Obecność „ducha”, a śmiertelność po przezżylnym usuwaniu elektrod. Michał Chudzik http://europace.oxfordjournals.org/content/early/2016/03/29/europace.euw045 Obecność „ducha” a śmiertelność po przezżylnym usuwaniu elektrod. Liczba kardioimplantów stopniowo wzrosła prowadząc do zwiększonego zapotrzebowania na przezżylną ekstrakcję elektrod (TLE) z powodu infekcji urządzeń. Wcześniejsze badania opisywały "ducha" jako nową, ruchomą, podłużną pozostałość masy komórkowej wykrywaną przez echokardiografię idąc trasą elektrody wewnątrzsercowej w prawym sercu, związaną z rozpoznaniem odelektrodowego zapalenia wsierdzia. Cel badania Celem badania była analiza związku między „duchami” ocenianymi za pomocą echokardiografii przezprzełykowej (TEE) i echokardiografii wewnątrzsercowej (ICE) i śmiertelności u pacjentów poddawanych TLE. Przebieg badania 217 pacjentów (70 ± 13 lat; 164 mężczyzn) po TLE z powodu: 139 osób zakażenie ogólnoustrojowe GRUPA 1 z „duchem” po ekstrakcji 67 osób miejscowe zakażenie urządzenia 11 miesięcy Średni czas obserwacji 11 osób nieprawidłowe działanie elektrod GRUPA 2 bez „ducha” po ekstrakcji u wszystkich chorych wykonano TEE przed i 48 godzin po TLE i ICE podczas TLE Wyniki badania 30 (14%) pacjentów z „duchem” po TLE: Istotnymi czynnikami ryzyka „ducha” były: → Indeks Charlsona (HR = 1,24, 95% CI 1,04-1,48, P = 0,03) → Zapalenie wsierdzia ocenione przez ICE (HR = 1,82, 95% CI 1,01-3,29, P = 0,04) Niezależnymi czynnikami ryzyka zgonu były: → średniookresowa obecność "ducha" (HR = 3,47, 95% CI: 1,18-10,18, p = 0,002) → infekcja ogólnoustrojowa jako objaw kliniczny zakażenia urządzenia (HR = 3,39, 95% CI 1,15-9,95 , P = 0,001) Śmiertelność była wyższa w grupie 1 niż w grupie 2 (28% vs 5%; log-rank p <0,001). Podsumowanie Obecność "ducha" może być niezależnym czynnikiem prognostycznym śmiertelności po TLE, identyfikując w ten sposób podgrupę pacjentów, którzy potrzebują wzmożonego nadzoru klinicznego w celu szybkiego wykrycia ewentualnych powikłań.