Czas złożyć wykazy i uiścić opłaty za korzystanie ze środowiska
advertisement
Czas złożyć wykazy i uiścić opłaty za korzystanie ze środowiska Firmy do końca lipca muszą się rozliczyć z opłat środowiskowych za pierwsze półrocze 2008 roku. Będą to robiły według nowych stawek, natomiast formularze sprawozdań pozostają bez zmian Obowiązek ten dotyczy w zasadzie każdego przedsiębiorcy. Wystarczy, że ma choćby jeden samochód czy piec grzewczy. Sprawozdania zwane wykazami firmy przesyłają do marszałka województwa i wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska. Opłatę przekazuje się marszałkowi województwa, ale tylko wtedy gdy za pół roku przekracza ona 400 zł za dany rodzaj korzystania ze środowiska. Jeżeli jest niższa, firma nie płaci. Nie zwalnia jej to jednak ze składania wykazów. Sporządza je na podstawie prowadzonej we własnym zakresie ewidencji. W ramach opłat za korzystanie ze środowiska przedsiębiorcy rozliczają się z: - wprowadzania gazów i pyłów do powietrza, - wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi, - poboru wód, - składowania odpadów – w tym wypadku obowiązek ponoszenia opłat ma zazwyczaj zarządzający składowiskiem odpadów, a nie przedsiębiorca, który je wytwarza. Uwaga! Wykazy dotyczące składowania odpadów trzeba przesyłać nie wojewódzkim inspektorom ochrony środowiska, lecz właściwemu wójtowi, burmistrzowi albo prezydentowi miasta. Kto musi zapłacić Opłaty za korzystanie ze środowiska muszą wnosić nie tylko przedsiębiorcy, lecz także jednostki organizacyjne niebędące przedsiębiorcą, według ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Przepisy obejmują również: - osoby prowadzące działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych, chowu lub hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego, - osoby wykonujące zawód medyczny w ramach indywidualnej praktyki lub indywidualnej specjalistycznej praktyki, - inne osoby fizyczne.Osoby fizyczne ponoszą opłaty jedynie w zakresie, w jakim korzystanie ze środowiska wymaga pozwolenia. Na jaki rachunek Zapłatę wnosi się na rachunek urzędu marszałkowskiego właściwego ze względu na miejsce korzystania ze środowiska. Czasem nie jest to jeden urząd. Jeżeli zakłady znajdują się w różnych województwach, to opłaty za gazy i pyły ze źródeł stacjonarnych (np. kotłowni) trzeba uiścić w tych województwach, w których źródła te się znajdują (niekoniecznie tam, gdzie jest siedziba firmy). Taka sama zasada obowiązuje przy opłatach za odpady, pobór wód czy odprowadzanie ścieków. Jeżeli przedsiębiorca ma pojazdy, to opłaty za wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza wnosi na rachunek urzędu zgodnie z miejscem rejestracji firmy. Płaci nie tylko za spaliny z aut należących do firmy, ale i należących do pracowników czy właściciela, jeżeli faktury na paliwo były wystawione na firmę. Jeśli firma ma swoje zakłady i w nich stacjonarne urządzenia w różnych gminach tego samego województwa, to jest jeszcze jedno utrudnienie. Wprawdzie przedsiębiorca składa formularz w jednym miejscu, ale odrębnie wykazuje w nim kwoty za korzystanie ze środowiska w poszczególnych gminach. Tak więc firma z przykładu zamieszczonego powyżej w sprawozdaniu dla marszałka województwa opolskiego odrębnie wykaże piec w mieście Ozimek, a odrębnie wszystkie