listy zadań

Projekt pn. „Wzmocnienie potencjału dydaktycznego UMK w Toruniu w dziedzinach matematyczno-przyrodniczych”
realizowany w ramach Poddziałania 4.1.1 Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki
Wstęp do matematyki
– listy zadań
Piotr Jędrzejewicz
UMK Toruń 2014
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Spis treści
Listy zadań
1. Przykłady zdań . . . . . . . . .
2. Rachunek zdań . . . . . . . . . .
3. Rachunek kwantyfikatorów . . .
4. Twierdzenia i dowody . . . . . .
5. Metoda indukcji matematycznej
6. Zbiory . . . . . . . . . . . . . . .
7. Funkcje . . . . . . . . . . . . . .
8. Relacje . . . . . . . . . . . . . .
9. Teoria mocy . . . . . . . . . . .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Rozwiązania, wskazówki, odpowiedzi
1. Przykłady zdań . . . . . . . . . . . . .
2. Rachunek zdań . . . . . . . . . . . . . .
3. Rachunek kwantyfikatorów . . . . . . .
4. Twierdzenia i dowody . . . . . . . . . .
5. Metoda indukcji matematycznej . . . .
6. Zbiory . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
7. Funkcje . . . . . . . . . . . . . . . . . .
8. Relacje . . . . . . . . . . . . . . . . . .
9. Teoria mocy . . . . . . . . . . . . . . .
2
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
3
3
5
8
11
14
16
20
23
26
.
.
.
.
.
.
.
.
.
28
28
28
29
30
30
31
32
32
33
LISTY ZADAŃ
3
Listy zadań
1. Przykłady zdań
Spójniki logiczne: „∼” – nie, „∧” – i, „∨” – lub, „⇒” – jeśli . . . , to . . . , „⇔” –
wtedy i tylko wtedy, gdy, „∨” – albo.
Kwantyfikatory: „∀” – dla każdego, „∃” – istnieje.
1. Czy poniższe zdania są zdaniami logicznymi? Jeśli tak, czy są prawdziwe, czy
fałszywe?
(a) Liczba 111 dzieli się przez 3 i przez 11.
(b) Czy 2 · 2 = 4?
(c) 2 · 2 = 4
(d) Zbiór liczb naturalnych jest podzbiorem zbioru liczb całkowitych.
(e) Zbiór liczb całkowitych jest podzbiorem zbioru liczb naturalnych.
(f) Oblicz 11112 .
(g) Zbiór liczb wymiernych.
(h) sin α =
1
2
(i) Liczba całkowita n dzieli się przez 10.
(j) (a + b)2 = a2 + 2ab + b2
2. Sformułuj negacje następujących zdań. W podpunktach (c) – (e) litery a, b
oznaczają pewne dane liczby rzeczywiste.
(a) Liczba 111 jest nieparzysta i jest liczbą pierwszą.
(b) Kwadrat jest prostokątem lub rombem.
(c) Liczba a jest dodatnia, a liczba b nie jest dodatnia.
(d) a = 0 i b = 0
(e) a = 0 lub b = 0
3. Określ prawdziwość poniższych zdań. Dla każdego z nich sformułuj negację, w
miarę możliwości, na różne sposoby.
(a) Niektóre liczby rzeczywiste są niewymierne.
(b) Kwadrat dowolnej liczby rzeczywistej jest nieujemny.
(c) Trójkąt prostokątny nie może być trójkątem równoramiennym.
(d) Suma dwóch liczb nieparzystych jest zawsze nieparzysta.
(e) Każda liczba rzeczywista jest mniejsza od 1010 .
(f) Równość x7 + 123x2 − 1 = 0 zachodzi dla pewnej liczby rzeczywistej x.
4. Dane są liczby rzeczywiste a, b. Zapisz symbolicznie poniższe zdania.
LISTY ZADAŃ
4
(a) Jeśli ab = 0, to a = 0 lub b = 0.
(b) Równość 10a = 10b zachodzi dokładnie wtedy, gdy a = b.
(c) Liczba a jest dodatnia, a liczba b – nie.
(d) Liczba a jest mniejsza od b lub liczba b jest mniejsza od a, lub te liczby
są równe.
5. Dane są liczby całkowite m, n. Zapisz symbolicznie poniższe zdania.
(a) Jeśli m jest większe od n, to n nie jest większe od m.
(b) Jeśli iloczyn m · n jest parzysty, to co najmniej jedna z liczb m, n jest
parzysta.
(c) Jeśli suma kwadratów liczb m i n jest podzielna przez 3, to liczby m i n
też dzielą się przez 3.
6. Odczytaj zdania:
(a) ∀x∈R x2 6= −1,
(b) ∀a,b∈R a · b = b · a,
(c) ∃x∈Z x2 6 0,
(d) ∼ ∃x∈Z 2x = 1.
7. Zapisz symbolicznie następujące zdania:
(a) Dla dowolnej liczby rzeczywistej a zachodzi nierówność a10 > −10.
(b) Dla dowolnych liczb wymiernych x, y suma x + y jest liczbą wymierną.
(c) Nie istnieje liczba wymierna w, której kwadrat jest równy 2.
(d) Istnieją liczby całkowite a, b, takie że a · b = −1.
8. Zapisz symbolicznie zdania z zadania 3 (oprócz zdania z 3c) oraz ich negacje.
9. Na płaszczyźnie dany jest czworokąt X. Rozważmy zdania:



p



q
r
= ”wszystkie boki czworokąta X są równe”,
= ”wszystkie kąty czworokąta X są proste”,
= ”czworokąt X jest kwadratem”.
Zapisz przy użyciu powyższych oznaczeń i symboli logicznych zdania:
(a) Wszystkie boki czworokąta X są równe i wszystkie jego kąty są proste.
(b) Czworokąt X jest kwadratem i nie wszystkie jego kąty są proste.
(c) Jeśli czworokąt X jest kwadratem, to ma równe boki.
(d) Jeśli nie wszystkie boki czworokąta X są równe lub nie wszystkie jego
kąty są proste, to czworokąt X nie jest kwadratem.
(e) Czworokąt X jest kwadratem wtedy i tylko wtedy, gdy wszystkie jego
boki są równe i wszystkie jego kąty są proste.
LISTY ZADAŃ
5
2. Rachunek zdań
Spójniki logiczne: „∼” – nie (negacja), „∧” – i (koniunkcja), „∨” – lub (alternatywa), „⇒” – jeśli . . . , to . . . (implikacja), „⇔” – wtedy i tylko wtedy, gdy
(równoważność), „∨” – albo (alternatywa rozłączna).
Wartość logiczną „fałsz” oznaczamy symbolem 0, a wartość logiczną „prawda”
symbolem 1. Jeśli zdanie p jest fałszywe, to piszemy v(p) = 0, a jeśli jest prawdziwe,
to piszemy v(p) = 1. Wartości logiczne zdań złożonych określiliśmy następująco:
v(p)
0
1
v(∼ p)
1
0
v(p) v(q)
0
0
0
1
1
0
1
1
v(p ∨ q) v(p ∧ q) v(p ⇒ q) v(p ⇔ q) v(p ∨ q)
0
0
1
1
0
1
0
1
0
1
1
0
0
0
1
1
1
1
1
0
1. Zapisz za pomocą spójników logicznych:
(a) alternatywę negacji zdania p i negacji zdania q,
(b) negację koniunkcji zdań p i q,
(c) implikację, której poprzednikiem jest zdanie p, a następnikiem jest alternatywa zdań p i q,
(d) równoważność zbudowaną ze zdania p oraz implikacji o poprzedniku p i
następniku będącym negacją zdania p.
2. Wyznacz wartość logiczną zdań złożonych, jeśli v(p) = 0 i v(q) = 1:
(a) ∼ (p ⇒ q) ⇒ (p ∧ (p ∨ q)),
(b) ((p ∨ q)∧ ∼ (p ∨ q)) ⇒ (p ⇒ q),
(c) (p ∧ (q ⇒ p)) ∨ (p∨ ∼ (p ⇒ q)).
