Projekt Regulaminu Pracy GDDKiA
advertisement
Załącznik do decyzji Nr Dyrektora Generalnego Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad z dnia REGULAMIN PRACY GENERALNEJ DYREKCJI DRÓG KRAJOWYCH i AUTOSTRAD Na podstawie art. 1042 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (tekst jednolity Dz.U. z 1998 r., nr 21, poz. 94 z późn. zm.) ustala się co następuje: I. PRZEPISY WSTĘPNE §1 Regulamin pracy, zwany dalej regulaminem jest źródłem prawa pracy ustalającym organizację i porządek w procesie pracy oraz związane z tym prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników. §2 Ilekroć w regulaminie jest mowa o: a) pracodawcy – rozumie się przez to Dyrektora Generalnego Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, zwanego dalej Dyrektorem Generalnym Urzędu, oraz Dyrektora Oddziału Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad w ramach udzielonego pełnomocnictwa w sprawach z zakresu prawa pracy, b) pracownikach – rozumie się przez to: - członków korpusu służby cywilnej, o których mowa w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 roku o służbie cywilnej, - osoby tworzące Państwowy Zasób Kadrowy o których mowa w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 roku o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych, - urzędników państwowych mianowanych, o których mowa w ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych, zwanych w regulaminie urzędnikami państwowymi do czasu obowiązywania ustawy, - osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę zgodnie z przepisami kodeksu pracy. §3 Przepisy regulaminu stosuje się do pracowników zatrudnionych w Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad w Warszawie, pracowników zatrudnionych w Oddziałach Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad i jednostkach im podległych. 2 §4 Do spraw wynikających ze stosunków pracy nieuregulowanych niniejszym regulaminem stosuje się przepisy: - ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy (tekst jednolity Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.); - ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 roku o służbie cywilnej (Dz.U. z 2006 r. Nr 170, poz. 1218 ze zm.); - ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 roku o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych (Dz.U. z 2006 r. Nr 170, poz. 1217 ze zm.); - ustawy z dnia 16 września 1982 roku o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. z 2001 roku Nr 86, poz. 953 z późn. zm.); - ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. 2001 roku Nr 79, poz. 854 z późn. zm.); oraz innych ustaw, a także aktów wykonawczych stanowiących źródła prawa pracy. §5 Pracodawca przed dopuszczeniem pracownika do pracy ma obowiązek zapoznania go z regulaminem pracy. Oświadczenie o zapoznaniu się z treścią regulaminu podpisane przez pracownika wraz z datą załącza się do akt osobowych. Wzór określa Załącznik nr 1. II. OBOWIĄZKI PRACODAWCY §6 Pracodawca jest obowiązany w szczególności: 1) zaznajomić pracownika podejmującego pracę z zakresem jego obowiązków wynikających z opisu stanowiska pracy, sposobem wykonywania pracy na wyznaczonym stanowisku pracy oraz z jego podstawowymi uprawnieniami. Przyjęcie obowiązków wynikających ze stanowiska pracy, pracownik potwierdza własnoręcznym podpisem, 2) poinformować pracownika na piśmie, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia nawiązania stosunku pracy, o: a) obowiązującej pracownika dobowej i tygodniowej normie czasu pracy, b) częstotliwości wypłat wynagrodzenia za pracę, c) wymiarze przysługującego pracownikowi urlopu wypoczynkowego, d) obowiązującej pracownika długości okresu wypowiedzenia umowy o pracę. 3) organizować pracę w sposób zapewniający pełne wykorzystanie czasu pracy, jak również osiąganie przez pracowników, przy wykorzystaniu ich uzdolnień i kwalifikacji, wysokiej wydajności i należytej jakości pracy, 4) zapewniać bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz prowadzić systematyczne szkolenie pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, 5) stosować obiektywne i sprawiedliwe kryteria oceny pracowników oraz wyników ich pracy, 3 6) prowadzić dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe pracowników, a dane osobowe zgromadzone w nich przetwarzać tylko w celach niezbędnych w procesie zatrudnienia, 7) terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenie, 8) ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych, 9) zaspokajać, w miarę posiadanych środków, bytowe i socjalne potrzeby pracowników, 10) przeciwdziałać mobbingowi (mobbing oznacza działania i zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie go z zespołu współpracowników), 11) przeciwdziałać dyskryminacji w zatrudnieniu, w szczególności ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także ze względu na zatrudnienie na czas określony lub nie określony albo w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy, 12) szanować godność i inne dobra osobiste pracownika, 13) chronić dane osobowe pracowników, 14) przestrzegać zasad dotyczących równego traktowania w zatrudnieniu, 15) wydawać pracownikom potrzebne materiały i narzędzia pracy. III. OBOWIĄZKI PRACOWNIKÓW §7 1. Do podstawowych obowiązków pracownika należy w szczególności: 1) rzetelne i efektywne wykonywanie pracy zgodnie z zakresem obowiązków, 2) stosowanie się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, 3) przestrzeganie ustalonego czasu pracy, 4) przestrzeganie regulaminu pracy i ustalonego w zakładzie pracy porządku, 5) przestrzeganie przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych, 6) podnoszenie kwalifikacji zawodowych - na kursach i szkoleniach organizowanych przez pracodawcę, 7) dbanie o dobro zakładu pracy i jego mienie, 8) przestrzeganie tajemnicy służbowej i ustawowo chronionej, 9) przestrzeganie w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego, 10) dbanie o czystość i porządek na stanowisku pracy, 11) należyte zabezpieczenie i pomieszczeń pracy, po zakończeniu pracy dokumentów, urządzeń 4 12) zawiadamianie komórki do spraw osobowych stosownie do miejsca zatrudnienia o zmianach danych zawartych w kwestionariuszu osobowym oraz innych złożonych do akt osobowych dokumentów, 13) poddawanie się badaniom lekarskim wstępnym, okresowym i kontrolnym, 14) w dniu zatrudnienia przedstawić do podpisu kartę obiegową odpowiednim komórkom organizacyjnym, a w związku z rozwiązaniem stosunku pracy rozliczyć się z zakładem pracy i uzyskać odpowiednie wpisy w karcie obiegowej. 