Festiwal Sztuk to interdyscyplinarna impreza, która w zamierzeniu pragnie integrować i prezentować różnorodność sztuki prowadząc Odbiorcę przez wiele dyscyplin: malarstwo, literaturę, film czy rzeźbę i instalację. Festiwal chce być miejscem, w którym nie tylko eksponuje się sztukę, lecz także o niej dyskutuje się i zastanawia nad jej relacjami z innymi obszarami rzeczywistości. Właśnie z tego względu Festiwal Sztuk zmienia swoją formę. W jego trzeciej edycji postanowiliśmy – po raz pierwszy w historii Festiwalu Sztuk – zogniskować różne formy artystycznej ekspresji na jednym temacie: relacjach pomiędzy sztuką a polityką. Dzisiaj sztuka coraz częściej staje się i jednocześnie chce być nośnikiem idei politycznych. Nie jest to oczywiście nowe zjawisko w artystycznym świecie, ale w ubiegłym stuleciu przybrało na sile, a dzisiaj już nikogo nie dziwi. Jak oceniać to zjawisko? Czy tak pojmowana sztuka nie degraduje się do roli narzędzia propagandowego? Jeśli niesie z sobą jakieś wartości, to jakie? Chcemy, by te i podobne pytania stały się przedmiotem namysłu podczas tych kilku festiwalowych dni – zarówno dla artystów oraz prelegentów, jak i odbiorców. Zapraszamy 1 III FESTIWAL SZTUK SZTUKA A POLITYKA 16-21 V 2007 PROGRAM OGÓLNY Środa (16 V) 17:00 – otwarcie wystawy Nowe spojrzenie 18:00 – otwarcie wystawy instalacji artystycznych Joachima Mangera (Niemcy) 19:00 – pokaz filmów grupy performerskiej SUKA OFF 19:00 – panel dyskusyjny „Granice sztuki granicami estetyki i moralności?” Czwartek (17 V) 12:00–21:00 – wystawy 17:00 – otwarcie wystawy „Między sztuką a polityką - Plakat propagandowy PRL” 17:30 – wykład prof. Floriana Zielińskiego pt. „Role plakatu propagandowego w PRL. Dlaczego dziś nie ma plakatu propagandowego?” 18:30 – prezentacja wideo grupy performerskiej TEN PEN Chii (Niemcy) 19:30 – „Czeczenki” - spektakl Teatru Kreatury z Gorzowa 20:30 – panel dyskusyjny „Nie ma to jak w PRL-u? Finansowa kondycja szczecińskiej kultury przed i po roku ‘89” Piątek (18 V) 12:00-21:00 - wystawy 17:00 – dokument przedstawiający dokonania artystyczne Schloss Bröllin (Niemcy) 18:00-21:00 – „Śmierć - jedność ciała i duszy, pióra i miecza, mężczyzny i kobiety, sztuki i czynu. Tanatyczna twórczość Yukio Mishimy i jej filmowe emanacje, jako przyczynek do zrozumienia pryncypiów japońskiej kultury” – wykład filmoznawczy dra Piotra Kletowskiego ilustrowany filmem Yukio Mishimy „Yukoku (Patriotyzm)” oraz pokazem filmu „Mishima - życie w czterech odsłonach” . Sobota (19 V) 12:00-21:00 – wystawy 17:00 – spotkanie autorskie z Stefanem Chwinem 19:00 – panel dyskusyjny „Czy demokracja zabija sztukę?” 21:00 – pokaz diaporam Wiesława Jaskulskiego Niedziela (20 V) 12:00-21:00 – wystawy 16:00 – koncert piosenki patriotycznej i wojennej Pawła Kluczko 18:00 – „Arbeit (2.1)” – performance grupy Berlin n@work (Niemcy) Poniedziałek (21 V) 18:00 – otwarcie wystawy malarstwa grupy BROSCHWITZ (Niemcy) 2 PROGRAM SZCZEGÓŁOWY Środa (16 V) 17:00 – otwarcie wystawy Nowe spojrzenie Wystawa prezentująca prace młodych adeptów malarstwa i rzeźby Wyższej Szkoły Sztuki Użytkowej w Szczecinie. Jej celem jest promocja młodych artystów, którzy rozpoczynają dopiero swoją artystyczną drogę. 