Poniżej przedstawiam opis działania i wskazania leków znajdujących sie w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 14 stycznia 2009 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu medycznych czynności ratunkowych, które mogą być podejmowane przez ratownika medycznego: Acidium acetylsalicylicum (Polopiryna) 300 mg/tabl. Działanie: Zmniejsza agregację płytek, działa przeciwbólowo, przeciwgorączkowo i przeciwzapalnie. Działanie przeciwgorączkowe i napotne jest silnie zaznaczone już przy dawkach 1,0-1,5 g/dobę (zwłaszcza przy podwyższonej temperaturze ciała), działanie przeciwzapalne wyraźnie zaznaczone jest dopiero po kilku dniach przyjmowania. W dawkach powyżej 1 g/dobę kwas acetylosalicylowy zmniejsza krzepliwość krwi i wykazuje działanie fibrynolityczne. Wchłania się szybko i prawie całkowicie z przewodu pokarmowego. Wskazania: Stany gorączkowe, przeziębienia, bóle różnego pochodzenia, nerwobóle, bolesne miesiączkowanie, choroba reumatyczna i gośćcowa, zapobieganie zakrzepicy naczyń krwionośnych, zapobiegawczo przed zawałem serca. Amiodaroni hydrochloridum (Cordarone) 150 mg/3 ml Działanie: Zmniejsza zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen, prawdopodobnie wpływa rozszerzając na naczynia wieńcowe. Wskazania: Komorowe i nadkomorowe zaburzenia rytmu, w których inne leki przeciwarytmiczne są nieskuteczne lub przeciwwskazane, zaburzenia rytmu w przebiegu zespołu WPW, częstoskurcz komorowy, nawracające migotanie komór, migotanie przedsionków. Atropini sulfas (Atropina) 1 mg/1ml Działanie: Rozszerza źrenicę, podwyższa ciśnienie płynu w gałce ocznej, hamuje wydzielanie gruczołów potowych, łzowych, ślinowych, śluzowych, nieznacznie rozszerza oskrzela. Hamuje wpływ nerwu błędnego na układ sercowo-naczyniowy, przyspieszając czynność serca. Rozszerza naczynia krwionośne skóry, powodując jej zaczerwienienie. Zmniejsza napięcie mięśni gładkich przewodu pokarmowego, dróg żółciowych, moczowodów i pęcherza moczowego. Posiada działanie ośrodkowe, wywołując w zależności od dawki stan pobudzenia lub depresji. Wskazania: Stany skurczowe jelit, układu moczowego, kolka żółciowa, premedykacja do znieczulenia ogólnego, rzadkoskurcz spowodowany odruchowym pobudzeniem nerwu błędnego, zatrucie insektycydami fosforoogranicznymi i niektórymi grzybami. Clemastinum 2 mg/2 ml Działanie: Lek o działaniu przeciwhistaminowym, przeciwalergicznym, przeciwświądowym i przeciwobrzękowym. Nie wykazuje depresyjnego wpływu na o.u.n. i obwodowy układ nerwowy. Wskazania: Pokrzywka, obrzęk Quincke'go, odczyny polekowe i alergiczne. Zapobiegawczo przed zabiegiem lub badaniem diagnostycznym, np. endoskopią, podaniem środka cieniującego, itp. Clonezepamum (Rivotril) 1 mg/1ml Działanie: Lek charakteryzujący się silnym i długotrwałym (antyepileptycznym) oraz przeciwlękowym. działaniem przeciwdrgawkowym Wskazania: Leczenie i zapobieganie napadom padaczki u dorosłych i u dzieci, także w leczeniu skojarzonym, somnambulizmu, w różnego typu formach wzmożonego napięcia mięśniowego, przełomy psychomotoryczne. Bezsenność i zaburzenia snu (szczególnie u chorych z organicznym uszkodzeniem OUN). Tłumienie lęków. Niekiedy wspomagająco w neuralgiach. Leczenie wspomagające w