Nowiny Lekarskie 2012, 81, 2, 122–128 DOROTA KOLIGAT1, PIOTR LESZCZYŃSKI2,3, KATARZYNA PAWLAK-BUŚ3, AGNIESZKA KOLIGAT4, TOMASZ ZAPRUTKO1, KRZYSZTOF KUS1, ANNA PACZKOWSKA1, PIOTR RATAJCZAK1, ELŻBIETA NOWAKOWSKA1 WPŁYW CHORÓB PRZEWLEKŁYCH (OSTEOPOROZY I CUKRZYCY) NA HEALTH RELATED QUALITY-OF-LIFE – BADANIE PILOTAŻOWE IMPACT OF CHRONIC DISEASES (OSTEOPOROSIS AND DIABETES) ON HEALTH RELATED QUALITY-OF-LIFE – A PILOT STUDY 1 Katedra i Zakład Farmakoekonomiki i Farmacji Społecznej Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu Kierownik Katedry: prof. zw. dr hab. Elżbieta Nowakowska 2 Katedra Fizjoterapii, Reumatologii i Rehabilitacji Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu Kierownik Katedry: prof. dr hab. Włodzimierz Samborski 3 Oddział Reumatologii i Osteoporozy Wielospecjalistyczny Szpital Miejski im. Józefa Strusia w Poznaniu Ordynator: dr hab. Piotr Leszczyński 4 Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Ministerstwo Spraw Wewnętrznych im. W. Bierkowskiego w Poznaniu Dyrektor: Przemysław Daroszewski Streszczenie Wstęp. Choroby przewlekłe znacznie obniżają jakość życia człowieka. Badania jakości życia w kontekście zdrowia służą racjonalnemu doborowi metod terapeutycznych oraz ograniczeniu generowania nieuzasadnionych kosztów. Cel. Głównym celem badania była analiza subiektywnej oceny jakości życia pacjentów z chorobami przewlekłymi – cukrzycą oraz osteoporozą. Ponadto badanie miało potwierdzić zasadność podejmowania dalszych badań nad analizą czynników wpływających na jakość życia wśród populacji z chorobami przewlekłymi. Materiał i metody. Do badania włączono 152 osoby. Grupa badana (n = 109) została podzielona ze względu na chorobę: cukrzycę i osteoporozę. Grupa kontrolna liczyła 43 osoby. Badanie miało charakter wieloośrodkowy. Narzędziem zastosowanym w badaniu był standaryzowany kwestionariusz SF-36. Wyniki. Stwierdzono rozbieżności w ogólnej ocenie jakości życia. Szczególne odchylenia zaobserwowano wśród pacjentów z osteoporozą. Nie stwierdzono istotnych różnic w ocenie jakości życia w zależności od płci. Czynnikami pozytywnie wpływającymi na podniesienie jakości życia była partycypacja społeczna (p = -0,32), silne więzi rodzinne (p = -0,51) oraz dobre warunki mieszkaniowe, natomiast wśród czynników obniżających jakość życia wymienia się: ograniczenia ruchowe, ból oraz występowanie chorób współistniejących. Istnieje korelacja pomiędzy sferą fizycznego funkcjonowania (PF) a wiekiem pacjenta. Wnioski. Ocena jakości życia powinna stać się obszarem wzmożonego zainteresowania klinicystów, szczególnie w zakresie walki z chorobami przewlekłymi. Choroby przewlekłe ze względu na swą długoterminowość oraz cyklicznie pojawiające się dolegliwości znacznie ograniczają pełnienie ról społecznych. SŁOWA KLUCZOWE: osteoporoza, cukrzyca, choroba przewlekła, jakość życia. Summary Introduction. Chronic diseases affect key areas and functioning parameters of human life. Health Related Quality-of-life (HRQoL) evaluations contribute to reasonable selection of therapeutic methods and reduction of unreasonable costs. Aim. The main objective was to conduct a pilot study on the assessment of quality-of-life of patients with chronic diseases, especially osteoporosis and diabetes with the aim to check the validity of making further work on that. Material and methods. 