Część normatywna Konstytucji Europejskiej

Problematyka praw mniejszości
narodowych i etnicznych w Traktacie
ustanawiającym Konstytucje dla Europy
Geneza powstania Traktatu
ustanawiającego Konstytucje dla Europy
 Deklaracja nr 23 „w sprawie przyszłości Unii”
 Szczyt Rady Europejskiej w Leaken – „deklaracja w
sprawie przyszłości Unii Europejskiej”
 Prace Konwentu Europejskiego złożonego z
przedstawicieli rządów państw członkowskich i
kandydujących, przedstawicieli parlamentów tych państw
narodowych, Parlamentu Europejskiego i Komisji
Europejskiej
Raport Prezydencji Konwentu
Ostateczny wygląd Konstytucji Unii Europejskiej
► Preambuła (wstęp)
► część I – niezatytułowana
► część II – Karta Praw Podstawowych UE
opatrzona preambułą
► część III – Polityka i funkcjonowanie UE
► część IV – Postanowienia ogólne i
końcowe
Sala, w której zaaprobowano tekst Konstytucji
Europejskiej
Prawa człowieka i mniejszości narodowych
„z kulturowego, religijnego i
humanistycznego dziedzictwa
europy, wynikają powszechne
wartości stanowiące nienaruszalne i
niezbywalne prawa człowieka”
(ustęp 1 preambuły)
„narody europy, pozostające dumne ze swej tożsamości
narodowej[…] zdecydowane są pokonać dawne podziały”
(Słowa wstępu do Konstytucji Europejskiej)
-odniesienia do sytuacji geopolitycznej
-oraz do licznych konfliktów etnicznych w historii europy w XX w.
Preambuła jako wykładnia całego Traktatu
Konstytucyjnego
„zjednoczona w swej różnorodności Europa”
Założenia końcowe Traktatu
ustanawiającego Konstytucje
dla Europy:
„w poszanowaniu praw każdej
jednostki[…] ogromnego
przedsięwzięcia które uczyni je
uprzywilejowanym obszarem
ludzkiej nadziei”
Część normatywna Konstytucji Europejskiej
Tytuł I – Definicja i cele Unii
expressis verbis
Odniesienie do mniejszości
Art.. I-2 stanowi, iż UE zbudowana jest m.in.. na „wartościach państwa
prawnego i poszanowania praw człowieka, w tym praw osób należących
do mniejszości”, zaś „wartości te są wspólne Państwom Członkowskim w
społeczeństwie opartym na pluralizmie, niedyskryminacji, tolerancji,
sprawiedliwości, solidarności, równości kobiet i mężczyzn”.
„w wypadku istnienia wyraźnego ryzyka poważnego
naruszenia przez Państwo Członkowskie tych wartości” –
w tym poszanowania praw osób należących do
mniejszości, przedsiębrana jest na zasadach określonych
w art. I-59 procedura zawieszenia niektórych praw
wynikających z członkostwa.
Formy dochodzenia swoich praw:
-weryfikacja poprzez czynne i bierne prawo wyborcze (tytuł V Prawa
Obywatelskie art. II-99)
-instytucje „kontrolno reakcyjne” Europejski rzecznik praw
obywatelskich(art. II-103)
-petycje do parlamentu europejskiego(art. II-104) ->postanowienia tytułu VI
Wymiar Sprawiedliwości
„Unia szanuje swoja bogata różnorodność
kulturowa i językową oraz zapewnia ochronę i
rozwój dziedzictwa kulturowego europy”
Silne powiązanie z problematyka
mniejszości narodowych
poprzez ochronę kultury i języka jako
elementów zasadniczych dla społeczeństw
mniejszości Nnarodowych
Ciągłość i spójność( legislatywy): Unia respektuje wszelkie
wcześniejsze postanowienia np. Poszanowanie Karty Narodów
Zjednoczonych a sama rozszerza tylko te regulacje prawne
Kwestia statusu kościołów i organizacji nie
wyznaniowych jako enklaw społecznej aktywności i
tradycji mniejszości narodowych i
etnicznych i religijnych
Art. I-52 zasada poszanowania i
nienaruszalności statusu prawnego
przyznanego:
-kościołom
-stowarzyszeniom
-wspólnotom religijnym
-Organizacjom filozoficznym w nie
wyznaniowych w państwach członkowskich
Zapewnienie jasnego czystego i otwartego
dialogu.
Brak nadania osobowości publicznoprawnej
przez traktat konstytucyjny.
Kluczową rolę z punktu widzenia problematyki
ochrony praw jednostek należących do mniejszości, i
nie tylko, odgrywa cześć II Europejskiego Traktatu
Konstytucyjnego, która inkorporuje do prawa
pierwotnego UE podstawowe prawa człowieka
zawarte w Karcie Praw Podstawowych UE, przyjętej
w grudniu 2001 r. w Nicei
Spotkanie konsultacyjne Prezydenta RP na temat Traktatu Konstytucyjnego,
1.06.2005
Karta Praw Podstawowych UE jako integralna część
Konstytucji Europejskiej, odwołuje się do:
► uniwersalnych ogólnoludzkich wartości
► dziedzictwa
►tradycji narodów europejskich
Potwierdza ona prawa wynikające z tradycji konstytucyjnych
i zobowiązań międzynarodowych wspólnych :
-państwom członkowskim
-Europejskiej konwencji o ochronie praw człowieka i
podstawowych wolności
-Kart Społecznych
-orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i
Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
Aktywność publiczna jako kluczowy element istnienia
mniejszości, pielęgnujących swoja:
-tradycje
-odrębność kulturową
-etniczną
-religijną
Przypisy tytułu II – Wolność
-myśli
-sumienia
-religii
Inne:
Art. II-78 prawo do azylu (poszanowanie
zasad Konwencji Genewskiej z 28 lipca
1951 i protokołu z 31 stycznia 1967 - o
statusie uchodźców)
Tytuł III – Równość, część II Konstytucji Europejskiej
Bezpośrednie nawiązanie do zagadnień związanych z
ochroną mniejszości narodowych.
Unia szanuje różnorodność kulturowa religijna i językowa.
Art. II-81 najbardziej wyrazisty odnoszący się do
expressis verbis ochrony mniejszości na zasadzie
niedyskryminacji ze względu na :kolor skóry, rasę
pochodzenie etniczne przynależność do mniejszości
narodowych
KONIEC