18:00 – otwarcie wystawy instalacji artystycznych Joachima Mangera (Niemcy) Joachim Manger Rzeźbiarz, reżyser i projektant. Do 1985 roku pracował jako mistrz rękodzielniczy w Azji, Afryce i Europie. Studiował budownictwo w Darmstadt a od 1986 roku jest wolnym projektantem oraz rzeźbiarzem w różnych projektach artystycznych (między innymi na statku sztuki i przestrzeni Stubnitz i Schloss Bröllin). Od 1993 pracuje przy koncepcie i wykonaniu kinematycznych rzeźb współgrających z sztuką wizualną (np. performancem). Wspólnie z Yumiko Yoshioka oraz Zam Johnsonem założył międzydyscyplinarną formację sztuki TEN PEN CHii art labor. Joachim Manger buduje instalacje a jego ulubionym materiałem jest stal. Kula: 3,50 m wysoka, transparentna powłoka zespawana z 10 tysięcy fragmentów rury, zawieszona na 5,5 m wysokości, tancerzami w środku tworzy wspólnotę Brave New World. Ogromne akwaria, w których zamknięci są ziemnowodni ludzie. Inne, to obiekty z folii, przezroczyste, obejmujące wiele metrów sześciennych, pozostawiające niewiele przestrzeni dla przebywających w nich tancerzy. Konstrukcje te intrygują, ale i przerażają widza, prowokując go do refleksji nad kondycją człowieka współczesnego Od 1994 Joachim Manger roku miał ponad 300 występów i wystaw o światowym zasięgu. 19:00 – pokaz filmów grupy performerskiej SUKA OFF SUKA OFF to formacja artystyczna istniejąca od 1995 roku. Koordynatorem wszystkich działań jest założyciel grupy Piotr Węgrzyński. SUKA OFF ma na swoim koncie ponad 100 realizacji z pogranicza różnych dziedzin sztuki: performance, spektakle, happeningi, realizacje filmowe i wizualizacje muzyki. Prezentowane są one w różnych przestrzeniach (teatry, galerie, kluby, ulica) na terenie kraju i za granicą. Grupa prezentowała swoje działania m.in. podczas: Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego A Part w Katowicach Międzynarodowego Festiwalu EXPRESS EC 47 polska-niemcy / deutschland-polen Festiwalu Teatralnego „Klamra” w Toruniu Łódzkich Spotkań Teatralnych Festiwalu Okna w Szczecinie otwarcia wystawy Józefa Szajny „Światu - epitafium i apoteoza” w Górnośląskim Centrum Kultury w Katowicach IMMT Festival w Budapeszcie (Węgry) w ramach „Młoda sztuka polska” Cultural Centre L'usine w Genewie (Szwajcaria) Dublin Fringe Festival (Irlandia) W roku 2006 grupa wystąpiła w Wielkiej Brytanii, Irlandii, Francji, Szwecji, Finlandii, Włoszech i Grecji. Przełomowym momentem dla grupy był rok 2001, kiedy swoją premierę miał spektakl „Matryca wer. Hardware”. Doceniono go m.in. na Międzynarodowym Festiwalu Działań Plastycznych i Teatralnych „Zdarzenia” w Tczewie (Grand Prix) oraz na Łódzkich Spotkaniach Teatralnych (I nagroda za najlepszy spektakl i najlepszą muzykę). W maju 2005 roku grupa po raz pierwszy zaproszona została do londyńskiego klubu Torture Garden. Zaowocowało to do tej pory czterema dużymi akcjami: „Flesh Camp” (prezentowana również w Polsce i Szwajcarii), „Clone Factory” (prezentowana m.in. we Włoszech, Polsce i Irlandii), „Pain Box” (prezentowana również w Szwecji, Grecji i Włoszech) i „Theomachist”. Tym samym artyści rozpoczęli działalność na scenie body art. performance i współpracę z zagranicznymi performerami, takimi jak Kumi Monster, Trauma Unit, Xenomorph-3 i Lukas Zpira. 19:00 – panel dyskusyjny „Granice sztuki granicami estetyki i moralności?” Na łamach wielu pism i w ustach wielu ludzi związanych z kulturą częstokroć przewija się niemal sloganowe hasło „sztuka nie ma i nie powinna mieć granic”. Gdzie można doszukać się korzeni tego zawołania? Czy w istocie jest ono słuszne? A może niebezpieczne? Jaką odpowiedzialność ponosi artysta względem społeczeństwa? Odpowiedź na te pytania wydaje się być kluczową dla funkcjonowania zdrowego społeczeństwa obywatelskiego. 