152 subjects were included in the study. The study group (n = 109) was divided in terms of the disease: diabetes and osteoporosis. The control group consisted of 43 subjects. Analysis among diabetic patients was a multi-centre study. Study tool was the standardized SF-36 questionnaire. Results. Discrepancies have been found in the studied groups in terms of a general quality-of-life evaluation. Especially worse HRQoL was observed among osteoporotic patients. Quality-of-life was positively affected and improved by social attendance (p = -0.32), strong family bonds (p = -0.51), good housing conditions; while adverse factors included: motor restrictions, pain and concomitant diseases. Results obtained in study group with osteoporosis and study group with diabetes indicate inversely proportional, statistically significant (p < 0.05) correlations between the area assessing physical functioning (PF) and age. Conclusions. Quality-of-life evaluation should become an area of increased clinicists’ interest, in particular in terms of combat chronic diseases. Chronic diseases, due to their long-term nature and cyclic complaints, significantly reduce the patient’s quality-of-life. KEY WORDS: osteoporosis, diabetes, chronic disease, quality of life. PRACE ORYGINALNE Wpływ chorób przewlekłych (osteoporozy i cukrzycy) na Health Related Quality-of-Life – badanie pilotażowe Wstęp Współczesna medycyna coraz częściej przyjmuje trendy terapeutyczne powszechnie uznawane w Europie Zachodniej. Przejawem tego zjawiska jest coraz szerzej kultywowane holistyczne podejście do leczenia. Takie podejście obejmuje zarówno prowadzenie terapii klinicznej, jak i analizę potrzeb i kondycji psychicznej pacjenta. Przykładem badań, które od dawna ugruntowały się w kanonie medycyny krajów zachodnich są badania nad jakością życia pacjentów, które prowadzi się równolegle z terapią kliniczną. Przyjęty kierunek zmian niesie za sobą pozytywne znaczenie nie tylko dla pacjenta, ale także dla personelu medycznego, bowiem wysokie zadowolenie pacjenta z efektywności leczenia jest miarą skutecznie prowadzonej terapii. Bieżące monitorowanie kondycji zdrowotnej i psychicznej pacjenta jest szczególnie istotnym zagadnieniem w aspekcie lecznia chorób przewlekłych, m.in. cukrzycy i osteoporozy. Zgodnie z definicją przyjętą przez Amerykańską Komisję ds. Chorób Przewlekłych za przewlekłe uznaje się takie odchylenia od normy, które charakteryzują się m.in. długotrwałym lub trwałym charakterem, dysfunkcją organizmu, niepełnosprawnością, a także wymagają specjalistycznego postępowania rehabilitacyjnego, obserwacji lub opieki [1]. Choroby przewlekłe, oprócz bezpośrednich i pośrednich kosztów związanych z objawami choroby, generują także wysokie koszty niewymierne, takie jak ból, zachwianie emocjonalne, utrata swobody czy utrata niezależności, które znacznie przekraczają koszty przeznaczone na leczenie w ramach systemu opieki zdrowotnej [2]. Dodatkowe negatywne skutki zapadalności na choroby przewlekłe obserwuje się na płaszczyźnie społecznej, bowiem implikują rozwój sektora świadczeń zdrowotnych oraz zwiększają poziom świadczeń z zakresu