3. Wyznacz wartość logiczną zdań złożonych mając dane wartości logiczne zdań
prostych:
(a) (p ∧ q) ∨ (q ∧ (p ∨ q)), v(p) = 0, v(q) = 1,
(b) p ⇒ (p ⇒ (p ⇒ q))), v(p) = 1, v(q) = 0,
(c) ((p ∨ (∼ p)) ∧ (q ∨ (∼ q))) ⇒ ((∼ p) ∨ (∼ q)), v(p) = 1, v(q) = 1,
(d) ((∼ (∼ p)) ∧ (∼ (∼ (∼ q)))) ∨ (∼ (∼ (∼ (∼ r)))), v(p) = 1, v(q) = 0,
v(r) = 1.
4. Załóżmy, że zdanie ((p∧q)∨r) ⇒ (r∨s) jest fałszywe. Znajdź wartości logiczne
zdań p, q, r, s.
5. Załóżmy, że zdanie p jest fałszywe, a zdanie (r ⇒ s) ⇔ (p ∧ q) jest prawdziwe.
Wyznacz wartości logiczne zdań r i s.
LISTY ZADAŃ
6
6. (a) Jaka jest wartość logiczna zdania p, jeśli wartość logiczna zdania p ⇒ q
wynosi 1 dla dowolnego zdania q?
(b) Jaka jest wartość logiczna zdania q, jeśli wartość logiczna zdania p ⇒ q
wynosi 1 dla dowolnego zdania p?
7. Sporządź tabele wartości logicznych następujących zdań:
(a) p ∨ (∼ p),
(b) (p ∧ q) ∨ q,
(c) (∼ p) ∧ (∼ q),
(d) (p ⇒ q) ∧ (q ⇒ p),
(e) (p ∧ q) ⇒ r,
(f) p∨ ∼ (q ⇒ r).
8. Sporządź tabele wartości logicznych następujących zdań:
(a) (p ⇔ q) ⇔ r,
(b) p ⇔ (q ⇔ r),
(c) (p ⇔ q) ∧ (q ⇔ r),
(d) (p ⇒ q) ⇒ r,
(e) p ⇒ (q ⇒ r),
(f) (p ⇒ q) ∧ (q ⇒ r),
(g) (p ⇒ q) ∧ (q ⇒ r) ∧ (r ⇒ s).
9. Korzystając z logicznej równoważności wyrażeń ∼ (p ⇒ q) i p∧(∼ q) sformułuj
negacje następujących zdań.
(a) Jeśli trójkąt o bokach a, b, c jest prostokątny, to a2 + b2 = c2 .
(b) Jeśli a > 0, to funkcja f (x) = ax + b jest malejąca lub stała.
√
(c) Jeśli n jest liczbą pierwszą, to n jest liczbą niewymierną.
(d) Jeśli x ∈ (0, π), to sin x < 0.
10. Wyraź:
(a) koniunkcję za pomocą alternatywy i negacji,
(b) alternatywę za pomocą koniunkcji i negacji,
(c) implikację za pomocą alternatywy i negacji,
(d) implikację za pomocą koniunkcji i negacji,
(e) koniunkcję za pomocą implikacji i negacji,
(f) alternatywę za pomocą implikacji i negacji.
11. Czy można wyrazić:
LISTY ZADAŃ
7
(a) implikację za pomocą alternatywy i koniunkcji,
(b) alternatywę za pomocą koniunkcji i implikacji (*),
(c) koniunkcję za pomocą implikacji i alternatywy (*)?
12. Sprawdź, czy następujące wyrażenia są logicznie równoważne:
(a) ∼ ((∼ p) ∨ q) i p∨ ∼ q,
(b) (∼ p) ∧ (p ⇒ q) i ∼ (q ⇒ p),
(c) p i (∼ p) ⇒ (q∧ ∼ q),
(d) (p ∧ q) ⇒ r i p ⇒ (q ⇒ r).
13. Sprawdź, czy następujące wyrażenia są tautologiami:
(a) p ∨ q ∨ (p ∧ q),
(b) p ∨ ((∼ p) ∧ q) ∨ ((∼ p) ∧ (∼ q)),
(c) (p ⇒ q) ∨ (q ⇒ p),
14. Wyrażenie rachunku zdań nazywamy spełnionym, jeśli przyjmuje wartość „prawda” dla pewnego układu wartości logicznych zmiennych zdaniowych. Sprawdź,
które z poniższych zdań są spełnione:
(a) (p ∨ q) ∧ (¬p ∧ ¬q),
(b) (p ⇒ q) ∧ (p ⇒ ¬q),
(c) ((p ∧ q) ∨ (q ∧ r)) ⇒ ¬(p ∧ r).
LISTY ZADAŃ
8
3. Rachunek kwantyfikatorów
Kwantyfikatory: „∀” – dla każdego, „∃” – istnieje.
Oznaczenia zbiorów: N, N1 , Z, Q, R, Q+ , R+ .
1. Odczytaj zdania:
(a) ∀x<0
(b) ∃x>0
1
< 0,
x
x2 = 1000,
(c) ∀x (x 6= 0 ⇒ ∃y xy = 1),
(d) ∃y ∀x x + y = x,
(e) ∀x,y [x < y ⇒ ∃z (x < z ∧ z < y].
2. Zapisz symbolicznie poniższe zdania.
(a) Dla każdej liczby rzeczywistej x istnieje liczba naturalna n, taka że suma
x + n jest większa od 1000.
(b) Dla dowolnej liczby naturalnej istnieje liczba naturalna większa od niej o
1000.
(c) Nie istnieje największa liczba naturalna.
(d) Nie istnieje liczba rzeczywista, której kwadrat byłby mniejszy od zera.
(e) Między dwiema dowolnymi liczbami rzeczywistymi istnieje trzecia liczba
rzeczywista.
(f) Liczba x jest sumą kwadratów pewnych dwóch liczb naturalnych.
3. Sformułuj poniższe zdania z ukrytymi kwantyfikatorami w podanej postaci
symbolicznej i określ ich prawdziwość.
(a) Sześcian liczby nieparzystej jest liczbą nieparzystą.
∀n∈Z (. . . ) ⇒ (. . . )
(b) Iloczyn liczby parzystej i dowolnej liczby całkowitej jest zawsze parzysty.
∀a,b∈Z (. . . ) ⇒ (. . . )
(c) Suma kwadratów dwóch kolejnych liczb całkowitych jest nieparzysta.
∀n∈Z (. . . )
(d) Suma kwadratów trzech kolejnych liczb całkowitych jest parzysta.
∀n∈Z (. . . )
LISTY ZADAŃ
9
(e) Suma liczby wymiernej i liczby niewymiernej jest liczbą niewymierną.
∀a,b∈R (. . . ) ⇒ (. . . )
(f) Suma dwóch liczb niewymiernych jest liczbą niewymierną.
∀a,b∈R (. . . ) ⇒ (. . . )
4. Wskaż zmienne wolne i związane w poniższych wyrażeniach:
(a) ∃x (x > 0 ⇒ x > 1000),
(b) ∀x (x − 5 = 5 ⇒ ∃y 2y = x),
(c) ∀x ∀y ϕ(x, y, z),
(d) ∃z ϕ(x, y, z),
(e) (∀x ∃y x < y) ∨ (x < z),
(f) ∃x ∀y [x < y ⇒ (x < z ∨ z < y)].
5. Znajdź zbiory spełniania poniższych form zdaniowych:
(a) (x − 1)(x − 2)(x − 3) = 0, x ∈ N,
(b) (x + 1)(x + 2)(x + 3) = 0, x ∈ N,
(c) x = x, x ∈ R,
(d) ∃x xy = 1, x, y ∈ Q,
(e) ∀x xy = 1, x, y ∈ Q.
6. Jakimi kwantyfikatorami należy poprzedzić formy zdaniowe określone w zbiorze R, aby otrzymać zdania prawdziwe?
(a) x + 1 = 1000
(b) x6 + 50 > 0
(c) x + 17 = 17 + x
(d) x − 17 = 17 − x
(e) x2 + 2x + 1 = 0
7. Które z poniższych zdań są prawdziwe?
(a) ∀x∈R ∃y∈R x + y = 0
(b) ∃y∈R ∀x∈R x + y = 0
(c) ∀x∈R ∃y∈R x + y = x
(d) ∃y∈R ∀x∈R x + y = x
(e) ∀x∈R ∃y∈R y > x
(f) ∃y∈R ∀x∈R y > x
LISTY ZADAŃ
10
(g) ∀m∈N ∃n∈N m > n
(h) ∃n∈N ∀m∈N m > n
(i) ∀m∈N ∃n∈N m > n
(j) ∃n∈N ∀m∈N m > n
8. Zapisz poniższe zdania nie używając kwantyfikatorów o ograniczonym zakresie:
(a) ∀x6=0 x2 > 0,
(b) ∃x<0 x2 > 1000.