3 Czwartek (17 V) 12:00–21:00 – wystawy 17:00 – otwarcie wystawy „Między sztuką a polityką - Plakat propagandowy PRL” Plakat propagandowy był jednym z zasadniczych elementów propagandy każdego politycznego reżimu. W PRL był stał się jedną z metod indoktrynacji wizualnej. Czasem był prymitywny, czasem śmieszny, czasem fałszujący historię ale zawsze skrywał złowrogie oblicze socjalistycznego systemu w Polsce. Dzisiaj na plakaty propagandowe PRL patrzymy jak na relikty dawnej i – dla niektórych – zamierzchłej już epoki. Stanowią one jednak kopalnię wiedzy o tamtych czas i świadectwo manipulacji, na którą – w każdym czasie – trzeba być odpornym i wyczulonym. W tym sensie są i pozostają przestrogą. Wystawa zostanie otwarta w „Klubie 13 muz” a dalszą jej cześć będzie można oglądać w Książnicy Pomorskiej im. Stanisława Staszica w Szczecinie, która jest współorganizatorem ekspozycji. 17:30 – wykład prof. Floriana Zielińskiego pt. „Role plakatu propagandowego w PRL. Dlaczego dziś nie ma plakatu propagandowego?” „Role plakatu propagandowego w PRL. Dlaczego dziś nie ma plakatu propagandowego?” - wykład prof. Floriana Zielińskiego. Prelekcja jest komentarzem do wystawy „Między sztuką a polityką - plakat propagandowy PRL” i ukazuje społeczne, historyczne i artystyczne tło zjawiska, jakim był plakat propagandowy epoki PRL-u. Prof. Florian Zieliński jest wykładowcą Wyższej Szkoły Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa w Poznaniu oraz Wyższej Szkoły Gospodarki w Bydgoszczy. Prof. Florian Zieliński o sobie: „Obok nauki zawsze pochłaniał mnie i pochłania plakat. Jest od uczonego słowa, znacznie mniej suchy. Mówi kolorem, pomysłem, sloganem - zręcznym słowem. O PRL myślę jak najgorzej, tak jak dziś wypada myśleć. Ale jest wyjątek, ja urodziłem się w tamtej epoce i nasiąknąłem tamtymi obrazami. PRL, to było dawno temu. Ale to plakat tamtych czasów, jako alter ego PRL uczynił go słynnym. Jako zamówienia, zamówienia czyli zdolność przeżycia, druki i „promocja”. Dziś mało który z debiutantów może na to liczyć... W PRL nie mogłem rozwinąć skrzydeł. Bo nie było dostępu do papieru. Dosłownie. Papier był na wagę złota i jako toaletowy i drukarski. Te mało się między sobą różniły... Papier jako materiał, który mógł nieść treści antykomunistyczne, był ministerialnie reglamentowany. W 1986 roku założyłem firmę. Nazwałem ją „ Nieistniejąca Galeria Plakatu „. Dziś myślę o sobie: antykomuch jako komuch. Pani w urzędzie, powiedziała tak nie może być i zmieniła mi nazwę na „Galeria Plakatu”. I tak zostało.” 18:30 – prezentacja wideo grupy performerskiej TEN PEN Chii (Niemcy) TEN PEN CHii art labor Po japońsku TEN oznacza niebo, CHi ziemię, PEN zmianę, a dodatkowe ,,i’’ oznacza ,,inny’’. Kiedy niebo zmienia się, zmienia się ziemia. Krótko mówiąc: naturalna katastrofa. Niemiecko-japońska formacja sztuki międzydyscyplinarnej tworzy performance od 1994. Grupa TEN PEN CHii znajduje środki wyrazu ukazujące gwałtowną relację pomiędzy człowiekiem a naturą oraz technologią. Grupa przypomina, że potęga ludzkiego tworzenia może prześcignąć jego twórcę. TEN PEN CHii wywołuje niepohamowane emocje, które eksplodują kiedy zostaje przełamana równowaga. Tancerka i choreograf Yumiko Yoshioka oraz rzeźbiarz i projektant Joachim Manger, znaleźli język rytualnej magii, która jest w stanie ten moment przełamania wyartykułować. By osiągnąć swój efekt konfrontują oni wrażliwe ludzkie ciało z bezosobową szorstkością sztucznej aparatury. Podczas festiwalu przedstawiony zostanie film prezentujący projekty artystyczne TEN PEN Chii art labor. 