zabezpieczenia społecznego, chociażby poprzez konieczność sprawowania specjalistycznej opieki medycznej [3]. Według oceny World Health Organisation (WHO) do chorób społeczno-cywilizacyjnych zaliczają się między innymi cukrzyca i osteoporoza. W przypadku cukrzycy, ciągła kontrola poziomu cukru oraz utrzymywanie jego stabilności wymaga od chorego dużego zaangażowania i wielu wyrzeczeń. Chory jest zmuszony do ustawicznego przestrzegania reżimu leczniczego w postaci częstych i systematycznych pomiarów glikemii, iniekcji insuliny i/lub zażywania leków oraz do przestrzegania zaleceń dotyczących diety i wysiłku fizycznego. Dla wielu chorych dodatkowym obciążeniem może być konieczność częstych kontaktów z personelem medycznym. Nadrzędnym celem leczenia chorób przewlekłych jest zmniejszenie negatywnego wpływu choroby na codzienne funkcjonowanie. Racjonalnemu doborowi metod terapeutycznych, dzięki którym możliwa jest redukcja zbędnych kosztów, a także monitorowanie skuteczności leczenia, sprzyjają pomiary jakości życia [4]. 123 Główną zaletą badań związanych z pomiarem jakości życia jest ich niski koszt oraz objęcie w analizie wszystkich aspektów choroby. Stosowana jest zarówno do oceny wyników leczenia farmakologicznego, jak i niefarmakologicznego [5, 6]. Na jakość życia związaną ze zdrowiem składają się zarówno czynniki obiektywne, jak i subiektywne. Czynniki obiektywne mogą być rozpatrywane jako ocena elementów stanu fizycznego, psychicznego i społecznego, z kolei czynniki subiektywne postrzega się, jako poczucie zadowolenia i satysfakcji z poszczególnych aspektów stanu bio-psycho-społecznego [7]. Wśród czynników subiektywnych często wymienia się ocenę poziomu sprawności fizycznej, samoocenę w kontekście choroby, a także odbiór społeczny. Integralne czynniki obiektywnej oceny jakości życia stanowią: obraz kliniczny, status społeczny, warunki socjalno-bytowe, a także partycypacja społeczna [8]. Cel Głównym celem badania była ocena jakości życia pacjentów z chorobami przewlekłymi – cukrzycą oraz osteoporozą. Celem pośrednim było określenie roli czynników „lifestyle”, m.in. sprawności fizycznej, a także kontaktów społecznych, statusu materialnego w ocenie jakości życia. W pracy zwrócono uwagę na szerokie rozpowszechnienie chorób przewlekłych m.in. cukrzycy i osteoporozy. Cukrzyca i osteoporoza – problem społeczny Według badań epidemiologicznych cukrzyca jest jedną z najczęstszych chorób społecznych; jest chorobą przewlekłą, prowadzącą do wielu powikłań. W trakcie jej przebiegu można kontrolować i aktywnie stymulować subiektywne poczucie jakości życia [9]. Przewiduje się, że w ciągu najbliższych lat cukrzyca będzie stanowić jeden z najistotniejszych problemów zdrowotnych, bowiem przypuszczalnie liczba chorych zwiększy się o kilkadziesiąt procent [10]. Wpływ cukrzycy na jakość życia przejawia się we wszystkich obszarach funkcjonowania. W jednej z metaanaliz wykazano, iż jakość życia u chorych na cukrzycę jest niższa niż w populacji ogólnej, szczególnie w zakresie funkcjonowania fizycznego [11]. Gorsze wyniki w zakresie sfery fizycznej u chorych na cukrzycę mogą wynikać z częstego występowania stanów hiperglikemii, które prowadzą do uczucia zmęczenia, do problemów ze snem czy częstych infekcji. Z