostan jodłowo-bukowy
20
345
Barnowiec – wł. skarb państwa – LP
Wierch nad kamieniem – pow. 4 ha,
zespół skał wraz z drzewostanem
21
346
Gaboń – Prehyba – wł. skarbu państwa
Skały Kingi – 9,25 ha, zespół skał wraz
z drzewostanem
22
347
Wierchomla – pot. Potasznia
Jodły na kamieniach – pow. 2,0 ha
drzewostan jodłowy (2 obiekty)
23
348
Leśn. Przysietnica – wł. skarbu państwa
Wietrzne Dziury – pow. 14,0 ha, skałki
i jaskinie w starym drzewostanie
24
349
Wojkowa gm. Muszyna – Stanisław Głąb
Jesion wyniosły – obw. 5,50 m
25
350
Wojkowa gm. Muszyna – Józef Faron
Jesion wyniosły – obw. 3,30 m
26
351
Krynica Dolna – parafia rz.-kat.
Grupa drzew k. kościoła, 11 lip obw.
2,0 – 3,7 m, 1 modrzew – 1,1 m
9
Obiekt chroniony
Lp.
Nr rej.
woj.
Lokalizacja pomnika
oraz jego przynależność
27
352
Piwniczna na starym cmentarzu
Grupa drzew: 3 lipy obw. – 3,0; 3,0;
4,0 m; 10 jesionów 1,0-3,0 m; 2 brzozy
– 1,0 m; 1 dąb 1,5 m; 1 robinia 2,0 m
28
353
Piwniczna obok restauracji Kicarz
Lipa sz. – obw. 3,4 m
29
371
Leśn. Roztoka Wlk. – wł. skarbu państwa LD
Języcznik zwyczajny – pow. 2,0 ha
(2 obiekty)
30
389
Muszyna ul. Piłsudskiego w pasie drogi
wojewódzkiej
Grupa lip drobnok. o obw. pni 200-445
cm
31
390
Muszyna przy Zespole Szkół Ogólnokształcących Dąb szypułkowy – obw. pnia 260 cm
Rynek 11
32
416
Rytro – Rzyczanów – wł. skarbu państwa
Głęboki Jar – koryto potoku z
wąwozem skalnym
33
417
Wierchomla Wlk.
Źródło Jerzy
34
418
Wierchomla Wlk.
Źródło Hanna
35
420
Wierchomla Wlk.
Ściana piaskowcowa
36
421
Łomnica Zdrój
Ściana piaskowcowa
37
430
Rytro – dol. Roztoki
Źródło Katarzyna
38
431
Rytro – dol. Roztoki
Źródło Rogaś
39
432
Milik
Źródło Kazimierz
40
433
Łomnica
Źródło Stanisław
41
434
Wierchomla Wlk.
Źródło za Kapliczką
42
435
Szczawnik
Źródło za Cerkwią
43
436
Jastrzębik
Źródło Iwona
44
437
Złockie
Mofeta
45
450
Nawojowa – Złotne
Lipa szerokolistna obw. 430 cm
46
451
Nawojowa L. Homrzyska
Jedlica zielona obw. 290 cm
47
452
Nawojowa L. Homrzyska, oddz. 393 a
Buk zwyczajny obw. 260 cm
48
453
Nawojowa L. Homrzyska, oddz. 393 a
Buk zwyczajny obw. 300 cm
49
456
Piwniczna
Pusta Wielka I – skały piaskowcowe
50
457
Piwniczna
Pusta Wielka II – skały piaskowcowe
51
52
458
459
Stary Sącz – Gaboń – Przehyba
Stary Sącz – Gaboń – Przehyba
Klon jawor obw. 500 cm
Jodła pospolita obw. 516 cm
53
460
Stary Sącz – Ryczanów – Wola Krogulecka
Lipa szerokolistna obw. 380 cm
54
470
Muszyna przy kościele p.w. Św. Józefa
Sosna wejmutka obw. 190 cm
Obiekt chroniony
3) Użytki ekologiczne
Lp.

