Analiza elektrokardiograficzna „septal flesh” u pacjentów z LBBB

Analiza elektrokardiograficzna „septal flesh”
u pacjentów z LBBB
Michał Chudzik
https://academic.oup.com/europace/article/19/1/103/2952250/The-electrocardiographic-characteristics-of-septal
Europace (2017) 19 (1): 103-109
CRT a LBBB z desynchronizacją skurczów lewej komory
LBBB + zaburzenia skurczu LV  pogorszenie HF
U chorych z LBBB i zaburzeniami funkcji skurczowych lewej komory serca
zjawisko „septal flesh” (SF) opisywano podczas badania ECHO. Celem pracy była
ocena występowania SF u chorych z i bez
LBBB oraz czy i które parametry
w zapisie EKG mogą świadczyć o występowaniu SF.
Aby ocenić, czy występowanie SF jest związane z charakterystycznym
zapisem
EKG
uwzględniającym
LBBB
przeprowadzono
badanie
z udziałem chorych z:
→ Kardiomiopatią niedokrwienną
→ Przebytym zawałem mięśnia sercowego bądź rewaskularyzacją
→ Potwierdzoną chorobą niedokrwienną pojedynczych naczyń
Przebieg badania
Pacjenci: wybrani losowo z bazy
danych EKG, Oddziału
Kardiologicznego:
104 LBBB zgodnie z
Średnia wieku:
70.4 lata (+/- 12.7);
31.7% badanych z wszczepionymi
urządzeniami stymulującymi :
• 24.2% CRT
• 75.8% kardiowerter – defibrylator
AHA/ACCF/HRS guidelines,
+
40 non-LBBB
(LAHB / LPHB / RBBB)
Grupa kontrolna
Głównym punktem badania była ocena EKG pod kątem występowania SF.
Zapis EKG wykonany był podczas wyłączonej stymulacji bądź przed
implantacją PM/CRT.
Rezultaty badania
U 93.3% chorych zaobserwowano „prawdziwy” LBBB w zapisie EKG,
a SF wykazano u 45.2% z nich.
W grupie kontrolnej – non-LBBB – nie wykryto zapisu SF u żadnego
pacjenta.
SF częściej obserwowano u chorych bez rozpoznanej
kardiomiopatii niedokrwiennej w obszarze ściany przedniej.
Rezultaty badania
Analiza zapisu EKG - predyktory SF
U osób z rozpoznanym SF obserwowano dłuższe QRS.
Obecność „notching” w QRS w odprowadzeniach – V5 i V6
Obecność „notching” w QRS we wszystkich bocznych odprowadzeniach EKG
Obecność „notching” w QRS we wszystkich bocznych i dolnych odprowadzeniach
- szczególnie w powiązaniu z brakiem załamka R w V1.
Podsumowanie
Analiza porównawcza wykazała, iż pacjenci z SF spełniali więcej kryteriów
rozpoznania LBBB niż pacjenci bez SF.
Nasuwa się więc pytanie czy obecność SF może stanowić podstawę do
rozpoznania „prawdziwego” bloku lewej odnogi pęczka Hisa.
Zaleca się włączenie SF jako efektywnego i prostego
markera elektrokardiograficznego LBBB, który może
być wykorzystany także pomocniczo przy ocenie
skuteczności CRT.
Dyskusja - analiza kryteriów LBBB
Ben Corteville, Jan De Pooter, Tine De Backer, Milad El Haddad, Roland Stroobandt, Frank Timmermans
Europace (2017) 19 (1): 103-109