kolei dążenie do norm glikemii może przyczyniać się do niepożądanego przyrostu masy ciała, częstych stanów hipoglikemii lub do utraty odczuwania objawów niedocukrzenia [11]. Najskuteczniejszą metodą leczenia jest nie tylko właściwie dobrana farmakoterapia, ale także ścisła kontrola glikemii, kontrola i leczenie nadciśnienia tętniczego krwi, kontrola stężenia lipidów w osoczu oraz przeprowadzanie regularnych kontroli okulistycznych [10]. PRACE ORYGINALNE 124 Dorota Koligat, Piotr Leszczyński, Katarzyna Pawlak-Buś i inni Zasadniczą rolę w zapobieganiu powikłań cukrzycy stanowi edukacja zdrowotna, dzięki której chorzy są przygotowywani do sprawowania samoopieki. Działania edukacyjne uświadamiają pacjentowi, że stosując właściwą farmakoterapię oraz przestrzegając reżimu prawidłowego stylu życia, unikają powikłań chorobowych [12]. Osteoporoza, obok cukrzycy czy otyłości, jest jedną z najczęściej występujących chorób określanych mianem chorób społecznych. Jest to choroba szkieletu charakteryzująca się niską masą kostną i zaburzoną jej mikroarchitekturą, która prowadzi do zwiększonej łamliwości kości [13]. Według danych International Osteoporosis Foundation problem dotyczy ponad 200 mln kobiet na całym świecie [14]. Prognozy na najbliższe lata wskazują na rosnącą tendencję zachorowalności na osteoporozę, co w długoletniej perspektywie pociągnie za sobą wzrost kosztów medycznych i społecznych. W Polsce osteoporoza powoduje rocznie co najmniej 17 625 złamań bliższego końca kości udowej (bkku). Z kolei śmiertelność po roku od złamania bkku wynosi 15–40% [15]. Badania epidemiologiczne wskazują, iż na osteoporozę choruje około 10–13% populacji, w tym ponad 30% kobiet w wieku pomenopauzalnym [16]. Dodatkowo, część pacjentów doświadcza pogorszenia jakości życia i często nie powraca do pełnej samodzielności, stąd istnieje konieczność zapewnienia im długotrwałej opieki osób trzecich. Istotnym problemem jest współwystępowanie osteoporozy z innymi przewlekłymi chorobami, charakterystycznymi dla podeszłego wieku. Wprowadzenie do leczenia polifarmakoterapii stanowi ryzyko wystąpienia niekorzystnych dla zdrowia interakcji leków, jak i konieczność wprowadzenia przez pacjenta często znaczących zmian w stylu i trybie życia [17]. Istota osteoporozy i cukrzycy, jako problemu społecznego, skłania do zrozumienia, jak ważne jest ich wczesne diagnozowanie, leczenie oraz profilaktyka. Obok nadrzędnego celu leczenia, jakim jest poprawa zdrowia pacjenta, coraz częściej zwraca się uwagę na cel pośredni związany z ogólną poprawą funkcjonalności i jakości życia. Zebrano podstawowe dane socjodemograficzne (wiek, płeć, miejsce zamieszkania, sprawność zarobkową, stan cywilny, wykształcenie). Zgromadzono także informacje kliniczne na temat chorób współistniejących, najczęściej zażywanych leków, dodatkowych wizyt u lekarza, wagi oraz wzrostu pacjentów. Dane poddano analizie statystycznej przy użyciu programu Microsoft Excel 2007 oraz programu Statistica 6.0. Badanie uzyskało pozytywną opinię Komisji Bioetycznej. Wyniki Średnia wieku pacjentów z cukrzycą wyniosła 58 ( 7,5) lat; minimalny wiek pacjenta wynosił 20 lat, natomiast maksymalny 77 lat. Średnia wieku pacjentów z osteoporozą to 59 ( 10,11) lat; minimalny wiek