psychozach. Captoprilum 12,5 mg/tabl Działanie: Kaptopryl jest wysoce wybiórczym, konkurencyjnym inhibitorem enzymu konwertującego angiotensynę (inhibitorem ACE. Wskazania: Nadciśnienie tętnicze różnego pochodzenia. Ponadto jako lek wspomagający w przewlekłej niewydolności krążenia pochodzenia sercowego. Diazepamum (Relanium) 10 mg/2,5 ml Działanie: Pochodna benzodiazepiny. Charakteryzuje się silnym działaniem przeciwlękowym, uspokajającym i przeciwdrgawkowym. Wykazuje również silne działanie nasenne i rozluźniające napięcie mięśniowe. Zmniejsza napięcie, lęk, drażliwość, pobudliwość i agresywność. Wskazania: Stan padaczkowy. Ostre stany lękowe połączone z pobudzeniem ruchowym, agresywnością. Zespół majaczenia alkoholowego. Przed kardiowersją. Drotaverini hydrochloridium (NO-SPA) 40 mg/2 ml Działanie: Syntetyczny lek o działaniu spazmolitycznym. Działanie rozkurczające drotaweryny nie zależy od rodzaju unerwienia oraz lokalizacji mięśni gładkich (przewód pokarmowy, układ moczowopłciowy, układ krążenia oraz drogi żółciowe). Dawkowanie: Dożylnie, domięśniowo lub podskórnie. Wskazania: Leczenie stanów skurczowych przewodu pokarmowego (żołądka, jelit, dwunastnicy), kolki nerkowej i wątrobowej, w bolesnym miesiączkowaniu Epinephrinum (Epinefryna, Adrenalina) 1 mg/1ml Działanie: Powoduje skurcz naczyń, a w konsekwencji podniesienie ciśnienia tętniczego. Przyspiesza czynność serca i zwiększa pojemność minutową, w nieznaczny sposób wpływając na rozszerzenie naczyń wieńcowych (działanie dwufazowe: najpierw je zwęża, aby następnie rozszerzyć). Rozszerza też źrenicę i oskrzela; przyspiesza oddychanie. Hamuje perystaltykę jelit, wydzielanie soków trawiennych i śliny, obniża napięcie mięśni gładkich. Zwiększa stężenie glukozy w krwi. Podana w małej dawce działa głównie miejscowo kurcząc naczynia i anemizując otaczające tkanki. Jej działanie po podaniu dożylnym jest bardzo szybkie, ale krótkotrwałe - szybko ulega utlenieniu i rozkładowi. Po podaniu podskórnym działa powoli, po domięśniowym - nieco szybciej. Wskazania: Stan astmatyczny, dychawica oskrzelowa w stanie zaostrzenia, wstrząs anafilaktyczny, zatrzymanie czynności serca, Uogólniona pokrzywka i obrzęki. Miejscowo wykorzystywana jest głównie w laryngologii, okulistyce, stomatologii i w drobnych zabiegach chirurgicznych dla uzyskania anemizacji tkanek (obkurcza naczynia krwionośne). Furosemidum 20 mg/2 ml Działanie: Diuretyk pętlowy o bardzo silnym działaniu, Prowadzi do utraty jonów wapniowych, magnezowych, fosforanów, zmniejsza wydalanie kwasu moczowego, powoduje niewielki wzrost przesączania kłębkowego. Poza nerkami działa na metabolizm węglowodanów, obniżając tolerancję glukozy. Ma także bezpośredni wpływ spazmolityczny na mięśnie naczyń Wskazania: Ostra i przewlekła niewydolność krążenia, obrzęk płuc, obrzęk mózgu, nadciśnienie tętnicze, marskość wątroby, ostra niewydolność nerek, diureza wymuszona w zatruciach, obrzęki różnego pochodzenia. Flumazenilum (Anexate) 0,5 mg/5 ml Działanie: Imidazobenzodiazepina, wybiórczy i kompetycyjny antagonista receptorów benzodiazepinowych. Szybko znosi nasenne i uspokajające działanie agonistów tych receptorów. Wskazania: Całkowite lub częściowe znoszenie sedatywnego