Obiekt
Lokalizacja
1.
Park ekologiczny
Roztoka Rycerska
2.
Łąka ostrożeniowa
Roztoka Rycerska
3.
Stary kamieniołom
Roztoka Rycerska
wniesiono o likwidację
10
2.
Proponowane formy ochrony przyrody
1) Zespoły przyrodniczo-krajobrazowe
Lp.
Obiekt
1.
Łopata Żegiestowska
2.
Przełom Muszynki
3.
Centralna część masywu Kraczonika
4.
Roztoki Ryterskie
5.
Kłodne nad Dunajcem
6.
Runek-Barnowiec
7.
Wzgórze zamkowe Ryterskie
8.
Góra Parkowa wraz z Górą Huzary
9.
Wzgórza między Muszynką a Złockim
Uzasadnienie
Ochrona wyjątkowo cennych fragmentów
krajobrazu naturalnego i kulturowego, dla
zachowania jego wartości estetycznowidokowych.
2) Stanowiska dokumentacyjne lub pomniki przyrody
Lp.
Obiekt
Lokalizacja
1.
Osuwiskowy rów rozpadlinowy
Grzbiet Czeremchy w paśmie Radziejowej
2.
Stawek osuwiskowy
Stok pomiędzy
Radziejową
3.
Pseudokrasowa Jaskinia Roztoczańska
Roztoka Wielka
4.
Mur skalny
Jaworzyna w paśmie Radziejowej
5.
Ściana skalna
Dolina Roztoki Wielkiej
6.
Odsłonięcie egzotykowych żwirowców ilastych
Dolina Roztoki Ryterskiej
7.
Odsłonięcie piaskowców gruboławicowych i
płytowych oraz zlepieńców
Potok Życzanowski
8.
Skalny wąwóz
Potok Życzanowski
9.
Wychodnie piaskowców i zlepieńców
Grzbiet nad Suchą Strugą
10.
Ściana skalna pochodzenia osuwiskowego
Złotne
11.
Pseudokrasowa Jaskinia Złotniańska
Dolina Potoku Złotniańskiego
12.
Skała „Dębina” pochodzenia osuwiskowego
Głębokie
13.
Zespół form osuwiskowych
Grzbiet Zadnich Gór
14.
Zespół form osuwiskowych
Wzgórze Jaworzyna w paśmie Jaworzyny
Krynickiej
15.
Ściany skalne i formy skałkowe
Kokuszka
16.
Odsłonięcie skalne nad Popradem
Piwniczna – Hanuszów
17.
Osuwisko z XVII/XVIII w.
Piwniczna – Hanuszów osiedle Podolik
18.
Odsłonięcie kompleksu piaskowca
Łomnica Zdrój – stary kamieniołom
19.
Zespół form osuwiskowych
Jesionowa w paśmie Jaworzyny Krynickiej
20.
Skałka „Łomniczanka”
Łomnica Zdrój
21.
Odcinek potoku z wodospadem
Łomnica Zdrój – potok Wapiennik
22.
Ścianka piaskowców
Wierchomla przy stacji kolejowej
23.
Źródło wody siarkowodorowej
W dolinie potoku Izwór w Wierchomli Wielkiej
24.
Źródło wody
magnezowej
W dolinie potoku Izwór w Wierchomli Wielkiej
25.
Skałka „Kiczora”
wodorowęglanowo-wapniowo-
Złomistym
Wierchem
Wierchomla Wielka – wzgórze Drapa
11
a
Lp.
Obiekt
Lokalizacja
26.
Zerwa skalna – ambona „Potasznia”
27.
Dwa stożki
wapiennych
28.
Wychodnie piaskowców
Powyżej leja źródłowego Wierchomlanka
29.
Zespół form osuwiskowych wraz z Jaskinią
Niedźwiedzią
Wierch nad Kamieniem – w paśmie Jaworzyny
Krynickiej
30.
Zespół osuwiskowych ścian skalnych
Góra Kobylanka – w paśmie Jaworzyny
Krynickiej
31.
Profil piaskowców
Żeleźnikowej
32.
Odsłonięcie
fliszu
podjednostki sądeckiej
33.
Profil utworów eocenu
Łosiański Potok
34.
Odsłonięcie pstrych łupków
Potok Złockie
35.
Torfowisko
wczesnoholoceńskie,
strefa
ekshalacji CO2 i wypływu zmineralizowanych
wód
Potok Złocki, przy źródlanym dopływie
36.
Ekshalacje
CO2
powulkanicznych
Potok Złocki
37.
Odsłonięcie formacji magurskiej
Muszyna – Rusinów
38.
Odsłonięcie margli leluchowskich
Leluchów
39.
Pseudokrasowa Jaskinia Zbójnicka
Jaworzyna Krynicka
40.
Wodospad
Czarny Potok
41.
Odsłonięcie stratotypu piaskowca
krynickiego formacji magurskiej
42.
Odsłonięcie piaskowców ogniwa z Maszkowic
formacji magurskiej
Krynica pn.-wsch. stok Góry Parkowej
43.
Odsłonięcie
magurskiej
Tylicz, potok Muszynka
1.
wytrącających
i
margli
z
dolnego
o
łupków
się
z
Wierchomla Mała
martwic
formacji
Uhryński Potok
eocenu
Uhryński Potok
typie
Mniszka
Wierchomla Mała – osiedle Kałyszówka
mofet
ogniwa
formacji
Krynica Zdrój, potok Pod Skocznią
§ 16.
Istniejące formy ochrony zabytków – stan czerwiec 2004 r.
1) Obiekty zabytkowe wpisane do rejestru
Lp.
Nr rejestru
wojewódzkiego
Rodzaj obiektu
Lokalizacja
1.
A-48/72 (NS)
„Dworzec Zdrojowy” (Stary Dom Zdrój)
Krynica
2.
A-843/98 (NS)
cerkiew ul. Kraszewskiego
Krynica
3.
A-794/96 (NS)
cmentarz z I wojny światowej nr 346
Krynica
4.
A-47/70 (NS)
d. pijalnia wód mineralnych
Krynica
5.
A-763/94 (NS)
dom „Józefa”
Krynica, ul. Cicha 10
6.
A-491/87 (NS)
dom
Krynica, ul. Bieruta 63
7.
A-762/94 (NS)
kościół NMP
Krynica
8.
A-46/72 (NS)
Łazienki Borowinowe
Krynica, ul. Nowotarskiego 9
9.
A-49/72 (NS)
Łazienki Mineralne
Krynica, ul. Nowotarskiego 7
10.
A-655/98 (NS)
Park Pułaskiego
Krynica
11.
A-37/72 (NS)
Park Zdrojowy
Krynica
12
Lp.
Nr rejestru
wojewódzkiego
Rodzaj obiektu
Lokalizacja
12.
A-59/72 A-363/59
(NS)
pensjonat „Biały Orzeł”
Krynica, Bulwary Dietla 7
13.
A-60/72 A-361/60
(NS)
pensjonat „Góral” i dom obok,
Krynica, Bulwary Dietla 2/1, 2/2
14.
A-61/64 A-362/61
(NS)
pensjonat „Wisła””
Krynica, Bulwary Dietla 1
15.
A-37/72 (NS)
teren tzw. Parku Słotwińskiego
Krynica
16.
A-43/72 (NS)
willa „Alpejska”
Krynica, ul. Kościuszki 24
17.
A-56/72 (NS)
willa „Biała Róża
Krynica, ” Bulwary Dietla 12
18.
A-44/72 (NS)
willa „Dwór”
Krynica, ul. Pułaskiego 14
19.
A-52/72 (NS)
willa „Grajcarek”
Krynica, ul. Kościuszki 28
20.
A-665/92 (NS)
willa „Kamelia”
Krynica , ul. Piłsudskiego 48
21.
A-40/72 (NS)
willa „Karpacka”
Krynica , ul. Kościuszki 58
22.
A-55/72 (NS)
willa „Kosynier”
Krynica , Bulwary Dietla 15
23.
A-51/72 (NS)
willa „Kościuszko”
Krynica, ul. Kościuszki 36
24.
A-814/96 (NS)
willa „Krakus”
Krynica, ul. Kraszewskiego 12
25.
A-179/84 (NS)
willa „Marta”
Krynica, ul. Kościuszki 40
26.
A-38/72 (NS)
willa „Orlęta”
Krynica
27.
A-41/72 (NS)
willa „Pod Zieloną Górką”
Krynica , ul. Nowotarskiego 5
28.
A-42/72 (NS)
willa „Romanówka”
Krynica, Bulwary Dietla
29.
A-53/72 (NS)
willa „Szczerbiec”
Krynica, ul. Kościuszki 26
30.
A-57/72 (NS)
willa „Tatrzańska”
Krynica, Bulwary Dietla 11
31.
A-185/85 (NS)
willa „Urszula”
Krynica
32.
A-39/72 (NS)
willa „Wawel”
Krynica, ul. Kościuszki 44
33.
A-54/72 (NS)
willa „Węgierska Korona”
Krynica, Bulwary Dietla 18
34.
A-58/72 (NS)
willa „Witoldówka”
Krynica, Bulwary Dietla 10
35.
A-50/72 (NS)
willa „Zegar”
Krynica, ul. Kościuszki 38
36.
A-444/86 (NS)
willa „Zofia”
Krynica, Bulwary Dietla 4
37.
A-784/95 (NS)
willa
Krynica, ul. Kiepury 12
38.
773/64/76
d. cerkiew
Słotwiny
39.
A-764/64
cerkiew p.w. NMP Wniebowziętej, ob.
kościół, XVIII w., drewniana
Andrzejówka
40.
A-13/64
d. cerkiew
Dubne
41.
A-24/64
d. cerkiew
Jastrzębik
42.
A-63/64 A-762/63
(NS)
cerkiew p.w. św. Dymitra
Leluchów
43.
A-766/64/76
d. cerkiew
Milik
44.
A-733/94 (NS)
„Stara plebania”
Muszyna, ul. Kościelna 2
45.
A-707/94 (NS)
cmentarz z I wojny światowej nr 345
Muszyna
46.
A-80/65 (NS)
dom
Muszyna, ul. Kity 16
47.
A-340/83 (NS)
dom
Muszyna, ul. Kościelna 18
48.
A-338/83 (NS)
dom
Muszyna, ul. Kościelna 41
49.
A-336/83 (NS)
dom
Muszyna, ul. Kościelna 46
50.
A-341/83 (NS)
dom
Muszyna, ul. Kościelna 51
13
Lp.
Nr rejestru
wojewódzkiego
Rodzaj obiektu
Lokalizacja
51.
A-335/83 (NS)
dom
Muszyna, ul. Kościelna 54
52.
A-343/83 (NS)
dom
Muszyna, ul. Kościelna 55
53.
A-339/83 (NS)
dom
Muszyna, ul. Kościelna 57
54.
A-337/83 (NS)
dom
Muszyna, ul. Kościelna 59
55.
A-342/83 (NS)
dom
Muszyna, ul. Kościelna 61
56.
A-345/83 (NS)
dom
Muszyna, ul. Kościelna 7
57.
A-334/83 (NS)
dom
Muszyna, ul. Kościelna 75
58.
A-582/88 (NS)
dom
Muszyna, ul. Świerczewskiego
106
59.
A-735/94 (NS)
kaplica cmentarna rodziny Krynickich,
XIX w., murowana
Muszyna , ul. Grunwaldzka
60.
A-621/91 (NS)
kapliczka św. Floriana, XIX w.,
murowana
Muszyna, Rynek
61.
A-736/94 (NS)
kapliczka św. Floriana, XIX w.,
murowana
Muszyna, ul. Kościuszki 110
62.
A-620/91 (NS)
kapliczka św. Jana Nepomucena, XIX
w., murowana
Muszyna, Rynek
63.
A-622/91 (NS)
kapliczka MB z Dzieciątkiem, XIX w.,
murowana
Muszyna, ul. Grunwaldzka
64.
A-623/91 (NS)
kapliczka św. Rodziny, XIX w.,
murowana
Muszyna, ul. Piłsudskiego
65.
A-734/94 (NS)
kordegarda w d. zespole dworskim
Starostów Muszyńskich, ob. dom ul. Kity
24
Muszyna
66.
A-783/65 (NS)
kościół par. p.w. św. Józefa z dzwonnicą Muszyna
i plebanią, XVII w., murowany
67.
A-79/65 A-789/79
(NS)
leśniczówka „Majerz”
Muszyna
68.
A-286/80 (NS)
ruiny zamku, XIV, XVII w., murowane
Muszyna, ul. Grunwaldzka
69.
A-514/87 (NS)
zajazd
Muszyna, ul. Kity 26
70.
A-333/83 (NS)
zespół urbanistyczny miasta
Muszyna
71.
A-103/61
kościół parafialny
Powroźnik
72.
A-109/64
d. cerkiew
Szczawnik
73.
A-737/94 (NS)
kaplica MB
Szczawnik
74.
A-128/61
d. cerkiew
Wojkowa
75.
A-143/64
d. cerkiew
Złockie
76.
A-690/92
pensjonat "Wrzosowisko"
Żegiestów
77.
776/64/76
d. cerkiew
Wierchomla
78.
753/64
d. cerkiew
Zubrzyk
79.
25/68
ruiny zamku
Rytro
2.
Stanowiska archeologiczne według ewidencji
Zabytków.
14
Wojewódzkiego Konserwatora
Proponowane formy ochrony zabytków
3.
1) Parki kulturowe proponowane
Lp.
Obiekt
1.
Zabytkowa część Krynicy
2.
Zabytkowa część Muszyny
3.
Zabytkowa część Piwnicznej
4.
Zabytkowa część Żegiestowa Zdroju
Uzasadnienie
Zachowanie
najcenniejszych
zespołów
urbanistycznych;
ochrona tradycyjnej architektury i
rozplanowania
układów
przestrzennych
oraz
zahamowanie
niekorzystnych
przekształceń
struktury
przestrzennej.
2) Strefy ochrony konserwatorskiej proponowane
W obrębie:
Lp.
1.
Krynicy
2.
Muszyny
3.
Piwnicznej
4.
Zubrzyka
5.
Żegiestowa Zdroju
Uzasadnienie
Zachowanie tradycyjnej zabudowy,
ochrona otoczenia obiektów i
zespołów
zabytkowych
przed
wprowadzaniem w ich sąsiedztwie
nowej zabudowy dysharmonijnej
lub
przesłaniającej
obiekt
zabytkowy.
3) Ochrona obiektów zabytkowych wpisanych do ewidencji
poprzez ustalenia miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.
Uzasadnienie: ochrona zabudowy tradycyjnej.
Rozdział 5
Obszary działań ochronnych
§ 17.
1. OBSZAR I – to obszar w dużej mierze o cechach krajobrazu naturalnego,
o szczególnych zasobach i walorach przyrodniczych, stanowiący trzon biocentrum
obszaru węzłowego „Beskid Sądecki – 43M” o znaczeniu międzynarodowym –
wymagający bezwzględnej ochrony w tym przed działalnością inwestycyjną z
zastrz. ust.4.
2. Obszar I obejmuje:
1) najwyższe partie Beskidu Sądeckiego z licznymi grzbietami górskimi
o stromych stokach podatnych na procesy erozyjno-denudacyjne, w których
obrębie znajdują się:
a) zwarte kompleksy lasów dolno- i górnoreglowych, w tym wodoi glebochronnych z polanami śródleśnymi oraz z pasem ekotonu o
szerokości minimum 60 m od granicy lasu,
b) tereny poddane ochronie prawnej i proponowane do takiej ochrony,
c) strefy ostoi, miejsc rozrodu i regularnego przebywania zwierząt objętych
ochroną gatunkową,
d) obszary cenne florystycznie,
15
e) główny ogólnokarpacki korytarz ekologiczny dużych drapieżników (w
tym będącego pod szczególną ochroną rysia),
f) lokalne ciągi ekologiczne łączące przyrodnicze struktury wewnątrz
Parku z otoczeniem,
g) obszary źródłowo-alimentacyjne z gęstą siecią źródeł i potoków,
h) obiekty kulturowe,
i) szczególnie atrakcyjne widokowo ciągi i płaszczyzny ekspozycji czynnej
i biernej,
j) obszary z zasobami wód mineralnych,
2) fragmenty ekosystemów nieleśnych w tym użytki rolne, w obrębie których
występują:
a) tereny poddane ochronie prawnej i proponowane do takiej ochrony,
b) wilgotne łąki i ziołorośla,
c) mezofilne łąki i pastwiska,
d) murawy kserotermiczne,
e) zbiorowiska wrzosowisk i ubogich muraw bliźniaczkowych,
f) młaki niskoturzycowe,
g) obszary podmokłe,
h) obszary cenne florystycznie,
i) obszary z zasobami wód mineralnych,
j) strefy i trasy widokowe,
3) rozproszoną zabudowę w formie przysiółków.
3. Preferowane kierunki działań na Obszarze I:
1) kompleksowa, zintegrowana ochrona różnorodności biologicznej i
krajobrazowej,
2) zrównoważony rozwój gospodarki leśnej i rolnej na polanach reglowych,
3) ochrona zasobów kulturowych i walorów krajobrazowych,
4) zrównoważony rozwój turystyki i edukacji ekologicznej,
5) utrzymanie istniejących przysiółków wraz z ich charakterem gospodarowania
ziemią
4. Dopuszczone kierunki działań na Obszarze I:
1) utrzymanie istniejącej zabudowy rozproszonej
2) możliwość wprowadzania nowej zabudowy w bezpośrednim sąsiedztwie
istniejącej w obrębie przysiółków
1.
2.
3.
4.
§ 18.
OBSZAR II – to obszar ekosystemów leśno-polno-łąkowych o szczególnych
cechach krajobrazu naturalno-kulturowego – wymagający utrzymywania
tradycyjnego użytkowania rolniczego oraz ograniczonego inwestowania na
określonych warunkach.
Obszar II obejmuje:
1) mozaikę lasów, upraw polowych, łąk, pastwisk, zadrzewień śródpolnych,
2) obszary z zasobami wód mineralnych,
3) ekosystemy nadrzeczne i przypotokowe,
4) zabudowę rozproszoną.
Preferowane kierunki działań na Obszarze II:
1) ochrona różnorodności biologicznej i krajobrazowej,
2) ochrona zasobów kulturowych i walorów krajobrazowych,
3) zrównoważony rozwój gospodarki leśnej i rolnej,
4) zrównoważony rozwój turystyki, wypoczynku, rekreacji, edukacji ekologicznej.
Dopuszczone kierunki działań na Obszarze II:
16
1) ograniczony rozwój osadnictwa w kontynuacji istniejących zespołów na
warunkach określonych w miejscowych planach zagospodarowania
przestrzennego.
1.
2.
3.
§ 19.
OBSZAR III – to obszar prezentujący różnorodne walory krajobrazu kulturowego
zainwestowany i przeznaczony w dokumentach planistycznych gmin do
zainwestowania.
Obszar III obejmuje:
1) wszystkie jednostki osadnicze,
2) tereny przeznaczone do zabudowy w dokumentach planistycznych gmin,
3) obszary z zasobami wód mineralnych.
Preferowane kierunki działań na Obszarze III:
1) rozwój osadnictwa,
2) rozwój lecznictwa uzdrowiskowego,
3) rozwój usług turystycznych i uzdrowiskowych oraz bazy turystycznej,
4) ochrona obiektów zabytkowych wraz z otoczeniem,
5) rewaloryzacja dysharmonijnych przestrzeni.
Rozdział 6
Zadania ochronne i zakres działań
w zakresie gospodarczego korzystania z terenu Parku
§ 20.
Zadania
ochronne
Podmiot
realizacji
Sposób realizacji
1. Ochrona rzadkich i
unikatowych tworów
geologicznych i
morfologicznych
– objęcie prawne formy ochrony (por. §15 ust. 2),
– edukacja ekologiczna.
– Wojewoda
– Samorząd
– Dyrekcja PPK
2. Ochrona zasobów
wodnych
– podniesienie retencyjności obszaru poprzez działania na
rzecz tzw. „małej retencji”,
– zachowanie naturalnego charakteru źródeł w tym ich
otoczenia,
– zachowanie naturalnego charakteru cieków wodnych –
regulacja cieków powinna mieć miejsce wyłącznie
w przypadkach
koniecznych,
głównie
metodami
biologicznymi z ograniczeniem prostowania i skracania
ich biegów,
– ograniczenie poboru kruszywa z rzek i potoków,
– ograniczenie rozpraszania zabudowy i sieci dróg
lokalnych,
– ograniczenie inwestycji w zlewniach wykazujących deficyt
wody,
– edukacja ekologiczna.
–
–
–
–
17
Samorząd
RZGW
Dyrekcja PPK
LKP
Zadania
ochronne
Sposób realizacji
3. Ochrona flory
i zbiorowisk
roślinności nieleśnej
 zachowanie istniejących płatów naturalnych zbiorowisk
nieleśnych,
 zachowanie
wszystkich
istniejących
zbiorowisk
roślinności
półnaturalnej,
ze
szczególnym
uwzględnieniem
roślinności
kserotermicznej,
torfowiskowej oraz wilgotnych łąk i ziołorośli, a w tym
specjalna ochrona stanowisk roślin chronionych,
rzadkich, zagrożonych,
 utrzymanie
drobnopowierzchniowej,
mozaikowatej
struktury przestrzennej zbiorowisk roślinnych w
krajobrazie,
 utrzymanie rozwiniętej i skomplikowanej granicy polnoleśnej,
 utrzymanie stref ekotonalnych na granicach głównych
typów zbiorowisk roślinnych (lasów, zarośli, roślinności
zielnej),
 dążenie w gospodarce rolnej do utrzymania:
 gospodarki wypasów na murawach i pastwiskach,
związanej z ekstensywną hodowlą,
 gospodarki łąkowej z zachowaniem łąk naturalnych,
 drobnopowierzchniowej struktury pól uprawnych
z licznymi miedzami, drogami śródpolnymi oraz
płatami łąk i muraw,
 stref i ciągów roślinności zielnej oraz zadrzewień i
lasów wzdłuż cieków, wąwozów, na wzgórzach, jako
formy korytarzy ekologicznych w krajobrazie
rolniczym,
– ograniczanie stosowania chemicznych środków ochrony
roślin,
– edukacja ekologiczna,
– monitoring.
18
Podmiot
realizacji
–
–
–
–
Wojewoda
Samorząd
PPK
RDLP
w Krakowie
– Prywatni
właściciele
– LKP
– Leśny Zakład
Doświadczaln
y w Krynicy
Zadania
ochronne
4. Ochrona gatunków
zwierząt dziko
występujących
Sposób realizacji
Podmiot
realizacji
– utrzymanie
zróżnicowania
siedliskowego
terenu, – Wojewoda
włączając w to elementy środowiska antropogenicznego, – Samorząd
– ochrona
przed
zmianą
użytkowania
obszarów – RDLP
występowania chronionych gatunków zwierząt –
w Krakowie
szczególnie dotyczy to:
– Prywatni
 zbiorowisk nieleśnych, na których zaniechano
właściciele
wypasów i wykaszania, a na które wkracza sukcesja
– Koła łowieckie
lasu lub następują sztuczne zalesienia,
 siedlisk wilgotnych i wodnych (młaki i zabagnienia, – RZGW
wody),
– PPK
– LKP
 miejsc gniazdowania ptaków,
– ochrona mateczników i ostoi zwierząt przed zakłóceniami – Leśny Zakład
Doświadczaln
zewnętrznymi, szczególnie w okresie rozrodu,
y w Krynicy
– zmiany
sposobu
użytkowania
gruntów
lub
gospodarowania w sąsiedztwie terenów występowania
chronionych
gatunków
zwierząt,
jeżeli
obecne
użytkowanie
lub
gospodarowanie
zagraża
ich
przetrwaniu,
– wprowadzenie
ujednoliconych
zasad
planowania
gospodarki łowieckiej w obrębie Parku, dostosowanej do
jego celów i zadań
– utrzymanie drożności leśnych i nadrzecznych korytarzy
ekologicznych,
– edukacja ekologiczna,
– monitoring.
5. Ochrona dóbr kultury – wzmożenie ochrony prawnej:
 obiektów wpisanych do rejestru zabytków,
 obiektów wpisanych do ewidencji zabytków,
 stanowisk archeologicznych
– Wojewódzki
Konserwator
Zabytków
– Samorząd
– Wojewoda
– objęcie ochroną prawną w formie parku kulturowego
historycznych fragmentów miejscowości: Krynica,
Muszyna, Piwniczna, Żegiestów Zdrój,
– ustalania w miejscowych planach zagospodarowania
przestrzennego stref ochrony konserwatorskiej, dla
obszarów z zachowanym układem przestrzennym lub
zabudową tradycyjną
– ustalania w miejscowych planach zagospodarowania
przestrzennego ochrony dla obiektów wpisanych do
ewidencji zabytków
6. Ochrona krajobrazu
– zachowanie istniejących form ochrony przyrody,
– objęcie ochroną prawną wyjątkowo cennych fragmentów
krajobrazu naturalnego i kulturowego w formie zespołu
przyrodniczo-krajobrazowego (por. § 15 ust.2 pkt.1),
– zachowanie polan reglowych odznaczających się
rozległymi widokami, na bliższe i dalsze otoczenie
(pasmo Gorców, Pienin, Tatr), a w tym szczególnie są to:
1) Hale Wojkowskie (gm. Muszyna)
2) Pusta – Jaworzynka – Wyżne Młaki – Długie Młaki
(gm. Muszyna, Piwniczna)
3) Hala Szczawnik (gm. Muszyna)
4) Trzy Kopce – Góry Milickie – Palenica (gm.
Muszyna)
5) Hala Łabowska (gm. Łabowa)
19
– Wojewoda
– Samorząd
– RDLP
w Krakowie
– RZGW
– PPK
– LKP
– Leśny Zakład
Doświadczaln
y w Krynicy
– Prywatni
właściciele
Zadania
ochronne
Sposób realizacji
–
–
–
–
–
Podmiot
realizacji
6) Hala Krajnia (gm. Łabowa)
7) Hala Średnia (gm. Łabowa, Piwniczna)
8) Hala Turbacz (gm. Piwniczna)
9) Hala Parchowatka (rejon) (gm. Piwniczna)
10) Hala Zadnie Góry (gm. Piwniczna)
11) Hala pod Makowicą (gm. Nawojowa)
12) Hala Pisana (gm. Rytro)
13) Cyrla (gm. Rytro)
14) Hala Trześniowy Groń (gm. Piwniczna)
15) Hala Niemcowa (gm. Piwniczna, Rytro)
16) Hala Kordowiec (gm. Piwniczna, Rytro)
17) Hala nad Czarną Wodą (gm. Szczawnica)
18) Młaki Kotelniczne (gm. Szczawnica)
19) Hala Konieczna (gm. Rytro)
20) Hala Pod Jaworzyną (gm. Rytro)
21) Hala Przehyba (gm. Szczawnica, Stary Sącz)
22) Hala pod Dzwonkówką (gm. Szczawnica)
23) Łąki i Hale pod Błyszczem (gm. Ochotnica Dolna)
24) Hala pod Prehybką (gm. Ochotnica Dolna, Łącko)
25) Jaworze (gm. Ochotnica Dolna)
26) Pod Obidzą (gm. Szczawnica)
ochrona atrakcyjności estetyczno-widokowych wewnątrz
Parku, w tym szczególnie przełomowych odcinków dolin
Popradu i Muszynki,
ochrona ciągów, punktów i przedpoli widokowych
zachowanie charakterystycznych cech układu i
architektury tradycyjnego krajobrazu wiejskiego –
szczególnie dotyczy to wsi: Złockie, Roztoka Wielka,