2. Szczegółowe obowiązki członków korpusu służby cywilnej określają przepisy art. 47-54 ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 roku o służbie cywilnej. 3. Szczegółowe obowiązki urzędników państwowych określają przepisy art. 17-20 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych. 4. Szczegółowe obowiązki pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę zgodnie z przepisami kodeksu pracy określają przepisy art. 100 Kodeksu pracy. §8 Zabrania się pracownikom: 1) opuszczania miejsca wykonywania pracy bez zgody przełożonego, 2) stawiania się do pracy i przebywania pracownika na terenie zakładu pracy w stanie po spożyciu alkoholu lub środków odurzających, 3) palenia tytoniu w pomieszczeniach zakładu pracy, za wyjątkiem miejsc wydzielonych na terenie zakładu pracy, 4) samowolnego demontowania urządzeń oraz ich naprawy. IV. CZAS PRACY §9 1. Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy. 2. Czas pracy powinien być w pełni wykorzystany na wykonywanie obowiązków służbowych. przez każdego pracownika 3. Czas pracy pracowników nie może przekraczać 8 godzin na dobę i średnio 40 godzin na tydzień w 8-tygodniowym okresie rozliczeniowym. 4. Początkiem okresu rozliczeniowego jest pierwszy poniedziałek następnego miesiąca po dniu wejścia w życie regulaminu. § 10 1. Pracownicy GDDKiA rozpoczynają pracę o godz. 815 a kończą o godz. 1615. 2. Dyrektor Generalny Urzędu, lub Dyrektor oddziału w uzgodnieniu z Dyrektorem Generalnym Urzędu może określić inne niż przewidziane w ust. 1 godziny rozpoczęcia i zakończenia pracy dla wszystkich lub części pracowników, jeżeli jest to uzasadnione potrzebą zorganizowania sprawnej obsługi interesantów lub wymaga tego szczególny charakter wykonywanych zadań. 5 3. Za zgodą Dyrektora Generalnego Urzędu dopuszcza się możliwość stosowania ruchomego czasu rozpoczęcia i zakończenia pracy, zapewniając sprawne funkcjonowanie GDDKiA w podstawowych godzinach pracy. 4. Ramowy czas rozpoczęcia i zakończenia pracy pracowników obsługujących Punkty Informacji Drogowej określa Dyrektor Generalny Urzędu, a w oddziałach – dyrektorzy tych jednostek. W tym przypadku dopuszcza się przedłużenie czasu pracy do 12 godzin na dobę, jednakże czas pracy nie może przekraczać średnio 40 godzin na tydzień w 12 tygodniowym okresie rozliczeniowym – zasada równoważnego czasu pacy. 5. W przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy lub jej organizacją albo miejscem wykonywania pracy dopuszcza się stosowanie zadaniowego systemu czasu pracy. Zadaniowy system czasu pracy wprowadza Dyrektor Generalny Urzędu a w Oddziałach Dyrektor Oddziału. 6. Obecność w pracy pracownik potwierdza własnoręcznym podpisem w liście obecności, przed przystąpieniem do pracy, według Załącznika nr 2. 7. Wyjścia służbowe odnotowywane są w książce wyjść służbowych, według Załącznika nr 3. 8. Wyjścia prywatne pracownik odnotowuje w książce wyjść prywatnych, według Załącznika nr 4. 9. Praca wykonywana w godzinach nadliczbowych odnotowywana jest w ewidencji czasu pracy pracownika. 10. Godziny rozpoczynania i kończenia pracy pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się indywidualnie. 11. Dopuszcza się możliwość stosowania systemu elektronicznej rejestracji czasu pracy. 12. Dyrektor Generalny Urzędu, a za jego zgodą dyrektorzy oddziałów ustalają harmonogram pracy w dni tygodnia nie będące dniami pracy w zakładzie pracy, w komórkach organizacyjnych i na stanowiskach pracy, jeżeli praca w te dni jest niezbędna ze względu na szczególny charakter wykonywanych zadań lub interes społeczny. 13. Dyrektor Generalny Urzędu, a za jego zgodą dyrektor oddziału może w razie potrzeby wprowadzić dla wszystkich lub niektórych pracowników zmianowy system pracy, jeżeli wymagają tego potrzeby zakładu pracy. 14. Czas pracy w systemie zmianowym ustala się następująco: - I zmiana II zmiana III zmiana 600 do 1400, 1400 do 2200, 2200 do 600. § 11 Jeżeli dobowy wymiar czasu pracy wynosi co najmniej sześć godzin, pracownikowi przysługuje 20 minutowa przerwa w pracy, wliczana do czasu pracy. § 12 1. Pora nocna obejmuje 8 godzin pomiędzy godzinami 2200 i 600 . 2. Praca może być wykonywana w porze nocnej, jeżeli wymagają tego potrzeby zakładu pracy. 3. Pracownikowi przysługuje prawo do co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku w każdej dobie. Przez dobę rozumie się 24 kolejne godziny poczynając od godziny, 6 w której pracownik rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. W sytuacji niezachowania odpoczynku dobowego pracownikowi przysługuje w okresie rozliczeniowym równoważny okres odpoczynku. 4. Pracownikowi przysługuje w każdym tygodniu prawo do co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku, obejmującego co najmniej 11 godzin odpoczynku dobowego. 5. Pracownikowi, wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatek za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalonego na podstawie odrębnych przepisów. § 13 1. Dniami wolnymi od pracy są niedziele i święta określone odrębnymi przepisami. 