tajemnice światła

Dzisiaj, w dwudziestą piątą rocznicę zamachu na umiłowanego Jana Pawła II oraz w
rocznicę objawień fatimskich, my tarnowscy nauczyciele i wychowawcy wraz z rzeszą
wiernych, którzy przybyli do tego Sanktuarium Maryjnego, stajemy przed obliczem
Maryi i pragniemy zawierzyć Jej nas samych, naszych uczniów, rodziny i naszą pracę w
nadziei, że praca ta przyniesie błogosławione owoce w młodym pokoleniu.
Chcemy dziękować za wszelkie dobro otrzymane za wstawiennictwem Matki Bożej
Fatimskiej i nadal powierzać Jej Matczynej trosce działalność Katolickiego
Stowarzyszenia Wychowawców, w roku jubileuszu dziesięciolecia istnienia w Tarnowie.
Chcemy błagać o nowe rzesze dobrych, mądrych, oddanych Bogu i ludziom nauczycieli.
Modlić się będziemy także o rychłe wyniesienie na Ołtarze Jana Pawła II.
W tę godzinę czuwania oddajemy siebie Maryi w całej pokorze, obejmując myślami i
modlitwą wszystkich, z którymi Bóg postanowił dzielić wychowanie człowieka.
Tajemnice światła
Jak długo jestem na świecie, jestem światłością świata (J 9, 5).
Chrzest w Jordanie
A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. A oto
otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jakby gołębica
i przychodzącego na Niego.
A głos z nieba mówił: Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam
upodobanie.
Chrzest wyraża wielką solidarność Boga z człowiekiem
Istnieje związek między chrztem Jezusa i naszym chrztem, dlatego również do
nas odnoszą się słowa: „Tyś jest mój syn umiłowany”.
„Bo wszyscy, którzy zostaliście w Chrystusie ochrzczeni, przyoblekliście się
w Chrystusa.”
W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata,
abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem.
Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa
Chrystusa
Zostaliśmy wszczepieni w Chrystusa.
I odtąd już: ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani zwierzchności (...)
nic nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga”.
Jan Paweł II na początku swego pontyfikatu przedstawił światu
Chrystusa wołając: otwórzcie drzwi Chrystusowi, nie lękajcie się.
„Odkupiciel człowieka, Jezus Chrystus jest ośrodkiem wszechświata i
historii”.
On jest kluczem do zrozumienia tego kim jest człowiek i cały chrześcijański
naród. Jezus Chrystus jest tą zasadniczą drogą Kościoła. On sam jest naszą
drogą „do domu Ojca”.
Warta uwagi jest tylko droga od Boga do człowieka. Sakrament chrztu
stoi na początku tej drogi, to miejsce, skąd Bóg wyrusza na spotkanie z
człowiekiem.
Staliśmy się dziećmi Boga, dlatego Ojciec o każdym z nas mówi, i przez całą
wieczność będzie powtarzać: „To jest moje ukochane dziecko”.
Matko dobrej drogi - Do Syna swego prowadź nas, Synowi swemu przedstaw
nas.
Rozpal w nas tęsknotę za Ojcem, za Jego domem, byśmy i my kiedyś
usłyszeli: „To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie”.
Matko Słowa za wszystkich chrześcijan prosimy - byśmy usłyszeli błaganie
Chrystusa: Abyście stanowili jedno.
I niech się tak stanie...
Gody w Kanie Galilejskiej
A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: „Nie mają już wina”
Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam
powie».
Odkupiciel świata wchodzi w swe mesjańskie posłannictwo drogą ludzkich
oblubieńców. Objawił się rodzinie, w której odbywało się wesele.
Jan Paweł II nauczał: Rodzina jest przyszłością ludzi, bo w niej rodzą się
ludzie nowi. Rodzina jest przyszłością narodu. Od niej ta przyszłość
zależy nade wszystko.
Za wszystkie nasze rodziny – prosimy Cię Dziewico zauważająca braki
naszych rodzin, wstaw się za nami Matko z Kany Galilejskiej.
Powiedz Matko małżonkom, rodzicom: Zróbcie wszystko, cokolwiek Syn mój
wam powie.
Mów do nich liturgicznym słowem Kościoła: „Przyobleczcie miłość, która
jest więzią doskonałości. (...) Słowo Chrystusa niech w was przebywa. (...)
Sercami waszymi niech rządzi pokój Chrystusowy.
Nauczanie o Królestwie Bożym i wzywanie do nawrócenia
„Czas się wypełnił i bliskie jest Królestwo Boże.
Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” – mówił Pan Jezus na początku
swojej misji.
Bliskie jest Królestwo Boże – lepszy świat,
w którym miecze przekują na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy
I rozweseli się pustynia i spieczona ziemia
I rozkwitnie... wyda kwiaty jak lilie polne
Nawracajcie się!
Piotr naszych czasów, Jan Paweł II mówił: Chrystusowe „nawracajcie
się” jest najbardziej aktualnym słowem wszystkich programów odnowy.