19:30 – „Czeczenki” - spektakl Teatru Kreatury z Gorzowa Sztuka dyrektora Teatru From Poland z Częstochowy Jarosława Filipskiego Premiera - Grodzki Dom Kultury w Gorzowie - październik, 2006 reżyseria: Przemek Wiśniewski scenografia: Zbigniew Siwek muzyka: Błażej Król i Wojciech Potocki oraz Kuba Żytkowski obsada: Ewa Pawlak i Marta Andrzejczyk (Biały Teatr z Olsztyna) 4 „...spektakl dotyka spraw dramatycznych, nawet drastycznych dotyczących obecnej rzeczywistości. Złożony z dwóch podstawowych wątków opisuje światy, które istnieją teraz, tyle że w różnych częściach świata, gdzie na jedne próbuje się opuszczać zasłonę milczenia zaś o drugich mówi się głośno i chętnie, wspierając je często wielkimi kampaniami medialnymi. Jeden z nich oparty o fragmenty publikowanych niedawno pamiętników szahidek, Czeczeńskich-samobójczyń, drugi opowiada historię dwóch dziewczyn żyjących gdzieś w bogatej Europie usiłujących zaprezentować swe umiejętności aktorskie przed jednym z tamtejszych dyrektorów teatru. Owe pamiętniki wykorzystywane do przygotowania tejże prezentacji, zawierające dramatyczny opis przeżyć młodych Czeczenek, powtarzany wielokrotnie w różnych okolicznościach spektaklu powoduje, że wspomniane pamiętniki nabierają zupełnie autonomicznego charakteru. Stanowią przeciwwagę do świata bogatej Europy, której przykładem są dwie młode wegetarianki, żyjące w związku homoseksualnym, głośno mówiące o tolerancji i wolności. Ten splot odrębnych światów pozwala, jak się zdaje, bardzo klarownie wydobyć zamiary autora sztuki. Jarosław Filipski napisał sztukę niezwykle ważną dla nas Polaków ale też i współczesnej Europy, w której zdawać się może, zapomina się już o rzeczach istotnych wynikających z historii, tradycji i kultury. Autor próbuje pokazać sztuczność i iluzoryczność współcześnie lansowanych wartości, które wobec rzeczywistej prawdy o człowieczeństwie, ujawniającej się najgłębiej w konfliktach, postrzegać można klarowniej, w ich teatralności i złudzie. Przy czym Filipski nie posługuje się felietonowym moralizowaniem, lecz jedynie krótkimi obrazami ze współczesnej jednej z wojen, ni jak nie przystających do konsumpcyjnego tzw. wolnego świata. Autor posługuje się obrazami wojny w Czeczenii, choć równie dobrze mógł odwołać się do wojen w Afryce czy niedawnej wojny na Bałkanach. Siłą i wartością sztuki Jarosława Filipskiego zdaje się być próba odarcia konsumeryzmu europejskiego zastępującego niepostrzeżenie dotychczasowe stałe wartości wszechobecnym relatywizmem. Pokazanie wpływu relatywizmu i jego skutki na kształtowanie się postaw i poglądów ludzi żyjących w „wolnym świecie” podstawianej medialnej rzeczywistości gdzie dla przykładu wolność zastępuje się zabawą, a słowo akceptacja zastępuje się tolerancją, czy choćby patriotyzm nazywa się najchętniej nacjonalizmem. W zetknięciu z rzeczywistością bezpośredniej walki o byt z jaką spotykają się ludzie, również teraz i to całkiem nie daleko warto zastanowić się i po raz kolejny zapytać „dokąd to?”