działania benzodiazepin. Może być stosowany w anestezjologii w celu wyprowadzania pacjenta ze znieczulenia ogólnego, wywołanego lub podtrzymywanego benzodiazepinami, zniesienia sedatywnego działania benzodiazepin, stosowanych w krótkotrwałych zabiegach diagnostycznych i terapeutycznych oraz w intensywnej terapii w celu przywrócenia świadomości i czynności oddechowej. Glukosum 20% 200 mg/ml, 5% 50 mg/ml Działanie: Glukoza stanowi główny substrat przemian energetycznych w organizmie, jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania wszystkich tkanek organizmu. Ze względu na niską osmolarność roztworu glukozy uzasadnia stosowanie jako rozpuszczalnik wielu leków podawanych Wskazania Glukoza 5%: rozpuszczalnik do leków i koncentratów podawanych pozajelitowo. Glukoza 20%: uzupełnienie niedoborów energetycznych poprzez żywienie pozajelitowe, składnik węglowodanowy w żywieniu pozajelitowym oraz leczenie hipoglikemii. Gliceroli trynitras (Nitrogliceryna 0,5 mg/tabl. Nitromint 0,4 mg/1 dawka areosolu) Działanie: Lek o silnym, krótkotrwałym działaniu na mięśnie gładkie, głównie naczyń krwionośnych. Powoduje: rozszerzenie żylnego łożyska naczyniowego przez co zmniejsza się ciśnienie napełniania serca, spada obciążenie wstępne i ciśnienie późnorozkurczowe lewej komory oraz ciśnienie w tętnicy płucnej; zmniejszenie oporu obwodowego i obciążenia następczego przez co spada praca i wydatek energetyczny mięśnia sercowego; zmniejszenie oporu przepływu wieńcowego, zwiększenie przepływu wieńcowego (może też powodować korzystną redystrybucję przepływu wieńcowego do strefy podwsierdziowej) i rozszerzenie naczyń wieńcowych; zmniejszenie zużycia tlenu przez mięsień sercowy. Skutkiem powyższych działań: w niewydolności wieńcowej - zmniejsza się niedotlenienie mięśnia sercowego; w niewydolności krążenia - poprawia się objętość minutowa. Nie wywiera bezpośredniego wpływu na serce efekty hemodynamiczne i zmiana częstości akcji serca po podaniu leku są wynikiem wpływu na naczynia. Obniża ciśnienie tętnicze. Podnosi ciśnienie śródczaszkowe i śródgałkowe. Po podaniu podjęzykowo w postaci aerozolu szybko pojawia się działanie (w czasie 30-50 sek) Wskazania: Łagodzenie bólu w ostrych napadach dławicy piersiowej i zapobieganie bólom wieńcowym (przed wysiłkiem fizycznym) w przebiegu choroby niedokrwiennej serca. Niestabilna choroba niedokrwienna serca. Zawał mięśnia sercowego. Ostra lewokomorowa niewydolność. Przełom nadciśnieniowy z zastoinową niewydolnością krążenia. Kontrolowane podciśnienie w przebiegu zabiegów chirurgicznych. Glukagon hydrochloride 1mg/fiolka z rozpuszczalnikiem Działanie: Glukagon podaje się podskórnie w taki sam sposób jak insulinę (również może być podany domięśniowo lub dożylnie) w dawce 0,1 do 0,2 mg/10kg masy ciała. Efekt jego działania jest widoczny po 10 – 15 min. i trwa przez 30 - 60 min. Gdy osoba z cukrzycą po podaniu glukagonu poczuje się lepiej powinna coś zjeść, aby utrzymać prawidłowe stężenie glukozy do następnego posiłku. Z jedzeniem należy jednak odczekać ok. 30 min. po wstrzyknięciu glukagonu, aby uniknąć nudności i wymiotów, które są jego objawami ubocznymi utrzymującymi się przez okres ok. 30 – 60 min. Nie powinno powtarzać się dawki