Wierchomla Wielka i Mała, Andrzejówka, Milik, Leluchów,
Dubne, Wojkowa, Żegiestów wieś, Uhryń, Barnowiec,
zachowanie
charakteru
historycznej
zabudowy
przysiółkowej w trudno dostępnych partiach pasma
Jaworzyny Krynickiej i Radziejowej,
edukacja ekologiczna,
– monitoring przekształceń krajobrazu.
§ 21.
Zasady i kierunki działań w zakresie gospodarki rolnej:
1.
Stosowanie zasad dobrej praktyki rolniczej w gospodarstwach rolnych.
2.
Rezygnacja ze stosowania chemicznych środków ochrony roślin w pasach
brzeżnych pól przy zadrzewieniach lub zakrzewieniach, aby poprawić warunki
żerowania gatunków mających swe remizy w tych miejscach.
3.
Ograniczenie intensywności nawożenia i wykorzystania chemicznych środków
ochrony roślin do poziomu nie powodującego zagrożenia skażeniem wód
powierzchniowych i gruntowych.
4.
Opóźnianie prac polowych, szczególnie koszenie użytków zielonych do czasu
wyprowadzenia lęgów wiosennych.
5.
Stosowanie obsady zwierząt hodowlanych zgodnie z zasadami programów
rolnośrodowiskowych i opóźnianie pierwszego wyprowadzania zwierząt na
pastwiska również do czasu zakończenia lęgów wiosennych.
20
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Pozostawianie fragmentów odłogowanych pól, aby ptaki i inne grupy zwierząt
miały więcej pożywienia.
Prowadzenie koszenia minimum jeden raz w roku lub raz na dwa lata na
terenach opuszczonych i nie użytkowanych łąk w celu przeciwdziałania
naturalnej sukcesji i zamianie tych otwartych siedlisk na lasy.
Zamiana pól uprawnych na użytki zielone oraz odpowiednie dostosowanie
zabiegów agrotechnicznych i upraw, szczególnie na terenach narażonych na
erozję i spływ zanieczyszczeń do wód powierzchniowych.
Utrzymanie mozaikowatej struktury pól z licznymi miedzami.
Wprowadzanie zieleni buforowej wzdłuż cieków wodnych, pasów zadrzewień lub
zakrzaczeń śródpolnych przydrożnych oraz ich pielęgnacji jako naturalnych
korytarzy ekologicznych w terenach rolnych.
Odtwarzanie dawnych lub utrzymanie istniejących oczek wodnych i mokradeł
śródpolnych jako naturalnych wodopojów oraz w celu poprawy stosunków
wodnych i nie nawożenie ich najbliższego otoczenia.
Renaturalizacja przekształconych łąk uprawnych.
Produkcja zdrowej, wysokiej jakości żywności.
Rozpoznanie możliwości podnoszenia dochodu rolników ze sprzedaży owoców
leśnych.
Podnoszenie poziomu świadomości ekologicznej rolników i społeczności wiejskiej
w zakresie rozwiązań proekologicznych oraz społecznych funkcji ich
gospodarstw, a także poziomu oświaty rolniczej.
§ 22.
Zasady i kierunki działań w zakresie gospodarki leśnej:
1.
Dążenie do osiągnięcia trwałej, zrównoważonej wielofunkcyjnej gospodarki leśnej
wyrażającej się poprzez:
1)
realizację i promocję zadań Leśnego Kompleksu Promocyjnego Lasy
Beskidu Sądeckiego, mających na celu:
a) wysoką jakość środowiska lasów i stabilizację naturalnych procesów
przyrodniczych;
b) pełną realizację funkcji poza produkcyjnych lasów.
c) ochronę zasobów przyrody
2.
Wzmaganie glebo- i wodochronnych funkcji lasów:
1)
w możliwie szerokim zakresie wprowadzać należy naturalny kierunek
hodowli lasu i w miarę możliwości rębnie udoskonalone, jak np. IIId i IV
oraz inne w odpowiednio zmodyfikowanej formie, dostosowane do
zagrożeń, założonych celów oraz lokalnych warunków,
2)
stosowanie w odnowieniach możliwie szerokiego wachlarza gatunków.
Należy w większym niż dotychczas stopniu uwzględnić lipę drobnolistną,
wiąz górski, jawor oraz towarzyszący im jesion zwyczajny, zachowując
właściwy dla układu siedlisk udział buka i jodły,
3)
maksymalnie wykorzystywać odnowienia naturalne, zapewniające
zachowanie zmienności genetycznej gatunków, a w konsekwencji dobry
stan zdrowotny, żywotność oraz zdolność przystosowawczą populacji,
4)
w produkcji szkółkarskiej stosować nasiona pochodzące z drzewostanów
nasiennych i gospodarczych, reprezentujące różne populacje, ale z tego
samego mikroregionu lub mezoregionu,
5)
prowadzić przebudowę całkowitą lub częściową na obszarach zajętych
przez zbiorowiska przejściowe, z przedplonowymi drzewostanami
21
6)
7)
8)
9)
10)
sosnowymi, olszowymi i brzozowymi założonymi na gruntach
połemkowskich oraz w dolnoreglowych drzewostanach świerkowych
powstałych w wyniku przeszłej gospodarki leśnej,
w pielęgnowaniu drzewostanów uwzględniać wymagania ekologiczne
gatunków, dążąc do wdrożenia trzebieży realizujących postulat budowy
drzewostanu zbliżonego do naturalnego i zwiększenia jego stabilności. W
pielęgnowaniu drzewostanów jodłowych i z udziałem jodły dążyć do
zwiększenia udziału jodły, traktując ją jako gatunek specjalnej troski,
zachowanie w dolinach rzek i potoków oraz w lokalnych zabagnieniach,
naturalnych zespołów roślinnych: bagiennej olszyny, nadrzecznej olszyny,
łęgu wiązowo-jesionowego i łęgu jesionowo-olszowego,
pozostawienie w trakcie prowadzonych prac z zakresu pielęgnowania i
pozyskania drewna resztek poeksploatacyjnych, wzbogacających
środowisko glebowe w makro- i mikroelementy powstrzymujące procesy
degradacji gleb,
pozostawienie w trakcie cięć, drzew charakterystycznie ukształtowanych,
wyróżniających się walorami krajobrazowymi, a także obumierających,
martwych, dziuplastych jako nisze ekologiczne,
tworzenie przy granicy lasu pasa ochronnego o wielowarstwowej
strukturze, urozmaiconym składzie gatunkowym z uwzględnieniem
estetycznej roli poszczególnych gatunków,
stosowanie w pozyskaniu i zrywce drewna urządzeń i technologii
pozwalających minimalizować szkody w odnowieniach oraz środowisku
glebowym,
12) uregulowanie liczebności wielkich roślinożerców, mających istotny wpływ
na skuteczną realizację postulatów naturalnej hodowli lasu, w
szczególności w zakresie uzyskiwania i prowadzenia odnowień naturalnych
ważnych dla zachowania zgodności składów głównych gatunków
lasotwórczych.
Ochrona i zwiększanie istniejącej różnorodności lasów, w tym utrzymywanie
polan śródleśnych, podmokłości, płatów roślinności zielnej oraz zakrzewień,
utrzymywanie rozwiniętej granicy polno-leśnej oraz jej kształtowanie w formie
strefy ekotonu z udziałem krzewów.
Doskonalenie gatunkowej i funkcjonalnej struktury lasów niezgodnych z
siedliskiem i zagrożonych od czynników abiotycznych i biotycznych:
1)
we wszystkich strefach wysokości w drzewostanach świerkowych
kształtować należy biogrupową (ew. grupowo-przerębową) budowę,
charakterystyczną dla określonego pasa boru świerkowego (las zwarty,
luźny i górna granica lasu),
2)
w pielęgnowaniu drzewostanów świerkowych wykorzystywać zasady
trzebieży dolnych i selekcyjnych, pozwalających na tworzenie naturalnej
budowy przestrzennej drzewostanów, nawiązującej do biogrupowego
rozmieszczenia drzew rosnących w warunkach naturalnych zespołów
świerczyn wysokogórskich,
3)
opracowanie programów przebudowy drzewostanów przedplonowych
sośnin, olszyn, brzezin oraz niezgodnych z siedliskiem świerczyn
dolnoreglowych, zachowujących ład czasowy i przestrzenny,
4)
właściwy dobór rębni (stopniowa gniazdowo-smugowa lub gniazdowopasowa bądź stopniowa gniazdowa udoskonalona) dla realizacji
przebudowy winien zapewnić wymagany udział buka i jodły w
przebudowywanych drzewostanach,
11)
3.
4.
22
zabezpieczenie
potrzebnej
ilości
materiału
sadzeniowego,
wyprodukowanego z nasion pozyskiwanych z drzewostanów nasiennych
Nadleśnictwa Nawojowa, Stary Sącz, Piwniczna. Krościenko i Leśnego
Zakładu Doświadczalnego w Krynicy,
6)
w składach gatunkowych przebudowywanych drzewostanów w zależności
od siedliska i wysokości położenia uwzględnić udział jaworu, lipy
drobnolistnej, modrzewia i jesiona,
7)
w związku z dużymi szkodami w odnowieniach, głównie jodły i cennych
gatunków domieszkowych powodowanych przez zwierzynę płową (jeleń),
konieczną i pilną sprawą jest regulacja liczebności tego gatunku oraz
jednoczesna ochrona wielkich drapieżników wilka i rysia,
8)
zapobieganie nadmiernym pojawom szkodników owadzich, zarówno
pierwotnych, jak i wtórnych poprzez dbanie o stan sanitarny drzewostanów
oraz nadanie priorytetu w zwalczaniu szkodników owadzich metodom
profilaktycznym. biologicznym i mechanicznym.
W zakresie zalesień:
1)
należy dążyć do zwiększenia lesistości w obszarach źródliskowych, z
zastrzeżeniem pkt. 3,
2)
zaleca się dolesienia w obrębie wyznaczonych korytarzy ekologicznych
łączących istniejące kompleksy leśne, z zastrzeżeniem pkt. 3,
3)
wykluczyć zalesienia w szczególności:
a)
łąk wilgotnych i ziołoroślowych,
b)
mezofilnych łąk i pastwisk,
c)
muraw kserotermicznych,
d)
wrzosowisk,
e)
młak niskoturzycowych,
f)
terenów występowania rzadkich gatunków flory,
g)
grzbietowych i podgrzbietowych polan reglowych o rozległych
widokach (por. §20 pkt. 6.),
h)
punktów, płaszczyzn i ciągów widokowych.
Rekreacyjne użytkowanie i zagospodarowanie lasów wymaga:
1)
prowadzenia zabiegów hodowlanych i technicznych zmierzających do
zwiększenia walorów wypoczynkowych i turystycznych w tym estetycznowidokowych oraz ograniczania negatywnego wpływu rekreacji na
ekosystemy leśne,
2)
wprowadzenia
odpowiedniej
organizacji
ruchu
turystycznego
i
zagospodarowania turystycznego tak, aby turystyka, wypoczynek i
rekreacja nie kolidowały z realizacją środowiskowych funkcji lasu.
5)
5.
6.
§ 23.
Kierunki, zasady i uwarunkowania działań w zakresie gospodarowania
przestrzenią i osadnictwa:
1.
Zachowanie i zabezpieczenie przed zainwestowaniem najcenniejszych
przyrodniczo i krajobrazowo oraz ważnych ekologicznie, wielkoprzestrzennych
stref leśnych, polno-łąkowych, nadrzecznych w tym korytarzy ekologicznych o
znaczeniu ogólnokarpackim i lokalnym z zastrz. §17 ust.4.
2.
Przeciwdziałanie fragmentacji obszaru Parku poprzez powstawanie kolejnych
barier typu komunikacyjnego, urbanizacyjnego, infrastruktury technicznej (linie
przesyłowe) i turystyczno-rekreacyjnej (duże inwestycje związane z narciarstwem
zjazdowym: koleje, wyciągi i trasy zjazdowe i in.), ograniczające swobodny
