WWW.RatownictwoMedyczne.Friko.p1 Farmakologia 1 LEKI PRZECIWBÓLOWE Uszkodzenie tkanek prowadzi do uwalniania substancji, które drażnią zakończenia włókien nerwowych. Nerwami impulsy biegną do mózgu, który rozpoznaje je jako ból. Substancjami drażniącymi są m.in. prostaglandyny (ma to znaczenie w leczeniu – stosowane są preparaty blokujące enzymy syntetyzujące prostaglandyny: NLPZ – Niesterydowe Leki Przeciwzapalne). NLPZ są słabszymi od narkotyków środkami przeciwbólowymi nie uzależniają NLPZ blokując powstawanie prostaglandyn powodują uszkodzenie błony śluzowej żołądka. Działanie to istnieje niezależnie od drogi podania!!! (czopki, tabletki dojelitowe…) NLPZ blokują enzym cyklooksygenazę COX pośredniczącą w przemianie kwasu arachidonowego w prostaglandyny i tromboksan. Są dwa typy COX : COX1 i COX2. COX1 stale występuje w większości tkanek także w płytkach krwi, błonie śluzowej żołądka, w nerkach. COX2 powstaje w komórkach zmienionych zapalnie. NLPZ działają przeciwzapalnie blokując COX2; ich działania niepożądane wynikają z blokowania COX1. Blokując COX1 NLPZ działają antyagregacyjnie – hamują zlepianie się płytek krwi. Dlatego kwas acetylosalicylowy stosuje się u osób z chorobą wieńcową, po zawale serca, po udarze mózgu, z miażdżycą naczyń obwodowych i niedokrwieniem np. kończyn dolnych. Blokując COX1 NLPZ zmniejszają produkcję prostaglandyn w błonie śluzowej przewodu pokarmowego; prostaglandyny chronią błonę śluzową zmniejszając wydzielanie soku żołądkowego, poprawiając jej ukrwienie i zwiększając produkcję śluzu. NLPZ mogą doprowadzić do powstania zapalenia, owrzodzenia i krwawienia z błony śluzowej żołądka gdyż powodują niedobór ochronnych prostaglandyn oraz działają rozrzedzająco na krew zwiększając ryzyko krwawienia. Blokując COX1 zmniejszają produkcję prostaglandyn w nerkach przez co pogarszają ukrwienie nerek i prowadzą do ich uszkodzenia. Nowe NLPZ bardziej wybiórczo działają na COX2 przez co powodują mniej działań niepożądanych. Blokowanie COX2 ma działanie: przeciwzapalne, przeciwgorączkowe, przeciwbólowe. Nieselektywne inhibitory COX (COX1 i COX2): kwas acetylosalicylowy (Aspirin, Polopiryna, Etopiryna, Bestpirin, Calcipiryna, Upsarin), ketoprofen (Ketonal, Febrofen, Ketoprofen, Profenid), ibuprofen (Ibum, Ibuprom, Ibufen, Nurofen, Advil, Ibupar), diklofenac (Dicloberl, Dicloratio, Diclo Duo, Voltaren, Catflam, Diclac, Apo Diclo, Diclofenac, Majami, Naklofen, Olfen, Rewodina, Veral), naproxen (Aleve, Naproxen, Apo-Naproxen), indometacyna (metindol), piroxicam (Piroxicam), sulindak, phenylbutazon (Butapirazol), kwas mefenamowy (Mefacit). Inhibitory COX2>COX1 (preferencyjne inhibitory COX2): meloksikam (Meloksam, Movalis), nimesulid (Aulin), acemetacyna (Rantudil), nabumeton (Relifeks, Rodanol, Coxalgan, Nabuton). Inhibitory COX2: celekoksyb (Celebrex), rofekoksyb (Vioxx – obecnie wycofany gdyż powodował zaostrzenie choroby wieńcowej). 1 WWW.RatownictwoMedyczne.Friko.p1 Farmakologia 2 Kwas acetylosalicylowy (np. Aspiryna) uszkadza błonę śluzową żołądka jeśli stosowana jest w dawkach kilku gramów na dzień; nie są szkodliwe dawki tzw. „sercowe” tzn 75-150mg/d. Nie wolno podawać Aspiryny dzieciom <12 r.