2. Za pracę w niedzielę oraz święto uważa się pracę wykonywaną pomiędzy godz. 600 w tym dniu, a godz. 600 następnego dnia. § 14 1. Pracownicy bez względu na sposób nawiązania stosunku pracy, jeżeli wymagają tego potrzeby zakładu pracy zobowiązani są na polecenie przełożonego wykonywać prace w godzinach nadliczbowych w tym także w nocy oraz w niedziele i święta. Polecenie musi mieć formę pisemną, według Załącznika nr 5, w szczególnych przypadkach jest dopuszczalna forma polecenia ustnego, które wymaga niezwłocznego potwierdzenia pisemnego. 2. Urzędnikowi służby cywilnej za pracę w godzinach nadliczbowych wykonywaną w porze nocnej przysługuje czas wolny w tym samym wymiarze. Za pracę wykonywaną w niedziele przysługuje dzień wolny od pracy w najbliższym tygodniu, a za pracę wykonywaną w święto, inny dzień wolny. 3. Pracownikowi służby cywilnej za pracę w godzinach nadliczbowych przysługuje czas wolny w tym samym wymiarze. Czas wolny może być udzielony bezpośrednio przed rozpoczęciem urlopu wypoczynkowego lub po jego zakończeniu. 4. Pracownik, który nie jest członkiem korpusu służby cywilnej, za pracę wykonywaną w godzinach nadliczbowych może otrzymać wynagrodzenie wraz z dodatkiem, o którym mowa w art. 1511 kodeksu pracy albo czas wolny od pracy w wymiarze określonym w art.1512 kodeksu pracy. § 15 Każdy pracownik powinien stawić się do pracy w takim czasie, by o godzinie rozpoczęcia pracy znajdował się na stanowisku pracy. § 16 1. Przebywanie pracowników na terenie zakładu pracy, poza godzinami pracy oraz w niedzielę i święta może mieć miejsce tylko w uzasadnionych przypadkach, po uzyskaniu pisemnej zgody bezpośredniego przełożonego i po odnotowaniu w ewidencji prowadzonej przez komórkę do spraw administracji lub w inny przyjęty sposób. 2. Ustalenia ust. 1 nie dotyczą kierownictwa GDDKiA i oddziałów oraz pracowników obsługujących lub nadzorujących funkcjonowanie punktów informacji drogowej (PID) oraz 7 pracowników pełniących funkcje kontrolne – na podstawie udzielonych im pełnomocnictw oraz przedstawicieli statutowych organów związków zawodowych i Społecznych Inspektorów Pracy. § 17 Nieobecność pracownika w pracy powinna być odnotowywana w liście obecności z zaznaczeniem, rodzaju nieobecność. § 18 1. Czas pracy pracownika wykonującego czynności służbowe poza siedzibą zakładu pracy rozliczany jest na podstawie polecenia wyjazdu służbowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Czas pracy pracownika wykonującego czynności służbowe poza terenem działania oddziału rozliczany jest na podstawie polecenia wyjazdu służbowego, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Czas pracy pracownika wykonującego czynności służbowe poza terenem działania rejonu rozliczany jest na podstawie polecenia wyjazdu służbowego 4. Pracownik zobowiązany jest sporządzić notatkę służbową z odbytego zagranicznego wyjazdu służbowego. V. URLOPY I ZWOLNIENIA OD PRACY § 19 1. Pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego w wymiarze określonym przez przepisy kodeksu pracy. 2. Na wniosek pracownika urlop może być podzielony na części. Co najmniej jedna część wypoczynku powinna trwać nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych. 3. Urlopy udzielane są w terminie ustalonym przez pracodawcę po porozumieniu z pracownikiem. 4. Pracownik rozpoczyna urlop po podpisaniu karty urlopowej, według Załącznika nr 6, przez pracodawcę. 5. Urlopu niewykorzystanego zgodnie z ustalonym terminem pracodawca ma obowiązek udzielić pracownikowi najpóźniej do końca pierwszego kwartału następnego roku kalendarzowego. 6. Przesunięcie terminu urlopu może nastąpić na wniosek pracownika umotywowany ważnymi przyczynami. Dopuszczalne jest przesunięcie terminu urlopu z powodu szczególnych potrzeb pracodawcy. 7. Część urlopu nie wykorzystaną z powodu: czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby, odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, urlopu macierzyńskiego, odbywania ćwiczeń wojskowych lub przeszkolenia wojskowego przez okres do 3 miesięcy - pracodawca jest obowiązany udzielić w terminie późniejszym. 8. Pracownik ma prawo do żądania 4 dni urlopu wypoczynkowego w roku kalendarzowym w terminie przez niego wskazanym. Pracownik zgłasza żądanie udzielenia urlopu najpóźniej w dniu rozpoczęcia urlopu. 8 § 20 1. Pracownikowi, na jego pisemny umotywowany wniosek może być udzielony urlop bezpłatny. 2. Pracownikowi za jego zgodą, może być udzielony urlop bezpłatny w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy. § 21 Na zasadach określonych przepisami szczególnymi udziela się urlopu bezpłatnego pracownikowi: 1) w celu sprawowania osobistej opieki nad swoim dzieckiem (urlop wychowawczy), 2) dla umożliwienia wykonywania mandatu posła lub senatora, 3) podejmującemu naukę w szkole lub w formach pozaszkolnych, 4) na czas pełnienia z wyboru funkcji w organach administracji samorządowej, 5) na czas wykonywania służby w przedstawicielstwie dyplomatycznym lub urzędzie konsularnym za granicą, 6) na czas pełnienia z wyboru funkcji związkowej, jeżeli z wyboru wynika obowiązek wykonywania tej funkcji w charakterze pracownika zgodnie z art. 25.1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych. § 22 1. Pracodawca jest obowiązany zwolnić od pracy pracownika w przypadku: 1) wezwania do osobistego stawienia się przed organem właściwym w zakresie powszechnego obowiązku obrony na czas niezbędny w celu załatwienia sprawy będącej przedmiotem wezwania, 2) stawienia się na wezwanie organu administracji rządowej lub samorządowej, sądu, prokuratury, policji, 3) wzięcia udziału pracownika w posiedzeniu komisji pojednawczej w charakterze członka tej komisji. Dotyczy to także pracownika będącego stroną lub świadkiem w postępowaniu pojednawczym, 4) przeprowadzenia obowiązkowych badań lekarskich i szczepień przewidzianych przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych, ochronnych 5) wezwania pracownika w charakterze świadka w postępowaniu kontrolnym prowadzonym przez Najwyższą Izbę Kontroli i pracownika powołanego do udziału w tym postępowaniu w charakterze specjalisty, 6) wezwania pracownika w celu wykonywania czynności biegłego w postępowaniu administracyjnym, karnym przygotowawczym, sądowym - łączny wymiar zwolnień z tego tytułu nie może przekraczać 6 dni w ciągu roku kalendarzowego, 7) wykonywania czynności ławnika w wymiarze nie przekraczającym 12 dni roboczych w ciągu roku, 8) wykonywania obowiązków wynikających z pełnienia funkcji statutowych w organach związków zawodowych oraz Społecznego Inspektora Pracy. 