Rodzaje strof Wyróżniamy następujące rodzaje strof: a) dystych (dwuwiersz) - strofa dwuwersowa (w poezji polskiej pojawia się w XVI w.; potem często odnajdujemy ją w poezji Bolesława Leśmiana, zob. np. wiersze Zmory wiosenne, Ballada o dumnym rycerzu). b) tercyna - strofa trójwersowa z rymem okalającym. Środkowy wers pierwszej strofy rymuje się z pierwszym i trzecim wersem strofy następnej (wykształciła się w poezji włoskiej, użył jej np. Dante w Boskiej Komedii, występuje też u Kochanowskiego, Słowackiego, Asnyka, Tetmajera, Staffa). c) czterowiersz - strofa czterowersowa, występuje w różnych odmianach. Na przykład tzw. strofa saficka składa się z trzech wersów 11-zgłoskowych i jednego 5-zgłoskowego. Jej nazwa pochodzi od imienia poetki greckiej Safony, która podobno użyła jej jako pierwsza w utworze Hymn o Afrodycie (później posługiwał się nią również Horacy; w poezji polskiej pojawiła się w XVI w.). Z kolei tzw. strofa alcejska złożona jest z dwóch wersów 11-zgłoskowych, jednego 9- i jednego 10-zgłoskowego. Wprowadzona została przez greckiego poetę Alkajosa, stosował ją również w swych Pieśniach Horacy. d) sekstyna (sestyna) - strofa sześciowersowa o układzie rymów ababcc, najczęściej jedenastozgłoskowa; wykształciła się w średniowiecznej poezji francuskiej, do poezji polskiej wprowadził ją Kochanowski (np. w Psałterzu), upowszechniła się zaś w epoce oświecenia. W romantyzmie stosował ją Słowacki. Występuje przede wszystkim w liryce refleksyjnej, uroczystej. e) oktawa - strofa ośmiowersowa (układ rymów: abababcc), przeważnie jedenastozgłoskowa. Użył jej Słowacki w Beniowskim. Występuje głównie w wierszowanych gatunkach epickich. Jej odmianą jest oktostych - od oktawy różni się układem rymów (aabbccdd). Uwaga! By można było mówić o wierszu o budowie stroficznej, musi on składać się przynajmniej z dwóch strof. Najczęściej spotykane strofy w poezji polskiej to: tercyna, czterowiersz, sekstyna i oktawa. Niektóre gatunki charakteryzują się stałym układem strof, np. klasyczny sonet włoski ma czternaście wersów i jest zbudowany z dwóch zwrotek czterowersowych oraz dwóch tercyn. Sonet francuski zaś składa się z czterech strof czterowersowych i zakończony jest dystychem. Strofoid - strofa nieregularna.