ż. z infekcja wirusową, gdyż może to wywołać zespół Reye’a (ostre uszkodzenie wątroby i nerek z encefalopatią, kończące się śpiączka i zgonem). Stosując przewlekle NLPZ lub glikokortykosteroidy doustne należy przewlekle profilaktycznie przyjmować leki chroniące błonę śluzową żołądka przed kwasem solnym. Lekami tymi są blokery pompy protonowej. Leki blokujące receptory H2 w żołądku (cymetydyna, ranitydyna Ranigast, famotydyna) są mniej skuteczne w takiej profilaktyce i mogą maskować objawy choroby wrzodowej przez co powstaje ryzyko krwawienia z wrzodu żołądka. Zupełnie nieskuteczne są leki zobojętniające sok żołądkowy (preparaty glinu, magnezu, wapnia) np. Manti, Reni, Alugastrin, Gastrinal, Gastal, Maalox, Ulgamax, Gealcid. Inhibitory pompy protonowej: Pantoprazol - Controloc Omeprazol – Omar, Polprazol, Bioprazol, Helicid, Gasec, Losec, Ortanol, Prazol, Ulzol. Lanzoprazol – Lanzul NIESTERYDOWE LEKI PRZECIWZAPALNE (np. KETONAL) działają przeciwbólowo przeciwgorączkowo przeciwzapalnie Działają obwodowo (w okolicy zakończeń nerwowych) i ośrodkowo (w mózgu – także przez blok syntezy prostaglandyn; zmniejszają odczucie bólu, obniżają temperaturę) Działania niepożądane: ze strony przewodu pokarmowego (bóle brzucha, zgaga, wzdęcia, nudności, wymioty, choroba wrzodowa, krwawienie) – przy przewlekłym stosowaniu niewydolność nerek – przy przewlekłym stosowaniu napad astmy, obrzęk krtani! (u osób z astmą aspirynową) skórne reakcje alergiczne krwawienia z powodu nadmiernego rozrzedzenia krwi u osób przyjmujących leki przeciwkrzepliwe – acenokumarol (Sintrom) PARACETAMOL – brak postaci pozajelitowej (tylko doustna i czopki) DZIAŁA PRZECIWBÓLOWO I PRZECIWGORĄCZKOWO Nie działa przeciwzapalnie i antyagregacyjnie Działa głównie ośrodkowo przez blok aktywności prostaglandyn Bezpieczny u osób z astmą aspirynową, przyjmujących leki przeciwkrzepliwe, z chorobą wrzodową przewodu pokarmowego. Działania niepożądane: skórne reakcje alergiczne, niewydolność wątroby i nerek przy przedawkowaniu Preparaty: Codipar, Apap, Panadol, Efferalgan, Coldrex, Saridon 2 WWW.RatownictwoMedyczne.Friko.p1 Farmakologia 3 W zatruciu paracetamolem podaje się N-acetylocysteinę. acetylocysteina w zatruciu paracetamolem podaje się do 24 godzin: p.o. 150 mg/kg mc z dużą ilością płynów, potem 70 mg/kg mc co 4 godziny lub i.v. 150 mg/kg mc w ciągu 15 min, potem 50 mg/kg mc w ciągu 4 godzin, potem 100 mg/kg mc w ciągu 16 godzin. Dawka całkowita: 300 mg/kg mc/20 godzin. METAMIZOL – Pyralgin Należy do NLPZ; działa przeciwbólowo, przeciwgorączkowo, przeciwzapalnie i spazmolitycznie (rozkurcza mięśnie gładkie). Dawka jednorazowa i.v. lub i.m. 1-3g. Amp. 1g/2ml lub 2.5g/5ml. Podany doraźnie może obniżyć ciśnienie krwi (uwaga w hipotonii!). Inne działania niepożądane: alergie skórne, niewydolność wątroby i nerek. Wskazania: różne bóle, zwłaszcza bardzo silne, kolki jelitowe, nerkowe, żółciowe, gorączka. Stosowany przewlekle uszkadza szpik! NARKOTYCZNE LEKI PRZECIWBÓLOWE Opiaty – egzogenne Opioidy - endogenne Wpływają na receptory opioidowe, które znajdują się w mózgu i rdzeniu kręgowym oraz układzie pokarmowym i moczowym. W organizmie znajdują się endogenne opioidy np. endorfiny. Efekty działania opioidów: działanie przeciwbólowe poprawa nastroju do euforii (po pierwszej dawce może być pogorszenie nastroju – dysforia), pogorszenie uwagi, koncentracji i myślenia, tolerancja fizyczna i uzależnienie hamowanie ośrodka oddechowego i odruchu kaszlowego działanie wymiotne po pierwszej dawce, przeciwwymiotne po kolejnych, zaparcia, skurcz odźwiernika żołądka, wzrost napięcia zwieraczy, skurcz zwieracza bańki wątrobowo-trzustkowej wzrost napięcia zwieracza pęcherza moczowego i upośledzane jego opróżnianie zwężenie źrenicy Substancje działające odmiennie na receptory opioidowe: agoniści : morfina, kodeina, petydyna, fentanyl, metadon ago-antagoniści : pentazocyna, buprenorfina, nalbufina, nalorfina antagoniści : nalokson, naltrekson MORFINA Działanie ośrodkowe: przeciwbólowe, depresja ośrodka oddechowego, hamowanie kaszlu, hipotermia, spowolnienie myślenia, senność, zmniejszenie lęku, poprawa nastroju (początkowo dysforia), obniżenie progu drgawkowego (sprzyja wystąpieniu drgawek), zwężenie źrenic, prowokowanie wymiotów (początkowo) potem działanie przeciwwymiotne Działanie obwodowe: skurcz mięśni gładkich przewodu pokarmowego, dróg żółciowych i moczowych (zaparcia, wzrost ciśnienia w drogach żółciowych, moczowych, zwolnienie opróżniania żołądka i perystaltyki), hamowanie skurczów macicy, bradykardia, uwalnianie histaminy (świąd, pokrzywka, hipotensja, skurcz oskrzeli). 