Profilaktyka: Alkohol to podst*pny wróg.

Alkohol w języku potocznym rozumie się zazwyczaj
przez alkohol etylowy czyli napój alkoholowy.
 Napojem alkoholowym nazywamy każdy napój
zawierający więcej niż 2% (wedle definicji ustawowej)
alkoholu etylowego. Napoje alkoholowe można
podzielić ze względu na zawartość procentową
alkoholu (niskoprocentowe lub wysokoprocentowe)
oraz ze względu na ich skład (alkohole lub koktajle).

Alkohole wysokoprocentowe to spirytus, wódki, nalewki,
likiery i inne trunki o znacznym udziale alkoholu. Mogą
zawierać jedynie produkty destylacji lub dodatki takie
jak cukier, owoce, zioła, przyprawy a nawet
kwiatostany, lub zwierzęta / np.: w krajach azjatyckich/.
Alkohole niskoprocentowe to wina, miody pitne i piwa.
Wina można podzielić ze względu na kolor, z uwagi na
to, z czego są przyrządzane, lub ze względu na
zawartość cukru (wytrawne, półwytrawne, półsłodkie
i słodkie).
Alkoholizm jest to okresowe picie alkoholu w celu
doznawania jego działania psychicznego, a czasem
także dla uniknięcia złego samopoczucia, wynikające
z jego odstawienia. Istotą tej choroby jest więc
psychiczne i fizyczne oraz społeczne uzależnienie od
środka narkotycznego jakim jest alkohol. Osoba,
która sięga po alkohol często robi to podczas różnego
typu spotkań towarzyskich, pod presją grupy
lub z własnej woli w ten sposób uzależnia się
społecznie. Dobre samopoczucie po wypitym
alkoholu powoduje coraz większą chęć picia,
stopniowo przeradza się ona w pragnienie i w żądzę,
uzależniając psychicznie
Wpływ alkoholu na organizm człowieka
Mózg
Serce
Osłabienie i niewydolność serca,
podwyższone ciśnienie krwi,
niedokrwistość, upośledzenie
krzepliwości krwi
Zaniki pamięci, urojenia,
nieracjonalne zachowanie,
przemoc, depresja, nerwowość
Płuc
a
Obniżona odporność, zwiększone
Skóra
Przebarwienia i rany na skórze,
przedwczesne starzenie się
ryzyko zapalenia płuc, gruźlica
Wątroba
Trzustka
Marskość i nowotwór wątroby
Zapalenie trzustki
Żołądek
Jelita
Zapalenie błony śluzowej
żołądka, wrzody
Częste biegunki, owrzodzenie jelit,
krwawienie
Mięśnie
Drżenie rąk i palców, zaburzenie
czucia, osłabienie siły mięśni

U mężczyzn, pod wpływem alkoholu,
następuje upośledzenie sprawności
seksualnej oraz zanikanie jąder.

U kobiet alkohol wzmaga ryzyko
deformacji płodu lub niedorozwoju
niemowląt.
Alkoholikiem jest ktoś, u kogo (stale lub co jakiś czas)
odzywa się przymus picia i kto traci kontrolę nad ilością
wypijanego alkoholu. Osoba taka, po wypiciu pierwszego
kieliszka, nie potrafi się powstrzymać i pije tyle, że upija
się. Po pewnym czasie ten brak kontroli rodzi coraz
poważniejsze problemy i chory stopniowo przestaje
kierować całym swoim życiem i staje się mniej
odpowiedzialny, zarówno w stanie upojenia jak i na
trzeźwo.
Pijący podają wiele powodów swojego picia, ale
nie rozumieją i nie przyjmują faktu
uzależnienia. Mówią najczęściej "piję, bo nikt
mnie nie rozumie", "bo mam kłopoty w domu",
"bo nie mogę wytrzymać z żoną', "bo mam
kłopoty w pracy", "bo nie mam gdzie mieszkać",
"bo dostałem awans", "bo nie dostałem awansu".
Tymczasem prawda jest inna: alkoholik zawsze
pije z jednego powodu:
BO JEST UZALEŻNIONY OD ALKOHOLU I
MUSI PIĆ
W fazie tej dochodzi do uzależnienia
psychicznego. Picie towarzyskie
przeradza się w miarę czasu w picie na
rozładowanie napięć, stresów, poprawy
samopoczucia. Pijący zaczyna szukać
sytuacji, w których prawdopodobnie będzie
alkohol. Z reguły jeszcze nie upija się i ma
zachowaną kontrolę nad piciem. Stopniowo
zwiększa się jego tolerancja na alkohol. Ma
mocna głowę. Nie ponosi jeszcze
emocjonalnych skutków swego picia.
Objawy
- picie sprawia przyjemność
- wzrost tolerancji i ochoty na alkohol