. Wydaje się też, że Filipski posługuje się wojną nie tylko dla zwracania uwagi na okrucieństwa, które rodzi, ale idzie dalej próbuje uzmysłowić, co zdaje się być ważniejsze, wszelkie źródła przemocy. Po obejrzeniu sztuki Jarosława Filipskiego przychodzi na myśl istotne pytanie na ile żyjemy w świecie autentycznym a na ile w tzw. „podstawionej rzeczywistości”...” Zbigniew Siwek - Galeria Azyl Art GDK w Gorzowie - październik, 2006 20:30 – panel dyskusyjny „Nie ma to jak w PRL-u? Finansowa kondycja szczecińskiej kultury przed i po roku ‘89” Zmienne koleje społecznej oraz indywidualnej polskie finansowej prosperity prowokują niektórych do tęsknego spoglądania wstecz w epokę PRL-u, gdzie problemy ekonomiczne wydawały się nie istnieć. Ta nostalgia nie omija również ludzi kultury, którzy – słusznie bądź nie – czasami wspominają „lepsze czasy” dla swojej profesji. Czy słusznie? Czy rzeczywiście finansowa kondycja kultury w naszym mieście była przed rokiem ‘89 lepsza? O tym z pewnością warto podyskutować. Piątek (18 V) 12:00-21:00 – wystawy 17:00 – dokument przedstawiający dokonania artystyczne Schloß Bröllin -Niemcy Bröllin to osiemsetletni majątek szlachecki w Meklemburgii na Pomorzu Przednim, oddalony około 40 km od Szczecina i 120 km od Berlina. W czasach NRD mieściło się tutaj gospodarstwo rolne. Dziś całość obszaru jest chronionym zabytkiem i należy do niewielu w całości zachowanych w Meklemburgii starodawnych majątków. Bröllin ma 5 ha I obejmuje osiem budynków o łącznej powierzchni 12 500 m². Od roku 1992 majątek jest pod opieką Stowarzyszenia Schloss Bröllin i od tego czasu jest znanym ośrodkiem poszukiwań artystycznych. Przez cały ten czas organizacja wypracowała sobie dobry wizerunek w dziedzinach teatru, tańca i performance. Jako że dzisiejsza sztuka wychodzi poza klasyczne kategorie, Schloss Bröllin otwiera się na wszystkie dziedziny artystyczne i szuka łączników pomiędzy sztuką, wiedzą a życiem społecznym. Stowarzyszenie wykorzystuje swoje położenie w niemiecko-polskim regionie przygranicznym aby wspierać i rozwijać artystyczną wymianę pomiędzy tymi krajami. W tym celu, dzięki wsparciu Unii Europejskiej, jedno z dawnych pomieszczeń gospodarczych przebudowane zostało na centrum sztuki i kultury, które służy jako niemiecko-polskie miejsce dialogu. Bröllin to także doskonała przestrzeń na artystyczne eksperymenty, wypoczynek, organizację warsztatów, konferencji, seminariów i innych imprez. Podczas festiwalu przedstawiony zostanie film prezentujący ubiegłoroczne wydarzenia artystyczne stowarzyszenia. 18:00-21:00 – „Śmierć - jedność ciała i duszy, pióra i miecza, mężczyzny i kobiety, sztuki i czynu. Tanatyczna twórczość Yukio Mishimy i jej filmowe emanacje, jako przyczynek do zrozumienia pryncypiów japońskiej kultury” – wykład filmoznawczy dra Piotra Kletowskiego ilustrowany filmem Yukio Mishimy „Yukoku (Patriotyzm)” oraz pokazem filmu „Mishima – życie w czterech odsłonach” („Mishima: A Life in Four Chapters”, 1985, w reż. Paula Schradera). „Śmierć - jedność ciała i duszy, pióra i miecza, mężczyzny i kobiety, sztuki i czynu. Tanatyczna twórczość Yukio Mishimy i jej filmowe emanacje, jako przyczynek do zrozumienia pryncypiów japońskiej kultury” – wykład filmoznawczy dr Piotra Kletowskiego 5 Wykład ilustrowany będzie filmem Yukio Mishimy „Yukoku (Patriotyzm)” oraz pokazem filmu „Mishima - życie w czterech odsłonach” („Mishima: A Life in Four Chapters”, 1985, w reż. Paula Schradera). Yukio Mishima to jedna z najciekawszych i jednocześnie najbardziej