9. Zapisz poniższe zdania używając kwantyfikatorów o ograniczonym zakresie:
(a) ∀x [x < 0 ⇒ ∀y (y < 0 ⇒ xy > 0)],
(b) ∃t [t > 0 ∧ ∀x cos(x + t) = cos x].
10. Określ prawdziwość poniższych zdań. Dla każdego z nich zapisz negację.
(a) ∃x<0 x2 > 1000
(b) ∀x∈Z\{0} ∃y∈Z\{0} xy = 1
(c) ∃b∈N ∀a∈N a + b = a
(d) ∀x∈Q (x 6= 0 ⇒ ∃y∈Q xy = 1)
(e) ∃x∈R ∀y∈R ∃z∈R (z = y 2 ∧ xyz = 1)
11. Niech n ∈ N. Zdanie ∼ (∀k∈N
(a) ∀k∈N
k 2 = n,
(b) ∀k∈N
k 2 6= n,
(c) ∃k∈N
∼ (k 2 = n),
(d) ∃k∈N
k 2 6= n.
12. Zdanie ∀x∈R\{0}
(a) ∃y∈R\{0}
∃y∈R\{0}
∀x∈R\{0}
k 2 = n) jest równoważne zdaniu
xy = 1 jest równoważne zdaniu
xy = 1,
(b) ∼ (∃x∈R\{0}
∀y∈R\{0}
xy 6= 1),
(c) ∼ (∀x∈R\{0}
∃y∈R\{0}
xy 6= 1).
13. Poniższe wyrażenia są prawami rachunku kwantyfikatorów. Podaj przykłady
na to, że implikacji nie można zastąpić równoważnościami.
(a) [(∀x∈X ϕ(x)) ∨ (∀x∈X ψ(x))] ⇒ [∀x∈X (ϕ(x) ∨ ψ(x))]
(b) [∃x∈X (ϕ(x) ∧ ψ(x))] ⇒ [(∃x∈X ϕ(x)) ∧ (∃x∈X ψ(x))]
(c) prawo przestawiania kwantyfikatorów: (∃x∈X ∀y∈Y ϕ(x, y)) ⇒ (∀y∈Y ∃x∈X ϕ(x, y))
LISTY ZADAŃ
11
4. Twierdzenia i dowody
1. Dla danych liczb całkowitych m, n przez p = p(m, n) oznaczmy zdanie:
”m i n są liczbami nieparzystymi”,
a przez q = q(m, n) zdanie:
”m + n jest liczbą parzystą”.
(a) Czy p jest warunkiem wystarczającym dla q?
(b) Czy p jest warunkiem koniecznym dla q?
(c) Czy q jest warunkiem wystarczającym dla p?
(d) Czy q jest warunkiem koniecznym dla p?
2. Czy 3 | n jest warunkiem koniecznym, czy wystarczającym, dla:
(a) 6 | n,
(b) n jest sumą kwadratów dwóch liczb naturalnych,
(c) suma cyfr liczby n dzieli się przez 3,
(d) n > 2?
3. Które warunki są konieczne, a które wystarczające, na przystawanie trójkątów
ABC i A0 B 0 C 0 :
(a) trójkąty mają odpowiednio równe kąty,
(b) trójkąty mają odpowiednio równe dwa boki i kąt między nimi,
(c) trójkąty się pokrywają,
(d) dwa wierzchołki trójkątów się pokrywają?
4. Sformułuj twierdzenia odwrotne do następujących twierdzeń i zbadaj ich prawdziwość.
(a) Dla dowolnych x, y ∈ R, jeśli xy = 0, to x = 0 lub y = 0.
(b) Dla dowolnego x ∈ R, jeśli x + 1 = 2, to (x + 1)2 = 4.
(c) Dla dowolnych a, b ∈ Z, jeśli 2 | a lub 2 | b, to 2 | ab.
(d) Dla dowolnych a, b ∈ Z, jeśli 2 | a i 2 | b, to 2 | a + b.
(e) Dla dowolnego x ∈ R, jeśli x2 + x = 0, to x3 + 3x2 + 2x = 0.
√
√
(f) Dla dowolnego x > 0, jeśli x + 1 + x + 4 = 1, to x = 0.
5. Sformułuj twierdzenie: ”W trójkącie naprzeciw większego kąta leży dłuższy
bok” w postaci zamkniętego układu implikacji




p1 ⇒ q1
p2 ⇒ q2



p3 ⇒ q3 .
LISTY ZADAŃ
12
6. W trójkącie ABC niech D będzie środkiem boku BC. Wprowadźmy oznaczenia: x = |AD|, y = 12 · |BC|, α = |BAC|. Uzasadnij, że zachodzi zamknięty
układ implikacji

◦


 x > y ⇒ α < 90
x = y ⇒ α = 90◦



x < y ⇒ α > 90◦ .
Sformułuj zamknięty układ implikacji odwrotnych.
7. Przeprowadź dowody dedukcyjne następujących twierdzeń. Zapisz symbolicznie ciągi implikacji składające się na te dowody.
(a) Niech a, b, c będą liczbami całkowitymi różnymi od zera. Jeśli a2 | b i
b3 | c, to a6 | c.
(b) Jeśli w trójkącie ABC zachodzi nierówność |AC| > |BC|, to |ABC| >
|BAC|.
8. Przeprowadź dowody redukcyjne następujących twierdzeń. Zapisz symbolicznie ciągi implikacji składające się na te dowody.
(a) Dla dowolnych liczb rzeczywistych dodatnich a, b zachodzi nierówność
1 1
(a + b)( + ) > 4.
a b
(b) Dla dowolnych liczb rzeczywistych dodatnich a, b zachodzi nierówność
1
a
2
+
√
1
b
6
ab.
9. Przeprowadź dowody dedukcyjne następujących twierdzeń metodą ”przez przypadki”, tzn. przez rozważenie możliwych reszt z dzielenia.
(a) Dla dowolnej liczby całkowitej n liczba n2 + 3n + 5 jest nieparzysta.
(b) Jeśli liczby całkowite m i n nie są podzielne przez 3, to mn też nie dzieli
się przez 3.
(c) Jeśli liczby całkowite m i n nie są podzielne przez 3, to m2 + n2 też nie
dzieli się przez 3.
10. Udowodnij następujące twierdzenia metodą ”nie wprost”.
(a) Dla dowolnego x ∈ R, jeśli x2 + 3x < 0, to x < 0.
(b) Dla dowolnego x ∈ R, jeśli 2x3 − 3x2 + 3x − 2 > 0, to x > 0.
(c) Dla dowolnych liczb rzeczywistych dodatnich a, b, c jeśli a · b > c2 , to
a > c lub b > c.
d
(d) Dla dowolnych liczb rzeczywistych a, b, c, d, jeśli a + b + c > d, to a >
3
d
d
lub b > , lub c > .
3
3
LISTY ZADAŃ
(e) Jeśli x jest dodatnią liczbą niewymierną, to
wymierną.
13
√
2x + 3 też jest liczbą nie-
(f) Dane są liczby całkowite m i n. Jeśli mn dzieli się przez 3, to m lub n
dzieli się przez 3.
(g) Jeśli suma kwadratów liczb całkowitych m i n jest podzielna przez 3, to
liczby m i n też dzielą się przez 3.
11. Udowodnij następujące twierdzenia metodą ”przez sprzeczność”.
√
(a) Dla dowolnego n ∈ N, n > 2, liczba n 3 jest niewymierna.
x+1
(b) Równanie
= 1 nie ma rozwiązań w liczbach rzeczywistych.
x−1
(c) Równanie x2 = 4y + 3 nie ma rozwiązań w liczbach całkowitych.
(d) W każdym trójkącie są co najmniej dwa kąty ostre.
(e) W każdym trójkącie co najmniej jeden z kątów ma miarę > 60◦ .
(f) Dla dowolnych liczb całkowitych a, b, c, jeśli a2 + b2 = c2 , to a lub b jest
parzyste.
(g) Niech n będzie liczbą naturalną większą od 1. Jeśli d jest najmniejszym
dzielnikiem liczby n większym od 1, to d jest liczbą pierwszą.