firmowe pojazdy w mieście Opole. Dane z ewidencji Firmy korzystające ze środowiska muszą prowadzić ewidencję. Znajdują się w niej (w zależności od sposobu korzystania ze środowiska) informacje o: - ilości i rodzajach gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza oraz dane, na podstawie których określono te ilości, - ilości i jakości pobranej wody powierzchniowej i podziemnej, - ilości, stanie i składzie ścieków wprowadzanych do wód lub do ziemi, - wielkości, rodzaju i sposobie zagospodarowania terenu, z którego odprowadzane są tzw. ścieki deszczowe, - wielkości produkcji ryb innych niż łososiowate lub innych organizmów wodnych oraz powierzchni użytkowej stawów eksploatowanych w danym cyklu produkcyjnym (dane dotyczą okresu od 1 maja roku rozpoczynającego cykl do 30 kwietnia roku następnego po zakończeniu cyklu), - ilości i rodzajach odpadów umieszczonych na składowisku odpadów, szczegółowo określonych w ustawie o odpadach. Wykaz na urzędowym formularzu Przedsiębiorcy wypełniają formularze sprawozdań zgodnie z rozporządzeniem o wzorach wykazów zawierających informacje i dane o zakresie korzystania ze środowiska oraz o wysokości należnych opłat i o sposobie przedstawiania tych informacji i danych (DzU z 2005 r. nr 252, poz. 2128). Są to takie same druki, na jakich rozliczali się pół roku wcześniej. Mogą je pobrać ze stron internetowych urzędów marszałkowskich. Dane wpisują przy tym tylko w te tabele, które ich dotyczą. Przykład 1 Firma zarejestrowana w Opolu ma zakłady w Ozimku, Rybniku i Jaśle. Musi rozliczać się za pyły wprowadzane do powietrza z instalacji znajdujących się w tych miastach oraz za spaliny z samochodów obsługujących te zakłady. Rozliczać będzie się następująco: - za spaliny ze wszystkich aut i za piec w Ozimku złoży wykaz i ewentualnie uiści opłatę w opolskim urzędzie marszałkowskim, - za rybnicki piec złoży wykaz i ewentualnie uiści opłatę w śląskim urzędzie marszałkowskim, - za piec w Jaśle złoży wykaz i ewentualnie uiści opłatę w podkarpackim urzędzie marszałkowskim. Ponadto prześle drugie egzemplarze druków sprawozdań odpowiednim wojewódzkim inspektorom ochrony środowiska. Przykład 2 Firma rozlicza się wyłącznie ze spalin wprowadzanych przez jej pojazdy, wszystkie samochody są przy tym objęte stawkami zryczałtowanymi. Wypełni więc tylko: - pierwszą tabelę z załącznika nr 2 zawierającego dane przedsiębiorcy, - tabelę D z załącznika nr 2 – wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza z procesów spalania paliw w silnikach spalinowych, - zbiorcze zestawienie informacji o zakresie korzystania ze środowiska z załącznika nr 1. Wpisuje się w nie tylko dane firmy i kwotę opłaty zaokrągloną do 1 zł. W miejsce sumy opłat ogółem wpisuje się kwotę, gdy przekracza 400 zł. Zestawienie podpisuje zarówno osoba, która je wypełniła, jak i osoba upoważniona do reprezentowania firmy. Zofia Jóźwiak, Rzeczpospolita 08-07-2008 Rozlicz się za spaliny z firmowego samochodu Za środowisko powinien rozliczyć się każdy przedsiębiorca, który korzysta z samochodu w celach firmowych Nie ma przy tym znaczenia, czy pojazd jest własnością firmy czy jest leasingowany, czy należy do pracownika. Jeśli paliwo kupowane jest na firmę, to trzeba się rozliczyć. I to nawet wtedy, gdy samochód był jedynie okazjonalnie