pacjenta z osteoporozą wynosił 22 lata; maksymalny 64 lata. Wśród pacjentów z osteoporozą przeważały osoby z wyższym wykształceniem (40%), z kolei wśród pacjentów z cukrzycą dominowały osoby ze średnim wykształceniem (51%). Analizowana populacja nie stanowiła jednorodnej grupy pod względem dokonanej oceny jakości życia. Pacjenci cierpiący na osteoporozę oceniali ją na dużo niższym poziomie, aniżeli pacjenci z cukrzycą (Rycina 1). Ponadto potwierdzono tezę, że respondenci w grupie kontrolnej znacznie wyżej oceniają ogólną jakość życia w porównaniu do osób ze zdiagnozowaną przewlekłą chorobą (Rycina 2). Wiek badanych miał znaczenie w domenach: ból, witalność, ograniczenia fizyczne – im starsi pacjenci, tym silniej odczuwali spadek energii życiowej, ból i ograniczenie ruchowe. Średnie wartości każdej z domen kwestionariusza SF-36 ujęto w tabelach zbiorczych – dla każdej z grup oddzielnie (Tabele 2, 3 i 4). Analizując dane oceniające sprawność ruchową pacjentów, potwierdzono rozbieżności pomiędzy grupą badaną a grupą kontrolną. Szczególnie istotne różnice obserwowano w grupie pacjentów z cukrzycą (Rycina 3). W oparciu o zebrane dane stwierdza się, że respondenci z grupy kontrolnej (35%), mimo braku obciąże- Metodyka i narzędzia Do badania włączono 152 osoby. Grupa badana (n = 109) podzielona została ze względu na zdiagnozowaną chorobę: cukrzycę (n = 69) i osteoporozę (n = 40). Grupa kontrolna liczyła 43 osoby. Respondentami byli pacjenci leczeni w Poradniach (Poradnia Diabetologiczna i Poradnia Ortopedyczna) działających przy publicznych Zakładach Opieki Zdrowotnej. Analiza prowadzona wśród pacjentów z cukrzycą miała charakter wieloośrodkowy, badanie zostało przeprowadzone w Poznaniu, Nowym Tomyślu oraz Środzie Wielkopolskiej. W badaniu wykorzystano standaryzowany kwestionariusz SF-36 (Tabela 1) [16]. PRACE ORYGINALNE OGÓLNA JAKOŚĆ ZYCIA 90 80 70 60 50 40 30 20 10 0 GRUPA BADANACUKRZYCA GRUPA BADANAOSTEOPOROZA Rycina 1. Ocena jakości życia. Figure 1. Quality of life. GRUPA KONTROLNA Wpływ chorób przewlekłych (osteoporozy i cukrzycy) na Health Related Quality-of-Life – badanie pilotażowe nia chorobami przewlekłymi, cechowali się wyższym wskaźnikiem bezrobocia. Dodatkowym wnioskiem odnoszącym się do sprawności zarobkowej jest fakt podkreślający, iż znaczna część pacjentów, zwłaszcza pacjentów z cukrzycą, pobiera rentę z powodu choroby (24,5%). W grupie badanej obserwowano zależności występujące pomiędzy ogólną oceną jakości życia a czasem trwania choroby (p < 0,01) oraz zależność dotyczącą sprawności ruchowej wśród pacjentów z cukrzycą (p < 0,023). Zależność ta miała charakter odwrotnej propor- 125 cjonalności – im dłuższy czas trwania choroby i silniejsze ograniczenie sprawności ruchowej, tym niższa ocena jakości życia. Nie obserwowano zależności pomiędzy oceną jakości życia, a wiekiem. Stwierdzono występowanie odwrotnie proporcjonalnych korelacji pomiędzy domeną oceniającą sferę funkcjonowania fizycznego a wiekiem: p = -0,396 oraz p = -0,422 kolejno dla pacjentów z cukrzycą i osteoporozą. Ponadto, obserwowano odwrotnie proporcjonalną korelację pomiędzy sprawnością ruchową a domenami oceniającymi ból, ogólną jakość zdrowia oraz wiekiem pacjentów. 