Immanuel Kant (1724-1804) GŁÓWNE DZIEŁA OKRESU KRYTYCZNEGO: Krytyka czystego rozumu (1781r.)– teoria poznania Krytyka praktycznego rozumu (1788r.) – etyka Krytyka władzy sądzenia (1790r.) – estetyka POJAWIA SIĘ PROBLEM „Nie na tym polegał problem, czy pojecie przyczyny jest słuszne, przydatne i niezbędne dla całego poznania przyrody, tego bowiem Hume nigdy nie podawał w wątpliwość, lecz na tym, czy jest ono a priori pomyślane przez rozum i czy przez to posiada niezależną od wszelkiego doświadczenia wewnętrzną prawdziwość i ma dlatego także bardziej rozległą przydatność, nie ograniczoną wyłącznie do przedmiotów doświadczenia. W tej to sprawie Hume oczekiwał wyjaśnienia (Eröffnung). Wszak chodziło tylko o pochodzenie tego pojęcia, nie zaś o jego niezbędność w użyciu.” Prolegomena do wszelkiej przyszłej metafizyki (wstęp) PODZIAŁ SĄDÓW (1) sądy a priori płynące rozumu a posteriori płynące z doświadczenia sądy analityczne badają posiadaną wiedzę syntetyczne poszerzają posiadaną wiedzę PODZIAŁ SĄDÓW (2) sądy a priori a posteriori analityczne objaśniają posiadaną wiedzę i mają charakter definicji; występują w matematyce i pojawiają się w metafizyce nie istnieją syntetyczne sądy metafizyki we właściwym sensie; dostarczają wiedzy powszechnej i pewnej. wywiedzione z doświadczenia; poszerzają naszą wiedzę; występują w przyrodoznawstwie PYTANIE KANTA Czy prawdziwe są sądy syntetyczne a priori, czyli, czy możemy formułować pewne i powszechne sądy, które nie odwołują się do doświadczenia i jednocześnie pozostają obiektywnie prawdziwe? PODZIAŁ KRYTYKI POZNANIA krytyka poznania zmysły rozsądek (rozumienie) rozum estetyka transcendentalna analityka transcendentalna dialektyka transcendentalna wiedza rzetelna (naukowa) wiedza rzekoma (nienaukowa) ESTETYKA TRANSCENDENTALNA (1) czas przestrzeń wrażenia (dane z doświadczenia) materia (a posteriori) fenomen (właściwy przedmiot poznania) fenomen formy poznania zmysłowego forma (a priori) ESTETYKA TRANSCENDENTALNA (2) na formie przestrzeni opierają się nauki: geometria i fizyka matematyczna nie ma nauki opartej na formie czasu Obiektywność twierdzeń matematyki i fizyki ma swoje źródło nie w przedmiocie, tylko w naszym sposobie pojmowania przedmiotu. Coś, co jest pewne, konieczne i powszechne może takie być tylko dzięki temu, co jest a priori czyli jest wcześniej w naszym sposobie pojmowania rzeczywistości. ANALITYKA TRANSCENDENTALNA (2) kategorie poznania rozumowego intuicja rozsądek tworzy syntezę unifikuje zmieniający się w czasie fenomen przy pomocy kategorii – (form) poznania rozumowego fenomen zmieniający się w czasie ANALITYKA TRANSCENDENTALNA (2) ilość jakość stosunek modalność itd. fenomen (przedmiot poznania zmieniający się w czasie) formy poznania rozumowego - kategorie kategoria to nie coś, co jest w bycie, ale jest to nasz sposób poznawania bytu. DIALEKTYKA TRANSCENDENTALNA (1) świat materialny dusza Bóg fenomen (właściwy przedmiot poznania) 3 idee rozumu (puknty wyjścia metafizyki) Stosowanie kategorii staje się złe tylko wtedy, kiedy ich użycie jest transcendentne a nie transcendentalne, czyli kiedy rozum twierdzi, że idee mogą same stać się przedmiotami intuicyjnej wiedzy o czymś, co leży poza zmysłowym doświadczeniem. DIALEKTYKA TRANSCENDENTALNA (2) Odpowiedź Kanta- krytyka metafizyki: Metafizyka (dialektyka transcendentalna) nie jest wiedzą naukową ponieważ posługuje się sądami syntetycznymi apriori, które nie odwołują się do doświadczenia.