używany dla celów firmy, a opłata nie przekroczyła 400 zł za pół roku. Z litrów na tony Przy obliczaniu opłaty za spaliny samochodowe trzeba pamiętać, że rozporządzenie w sprawie opłat za korzystanie ze środowiska (DzU z 2005 r. nr 260, poz. 2176 ze zm.) określa stawki zryczałtowane w złotych za megagram (czyli za tonę), tymczasem przedsiębiorcy tankują benzynę czy olej w litrach i to zazwyczaj liczba litrów widnieje na fakturach. Do przeliczenia litrów na tony trzeba znać gęstość paliwa. W rozporządzeniu o wzorach wykazów są zamieszczone oficjalne przeliczniki. Zgodnie z nimi zużycie paliwa podane w jednostce objętości przelicza się na jednostkę masy, przyjmując, że gęstość: - benzyny silnikowej wynosi 0,755 kg/l, - gazu płynnego propan-butan 0,5 kg/l, - oleju napędowego 0,84 kg/l. Stawki ryczałtowe za spaliny z pojazdów na 2008 r. określa tabela J z załącznika nr 2 obwieszczenia ministra środowiska z 20 września 2007 r. – Monitor Polski nr 68, poz. 754. Zróżnicowane stawki Stawki opłat dla poszczególnych pojazdów zależą od rodzaju paliwa (benzyna, gaz płynny, olej napędowy), a także od rodzaju i wieku pojazdu. Więcej płaci się za spaliny z aut osobowych zarejestrowanych po raz pierwszy przed 30 czerwca 1995 r. niż po tej dacie. To samo dotyczy pojazdów innych niż osobowe, o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony (np. aut dostawczych). Właściciele dużych pojazdów (ciężarowych i autobusów) mogą płacić niższe stawki (patrz tabela), jeżeli ich auta spełniają wymagania Euro 1, 2 lub 3. Muszą to jednak udokumentować. Dokumentem to potwierdzającym jest wyciąg ze świadectwa homologacji lub odpowiadający mu dokument wystawiony przez producenta albo upoważnionego przedstawiciela. Nie ma natomiast znaczenia, kiedy auto zostało wyprodukowane. Odrębne stawki ustalane są dla ciągników rolniczych, maszyn roboczych i pojazdów szynowych. Ukarani za Euro 4 Natomiast powodów do zadowolenia nie mają posiadacze najbardziej ekologicznych pojazdów, spełniających wymagania Euro 4. Dla tych pojazdów nie ma stawek ryczałtowych. Nie ma też zwolnień. To znaczy, że posiadacze takich samochodów będą musieli obliczyć opłatę na zasadach ogólnych, czyli zamówić u specjalisty badania, jakie związki są emitowane do powietrza i w jakich ilościach. Dopiero na podstawie tego przedsiębiorca będzie mógł obliczyć opłatę. Tak wynika z odpowiedzi na interpelację poselską dotyczącą pojazdów spełniających normę Euro 4, której udzielił sekretarz stanu w Ministerstwie Środowiska Stanisław Gawłowski. Projekt rozporządzenia w sprawie stawek za korzystanie ze środowiska, które mają obowiązywać od przyszłego roku, tej sytuacji nie zmienia. Tak więc z przeprowadzeniem badań będzie się musiała liczyć coraz większa grupa przewoźników. Kłopot z wózkami widłowymi W analogicznej sytuacji jak posiadacze pojazdów Euro 4 są już od wielu lat przedsiębiorcy korzystający z maszyn roboczych (najczęściej są to wózki widłowe) napędzanych propanembutanem. Nie mogą doprosić się o podanie stawki ryczałtowej dla maszyn roboczych napędzanych tym paliwem. Zgodnie z wyjaśnieniami resortu środowiska nie powinni oni posługiwać się stawkami dla samochodów, ale przeprowadzić badania, jakie związki są emitowane do powietrza, i na podstawie tego obliczyć opłatę. Takie badania