-1- IMMUNOLOGIA – TESTY 1. a) b) c) d) e) 2. a) b) c) d) e) 3. a) b) c) d) e) 4. a) b) c) d) e) 5. a) b) c) d) e) 6. a) b) c) d) e) 7. a) b) c) d) e) 8. a) b) c) d) e) 9. a) b) c) d) e) 10. a) b) c) Limfocyty T nabywają kompetencji immunologicznej w: grasicy (+) śledzionie migdałkach torebce Fabrycjusza węzłach chłonnych Poszczególne subpopulacje limfocytów w badaniach immunologicznych można różnicować poprzez: ekspresję receptorów dla lektyn antygeny różnicowania CD (+) aktywność enzymów aktywność tylko lipoprotein ekspresję receptorów wzrostu Główna zasada rozdziału komórek na gradientach gęstości to: brak różnic pomiędzy gęstością względną używanego gradientu a wielkością i masą izolowanych komórek różnica między gęstością bezwzględną używanego gradientu a masą izolowanych komórek istniejące różnice pomiędzy gęstością względną używanego gradientu a wielkością i masą izolowanych komórek (+) istniejące różnice pomiędzy gęstością względną używanego gradientu a wielkością izolowanych komórek istniejące różnice pomiędzy gęstością względną używanego gradientu a masą izolowanych komórek Przeciwciał monoklonalne otrzymuje się przez hybrydyzacją somatyczną dwóch komórek z których jadna: produkuje określone antygeny a druga jest komórką szpiczaka uwalnia przeciwciała wyłącznie IgG a druga jest komórką szpiczaka uwalnia przeciwciała wyłącznie IgM a druga jest komórką szpiczaka uwalnia przeciwciała o określonej swoistości a druga jest komórką szpiczaka (+) produkuje określone cytokiny a druga jest komórką szpiczaka Profil wydzielniczy limfocytów T h1 to przede wszystkim: IL-4, 5, 10, 13 (Th2) IL-1, 2, IFN-γ, IL-2, 3, 6, 8 IL-1, 2, 4, 5 IL-2, IFN-γ, TNF-β (+) Antygenowa aktywacja limfocytów CD8 +: wymaga interakcji z makrofagami produkującymi limfokiny wymaga rozpoznania antygenu prezentowanego w połączeniu z antygenami MHC-I (+) wymaga rozpoznania antygenu prezentowanego w połączeniu z antygenami MHC-II wymaga współudziału dopełniacza wymaga współudziału produktów genów supresorowych Hapten to: antygen pełnowartościowy antygen złożony antygen resztkowy (+) antygen naturalny autoantygen Immunoglobuliny to heterogenna grupa białek surowicy stanowiąca około: 20% białek surowicy (+) 40% białek surowicy mniej niż 0,5% białek surowicy 60% białek surowicy 5% białek surowicy Zasadnicza funkcja komórek NK w odpowiedzi immunologicznej to: zdolność do cytotoksyczności zależnej od przeciwciał (ADCC) zdolność do spontanicznego zabicia komórek nowotworowych i zainfekowanych wirusem (+) zdolność do fagocytozy zdolność do supresji zdolność do prezentacji antygenów limfocytom T Pierwszy etap rozwoju komórek układu limfatycznego obemuje: różnicowanie komórek odpornościowych zależne od kontaktu z antygenem różnicowanie komórek odpornościowych bez kontaktu z antygenem (+) funkcjonalne zróżnicowanie limfocytów B i T -1- -2różnicowanie receptorów dla antygeny limfocytów T różnicowanie receptorów dla antygeny limfocytów B Najczęściej stosowane znaczniki enzymatyczne w metodach immunohisto(cyto)chemicznych to: oksydaza glukozowa, ferrytyna, peroksydaza chrzanowa peroksydaza chrzanowa, oksydaza glukozowa, lektyna peroksydaza chrzanowa, fosfataza alkaliczna, oksydaza glukozowa (+) peroksydaza chrzanowa, albumina, oksydaza chrzanowa peroksydaza chrzanowa, oksydaza glukozowa, borowodorek sodu W pośredniej reakcji immunofluorescencji w I etapie reakcji: przeciwciało monoklonalne jest połączone z fluorochromem przeciwciało monoklonalne nie jest połączone z fluorochromem (+) przeciwciało monoklonalne jest znakowane enzymem przeciwciało monoklonalne jest sprzężone ze składowymi dopełniacza przeciwciało poliklonalne jest połączone z fluorochromem Metody immunomorflogiczne pozwalają na: uwidocznienie reakcji antygen – przeciwciało