2. Pracodawca jest obowiązany zwolnić od pracy pracownika: 9 1) będącego członkiem ochotniczej straży pożarnej – na czas niezbędny do uczestniczenia w działaniach ratowniczych i do wypoczynku koniecznego po ich zakończeniu, a także – w wymiarze nie przekraczającym łącznie 6 dni w ciągu roku kalendarzowego – na szkolenia pożarnicze, 2) będącego ratownikiem Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego – na czas niezbędny do uczestniczenia w akcji ratowniczej i do wypoczynku koniecznego po jej zakończeniu, 3) na czas wykonywania obowiązku świadczeń osobistych, w trybie i na warunkach przewidzianych w odrębnych przepisach, 4) będącego krwiodawcą na czas oznaczony przez stację krwiodawstwa w celu oddania krwi, jak również na czas niezbędnych do przeprowadzenia zalecanych przez stację krwiodawstwa okresowych badań lekarskich, jeżeli nie mogą one być wykonane w czasie wolnym od pracy, 5) w celu przeprowadzenia zajęć dydaktycznych w szkole zawodowej, w szkole wyższej, w placówce naukowej albo w jednostce badawczo-rozwojowej, łączny wymiar zwolnień z tego tytułu nie może przekraczać 6 godzin w tygodniu lub 24 godzin w miesiącu. 3. Za czas zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 1 pkt. 3 drugie zdanie i pkt. 4 oraz ust. 2 pkt 2 i 4, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia ustalonego w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 297 kodeksu pracy. 4. W razie skorzystania przez pracownika ze zwolnień od pracy, o których mowa w ust. 1 pkt1, 2, 5 i 6 oraz ust. 2 kpt. 1 i 3, pracodawca wydaje zaświadczenie określające wysokość utraconego wynagrodzenia za czas tego zwolnienia w celu uzyskania przez pracownika od właściwego organu rekompensaty pieniężnej z tego tytułu – w wysokości i na warunkach przewidzianych w odrębnych przepisach. § 23 1. Pracownik może być zwolniony od pracy na czas niezbędny dla załatwienia ważnych spraw osobistych lub rodzinnych, które wymagają załatwienia w godzinach pracy. Zwolnienia udziela bezpośredni przełożony pracownika. 2. Za czas zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 1 pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jeżeli odpracował czas zwolnienia. Termin odpracowania uzgadnia z pracownikiem bezpośredni przełożony. Czas odpracowania nie jest pracą w godzinach nadliczbowych. § 24 W okresie wypowiedzenia umowy o pracę dokonanego przez pracodawcę, pracownikowi przysługuje zwolnienie na poszukiwanie pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Wymiar zwolnienia wynosi: 1) 2 dni robocze - w okresie wypowiedzenia nie przekraczającego 1 miesiąca, 2) 3 dni robocze - w okresie trzymiesięcznego wypowiedzenia, także w przypadku jego skrócenia na podstawie art. 361 § 1 kodeksu pracy. § 25 Pracodawca jest obowiązany zwolnić pracownika od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia na czas obejmujący: 10 1) 2 dni - w razie ślubu pracownika lub urodzenia się jego dziecka albo zgonu i pogrzebu małżonka pracownika lub jego dziecka, ojca, matki, ojczyma, macochy, 2) 1 dzień - w razie ślubu dziecka pracownika albo zgonu i pogrzebu jego siostry, brata, teściowej, teścia, babki, dziadka, a także innej osoby pozostającej na utrzymaniu pracownika lub pod jego bezpośrednią opieką. § 26 Pracownicy (również pracownikowi) wychowującej przynajmniej jedno dziecko w wieku do 14 lat przysługuje w ciągu roku zwolnienie od pracy w wymiarze 2 dni z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Jeżeli oboje rodzice lub opiekunowie są zatrudnieni z uprawnienia tego może korzystać jedno z nich. VI. BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY ORAZ OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA § 27 Pracodawca i pracownicy zobowiązani są do ścisłego przestrzegania przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów o ochronie przeciwpożarowej. § 28 Pracodawca jest obowiązany: 1) zapoznawać pracowników z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisami o ochronie przeciwpożarowej , 2) zapoznać pracowników z ryzykiem zawodowym na zajmowanych stanowiskach oraz zasadami ochrony przed tymi zagrożeniami, 3) prowadzić systematyczne szkolenia pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, 4) organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy, 5) kierować pracowników na profilaktyczne badania lekarskie, 6) zapewnić pracownikowi odzież i obuwie robocze oraz środki ochrony indywidualnej, jeżeli na danym stanowisku pracy jest to wymagane, 7) zapewnić pracownikom środki czystości, napoje oraz posiłki regeneracyjne. § 29 1. Wszyscy pracownicy przed dopuszczeniem do pracy podlegają szkoleniu wstępnemu instruktaż ogólny i stanowiskowy w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej, podlegają także szkoleniom okresowym. 2. Przyjęcie do wiadomości instrukcji bezpieczeństwa pożarowego pracownik potwierdza własnoręcznym podpisem. 11 § 30 1. Pracownikom przydzielane są nieodpłatnie odzież i obuwie robocze oraz środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy. 2. Pranie, konserwację, naprawę, odpylanie, odkażanie oraz wymianę zużytej odzieży roboczej oraz sprzętu ochrony osobistej dokonuje komórka określona w regulaminie organizacyjnym GDDKiA. 