są kosztowne, a obliczenia żmudne. Dlatego właściciele wózków widłowych na ten gaz często przemilczają ich posiadanie. Podobne problemy mają też firmy korzystające ze sprężonego gazu ziemnego spalanego w silnikach autobusów lub innych pojazdów. Przykład Właściciel zakładu w Ciechanowie ma samochód osobowy zarejestrowany pierwszy raz w 2005 r. Spalił on w pierwszym półroczu 2008 r. 2600 l benzyny. Ma też auto dostawcze z 1994 r., które zużyło 3600 l oleju napędowego. Na terenie firmy używa także wózka widłowego, który zużył w tym czasie 370 l oleju napędowego. Jednostkowe stawki opłat za gazy lub pyły wprowadzane do powietrza z procesów spalania paliw w silnikach spalinowych są określane w obwieszczeniu w zł/Mg (czyli w zł za tonę). Natomiast na fakturach, jakimi dysponuje przedsiębiorca, wielkość zużytego paliwa jest podawana w litrach. Przy obliczaniu należnej opłaty skorzystamy więc z przeliczników podanych w rozporządzeniu o wzorach wykazów. 1. Obliczamy opłatę za spalenie benzyny przez samochód osobowy: gęstość benzyny silnikowej = 0,755 kg/l 2600 l x 0,755 kg/l = 1963 kg 1963 kg = 1,963 Mg 1,963 Mg x 13,34 zł/Mg = 26,19 zł Opłata za spaloną benzynę wynosi 26,19 zł. 2. Obliczamy opłatę za spalenie oleju napędowego do wózka widłowego: gęstość oleju = 0,84 kg/l 370 l x 0,84 kg/l = 310,8 kg 310,8 kg = 0,3108 Mg 0,3108 Mg x 36,01 zł/Mg = 11,19 zł Opłata za olej spalony w wózku widłowym wynosi 11,19 zł. 3. Obliczamy opłatę za olej napędowy spalony w samochodzie dostawczym: gęstość oleju = 0,84 kg/l 3600 l x 0,84 kg/l = 3024 kg 3024 kg = 3,024 Mg 3,024 Mg x 18,95 zł/Mg = 57,30 zł 4. Obliczamy łączną opłatę za półrocze: 26,19 zł + 11,19 zł + 57,30 zł = 94,68 zł Łączna opłata za wprowadzenie gazów i pyłów do środowiska za I półrocze 2008 r. wynosi 94,68 zł. Jeżeli zakład nie ma innych źródeł zanieczyszczeń do powietrza, to jest zwolniony z opłaty, ponieważ kwota za gazy i pyły wprowadzone do powietrza nie przekroczyła 400 zł za półrocze. Przedsiębiorca musi jednak złożyć stosowny wykaz w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Mazowieckiego i przesłać je wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska. Na wykazie kwotę łączną trzeba zaokrąglić do złotego, a więc do 95 zł. Zofia Jóźwiak, Rzeczpospolita 08-07-2008 Gdy brak stawek ryczałtowych, poradź się specjalisty Firmy, które stosują urządzenia czy instalacje nieobjęte stawkami ryczałtowymi, muszą same wybrać metodę wyliczenia wielkości emisji Problem dotyczy np. przedsiębiorców używających spawarki. Czasem kłopoty mają też zakłady, które wprawdzie nie mają takich urządzeń czy instalacji, ale np. w danym roku odnawiają swój zakład (nie ma zwolnień dla przedsiębiorców incydentalnie korzystających ze środowiska). Dla farb bowiem nie ma stawek ryczałtowych, a trudno przecież ukryć fakt, że zakład został odnowiony. Przedsiębiorca powinien więc rozliczyć się z substancji lotnych uwolnionych z farb. Może się okazać, że koszt wyliczenia opłaty środowiskowej przekroczy koszt farb. Z takich substancji rozliczają się też corocznie np. zakłady lakiernicze. Ponieważ nie ma przepisów określających, jak w takich wypadkach wyliczyć wielkość emisji, każda metoda obliczenia powinna być uznana za właściwą. Tyle że wysokość opłat obliczonych według różnych metod będzie