JAK KUPUJEMY CIEPŁO?
Dostawą energii cieplnej do naszych domów zajmują się przedsiębiorstwa
ciepłownicze, które same wytwarzają energię cieplną, bądź świadczą usługi obrotu
ciepłem wytworzonym przez innych wytwórców. W praktyce rzadko mamy możliwość
wyboru dostawcy energii cieplnej, a więc dostawca ten jest monopolistą, co
niestety związane jest w znacznym stopniu z dyktowaniem warunków
odbiorcom.
KTO Z KIM ZAWIERA UMOWĘ?
Najczęściej umowę o dostawę energii cieplnej zawierają z przedsiębiorstwem
ciepłowniczym właściciele budynku, jego zarządcy lub spółdzielnie mieszkaniowe czyli
tzw. gestorzy zasobów mieszkaniowych. Oni też muszą stworzyć warunki odbioru energii
cieplnej i odpowiadają za stan instalacji w budynku, zaś zobowiązanie gestora do
dostarczenia energii cieplnej do mieszkań osób w nich mieszkających, jest jednym z
elementów umowy najmu lub spółdzielczego prawa do lokalu.
W takim przypadku wszelkie uwagi związane z dostawą energii cieplnej i reklamacje
lokatorzy powinni zgłaszać właśnie do gestorów zasobów mieszkaniowych, z nimi też się
rozliczają za zużycie tej energii. Natomiast właściciele domków jednorodzinnych sami
zawierają z dostawcą umowę o dostawę energii cieplnej, w której określone być powinny
warunki dostawy.
Warunki dostarczania i odbioru ciepła przez strony zawierające umowę powinny
określać: lokalizację obiektu, do którego będzie dostarczane ciepło; wielkość zamówionej
mocy cieplnej; rodzaj nośnika ciepła (woda, para ) oraz jego parametry i przeznaczenie;
sezon grzewczy (termin i tryb rozpoczęcia i przerwania dostarczania ciepła); standardy
jakościowe obsługi odbiorców oraz odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków
umowy wraz ze szczegółowymi warunkami określonymi w taryfie dla ciepła (podstawy i
sposoby prowadzenia rozliczeń i obliczania należności, stawki opłat taryfowych, kary i
bonifikaty, warunki i terminy opłat).
Przed podpisaniem takiej umowy pamiętaj, że jesteś jej stroną, a więc musisz
zapoznać się z jej treścią i możesz podjąć próbę negocjowania jej warunków.
Dostawca energii cieplnej nie może odmówić odbiorcy zawarcia umowy,
jeżeli odbiorca spełnia warunki przyłączenia do wspólnej sieci.
PODSTAWOWE PRAWA KONSUMENTÓW
Masz prawo do pełnej i rzetelnej informacji. O przerwach lub
ograniczeniach w dostawie energii cieplnej powinieneś być we właściwym
czasie informowany za pośrednictwem środków masowego przekazu lub w inny
sposób przyjęty w Twojej miejscowości. W szczególności informacja o terminie
planowanych przerw w dostawie energii cieplnej, przewidzianych do wykonania
planowych remontów, powinna być podana nie później niż na 14 dni przed tym
terminem.
ZASADY ROZLICZANIA
Za centralne ogrzewanie i dostawę ciepłej wody rozliczasz się z gestorem
zajmowanego przez Ciebie mieszkania zgodnie z taryfa przedsiębiorstwa energetycznego.
Taryfa powinna określać grupy odbiorców, rodzaje oraz wysokość cen i stawek
opłat, bonifikaty, upusty i opłaty z tytułu niedotrzymania warunków umowy.
Szczególną uwagę należy zwrócić na wysokość cen w celu ochrony interesów
konsumenta przed nieuzasadnionym ich poziomem.
Taryfa przedsiębiorstwa energetycznego zawiera: ceny za zamówioną moc cieplną
oraz ceny ciepła. Ceny stanowią podstawę do obliczenia opłat określonych w umowie
sprzedaży ciepła.
Gdy w mieszkaniu brak jest mierników pobieranego ciepła, pobierane są opłaty
ryczałtowe: za ogrzewanie zależnie od powierzchni mieszkania, a za podgrzewanie wody
zależnie od liczby osób zameldowanych na pobyt stały w lokalu.
Jeżeli Twoje mieszkanie wyposażone jest w urządzenia do pomiaru energii cieplnej,
to opłata z tytułu ogrzewania i podgrzewania wody jest iloczynem zużytej energii (odczyt
wskazania urządzeń dokonywany jest raz w roku po zakończeniu sezonu grzewczego) i
określonej taryfy. Należy pamiętać, że w razie jakichkolwiek wątpliwości co do wskazań
układu pomiarowo - rozliczeniowego odbiorca ma prawo żądać sprawdzenia
prawidłowości ich funkcjonowania, a w przypadku stwierdzenia błędu we wskazaniach nie
ponosi żadnych kosztów. Indywidualnym odbiorcom w lokalach za niedotrzymanie przez
sprzedawcę warunków umowy przysługują bonifikaty:
gdy temperatura w lokalu jest niższa od 18 lub 20 o C. wysokość bonifikaty za
każda rozpoczęta dobę niedogrzania stanowi równowartość 1/30 opłaty
miesięcznej, jeżeli obniżenie temperatury w lokalu nie przekroczyło 20 o C w
stosunku do temperatury obliczeniowej lub 1/15, gdy obniżenie temperatury
przekroczyło 20 o C.
gdy temperatura podgrzanej wody jest niższa od 45 o C. Upust z tytułu zaniżenia
temperatury cieplnej wody użytkowej stanowi równowartość 1/30, jeżeli
temperatura wody nie była niższa od 40 o C lub 1/15, gdy temperatura była
niższa od 40 o C.
1/30 miesięcznej opłaty za opóźnienie w dostarczaniu ciepła lub przedłużenie
przerwy.
Jeżeli dochody osiągane przez konsumenta należą do najniższych, ma on
prawo do uzyskania dodatku mieszkaniowego na pokrycie wydatków
mieszkaniowych, w tym związanych z dostawa energii cieplnej na cele bytowe.