3. W przypadkach nie wykonywania przez pracodawcę czynności wymienionych w ust.2 uprawnionym pracownikom należy wypłacać przysługujący ekwiwalent pieniężny. § 31 1. W razie, gdy warunki pracy nie odpowiadają przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy i stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia pracownika albo gdy wykonywana przez niego praca grozi takim niebezpieczeństwem innym osobom, pracownik ma prawo powstrzymać się od wykonywania pracy, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego. 2. Jeżeli powstrzymanie się od wykonywania pracy nie usuwa zagrożenia, o którym mowa w ust. 1, pracownik ma prawo oddalić się z miejsca zagrożenia, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego. 3. Za czas powstrzymania się od wykonywania pracy lub oddalenia się z miejsca zagrożenia, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. § 32 1. Nie wolno zatrudniać kobiet, w szczególności kobiet w ciąży i karmiących dziecko piersią przy pracach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla ich zdrowia określonych w powszechnie obowiązujących przepisach. 2. Ustala się wykaz wykonywanych w zakładzie prac, przy których nie wolno zatrudniać kobiet, stanowiący załącznik nr 7. § 33 Pracodawca jest obowiązany udzielić pracownicy ciężarnej zwolnień od pracy na zlecone przez lekarza badania lekarskie przeprowadzane w związku z ciążą, jeżeli badania te nie mogą być przeprowadzone poza godzinami pracy; za czas nieobecności w pracy z tego powodu pracownica zachowuje prawo do wynagrodzenia. § 34 1. Kobiety w ciąży nie wolno zatrudniać poza normalnymi godzinami pracy, w porze nocnej, w niedzielę i święta oraz przy komputerach powyżej czterech godzin w dobowym wymiarze czasu pracy. 2. Kobiety w ciąży nie wolno bez jej zgody delegować poza stałe miejsce pracy. 12 3. Kobiety opiekującej się dzieckiem do lat 4 nie wolno bez jej zgody delegować poza stałe miejsce pracy. § 35 Do innej odpowiedniej pracy przenosi się kobietę w ciąży: 1) zatrudnioną przy pracy wzbronionej kobietom w ciąży, 2) w razie przedłożenia orzeczenia lekarskiego stwierdzającego, że ze względu na stan ciąży nie powinna wykonywać pracy dotychczasowej. § 36 1. Pracownica karmiąca dziecko piersią ma prawo do dwóch półgodzinnych przerw w pracy wliczanych do czasu pracy. Pracownica karmiąca więcej niż jedno dziecko ma prawo do dwóch przerw w pracy po 45 minut każda. 2. Pracownicy zatrudnionej przez czas krótszy niż 4 godziny dziennie przerwy na karmienie nie przysługują. Jeżeli czas pracy nie przekracza 6 godzin dziennie, przysługuje jej jedna przerwa na karmienie. VII. WYPŁATA WYNAGRODZENIA § 37 Pracownikowi przysługuje wynagrodzenie za pracę odpowiednie do wykonywanej pracy i kwalifikacji wymaganych przy jej wykonywaniu, a także ilości i jakości świadczonej pracy. § 38 Wynagrodzenie pracownika za pełny miesięczny wymiar czasu pracy nie może być niższe od wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego w przepisach ustawy z dnia 10 października 2002r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz.U.Nr 200, poz.1679 ze zm.). § 39 1. Wynagrodzenie zasadnicze łącznie z dodatkami płatne jest raz w miesiącu, z dołu, najpóźniej w dniu 28 każdego miesiąca a jeżeli ten dzień jest dniem wolnym od pracy, wynagrodzenie wypłaca się w dniu poprzedzającym ten dzień. 2. Wypłata wynagrodzenia za dni niezdolności do pracy lub zasiłków chorobowych dokonywana jest w terminie do dnia 28 następnego miesiąca. 3. Pracownik ma prawo wglądu w dokumentację płacową dotyczącą jego osoby. 4. Pracodawca przekazuje pracownikowi odcinek listy płac zawierający wszystkie składniki jego wynagrodzenia i dokonane z niego potrącenia i pobrania. § 40 Wynagrodzenie przekazywane jest do rąk pracownika w formie pieniężnej w miejscu wskazanym przez pracodawcę lub na rachunek bankowy wskazany przez pracownika 13 z takim wyprzedzeniem, aby było w dyspozycji pracownika na tym rachunku w terminach określonych w § 39 ust.1 i 2. Obowiązek wypłacenia wynagrodzenia może być spełniony w inny sposób niż do rąk pracownika lub na rachunek bankowy, za jego uprzednią zgodą wyrażoną na piśmie. § 41 Z wynagrodzenia za pracę - po potrąceniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne - podlegają potrąceniu tylko następujące należności: 1) sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych, 2) sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne, 3) zaliczki pieniężne udzielone pracownikowi, 4) kary pieniężne przewidziane w art. 108 Kodeksu pracy, 5) inne należności, na potrącenie, których pracownik wyraził zgodę na piśmie. VIII. WYRÓŻNIENIA I NAGRODY § 42 Za przejawianie inicjatywy, uzyskiwanie szczególnych osiągnięć i efektów w pracy, mogą być przyznane następujące wyróżnienia: 1) gratyfikacja pieniężna, 2) podwyższenie wynagrodzenia zasadniczego, 3) awansowanie na wyższe stanowisko. § 43 Pracownikom, którzy wzorowo wykonują swoje obowiązki, może być nadane: 1) odznaczenie państwowe, 2) odznaka honorowa. IX. DYSCYPLINA PRACY § 44 Opuszczenie całości lub części dnia pracy, bez uprzedniego zwolnienia przez pracodawcę, usprawiedliwiają tylko ważne przyczyny, a w szczególności: 1) wypadek lub choroba powodująca niezdolność do pracy pracownika, 2) wypadek lub choroba członka rodziny wymagająca sprawowania przez pracownika osobistej opieki, 14 3) okoliczności wymagające sprawowania przez pracownika osobistej opieki nad zdrowym dzieckiem w wieku do lat 8 z powodu nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do której dziecko uczęszcza, 4) nadzwyczajne wypadki uniemożliwiające terminowe przybycie do pracy, 5) konieczność wypoczynku po podróży służbowej w granicach do 8 godzin od przybycia do miejsca zamieszkania, jeżeli warunki odbywania tej podróży uniemożliwiły odpoczynek nocny. § 45 1. Pracownik zobowiązany jest uprzedzić swego bezpośredniego przełożonego o przyczynie i przewidywanym okresie nieobecności w pracy, jeżeli przyczyna tej nieobecności jest z góry wiadoma lub możliwa do przewidzenia. 2. Pracownik jest obowiązany usprawiedliwić nieobecność w pracy lub spóźnienie się do pracy. 