LISTY ZADAŃ
14
5. Metoda indukcji matematycznej
Dowód twierdzenia T (n) dla n > 1 metodą indukcji matematycznej składa się z
dwóch elementów – bazy indukcji i kroku indukcyjnego.
(I) Baza indukcji: T (1).
(II) Krok indukcyjny: ∀n>1 (T (n) ⇒ T (n + 1)).
1. Co oznacza zapis ∀n>1 (T (n) ⇒ T (n + 1)), a co oznacza zapis (∀n>1 T (n)) ⇒
T (n + 1). Na czym polega różnica między tymi zdaniami?
2. (a) Przypuśćmy, że sprawdziliśmy pewien wzór dla n = 2 i udowodniliśmy,
że dla dowolnego naturalnego n, z prawdziwości tego wzoru dla liczby n
wynika jego prawdziwość dla liczby 2n. Dla jakich n możemy ten wzór
uważać za udowodniony?
(b) Wiadomo, że do pewnego zbioru A należy liczba 3. Wiadomo również, że
(dla dowolnej liczby naturalnej n) jeśli n należy do zbioru A, to n2 należy
do zbioru A. Jakie liczby „muszą” należeć do zbioru A?
(c) Ułóż pytanie podobne do postawionych wyżej i znajdź na nie odpowiedź.
3. Udowodnij, że dla dowolnej liczby naturalnej n > 1 zachodzą równości:
(a) 1 + 2 + 3 + . . . + n =
(b)
1
1·2
+
1
2·3
+
1
3·4
+ ... +
n(n+1)
,
2
1
n
= n+1
,
n·n+1
)2 ,
(c) 13 + 23 + 33 + . . . + n3 = ( n(n+1)
2
(d) 12 + 32 + 52 + . . . + (2n − 1)2 =
(e) 1 + q + q 2 + . . . + q n−1 =
1−q n
,
1−q
n(4n2 −1)
,
3
gdzie q 6= 1,
(f) 1 · 1! + 2 · 2! + 3 · 3! + . . . + n · n! = (n + 1)! − 1,
(g)
1
2!
+
2
3!
+
3
4!
+ ... +
n
(n+1)!
=1−
1
.
(n+1)!
4. Dowieść, że dla dowolnej liczby naturalnej n i dla dowolnego rzeczywistego
x > −1 zachodzi nierówność
(1 + x)n ­ 1 + nx.
5. Dowieść, że dla dowolnego naturalnego n zachodzi nierówność
1
1
1
n−1
1
+
+
+
.
.
.
+
<
.
22 32 42
n2
n
6. Niech n będzie dowolną liczbą naturalną. Wykaż, że:
(a) liczba 7n+2 + 82n+1 jest podzielna przez 57,
(b) liczba 26n+1 + 32n+2 jest podzielna przez 11,
(c) liczba 2n+2 · 3n + 5n − 4 jest podzielna przez 25,
LISTY ZADAŃ
15
(d) liczba 33n+2 + 5 · 23n+1 jest podzielna przez 19,
(e) liczba 32n+2 − 8n − 9 jest podzielna przez 64,
(f) liczba 33n − 26n − 1 jest podzielna przez 169.
7. (a) Wiadomo, że twierdzenie T (n) jest prawdziwe dla n = 3 i n = 5. Ponadto,
dla dowolnego naturalnego n, z prawdziwości twierdzeń T (n) i T (n + 2)
wynika prawdziwość twierdzenia T (n + 4). Dla jakich n twierdzenie T (n)
jest prawdziwe?
(b) Do zbioru A należą liczby 10, 11 i 12. Ponadto, dla dowolnej liczby naturalnej n, jeśli n, n + 1, n + 2 ∈ A, to n + 3 ∈ A. Jakie liczby na pewno
należą do zbioru A?
(c) Ułóż pytanie podobne do postawionych wyżej i znajdź na nie odpowiedź.
8. (a) Ciąg (xn ) spełnia warunki: x1 = 1, x2 = 3, xn+2 = 2xn+1 + xn dla
n = 1, 2, 3, . . . Wykaż, że
√
√
(1 + 2)n + (1 − 2)n
xn =
2
dla n = 1, 2, 3, . . .
(b) Funkcja f : N → N jest określona następująco:
f (0) = 2,
f (1) = 5,
f (n + 2) = 5f (n + 1) − 6f (n) dla każdego n ∈ N.
Udowodnij, że f (n) = 2n + 3n dla każdego n.
9. Dane są liczby rzeczywiste a, b, p, q. Udowodnij, że istnieje dokładnie jeden ciąg
liczb naturalnych (xn ) spełniający warunki: x0 = a, x1 = b, xn+2 = pxn+1 +qxn
dla n = 0, 1, 2, . . .
LISTY ZADAŃ
16
6. Zbiory
Symbole dotyczące zbiorów: „∈” – należy, „⊂” – jest zawarty, „∩” – część wspólna,
„∪” – suma, „\” – różnica.
1. Podaj elementy następujących zbiorów:
(a) {1},
(b) {{1}},
(c) {1, {1}},
(d) ∅,
(e) {∅},
(f) {a, {a, b}}.
2. Zapisz poniższe zbiory wypisując ich elementy i, ewentualnie, używając wielokropka.
(a) Zbiór kolejnych liczb naturalnych od 100 do 110.
(b) Zbiór reszt z dzielenia przez 5.
(c) {x ∈ Z : x2 < 25}
(d) Zbiór reszt z dzielenia przez 100.
(e) Zbiór całkowitych wielokrotności liczby 7.
(f) {3k + 1, k ∈ Z}
3. Zbiór parzystych liczb całkowitych można zapisać jako zbiór wszystkich liczb
całkowitych podzielnych przez 2:
{n ∈ Z : 2 | n}.
W podobny sposób, tzn. jako zbiór wszystkich elementów danego zbioru spełniających pewien warunek, zapisz następujące zbiory.
√ √
(a) Przedział (− 2, 3].
(b) Zbiór liczb wymiernych leżących między 0 i 1.
(c) {−3, −2, −1, 0, 1, 2, 3}
(d) Zbiór całkowitych wielokrotności liczby 10.
4. Zbiór nieparzystych liczb całkowitych można zapisać jako zbiór wszystkich
liczb postaci 2k + 1, gdzie k jest liczbą całkowitą:
{2k + 1, k ∈ Z}.
W podobny sposób, tzn. jako zbiór liczb pewnej postaci, zapisz następujące
zbiory.
LISTY ZADAŃ
17
(a) Zbiór liczb całkowitych podzielnych przez 11.
(b) Zbiór liczb naturalnych, których cyfrą jedności (w zapisie dziesiętnym)
jest 7.
(c) Zbiór rozwiązań rzeczywistych równania sin x = 0.
5. Zbadaj, czy pomiędzy zbiorami A i B zachodzą relacje inkluzji, a następnie
wyznacz A ∪ B, A ∩ B, A \ B, B \ A dla
(a) A = [0, 2], B = [−1, 1) ∪ [10, ∞),
(b) A = {x ∈ N; x < 1000},
B = {x ∈ N; x > 1000},
(c) A = {x ∈ R; x > 1000},
B = {x ∈ N; x > 1000},
(d) A = {{a, {b}}, c, {b}, {a, b}},
(e) A = {a, {b}},
B = {{a, b}, c, {b}},
B = {{a}, {b}}.
6. Dany jest zbiór wszystkich wielokątów na płaszczyźnie i jego trzy podzbiory:
A – zbiór wielokątów foremnych,
B – zbiór trójkątów,
C – zbiór wielokątów posiadających co najmniej jeden kąt prosty.
Jakie figury należą do zbiorów: A ∩ B, A ∩ B ∩ C, B ∩ C, A ∩ C, B \ (A ∩ C)?
7. Zilustruj graficznie zbiory A, B, A ∪ B, A ∩ B, A \ B, B \ A, A0 , B 0 dla:
(a) A = {(x, y) ∈ R × R : x + y > 0},
B = {(x, y) ∈ R × R : x − y 6 0},
(b) A = {(x, y) ∈ R × R : y < 1 − x2 },
B = {(x, y) ∈ R × R : y > x2 − 1}.
8. Wykaż, że dla podzbiorów A i B zbioru X zachodzą równości:
(a) A∩ ∼ B = A \ B,
(b) A∪ ∼ B =∼ (B \ A).
9. Sprawdź, czy poniższe równości są prawdziwe dla dowolnych zbiorów. Jeśli tak,
zilustruj je korzystając z diagramów Venna. Jeśli nie, podaj kontrprzykłady.