W fazie tej alkoholik zaczyna coraz częściej szukać okazji do
picia. Na przyjęciach sam inicjuje kolejki, „podkręca tempo”
picia aby dostosować ilość wypijanego alkoholu do swych
zwiększonych zapotrzebowań. Po wypiciu polepsza się jego
samopoczucie. Alkohol przynosi mu ulgę, rozpręża się. Jest to
jego niezawodny środek na ukojenie. Każdorazowo rozpoczęte
picie kończy się utratą kontroli Alkoholik nie może odmówić
sobie. Zaplanowanie swego picia (tylko 100 gram i koniec)
i zakończenie go w tym momencie staje się niemożliwe. Często
aby nie pokazać tego w swoim otoczeniu, pije w sposób ukryty
(np. dopija przed imprezą). Wybiera także takie towarzystwa,
gdzie jest alkohol. Często zaczyna urywać mu się film. Nie
pamięta co się z nim działo (co mówił, co robił) nawet po
niewielkiej ilości alkoholu.
Otoczenie pijącego na tym etapie zauważa już , że coś dzieje
się niedobrego . Osoba uzależniona jednak zawzięcie twierdzi ,
że alkoholikiem nie jest . W tym przypadku mówimy
o tzw. mechanizmie iluzji i zaprzeczania.
-szukanie okazji do picia
-inicjowanie wypijania kolejek
-po wypiciu lepsze samopoczucie "dusza
towarzystwa"
 -alkohol przynosi ulgę, uwalnia od
napięć
 -rozpoczęte picie kończy się "urwaniem
filmu"
 -próby picia ukrytego, w samotności, na
kaca



Faza ta charakteryzuje się tym, że zaraz po spożyciu nawet niewielkiej
ilości alkoholu zjawia się przeważnie pragnienie dalszego picia, które
odczuwane jest czasami jako przymus fizyczny. Rozwija się w pełni utrata
kontroli nad rozpoczętym piciem. Jeden kieliszek wyzwala „reakcję
łańcuchową”. Takie utraty kontroli zaczynają zdarzać się coraz częściej,
wydłuża się czas picia i ilość wypijanego alkoholu. Alkoholik zaczyna
wynajdywać usprawiedliwienia przede wszystkim dla siebie, a następnie
dla swego otoczenia. Jego pijackie "alibi" przybiera coraz bardziej
nonsensowny charakter. W tym okresie sposób picia staje się coraz
bardziej widoczny dla otoczenia. Rodzina zaczyna izolować się z życia
społecznego, wstydząc się ludzi. Nieprzeparta chęć picia (wbrew
wszelkim racjom) wzmaga się. Alkoholik zaczyna tracić szacunek do
samego siebie - co z kolei wymaga wyrównania. Pojawiają się nietypowe
wcześniej zachowania, jak np.: niezadowolenie, agresywność, itp.
Zaczyna winą obarczać swe otoczenie. Czasami wskutek nacisku
społeczeństwa, podejmuje abstynencję (tydzień, miesiąc, nawet 6 i 9
miesięcy). Jednak okresowo powraca do picia. Zaczyna bardziej izolować
się od świata zewnętrznego. Próbuje „pokonać” alkohol, udowadniając
w różny sposób, że to on panuje. Stopniowo wydłużają się jego ciągi
picia (do kilku tygodni, miesięcy). Jest to stopniowe przechodzenie do
kolejnej fazy uzależnienia.