3. W razie zaistnienia przyczyn uniemożliwiających stawienie się do pracy, pracownik jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić pracodawcę o przyczynie swej nieobecności i przewidywanym okresie jej trwania, nie później jednak niż w drugim dniu nieobecności w pracy, osobiście, przez inne osoby lub za pośrednictwem poczty, przy czym za datę zawiadomienia uważa się wtedy datę stempla pocztowego. 4. Niedotrzymanie terminu przewidzianego w ust. 3 może być usprawiedliwione szczególnymi okolicznościami uniemożliwiającymi terminowe dopełnienie przez pracownika obowiązku określonego w tym przepisie, zwłaszcza: 1) jego obłożną chorobą połączoną z brakiem lub nieobecnością domowników, 2) innym zdarzeniem losowym. 5. Dowodami usprawiedliwiającymi nieobecność w pracy są: 1) zaświadczenie lekarskie - w przypadku niezdolności do pracy spowodowanej chorobą pracownika lub chorobą członka rodziny pracownika, wymagającą sprawowania przez pracownika osobistej opieki. Pracownik jest obowiązany dostarczyć zaświadczenie lekarskie w terminie siedmiu dni od daty jego otrzymania, 2) decyzja właściwego państwowego inspektora sanitarnego - w przypadku izolacji pracownika z powodu choroby zakaźnej, 3) oświadczenie pracownika - w razie zaistnienia okoliczności uzasadniających konieczność sprawowania przez pracownika osobistej opieki nad zdrowym dzieckiem do lat 8 z powodu nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły do której dziecko uczęszcza, 4) imienne wezwanie pracownika do osobistego stawienia się, wystosowane przez organ właściwy w sprawach powszechnego obowiązku obrony, organ administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sąd, prokuraturę, policję, 5) oświadczenie pracownika potwierdzające odbycie podróży służbowej w godzinach nocnych, zakończonej w takim czasie, że do rozpoczęcia pracy nie upłynęło 8 godzin, w warunkach uniemożliwiających odpoczynek nocny, 6) oświadczenie pracownika potwierdzające nieobecność w pracy z powodu zaistnienia nadzwyczajnych okoliczności. 15 § 46 Pracownik stawiający się do pracy po okresie nieobecności jest obowiązany niezwłocznie podać przyczynę nieobecności na piśmie. § 47 1. W stosunku do pracownika nie będącego członkiem korpusu służby cywilnej, który nie przestrzega ustalonego porządku, regulaminu pracy, przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych, a w szczególności: 1) spóźnia się do pracy usprawiedliwienia, lub samowolnie opuszcza stanowisko pracy bez 2) stawia się do pracy w stanie po spożyciu alkoholu lub podobnie działających środków, 3) spożywa alkohol w czasie pracy, 4) wykonuje polecenia w sposób niezgodny z otrzymanymi od przełożonych wskazówkami, 5) wykazuje obraźliwy lub lekceważący stosunek do interesantów, współpracowników i przełożonych, 6) nie przestrzega tajemnicy służbowej, mogą być stosowane kary: b) kara upomnienia, c) kara nagany. 2. Za nieprzestrzeganie przez pracownika nie będącego członkiem korpusu służby cywilnej przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy lub przepisów przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy - może być zastosowana również kara pieniężna. 3. Kara pieniężna za jedno przekroczenie, jak i za każdy dzień nie usprawiedliwionej nieobecności nie może być wyższa od jednodniowego wynagrodzenia pracownika, a łącznie kary pieniężne nie mogą przewyższać dziesiątej części wynagrodzenia przypadającego pracownikowi do wypłaty po dokonaniu potrąceń zaliczek pieniężnych oraz sum egzekwowanych na mocy tytułów wykonawczych. 4. Kara nie może być zastosowana po upływie 2 tygodni od powzięcia wiadomości o naruszeniu obowiązku pracowniczego i po upływie 3 miesięcy od dopuszczenia się tego naruszenia. 5. Kara może być zastosowana tylko po uprzednim rozpatrzeniu wyjaśnienia złożonego przez pracownika. 6. Jeżeli z powodu nieobecności w zakładzie pracy pracownik nie może być wysłuchany, bieg dwutygodniowego terminu przewidzianego w ust. 4 nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu do dnia stawienia się pracownika do pracy. 16 § 48 1. Kary wobec pracowników nie będących członkami korpusu służby cywilnej stosują odpowiednio: Dyrektor Generalny Urzędu, dyrektorzy oddziałów. Stosujący karę zawiadamia o tym pracownika na piśmie. 2. Odpis pisma składa się do akt osobowych pracownika. 3. Pracownik może w ciągu 7 dni od dnia zawiadomienia go o ukaraniu wnieść sprzeciw do pracodawcy, jeżeli uważa, że zastosowanie kary nastąpiło z naruszeniem przepisów prawa. O uwzględnieniu lub odrzuceniu sprzeciwu decyduje pracodawca po rozpatrzeniu stanowiska reprezentującej pracownika organizacji związkowej. Nieodrzucenie sprzeciwu w ciągu 14 dni od dnia jego wniesienia jest równoznaczne z uwzględnieniem sprzeciwu. 4. Pracownik, który wniósł sprzeciw, może w ciągu 14 dni od dnia zawiadomienia o odrzuceniu tego sprzeciwu wystąpić do sądu pracy o uchylenie zastosowanej wobec niego kary. 5. Karę uważa się za niebyłą i odpis pisma o ukaraniu usuwa się z akt osobowych pracownika: 1) po roku nienagannej pracy, 2) w razie uznania przez pracodawcę kary za niebyłą przed upływem roku, 3) w razie uwzględnienia sprzeciwu przez pracodawcę lub nieodrzucenia go w ciągu 14 dni, 4) w razie wydania przez sąd pracy orzeczenia o uchyleniu kary. § 49 1. Członkowie korpusu służby cywilnej ponoszą odpowiedzialność dyscyplinarną za naruszenie obowiązków członka służby cywilnej. 2. Karami dyscyplinarnymi stosowanymi wobec urzędników służby cywilnej są: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) pozbawienie możliwości awansowania przez okres 2 lat na wyższy stopień służbowy, 4) obniżenie wynagrodzenia zasadniczego, nie więcej niż o 25% - przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, 5) obniżenie stopnia służbowego służby cywilnej, 6) wydalenie ze służby cywilnej. 3. Karami dyscyplinarnymi stosowanymi wobec pracowników służby cywilnej są: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) obniżenie wynagrodzenia zasadniczego, nie więcej niż o 25% - przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, 4) wydalenie z pracy w urzędzie. 