glukagonu gdyż nie spowoduje to już zwiększenia stężenia glukozy we krwi, a jedynie nasili wymioty. Jeśli stężenie glukozy we krwi po podaniu glukagonu nie podnosi się, spowodowane jest to najpewniej wyczerpaniem się zapasów glikogenu w wątrobie np. na skutek intensywnego wysiłku fizycznego, niedawnej hipoglikemii lub głodzenia. Przyczyną złego efektu może być również podanie zbyt dużej dawki insuliny. Gdy więc po 10-15 min. od podania osoba nie odzyskuje przytomności należy natychmiast wezwać pomoc lekarską. Po incydencie hipoglikemii zawsze należy zrewidować dawkowanie insuliny, jeśli nie jest znana inna przyczyna niskiego stężenia glukozy we krwi. Wskazania: Hipoglikemia, zatrucia beta-blokerami. Hydrocortisonum (Corhydron) 100 mg/ml Działanie: Immunosupresyjne i przeciwalergiczne. Krótkotrwale hamuje podzwgórze i przysadkę mózgową. Po podaniu dożylnym działa prawie natychmiast, przez około 4 h, po podaniu domięśniowym jego efekt terapeutyczny utrzymuje się kilka godzin dłużej. Wskazania: Przełom nadnerczowy, wstrząs anafilaktyczny, ostre odczyny uczuleniowe, choroba posurowicza, stan dychawiczy, ostre zapalenia dróg oddechowych z zagrożeniem ich drożności, ostry obrzęk głośni i Quincke'go, obrzęk mózgu, śpiączka hipoglikemiczna, wstrząs septyczny, zachłystowe zapalenie płuc. Ketoprofen (Ketonal) 100 mg/2 ml Działanie: Niesteroidowy lek przeciwzapalny o silnym działaniu przeciwzapalnym, przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. Szybko wchłania się po podaniu domięśniowym, osiągając maksymalne stężenie we krwi po około 15-45 min. Wskazania: Jako lek przeciwbólowy w leczeniu stanów pooperacyjnych, podawany dożylnie. Domięśniowo stosowany w chorobach reumatoidalnych (ostre rzuty zapalne w reumatoidalnym zapaleniu stawów, zesztywniającym zapaleniu stawów kręgosłupa), w ciężkich artrozach, w ostrych bólach zwyrodnieniowych stawów, dyskopatiach, bólach korzonkowych, zapaleniach ścięgien i stawów, bolesnym miesiączkowaniu, bólach nowotworowych. Lidocaini hydrochloridium (Lignokaina, Xylokaina) 100 mg/2 ml Działanie: Lek (z grupy miejscowo znieczulających pochodnych amidowych) o działaniu stabilizującym błony komórkowe i bezpośrednim wpływie na układ bodźcoprzewodzący serca, zaliczany do grupy leków przeciwarytmicznych. Charakteryzuje się stosunkowo małym wpływem depresyjnym na mięsień sercowy i możliwością względnie bezpiecznego stosowania w chorobie węzła zatokowo-przedsionkowego. Wskazania: Jako lek przeciwarytmiczny: leczenie ostrych tachykardii i arytmii komorowych (m.in. w objawowym leczeniu ponaparstnicowych zaburzeń rytmu serca). Stosowany również w schemacie CPR (resuscytacji) w leczeniu skojarzonym zaburzeń rytmu (migotania komór). Metoclopramidum 10 mg/2 ml Działanie: Działa pobudzająco na perystaltykę żołądka, dwunastnicy i jelit, szczególnie jelita cienkiego, nie pobudzając jednocześnie błony śluzowej żołądka do wydzielania soku żołądkowego, enzymów trzustkowych i nie jest skuteczny w nudnościach i wymiotach towarzyszących zaburzeniom błędnika. Wskazania: Zaburzenia czynności ruchowej przewodu pokarmowego, refluks żołądkowo-przełykowy, przepuklina rozworu przełykowego, zgaga, zapalenie błony śluzowej żołądka, nudności, wymioty