JAK KUPUJEMY CIEPŁO? Dostawą energii cieplnej do naszych domów zajmują się przedsiębiorstwa ciepłownicze, które same wytwarzają energię cieplną, bądź świadczą usługi obrotu ciepłem wytworzonym przez innych wytwórców. W praktyce rzadko mamy możliwość wyboru dostawcy energii cieplnej, a więc dostawca ten jest monopolistą, co niestety związane jest w znacznym stopniu z dyktowaniem warunków odbiorcom. KTO Z KIM ZAWIERA UMOWĘ? Najczęściej umowę o dostawę energii cieplnej zawierają z przedsiębiorstwem ciepłowniczym właściciele budynku, jego zarządcy lub spółdzielnie mieszkaniowe czyli tzw. gestorzy zasobów mieszkaniowych. Oni też muszą stworzyć warunki odbioru energii cieplnej i odpowiadają za stan instalacji w budynku, zaś zobowiązanie gestora do dostarczenia energii cieplnej do mieszkań osób w nich mieszkających, jest jednym z elementów umowy najmu lub spółdzielczego prawa do lokalu. W takim przypadku wszelkie uwagi związane z dostawą energii cieplnej i reklamacje lokatorzy powinni zgłaszać właśnie do gestorów zasobów mieszkaniowych, z nimi też się rozliczają za zużycie tej energii. Natomiast właściciele domków jednorodzinnych sami zawierają z dostawcą umowę o dostawę energii cieplnej, w której określone być powinny warunki dostawy. Warunki dostarczania i odbioru ciepła przez strony zawierające umowę powinny określać: lokalizację obiektu, do którego będzie dostarczane ciepło; wielkość zamówionej mocy cieplnej; rodzaj nośnika ciepła (woda, para ) oraz jego parametry i przeznaczenie; sezon grzewczy (termin i tryb rozpoczęcia i przerwania dostarczania ciepła); standardy jakościowe obsługi odbiorców oraz odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy wraz ze szczegółowymi warunkami określonymi w taryfie dla ciepła (podstawy i sposoby prowadzenia rozliczeń i obliczania należności, stawki opłat taryfowych, kary i bonifikaty, warunki i terminy opłat). Przed podpisaniem takiej umowy pamiętaj, że jesteś jej stroną, a więc musisz zapoznać się z jej treścią i możesz podjąć próbę negocjowania jej warunków. Dostawca energii cieplnej nie może odmówić odbiorcy zawarcia umowy, jeżeli odbiorca spełnia warunki przyłączenia do wspólnej sieci. PODSTAWOWE PRAWA KONSUMENTÓW Masz prawo do pełnej i rzetelnej informacji. O przerwach lub ograniczeniach w dostawie energii cieplnej powinieneś być we właściwym czasie informowany za pośrednictwem środków masowego przekazu lub w inny sposób przyjęty w Twojej miejscowości. W szczególności informacja o terminie planowanych przerw w dostawie energii cieplnej, przewidzianych do wykonania planowych remontów, powinna być podana nie później niż na 14 dni przed tym terminem. ZASADY ROZLICZANIA Za centralne ogrzewanie i dostawę ciepłej wody rozliczasz się z gestorem zajmowanego przez Ciebie mieszkania zgodnie z taryfa przedsiębiorstwa energetycznego. Taryfa powinna określać grupy odbiorców, rodzaje oraz wysokość cen i stawek opłat, bonifikaty, upusty i opłaty z tytułu niedotrzymania warunków umowy. Szczególną uwagę należy zwrócić na wysokość cen w celu ochrony interesów konsumenta przed nieuzasadnionym ich poziomem. Taryfa przedsiębiorstwa energetycznego zawiera: ceny za zamówioną moc cieplną oraz ceny ciepła. Ceny stanowią podstawę do obliczenia opłat określonych w umowie sprzedaży ciepła. Gdy w mieszkaniu brak jest mierników pobieranego ciepła, pobierane są opłaty ryczałtowe: za ogrzewanie zależnie od powierzchni mieszkania, a za podgrzewanie wody zależnie od liczby osób zameldowanych na pobyt stały w lokalu. Jeżeli Twoje mieszkanie wyposażone jest w urządzenia do pomiaru energii cieplnej, to opłata z tytułu ogrzewania i podgrzewania wody jest iloczynem zużytej energii (odczyt wskazania urządzeń dokonywany jest raz w roku po zakończeniu sezonu grzewczego) i określonej taryfy. Należy pamiętać, że w razie jakichkolwiek wątpliwości co do wskazań układu pomiarowo - rozliczeniowego odbiorca ma prawo żądać sprawdzenia prawidłowości ich funkcjonowania, a w przypadku stwierdzenia błędu we wskazaniach nie ponosi żadnych kosztów. Indywidualnym odbiorcom w lokalach za niedotrzymanie przez sprzedawcę warunków umowy przysługują bonifikaty: gdy temperatura w lokalu jest niższa od 18 lub 20 o C. wysokość bonifikaty za każda rozpoczęta dobę niedogrzania stanowi równowartość 1/30 opłaty miesięcznej, jeżeli obniżenie temperatury w lokalu nie przekroczyło 20 o C w stosunku do temperatury obliczeniowej lub 1/15, gdy obniżenie temperatury przekroczyło 20 o C. gdy temperatura podgrzanej wody jest niższa od 45 o C. Upust z tytułu zaniżenia temperatury cieplnej wody użytkowej stanowi równowartość 1/30, jeżeli temperatura wody nie była niższa od 40 o C lub 1/15, gdy temperatura była niższa od 40 o C. 1/30 miesięcznej opłaty za opóźnienie w dostarczaniu ciepła lub przedłużenie przerwy. Jeżeli dochody osiągane przez konsumenta należą do najniższych, ma on prawo do uzyskania dodatku mieszkaniowego na pokrycie wydatków mieszkaniowych, w tym związanych z dostawa energii cieplnej na cele bytowe.