4. Prawomocne orzeczenie kary wymienionej w ust.3 pkt 4 powoduje wygaśnięcie stosunku pracy. 5. Prawomocne orzeczenie kar wymienionych w ust. 2 pkt 6 oraz ust.3 pkt 4 powoduje zakaz ubiegania się o zatrudnienie w korpusie służby cywilnej przez okres 5 lat 17 § 50 1. Za naruszenie obowiązków mniejszej wagi wobec członka korpusu służby cywilnej Dyrektor Generalny Urzędu lub odpowiednio dyrektor oddziału może zastosować karę upomnienia na piśmie. Ukaranie może być poprzedzone postępowaniem wyjaśniającym. 2. Członek korpusu służby cywilnej może w ciągu 7 dni od wymierzenia mu kary upomnienia wnieść sprzeciw do Dyrektora Generalnego Urzędu. 3. W razie wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w ust.2 Dyrektor Generalny Urzędu przekazuje sprawę Rzecznikowi Dyscyplinarnemu GDDKiA. 4. Sprawy dyscyplinarne dyscyplinarne: członków korpusu służby cywilnej rozpoznają komisje 1) w I instancji – Komisja Dyscyplinarna, 2) w II instancji – Wyższa Komisja Dyscyplinarna Służby Cywilnej. § 51 1. Postępowanie dyscyplinarne nie może być wszczęte po upływie 3 miesięcy od dnia powzięcia wiadomości przez Dyrektora Generalnego Urzędu lub osobę przez niego upoważnioną o naruszeniu obowiązków członka korpusu służby cywilnej ani po upływie 2 lat od popełnienia tego czynu. 2. Odpis prawomocnego orzeczenia komisji dyscyplinarnej dołącza się do akt osobowych członka korpusu służby cywilnej. 3. Dyrektor Generalny Urzędu wykonuje kary, o których mowa w § 49 ust.2 pkt. 3- 5 oraz ust. 3 pkt 3, z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. 4. Kary dyscyplinarne określone w § 49 ust.2 pkt 1-5 oraz ust. 3 pkt 1-3 ulegają zatarciu, a odpis orzeczenia dołączony do akt osobowych podlega zniszczeniu po upływie 3 lat od dnia doręczenia prawomocnego orzeczenia o ukaraniu. Na wniosek ukaranego zatarcie może nastąpić po upływie 2 lat. 5. W przypadku kary dyscyplinarnej określonej w § 49 ust.2 pkt 6 oraz ust. 3 pkt 4 zatarcie oraz zniszczenie odpisu orzeczenia następuje po upływie 3 lat od dnia upływu okresu, na który kara została orzeczona. § 52 Szczegółowe zasady odpowiedzialności dyscyplinarnej członka korpusu służby cywilnej określa rozdział 8 ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 roku o służbie cywilnej. XII. PRZEPISY KOŃCOWE § 53 1. W razie nieobecności kierownika komórki organizacyjnej zastępuje go pracownik, któremu powierzono te zadania w zastępstwie. 2. Kierownik komórki organizacyjnej w czasie nieobecności podległego pracownika: 18 1) wyznacza na ten okres innego pracownika lub rozdziela czynności pracownika nieobecnego pomiędzy innych pracowników, 2) w przypadku braku możliwości wykonywania zadań nieobecnego pracownika przez innych pracowników komórki organizacyjnej zgłasza ten fakt swemu przełożonemu, który podejmuje decyzję w tym zakresie. § 54 W sprawach związanych z zatrudnieniem młodocianych stosuje się przepisy Działu IX Kodeksu pracy. § 55 1. Dyrektor Generalny Urzędu lub wyznaczony przez niego zastępca oraz dyrektorzy oddziałów w swych siedzibach przyjmują pracowników w sprawach skarg i wniosków w każdy poniedziałek w godz. 1500 - 1600. 2. Pracownicy oddziałów mają prawo do bezpośredniego przedkładania skarg i wniosków Dyrektorowi Generalnemu Urzędu. 3. Koszty przejazdu w sytuacjach, o których mowa w ust. 1 i 2 pokrywa pracodawca zgodnie z ogólnie obowiązującymi zasadami rozliczania podróży służbowych. § 56 1. Regulamin po uzgodnieniu z organizacjami związkowymi został podpisany w dniu .…………………………………... 2. Regulamin wprowadza się na czas nieokreślony z tym, że uregulowania dotyczące urzędników państwowych tracą moc z dniem 31 grudnia 2007r. 3. Regulamin wchodzi w życie po upływie 2 tygodni od dnia podania go do wiadomości pracowników przez wywieszenie na tablicach ogłoszeń w siedzibach Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad. Za Związki Zawodowe Dyrektor Generalny Urzędu 19 ZAŁĄCZNIK nr 1 .............................................................. miejscowość i data ......................................................................... nazwisko i imię pracownika ........................................................................ stanowisko OŚWIADCZENIE Oświadczam, że w dniu przystąpienia do pracy tj. ..................................., zapoznałam/em się z treścią regulaminu pracy obowiązującego w Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad. ............................................................... podpis pracownika 20 Załącznik nr 2 LISTA OBECNOŚCI (nazwa komórki organizacyjnej) 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20. 21. 22. 23. 24. 25. 26. 27. 28. 29. 30. 31. 10 9 8 7 6 5 4 3 2 m-c 1 …………… 200…r 21 cd. załącznika nr 2 OZNACZENIA PRZYCZYN NIEOBECNOŚCI Symbol C K M S O Up Un Nn W Wz Ub D sp Przyczyna nieobecności Zwolnienia lekarskie Zwolnienia lekarskie na opiekę nad chorym i kwarantanna Urlopy macierzyńskie Urlopy szkoleniowe Urlopy okolicznościowe Nieobecność usprawiedliwiona płatna Nieobecność usprawiedliwiona niepłatna Nieobecność nieusprawiedliwiona Urlop wypoczynkowy Urlop wypoczynkowy na żądanie Urlop bezpłatny Delegacja Spóźnienie 22 Załącznik nr 3 KSIĄŻKA WYJŚĆ SŁUŻBOWYCH wyjście lp. imię i nazwisko komórka organizacyjna data dokąd podpis pracownika Kadr powrotu godziny wyjścia 23 Załącznik nr 4 KSIĄŻKA WYJŚĆ PRYWATNYCH wyjście lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20. 21. 22. 23. 24. 25. 26. 27. 28. 29. 30. imię i nazwisko data godziny wyjścia powrotu podpis bezpośredniego czas trwania przełożonego odpracowano data godziny od do czas trwania podpis bezpośredniego przełożonego 24 Załącznik nr 5 Polecenie wykonywania pracy w godzinach nadliczbowych ………………….., dn. …………………... (Miejscowość) …………………………………………. .(Nazwa komórki organizacyjnej) Polecam Pani/Panu ……………............