rozwój populacji i utrudniających lub nawet uniemożliwiających migrację zwierząt
i roślin.
23
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
Racjonalne i oszczędne gospodarowanie terenami pod zabudowę mieszkaniową,
turystyczną, urządzenia infrastruktury technicznej i drogi – maksymalne
ograniczenie wchodzenia z inwestycjami na tereny leśne.
Wykluczenie nowej zabudowy w obrębie Obszaru I poza istniejącymi
przysiółkami dla zachowania najcenniejszych zasobów i walorów Parku.
Minimalizowanie negatywnych oddziaływań zabudowy na otoczenie poprzez
wzbogacanie wnętrz wszystkich jednostek osadniczych systemem terenów
aktywnych biologicznie.
Zachowanie wartości zabytkowych zespołów urbanistycznych, poprzez
ograniczenia przekształceń ich struktury funkcjonalno-przestrzennej oraz
ograniczenia w lokalizacji nowych obiektów oraz porządkowanie tzw. starej tkanki
urbanistycznej.
Rewitalizacja i odnowa zdegradowanych obszarów miejskich, w tym renowacja
budynków o wartości architektonicznej i znaczeniu historycznym oraz
regeneracja i rehabilitacja przestrzeni publicznych.
Przywracanie wartości historycznych i zabytkowych obiektów oraz ich otoczenia
poprzez rewitalizację, konserwację, renowację, rewaloryzację, modernizację lub
adaptację.
Niezabudowywanie terenów stanowiących strefę ekspozycji zespołów i obiektów
zabytkowych.
Ochrona przed zabudową terenów, na których zlokalizowane zostały stanowiska
archeologiczne oraz prowadzenie konsultacji z Wojewódzkim Oddziałem Służby
Ochrony Zabytków w zakresie badań archeologicznych.
Kształtowanie form architektonicznych nowych obiektów w nawiązaniu do
budownictwa tradycyjnego, dotyczy to w szczególności form budynków, ich
proporcji, wysokości, detalu i stosowanych materiałów, a także sposobu
usytuowania na działkach.
Przyjęcie jako nadrzędne kryteriów wynikających z ochrony krajobrazu w
kształtowaniu zespołów osadniczych poprzez:
1)
preferowanie zabudowy skoncentrowanej w niszach osadniczych,
2)
wkomponowywanie zabudowy w istniejącą rzeźbę terenu,
3)
ochronę ciągów, punktów i przedpoli widokowych,
4)
niezabudowywanie eksponowanych widokowo terenów otwartych.
Utrzymanie historycznie ukształtowanej skali oraz przestrzennej struktury
jednostek osadniczych poprzez:
1)
uzupełnianie
i
kontynuację
istniejącego
układu
funkcjonalnoprzestrzennego,
2)
porządkowanie zabudowy w obrębie terenów zainwestowanych,
3)
wyposażenie w niezbędne obiekty infrastruktury społecznej i technicznej,
4)
nierozpraszanie zabudowy.
Zachowanie tradycyjnego charakteru zabudowy wsi: Andrzejówka, Jastrzębik,
Kokuszka, Milik, Łosie, Powroźnik, Roztoka Wielka, Wierchomla Wielka, Złockie,
Żegiestów Wieś – wyrażającego się układem przestrzennym, skalą i formami
architektury.
Zachowanie obiektów charakterystycznych dla tradycji budownictwa wiejskiego
regionu.
Dążenie do wykupu i odnawiania nie używanych obiektów charakterystycznych
dla tradycji budownictwa wiejskiego regionu i ich adaptacji na cele publiczne.
Utrzymanie istniejących przysiółków wraz z ich charakterem gospodarowania
ziemią – mozaiką użytków rolnych i lasów, z zabudową istniejącą oraz
możliwością wprowadzania nowej zabudowy w bezpośrednim sąsiedztwie
istniejącej.
24
18.
Wprowadzenie wzmożonego nadzoru budowlanego dla poprawy dyscypliny
budowlanej i ładu przestrzennego.
§ 24.
Kierunki i zasady działań dotyczące gospodarki wodno-ściekowej:
1.
Eliminowanie odprowadzania ścieków do gruntu i wód otwartych.
2.
Przyspieszenie rozwoju sieci kanalizacji w sołectwach.
3.
Do czasu skanalizowania objęcie wszystkich miejscowości (bez kanalizacji
sanitarnej) zorganizowanym transportem ścieków od zbiorników ich gromadzenia
do oczyszczalni.
4.
Stosowanie szczelnych zbiorników bezodpływowych do gromadzenia ścieków.
5.
Wyposażenie obszaru (w zależności od potrzeb i możliwości) w grupowe, lokalne
i indywidualne oczyszczalnie ścieków.
6.
Kompleksowe uporządkowanie gospodarki ściekowej w Parku.
7.
Zachowanie i rozbudowa istniejących oraz budowa nowych sieci i urządzeń
wodociągowych dla potrzeb lokalnych, nie powodujących nadmiernego
zczerpywania wód.
§ 25.
Kierunki i zasady działań dotyczące lecznictwa uzdrowiskowego:
1.
Przestrzeganie reżimów ochronnych obowiązujących w wyznaczonych strefach
ochrony uzdrowiskowej A, B, C, w tym szczególnie uwarunkowań rozwoju
osadnictwa i gospodarki wodno-ściekowej.
2.
Ochrona przed degradacją i zczerpywaniem zasobów wód mineralnych poprzez
nadmierne rozlewnictwo.
25
Rozdział 7
Obszary i sposoby ich udostępniania
dla celów naukowych, dydaktycznych, edukacyjnych i turystycznych
§ 26.
1.
Lp.
1.
Obszary i zasady udostępniania
Cel
Obszar udostępniania
udostępniani
(por. zał. Nr 2
a
do Rozporządzenia Wojewody)
naukowy
1. cały obszar Parku
2.
edukacyjny i
dydaktyczny
3.
turystyczny
Zasady udostępniania
1. wykluczyć należy:
1) badania, które mogą powodować
przekształcenia,
skażenia,
zniszczenia tworów oraz walorów i
zasobów
przyrodniczych
i
kulturowych Parku,
2) badania w rezerwatach przyrody
na terenie Parku, które bez
szkody dla rozwoju wiedzy mogą
być
realizowane
poza
ich
terenem.
1. szczegółowe zasady udostępniania
1. rezerwat przyrody w Parku
podaje „Plan ochrony rezerwatu”,
2. obszar Parku poza rezerwatami 2. zajęcia edukacyjne i dydaktyczne
powinny być prowadzone przez
poprzez ścieżki przyrodnicze, sieć
wyspecjalizowane
jednostki
szlaków turystycznych, swobodną
wykorzystując
odpowiednio
penetrację terenu,
przygotowane ścieżki przyrodnicze.
1. Rezerwaty przyrody w Parku.
2. Obszar Parku poza rezerwatami
przyrody:
1) dla ruchu pieszego i narciarskiego
poprzez sieć znakowanych
szlaków turystycznych oraz
poprzez swobodną penetrację
terenu, za wyjątkiem:
a) stref ochrony ostoi, miejsc
rozrodu
lub
regularnego
przebywania zwierząt,
b) stref ochrony stanowisk dziko
występujących roślin,
2) dla wędrówek rowerowych i
konnych poprzez sieć
wyznaczonych szlaków,
3) dla turystyki motorowej – po
drogach publicznych,
4) dla narciarstwa zjazdowego Park
udostępniony jest poprzez koleje,
wyciągi narciarskie, trasy zjazdowe
w obrębie:
a) terenów
obecnie
zagospodarowanych,
b) terenów
potencjalnie
możliwych
do
zagospodarowania w obrębie
Obszaru II,
5) tereny, które należy wykluczyć z
zagospodarowania dla narciarstwa
zjazdowego obejmują Obszar I,
26
ZASADY OGÓLNE:
1. Turystyka w Parku ma mieć charakter
zrównoważonego
rozwoju,
co
oznacza że: wszelkie formy rozwoju,
zarządzania
i
działalności
turystycznej
muszą
zapewniać
długotrwałą ochronę i zachowanie
zasobów naturalnych, kulturowych i
społecznych
oraz
muszą
się
przyczyniać
w
pozytywny
i sprawiedliwy sposób do rozwoju
ekonomicznego i wzrostu dobrobytu
osób mieszkających, pracujących
i przebywających w Parku.
2. Ruch turystyczny w Parku może się
odbywać w okresie całego roku.
3.
Preferowane
formy
ruchu
turystycznego to:
1) wypoczynek letni krótko, średnio
i długookresowy
z
takimi
aktywnościami jak:
a) spacery po okolicy,
b) plażowanie i kąpiele,
c) wędkarstwo,
d) przejażdżki rowerowe,
e) przejażdżki zaprzęgami
konnymi i wierzchem,
f) spływ Popradem,
g) krajoznawstwo,
h) obserwacje przyrody,
i) udział w imprezach
kulturowo-rozrywkowych,
2) argoturystyka,
3) wypoczynek zimowy w ramach
Lp.
Cel
udostępniani
a
Obszar udostępniania
(por. zał. Nr 2
Zasady udostępniania
do Rozporządzenia Wojewody)
pobytów
krótko,
średnio
i
6) dla lokalizacji bazy noclegowej i
długookresowych
z
takimi
żywieniowej:
aktywnościami jak:
a) bez ograniczeń tereny w
a) narciarstwo rekreacyjne
obrębie
Obszaru
III
–
śladowe i zjazdowe,
zainwestowanego
i
b) gry i zabawy na śniegu,
przeznaczonego w Studium
c) kuligi,
gminy do zainwestowania
d) udział w imprezach
b) w ograniczonym zakresie w
kulturowo-rozrywkowych,
obrębie
Obszaru
II
4) turystyka konferencyjna,
obejmującego
tereny
5) turystyka krajoznawcza z takimi
ekosystemów
leśno-polnoaktywnościami jak:
łąkowych o szczególnych
a) wędrówki piesze,
cechach krajobrazu naturalnob) wędrówki rowerowe,
kulturowego, wymagającego
c) wędrówki narciarskie,
ograniczonego inwestowania
d) wędrówki konne.
na określonych warunkach
ZASADY SZCZEGÓŁOWE:
por. §23.
1. zasady udostępniania rezerwatów
zawarte są w planach ochrony
rezerwatów,
2. wszystkie
szlaki
turystyczne
powinny
podlegać
okresowej
kontroli pod kątem zniszczeń:
1) pokrywy glebowej, roślinnej,
erozji,
2) zagrożeń
dla
ruchu
turystycznego,
3. miejsca zniszczone muszą być
poddane rekultywacji,
4. początek i zakończenie sezonu
narciarskiego należy dostosować do
warunków śniegowych – pokrywy
śnieżnej
o
grubości
zabezpieczającej podłoże przed
niszczeniem pokrywy roślinnej i
glebowej,
5. pobór wody do śnieżenia tras
narciarskich nie może zaburzać
przepływu nienaruszalnego cieku,
6. niedopuszczalne jest stosowanie
chemicznych środków utwardzania
śniegu,
7. odsłonięte ściany lasu, w wyniku
wylesienia
pod
urządzenia
wyciągowe i trasy zjazdowe, należy
zabezpieczyć przez nasadzenia
odpowiednich gatunków drzew i
krzewów,
8. na trasach zjazdowych należy
stosować zabiegi stabilizujące glebę
przed erozją,
9. turystyczna baza noclegowa i
żywieniowa w obrębie Obszaru II
rozwijana być powinna przede
wszystkim poprzez agroturystykę w
ramach istniejącej zabudowy, małe
pensjonaty, natomiast ograniczona
być powinna zabudowa letniskowa
27
Lp.
Cel
udostępniani
a
Obszar udostępniania
(por. zał. Nr 2
do Rozporządzenia Wojewody)
Zasady udostępniania
typu drugie domy.
2.
Ustalenia w zakresie zagospodarowania turystycznego i edukacji:
1) rozbudowa systemu informacji turystycznej:
a)
wymiana
informacji
turystycznych
pomiędzy
Parkiem,
a
funkcjonującymi na jego terenie trzema ośrodkami informacji
turystycznej zlokalizowanymi w Krynicy, Muszynie i Piwnicznej oraz
poza jego granicami,
2) utrzymanie i rozbudowa ścieżek przyrodniczych:
a) ścieżki istniejące:

ścieżka przyrodnicza w rezerwacie „Las Lipowy Obrożyska",

przyrodnicza ścieżka dydaktyczna na terenie Roztoki,

ścieżka dydaktyczna na Górze Parkowej w Krynicy,

ścieżka geologiczna „Uhryński Potok",

szlak przyrodniczy im. Hrabiego Adama Stadnickiego,

ścieżka dydaktyczno-przyrodnicza Uroczysko Feleczyn,

ścieżka przyrodniczo-leśna na Jaworzynie Krynickiej,

ścieżka ornitologiczna na Łopacie Polskiej,

ścieżka dydaktyczna Dolina Muszynki
b) ścieżki nowe planowane:

ścieżka przyrodnicza na terenie Małej Roztoki,

ścieżka geologiczna w okolicy Hali Łabowskiej,
3) utrzymanie istniejących w Parku szlaków turystyki pieszej,
4) utrzymanie istniejących znakowanych szlaków rowerowych,
5) utrzymanie istniejących znakowanych szlaków konnych,
6) utrzymanie i rozbudowa istniejącej sieci szlaków turystyki narciarskiej,
7) utrzymanie i rozbudowa istniejących stacji i wyciągów narciarskich:
a)
stacje narciarskie: Krynica Słotwiny, Jaworzyna Krynicka,
Wierchomla, Sucha Dolina,
b)
wyciągi oraz koleje narciarskie
rozbudowa infrastruktury narciarskiej i związanej ze sportami
saneczkowymi zgodnie z ustaleniami dokumentów planistycznych,
8) utrzymanie i rozbudowa bazy noclegowej:
a)
baza sanatoryjna,
b)
baza hotelarsko-turystyczna ,
c)
schroniska kwalifikowanej turystyki górskiej,
d)
baza aroturystryczna,
e)
rozbudowa bazy turystycznej zgodnie z ustaleniami planów
miejscowych,
9) zagospodarowanie szlaków w zorganizowane miejsca wypoczynkowopostojowe wraz z infrastrukturą techniczną (zadaszenia, ławki, stoliki, kosze
itp.),
10) rozbudowa systemu parkingów – dotyczy to przede wszystkim dolin
cieszących się szczególnym zainteresowaniem rekreacyjnym, stacji
narciarskich oraz miejscowości uzdrowiskowych.
c)
28
Rozdział 8
Sposoby eliminacji lub minimalizacji zagrożeń
dla środowiska przyrodniczego, zasobów kulturowych i krajobrazu
§ 27.
Źródła zagrożeń i ich skutki
dla środowiska
Sposoby eliminacji
lub minimalizacji zagrożeń
Podmiot
realizujący
1. OSADNICTWO I BUDOWNICTWO