kontrowersyjnych postaci sztuki współczesnej. Japoński Powieściopisarz, dramaturg, filmowiec – w swojej twórczości posługiwał się różnymi środkami wyrazu. Dla jednych fascynat kultury swego rodzimego kraju – dla innych nacjonalistyczny fanatyk. Był wieloletnim kandydatem do literackiej Nagrody Nobla, której - z uwagi na jego polityczne poglądy – nigdy mu nie przyznano. Jego samobójcza śmierć wstrząsnęła Japonią a życie stało się legendą. Dr Piotr Kletowski, autor wykładu, to fascynat japońskiego kina i filmoznawca a na co dzień wykładowca Uniwersytetu Jagiellońskiego. Sobota (19 V) 12:00-21:00 – wystawy 17:00 – spotkanie autorskie z Stefanem Chwinem Spotkanie autorskie z Stefanem Chwinem Prof. Stefan Chwin to jeden z najbardziej znanych i najważniejszych polskich pisarzy ostatnich lat. Jego najsłynniejszą powieścią jest „Hanneman”, za którą otrzymał Paszport POLITYKI. Książka opowiada o Wolnym Mieście Gdańsk opuszczanym tuż po wojnie przez dotychczasowych niemieckich mieszkańców i zajmowanym przez repatriantów ze Wschodu. Powieść ukazała się także w angielskim i niemieckim wydaniu. Jest laureatem prestiżowej nagrody literackiej im. Andreasa Gryphiusa - jednego z najważniejszych niemieckich wyróżnień literackich. Stefan Chwin jest aktywny także jako nauczyciel akademicki i badacz romantycznych inspiracji w polskiej literaturze współczesnej. Naukowo związany jest z Uniwersytetem Gdańskim. Spotkanie autorskie w Szczecinie podczas Festiwalu Sztuk będzie pierwszą literacką wizytą pisarza w Szczecinie. Spotkanie poprowadzi Andrzej Skrendo. Prof. Chwin weźmie również udział w dyskusji „Czy demokracja zabija sztukę?”. 19:00 – panel dyskusyjny „Czy demokracja zabija sztukę?” Inspiracją dla tego spotkania jest jeden z wątków pojawiający się w bardzo obecnie dyskutowanej książce Donalda Kupsita „Koniec sztuki”, a mianowicie relacja między demokracją a sztuką. Czy demokracja i jej post-awangardowe artystyczne dziecko stanowi zagrożenie dla sztuki? Niektórzy wydają się być o tym przekonani, jak choćby Paweł Huelle, który pisze we wstępie do książki, że społeczeństwo masowe odwróciło się od wymagającej sztuki na rzecz taniego efekciarstwa, co w konsekwencji oznaczało upadek tego ostatniego bastionu arystokratyzmu, jakim jest sztuka oparta na talencie, wizjonerstwie i nieprzeciętnych umiejętnościach. Warto zastanowić się nad trafnością tej analizy. 21:00 – pokaz diaporam Wiesława Jaskulskiego Wiesław Jaskulski - mieszkaniec Szczecina. Laureat wielu konkursów w Polsce i za granicą kraju. Diaporamą zajmuje się od 1990 roku. Nagradzany między innymi w Szczecinie, Warszawie, Lubinie, Pecsi (Węgry), Mechelen (Belgia), Saintetienne (Francja), Thionville (Francja), Epinal (Francja), Bath (W.Brytania). Trzykrotny zdobywca Grand Prix w Szczecinie na Pomorskich Spotkaniach z Diaporamą. Inspirator pokazów autorskich w „Galerii Trystero”, teatrze „Kana” , „Piwnicy przy Krypcie” w Zielonej Górze w klubie dziennikarza „Pod Kaczką” oraz „Galerii Sztuki Współczesnej” w Muzeum Narodowym w Szczecinie. I wielokrotnie w „Klubie 13 Muz”. Niedziela (20 V) 12:00-21:00 – wystawy 16:00 – koncert piosenki patriotycznej i wojennej Pawła Kluczko Paweł Kluczko (fortepian) – koncert piosenki patriotycznej i wojennej Dyrygent, absolwent Państwowego Konserwatorium w Swierdłowsku na kierunku: dyrygent operowy i symfoniczny, a także Instytutu Muzyczno-Pedagogicznego. Pracował w teatrach muzycznych, m.in. w Kijowie, Chabarowsku, Karagandzie, Krasnojarsku, Saratowie. Od października 1993 roku pracuje w Operze i Operetce (obecnie w Operze na Zamku) jako dyrygent i korepetytor. Podczas Festiwalu Sztuk ten znany i cieszący się ogromną popularnością pianista zaprezentuje swój autorski wybór piosenek patriotycznych i wojennych we własnej aranżacji. Koncert poprowadzi Renata Wilento. 