100 90 80 70 60 50 40 OGÓLNA JAKOŒÆ ¯ 30 20 10 badana kontrolna Mediana 25%-75% Min-Maks Rycina 2. Ocena jakości życia. Figure 2. Quality of life. Tabela 1. Charakterystyka HRQoL formularza SF-36 [19] Table 1. Characteristics of HRQoL SF-36 form [19] Badane parametry Wymiar Liczba Poziomy pytań 003 ny PF 10 21 RP 4 17 BP 2 10 GH 5 21 VT 4 17 SF 2 9 RE 3 13 MH 5 21 Opis ocen skrajnych poszczególnych wymiarów Ocena niska Ocena wysoka związana ze stanem zdrowia, znacznie ograniczona wykonywanie wszystkich rodzajów możliwość wykonywania wszystkich fizycznych fizycznych czynności obejmujących także czynności obejmujących także kąpiel i ubieranie się najbardziej energiczne czynności, bez ograniczeń w związku ze stanem zdrowia problemy z pracą lub innymi codziennymi bez problemów z pracą lub innymi czynnościami w związku ze stanem zdrowia codziennymi czynnościami w związku ze stanem zdrowia ból bardzo silny i wyjątkowo ograniczający bez bólu i ograniczeń w wykonywaniu wykonywanie czynności czynności w związku z bólem zły stan zdrowia i przeświadczenie, że zdrowie doskonały stan zdrowia i wiara, że zdrowie ulegnie pogorszeniu nie ulegnie pogorszeniu poczucie zmęczenia i wyczerpania przez cały dzień poczucie pełni sił i energii przez cały dzień znaczny i częsty wpływ problemów natury normalne funkcjonowanie społeczne bez fizycznej lub emocjonalnej na funkcjonowanie związku z problemami natury fizycznej społeczne i społecznej problemy z pracą lub innymi codziennymi bez problemów z pracą lub innymi czynnościami w związku z problemami codziennymi czynnościami w związku emocjonalnymi z problemami emocjonalnymi poczucie zdenerwowania i depresji cały czas poczucie spokoju, szczęścia cały czas PRACE ORYGINALNE 126 Dorota Koligat, Piotr Leszczyński, Katarzyna Pawlak-Buś i inni Istotnym aspektem obniżającym jakość życia pacjentów jest występowanie chorób współistniejących. Znaczna część pacjentów deklarowała, iż obok cukrzycy czy osteoporozy, choruje na szereg chorób współistniejących, co w znacznym stopniu zmniejsza zadowolenie z jakości ich życia (występowanie chorób współistniejących: pacjenci z cukrzycą – 73%, pacjenci z osteoporozą – 67%). W grupie pacjentów z osteoporozą nastąpiła poprawa jakości życia na skutek leczenia choroby przewlekłej (62%). Pacjenci z cukrzycą negatywnie oceniali skutki leczenia choroby: 30% pacjentów uznało, że leczenie nie przynosi pożądanych efektów zdrowotnych. Wnioski 1. Na ogólną jakość życia związaną ze zdrowiem (HRQL) wpływa płeć, czas trwania choroby, a także miejsce zamieszkania, wykształcenie, sposób leczenia. Tabela 2. Wyniki w domenach kwestionariusza SF-36 – grupa badana z cukrzycą Table 2. The results in the domains of the SF-36 study group with diabetes GRUPA = cukrzyca Statystyki opisowe Mediana 5681818 7500000 6667000 5000000 6000000 6250000 5000000 4500000 5514625 6300000 Zmienna PF RP RE VT MH SF BP GH Ogólna jakość życia pacjenta WIEK N ważnych 69 69 69 69 69 69 69 69 69 68 Średnia 5823401 6159420 5942048 5101449 6052174 6555362 4989130 4398551 5627692 6225000 Minimum 909000 000000 000000 2500000 800000 000000 000000 2000000 2172750 2000000 Maksimum 95 454 5 100 00 00 100 00 00 90 000 0 96 000 0 100 00 00 100 00 00 75 000 0 90 022 7 90 000 0 Tabela 3. Wyniki w domenach kwestionariusza