Wiedza o teatrze

1
Nazwa przedmiotu (modułu)
Wiedza o teatrze
2
Nazwa przedmiotu (modułu) w języku angielskim
Theatre Studies
3
Jednostka prowadząca przedmiot
Instytut Kulturoznawstwa UWr
4
Kod przedmiotu (modułu)
OK_A_02
5
Rodzaj przedmiotu (modułu)- obowiązkowy lub fakultatywny
Obowiązkowy
6
Kierunek studiów
Kulturoznawstwo
7
Poziom studiów (I lub II stopień lub jednolite studia magisterskie)
I stopień
8
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
1
9
Semestr – zimowy lub letni
zimowy
10
Forma zajęć i liczba godzin
wykład: 30 godz.
konwersatorium: 30 godz.
11
Imię, nazwisko, tytuł/stopień naukowy, osoby prowadzącej zajęcia
prof. dr hab. Mirosław Kocur
dr Magdalena Zamorska
mgr Aleksandra Bednarska
mgr Jolanta Kowalska
12
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych
dla przedmiotu (modułu) oraz zrealizowanych przedmiotów:
brak
13
Cele przedmiotu
- poznanie głównych praktyk teatralnych w świecie;
- poznanie głównych teorii teatru;
- rozpoznanie performatywności sztuki teatru;
- zrekonstruowanie głównych performansów w dziejach teatru światowego;
- rozpoznanie swoistości polskiego teatru przemiany.
14
Zakładane efekty kształcenia
Symbole kierunkowych
efektów kształcenia
Wiedza
- ma podstawową wiedzę o dziejach i znaczeniu sztuki
teatru w kulturach świata;
- ma pogłębioną wiedzę o różnorodności praktyk
teatralnych;
- zna najważniejsze tradycje teatralne w świecie;
K_W08
K_W04
K_W06
K_W14
- zna elementarną terminologię teatrologii i
performatyki;
- zna teksty dramatów przełomowych dla kultur
Wschodu i Zachodu.
Umiejętności
- rozumie teksty źródłowe;
- potrafi analizować tekst dramatu w kategoriach
performatywnych;
- umie interpretować krytycznie zdarzenia teatralne i
performatywne;
- potrafi napisać recenzję przedstawienia.
Kompetencje społeczne
- zdeterminowany do samodzielnej interpretacji
materiału źródłowego;
- kreatywny w docieraniu do źródeł;
- uczciwy i rzetelny w interpretowaniu zdarzeń
performatywnych;
- otwarty na przeciwne opinie i zdolny do dialogu;
- czynnie uczestniczy we współczesnym życiu
kulturalnym
15
K_U01
K_U02
K_U06
K_U10
K_K02
K_K03
K_K05
K_K09
Treści programowe
- główne praktyki teatru światowego;
- główne teorie teatru;
- geneza sztuki teatru;
- teatr klasyczny w Grecji, Rzymie, Indiach, Japonii i Indonezji;
- drugie narodziny teatru europejskiego;
- performanse w Anglii Wschodniej;
- Szekspir;
- teatr w Polsce;
- teatr w perspektywie fenomenologicznej;
- próby semiotycznej teorii teatru;
- antropologia widowisk;
- teatr w świecie performansów;
- performans teatralny w świetle nowej nauki o świadomości;
- teatr jako świat i reprezentacja świata – pomiędzy iluzją i realnością;
model teatru epickiego Brechta i estetyka postdramatyczna;
- kondycja aktora – ciało realne i symboliczne na scenie. Języki ciała w
teatrze antycznym, teatrze Dalekiego Wschodu i w historycznych
konwencjach teatru europejskiego;
- sztuka aktorska XXI wieku – rodowody, tendencje, inspiracje;
- inscenizacja współczesna – poetyki i strategie na przykładach
twórczości wybranych polskich reżyserów;
- polscy mistrzowie i wizjonerzy (Leon Schiller, Wilam Horzyca, Juliusz
Osterwa, Konrad Swinarski, Jerzy Grzegorzewski, Tadeusz Kantor ,
Jerzy Jarocki);
- teoria i praktyka interpretacji dzieła teatralnego.
16
Zalecana literatura (podręczniki i strony internetowe)
Barba E., Sekretna sztuka aktora, Wrocław 2005
Carlson M., Performans, Warszawa 2007.
Diderot D., Paradoks o aktorze, w: Paradoks o aktorze i inne utwory, Warszawa
1958.
Fischer-Lichte E., Estetyka performatywności, Kraków 2008
Guczalska B., Aktorstwo polskie. Generacje, Kraków 2014.
Kocur M., Teatr antycznej Grecji, Wrocław 2001.
Kocur M., We władzy teatru. Aktorzy i widzowie w antycznym Rzymie, Wrocław 2005.
Kocur M., Drugie narodziny teatru. Performanse mnichów anglosaskich, Wrocław 2010.
Kocur M., Teatr bez teatru. Performanse w Anglii Wschodniej u schyłku średniowiecza,
Wrocław 2012.
Kocur M., Źródła teatru, Wrocław 2013 (www.zrodlateatru.pl).
Kosiński D., Polski teatr przemiany, Wrocław 2007.
Kubikowski T., Siedem bytów teatralnych, Warszawa 1994.
Lehmann H.T., Teatr postdramatyczny, Kraków 2004
Niziołek G., Polski teatr zagłady, Warszawa 2014.
Pavis P., Współczesna inscenizacja. Źródła, tendencje, perspektywy, Warszawa 2011.
Rodowicz J.M., Aktor doskonały. Traktaty Zeamiego o sztuce no, Gdańsk 2000.
Pradier J.-M., Ciało widowiskowe. Etnoscenologia sztuk widowiskowych, Warszawa 2012.
Rodowicz J.M., Boski dwumian, Wrocław 2009.
Rutkowska I., Boska obecność. O względności teatru i rytuału, Kraków 2015.
Schechner R., Przyszłość rytuału, Warszawa 2000.
Ubersfeld A., Czytanie teatru I, Warszawa 2002.
Żeromska E., Japoński teatr klasyczny, Warszawa 2011.
17
Forma zaliczenia poszczególnych komponentów przedmiotu/modułu, sposób
sprawdzenia osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia:
wykład: zaliczenie na stopień (kolokwium końcowe lub przygotowanie eseju)
konwersatorium: aktywne uczestniczenie w zajęciach poprzedzone wnikliwą
analizą zadanego tekstu/problemu oraz przygotowywanie krótkich
esejów/referatów na zadany temat
18
Język wykładowy: polski
19
Obciążenie pracą studenta
Forma aktywności studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Godziny zajęć (wg planu studiów)
z nauczycielem:
- wykład:
- konwersatorium:
30
30
Praca własna studenta:
- przygotowanie do zajęć i czytanie wskazanej
literatury:
- przygotowanie pracy pisemnej:
45
20
Suma godzin
125
Liczba punktów ECTS
5