-wyrzuty sumienia "kac moralny"
-"klin" przynosi ulgę
-zaniedbywanie rodziny
-konflikty małżeńskie
-nieobecności w pracy
-usprawiedliwianie picia licznymi okazjami
-wzrost agresywności, konflikty z prawem
-nieregularne odżywianie się
-zaniedbywanie wyglądu zewnętrznego
-zaburzenia popędu seksualnego
-składanie przysiąg abstynencji
-poczucie pustki bezradności
Faza ta jest ostatnim etapem rozwoju uzależnienia od alkoholu.
Picie zaczyna być ciągłe. Czasami alkoholik upija się kilka razy
w ciągu dnia. Przełomowym momentem jest tu regularne picie
ranne. Giną resztki oporu, wstydu alkoholika. Upija się w pracy,
na ulicy. Stan taki trwa całymi tygodniami, miesiącami, aż do
objawów zatrucia. Pojawiają się objawy zespołu
abstynencyjnego (bóle głowy, osłabienie, drżenie, nudności,
wymioty, zaburzenia nastroju, zaburzenia snu, jadłowstręt,
biegunki, kołatanie serca, poty, lęki). Czasami przeradzają się
one w objawy psychoz alkoholowych. Przykre objawy
abstynencyjne ustępują po wypiciu alkoholu. W ten sposób
wytwarza się błędne koło picia. Pojawia się bardzo wyraźne
obniżenie tolerancji na alkohol. Czasami wystarczają dwa piwa
aby się upił. Długotrwałe opilstwo wywołuje degradację
moralną, osłabienie procesów myślenia, zaburzenia popędu
płciowego, zmiany charakterologiczne (obniżenie
tzw. uczuciowości wyższej).
Zaczyna sięgać po alkohole
niespożywcze, zaczyna pić na ulicach
z osobami niższego poziomu
społecznego. Wielu z alkoholików pije
na tym etapie z każdym i w każdym
miejscu. Często jest gościem izb
wytrzeźwień, szpitali psychiatrycznych,
które dają mu jedynie chwilowe
wytchnienie.