Uznanie, że jesteśmy grzesznikami, to pierwszy i niezbędny krok
pozwalający wrócić do uzdrawiającej miłości Boga. ....
jeżeli chcecie dowiedzieć się czym jest wewnętrzne wyzwolenie i
prawdziwa radość nie zapominajcie o sakramencie pojednania. W nim
kryje się tajemnica ciągłej młodości duchowej
Panie - prosimy za Kościół – Twoją umiłowana Oblubienicę
I prosimy za naszą Ojczyzną. Spraw, by jedynym jej prawem było prawo
miłości wyrażone słowami: „Jedni drugiego ciężary noście”.
Bogurodzico Dziewico, Bogiem sławiena Maryjo,
Słysz modlitwę - To Ojców naszych śpiew.
Wciąż ślemy modły w Twój bezmiar daleki
Matko naszych nowych nadziei powiedz nam jeszcze raz:
Nigdym ja ciebie ludu nie rzuciła
Nigdym ci mego nie odjęła lica
Jam - po dawnemu – moc twoja i siła! Bogarodzica.
Przemienienie Pańskie
„Tam przemienił się wobec nich:
twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło.”
I usłyszeli uczniowie: To jest mój Syn umiłowany, w którym mam
upodobanie, Jego słuchajcie!”
Przemienienie Jezusa było Jego przygotowaniem do tej chwili, „gdy dopełnił
się czas Jego wzięcia z tego świata.”
Przemienienie jest gwarancją, że Pan nie opuszcza swojego stworzenia,
że ciała nie porzuca jak szaty, historii nie zapomina.
W cieniu Krzyża dowiadujemy się, że przez Krzyż idziemy ku przemienieniu.
Historia Przemienienia Pańskiego mówi nam coś nowego: że umieranie jest
zmartwychwstaniem.
Jan Paweł II nauczał: Jeżeli ktoś lub coś każe ci sądzić, że jesteś już u
kresu, nie wierz w to. Jeżeli znasz odwieczną Miłość, która cię
stworzyła, to wiesz także, że w twoim wnętrzu mieszka dusza
nieśmiertelna. (...)
Ostatnią porą twojego życia będzie wiosna, wiosna zmartwychwstania.
Człowiek szuka Boga, ponieważ tylko w Nim może znaleźć swoje
spełnienie – spełnienie swoich dążeń do prawdy, dobra i piękna. Nie
szukałbyś mnie, gdybyś mnie nie posiadał”. Znaczy to, że Bóg sam
uczestniczy w tym szukaniu, że chce aby go człowiek szukał i stwarza
w człowieku potrzebne warunki, żeby mógł Go znaleźć.
Cała piękna jesteś Maryjo, przeniknięta Światłem, które wydałaś światu.
Proś za nami – byśmy przyoblekli się w nowego człowieka,
który mówi: tak, tak, nie, nie.
Trzeba nam światła Chrystusa Przemienionego, by być światłością świata.
Matko naszej wiary,
zachowaj nas, byśmy nie zwietrzeli, bo sól gdy zwietrzeje na nic się przyda,
Byśmy nie przestali świecić,
Byśmy byli świadkami, którzy mówią tylko prawdę.
Byśmy „Wpatrując się w jasność Pańską jakby w zwierciadle; za sprawą
Ducha Pańskiego, coraz bardziej jaśniejąc, upodabniali się do Jego obrazu”.
Ustanowienie Eucharystii
Podczas wieczerzy Jezus ofiarował się sam; na krzyżu został ofiarowany
przez innych,
a to dlatego, by pokazać, że nikt nie mógł Mu zabrać życia,
gdyby On sam nie ofiarował go w sposób wolny, mając władzę ofiarowania
go i odzyskania na nowo.
Eucharystia jest komunią człowieka z Bogiem, tak dalekim zjednoczeniem, że
można powiedzieć: „żyję ja, już nie ja, żyje we mnie Chrystus”.
Życie dało początek życiu..
I już nie jesteśmy sami
Panie dobrze nam być z Tobą. Jesteś miejscem spotkania wszystkiego i
wszystkich.
Idziesz z nami do naszego współczesnego Emaus.
Zmieniony nie do poznania przez doświadczenie śmierci. Idziesz pośród nas.
Pozwalasz uważać się za jedynego, który nie wie, co się wydarzyło i co się z
nami dzieje.
Dajesz do zrozumienia, że historia naszej klęski jest Twoją historią.
I to ważne, najważniejsze - historia nasza i Jezusa wzajemnie się objaśniają.
Spadają łuski z oczu, On znika; zostaje chleb na stole, otwarte Pismo, pałające
serca.
Jan Paweł II mówił: Wobec Eucharystii cisną się spontanicznie na usta
słowa Psalmisty: Czymże jest człowiek, że tak o niego się troszczysz?
Jak wielką wartość ma w oczach Bożych człowiek, skoro sam Bóg
karmi go swoim ciałem! Jak wielką przestrzeń kryje w sobie ludzkie
serce, skoro wypełnić ją może tylko Bóg.
Dziewico słuchająca, Matko z Jasnej Góry
usłysz nasza modlitwę - prosimy o wyniesienie na ołtarze Jana Pawła II,
syna polskiej ziemi, wziętego spośród nas, który zawsze, całym sercem
należał do Ciebie.
Był Totus Tuus Maryjo.