Dozymetria promieniowania jonizującego wykład 30godz., konw. 30 godz. Forma zaliczenia: zaliczenie konwersatorium + egzamin ustny Osoba odpowiedzialna za treści kształcenia: Zajęcia wymagane do zaliczenia przed rozpoczęciem podanego przedmiotu: Cel kształcenia: Zapoznanie z zagadnieniami warunkującymi prowadzenie dozymetrii w celach diagnostycznych i terapeutycznych. Treści kształcenia: Podstawy dozymetrii. Wzorce materii w dozymetrii. Wnikanie promieniowania w materię. Promieniowanie pierwotne i wtórne, jonizacja. Transfer energii. Gęstość prawdopodobieństwa strat energii promieniowania. średnia energia generacji pary. Ekspozycja i absorpcja. Definicja LET. Masowa moc strat. Współczynniki jakości promieniowania, tablice, normy.Oddziaływanie fotonów z materią. Osłabienie wąskiej wiązki, liniowy współczynnik osłabienia. Przekrój czynny, masowy współczynnik osłabienia, zasięg. Zjawisko fotoelektryczne, absorpcja i fluorescencja. Proces Augera. Zjawisko Comptona, energia fotonu i elektronu. Tworzenie par i anihilacja. Szeroka wiązka, współczynnik rozbudowy wiązki. Osłony. Transfer energii promieniowania gamma do materii. Współczynnik absorpcji: transferu i energii. KERMA. Fotorozszczepienie. Oddziaływanie ciężkich naładowanych cząstek z materią. Prawo BohraWhiddingtona. Krzywa Bragga. Zasięg. Wzór Bohra i Bethego. LET dla protonów i wody, uogólnienie dla innych cząstek. Oddziaływanie promieniowania beta z materią. Ogólny opis zjawiska. Długość toru i głębokość wnikania. Hamowanie zderzeniowe i promieniste. Ilościowy opis hamowania elektronów w materii. Wyniki obliczeń dla wody. Osłony. Podstawowe wielkości w dozymetrii. Aktywność źródła promieniowania. Dawki: pochłonięta i ekspozycyjna. Równoważnik dawki. Współczynniki jakości. Współczynniki wagowe tkanki. Wzorzec powietrzny i wodny. Wielkości pochodne, przeliczenia dawek. Warunek Bragga-Gray'a. Pole promieniowania źródeł laboratoryjnych. Źródła i parametry charakteryzujące źródło. Przybliżenie źródła punktowego, stała ekspozycyjna. Profil terapeutyczny wiązki, izodozy, R100, fantom wodny. Klin i bolus. Graniczne dawki promieniowania i normy. Zasada ALARA. Wielkości i jednostki. Wzorce: powietrzny, wodny, człowiek standardowy. Dawki graniczne, definicje, normy, tablice. Dawki wewnętrzne: ALI, DAC. Pojęcia pochodne. Detektory promieniowania jonizującego. Detektory gazowe, scyntylacyjne i półprzewodnikowe. Wpływ zjawiska Comptona. Piki główne i ucieczki. Rozwiązania konstrukcyjne. Rozdzielczość i kalibracja wydajności. Dozymetry termoluminescencyjne (TLD). Kinetyka zjawiska. Komercyjne TLD, ich zalety i ograniczenia. Chemiczny detektor Fricke'go. Inne detektory: emulsje, kalorymetry, śladowe, jonizacyjne. Neutrony. Źródła netronów. Rezonansowe rozpraszanie i energie progowe neutronów. Reakcje jądrowe wywołane przez neutrony. Naturalna dozymetria powypadkowa. Aktywacja neutronowa. Termalizacja, straty energii w zderzeniach n-p, teleskop protonów. Dawka pierwszego zderzenia. Dozymetria neutronów. Równoważnik dawki, LET. Efektywność strumienia neutronów. Osłony. Wykładnicze osłabienie i rozwój lawiny. Detekcja neutronów: licznik BF3, długi licznik, kolektrony. Literatura: Strzałkowski, Wstęp do fizyki jądra atomowego (PWN, Warszawa 1990). Bożena Gostkowska, Fizyczne podstawy ochrony radiologicznej (CLOR, Warszawa 1992). J. E. Turner, Atoms, Radiation and Radiation Protection (John Wiley & Sons, New York 1995). W. Łobodziec, Dozymetria promieniowania jonizującego w radioterapii (Wyd. Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 1995). J. Araminowicz i in., Laboratorium fizyki jądrowej (PWN, Warszawa 1984). W. B. Mann, S. B. Garfinkel, Promieniotwórczo ć i jej badanie (PWN, Warszawa 1966).