(a) A ∩ (A ∪ B) = B,
(b) A ∪ (B ∩ C) = (A ∪ B) ∩ (A ∪ C).
10. Udowodnij, że dla dowolnych zbiorów A, B, C zachodzą następujące równości:
(a) (A ∩ B) ∪ C = (A ∪ C) ∩ (B ∪ C),
(b) (A ∪ B) \ C = (A \ C) ∪ (B \ C),
(c) (A ∩ B) \ C = (A \ C) ∩ (B \ C),
(d) (A \ B) ∩ C = (A ∩ C) \ B,
LISTY ZADAŃ
18
(e) (A \ B) ∪ C = (A ∪ C) \ (B \ C),
(f) (A \ B) \ C = A \ (B ∪ C).
11. Niech A, B, C, D będą dowolnymi zbiorami. Udowodnij, że jeśli A ⊂ C i
B ⊂ D, to:
(a) A ∩ B ⊂ C ∩ D,
(b) A ∪ B ⊂ C ∪ D.
12. Wyznacz zbiory A × B oraz B × A dla:
(a) A = {−1, 0, 1}, B = {0},
(b) A = {1, 2}, B = {1, 2, 3}.
13. Zilustruj graficznie zbiory A × B oraz B × A dla:
(a) A = (−1, 1), B = [0, 2],
(b) A = R+ , B = Z,
(c) A = (−∞, −10) ∪ (10, +∞), B = {x ∈ Z : |x| > 10}.
14. Wyznacz iloczyn kartezjański
{0, 1} × {1, 2} × {2, 3}.
15. Znajdź zbiór potęgowy 2X dla następujących zbiorów:
(a) X = {1, 2},
(b) X = {10},
(c) X = {−1, 0, 1},
(d) X = {0, 1, 2, 3},
(e) X = ∅,
(f) X = {∅},
(g) X = {0, 1}2 .
16. (a) Znajdź wszystkie elementy indeksowanej rodziny zbiorów (An )n∈I , gdzie
I = {1, 2, 3}, An = {k ∈ Z : k 2 6 n}.
(b) Znajdź pięć pierwszych elementów indeksowanej rodziny zbiorów (An )n∈N1 ,
gdzie An = (n − 5, n + 5).
17. Znajdź
∞
S
n=1
An oraz
h
i
∞
T
n=1
An dla następujących zbiorów An :
(a) An = 0, n1 ,
(b) An = 0, n1 ,
(c) An = [(−1)n , 3 + (−1)n ],
LISTY ZADAŃ
19
At oraz
T
(d) An = − n1 , n2 .
18. Znajdź
S
t∈I
At , gdy
t∈I
(a) I = R+ , At = (0, t),
(b) I = R+ , At = {(x, y) ∈ R2 : x2 + y 2 > t2 }.
LISTY ZADAŃ
20
7. Funkcje
Funkcję f : X → Y nazywamy:
– różnowartościową, jeśli ∀x1 ,x2 ∈X x1 6= x2 ⇒ f (x1 ) 6= f (x2 ), równoważnie: ∀x1 ,x2 ∈X f (x1 ) =
f (x2 ) ⇒ x1 = x2 ,
– funkcją „na”, jeśli ∀y∈Y ∃x∈X f (x) = y, czyli Y jest zbiorem wartości,
– wzajemnie jednoznaczną (bijekcją), jeśli jest różnowartościowa i „na”.
Złożeniem funkcji f : X → Y i g : Y → Z nazywamy funkcję g ◦ f : X → Z, taką
że (g ◦ f )(x) = g(f (x)) dla x ∈ X.
Rozważmy funkcję f : X → Y . Dla zbioru A ⊂ X określamy obraz: f (A) =
{f (x); x ∈ A} = {y ∈ Y : ∃x∈A f (x) = y}. Dla zbioru B ⊂ Y określamy przeciwobraz: f −1 (B) = {x ∈ X; f (x) ∈ B}.
1. Która z poniższych funkcji jest różnowartościowa, „na”, a która jest bijekcją?
W przypadku funkcji odwracalnych, znajdź, o ile to możliwe, wzór funkcji
odwrotnej.
(a) f : [10, 20] → R, f (x) = 3x − 7.
(b) f : {1, 2, 3, 4, 5, 6} → {1, 2, 3, 4, 5, 6},
x
f (x)
1 2 3 4
6 4 2 5
5 6
.
3 1
(c) f : (−∞, 0] → [0, ∞), f (x) = x2 .
(d) f : N → N, f (n) = n3 + 10.
(e) f : R → R, f (x) =
(f) f : N → Z, f (n) =

 2x+3 ,
4x+5
1,
2

n,
2
− n+1 ,
2
x 6= − 45 ,
x = − 45 .
gdy n jest liczbą parzystą,
gdy n jest liczbą nieparzystą.
2. Dla jakich a, b, c, d ∈ R (c 6= 0) funkcja f : R \ {− dc } → R określona wzorem
f (x) = ax+b
jest różnowartościowa?
cx+d
3. Czy funkcja f : R \ {− dc } → R określona wzorem f (x) =
R (c 6= 0), może być „na”?
ax+b
,
cx+d
gdzie a, b, c, d ∈
4. Dla jakich a, b, c, d ∈ R (c 6= 0) funkcja f : R \ {− dc } → R \ { ac } określona
wzorem f (x) = ax+b
jest bijekcją? Znajdź w tym przypadku funkcję odwrotną
cx+d
do f .
5. Znajdź funkcję odwrotną do danej.
(a) f : R2 → R2 , f (x, y) = (2x + 3y, 4x + 5y).
(b) f : R × (− π2 , π2 ) → R × [0, ∞), f (x, y) = (ex cos y, ex sin y).
6. Wyznacz złożenia f ◦ g oraz g ◦ f (o ile istnieją).
(a) f (x) = x2 + 1, x ∈ R;
g(x) = x3 , x ∈ R.
LISTY ZADAŃ
(b)
x
f (x)
21
1 2 3 4
5 4 3 2
5
,
1
x
g(x)
1
1
2 3 4 5
.
3 5 2 4
7. W jakiej kolejności można złożyć poniższe funkcje? Dla każdej z tych funkcji
określ jej przeciwdziedzinę.
√
(a) f : [0, +∞) → . . . , f (x) = x, g : R → . . . , f (x) = x2 − x + 41 ,
√
(b) f : [1, +∞) → . . . , f (x) = x − 1, g : R → . . . , f (x) = x2 + x + 1,
√
1+x2
(c) f : R \ {1, −1} → . . . , f (x) = 1−x
1 − x.
2 , g : (−∞, 1] → . . . , f (x) =
8. Przedstaw poniższe funkcje jako złożenia dwóch oraz trzech funkcji:
√
(a) f (x) = x6 + 10, x ∈ R,
(b) f (x) = 2x−20 + 30, x ∈ R.
9. Niech X będzie dowolnym alfabetem. Rozważmy funkcje:
rev : X ∗ → X ∗ , rev(a1 a2 . . . an ) = an . . . a2 a1 ,
head : X ∗ \ {} → X, head(a1 a2 . . . an ) = a1 ,
tail : X ∗ \ {} → X, tail(a1 . . . an−1 an ) = an .
Znajdź złożenia funkcji:
(a) rev ◦ rev,
(b) head ◦ rev,
(c) tail ◦ rev.
10. Dla danej funkcji f : X → Y i zbiorów Ai ⊂ X, Bj ⊂ Y wyznacz f (Ai ) oraz
f −1 (Bj ).
(a) X = Y = R, f (x) = x2 + 2x − 8,
– A1 = (0, 1], A2 = [−2, 2),
– B1 = (−∞, −3], B2 = {−7, −6}.
(b) X = Y = R, f (x) = sgn x,
– A1 = [−10, 20), A2 = {1000}, A3 = [−111, 0), A4 = (− 12 , 0],
– B1 = [0, 1), B2 = [−1, 1], B3 = {−1}, B4 = ( 12 , 10).
(c) X = Y = R, f (x) = 1 − sin x,
h
i
– A1 = 0, 32 π , A2 = {0, π}, A3 =
– B1 =
1
,∞
2
n
1
2
o
π, 41 π, 61 π ,
, B2 = (−∞, 0], B3 = {2}.