-okresy długotrwałego opilstwa
-picie poranne- "kac gigant"
-upijanie się w samotności
-spadek tolerancji na alkohol
-sięganie po alkohole niekonsumpcyjne - "wynalazki", "fikołki"
-rozpad więzi rodzinnej
-wynoszenie rzeczy, kradzieże - w celu zdobycia alkoholu
-degradacja zawodowa i społeczna
-otępienie alkoholowe - "wtórny analfabetyzm"
-alkohol staje się jedynym celem w życiu
-psychozy alkoholowe - "delirium"
-padaczka alkoholowa
-choroby somatyczne - polineuropatia, marskość wątroby
-skrajne wyczerpanie organizmu
Zmiana tolerancji na alkohol
Podwyższenie tolerancji ujawnia się, gdy
wypicie tej samej ilości co kiedyś, powoduje
słabsze niż poprzednio efekty-żeby uzyskać
ten sam efekt co poprzednio, trzeba
wypijać więcej niż kiedyś. Obniżenie
tolerancji ujawnia się, gdy przy dawkach
alkoholu mniejszych niż poprzednio,
pojawiają się podobne efekty nietrzeźwości
(mocna i słaba głowa).
Objawy abstynencyjne
Gdy człowiek przerywa dłuższe picie
lub zmniejsza ilość wypijanego alkoholu,
pojawiają się bardzo przykre objawyniepokój i drażliwość, dreszcze i drżenie
kończyn, skurcze mięśniowe, poty,
nudności, a nawet zaburzenia
świadomości i majaczenia. Picie alkoholu
w celu złagodzenia albo zapobieżenia
alkoholowemu zespołowi
abstynencyjnemu oraz subiektywne
poczucie skuteczności takiego
postępowania.
Subiektywne poczucie łaknienia alkoholu
W miarę upływu czasu bez alkoholu, pojawiają się
nieprzyjemne doznania podobne do głodu i wewnętrznego
przymusu wypicia, połączonego z poczuciem paniki i obawą,
że się nie wytrzyma długo bez alkoholu. Silna natrętna
potrzeba spożywania alkoholu (głód alkoholu, suszenie)
Koncentracja życia wokół picia
Obecność alkoholu w życiu codziennym staje się czymś
bardzo ważnym, dużo uwagi i zabiegów jest
skoncentrowanych wokół okazji do wypicia i dostępności
alkoholu. Postępujące zaniedbywanie alternatywnych do picia
przyjemności, zachowań i zainteresowań. Zawężenie
repertuaru zachowań związanych z piciem alkoholu do 1-2
wzorców.
Utrata kontroli nad piciem
Po wypiciu pierwszej porcji alkoholu,
ujawnia się niemożność skutecznego
decydowania o ilości wypijanego
alkoholu i o momencie przerwania
picia (trudności w unikaniu
rozpoczęcia picia, trudności
w zakończeniu picia albo problemy
z kontrolowaniem picia do wcześniej
założonego poziomu).
Uzależnienie fizyczne
Gdy częste używanie
środka uzależniającego
powoduje wbudowanie
jego cząsteczki do obiegu
cyklów metabolicznych
organizmu. Uzależnienie
fizyczne powoduje, że
osoba uzależniona staje się
bezwolna, gdyż organizm
wytworzył już sztuczną
potrzebę biologiczną,
zachowanie homeostazy
organizmu wymaga
dostarczania organizmowi
środka uzależniającego.
Uzależnienie psychiczne
Ten typ uzależnienia
objawia się psychicznym
pragnieniem przyjmowania
danego środka
uzależniającego.
Początkowo jest to tylko
pragnienie, ale często
przeradza się ono w żądzę
i wewnętrzny przymus
brania
ubezwłasnowolniając
osobę uzależnioną .
Uzależnienie społeczne
Piję bo razem jest ok..