różna. Poza tym kosztowne jest też uzyskanie informacji niezbędnych do wyliczenia takiej opłaty. Można ją na przykład obliczyć, robiąc własne pomiary jednostkowe czy przeprowadzając własne wieloletnie badania różnych wariantów pracy źródła emisji. Można też skorzystać z literatury albo szukać wskaźników na stronach internetowych. Wskaźniki emisji będą jednak różne w zależności od metody, a co za tym idzie – wyliczone opłaty dla tych samych ilości substancji będą się od siebie różnić. Brak jednolitych przepisów może też spowodować, że marszałek województwa zgłosi zastrzeżenia do wykazu sporządzonego przez przedsiębiorcę. Marszałek województwa może bowiem, zgodne z art. 288 prawa ochrony środowiska, zakwestionować opłatę na podstawie własnych ustaleń lub wyników kontroli wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska. Ponieważ nie ma konkretnych przepisów dotyczących sposobów ustalania opłat, przedsiębiorcy trudno będzie się obronić przed niekorzystną dla niego decyzją marszałka. W takiej sytuacji przedsiębiorca musi się liczyć nie tylko z dopłatą, ale i z odsetkami za zwłokę tak jak przy zaległościach podatkowych. Przykład Jerzy Malowany w swoim warsztacie samochodowym ma lakiernię. Lakieruje wymagające tego naprawiane u siebie pojazdy, niekiedy przyjmuje też zlecenia na zdobienie aut i motocykli. W jego warsztacie ma więc miejsce zorganizowana emisja substancji do powietrza z procesu malowania samochodów. Musi rozliczyć się za korzystanie ze środowiska, w tym wypadku emisję zanieczyszczeń gazowych do powietrza. W I półroczu 2008 r. rzemieślnik zużył 600 kg lakieru, 300 kg rozcieńczalnika i 100 kg utwardzacza. Malowanie to nie podlega standardom emisyjnym lotnych związków organicznych (LZO), gdyż dotyczy odnawiania pojazdów, wykonywanego jako część naprawy, konserwacji i zdobienia pojazdu poza instalacją produkcyjną. Zakład ma wymagane pozwolenie na zorganizowaną emisję substancji. Wprawdzie nie ma ryczałtowych stawek od tego rodzaju działalności, ale rzemieślnik może znaleźć informacje na ulotkach dołączonych do puszek albo skorzystać z kart charakterystyk, o które trzeba się zwrócić do producenta bądź importera. Ci, zgodnie z rozporządzeniem REACH, mają obowiązek podania tych danych. Lakier zawiera następujące ilości substancji lotnych: –60– ksylen 10 proc.– metyloetyloketon 5 proc.– mezytylen 2 proc.– alkohol butylowy 10 proc.– rozcieńczalnik:– etylobenzen 2 proc.– ksylen 10 proc.– metyloetyloketon 10 proc. – alkohol butylowy 78 proc.– utwardzacz:– etylobenzen 2 proc.– ksylen 10 proc.– alkohol butylowy 20 proc. Obliczenia: Obliczamy zawartość etylobenzenu a) w lakierze 600 kg x 2 proc. = 12 kg b) w rozcieńczalniku 300 kg x 2 proc. = 6 kg c) w utwardzaczu 100 kg x 2 proc. = 2 kg Tak samo oblicza się następne substancje lotne. Podajemy grupy cenowe dla poszczególnych substancji (z obwieszczenia w sprawie wysokości stawek opłat za korzystanie ze środowiska na rok 2008 – tabela G załącznik 2) – alkohole alifatyczne i ich pochodne – lp. 4, – ketony i ich pochodne – lp. 28, – węglowodory pierścieniowe, aromatyczne i ich pochodne – lp. 60. Opłata za emisję substancji do powietrza w I półroczu 2008 r. wynosi 539,66 zł. Marszałkowi województwa właściwemu dla miejsca usytuowania zakładu trzeba uiścić 540 zł (po