3 WWW.RatownictwoMedyczne.Friko.p1 Farmakologia 4 Po podaniu dożylnym działa po 2-3 min. T1/2=2-3godz. Dawka dożylna: 0.05-0.1mg/kg (śr.5mg) jednorazowo, można powtarzać 2-5mg co 5 minut do ustąpienia bólu lub objawów niepożądanych. Przy przedawkowaniu można podać 0.4-2mg naloksonu (można powtarzać dawkę co 2-3 min do uzyskania poprawy). Działania niepożądane: Depresja ośrodka oddechowego, skurcz oskrzeli, senność, pogorszenie sprawności psychofizycznej, bradykardia, hipotensja, nudności, wymioty, zaparcia, poty, zaczerwienienie twarzy, trudności w oddaniu moczu, kolka żółciowa i nerkowa, zaburzenia widzenia, reakcje alergiczne. Uzależnienie (psychiczne i fizyczne), a przy odstawieniu zespół abstynencyjny (m.in. dysforia, tachykardia, tachypnoe, biegunka, hipertermia). Wskazania: silne i bardzo silne bóle (np. zawał, pourazowe, nowotworowe), męczący suchy kaszel np. przy podrażnieniu opłucnej Przeciwwskazania: Niewydolność oddechowa, astma, urazy czaszki i cun (aby uniknąć działania nasennego), stany spastyczne jelit, dróg żółciowych i moczowych (kolka żółciowa, jelitowa, nerkowa), zatrucie alkoholem (alkohol nasila działanie depresyjne na cun i ośr. oddech.), drgawki. Ostrożnie stosować (tzn mniejsze dawki) u osób starszych, niemowląt, w niewydolności nerek i wątroby. KODEINA Działanie przeciwbólowe słabsze od morfiny oraz przeciwkaszlowe (Thiocodin). PETYDYNA (Dolargan) Silny lek przeciwbólowy z działaniem cholinolitycznym, który zmniejsza napięcie mięśni gładkich (można stosować w kolkach jelitowych, żółciowych, nerkowych), rozszerza źrenicę, nie hamuje skurczów macicy. Pozostała charakterystyka podobna do morfiny. FENTANYL Działa 100x silniej od morfiny. Poza zastosowaniem w łagodzeniu bólu, podawany w celu znieczulenia ogólnego, neuroleptoaalgezji. U chorych z nowotworami stosowany w postaci plastrów (Durogesic). METADON Działa przeciwbólowo. Stosowany także w leczeniu uzależnienia od morfiny i heroiny. PENTAZOCYNA (Fortral) Ago-antagonista o silnym działaniu przeciwbólowym. Daje depresję oddechową ale nie kurczy mięśni gładkich przewodu pokarmowego, dróg żółciowych i moczowych (można podawać w kolkach). Może podnosić ciśnienie krwi, powodować tachykardię. Nie zwęża źrenic. Uzależnia. BUPRENORFINA Ago-antagonista o silnym działaniu przeciwbólowym (30x silniejsza od morfiny). Słabo kurczy mięśnie gładkie; raczej nie uzależnia, nie daje euforii. 4 WWW.RatownictwoMedyczne.Friko.p1 Farmakologia 5 NALOKSON (pozajelitowo), NALTREKSON (p.o.) Antagoniści receptorów opioidowych. Znoszą: depresję oddechową, hipotensję, sedację. U osób uzależnionych mogą wywołać zespół abstynencyjny. W większych dawkach odwracają działanie ago-antagonistów (trudno odwracalne jest działanie buprenorfiny). Łagodzą depresje oddechową po benzodiazepinach, barbituranach. Po podaniu dożylnym nalokson działa po 2-3 min. T1/2=1godz. Wskazania: zatrucie narkotycznymi lekami przeciwbólowymi, różnicowanie śpiączek i zatruć. Działania niepożądane: tachykardia, wzrost RR, arytmia, pobudzenie, nudności, wymioty. TRAMADOL Nie jest zaliczany do narkotycznych leków przeciwbólowych. Jest 5-10 x słabszy od morfiny. Nie daje depresji oddechowej, słabo hamuje perystaltykę. Raczej nie uzależnia. Dawka doustna, dożylna 50 mg, dobowa 400 mg. Przeciwwskazania: zatrucie alkoholem, lekami nasennymi, psychotropowymi. Działania niepożądane: zawroty głowy, senność, spadki ciśnienia, poty, nudności, wymioty. 5