11. Rozważmy dowolne funkcje f : X → Y i g : Y → Z. Wykaż, że jeżeli funkcja
g ◦ f jest różnowartościowa, to funkcja f jest różnowartościowa.
12. Rozważmy dowolne funkcje f : X → Y i g : Y → Z. Wykaż, że jeżeli funkcja
g ◦ f jest „na”, to funkcja g jest „na”.
LISTY ZADAŃ
22
13. (a) Podaj przykład funkcji f : X → Y i takich zbiorów A, B ⊂ X, że A $ B
i f (A) = f (B).
(b) Podaj przykład funkcji f : X → Y i takich zbiorów C, D ⊂ Y , że C $ D
i f −1 (C) = f −1 (D).
14. Niech f : X → Y będzie dowolną funkcją. Udowodnij, że:
(a) dla dowolnych zbiorów A, B ⊂ X zachodzi inkluzja
f (A) \ f (B) ⊂ f (A \ B),
(b) dla dowolnych zbiorów C, D ⊂ Y zachodzi równość
f −1 (C \ D) = f −1 (C) \ f −1 (D).
15. Podaj przykład funkcji f : X → Y i takich zbiorów A, B ⊂ X, że:
(a) f (A ∩ B) $ f (A) ∩ f (B),
(b) f (A) \ f (B) $ f (A \ B).
LISTY ZADAŃ
23
8. Relacje
–
–
–
–
–
–
–
Mówimy, że relacja % ⊂ X × X jest:
zwrotna, jeśli ∀x∈X x%x,
przeciwzwrotna, jeśli ∀x∈X ∼ x%x,
symetryczna, jeśli ∀x,y∈X x%y ⇒ y%x,
asymetryczna (antysymetryczna), jeśli ∀x,y∈X x%y ⇒∼ y%x,
słabo antysymetryczna, jeśli ∀x,y∈X x%y ∧ y%x ⇒ x = y,
spójna, jeśli ∀x,y∈X x%y ∨ y%x ∨ x = y,
przechodnia, jeśli ∀x,y,z∈X x%y ∧ y%z ⇒ x%z.
Relację binarną nazywamy relacją częściowego porządku, jeśli jest zwrotna, słabo
antysymetryczna i przechodnia. Porządkiem liniowym nazywamy relację częściowego
porządku, która jest spójna.
Relację binarną nazywamy relacją równoważności, jeśli jest zwrotna, symetryczna i przechodnia.
1. Rozważmy dowolny niepusty podzbiór A ⊂ R. Określ, które z powyższych
własności mają następujące relacje binarne w zbiorze A:
(a) xρy ⇔ x < y,
(b) xρy ⇔ x 6 y,
(c) xρy ⇔ x = y,
(d) xρy ⇔ x 6= y.
2. Określ, jakie własności mają następujące relacje binarne w zbiorze Z \ {0}:
(a) xρy ⇔ x i y są względnie pierwsze,
(b) xρy ⇔ x | y,
(c) xρy ⇔ x | y ∧ y | x.
3. Określ, jakie własności mają następujące relacje binarne w zbiorze R:
(a) xρy ⇔ |x| < |y|,
(b) xρy ⇔ |x| 6 |y|,
(c) xρy ⇔ xy > 0,
(d) xρy ⇔ xy > 0.
4. Jakie własności mają następujące relacje binarne określone w zbiorze A:
(a) relacja pusta ρ = ∅ ⊂ A × A,
(b) relacja pełna 4A = A × A?
5. Opisz wszystkie relacje ρ ⊂ A × A, które są:
(a) jednocześnie symetryczne i słabo antysymetryczne,
LISTY ZADAŃ
24
(b) jednocześnie symetryczne i antysymetryczne,
(c) jednocześnie zwrotne i antysymetryczne.
6. Podaj przykład relacji, która:
(a) jest słabo antysymetryczna i nie jest antysymetryczna,
(b) jest przechodnia i symetryczna, ale nie jest zwrotna.
7. Sprawdź, czy następujące relacja „|” jest w danym zbiorze relacją częściowego
porządku.
(a) |⊂ N1 × N1 , a | b ⇔ ∃c∈N1 b = ac;
(b) |⊂ N × N, a | b ⇔ ∃c∈N b = ac;
(c) |⊂ Z × Z, a | b ⇔ ∃c∈Z b = ac;
(d) |⊂ Q+ × Q+ , a | b ⇔ ∃c∈Q+ b = ac;
8. Określmy relację binarną „4” w zbiorze R2 (czyli 4⊂ R2 × R2 ) w ten sposób,
że
(x, y) 4 (z, t) ⇔ x 6 z ∧ y 6 t,
dla dowolnych x, y, z, t ∈ R. Sprawdź, że relacja „4” jest częściowym porządkiem. Zbadaj analogiczną relację w Rn .
9. Wykaż, że jeżeli (A, ρ) jest zbiorem częściowo uporządkowanym, to dla dowolnego podzbioru B ⊂ A, zbiór (B, ρ ∩ (B × B)) też jest częściowo uporządkowany.
10. Znajdź (jeśli istnieją) elementy maksymalne, minimalne, największe i najmniejsze w zbiorach częściowo uporządkowanych z zadań 7 i 8.
11. W danym zbiorze A ⊂ R2 określmy relację binarną „4” jak w zadaniu 8.
Znajdź, jeśli istnieją, elementy maksymalne, minimalne, największe i najmniejsze.
(a) A = {(x, y) ∈ R2 : x2 + y 2 6 1},
(b) A = {(x, y) ∈ R2 : x2 + y 2 < 1},
(c) A = {(x, y) ∈ R2 : |x| + |y| 6 1},
(d) A = {(x, y) ∈ R2 : |x + y| + |x − y| 6 1},
(e) A = {(x, 0); x ∈ R},
(f) A = {(x, x); x ∈ R},
(g) A = {(0, 0), (−1, 0), (1, 0), (− 21 , 1), ( 12 , 1), (0, 2)},
(h) A = {(0, 0), (0, 1), (1, 0)}.
12. Uzasadnij, że jeżeli w zbiorze częściowo uporządkowanym istnieje element największy (najmniejszy), to jest on jedynym elementem maksymalnym (minimalnym).
LISTY ZADAŃ
25
13. Sprawdź, że następujące relacje są relacjami typu równoważności:
(a) ρ1 ⊂ N2 ×N2 , (k, l)ρ1 (m, n) ⇔ k+n = l+m, gdzie (k, l), (m, n) ∈ N2 ×N2 ,
(b) ρ2 ⊂ (Z × (Z \ {0})) × (Z × (Z \ {0})), (a, b)ρ2 (c, d) ⇔ ad = bc, gdzie
(a, b), (c, d) ∈ (Z × (Z \ {0})).
Dla dowolnej funkcji f : X → Y , w zbiorze X określamy relację binarną (kerf )
w ten sposób, że x1 (kerf )x2 ⇔ f (x1 ) = f (x2 ).
14. Sprawdź, że relacja (kerf ) jest relacją typu równoważności.
15. Przeanalizuj przykłady relacji postaci (kerf ) dla funkcji head, tail, rev.
16. Jaką zależność między punktami na płaszczyźnie z układem współrzędnych
(R2 ) określają relacje (kerf ) dla następujących funkcji:
(a) f : R2 → R, f (x, y) = x2 + y 2 ,
(b) f : R2 → R, f (x, y) = |x| + |y|.
17. Opisz zbiór klas abstrakcji dla relacji typu równoważności z poprzednich zadań.
LISTY ZADAŃ
26
9. Teoria mocy
1. Podaj przykład ustawienia w ciąg wszystkich elementów zbioru A. Podaj wzór
funkcji f : N1 → A określającej ten ciąg.
(a) A = {n ∈ N : n > 1000}
(b) A = {2n, n ∈ N}
(c) A = N \ {10, 20, 30}
(d) A = N ∪ {−10, −20}
(e) A = Z
2. Podaj trzy przykłady ustawienia w ciąg wszystkich elementów zbioru N × N.
3. Podaj nieskończenie wiele przykładów ustawienia w ciąg wszystkich elementów
zbioru N.