w płynach ustrojowych uwidocznienie w tkance miejsca wiązania składników dopełniacza uwidocznienie w tkance miejsca występowania opsonin uwidocznienie reakcji antygen – przeciwciało na poziomie tkanki lub komórki (+) ułatwienie oceny struktury tkanki Przeciwciała monoklonalne są produkowane przez hybrydy powstałe w wyniku fuzji: dwóch plazmocytów dwóch komórek szpiczaka limfocytów B i T z komórkami szpiczaka monocytów z komórkami szpiczaka plazmocytów z komórkami szpiczaka (+) Do stymulatorów proliferacji limfocytów T i B zaliczamy: gronkowcowe białko A mitogen szkarłatki (+) fitohemaglutyniny octan mirystynowy forbolu konkawalinę A Test mieszany hodowli limfocytów (MLR) stosujemy do: oceny fagocytozy oceny stopnia apoptozy oceny cytotoksyczności oceny proliferacji (+) oceny wewnątrzkomórkowego zabijania Testy cytotoksyczne mają zastosowanie z wyjątkiem: badań związanych z typowaniem dawców narządów (+) badań związanych z zagrożeniem odrzucenia przeszczepu u biorcy badań przewlekłych zakażeń grzybiczych badań niektórych chorób autoimmunizacyjnych badań związanych z przebiegiem zakażenia wirusowego Fagocytoza to proces: prezentowania i usuwania drobnoustrojów i obcych substancji z organizmu prezentowania i uwalniania cytokin pochłaniania i usuwania z organizmu drobnoustrojów i substancji obcych (+) tylko pochłaniania drobnoustrojów i obcych substancji tylko usuwania z organizmu drobnoustrojów i obcych substancji Komórki mezenchymalne cechuje obecność filamentów pośrednich głównie: mioglobiny aktyny desminy keratyny wimentyny (+) Wykazanie obecności następujących antygenów: CA19-9, D14, CEA w 90% komórek pochodzących z płyn nowotworowego z jam otrzewnej upoważnia do stwierdzenia że: a) ognisko pierwotne nowotworu znajduje się w jajniku b) ognisko pierwotne nowotworu znajduje się w płucach c) ognisko pierwotne nowotworu znajduje się w przewodzie pokarmowym (+) d) e) 11. a) b) c) d) e) 12. a) b) c) d) e) 13. a) b) c) d) e) 14. a) b) c) d) e) 15. a) b) c) d) e) 16. a) b) c) d) e) 17. a) b) c) d) e) 18. a) b) c) d) e) 19. a) b) c) d) e) 20. -2- -3d) e) 21. a) b) c) d) e) 22. a) b) c) d) 23. a) b) c) d) e) 24. a) b) c) d) e) lokalizacja ogniska pierwotnego nowotworu jest nieznana jest to nowotwór przerzutowy o nieustalonym pochodzeniu Wysokie ponadnormatywne stężenie CEA w surowicy krwi pacjentów nie występuje w raku: piersi prostaty (+) okrężnicy odbytu płuc Specyficzność określonego markera określa się jako wartość odsetkową: pacjentów, u których marker wykazuje wartości przekraczające przyjętą normę pacjentów z nowotworami złośliwymi pacjentów z guzami łagodnymi i zdrowych wolontariuszy, u których marker wykazuje wartości poniżej przyjętej normy tylko u zdrowych wolontariuszy (+) pacjentów z rakiem, u których marker wykazuje wartość przekraczającą normę Przeciwciała przeciwjądrowe (ANA) na jądrach komórek Hep-2 dają wzór fluorescencji: homogenny ziarnisty jąderkowy prawdziwe A i C (+) wszystkie prawdziwe Wskaż nieodpowiednią parę: choroba autoimmunizacyjna – antygen: stwardnienie rozsiane – białka otoczki mielinowej choroba Gravesa – Basedowa – receptor dla hormonu wzrostu (+) choroba Hashimoto – tyreoglobulina R cukrzyca insulino-zależna – komórki P wysp trzustkowych nużliwość mięśni – receptor dla acetylocholiny 1.Co to jest hapten – antygen resztkowy, niepełnowartościowy 2.Metoda PCR – reakcja łańcuchowa polimerazy 3.Co blokuje peroksydazę chrzanową – kwas nadjodowy, bromowodorek sodu, H2O2 4.Jaki procent białek surowicy krwi stanowią immunoglobuliny – 20 % 5. Pierwszy etap różnicowania się limfocytów – bez antygenu 6. Na podstawie czego różnicujemy limfocyty na populacje – CD 7.Co to jest epitop – pojedyncza determinanta antygenowa 8.Jakich przeciwciał używamy w metodzie pośredniej – nie znakowanych 9.Jakie markery w płynie jamy otrzewnej oznaczamy w przerzutowym raku jajnika do opłucnej – Ca125, CEA, Ca72-4 10.Markery specyficzne narzadowo – PSA i AFP 11.Gdzie nie oznaczmy zdolności proliferacyjnej limfocytów – kardiomiopatie 12.Substrat peroksydazy – diaminobenzydyna (DAB; brązowa), chloronaftol (CN; niebieski), aminoetylokarbazol (AEC; czerwony) 13.Na co pobieramy krew, by nie skrzepła - EDTA, cytrynian, kulki szklane 14.Funkcja komórek NK – efekt cytotoksyczny w stosunku do komórek nowotworowych i zakażonych wirusami 15.Co jest potrzebne do aktywacji limfocytów T – MHC-II 16.Gestosc gradizolu – 1,077 17.Tworzenie przeciwciał monoklonalnych – hybrydy komórek szpiczaka z limfocytami B 18.co to jest chemoatraktant – substancja przyciągająca w mechanizmie chemotaksji 19.Markerami specyficznymi dla nowotworów NIE są – antygeny otoczkowe 20.Co stosujemy w metodzie MLR do oceny stopnia zróżnicowania limfocytów – HLA 21.Antygeny charakterystyczne dla B – CD19, 20, 21, 22 22.Antygeny charakterystyczne dla Tc – CD8 23.Obwodowe narządy limfatyczne – migdałki, śledziona, MALT, węzły chłonne 24.Receptory na powierzchni limfocytów T – TCR 25.Jakie filamenty pośrednie charakteryzują tkankę nabłonkowa – keratyna 26.Immunofenotypowania NIE stosuje się przy – rokowaniu pacjentów HIV dodatnich 27.Co można wnioskować z dodatniej reakcji redukcji NBT – ocena zdolności fagocytozy i zabijania wewnątrzkomórkowego; zmiana zabarwienia z żółtego na niebieski; fagocyty profesjonalne (granulocyty i makrofagi): wybuch tlenowy powoduje wzrost poziomu NADP i NADPH 2, które redukują NBT, który jest pochłaniany, dając błękitne ziarna formazanu 28.Co stosujemy do okreslenia profilu immunologicznego – CD -3- -41.test MLR – czynnik różnicujący HLA MLR – wykorzystywany w transplantologii do oceny HLA-D; limfocyty od różnych dawców hodowane razem ulegają silnej proliferacji, której stopień jest warunkowany różnicą między HLA obu populacji komórek; przy braku różnicy jest brak proliferacji 2.hapten to antygen: a. autologiczny b. resztkowy (+) c. złożony d. pełnowartościowy 4.markery krążące we krwi - tu w każdym podpunkcie po dwa markery – m. in. PSA, TPS. BHCG, AFP – ja PSA i AFP 5co wskazuje, ze nastąpił przerzut raka jajnika do opłucnej – antygeny śluzowe, niesluzowe itd. 6.czego oznaka jest zredukowany NBT - zdolnością do fagocytozy / zdolność do wydziel. cytokin / łączenia się z receptorami / proliferacji 14.CD 8 – z czym współpracują – MHC-I 15.PCR – amplifikacja ale a. DNA in vitro w komorce żywej b. DNA in vitro (wersja bez dopisku w kom. żywej) c. bez starerow d. bez polimerazy, substratów 16.markery oceny poch. tkanek a. tylko mikrofilamenty b. filamenty pośrednie (+) 17.immunofenotypowanie – nie u pacjentów z dodatnim HIV 18.zdolnosci do proliferacji NIE określamy - po zabiegach kardiologicznych 19.na co pobieramy krew aby nie skrzepła - EDTA, perełki szklane, cytrynian sodu 20.glowna funkcja NK - spontaniczne zabijanie kom. nowotw. i wirusów 21.co to chemoatraktant – w chemotaksji 1.Cechy dobrego gradientu - niska lepkość, brak penetracji przez błonę kom, nietoksyczność, izoosmotyczność 2. Profil immunologiczny limfocytów Th2 – IL: 3,4,5,6,9,10,13 (GM-CSF) 3. APC: limfocyty B, kom. dendrytyczne, makrofagi 4. Hapten - łączy się z immunoglobulinami (wolnymi, jak i stanowiącymi receptory limfocytów B) i receptorami limfocytów T 5. Do czego służy metoda immunomorfologiczna a) uwidocznienie struktur kom b) zaobserwowanie reakcji antygen - przeciwciało c) uwidocznienie błon z opsonami 8. Przeciwciała monoklonalne - chyba chodzi o to ze zawierają jeden paratop 9. Co daje hybrydzie szpiczak - nieśmiertelność 10. Produkcja przeciwciał monoklonalnych - szpiczak + plazmocyty 11. PCR - wg