Skutki dla środowiska
- niszczenie mikroreliefu oraz
zacieranie różnorodności form
geologicznych i
geomorfologicznych
– zachowanie wyrazistości unikatowych form – wojewoda
geologicznych
i
geomorfologicznych – samorząd
(odsłonięcia skalne) poprzez poddanie
ochronie prawnej obiektów o szczególnej
wartości naukowej i dydaktycznej (por. §15)
– wykluczenie wykonywania prac ziemnych – samorząd
trwale zniekształcających rzeźbę terenu za
wyjątkiem
obiektów
związanych
z
zabezpieczeniem przeciwpowodziowym i
przeciwosuwiskowym
- deficyt wody w zlewni Muszynki
ze względu na nadmierne
zainwestowanie
- zanieczyszczanie powietrza ze
źródeł niskiej emisji
- uszczuplanie powierzchni
biologicznie czynnej
– ograniczenie dalszej urbanizacji obszaru – samorząd
zlewni
– promowanie „czystych” ekologicznie paliw, – Zarząd PPK
takich jak gaz, lekki olej opałowy lub energia
elektryczna w gospodarce cieplnej – poprzez
edukację ekologiczną
– minimalizowanie negatywnych oddziaływań – samorząd
zabudowy poprzez wzbogacanie wnętrz
wszystkich jednostek osadniczych systemem
terenów aktywnych biologicznie
- przerywanie i zawężanie ciągów – nie
zabudowywanie,
nie
zamykanie – samorząd
ekologicznych
ogrodzeniami, nie przecinanie infrastrukturą
techniczną i transportową wskazanych
ciągów ekologicznych
- przekształcanie i dogęszczanie
układów historycznych oraz
wprowadzanie w ich obręb
obcych regionalnie i
bezstylowch form
– utrzymanie wartości zabytkowych zespołów – samorząd
urbanistycznych,
co
wiąże
się
z – Wojewódzki
ograniczeniami
przekształceń
struktury
Konserwator
funkcjonalno-przestrzennej
oraz
Zabytków
ograniczeniami
w
lokalizacji
nowych
obiektów
– nie zabudowywanie terenów stanowiących
strefę ekspozycji zespołów i obiektów
zabytkowych
– przeciwdziałanie
wprowadzaniu
w
sąsiedztwie obiektów zabytkowych budowli o
formach dysharmonijnych powodujących
obniżenie ich wartości lub przesłaniającej te
obiekty
– ochrona zabytkowych obiektów i układów
przestrzennych oraz tradycyjnych form
zabudowy
29
Źródła zagrożeń i ich skutki
dla środowiska
- degradacja fizjonomii krajobrazu –
poprzez rozpraszanie
zabudowy, obudowę ciągów
komunikacyjnych prowadzącą
do łączenia się
poszczególnych miejscowości, –
wprowadzanie obcych
regionalnie i bezstylowych
form, zabudowywanie i
–
zasłanianie kulminacji terenu
oraz ciągów, punktów
i przedpoli widokowych
–
Sposoby eliminacji
Podmiot
lub minimalizacji zagrożeń
realizujący
zachowanie otwartych, niezabudowanych – samorząd
krajobrazów, wyróżniających się bogato
ukształtowaną rzeźbą i mozaikowatością
pokrycia terenu w tym przede wszystkim
poprzez nie rozpraszanie zabudowy
ochrona
dominant
oraz
subdominant
krajobrazowych przed zabudową mogącą
spowodować ich przesłonięcie lub obniżenie
walorów widokowych
kształtowanie
form
architektonicznych
nowych
obiektów
w nawiązaniu
do
budownictwa tradycyjnego
nie
zamykanie
zabudową,
pełnymi
ogrodzeniami i zielenią punktów, ciągów i
przedpoli widokowych
2. SIEĆ KANALIZACYJNA I OCZYSZCZALNIE ŚCIEKÓW
- Brak pełnego wyposażenia
sołectw w sieci kanalizacyjne i
oczyszczalnie ścieków
 Skutki dla środowiska
- degradacja jakości wód
powierzchniowych oraz
zanieczyszczanie gleb
ściekami
- postępujące pogorszenie się
jakości wód podziemnych tych
poziomów wodonośnych, które
są słabo izolowane przez
warstwy nadległe
– eliminowanie odprowadzania ścieków do – samorząd
gruntu i wód otwartych
– przyspieszenie rozwoju sieci kanalizacji
sanitarnej w sołectwach
– do czasu skanalizowania objęcie wszystkich
miejscowości zorganizowanym transportem
ścieków do zbiorników ich gromadzenia i
oczyszczalni
– wyposażenie obszaru (w zależności od – właściciele
potrzeb i możliwości) w grupowe, lokalne i
posesji
indywidualne oczyszczalnie ścieków
– stosowanie
szczelnych
zbiorników
bezodpływowych do gromadzenia ścieków
- zrzuty oczyszczonych ścieków z – uporządkowanie gospodarki ściekami w – samorząd
oczyszczalni w Powroźniku do
Parku w sposób kompleksowy
potoku Kryniczanka o niskiej
chłonności sprawia że efekty
oczyszczania są mało
zauważalne
- wpływające do Polski wody
– podjęcie ściślejszej współpracy ze Słowacją – wojewoda
Popradu są złej jakości
w tym zakresie
– samorząd
3. GOSPODARKA ODPADAMI
- brak pełnego uporządkowania
gospodarki odpadami, w tym
segregacji i unieszkodliwiania
- brak pełnego zabezpieczenia
wysypisk przed toksycznymi
odciekami
- dzikie wysypiska odpadów
 Skutki dla środowiska
- zanieczyszczanie chemiczne i
bakteryjne gleb i wód
powierzchniowych, a
pośrednio szaty roślinnej
– kompleksowe uporządkowanie gospodarki – samorząd
odpadami
– zabezpieczenie czynnych wysypisk odpadów
przed niekontrolowanymi odciekami
30
Źródła zagrożeń i ich skutki
dla środowiska
Sposoby eliminacji
lub minimalizacji zagrożeń
Podmiot
realizujący
- możliwości zatruć żerujących
na wysypiskach zwierząt
– rekultywacja nieczynnych wysypisk (Tylicz)
- odory
– wywóz oraz utylizowanie odpadów poza
obszarem Parku
– likwidacja dzikich wysypisk
4. ENERGETYCZNE LINIE PRZESYŁOWE ŚREDNICH I NISKICH NAPIĘĆ ORAZ WIEŻE TELEFONII
KOMÓRKOWEJ
 Skutki dla środowiska
- degradacja walorów estetyczno- – w przypadku konieczności budowy na – zakład
widokowych
energetyczny
terenie Parku napowietrznych linii wysokich i
średnich
napięć,
lokalizowanie
ich – samorząd
w występujących już korytarzach przebiegu
linii elektroenergetycznych
– kablowanie linii napowietrznych średniego i
niskiego
napięcia
w
miejscach
eksponowanych krajobrazowo
– wprowadzanie
zieleni osłonowej
stosowanie maskującej kolorystyki
oraz
5. GOSPODARKA ROLNA
 Skutki dla środowiska
- bezpośrednie i pośrednie
– nawożenie należy dostosować do warunków – Regionalne
glebowych i klimatycznych,
zanieczyszczenia wód poprzez
Ośrodki
spływy powierzchniowe
Doradztwa
– stosowanie bezpiecznych dla środowiska
Rolniczego
nawozów i środków ochrony
środków ochrony roślin,
roślin
–
samorząd
– wprowadzanie zadrzewień i zakrzewień
śródpolnych oraz obudowy biologicznej – PPK
cieków,
– edukacja w zakresie wartości zadrzewień,
– wdrażanie programów rolno-środowiskowych
w
zakresie
ochrony
środowiska
przyrodniczego i krajobrazu (ochrona gleb,
wód, strefy buforowe),
– wdrażanie
projektów
i
wspomaganie
instytucji w zakresie budowy infrastruktury
technicznej chroniącej środowisko,
- recesja tradycyjnych form
– wdrażanie programów rolno-środowiskowych – Regionalne
gospodarki rolniczej,
ukierunkowanych
na
kontynuowanie
Ośrodki
gospodarki pasterskiej i łąkowej,
szczególnie pasterskiej i
Doradztwa
Rolniczego
łąkowej co w perspektywie
– edukacja
ekologiczna,
podnoszenie
kilkunastu lat doprowadzi do
świadomości społeczeństwa wiejskiego i – samorząd
wyginięcia szeregu cennych
poziomu prasy rolniczej
– PPK
zbiorowisk półnaturalnych oraz
związanych z nimi stanowisk
gatunków rzadkich
31
Źródła zagrożeń i ich skutki
dla środowiska
- rozwój erozji na stokach o
nachyleniu ponad 10°
Sposoby eliminacji
lub minimalizacji zagrożeń
Podmiot
realizujący
– wdrażanie programów rolno-środowiskowych – właściciele
w zakresie ochrony przyrody i krajobrazu,
nieruchomości
– stosowanie
właściwych
zabiegów
agrotechnicznych i upraw dla zahamowania
procesów erozyjnych,
– zadrzewianie i zakrzewianie najbardziej
narażonych na erozję stoków oraz uprawy
tarasowe
6. PRZESZŁA GOSPODARKA LEŚNA
 Skutki dla środowiska
- zmiany w składzie gatunkowym
drzewostanów
- rozdrobnienie kompleksów
leśnych
- obniżenie retencji obszaru
– przebudowa drzewostanów
planem urządzania lasu,
zgodnie
z – RDLP w
Krakowie
–
LKP
– wprowadzanie
dolesień
pomiędzy
odosobnionymi kompleksami leśnymi z – Leśny Zakład
uwzględnieniem kryteriów przyrodniczych i
Doświadczaln
krajobrazowych,
y w Krynicy
– zwiększenie
lesistości
w
obszarach
źródliskowych,
zachowanie
wszystkich
podmokłości, mokradeł, oczek wodnych
7. OBECNA GOSPODARKA LEŚNA
 Skutki dla środowiska
- zalesianie polan reglowych co
– dostosowanie działań gospodarczych do – RDLP w
rytmu życia zwierząt
Krakowie
spowoduje wyginięcie szeregu
cennych zbiorowisk
– LKP
– wykluczyć zalesienia:
nieleśnych, zubożenie
– Leśny Zakład
– łąk wilgotnych i ziołoroślowych
różnorodności biologicznej,
–
mezofilnych
łąk
i
pastwisk
Doświadczaln
utratę walorów krajobrazowych
y w Krynicy
– młak niskoturzycowych
oraz turystycznych
– wrzosowisk
- zakłócanie rytmu rozwojowego
– terenów
występowania
rzadkich
zwierząt poprzez prace
gatunków flory
gospodarcze
– grzbietowych i podgrzbietowych polan
reglowych o rozległych widokach
(por. §20 ust. 6)
– punktów,
płaszczyzn
i
ciągów
widokowych
8. KOMUNIKACJA
– droga wojewódzka,
– drogi powiatowe,
– drogi lokalne,
– linia kolejowa.
 Skutki dla środowiska
- utrudnienia w swobodnym
przemieszczaniu się zwierząt
- uciążliwości wywołane
komunikacją (w tym złym stanem
technicznym dróg) – hałas,
zanieczyszczenie powietrza i gleb
– budowa
przepustów
i
umożliwiających migrację zwierząt
przejść – Regionalna
Dyrekcja Dróg
– PKP
– modernizacja dróg w kierunku poprawy – Samorządy
parametrów ruchu
32
Źródła zagrożeń i ich skutki
dla środowiska
Sposoby eliminacji
lub minimalizacji zagrożeń
Podmiot
realizujący
9. EKSPLOATACJA SUROWCÓW MINERALNYCH
 Skutki dla środowiska
- przeobrażanie rzeźby terenu
– rekultywacja terenu
- zaburzenia krążenia wód
– przedsiębiorst
wo górnicze
- uszczuplanie terenów
biologicznie czynnych
- naruszanie siedlisk zwierząt
- płoszenie zwierząt
10. ZAGOSPODAROWANIE TURYSTYCZNE
- Koleje i trasy narciarskie
 Skutki dla środowiska
- wkraczanie w tereny cenne
– nie
wkraczanie
z
inwestycjami
dla - samorząd
przyrodniczo niejednokrotnie w
narciarstwa
zjazdowego
w
tereny
pobliżu rezerwatów przyrody
wyznaczone w planie ochrony jako Obszar I
- tworzenie barier ekologicznych
- uszkadzanie darni i gleb oraz
uruchamianie procesów
erozyjnych
– poprzedzanie wszystkich nowych inwestycji
dla narciarstwa zjazdowego raportem o
oddziaływaniu
przedsięwzięcia
na
środowisko
- uszczuplanie powierzchni leśnej
i zczerpywanie wód do
naśnieżania co w efekcie
prowadzi do obniżania retencji
11. PROJEKTOWANA KOLEJKA NAZIEMNA PIWNICZNA – SZCZAWNICA
 Skutki dla środowiska
- określone zostaną poprzez
sporządzenie raportu
oddziaływania przedsięwzięcia
na środowisko
– samorząd
12. BRAK PRECYZYJNEGO USTALENIA PRZEBIEGU GRANICY PARKU
 Skutki dla środowiska
- brak szczegółowego ustalenia
przestrzennego zasięgu
kompetencji dyrekcji Parku
- brak możliwości dokładnego
przełożenia ustaleń Planu
Ochrony w dokumenty
planistyczne gmin
– ustalenie granicy Parku w oparciu o mapy –
ewidencyjne
– ustalenie granicy pomiędzy Obszarem I i II w
oparciu o mapy ewidencyjne
33
PPK
Rozdział 9
Ustalenia do studium gminy, miejscowych planów zagospodarowania
przestrzennego, planu zagospodarowania przestrzennego województwa
§ 28.
Ustalenia do studium gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania
przestrzennego
1.
Ustalenia w zakresie gospodarki wodno-ściekowej – zaleca się:
1)
rozwój sieci kanalizacji sanitarnej w sołectwach,
2)
do
czasu
skanalizowania
objęcie
wszystkich
miejscowości
zorganizowanym transportem ścieków od zbiorników ich gromadzenia do
oczyszczalni,
3)
stosowanie szczelnych zbiorników bezodpływowych do gromadzenia
ścieków,
4)
wyposażenie obszaru (w zależności od potrzeb i możliwości) w grupowe,
lokalne i indywidualne oczyszczalnie ścieków.
2.
Ustalenia w zakresie poprawy bilansu wodnego na obszarze Parku – zaleca się:
1)
zachowanie co najmniej obecnego stanu lesistości,
2)
zachowanie istniejących zadrzewień i zakrzewień śródpolnych,
przywodnych, przydrożnych oraz wzbogacanie w nie tereny narażone na
przyspieszony spływ powierzchniowy (stoki o nachyleniu >10o),
zwiększenie obudowy biologicznej cieków wodnych,
3)
zachowanie naturalnego charakteru źródeł i ich ochronę przed nadmiernym
zczerpywaniem wód,
4)
niedokonywanie zmian stosunków wodnych, które mogą doprowadzić do
obniżania wydajności wody w źródłach,
5)
zachowanie naturalnego charakteru cieków wodnych – prowadzenie
regulacji cieków tylko w warunkach koniecznych (np. zagrożenie
powodziowe) w sposób nie powodujący utraty ich naturalnego charakteru,
a więc przy stosowaniu metod biologicznych z wykluczeniem prostowania i
skracania ich biegów,
6)
renaturalizowanie cieków zdegradowanych (w betonowej obudowie),
7)
zachowanie wszystkich istniejących zbiorników wodnych, w tym
bezwzględna ochrona przed osuszaniem małych i okresowych oczek
wodnych,
8)
rozwijanie tzw. małej retencji,
9)
niezakłócanie stosunków wodnych przez inwestycje w terenach
źródliskowych, torfowiskowych,
10) ograniczanie inwestycji w zlewniach wykazujących deficyt wody (zlewnia
Muszynki),
11) ograniczenie rozpraszania zabudowy i sieci dróg lokalnych,
12) ograniczanie poboru kruszywa z rzek i potoków.
3.
Ustalenia w zakresie eliminacji lub ograniczania źródeł zagrożeń dla środowiska
– zaleca się:
1)
promowanie „czystych” ekologicznie paliw, takich jak gaz, drewno, lekki olej
opałowy lub energia elektryczna w gospodarce cieplnej na terenie Parku,
2)
wyposażenie
Parku
w
infrastrukturę techniczna
ograniczającą
zanieczyszczenie środowiska (sieć kanalizacyjną, oczyszczalnie ścieków),
3)
kompleksowe uporządkowanie gospodarki odpadami
4)
ograniczenie do niezbędnego minimum lokalizowania na terenie Parku
nowych elementów infrastruktury dalekich przesyłów (linii energetycznych,
gazociągów),
34
kablowanie linii napowietrznych średniego i niskiego napięcia na obszarach
eksponowanych w krajobrazie, leśnych oraz w terenach zabudowanych,
6)
przeciwdziałanie uciążliwościom komunikacyjnym poprzez budowę
przepustów oraz pozostawianie przejść umożliwiających migrację zwierząt
pomiędzy poszczególnymi pasmami górskimi.
Ustalenia w zakresie prowadzenia racjonalnej gospodarki rolnej – zaleca się:
1)
wprowadzanie programów rolno-środowiskowych ukierunkowanych na
ochronę przyrody i krajobrazu oraz na kontynuowanie gospodarki
pasterskiej i łąkowej,
2)
wprowadzanie zadrzewień i zakrzewień śródpolnych na terenach erozji
gleb.
Ustalenia w zakresie przeznaczania gruntów do zalesień – zaleca się:
1)
dążenie do zwiększenia lesistości w obszarach źródliskowych, z
zastrzeżeniem pkt. 3,
2)
dolesienia w obrębie wyznaczonych korytarzy ekologicznych łączących
istniejące kompleksy leśne, z zastrzeżeniem pkt. 3,
3)
wykluczyć zalesienia w szczególności:
a)
łąk wilgotnych i ziołoroślowych,
b)
mezofilnych łąk i pastwisk,
c)
muraw kserotermicznych,
d)
wrzosowisk,
e)
młak niskoturzycowych,
f)
terenów występowania rzadkich gatunków flory,
g)
grzbietowych i podgrzbietowych polan reglowych o rozległych
widokach (por. §20 pkt 6),
h)
punktów, płaszczyzn i ciągów widokowych.
Ustalenia kierunków, zasad i uwarunkowań w zakresie gospodarowania
przestrzenią, lokalizacji osadnictwa i inwestycji – zaleca się:
1)
zachowanie i zabezpieczenie przed zainwestowaniem najcenniejszych
przyrodniczo
i
krajobrazowo
oraz
ważnych
ekologicznie,
wielkoprzestrzennych stref leśnych, polno-łąkowych, nadrzecznych w tym
korytarzy ekologicznych o znaczeniu ogólnokarpackim i lokalnym, z zastrz.
§17 ust. 4,
2)
przeciwdziałanie fragmentacji obszaru Parku poprzez powstawanie
kolejnych barier typu komunikacyjnego, urbanizacyjnego, infrastruktury
technicznej (linie przesyłowe) i turystyczno-rekreacyjnej (duże inwestycje
związane z narciarstwem zjazdowym: koleje, wyciągi i trasy zjazdowe i in.),
ograniczające swobodny rozwój populacji i utrudniających lub nawet
uniemożliwiających migrację zwierząt i roślin,
3)
racjonalne i oszczędne gospodarowanie terenami pod zabudowę
mieszkaniową, turystyczną, urządzenia infrastruktury technicznej i drogi –
maksymalne ograniczenie wchodzenia z inwestycjami na tereny leśne,
4)
minimalizowanie negatywnych oddziaływań zabudowy na otoczenie
poprzez wzbogacanie wnętrz wszystkich jednostek osadniczych systemem
terenów aktywnych biologicznie,
5)
zachowanie wartości zabytkowych zespołów urbanistycznych, poprzez
ograniczenia przekształceń ich struktury funkcjonalno-przestrzennej oraz
ograniczenia w lokalizacji nowych obiektów oraz porządkowanie tzw. starej
tkanki urbanistycznej.
6)
rewitalizacja i odnowa zdegradowanych obszarów miejskich, w tym
renowacja budynków o wartości architektonicznej i znaczeniu historycznym
oraz regeneracja i rehabilitacja przestrzeni publicznych.
5)
4.
5.
6.
35
przywracanie wartości historycznych i zabytkowych obiektów oraz ich
otoczenia poprzez rewitalizację, konserwację, renowację, rewaloryzację,
modernizację lub adaptację.
8)
niezabudowywanie terenów stanowiących strefę ekspozycji zespołów
i obiektów zabytkowych,
9)
ochrona przed zabudową terenów, na których zlokalizowane zostały
stanowiska archeologiczne oraz prowadzenie konsultacji z Wojewódzkim
Oddziałem Służby Ochrony Zabytków w zakresie badań archeologicznych,
10) kształtowanie form architektonicznych nowych obiektów w nawiązaniu do
budownictwa tradycyjnego, dotyczy to w szczególności tradycji miejsca,
wysokości i proporcji budynków, ich form, detalu i stosowanych materiałów,
11) przyjęcie jako nadrzędne kryteriów wynikających z ochrony krajobrazu
w kształtowaniu zespołów osadniczych poprzez:
a)
preferowanie zabudowy skoncentrowanej w niszach osadniczych,
b)
wkomponowywanie zabudowy w istniejącą rzeźbę terenu,
c)
ochronę ciągów, punktów i przedpoli widokowych,
d)
niezabudowywanie eksponowanych widokowo terenów otwartych,
12) utrzymanie historycznie ukształtowanej skali oraz przestrzennej struktury
jednostek osadniczych poprzez:
a)
uzupełnianie i kontynuację istniejącego układu funkcjonalnoprzestrzennego,
b)
porządkowanie zabudowy w obrębie terenów zainwestowanych,
c)
wyposażenie w niezbędne obiekty infrastruktury społecznej i
technicznej,
d)
nierozpraszanie zabudowy,
13) zachowanie tradycyjnego charakteru zabudowy wsi: Andrzejówka,
Jastrzębik, Kokuszka, Milik, Łosie, Powroźnik, Roztoka Wielka, Wierchomla
Wielka, Złockie, Żegiestów Wieś – wyrażającego się układem
przestrzennym, skalą i formami architektury,
14) zachowanie obiektów charakterystycznych dla tradycji budownictwa
wiejskiego regionu.
15) dążenie do wykupu i odnawiania nie używanych obiektów
charakterystycznych dla tradycji budownictwa wiejskiego regionu i ich
adaptacji na cele publiczne.
16) utrzymanie istniejących przysiółków wraz z ich charakterem
gospodarowania ziemią – mozaiką użytków rolnych i lasów, zabudową oraz
możliwością wprowadzania nowej zabudowy w bezpośrednim sąsiedztwie
istniejącej,
17) ustalenia w zakresie zagospodarowania turystycznego i edukacji:
a)
utrzymanie i rozbudowa ścieżek przyrodniczych:
ścieżki istniejące:

ścieżka przyrodnicza w rezerwacie „Las Lipowy Obrożyska",

przyrodnicza ścieżka dydaktyczna na terenie Roztoki,

ścieżka dydaktyczna na Górze Parkowej w Krynicy,

ścieżka geologiczna „Uhryński Potok",

szlak przyrodniczy im. Hrabiego Adama Stadnickiego,

ścieżka dydaktyczno-przyrodnicza Uroczysko Feleczyn,

ścieżka przyrodniczo-leśna na Jaworzynie Krynickiej,

ścieżka ornitologiczna na Łopacie Polskiej,

ścieżka dydaktyczna Dolina Muszynki
ścieżki nowe planowane:

ścieżka przyrodnicza na terenie Małej Roztoki,
7)
36

ścieżka geologiczna w okolicy Hali Łabowskiej,
utrzymanie wszystkich istniejących w Parku szlaków turystyki pieszej,
utrzymanie istniejących znakowanych szlaków rowerowych,
utrzymanie istniejących znakowanych szlaków konnych,
utrzymanie i rozbudowa istniejącej sieci szlaków turystyki narciarskiej,
utrzymanie istniejących stacji i wyciągów narciarskich,
rozbudowa infrastruktury narciarskiej zgodnie z ustaleniami planów
miejscowych,
h)
utrzymanie i rozbudowa bazy noclegowej zgodnie z ustaleniami
planów miejscowych,
i)
zagospodarowanie
szlaków
w
zorganizowane
miejsca
wypoczynkowo-postojowe
wraz
z
infrastrukturą
techniczną
(zadaszenia, ławki, stoliki, kosze itp.),
j)
rozbudowa systemu parkingów – dotyczy to przede wszystkim dolin
cieszących się szczególnym zainteresowaniem rekreacyjnym, stacji
narciarskich oraz miejscowości uzdrowiskowych,
wprowadzenie wzmożonego nadzoru budowlanego dla poprawy dyscypliny
budowlanej i ładu przestrzennego,
głównymi terenami w Parku dla lokalizacji budynków i budowli (w tym
związanych z turystyką, wypoczynkiem, lecznictwem uzdrowiskowym,
rolnictwem, mieszkalnictwem, usługami, nieuciążliwą działalnością
gospodarczą) jest Obszar III (por. Załącznik Nr 2 do Rozporządzenia
Wojewody) prezentujący różnorodne walory krajobrazu kulturowego,
zainwestowany i przeznaczony w dokumentach planistycznych gmin do
zainwestowania. Na obszarze tym:
a)
należy uwzględniać ogólne zasady w zakresie działalności
inwestycyjnej, o których mowa w pkt. 3-10, 13),
b)
ustalenia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego
dla każdego wydzielonego przestrzennie zespołu budynków winny
określać:

intensywność zabudowy,

linie zabudowy,

obowiązujący sposób usytuowania budynków względem
drogi (równolegle lub prostopadle),

gabaryty oraz formy zabudowy (preferowane w
nawiązaniu do tradycji miejsca)
ograniczonego inwestowania wymaga Obszar II (por. Załącznik Nr 2 do
Rozporządzenia Wojewody) obejmujący ekosystemy leśno-polno-łąkowe
o szczególnych cechach krajobrazu naturalno-kulturowego. Na obszarze
tym:
a)
należy uwzględniać ogólne zasady w zakresie działalności
inwestycyjnej, o których mowa w pkt. 3-10, 13),
b)
rozwój turystycznej bazy noclegowej i żywieniowej powinien odbywać
się przede wszystkim poprzez agroturystykę w ramach istniejącej
zabudowy oraz małe pensjonaty, natomiast ograniczona być powinna
zabudowa letniskowa typu drugie domy,
c)
rozwijane być mogą wszelkie urządzenia służące funkcji edukacji,
turystyki i rekreacji, takie jak: ścieżki dydaktyczne, szlaki turystyki
pieszej, rowerowej, konnej, narciarstwa śladowego, wyciągi i trasy
narciarskie, parkingi z małą gastronomią,
b)
c)
d)
e)
f)
g)
18)
19)
20)
37
d)
21)
wszystkie nowe inwestycje dla narciarstwa zjazdowego poprzedzone
być powinny raportem o oddziaływaniu przedsięwzięcia na
środowisko,
e)
dopuszcza się ograniczony rozwój osadnictwa (zabudowa
mieszkaniowa jednorodzinna, zagrodowa, obiekty usługowe, obiekty
związane z nieuciążliwą działalnością gospodarczą, obiekty
infrastruktury technicznej) jako kontynuację istniejących zespołów
zabudowy, na warunkach określonych przy sporządzaniu
dokumentów planistycznych gmin.
bezwzględnej ochrony przed działalnością inwestycyjną wymaga Obszar I
(por. Załącznik Nr 2 do Rozporządzenia Wojewody) posiadający cechy
krajobrazu naturalnego o szczególnych zasobach i walorach
przyrodniczych,
stanowiący
trzon
biocentrum
o
znaczeniu
międzynarodowym i główny ogólnokarpacki korytarz ekologiczny dużych
drapieżników:
a)
w obszarze tym należy maksymalnie ograniczyć lokalizację wszelkich
nowych form osadnictwa, natomiast w jego obrębie mogą być
lokalizowane:

obiekty służące gospodarce leśnej,

urządzenia służące funkcji edukacyjnej i turystycznej takie
jak: ścieżki dydaktyczne, szlaki turystyki pieszej,
rowerowej, konnej, narciarstwa śladowego, parkingi z
małą gastronomią,

obiekty zabudowy mieszkaniowej i zagrodowej, obiekty
związane z bazą noclegową agroturystyczną - w
bezpośrednim sąsiedztwie zabudowy istniejącej (w
obrębie przysiółków)

infrastruktura techniczna (w tym ujęcia wody dla celów
pitnych) i drogi, stanowiące inwestycje celu publicznego,
realizowane zgodnie z przepisami szczególnymi
b)
budynki istniejące mogą być przebudowywane i modernizowane
z uwzględnieniem zasady kształtowania form architektonicznych
w nawiązaniu do budownictwa tradycyjnego; nowe obiekty należy
kształtować w nawiązaniu do budownictwa tradycyjnego.
c)
w rozproszonej zabudowie przysiółkowej należy dążyć do:

utrzymania historycznie ukształtowanej skali oraz
przestrzennej struktury zabudowy,

utrzymania tradycyjnego charakteru architektury,

wykorzystania istniejącej
zabudowy do
rozwoju
agroturystyki.
§ 29.
Ustalenia do planu zagospodarowania przestrzennego województwa
1.
Utrzymanie Popradzkiego Parku Krajobrazowego wraz z otuliną w granicach
określonych w Rozporządzeniu Wojewody Małopolskiego Nr 298 z dnia 27
września 2001 roku (Dz. U. Woj. Małopolskiego Nr 141).
2.
Zapewnienie przestrzennej ciągłości powiązań przyrodniczych Parku z szerokim
otoczeniem.
3.
Wzmocnienie systemu obszarów chronionych w otoczeniu Parku poprzez
utworzenie Parku Krajobrazowego Małych Pienin.
4.
Przeciwdziałanie fragmentacji obszaru Parku poprzez powstawanie kolejnych
barier typu: komunikacyjnego, urbanizacyjnego, infrastruktury technicznej (linie
38
5.
przesyłowe) i turystyczno-rekreacyjnej (duże inwestycje związane z narciarstwem
zjazdowym typu koleje, wyciągi i trasy zjazdowe i in.), ograniczające swobodny
rozwój populacji i utrudniających lub nawet uniemożliwiających migrację zwierząt
i roślin.
Podejmowanie i kontynuowanie współpracy z Republiką Słowacką w celu
ochrony, integracji działań i prawidłowego wykorzystania zasobów przyrody i
ochrony środowiska w pasie przygranicznym.
39