Cukrzyca - dżuma naszych czasów

Cukrzyca - dżuma naszych czasów
Cukrzyca - dżuma naszych czasów
Cukrzyca jest chorobą, która cechuje się patologicznym wzrostem poziomu glukozy we krwi
(hiperglikemią), spowodowaną brakiem insuliny lub opornością organizmu na działanie tego
hormonu. Wyróżniamy kilka typów cukrzycy najważniejsze to cukrzyca typu 1 - tak zwana
insulinozależna, cukrzyca typu 2- insulino niezależna oraz cukrzyca ciążowa. Przewlekle
podwyższony poziom glukozy we krwi prowadzi do przewlekłych powikłań cukrzycy takich
jak: przewlekła cukrzycowa choroba nerek, uszkodzenie wzroku, nerwów, choroby serca.
Cukrzyca typu 2 jest chorobą cywilizacyjną, z roku na rok przybywa nowych chorych
już teraz u 1,5 milionów Polaków wykryto cukrzycę a szacuje się że chorych jest dwa razy
więcej. Choroba częściowo uwarunkowana jest genetycznie ale główną przyczyną
występowania cukrzycy są uwarunkowania środowiskowe. Na cukrzycę tego typu pracujemy
przez całe życie. Nadwaga, niezdrowa dieta, brak ruchu to główne przyczyny zachorowań. W
ostatnich latach zauważono, iż jednym z najważniejszych czynników predysponujących do
cukrzycy jest nadmierna ilość tkanki tłuszczowej w stosunku do małej ilości tkanki
mięśniowej.
Cukrzyca typu 2 może dawać takie objawy jak wzmożone pragnienie, częstsze oddawanie
moczu, częste infekcje dróg moczowych, osłabienie. Musimy obserwować swoje ciało, gdy
wystąpi któryś z powyższych objawów warto jest zgłosić się do lekarza rodzinnego. Objawy
te nie są charakterystyczne i mogą je powodować nie tylko za wysokie poziomy glukozy we
krwi. Należy pamiętać, że cukrzyca szczególnie we wczesnej fazie nie daje objawów, dlatego
jest tak ważne robienie okresowych badań profilaktycznych.
Badania przesiewowe w postaci oznaczania poziomu glukozy w surowicy powinny być
oznaczane co 3 lata u każdego po 45 roku życia, a u niektórych ludzi, którzy posiadają co
najmniej jeden z podanych czynników ryzyka takim jak: nadwaga i otyłość, mała aktywność
fizyczna, występowanie cukrzycy w rodzinie, przebycie cukrzycy ciążowej, urodzenie
dziecka o masie większej niż 4 kg czy występowanie w poprzednich badaniach
nieprawidłowości glikemii, badania należy przeprowadzać co roku.
Warunkiem rozpoznania cukrzycy jest stwierdzenie w dwóch badaniach przeprowadzanych
na czczo poziomu glukozy powyżej 125mg/dl, lub stwierdzenie w tak zwanym przygodnym
badaniu poziomu cukru powyżej 200mg/dl, ale temu nieprawidłowemu badaniu muszą
towarzyszyć objawy cukrzycy. Stwierdzenie poziomu glukozy w granicach 100 – 125 mg/dl
nazywamy nieprawidłową glikemią na czczo. Stwierdzenie nieprawidłowej glikemii na czczo
jest wskazaniem do wykonania doustnego testu tolerancji glukozy OGTT. Stwierdzenie
podczas tego badania w drugiej godzinie, poziomu glukozy powyżej 200mg/dl uprawnia do
rozpoznania cukrzycy.
Cukrzyca nie jest wyrokiem, należy być w stałym kontakcie z lekarzem prowadzącym oraz
przestrzegać zaleceń lekarskich, a umożliwi nam to długie życie. Jednym z najważniejszym
1
Cukrzyca - dżuma naszych czasów
elementów terapeutycznych jest zrozumienie istoty tej choroby przez pacjenta, co umożliwi
prawidłową kontrolę choroby i jej leczenie. Jednym z najważniejszych elementów
terapeutycznych jest dieta i wysiłek fizyczny. We wczesnej fazie choroby leczenie może być
prowadzone lekami doustnymi. W późniejszym czasie złotym standardem jest insulina.
Rozpoznanie cukrzycy jest domeną lekarzy rodzinnych, jednakże ustawienie i kontra leczenie
powinno być prowadzone przez diabetologa.
Głównym celem prawidłowej kontroli cukrzycy jest zapobieganie zarówno tak zwanym
ostrym jak i późnym powikłaniom cukrzycy. Cukrzyca jest chorobą, która w początkowym
okresie nie daje objawów a w tym okresie zachodzą uszkodzenia narządów. Dlatego tak
ważne są badania przesiewowe, bo tylko wczesne wykrycie choroby i wczesne włączenie
leczenia zapobiega kalectwu.
Lek. med. Igor Symonowicz
2