Opis programu studiów II stopnia

Wydział Orientalistyczny UW
Kierunek: Orientalistyka
Specjalność: arabistyka
STUDIA DRUGIEGO STOPNIA STACJONARNE
I. Ustalenia ogólne
Studia drugiego stopnia na kierunku orientalistyka, specjalność arabistyka trwają 2 lata
(4 semestry), i kończą się nadaniem tytułu magistra.
II. Kwalifikacje absolwenta
Absolwent studiów dziennych magisterskich na kierunku orientalistyka ze
specjalnością arabistyka opanuje poszerzony materiał i będzie posiadał gruntowną
wiedzę pozwalającą na rozumienie i interpretację, poprzez metodologię naukową,
poszczególnych zjawisk kultury arabskiej. Będzie stosował wybraną metodologię badań
z zakresu:
 Językoznawstwa lub
 Literaturoznawstwa lub kulturoznawstwa
 Religioznawstwa lub filozofii
 Nauk historycznych, społecznych i politycznych.
Absolwent studiów dziennych magisterskich na kierunku orientalistyka ze
specjalnością arabistyka będzie posiadał umiejętność posługiwania się klasycznym i
współczesnym językiem arabskim, odczytywania i tłumaczenia tekstów w klasycznym i
współczesnym języku arabskim i opanuje w zakresie podstawowym drugi język
orientalny: perski, hebrajski, turecki lub suahili, oraz dialekt egipski.
Wiedza zdobyta podczas dwuletnich dziennych studiów magisterskich z
zakresu orientalistyki ze specjalnością arabistyka daje absolwentowi możliwość
znalezienia pracy w szeroko rozumianych instytucjach upowszechniania kultury
(muzea, media, wydawnictwa etc.) oraz urzędach administracji państwowej, rządowej i
samorządowej w zakresie spraw zagranicznych, problemów uchodźczych, edukacji
międzykulturowej. Absolwent powinien mieć wpojone nawyki ciągłego kształcenia
oraz być przygotowany do kontynuacji edukacji na studiach trzeciego stopnia
(doktoranckich).
III. Opis przedmiotów
A. Przedmioty kształcenia ogólnego
1. Przedmiot ogólnouniwersytecki
Treści kształcenia: Wykład monograficzny lub inny przedmiot z oferty WO lub UW.
Przedmiot dobierany przez studenta z zakresu przygotowywanej przez niego pracy lub
rozwijający jego wiedzę z dowolnej dziedziny.
Efekty kształcenia: Student poszerza swoją wiedzę o wybranej dziedzinie badań,
uzupełnia aparat pojęciowy i metodologię.
B. Przedmioty podstawowe
1. Wstęp do badań naukowych
Treści kształcenia: Zajęcia mają na celu przygotowanie studentów do pracy badawczej i
zapoznanie z warsztatem badawczym w obszarze nauk humanistycznych ze
szczególnym uwzględnieniem dziedziny kulturoznawstwa. Główny nacisk położony
zostanie na metody gromadzenia, selekcjonowania, krytyki i analizy źródeł
historycznych i o charakterze źródeł historycznych (metody historii) oraz zastanych i
wywołanych źródeł i tekstów antropologicznych i socjologicznych (metody badań
jakościowych i ilościowych). Osobny blok zajęć poświęcony zostanie tekstom
kulturowym wytwarzanym przez codzienność i otoczenie, w jakim żyjemy. W toku
zajęć szczególna uwaga poświęcona zostanie typowym źródłom, warunkom i specyfice
badań oraz trudnościom w interpretacjach tekstów dotyczących kultur krajów Azji i
Afryki.
Efekty kształcenia: Student powinien być przygotowany do pracy badawczej z
wykorzystaniem warsztatu badawczego nauk humanistycznych. Powinien poznać
metody krytyki i analizy źródeł historycznych oraz zapoznać się ze specyfiką badań
dotyczących tekstów kultur Azji i Afryki.
2. Logika i semiotyka
Treści kształcenia: Wprowadzenie studentów w elementarne pojęcia i techniki
logiczne, w tym przekazanie im zbioru praw logicznych stanowiących podstawę
wszelkich rozumowań, oraz podstawowych reguł inferencji. Program obejmuje też
klasyfikację rozumowań i elementy nauki o systemach symbolicznych, szczególnie
językowych. Kurs przedstawia podstawy semiotyki dla słuchaczy bez uprzedniego
przygotowania filozoficznego. Głównymi tematami są: podstawowe paradygmaty nauki
o znaku, zasadnicze koncepcje znaczenia, odnoszenie się wyrażeń, symbole, ikony,
analogie, metafory, pojęcie informacji.
Efekty kształcenia: Student powinien mieć opanowane schematy rozumowań i umieć
oceniać ich prawidłowość. Powinien znać zagadnienia analizy logicznej i umieć je
zastosować do badań nad kulturami orientalnymi.