SF-36 – grupa badana z osteoporozą Table 3 The results in the domains of the SF-36 study group with osteoporosis Zmienna PF RP RE VT MH SF BP GH Ogólna jakość życia pacjenta N ważnych 40 40 40 40 40 40 40 40 40 Średnia 54,60227 35,62500 42,56250 47,50000 48,87500 61,40000 67,81250 40,25000 49,82841 GRUPA = osteoporoza Statystyki opisowe Mediana Minimum 57,95455 4,54545 25,00000 0,00000 35,00000 0,00000 33,33333 0,00000 50,00000 5,00000 64,00000 20,00000 75,00000 0,00000 40,00000 0,00000 50,44508 6,56818 Maksimum Odch. std 95,4545 26,63138 100,0000 39,58418 90,0000 27,41822 100,0000 45,84596 100,0000 22,48896 100,0000 22,01258 100,0000 27,13444 85,0000 22,41651 91,4205 23,00472 Tabela 4. Wyniki w domenach kwestionariusza SF-36 – grupa kontrolna Table 4 The results in the domains of the SF-36 control group Zmienna PF RP RE VT MH SF BP GH Ogólna jakość życia pacjenta PRACE ORYGINALNE N ważnych 43 43 43 43 43 43 43 43 43 Średnia 89,95586 84,88372 75,96899 59,41860 66,23256 70,34884 72,55814 54,18605 71,69409 GRUPA = kontrolna Statystyki opisowe Mediana Minimum 95,4500 36,36364 100,0000 0,00000 100,0000 0,00000 60,0000 25,00000 64,0000 28,00000 75,0000 25,00000 77,5000 0,00000 55,0000 10,00000 74,5150 32,04000 Maksimum 100,0000 100,0000 100,0000 95,0000 92,0000 100,0000 100,0000 90,0000 89,9313 Odch. std 11,08047 25,08292 36,60600 16,91045 14,92336 21,65463 21,48843 19,60716 13,85006 Wpływ chorób przewlekłych (osteoporozy i cukrzycy) na Health Related Quality-of-Life – badanie pilotażowe 127 Wykr. ramka-w¹sy wzglêdem grup Zmienna: SPRAWNOŒÆ RUCHOWA 5.5 5.0 4.5 4.0 3.5 3.0 2.5 SPRAWNOŒÆ RUCHOW 2.0 1.5 1.0 0.5 badana kontrolna GRUPA(B/K) Mediana 25%-75% Min-Maks Rycina 3. Sprawność ruchowa. Figure 2. Mobility. 2. Nie obserwowano statystycznie istotnej zależności pomiędzy ogólną oceną jakości życia a wiekiem. 3. Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w zależności od płci. 4. Jakość życia związana z cukrzycą i osteoporozą jest porównywalna, istotnie gorsza od jakości życia respondentów bez choroby. 5. Na jakość życia związaną z chorobą przewlekłą mają wpływ: występowanie chorób przewlekłych, czas trwania choroby, ograniczenie sprawności ruchowej, miejsce zamieszkania. Wiek miał znaczenie na wynik w domenach: ból, witalność, ograniczenia fizyczne. Pacjenci z cukrzycą cechowali się wprost proporcjonalną zależnością pomiędzy sprawnością zarobkową a ogólną oceną zdrowia. Podsumowanie Choroby przewlekłe, do których zalicza się osteoporoza i cukrzyca, nierzadko stanowią przyczynę obniżenia jakości życia m.in. w zakresie ograniczenia pełnienia funkcji społecznych. Ocena jakości życia powinna stać się obszarem wzmożonego zainteresowania klinicystów, szczególnie w zakresie leczenia chorób przewlekłych, głównie ze względu na ich długoterminowość i fakt, iż cykliczne dolegliwości znacznie ograniczają codzienne funkcjonowanie pacjenta. Choroba przewlekła ingeruje we wszystkie obszary funkcjonowania człowieka. W sferze monitorowania prowadzonej terapii podstawową kwestią pozostaje odpowiedź na pytanie o rzeczywiste efekty zastosowanej terapii i rehabilitacji. Dla chorego miarą efektywno- ści leczenia powinna być poprawa sprawności w zakresie czynności dnia codziennego, poprawa samopoczucia, a przede wszystkim poprawa jakości życia. Piśmiennictwo 1. Saxena S., Orley J.: Quality of life assessment. The WHO perspective. Eur. Psychiatry, 1997, 12, 3, 263–266. 