różnego pochodzenia, niewydolność wpustu żołądka, zaparcia wynikające z leniwej perystaltyki jelita grubego, atonia żołądka, zaburzenia perystaltyki jelit po operacjach jamy brzusznej, jako lek pomocniczy w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, w diagnostyce przewodu pokarmowego. Magnzinum sulfate (Magnez) 2g/10 ml Działanie: Podany dożylnie szybko przenika do tkanek i narządów, poraża płytkę ruchową w mięśniach i działa narkotyzująco na o.u.n. Zmniejsza napięcie mięśniowe i działa przeciwdrgawkowo. Wskazania: Tężec, rzucawka porodowa, zatrucia strychniną i naparstnicą. Nagle zatrzymanie krążenia w mechanizmie częstoskurczu wielokształtnego (Tourdes de Poites). Morphini Sulfas 10 mg/1 ml Działanie: Silny lek przeciwbólowy z grupy czystych agonistów receptorów opioidowych. Wykazuje działanie kurczące na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, dróg żółciowych i moczowych powodując kurcz odźwiernika, opóźnienie opróżniania żołądka, wzrost ciśnienia w drogach żółciowych i moczowych, zwolnienie perystaltyki, zaparcia. Przez działanie na o.u.n. powoduje nudności, wymioty, hamuje odruch kaszlowy, zwęża źrenice, obniża temperaturę ciała i pobudliwość ośrodka oddechowego. Poprawia nastrój i działa euforyzująco. Wpływa na układ krążenia zależnie od stanu wyjściowego: możliwy jest wzrost lub spadek wskaźnika sercowego, bez istotnego wpływu na ciśnienie końcowo-rozkurczowe w lewej komorze i w tętnicy płucnej; wykazuje tendencję do zwalniania rytmu serca przez wpływ pobudzający na nerw błędny i zmniejszenie napięcia układu współczulnego. Po podaniu domięśniowym lub podskórnym dobrze wchłania się z miejsca podania, początek działania występuje po około 15-30 min, działanie maksymalne utrzymuje się 0,5-1,5 h, średni czas działania wynosi około 4-5 h Bardzo silne działanie przeciwbólowym leku, zwłaszcza stosowanego w dawkach powtarzanych. Wskazania: Umiarkowane, silne i bardzo silne bóle o różnorodnej etiologii. Morfina stosowana jest również w bólu zawałowym i niedokrwieniu mięśnia sercowego, bólach spowodowanych ciężkim urazem klatki piersiowej z uszkodzeniem oskrzeli i płuc oraz w zespołach bólowych przebiegających z męczącym suchym kaszlem (np. na skutek wciągnięcia opłucnej w proces chorobowy). Jest podstawowym opioidem (zalecanym przez WHO) w zwalczaniu bólów w przebiegu chorób nowotworowych. Midazolamum (Midanium) 5 mg/1ml lek podawany po konsultacji z lekarzem Działanie: Działa silnie nasennie. Wykazuje ponadto przeciwdrgawkowe i zwiotczające mięśnie. działanie uspokajające, przeciwlękowe, Wskazania: Premedykacja przed znieczuleniem ogólnym, w celu spowodowania senności i uspokojenia oraz niepamięci dotyczącej okresu okołooperacyjnego, sedacja do kardiowersji. Naloxoni hydrochloridium 0,4 mg/ml Działanie: Jest antagonistą w stosunku do naturalnych i syntetycznych odurzających leków przeciwbólowych, nie posiada działania przeciwbólowego ani nie wywołuje depresji ośrodka oddechowego. Podanie go w pełnej dawce po uprzednim podaniu narkotycznych leków przeciwbólowych powoduje nawrót dolegliwości bólowych, małe dawki podane pozajelitowo zapobiegają lub znoszą ośrodkowe i obwodowe efekty działania morfiny i innych opioidów. Podany u