C. Przedmioty kierunkowe
1. Konwersatorium orientalistyczne
Treści kształcenia: Zajęcia o charakterze panelowym z udziałem wykładowców,
doktorantów i studentów omawiające dane zagadnienia w aspekcie porównawczym,
odbywane w ramach zespołów: języków, literatur i kultur, filozofii i religii, dziejów i
zagadnień społeczno-politycznych. Zajęcia mają poszerzyć wiedzę studenta o
kulturach orientalnych, nauczyć go umiejętności dyskusji, obudzić zainteresowanie
kwestiami wychodzącymi poza ścisły program studiów.
Efekty kształcenia: Student powinien poszerzyć swoją wiedzę w wybranej dziedzinie,
umieć porównać poszczególne zjawiska w różnych kulturach, zrozumieć przyczyny ich
odmienności. Powinien nauczyć się dyskutować, samodzielnie formułować opinie i
prezentować swoje sądy.
2. Przedmiot metodologiczny.
Treści kształcenia: Przedmiot do wyboru (np. językoznawstwo, literaturoznawstwo,
wstęp do badań historycznych, wstęp do etnologii, nauka o polityce, filozofia religii),
realizowany na WO lub UW, który ma zapewnić studentowi podstawową wiedzę
metodologiczną z danego zakresu.
Efekty kształcenia: Student powinien zdobyć aparat pojęciowy i narzędzia niezbędne
do napisania pracy magisterskiej w wybranym zakresie.
3. Przedmiot do wyboru
Treści kształcenia: Wykład monograficzny lub inny przedmiot z oferty WO lub UW.
Przedmiot dobierany w porozumieniu z promotorem pracy, rozwijający wiedzę
studenta z zakresu przygotowywanej przez niego pracy lub poza nim.
Efekty kształcenia: Student winien poszerzyć swoją wiedzę o wybranej dziedzinie
badań, uzupełnić aparat pojęciowy i metodologię.
D. Przedmioty specjalnościowe
1. Język arabski
Treści kształcenia: Kontynuacja nauki języka arabskiego, poszerzanie leksyki i
umiejętności konwersacji na bardziej wyspecjalizowane tematy, dotyczące życia
codziennego, polityki, medycyny, tematyki naukowej. Tłumaczenie na żywo,
tłumaczenie pisemne tekstów przydatnych do pracy w służbach zagranicznych.
Efekty kształcenia: Student powinien biegle opanować język arabski w mowie i piśmie,
umiejętność konwersacji na wszystkie tematy: od życia codziennego do problemów
naukowych.
2. Teksty źródłowe
Treści kształcenia: Lektura tekstów źródłowych z dziedziny islamu, polityki
muzułmańskiej, historii, filozofii, religii, etnologii i literatury klasycznej i współczesnej
islamu. Odpowiednie teksty dobierane w zależności od wybranej przez studenta
specjalizacji. Czytanie tekstu, jego analiza i interpretacja jego znaczenia w kontekście
danej kultury.
Efekty kształcenia: Student zdobywa wiedzę o najważniejszych tekstach pisanych dla
danej kultury. Umiejętność ich tłumaczenia, analizowania w kontekście kulturowym.
Znaczenie tekstów dla danej kultury.
3. Ćwiczenia tłumaczeniowe
Treści kształcenia: Podstawy translatoryki w interpretacji uczonych arabskich.
Tłumaczenie tekstów na język polski, technika przekładu języka arabskiego na polski,
zarówno na żywo, jak i w formie pisanej. Przekłady literatury pięknej, literatury
fachowej z różnych dziedzin.
Efekty kształcenia: Student powinien opanować technikę tłumaczenia pisemnego i na
żywo tekstów arabskich.
4. II język orientalny
Treści kształcenia: Kontynuacja nauki II języka orientalnego. Pogłębianie wiadomości z
zakresu gramatyki opisowej, doskonalenie praktycznej znajomości języka, poszerzanie
leksyki, tłumaczenie tekstów.
Efekty kształcenia: Student poszerza wiedzę o gramatyce opisowej II języka
orientalnego i umiejętność konwersacji na wybrane tematy.
5. Dialekt j. arabskiego
Treści kształcenia: Pogłębianie teoretycznej wiedzy o gramatyce dialektu egipskiego
oraz doskonalenie praktycznej umiejętności posługiwania się dialektem w zakresie
konwersacji, czytania, pisania i rozumienia ze słuchu.
Efekty kształcenia: Student poznaje gramatykę dialektu języka arabskiego oraz
doskonali umiejętność konwersacji.
6. Seminarium magisterskie
Treści kształcenia: Seminarium służące pogłębieniu metodologii, uporządkowaniu
wiedzy kandydata oraz jej poszerzeniu w zależności od wybranej specjalizacji.
Kontynuacja pracy nad techniką przygotowania pracy magisterskiej. Przedmiot
zakończony napisaniem pracy magisterskiej.
Efekty kształcenia: Student opanowuje technikę pisania pracy magisterskiej, uczy się
dyskutować na tematy dotyczące przedmiotu jego badań, pogłębia swoją wiedzę, uczy
się analizować i interpretować zjawiska ważne dla danej kultury. Zajęcia zakończone
napisaniem pracy magisterskiej.