2. Pietrzykowska E., Zozulińska D., Wierusz-Wysocka B.: Jakość życia chorych na cukrzycę, Pol. Merk. Lek., 2007, 23, 136–311. 3. Ostrzyżek A.: Jakość życia w chorobach przewlekłych, Prob. Hig. i Epidemiol., 2008, 89, 4, 467–470. 4. Jaracz K.: Sposoby ujmowania i pomiaru jakości życia. Próba kategoryzacji. Pielęgn. Pol., 2001, 2, 219–225. 5. Brola W., Węgrzyn W., Czernicki J.: Wpływ zmiennego pola magnetycznego na niewydolność ruchową i jakość życia chorych ze stwardnieniem rozsianym. Wiad. Lek., 2002, 55, 136–143. 6. Fischer J.S., Priore R.L., Jacobs L.D. i wsp.: Neuropsychological effects of interferon beta-1a in relapsing multiple sclerosis. Multiple Sclerosis Collaborative Research Group. Ann. Neurol., 2000, 48, 885–892. 7. Sęk H., Pojęcia normy, normalności i zdrowia [w:] Sęk H. (red.): Psychologia kliniczna. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2005, 55–64. 8. Mitchell A.J., Banito-Leon J., Rivera-Navarro J.: Quality of life and its assessment in multiple sclerosis: integrating physical and psychological components of wellbeing. Lancet Neurol., 2005, 4, 556–566. 9. Dziurowicz-Kozłowska A.: Wokół pojęcia jakości życia. Psychologia Jakości Życia, 2002, 1, 2, 77–99. 10. Jankowiak M., Krystoń-Serafin M., Krajewska-Kułak E., Popławska E.: Powikłania cukrzycy jako choroby przewlekłej. Nowiny Lek., 2007, 76, 6, 482–484. PRACE ORYGINALNE 128 Dorota Koligat, Piotr Leszczyński, Katarzyna Pawlak-Buś i inni 11. Hart H.E., Bilo H.J.G., Redekop W.K. i wsp.: Quality of life of patients with type 1 diabetes mellitus. Quality of Life Research, 2003, 12, 1089–1097. 12. Tatoń J.: Edukacyjne podejście do samokontroli i samoopieki w chorobach przewlekłych. Nowa Med., 1996, 22, 11–15. 13. Wodniak M., Stasiuk W., Poleszak E.: Osteoporoza. Aptekarz Pol., 2010, 50–28. 14. Gmiński J.: Znaczenie postępowania leczniczego w leczeniu osteoporozy dla jakości życia kobiet w wieku menopauzalnym. Prz. Menopauz., 2002, 1, 53–59. 15. Marcinkowska M., Wawrzyniak A., Horst-Sikorska W.: Następstwa Osteoprotycznego złamania kości. Prz. Menopauz., 2006, 4, 228–230. 16. Kannis J.A., Johnnell O., Oden A. i wsp.: Long-term risk of osteoporosis in Malmö. Ostreoporosis Int., 2000, 11, 669–74. 17. Paes A.H., Bakker A., Soe-Agnie C.J.: Impact of dosage frequency on patient compliance. Diabetes Care, 1997, 20, 1512–1517. PRACE ORYGINALNE 18. Wrześniewski K.: Pomiar jakości życia pacjentów kardiologicznych w Polsce – status naukowy najczęściej stosowanych kwestionariuszy, Polski Przegląd Kardiologiczny, 2010, 12, 2, 121–125. 19. Wisłowska M., Kanecki K., Tyszko P., Kapała A.: Jakość życia zależna od zdrowia u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Reumatologia, 2010, 48, 2, 104–111. 20. Ahmed L.A., Joakimsen R.M., Berntsen G.K. i wsp.: Diabetes mellitus and the risk of non-vertebral fractures: the Trompo study. Osteoporosis Int., 2006, 17, 495–500. Adres do korespondencji: Dorota Koligat Katedra i Zakład Farmakoekonomiki i Farmacji Społecznej ul. Dąbrowskiego 79, 60-529 Poznań tel./fax: 061 854 68 94 e-mail: [email protected]