18:00 – „Arbeit (2.1)” – performance grupy Berlin n@work (Niemcy) Jeśli każdy będzie pracował jak artysta, jak będą pracowali artyści? 6 Od 2005 roku członkowie Berlin n@work zbierają wiedzę, opinie i prace artystyczne o tematyce pracy w XXI wieku. Niezależni agenci poszukujący w różnych dziedzinach wiedzy, zajmują się trwałą wymianą z artystami, uczonymi, aktywistami związkowymi i ludźmi pracy z całej Europy. Mający wolny zawód artyści mają ważny wkład do debaty o przyszłości pracy, patrząc z ich specyficznej perspektywy. Zniknięcie tak zwanej produktywnej pracy kreuje nowe zadania dla sztuki. Berlin n@work 's bada przestrzeń pomiędzy sensem wymowy a sensem znaczenia zawartym w nazwie: n - at - work (sieć) i n - o - work (brak pracy). Dzisiaj prawie nikt nie może wyraźnie zdefiniować kiedy i gdzie jego albo jej praca zaczyna się lub kończy. W ten sposób niepewność typowa dla artystów stała się wspólnym doświadczeniem w naszych społeczeństwach. Organizowanie się, praca w projektach, elastyczność, mobilność, wywłaszczanie się i niepewność finansowa, były strategią życia i produkcji wyłączną artystom i innym grupom na granicach społeczeństwa. Dzisiaj te wartości są zwykle przypisane jako własności współczesnej organizacji pracy ogólnie i są wymagane jako takie albo powodują zagubienie, zależnie od ideologicznych przekonań. To przywłaszczenie wypiera artystów z jednego z ich tradycyjnych terenów, wymazując dużo więcej niż nostalgiczne pojęcie „bohema”. Arbeit (Definition 2.1) skupia się wokół problemu dotyczącego funkcjonowania artystów w kontekście społeczeństwa. Berlin n@work to: Jörn J. Burmester, Janine Eisenächer, Florian Feigl, Nicolas Galeazzi, Joy Harder Poniedziałek (21 V) 18:00 – otwarcie wystawy malarstwa grupy BROSCHWITZ (Niemcy) Grupa Broschwitz Grupa artystów z Berlina, która założyła w 1989 roku galerie producentów i przeprowadzała kontynuując przez 10 lat wystawy własnych jak i obcych projektów, zrezygnowała niedawno ze swoich stałych pomieszczeń na rzecz mobilnej i elastycznej pracy projektowej. W tym też czasie grupa stworzyła reguły gry dla swoich wspólnych projektów malarskich, które prowadzą do czegoś w rodzaju charakterystycznego „wzorca”, który łączy różniące się od siebie stylistyczne prace pięciu artystów. Artyści opracowują indywidualne kwadratowe nośniki w formie obrazów wielkości 40 x 40 cm (lub 125 x 125) i łączą we wspólne tableau. „Tworzenie obrazów w duchowej wymianie stanowi pierwszy poziom powstawania dzieła zbiorowego. Drugi i trzeci poziom znajduje się w sferze prezentacji, którą zakłada własna aktywność twórców. Jednolity format stanowi podstawę dla nieskończonej liczby możliwych kombinacji i zestawień obrazów w blokach po trzy na trzy lub cztery na cztery itd. Mogą tworzyć waskie kolumny na ścianach, lub tez zająć całą ścianę albo całe pomieszczenie. Można je zestawiać regularnie lub pozostawić pomiędzy nimi nieregularne luki w zależności od pomieszczenia w którym są eksponowane, jego rytmu, formy i barwy.” (dr B. Hammer) 7