Rozpowszechnienie i skuteczność leczenia cukrzycy u pacjentów

Rozpowszechnienie i skuteczność leczenia cukrzycy u
pacjentów hospitalizowanych z powodu choroby
wieńcowej w latach (1999-2013).
Wyniki polskiej części Projektu EuroAspire.
EuroAspire
Renata Wolfshaut-Wolak 1, Maciej Polak 1, Anna Łukaszewska 2, Piotr Jankowski2,
Kalina Kawecka-Jaszcz2, Danuta Czarnecka2 , Andrzej Pająk1
1
Zakład Epidemiologii i Badań Populacyjnych, Instytut Zdrowia Publicznego, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum, Kraków
2 I Klinika Kardiologii i Elektrokardiologii Interwencyjnej oraz Nadciśnienia Tętniczego CM UJ Szpital Uniwersytecki w Krakowie
WSTĘP
U osób z chorobą wieńcową, które maja cukrzycę, zalecane jest utrzymanie stężenia glukozy w surowicy krwi poniżej
6,1 mmol/l i odsetka HbA1c poniżej 7 %.
CEL
Ocena zmian w rozpowszechnieniu oraz częstości osiągania celu leczenia cukrzycy u pacjentów po hospitalizacji z powodu
choroby wieńcowej w okresie od 1999-2013.
METODY
W ramach projektu EuroAspire, w Krakowie, przeprowadzono 3 badania przekrojowe w latach 1999-2000, 2006-07, 2012-13.
Do udziału w badaniach zaproszono pacjentów 5 szpitali krakowskich, hospitalizowanych z powodu zawału serca, niestabilnej
dusznicy, CABG lub PCI. Badania pacjentów przeprowadzono od 6 miesięcy do 3 lat po ich wypisie ze szpitala. Kliniczne
rozpoznanie cukrzycy ustalano na podstawie informacji o rozpoznaniu cukrzycy przez lekarza uzyskanej w oparciu o wywiad
wg standardowego kwestionariusza lub w wyniku badania stężenia glukozy we krwi, na czczo, po 12 h od ostatniego posiłku.
Jako chorych na cukrzycę uznano pacjentów, którzy mieli rozpoznanie cukrzycy lub mieli stężenie glukozy >7 mmol /l. Za
osiągniecie celu leczenia przyjęto stężenie glukozy na czczo <6,1 mmol/l i stężenie HbA1c < 7%. Różnice w odsetkach
porównano testem Z. Istotność statystyczną przyjęto na poziomie p<0,05.
WYNIKI
W badaniach udział wzięło odpowiednio 427 (69,8% mężczyzn), 429 (71,2% mężczyzn) i 377 (66,3% mężczyzn) osób.
Frekwencja w badaniach wynosiła kolejno: 79,1%, 78,6% i 63,8%. Średni wiek pacjentów wnosił: 58,6; 59,9; 63,8 roku. W
kolejnych badaniach stwierdzono wzrost częstości występowania cukrzycy u pacjentów w porównaniu do badania w latach
1999-2000, przy czym wśród pacjentów chorujących na cukrzycę obserwowano wzrost odsetka osób świadomych choroby.
Odsetek osób nieświadomych choroby wśród wszystkich badanych utrzymywał się na podobnym poziomie. Zaobserwowano
poprawę kontroli glikemii u pacjentów z rozpoznaną cukrzycą. Aczkolwiek w ostatnim badaniu blisko 2/3 pacjentów z cukrzycą
osiągało cel leczenia HbA1c poniżej 7%, to zaledwie u 25% stężenie glukozy na czczo wynosiło < 6,1 mmol/l.
100%
***
***
13,6
10,1
***
60,0
9,9
90%
80%
15,2
50,0
27,2
31,4
70%
40,0
60%
40%
*
30,0
50%
71,2
62,7
30%
50,5
51,3
20,0
58,7
20%
10,0
10%
25,0
13,8 12,4
0,0
0%
1999-2000
normoglikemia
2006-2007
"wiedzą, o cukrzycy"
stężenie glukozy < 6,1 mmol/l
2012-2013
"nie wiedzą", stężenie glukozy > 7mmol/l
1999-2000
2006-2007
HbA1c < 6,5%
2012-2013
Rycina 2. Kontrola glikemii u diabetyków.
Rycina 1. Świadomość choroby u pacjentów z cukrzycą.
*p=<0,05, * * *p<0,0001
WNIOSEK
Zaobserwowano znaczny wzrost częstości występowania cukrzycy do ponad 40%. Jednocześnie u pacjentów hospitalizowanych
z powodu choroby wieńcowej stwierdzono poprawę skuteczności leczenia
Projekt został sfinansowany ze środków Narodowego Centrum Nauki przyznanych na podstawie decyzji nr DEC-2011/03/B/NZ7/06101