4. Udowodnij z definicji, że zbiory A i B są równoliczne:
(a) A = (a, +∞), B = (b, +∞), a, b ∈ R,
(b) A = (0, 1), B = (0, 1000),
(c) A = (0, 1], B = [0, 1),
(d) A = {x ∈ Q : x > 0}, B = {x ∈ Q : x < 0},
o
n1
o
n1
, n = 10, 11, 12, 13, . . . , B =
, n = 100, 101, 102, 103, . . . ,
(e) A =
n
n
(f) A = R, B = (1000, +∞),
(g) A = (0, 1), B = (0, 1],
(h) A = (0, 1), B = [0, 1],
(i) A = R, B = {(x, y) : x ∈ R, y ∈ R, y = ax + b}, a, b ∈ R,
(j) A = R, B = {(x, y) : x ∈ R, y ∈ R, y = x2 },
(k) A = {(x, y) ∈ R2 : x2 + y 2 = 1}, B = {(x, y) ∈ R2 : x2 + y 2 = 10}.
(l) A = {(x, y) ∈ R2 : x2 + y 2 < 1}, B = {(x, y) ∈ R2 : (x − a)2 + (y − b)2 <
r2 }, a, b, r ∈ R, r > 0.
5. Wykaż, że następujące zbiory są przeliczalne:
(a) zbiór wszystkich przedziałów otwartych w R o końcach całkowitych,
(b) zbiór wszystkich przedziałów otwartych w R o końcach wymiernych.
6. Uzasadnij, że następujące zbiory figur na płaszczyźnie z kartezjańskim układem współrzędnych, są przeliczalne:
(a) zbiór wszystkich odcinków, których oba końce mają obie współrzędne
wymierne,
LISTY ZADAŃ
27
(b) zbiór wszystkich kół o promieniach wymiernych, których środki mają obie
współrzędne wymierne,
(c) dowolny zbiór rozłącznych kół.
7. Udowodnij, że następujące zbiory są mocy c:
(a) dowolny zbiór A, taki że (0, 1) ⊆ A ⊆ (0, 2),
(b) A = {(x, y) ∈ R2 : x2 + y 2 < 1},
(c) zbiór wszystkich punktów w R2 o dokładnie jednej współrzędnej wymiernej.
ROZWIĄZANIA, WSKAZÓWKI, ODPOWIEDZI
28
Rozwiązania, wskazówki, odpowiedzi
1. Przykłady zdań
1h Uwaga. Odpowiedź zależy od kontekstu, a dokładniej od tego, co jest oznaczone przez α. Jeśli α jest zmienną, za którą możemy podstawić konkretną liczbę
rzeczywistą, to dane wyrażenie nie jest zdaniem logicznym. Jeśli α oznacza
pewną konkretną liczbę rzeczywistą, to dane wyrażenie jest zdaniem logicznym.
1j Dyskusja. Rozpoznajemy tu znany wzór – zdanie prawdziwe dla dowolnych
liczb rzeczywistych a, b. W takim zapisie a i b są zmiennymi, więc to nie
jest zdanie logiczne. W tym przykładzie pojawia się nowy kontekst – na dane
wyrażenie można patrzeć jak na równość wyrażeń algebraicznych, i wówczas
to jest zdanie logiczne.
2b Kwadrat nie jest prostokątem ani rombem.
Nieprawda, że kwadrat jest prostokątem lub rombem.
3b Odpowiedź: zdanie prawdziwe. Negacja:
Istnieje liczba rzeczywista, której kwadrat jest dodatni.
Nieprawda, że kwadrat dowolnej liczby rzeczywistej jest nieujemny.
6a Dla dowolnego x należącego do R, x do kwadratu jest różne od −1.
Dla dowolnej liczby rzeczywistej x, x kwadrat jest różne od −1.
Kwadrat dowolnej liczby rzeczywistej jest różny od −1.
9d (∼ p∨ ∼ q) ⇒∼ r
9e r ⇔ p ∧ q
2. Rachunek zdań
1d p ⇔ (p ⇒∼ p)
2 (a) 1, (b) 1, (c) 0.
3 (a) 1, (b) 0, (c) 0, (d) 1.
7b
p
0
0
1
1
q p ∧ q (p ∧ q) ∨ q
0
0
0
1
0
1
0
0
0
1
1
1
ROZWIĄZANIA, WSKAZÓWKI, ODPOWIEDZI
29
8c
p
0
0
0
0
1
1
1
1
q
0
0
1
1
0
0
1
1
r p ⇔ q q ⇔ r (p ⇔ q) ∧ (q ⇔ r)
0
1
1
1
1
1
0
0
0
0
0
0
1
0
1
0
0
0
1
0
1
0
0
0
0
1
0
0
1
1
1
1
9d x ∈ (0, π) i sin x > 0.
10a (p ∧ q) ⇔∼ (∼ p∨ ∼ q)
10b (p ∨ q) ⇔∼ (∼ p∧ ∼ q)
14a Sposób I. Zdanie (p ∨ q) ∧ (¬p ∧ ¬q) jest prawdziwe, gdy oba zdania: p ∨ q,
¬p ∧ ¬q są prawdziwe. Zdanie ¬p ∧ ¬q jest prawdziwe tylko, gdy oba zdania p
i q są fałszywe. Ale wówczas zdanie p ∨ q jest fałszywe. Zatem dane wyrażenie
nie jest spełnione.
Sposób II: tabelka.
3. Rachunek kwantyfikatorów
2b ∀n∈N ∃m∈N m = n + 1000
2f ∃a,b∈N x = a2 + b2
4e Zmienne wolne: x, z. Zmienne związane: x, y.
4f Zmienna wolna: z. Zmienne związane: x, y.
8a ∀x (x 6= 0 ⇒ x2 > 0)
8b ∃x (x < 0 ∧ x2 > 1000)
10a Przykładem liczby x < 0, dla której zdanie x2 > 1000 jest prawdziwe, jest
x = −100. Zatem zdanie ∃x<0 x2 > 1000 jest prawdziwe.
10b Zauważmy, że dla x = 2 zdanie ∃y∈Z\{0} xy = 1 jest fałszywe, ponieważ nie istnieje liczba całkowita y 6= 0, taka że 2y = 1. Zatem zdanie ∀x∈Z\{0} ∃y∈Z\{0} xy =
1 jest fałszywe.
13c Przykład: ∀y∈R ∃x∈R x < y – prawda, ∃x∈R ∀y∈R x < y – fałsz.
ROZWIĄZANIA, WSKAZÓWKI, ODPOWIEDZI
30
4. Twierdzenia i dowody
2a Czy 3 | n jest warunkiem koniecznym na to, by n było podzielne przez 6,
ponieważ zachodzi implikacja 6 | n ⇒ 3 | n. Nie jest to warunek wystarczający,
gdyż np. 3 | 3 i 3 - 6, więc dla n = 3 implikacja 3 | n ⇒ 6 | n jest fałszywa.
4e Twierdzenie odwrotne:
Dla dowolnego x ∈ R, jeśli x3 + 3x2 + 2x = 0, to x2 + x = 0.
Zauważmy, że x2 + x = x(x + 1) oraz x3 + 3x2 + 2x = x(x + 1)(x + 2). Zatem
dla x = −2 mamy: x3 + 3x2 + 2x = 0, a x2 + x 6= 0. Tym samym twierdzenie
odwrotne jest fałszywe.
5 Rozważmy dowolny trójkąt ABC. Wprowadźmy oznaczenia: a = |BC|, b =
|AC|, α = |BAC|, β = |ABC|. Wówczas zachodzi zamknięty układ implikacji:



 α>β ⇒ a>b
α=β ⇒ a=b



α < β ⇒ a < b.
10c Rozważmy dowolne liczby rzeczywiste dodatnie a, b, c. Załóżmy, wbrew tezie,
iż nie jest prawdą, że a > c lub b > c, czyli a 6 c i b 6 c. Wówczas a · b 6 c2 ,
więc nie jest prawdą, że a · b > c2 . Z negacji tezy wywnioskowaliśmy negację
założenia, co kończy dowód.
11e Przypuśćmy, wbrew tezie, że w pewnym trójkącie każdy kąt ma miarę mniejszą
od 60◦ . Wówczas suma miar kątów tego trójkąta byłaby mniejsza od 3 · 60◦ =
180◦ – sprzeczność.
7b Wskazówka: na boku AC obierz punkt D, taki że |DC| = |BC| i skorzystaj z
tego, że trójkąt BCD jest równoramienny.
5. Metoda indukcji matematycznej
1 Odpowiedź. Zapis ∀n>1 (T (n) ⇒ T (n + 1)) to inna forma zapisu
(T (1) ⇒ T (2)) ∧ (T (2) ⇒ T (3)) ∧ (T (3) ⇒ T (4)) ∧ . . .