testów z poprzednich lat wszystko oprócz ,,in vivo'' 12. jakie komórki produkują Ig - plazmocyty 13. W teście wewnątrzkomórkowego metabolizmu stosuje się wszystko z wyjątkiem: a) redukcji NBT b) redukcji galaktozydazy (+) c) hemiluminescencji d) redukcji cytochromu c 14. Test MLR- komórki dawcy i biorcy różniące się HLA ulęgają silnej proliferacji 15. Gdzie nie ma zastosowania test proliferacji - zaburzenia kardiologiczne 16. Filamenty pośrednie charakterystyczne dla tkanki nabłonkowej - keratyny 17. Bezpośrednia metoda w immunofluorescencji 18. Do czego używa się markerów – do różnicowania nowotworów, albo diagnostyki pomocniczej 18. Kiedy mierzymy poziom markerów 6 tygodni po radioterapii, co 3-4 tygodnie przed chemioterapią, co 3 miesiące przez 2 lata po chemioterapii, a potem co 6 miesięcy 19. Antygen limfocytów T odpowiedzialny za reakcje rozetowa z erytrocytami barana – CD2 3.metoda PCR jedna z odpowiedzi jest powielanie dna in vitro a inna powielanie DNA in vitro w żywych komórkach 5. Limfocyty CD4 działają poprzez – TCR -4- -57. do obwodowych narządów nie należą – szpik i grasica 8.w raku jajnika z przerzutami do opłucnej występują a) wszystkie markery charakterystyczne dla jajnika b) charakterystyczne dla raków nieśluzowych 9.do antygenów nowotworowych nie nalezą: a) onkogeny b) geny supresorwe c) antygeny płodowo nowotworowe d) antygeny różnicowania e)antygeny otoczkowe (+) 10. W immunofluorescencyjnej metodzie bezpośredniej mamy a)antygen i znakowane przeciwciało monoklonalne b)antygen i nie znakowane przeciwciało monoklonalne (+) 12.testu cytotoksycznosci nie określamy a) choroby wirusowych b) choroby grzybiczych c) chorych na AIDS (+) d) w chorobach autoagresyjnych 13.metoda immunomorfologiczna a) wykrywa antygeny b) wykrywa reakcje antygen przeciwciało w tkankach i komorach 14immunofenotypowania nie stosujemy w prognozowaniu u zakażonych HIV 16. jakie filamenty pośrednie w nowotworach mezenchymalnych – wimentyny 1.NBT >14% wyklucza: - infekcje bakteryjna - infekcje oblencem (+) - infekcje Candida 2.Radykalnosc terapii stwierdzamy przez oznaczenie markera: - 2 razy przed i 1 po zabiegu - 2 przed i raz po chemioterapii - 1 po zabiegu i przed chemia - przed zabiegiem i po chemioterapii 3.hapten – łączy się z Ig wolną i związaną na limfocycie B i TCR (+) 4.oznaczenie markera z płynu otrzewnowego - lokalizacja zmian pierwotnych (+) - morfologia komórek nowotworu - określa nowotwór 5.markery nowotworowe oznaczamy: pomocniczo w doborze chemii oraz rutynowo w diagnozowaniu 6.startery w PCR nie są produkowane in vivo 8.test cytotoksycznosci nie stosujemy przy – określaniu dawcy NBT < 40% – zaburzenie wewnątrzmetaboliczne fagocytów test ELISA – test immunoenzymatyczny na wykrycie stężeń antygenu i przeciwciał do czego służy profil immnologiczny – ocena limfocytów i APC (+) / fibroblastów / megakariocytów SLE – białko dsDNA, białko SM limfocyty B posiadają receptory do – wiązania Fc komórki odpornościowe wywodzą się z – komórki macierzystej totipotencjalnej najczęściej używana metoda barwna – ELISA zanik grasicy, śledziony i węzłów chłonnych – SCID metoda wykrywająca IgE swoiste – RAST mimikra antygenowa – gorączka reumatyczna IV typ nadwrażliwości – reakcja skórna kontaktowa wspólna droga aktywacji dopełniacza rozpoczyna się od składnika – C3 antygeny typowe dla raka jajnika – CA125, CEA, CA72-4, OV632, OVTL3 MHC-I – na wszytkich komórkah jądrzastych, limfocyty T, prezentują Tc MHC-II – na limfocytach B, makrofagach, komórkach dendrytycznych, pochłaniają obce antygeny 15. strefy grasiczozależne: kora pośrednia i głęboka węzła limfatycznego (strefa przykorowa); pochewki wokół tętnic pozabeleczkowych w miazdze białej śledziony 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. -5-