zaokrągleniu do złotych). Metodę tego obliczenia przygotowała Joanna Wilczyńska, konsultant z firmy Atmoterm SA Zofia Jóźwiak, Rzeczpospolita 08-07-2008 Z małym kotłem dużo łatwiej niż z wielką ciepłownią Firmy, które ogrzewają swoje siedziby i zakłady samodzielnie, kotłami grzewczymi, także nie mogą zapomnieć o rozliczeniu się za spalanie paliw Łatwiej jest tym, które mają mniejsze kotły o nominalnej mocy cieplnej do 5 MW, które nie wymagają pozwolenia. Są dla nich stawki ryczałtowe, nie muszą więc liczyć odrębnie każdego rodzaju zanieczyszczenia i następnie sumować kwot. Będą wówczas stosować tabelę I obwieszczenia ministra środowiska z 20 września 2007 r. – MP nr 68, poz. 754. Ze stawek zryczałtowanych można korzystać, jeśli dla kotła nie jest wymagane pozwolenie na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza albo pozwolenie zintegrowane. Zazwyczaj jednak dla kotłów o niewielkiej mocy takich pozwoleń nie potrzeba. Wyliczenie opłaty za spalanie paliw w kotłach dużych lub wymagających pozwolenia jest skomplikowane i lepiej, żeby zajął się tym specjalista. Przykład Firma ma dwa obiekty w różnych miejscowościach, ogrzewa je kotłami o nominalnej mocy nieprzekraczającej 5 MW. Zakład w Inowrocławiu ogrzewa piec węglowy z rusztem stałym i ciągiem naturalnym. W pierwszym półroczu 2008 r. spalono w nim 16 Mg węgla. Siedzibę w Bydgoszczy ogrzewa piec olejowy, w którym jest stosowany lekki olej opałowy o zawartości siarki nieprzekraczającej 0,5 proc. W ciągu pierwszego półrocza 2008 r. spalono w nim 18 Mg oleju. 1. Obliczamy opłatę za węgiel spalony w piecu węglowym: Zgodnie z tabelą I (zał nr 2) obwieszczenia stawka za spalenie 1 tony (1 tona jest równa jednemu megagramowi) węgla w piecu z rusztem stałym i ciągiem naturalnym wynosi 24,96 zł. 16 Mg x 24,96 zł/Mg = 399,36 zł Opłata za spalony węgiel wynosi 399,36 zł. 2. Obliczamy opłatę za spalony olej: Zgodnie z tabelą I obwieszczenia za tonę oleju opałowego o zawartości siarki do 0,5 proc. stawka opłaty wynosi 7,61 zł/Mg. 18 Mg x 7,61 zł/Mg = 136,98 zł Opłata za spalony olej wynosi 136,98 zł. 3. Obliczamy łączną opłatę: 399,36 zł + 136,98 zł = 536,34 zł Łączna opłata wynosi 536,34 zł. Tak więc przedsiębiorca będzie musiał uiścić opłatę za korzystanie ze środowiska za pierwsze półrocze 2008 r., bo przekracza ona 400 zł. Za spaliny z pieców do ogrzewania pomieszczeń rozliczy się z marszałkiem województwa kujawsko-pomorskiego, a wykaz prześle zarówno marszałkowi, jak i wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska. Opłata do zapłaty podana w wykazie po zaokrągleniu wyniesie 536 zł. Ponieważ jeden z pieców znajduje się w zakładzie w Inowrocławiu, a drugi w Bydgoszczy, przedsiębiorca będzie musiał w tabeli C w wykazie opłatowym odrębnie podać wysokość opłaty za emisję spalin z kotła w Toruniu i odrębnie za emisję w Bydgoszczy. Zofia Jóźwiak, Rzeczpospolita 08-07-2008 Za korzystanie ze środowiska zapłacą też niektórzy hodowcy Do rozliczania się za korzystanie ze środowiska zobowiązani są nie tylko przedsiębiorcy, lecz także m.in. osoby prowadzące działalność wytwórczą w rolnictwie Dotyczy to upraw rolnych, chowu lub hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego. Za korzystanie ze środowiska płacą jednak tylko ci, którzy prowadzą działalność wymagającą