Inwestycja w obcym środku trwałym

advertisement
Data:
Autor:
2016-10-18
Zespół wfirma.pl
Inwestycja w obcym środku trwałym - rozliczenie w
kosztach
Podatnicy dość często prowadzą swoje działalności w lokalach użytkowanych na podstawie umowy najmu. Zdarza
się, że muszą je wyremontować lub dostosować do specyfiki swojej działalności. Powstaje wówczas pytanie, czy
poniesione na inwestycję w obcy środek trwały nakłady, nierzadko wysokie, mogą zaliczyć w koszty uzyskania
przychodów, a jeśli tak - to w jaki sposób? Podatnicy na dodatek czasem mają wątpliwości co do rozliczania w
kosztach wydatków na czynsz za lokal, media, ochronę obiektu czy podatek od nieruchomości.
Rozliczenie kosztów a ustawa o podatku dochodowym
Art. 22 ust. 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawy o pdof) określa, iż za koszty
uzyskania przychodów można uznać wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów, zachowania lub
zabezpieczenia ich źródła (poza kosztami wymienionymi w art. 23).
W katalogu kosztów, jakie ustawodawca określił za możliwe do rozliczenia w kosztach prowadzonej działalności,
znajdują się również odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i
prawnych (dokonywane zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23).
Amortyzacja a inwestycja w obcym środku trwałym
W myśl art. 22a ust. 1 pkt. “amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub
współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu
przyjęcia do używania:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z
prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu,
dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi”.
Ustawodawca w katalogu środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, co do których podatnikowi
przysługuje prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych, wymienia również inwestycje w obcych środkach
trwałych (art. 22a ust. 2 pkt 1 ustawy o pdof).
Z przepisów ustawy wyraźnie wynika, że podatnik ma prawo, by koszty związane z inwestycją w obcych środkach
trwałych rozliczać w czasie poprzez odpisy amortyzacyjne.
Inwestycja w obcym środku trwałym - co to jest?
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyjaśnia, czym jest inwestycja w obcym środku trwałym. Art.
5a pkt 1 ustawy o pdof zawiera natomiast pojęcie “inwestycji”. Zgodnie z nim inwestycje to środki trwałe w budowie
w rozumieniu Ustawy o rachunkowości. Z kolei środki trwałe w budowie to zaliczane do aktywów trwałych środki
trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego. Na podstawie powyższych
definicji można dojść do wniosku, iż inwestycja w obcym środku trwałym to wszelkie podjęte przez podatnika
czynności, zmierzające do ulepszenia środka trwałego, który nie jest jego własnością, lub polegające na stworzeniu
19-07-2017
1/3
Data:
Autor:
2016-10-18
Zespół wfirma.pl
składnika majątku o cechach środka trwałego.
Istotnym jest to, że aby poniesione koszty można było zaliczyć do ulepszenia środka trwałego, powinien mieć
miejsce chociaż jeden z elementów ulepszenia - czyli przebudowa, rekonstrukcja, adaptacja lub modernizacja.
Inwestycje w obcym środku trwałym w orzecznictwie sądowym
Usiłując wyjaśnić, czym jest inwestycja w obcym środku trwałym, należy wziąć pod uwagę również definicję
przyjętą w orzecznictwie sądowym. Tak więc uważa się, iż są to nakłady ponoszone w celu ulepszenia istniejącego
środka trwałego, niestanowiącego własności podatnika, który jest przez niego wykorzystywany na podstawie umowy
najmu, dzierżawy lub użyczenia, itp.
Ponadto każdy nakład poniesiony przed oddaniem składnika majątku do używania (również o charakterze
odtworzeniowym - remontowym) powinien zostać zaliczony do inwestycji w obcym środku trwałym.
Z inwestycją w obcym środku trwałym najczęściej mamy do czynienia w sytuacji, kiedy użytkujący wynajmowany
lokal lub budynek musi przystosować go do specyfiki swojej działalności gospodarczej. Wynajmujący powinien przy
tym pamiętać, by przed rozpoczęciem inwestycji w obcym środku trwałym uzyskać zgodę od właściciela
ulepszanego lokalu, budynku. Poniesione wydatki podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów za
pomocą odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej inwestycji. Odpisów amortyzacyjnych od
omawianych inwestycji dokonuje się metodą liniową od ich wartości początkowej ujętej w ewidencji środków
trwałych, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały one do niej
wprowadzone.
Jak ustalić wartość początkową inwestycji w obcym środku trwałym?
Ustalenie wartości początkowej inwestycji w obcym środku trwałym jest identyczne jak w przypadku określania
wartości początkowej środka trwałego zakupionego lub wytworzonego we własnym zakresie, czyli zgodnie z ceną
nabycia lub kosztem wytworzenia.
Cena nabycia to kwota należna zbywcy rzeczy, którą zwiększają koszty związane z zakupem (np. koszty transportu,
załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów
komputerowych, itp), naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do
użytkowania.
Koszt wytworzenia natomiast to wartość wyrażona w cenie nabycia zużytych do wytworzenia środków trwałych, czyli
rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za pracę wraz z pochodnymi
oraz pozostałych kosztów mających związek z wartością wytworzonych środków trwałych. Wyjątek stanowią wartość
własnej pracy, pracy małżonka oraz małoletnich dzieci, których nie można zaliczyć do kosztu wytworzenia.
Ograniczeniu temu podlegają również:
koszty ogólne zarządu,
koszty sprzedaży,
pozostałe koszty operacyjne,
koszty operacji finansowych (odsetki od pożyczek, kredytów i prowizji, poza odsetkami i prowizjami
naliczonymi do dnia przekazania środka trwałego do używania).
Koszty mediów w wartości początkowej inwestycji
Podatnik podczas przeprowadzanego remontu budynku lub lokalu w celu przystosowania go dla własnej działalności
ponosi szereg kosztów związanych z pracami budowlanymi w wynajmowany lokalu. Stanowią one wartość
początkową inwestycji w obcym środku trwałym, jednakże podczas ich wykonywania podatnik ponosi również
koszty mediów, które zwiększają wartość tejże inwestycji.
Koszty mediów zwiększające wartość początkową inwestycji w obcym środku trwałym to:
19-07-2017
2/3
Data:
Autor:
2016-10-18
Zespół wfirma.pl
koszty energii elektrycznej,
ogrzewanie,
gaz,
woda,
ścieki,
śmieci.
W konsekwencji wydatki te zostaną uwzględnione w kosztach uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne
dokonywane od wartości początkowej inwestycji w obcym środku trwałym.
Pozostałe koszty związane z użytkowaniem lokalu typu: czynsz najmu, opłaty eksploatacyjne, opłaty za media
niezwiązane z prowadzoną inwestycją, podatek od nieruchomości mogą być zaliczone w koszty podatkowe w dacie
ich poniesienia.
Tworzysz własny środek trwały? Sprawdź, jak go rozliczyć: Środek trwały w budowie.
© Copyright | Wszystkie prawa zastrzeżone 2006-2017 Web INnovative Software Sp. z o.o., Bolesława Krzywoustego 105/21
51-166 Wrocław, [email protected] KRS 0000342082, NIP 8982167294, Kapitał 60 000zł
19-07-2017
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)
3/3
Download