………. (Imię i nazwisko pracownika) wykonywanie pracy w godzinach nadliczbowych w dniu …………….. w godzinach od …………. do ………….polegającej na: ………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………… ……………………….………….. (Pieczątka i podpis osoby zlecającej pracę) Wyrażam zgodę na wykonanie wyżej wymienionej pracy w godzinach nadliczbowych. ……………………….………….. (Pieczątka i podpis Dyrektora Generalnego Urzędu /Dyrektora Oddziału/Kierownika Rejonu) ___________________________________________________________________________ WYPEŁNIA PRACOWNIK KOMÓRKI KADROWEJ Odbiór godzin przepracowanych w godzinach nadliczbowych nastąpi w dniu ………………………………….. ……………………….………….. (Pieczątka i podpis pracownika Wydz. Kadr) 25 Załącznik nr 6 KARTA URLOPOWA ………………………………………………………… (Komórka organizacyjna) Imię i nazwisko Stanowisko Wymiar urlopu (dni) Urlop za rok Termin urlopu od dnia do dnia Ilość dni ………………………………….. ………………………………...... ………………………………….. Podpis pracownika Kto zastępuje Zatwierdzenie urlopu 26 Załącznik nr 7 WYKAZ PRAC SZCZEGÓLNIE UCIĄŻLIWYCH LUB SZKODLIWYCH DLA ZDROWIA KOBIET I. Prace związane z wysiłkiem fizycznym i transportem ciężarów oraz wymuszoną pozycją ciała 1. Ręczne podnoszenie i przenoszenie ciężarów o masie przekraczającej: 1) 12 kg - przy pracy stałej, 2) 20 kg - przy pracy dorywczej (do 4 razy na godzinę w czasie zmiany roboczej). 2. Ręczne przenoszenie pod górę - po pochylniach, schodach itp., których maksymalny kąt nachylenia przekracza 30o, a wysokość 5 m - ciężarów o masie przekraczającej: 1) 8 kg - przy pracy stałej, 2) 15 kg - przy pracy dorywczej (do 4 razy na godzinę w czasie zmiany roboczej). 3. Przewożenie ciężarów o masie przekraczającej: 1) 50 kg - przy przewożeniu na taczkach jednokołowych, 2) 80 kg - przy przewożeniu na wózkach 2, 3 i 4-kołowych, 3) 300 kg - przy przewożeniu na wózkach po szynach. Wyżej podane dopuszczalne masy ciężarów obejmują również masę urządzenia transportowego i dotyczą przewożenia ciężarów po powierzchni równej, twardej i gładkiej o pochyleniu nie przekraczającym: 2% - przy pracach wymienionych w pkt 1 i 2, 1% - przy pracach wymienionych w pkt 3. W przypadku przewożenia ciężarów po powierzchni nierównej w sposób określony w pkt 1 i 2, masa ciężarów nie może przekraczać 60% wielkości podanych w tych punktach. 4. Dla kobiet w ciąży lub karmiących piersią: 1) wszystkie prace, przy których najwyższe wartości obciążenia pracą fizyczną, mierzone wydatkiem energetycznym netto na wykonanie pracy, przekraczają 2.900 kJ na zmianę roboczą, 2) prace wymienione w ust. 2-6, jeżeli występuje przekroczenie 1/4 określonych w nich wartości, 3) prace w pozycji wymuszonej, 4) prace w pozycji stojącej łącznie ponad 3 godziny w czasie zmiany roboczej. II. Prace w hałasie i drganiach Dla kobiet w ciąży: 1) prace w warunkach narażenia na hałas, którego: a) poziom ekspozycji odniesiony do 8-godzinnego dobowego lub do przeciętnego tygodniowego, określonego w Kodeksie pracy, wymiaru czasu pracy przekracza wartość 65 dB, b) szczytowy poziom dźwięku C przekracza wartość 130 dB, c) maksymalny poziom dźwięku A przekracza wartość 110 dB, 2) wszystkie prace w warunkach narażenia na drgania o ogólnym oddziaływaniu na organizm człowieka. 27 III. Prace narażające na działanie pól elektromagnetycznych, promieniowania jonizującego i nadfioletowego oraz prace przy monitorach ekranowych 1. Dla kobiet w ciąży: 1) prace w zasięgu pól elektromagnetycznych o natężeniach przekraczających wartości dla sfery bezpiecznej, 2) prace w środowisku, w którym występuje przekroczenie 1/4 wartości najwyższych dopuszczalnych natężeń promieniowania nadfioletowego, określonych w przepisach w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy, 3) prace w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące określonych w przepisach prawa atomowego, 4) prace przy obsłudze monitorów ekranowych - powyżej 4 godzin na dobę. 2. Dla kobiet karmiących piersią: 1) prace w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące określonych w przepisach prawa atomowego. IV. Prace pod ziemią, poniżej poziomu gruntu i na wysokości Dla kobiet w ciąży: 1) praca na wysokości - poza stałymi galeriami, pomostami, podestami i innymi stałymi podwyższeniami, posiadającymi pełne zabezpieczenie przed upadkiem (bez potrzeby stosowania środków ochrony indywidualnej przed upadkiem), oraz wchodzenie i schodzenie po drabinach i klamrach, 2) prace w wykopach oraz w zbiornikach otwartych. V. Prace w kontakcie ze szkodliwymi czynnikami biologicznymi Dla kobiet w ciąży lub karmiących piersią: 1) prace stwarzające ryzyko zakażenia: wirusem zapalenia wątroby typu B, wirusem ospy wietrznej i półpaśca, wirusem różyczki, wirusem HIV, wirusem cytomegalii, pałeczką listeriozy, toksoplazmozą, 2) prace przy obsłudze zwierząt dotkniętych chorobami zakaźnymi i inwazyjnymi. VI. Prace w narażeniu na działanie szkodliwych substancji chemicznych Dla kobiet w ciąży lub karmiących piersią: 1) prace w narażeniu na działanie czynników rakotwórczych i o prawdopodobnym działaniu rakotwórczym, określonych w odrębnych przepisach, 2) prace w narażeniu na niżej wymienione substancje chemiczne niezależnie od ich stężenia w środowisku pracy: – chloropren, – 2-etoksyetanol, – etylenu dwubromek, – leki cytostatyczne, – mangan, – 2-metoksyetanol, – ołów i jego związki organiczne i nieorganiczne, – rtęć i jej związki organiczne i nieorganiczne, – styren, – syntetyczne estrogeny i progesterony, – węgla dwusiarczek, – preparaty od ochrony roślin, 28 3) prace w narażeniu na działanie rozpuszczalników organicznych, jeżeli ich stężenia w środowisku pracy przekraczają wartości 1/3 najwyższych dopuszczalnych stężeń. VII. Prace grożące ciężkimi urazami fizycznymi i psychicznymi Dla kobiet w ciąży lub karmiących piersią: 1) prace stwarzające ryzyko ciężkiego urazu fizycznego lub psychicznego, np. gaszenie pożarów, usuwanie skutków awarii.