pozwolenia. Często rolnicy zapominają o tym. Kłopoty mają m.in. hodowcy drobiu. Wielu z nich po prostu nie wie, że muszą płacić za środowisko. Rolnicy mają też pretensje, że nie są informowani o konieczności wnoszenia opłat. W interpelacji poselskiej złożonej przez posła Franciszka Stefaniuka wnioskowali o zmiany w przepisach, które upoważniły urzędy (np. gminy) do informowania rolników o potrzebie wnoszenia tych opłat. Janusz Zalewski, podsekretarz stanu w resorcie środowiska, odpowiedział, że obowiązkiem obywateli jest znajomość prawa, a zgodnie z art. 284 ustawy – Prawo ochrony środowiska podmiot korzystający ze środowiska ustala we własnym zakresie wysokość należnej opłaty i wnosi ją na rachunek właściwego urzędu marszałkowskiego. Nie ma natomiast przepisu nakazującego urzędom informowanie o tym obowiązku. Samo obliczenie opłat za gazy i pyły wprowadzane do powietrza z chowu i hodowli drobiu nie jest bardzo skomplikowane. Od kilku lat są bowiem stawki ryczałtowe dla tego rodzaju działalności. W tabeli K obwieszczenia ministra środowiska z 20 września 2007 r. (MP nr 68, poz. 754) są podane stawki dla hodowli kur, brojlerów kurzych, kurcząt, indyków, perlic, gęsi i kaczek. Konkretne kwoty zależą też od rodzaju i systemu hodowli i zastosowanych przy tym urządzeń technicznych. Opłaty za korzystanie ze środowiska dla tego rodzaju działalności są bardzo wysokie. Przykład Rolnik ma pozwolenie na prowadzenie dużej fermy liczącej 45 tys. kur (tak duża ferma wymaga uzyskania pozwolenia zintegrowanego, a więc musi uiszczać opłatę za korzystanie ze środowiska). Hodowlę prowadził przez całe półrocze: 40 tys. kur niosek prowadzi w systemie bezklatkowym ściółkowym; liczące 5 tys. ptaków stado reprodukcyjnych kur nieśnych także w systemie bezklatkowym ściółkowym. Opłatę za korzystanie ze środowiska rolnik wyliczy następująco: Dla kur niosek hodowanych w systemie bezklatkowym ściółkowym stawka za gazy lub pyły wprowadzane do środowiska wynosi 13,60 zł za 100 stanowisk rocznie. (13,60 zł x 40 000 sztuk) x 50 proc. : 10 000 = 2720 zł Dla kur nieśnych ze stada reprodukcyjnego stawka wynosi 12,89 zł na 100 stanowisk/rok. (12,89 zł x 5000 sztuk) x 50 proc. : 10 000 = 322,25 zł Razem hodowca będzie musiał zapłacić: 2720 zł + 322,25 zł = 3042,25 zł Po zaokrągleniu kwoty do 1 zł przedsiębiorca zapłaci 3042 zł. Opłatę wniesie i wykaz złoży w urzędzie marszałkowskim właściwym dla lokalizacji fermy. Drugi egzemplarz prześle wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska Szukaj w obwieszczeniu i rozporządzeniu Nie wszystkie stawki za korzystanie ze środowiska za 2008 r., na podstawie których dokonywaliśmy obliczeń w tym tekście, zostały opublikowane w Monitorze Polskim z 20 września 2007 r. (nr 68, poz. 754). Znalazły się tam tylko te, które wzrosły w stosunku do poprzedniego roku o poziom inflacji. Natomiast te, które skoczyły bardziej, czyli za składowanie odpadów, znalazły się w rozporządzeniu z 6 czerwca 2007 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie opłat za korzystanie ze środowiska (DzU z 2007 r. nr 106, poz. 723). Te opłaty ponoszą jednak zazwyczaj prowadzący wysypiska śmieci. Na tej podstawie już wcześniej podnieśli opłaty dla firm wywożących śmieci na wysypiska. Zofia Jóźwiak, Rzeczpospolita 08-07-2008