Natomiast zapis (∀n>1 T (n)) ⇒ T (n + 1) to inna forma zapisu
(T (1) ∧ T (2) ∧ T (3) ∧ . . .) ⇒ T (n + 1).
Powyższe zdanie oznacza, że z prawdziwości twierdzenia T dla wszystkich liczb
naturalnych wynika prawdziwość twierdzenia T dla n + 1, co jest w oczywisty
sposób prawdziwe, ale nie na tym polega metoda indukcji. Dlatego w kroku
indukcyjnym nie wolno pisać: „Załóżmy, że dla każdego naturalnego n twierdzenie jest prawdziwe.”
2 Odpowiedź.
(a) Dla n = 2k , gdzie k = 1, 2, 3, . . .
k
(b) Liczby postaci 32 , gdzie k = 0, 1, 2, . . .
ROZWIĄZANIA, WSKAZÓWKI, ODPOWIEDZI
31
4 Rozwiązanie.
Dla n = 1 twierdzenie jest prawdziwe, gdyż nierówność
(1 + x)1 ­ 1 + 1 · x
jest prawdziwa dla każdego x.
Niech n będzie dowolną liczbą naturalną. Załóżmy, że twierdzenie jest prawdziwe dla n, czyli nierówność
(1 + x)n ­ 1 + nx
jest spełniona dla dowolnego x > −1.
Wówczas dla n + 1 i dowolnego x > −1 mamy
(1+x)n+1 = (1+x)·(1+x)n ­ (1+x)·(1+nx) = 1+nx+x+nx2 ­ 1+(n+1)x,
co kończy dowód kroku indukcyjnego.
Na mocy indukcji twierdzenie jest prawdziwe dla dowolnego naturalnego n.
7 Odpowiedź.
(a) Dla n = 3 + 2k, gdzie k = 0, 1, 2, . . .
(b) Liczby naturalne większe lub równe 10.
9 Wskazówka. Tezę zadania należy sformułować, tak aby nadawała się do zastosowania metody indukcji. Pokaż indukcyjnie, że dla każdego m istnieje dokładnie jeden ciąg skończony (x0 , x1 , . . . , xm ) spełniający warunki: x0 = a, x1 = b,
xn+2 = pxn+1 + qxn dla n = 0, 1, . . . , m − 2.
6. Zbiory
1c Zbiór {1, {1}} ma dwa elementy: liczbę 1 i zbiór {1}.
1d Zbiór pusty ∅ nie ma elementów.
1e Zbiór {∅} ma jeden element, tym elementem jest zbiór pusty ∅.
3c {−3, −2, −1, 0, 1, 2, 3} = {x ∈ Z : −3 6 x 6 3}
4b {10n + 7, n ∈ N}
10d Dowód: x ∈ (A \ B) ∩ C ⇔ x ∈ (A \ B) ∧ x ∈ C ⇔ (x ∈ A ∧ x6∈B) ∧ x ∈ C ⇔
(x ∈ A ∧ x ∈ C) ∧ x6∈B ⇔ x ∈ (A ∩ C) ∧ x6∈B ⇔ x ∈ (A ∩ C) \ B.
10f Dowód: x ∈ (A\B)\C ≡ x ∈ (A\B)∧¬(x ∈ C) ≡ (x ∈ A∧¬(x ∈ B))∧¬(x ∈
C) ≡ x ∈ A ∧ (¬(x ∈ B) ∧ ¬(x ∈ C)) ≡ x ∈ A ∧ ¬(x ∈ B ∨ x ∈ C) ≡ x ∈
A ∧ ¬(x ∈ B ∪ C) ≡ x ∈ A \ (B ∪ C).
17a
∞
S
n=1
17b
∞
S
n=1
h
i
0, n1 = [0, +∞),
i
0, n1 = (0, +∞),
∞
T
h
n=1
∞
T
n=1
i
0, n1 = {0}
i
0, n1 = ∅
ROZWIĄZANIA, WSKAZÓWKI, ODPOWIEDZI
32
7. Funkcje
3 Wskazówka. Sprawdź z definicji, czy dla każdego y ∈ R istnieje x ∈ R \ {− dc },
takie że ax+b
= y.
cx+d
5a f −1 : R2 → R2 , f −1 (x, y) = (− 52 x + 23 y, 2x − y).
√
√
−1
10a f (A1 ) =
(−8,
−7],
f
(A
)
=
[−9,
0),
f
(B
)
=
[−1
−
6,
−1
+
6], f −1 (B2 ) =
2
1
√
√
√
√
{−1 − 3, −1 − 2, −1 + 2, −1 + 3}
11 Wskazówka. Jeśli f (x1 ) = f (x2 ), to g(f (x1 )) = g(f (x2 )).
13a Wskazówka. Tu można podać dużo różnych przykładów. Dopasuj zbiory A i
B do funkcji f : R → R określonej wzorem f (x) = x2 . Inny przykład: dopasuj
funkcję f do zbiorów A = {a}, B = X = Y = {a, b}.
14b Dowód. Weźmy dowolny element x ∈ X. Wówczas
x ∈ f −1 (C \ D) ⇔ f (x) ∈ C \ D ⇔ f (x) ∈ C ∧ f (x)6∈D ⇔ x ∈ f −1 (C) ∧
x6∈f −1 (D) ⇔ x ∈ f −1 (C) \ f −1 (D).
8. Relacje
4 Odpowiedź.
(a) Relacja pusta ρ = ∅ ⊂ A × A nie jest zwarta (o ile A 6= ∅), jest symetryczna, antysymetryczna, słabo antysymetryczna i przechodnia.
(b) Relacja pełna 4A = A × A jest zwarta, symetryczna, nie jest antysymetryczna (o ile A 6= ∅), jest przechodnia. Jeśli zbiór A jest pusty lub jednoelementowy, to relacja 4A jest słabo antysymetryczna. Jeśli zbiór A ma co
najmniej dwa elementy, to relacja 4A nie jest słabo antysymetryczna.
5 Wskazówka.
(a) Dla dowolnych elementów a, b ∈ A, jeśli aρb, to a = b. Zatem ρ ⊂ . . .
(b) Założenie, że aρb dla pewnych a, b ∈ A, doprowadza do sprzeczności. Zatem
jedyną relacją spełniającą te warunki jest ρ = . . .
(c) Założenie, że aρa dla pewnego a ∈ A, doprowadza do sprzeczności. Zatem
jedyna możliwość to A = . . .
11 Odpowiedź.
(a) Zbiór elementów maksymalnych:
π
{(x, y) ∈ R : x + y = 1, x > 0, y > 0} = (cos t, sin t); t ∈ 0,
2
2
2
2
.
Zbiór elementów minimalnych:
3π
{(x, y) ∈ R : x + y = 1, x 6 0, y 6 0} = (cos t, sin t); t ∈ π,
2
2
2
2
.
ROZWIĄZANIA, WSKAZÓWKI, ODPOWIEDZI
33
Nie ma elementu największego ani najmniejszego.
(b) Nie ma.
(c) Zbiór elementów maksymalnych:
{(x, y) ∈ R2 : x + y = 1, x > 0, y > 0} = {(t, 1 − t); t ∈ [0, 1]}.
Zbiór elementów minimalnych:
{(x, y) ∈ R2 : x + y = −1, x 6 0, y 6 0} = {(−t, t − 1); t ∈ [0, 1]}.
Nie ma elementu największego ani najmniejszego.
(d) Element maksymalny i największy: ( 21 , 12 ). Element minimalny i najmniejszy: (− 12 , − 21 ).
9. Teoria mocy
3 Dla każdego n mamy ciąg:
1, 2, 3, . . . , n, 0, n + 1, n + 2, n + 3, . . .
4c Dwa proste przykłady bijekcji:
1) funkcja liniowa f : A → B, taka że f (1) = 0, czyli f (x) = 1 − x,
2) funkcja f : A → B, taka że f (1) = 0 i f (x) = x dla x ∈ (0, 1).
4j Naturalnym przykładem bijekcji jest funkcja f : A → B, f (x) = (x, x2 ) dla
x ∈ A.
7a Skoro (0, 1) ⊆ A ⊆ (0, 2), |(0, 1)| = c i |(0, 2)| = c, to na mocy twierdzenia
Cantora – Bernsteina, |A| = c.
6c Wskazówka. Szukaj punktów o obu współrzędnych wymiernych.