osób zależnych od opioidów może spowodować zespół ostrej abstynencji. Słabo łagodzi depresję ośrodka oddechowego wywołanej przedawkowaniem innych niż opioidy leków działających depresyjnie na o.u.n. (np. barbituranów, benzodiazepin). Nawet długie podawanie leku nie prowadzi do uzależnienia. Wskazania: Leczenie ostrych zatruć narkotycznymi lekami przeciwbólowymi, w odwracaniu depresji ośrodka oddechowego spowodowanej podaniem narkotycznych leków przeciwbólowych, dla celów diagnostycznych w celu wykrycia narkomanii lub wyjaśnienia przyczyn depresji ośrodka oddechowego. Natrium chloridum 0,9% 100 ml, 250 ml, 500 ml flakon Działanie: Podany pozajelitowo powoduje krótkotrwałe zwiększenie objętość krwi krążącej i nieznaczne nasilenie diurezy. Może być używany jako rozpuszczalnik wielu leków. Wskazania: Odwodnienie izotoniczne, odwodnienie hipotoniczne, utrata jonów sodu i chloru przez organizm, uzupełnianie utraconych płynów po zabiegach operacyjnych, wymiotach, biegunce, wstrząs pourazowy, oparzenia. Jako jeden z płynów podawanych dożylnie w celu pokrycia zapotrzebowania dobowego na wodę i elektrolity, kiedy ich podaż drogą inną niż dożylna jest niemożliwa. Jako rozpuszczalnik podawanych leków. Płyn wieloelektrolitowy PWE 500 ml flakon Działanie: Izotoniczny roztwór, uzupełniający niedobory wody i elektrolitów. Zawiera sole sodu, potasu, wapnia i magnezu. Skład płynu jest zbliżony do składu elektrolitowego osocza. Wskazania: Niedostateczna doustna podaż płynów. Nawadnianie w okresie pooperacyjnym. Nadmierna utrata płynów i elektrolitów na skutek wymiotów i biegunek oraz przez przetoki. Salbutamolum (Ventolin) 100 µg/dawka aerosol Działanie: Podawany miejscowo w inhalacjach szybko rozkurcza mięśnie gładkie oskrzeli i nie wpływa przy tym na układ sercowo-naczyniowy. Podawany parenteralnie działa silnie rozkurczająco na oskrzela. Przyspiesza czynność serca, rozszerza obwodowe naczynia krwionośne, nie ma większego wpływu na ciśnienie tętnicze krwi, Wskazania: Stan astmatyczny. Solutio Ringeri 500 ml flakon Działanie: Nawodnienie – dostarczenie wody wraz z podstawowymi elektrolitami (poza magnezem) w stężeniach w przybliżeniu fizjologicznych (wyjątek stanowią jony chlorkowe znacznie przekraczające stężenie we krwi - dlatego, mimo iż jest to roztwór izotoniczny, nie jest izojoniczny). Zwiększenie objętości płynu w przestrzeni wewnątrznaczyniowej (tzw. łożysku naczyniowym). Ten efekt objętościowy jest jednak krótkotrwały, gdyż roztwór Ringera, tak jak pozostałe krystaloidy, łatwo dyfunduje przez błony naczyń włosowatych – około 2/3 podanej objętości opuszcza szybko łożysko naczyniowe przechodząc do przestrzeni zewnątrznaczyniowej. Zatem zaledwie 1/3 podanej objętości krystaloidów pozostaje w układzie naczyniowym. Wskazania: Odwodnienie izotoniczne bez względu na przyczynę (wymioty, biegunka, przetoki, itp.) lub odwodnienie hipotoniczne, Uzupełnienie płynów i elektrolitów w zasadowicy hipochloremicznej, Hipochloremia, Hipowolemia jako skutek: oparzenia, ubytku wody/elektrolitów w trakcie zabiegu chirurgicznego, utraty krwi (wstrząs krwotoczny) – w celu wstępnego wypełnienia łożyska naczyniowego; Preferowany w chorobie oparzeniowej. Tlen medyczny Zwalczanie hipoksji