Jest wówczas, gdy przyjmowanie danego
środka uzależniającego ma charakter
obrzędu bądź zwyczaju w grupie do
której osoba uzależniona przynależy .
Problemy społeczne
Problemy społeczne
-pijącej jednostki (m.in. bezrobocie,
samobójstwa, skrócenie długości życia
osób uzależnionych o 10-20 lat,
zaburzenia rozwoju psychofizycznego i
kariery edukacyjnej nastolatków,
bezdomność i włóczęgostwo,)
-życia rodzinnego (m.in. kłótnie, przemoc,
niechciane ciąże, demoralizacja,
dewiacje seksualne, zubożenie, rozkład
rodziny, zaburzenia emocjonalne i
psychosomatyczne u dzieci i innych
członków rodziny itp.),
Problemy społeczne
Problemy społeczne
-środowiska pracy (m.in. absencja - większa
o ok. 30%, 30-70% spadek wydajności,
pogorszenie jakości, 2-3 krotnie większa
wypadkowość),
-naruszenia prawa i porządku przez osoby
nietrzeźwe (przestępczość - ok. 25%
ogólnej liczby, prowadzenie pojazdów ok. 20% wypadków, zachowania w
miejscach publicznych m.in. agresja,
wybryki pseudokibiców itp.)
Problemy społeczne
Problemy społeczne
-przestępstw i wykroczeń związanych z
obrotem alkoholem (nielegalna
produkcja, import, sprzedaż napojów
alkoholowych, sprzedaż alkoholu
nieletnim i nietrzeźwym, zabroniona
prawem reklama, kryptoreklama).
Ponieważ uzależnienie od alkoholu jest chorobą
"demokratyczną", może zapaść na nią każdy,
bez względu na płeć, wiek, poziom intelektualny,
wykształcenie i uprawiany zawód. Każdemu też
konieczna jest pomoc w powrocie do zdrowia.
Podstawową formą leczenia jest psychoterapia
uzależnienia, a sam proces terapeutyczny to
ciężka i żmudna praca zawierająca w sobie
wiele różnorodnych działań, których efektem
powinny być głębokie i możliwie trwałe zmiany.
Zmiany te powinny dotyczyć postaw, przekonań,
zachowań, przyzwyczajeń, relacji z innymi, a
także sposobów przeżywania, odczuwania,
myślenia itp.
Programy zdrowienia planowane są na okres wielu miesięcy
a nawet lat. Początek ich stanowią najczęściej paro- lub
kilkutygodniowe, intensywne oddziaływania prowadzone w
warunkach stacjonarnych bądź intensywne programy
ambulatoryjne obejmujące 16-20 godzin zajęć tygodniowo.
Leczenie stacjonarne osób uzależnionych, w odróżnieniu od
leczenia szpitalnego innych schorzeń, nie jest przeznaczone
wyłącznie dla szczególnie ciężkich bądź "beznadziejnych"
przypadków. Warunki stacjonarne umożliwiają bowiem
zwiększenie intensywności zajęć, a poprzez to osiągnięcie w
znacznie krótszym czasie tego, co dają wielomiesięczne
programy ambulatoryjne. Drugi etap to uczestniczenie w
programie opieki poszpitalnej, czyli terapia uzupełniająca
bądź podtrzymująca, prowadzona w warunkach
ambulatoryjnych.
Prawidłowo prowadzone leczenie powinno przebiegać
zgodnie z - przygotowanym przez terapeutę (opiekuna,
przewodnika), uzgodnionym z pacjentem oraz na bieżąco
aktualizowanym i monitorowanym - indywidualnym
programem (planem) psychoterapii uzależnienia.
Niezmiernie cennym uzupełnieniem, zarówno stacjonarnych
jak i ambulatoryjnych form terapii, jest Program Dwunastu
Kroków Anonimowych Alkoholików. Stąd większość
ośrodków terapeutycznych zaleca swoim pacjentom
uczestniczenie w spotkaniach Wspólnoty AA a ich bliskim
udział w spotkaniach grup Al-Anon i Alateen. Ponadto wiele
materiałów pomocnych w terapii uzależnień opiera się na
doświadczeniach Wspólnoty AA.
Zarówno badacze jak i praktycy są zgodni co do tego, że
stosowanie jakichkolwiek środków farmakologicznych, bez
względu na ich skład chemiczny i profil działania, nie może
być traktowane jako leczenie uzależnienia od alkoholu.










Policja
Prokuratura
Pomoc Społeczna
Gminna Komisja Rozwiązywania
Problemów Alkoholowych
Zespół interdyscyplinarny
Służba zdrowia
Organizacje pozarządowe, adresy
instytucji udzielających pomocy
Poradnie Pogotowia Niebieska Linia
Telefony informacyjno-interwencyjne
oraz zaufania
Ośrodek Pomocy dla Osób
Pokrzywdzonych Przestępstwem
1.www.zstpoznan.pl/doc/Alkohol.ppt
2. www.slideplayer.pl/slide/427482/
3.www.parpa.pl/download/ciaza_bez_alko_sierpien.ppt
4.www.bryk.pl › Wypracowania › Chemia › Chemia organiczna
5.www. Obrazy dla alkoholizm
6.www. Obrazy dla alkoholizm zdjecia
7. www.interia.pl/informacje-alkoholizm,tId,100952