Świadczenie usług w krajach UE

advertisement
Świadczenie usług w krajach UE
Swoboda świadczenia usług - podstawy
Swoboda świadczenia usług jest jedną z czterech podstawowych swobód zagwarantowanych
Traktatem o utworzeniu Wspólnoty Europejskiej (TWE). Trzy pozostałe swobody to: swobodny
przepływ towarów, swobodny przepływ pracowników i swobodny przepływ kapitału. Jak
wskazuje niedawno opublikowany raport Komisji Europejskiej , swobodny przepływ usług jest
tą dziedziną, w której, jak dotąd, istnieje najwięcej przeszkód zarówno formalnych, jak i
faktycznych. W ocenie Komisji, są to nie tylko bariery prawne, ale i wynikające z uciążliwej
praktyki administracyjnej. Mogą one polegać zarówno na trudnościach w założeniu oddziału w
innym kraju, jak i świadczeniu usług ponadgranicznych – delegowaniu pracowników, przewozie
narzędzi i urządzeń, reklamie itp. Zważywszy, że wartość usług stanowi w Unii ok. 70%
produktu krajowego brutto, usunięcie barier w transgranicznym świadczeniu usług powinno
przynieść wymierne korzyści, tak jak stało się w wyniku ułatwienia swobodnego przepływu
towarów. Należy przy tym zauważyć, że małe i średnie przedsiębiorstwa są szczególnie
dotknięte występującymi barierami, ponieważ nie mogą sobie pozwolić na długotrwałe i
kosztowne procedury administracyjno-prawne związane z wejściem na rynek innego państwa.
Dostrzegając ten fakt, Komisja Europejska opracowała projekt nowej dyrektywy [2], która ma na
celu stopniową likwidację barier w przepływie usług. Ponieważ projekt ten został dopiero
skierowany do dyskusji w Radzie i Parlamencie, nie należy oczekiwać szybkich zmian.
Dyrektywa ma uprościć proces uzyskiwania zezwoleń poprzez ustanowienie jednego punktu
kontaktowego, w którym przedsiębiorca może dopełnić wszystkich wymaganych formalności.
Dyrektywa zakaże również stosowania niektórych praktyk, które ograniczają przepływ usług, np.
wymogu udowodnienia istnienia popytu na daną usługę czy wymogu wpisu do miejscowego
rejestru.
Trochę prawa europejskiego nie zaszkodzi
Artykuł 49 TWE brzmi: „ograniczenia w swobodnym świadczeniu usług wewnątrz Wspólnoty
są zakazane w odniesieniu do obywateli Państw Członkowskich mających swe przedsiębiorstwo
w państwie Wspólnoty innym niż Państwo odbiorcy świadczenia”, z zastrzeżeniem ograniczeń
zawartych w artykułach kolejnych.
Warto podkreślić, że zasada swobody świadczenia usług swoje zastosowanie znajdzie tylko
wówczas, gdy mamy do czynienia z elementem transgranicznym, to jest:
usługodawca ma siedzibę w innym państwie niż usługobiorca, a sama usługa przekracza granicę
(np. usługa telewizyjna, porada telefoniczna itp.), usługodawca przyjeżdża chwilowo w celu
wykonania usługi do kraju usługobiorcy (np. w celu wykonania robót budowlanych),
usługobiorca jedzie w celu otrzymania usługi do kraju usługodawcy (np. w celach leczniczych).
Kwalifikacje zawodowe na rynku unijnym
Dla swobody świadczenia usług szczególne znaczenie mają ewentualne ograniczenia kraju, w
którym usługa jest wykonywana, np. co do wymaganych kwalifikacji zawodowych lub
przynależności do izby gospodarczej. Spełnianie takich wymogów, aczkolwiek wprowadzane w
imię interesu publicznego, może stanowić nadmierne obciążenie dla firm przejściowo tylko
świadczących usługi i de facto dyskryminować podmioty z innych krajów.
Sprawa uznawania kwalifikacji regulowana jest dyrektywą 1999/42/WE [4]. Dokument ten
odnosi się do osób działających na własny rachunek lub jako pracownicy najemni w sektorach
wymienionych w załączniku (chodzi tam o działalność produkcyjną, budowlaną oraz usługową).
Zgodnie z postanowieniami art. 3 państwo członkowskie nie może odmówić obywatelowi innego
państwa członkowskiego, który przedstawi dyplomy, świadectwa lub inne dokumenty
potwierdzające posiadanie kwalifikacji, uznania osiągniętych kwalifikacji za równoważne
krajowym, a tym samym nie może odmówić prawa do podjęcia działalności. W przypadku
istotnych różnic kandydat powinien wykazać że uzupełnił brakującą wiedzę i umiejętności
poprzez wybór pomiędzy stażem adaptacyjnym a testem umiejętności.
W celu udokumentowania okresu prowadzenia działalności lub stażu pracy należy wystąpić do
polskiego Ministerstwa Gospodarki, Departamentu Rozwoju Przedsiębiorczości , tel. (022) 693
55 39 lub 693 57 61 o wydanie stosownego zaświadczenia na podstawie wypisu z ewidencji
działalności gospodarczej lub świadectw pracy.
Download