Choroby układu krążenia

Choroby układu krążenia
Co to jest układ krążenia?
Układ krąŜenia czyli układ krwionośny moŜemy porównać do
systemu wodociągowego lub układu transportującego wodę
i substancje odŜywcze w drzewie. Składa się on z:
-serca (najwaŜniejszy element)
-naczyń krwionośnych (tętnice i Ŝyły)
Nasz układ krwionośny odpowiedzialny jest za transportowanie krwi
w naszym organizmie , a wraz z nią tlenu i składników odŜywczych,
które dostarcza do kaŜdej komórki naszego ciała. Dzięki temu
układowi nasze komórki zostają dotlenione i odŜywione, a zbędne
i szkodliwe produkty wydalane.
Krew
jest tkanką płynną o czerwonym kolorze, barwa
jej zaleŜy od barwnika krwi - hemoglobiny. Krew
przepływa bez przerwy we wnętrzu układu
krąŜenia, dostarczając do wszystkich komórek
ciała tlen, składniki odŜywcze i inne elementy
potrzebne komórką do metabolizmu.
Jednocześnie krew transportuje dwutlenek węgla.
W organizmie znajduje się zgromadzona krew (w
wątrobie i śledzionie), która normalnie nie krąŜy.
Włączana jest ona do krąŜenia tylko w
przypadkach konieczności uzupełnienia utraconej
przez organizm krąŜącej krwi.
odczyn krwi na ogół jest stały, lekko zasadowy.
Serce
składa się z czterech jam: dwóch komór i dwóch
przedsionków. WyróŜniamy więc odpowiednio prawą
komorę i prawy przedsionek oraz lewą komorę i lewy
przedsionek. Struktury te oddzielone są od siebie
przegrodą i w rzeczywistości tworzą dwie niezaleŜne
pompy, tłoczące krew do krąŜenia duŜego (serce lewe)
oraz krąŜenia małego, czyli płucnego (serce prawe).
Przedsionki przegrodzone są od komór zastawkami, nie
pozwalającymi na cofanie się krwi. Podobne,
jednokierunkowe zastawki znajdują się pomiędzy
komorami a wychodzącymi z nich tętnicami.
u dorosłego człowieka ma masę około 300 g i kształt
stoŜka. Jest ukryte w worku osierdziowym, a na jego
powierzchni znajduje się warstwa tłuszczu nadająca mu
Ŝółtą barwę. Wewnątrz wyściełane jest tzw. wsierdziem,
gładką błoną pokrywającą równieŜ zastawki.
Choroby układu krążenia:
Najczęstszą chorobą układu krąŜenia w Polsce jest nadciśnienie tętnicze,
w naszym kraju cierpi na nią aŜ ponad 50% osób po 65 roku Ŝycia. Drugą
w kolejności jest choroba wieńcowa czyli choroba niedokrwienia mięśnia
sercowego-jedna z najczęstszych przyczyn zgonu w Polsce. Trzecia to
niewydolność krąŜenia (w tym niewydolnośc serca) Występują teŜ takie
choroby jak:
MiaŜdŜyca; śylaki; Choroba wieńcowa; Zawał mięśnia sercowego;
Choroba nadciśnieniowa; Choroba Raynauda; Dusznica bolesna;
Arytmia; Zakrzepica
Miażdżyca
MiaŜdŜyca jest chorobą układu krwionośnego. Wewnętrzne ścianki
naczyń krwionośnych pokrywają się zwapniałymi tłuszczowymi
blaszkami (cholesterolem), zmniejszając przepływ krwi. Ich
tworzeniu sprzyja nieprawidłowa dieta zawierająca zbyt duŜe ilości
nasyconych tłuszczów oraz palenie tytoniu.
Szczególnie groźne są te płytki miaŜdŜycowe,
w których wnętrzu toczy się proces zapalny.
W toku zapalenia moŜe dojść do osłabienia
i ostatecznie pęknięcia błony oddzielającej zawartość płytki od krwi.
Odsłonięcie substancji tłuszczowych znajdujących się we wnętrzu
płytki pobudza układ krzepnięcia krwi i prowadzi do powstania
zakrzepu. Zakrzep ten moŜe z kolei spowodować całkowite
zamknięcie naczynia. Płytka miaŜdŜycowa, w której toczy się proces
zapalny groŜący jej pęknięciem nosi nazwę niestabilnej.
MiaŜdŜyca moŜe rozwinąć się we wszystkich narządach. Na przykład
miaŜdŜyca powodująca zwęŜenie tętnic wieńcowych prowadzi do
choroby niedokrwiennej serca (choroby wieńcowej), której
najpowaŜniejszą postacią jest zawał serca. Jeśli chorobą dotknięte
zostaną tętnice prowadzące krew do mózgu wówczas moŜe dojść do
niedokrwienia mózgu i udaru. MiaŜdŜyca ograniczająca przepływ w
tętnicach zaopatrujących kończyny dolne powoduje ich niedokrwienie
objawiające się chromaniem przestankowym, czyli bólem w czasie
chodzenia, zmuszającym chorego do regularnego przerywania marszu.
MiaŜdŜycy nie da się wyleczyć, moŜna natomiast spowolnić jej postęp
dzięki stosowaniu odpowiedniej diety ubogiej w cholesterol i tłuszcze
pochodzenia zwierzęcego, przyjmowanie leków normalizujących
stęŜenie cholesterolu, leczenie nadciśnienia tętniczego, zaprzestanie
palenia papierosów oraz regularny wysiłek fizyczny.
Żylaki
śylaki to pogrubione, poskręcane i zmienione chorobowo odcinki Ŝył. Wśród
rodzajów choroby wyróŜnia się Ŝylaki kończyn dolnych i górnych, Ŝylaki
powrózka nasiennego, przełyku i hemoroidy. śylaki kończyn dolnych to
pogrubione, poskręcane i zmienione chorobowo odcinki Ŝył powierzchownych,
wyczuwalne pod skórą i widoczne przez skórę jako nabrzmiałe powrózki,
ewentualnie guzki ( niewydolne połączenia pomiędzy układem Ŝył głębokich
i powierzchownych tzw. perforatory). Przyczyną choroby jest genetyczna lub
nabyta niewydolność zastawek Ŝył powierzchownych, skutkiem czego jest
upośledzenie odpływu krwi, zastój Ŝylny i wzrost ciśnienia hydrostatycznego
w naczyniach powierzchownych, co sprawia Ŝe wiotkie ściany Ŝył ulegają
odkształceniu. Przewlekła niewydolność Ŝylna prowadzi do zaburzeń
odŜywiania tkanek, co powodować moŜe owrzodzenia podudzi ( trudno gojące
rany wokół kostek ) Przyczyną Ŝylaków jest odziedziczona skłonność do tego
schorzenia a takŜe styl Ŝycia wpływający na obniŜenie sprawności naczyń
Ŝylnych: brak ruchu, częste gorące kąpiele, nawyki Ŝywieniowe oraz waŜne w
przypadku choroby występującej u kobiet: ciąŜa, poród oraz przebyta kuracja
hormonalna osłabiają nasze Ŝyły.
Zawał mięśnia sercowego
Zawał mięśnia sercowego polega na martwicy wycinka mięśnia sercowego
i w ostateczności na ustaniu dopływu krwi z powodu niedroŜności naczyń
wieńcowych. W ten sposób serce zostaje niedotlenione i powstaje obszar
martwicy. Typowe objawy dla zawału to ból w klatce piersiowej, duszności,
poty, uczucie lęku i nudności. Inne mechanizmy zawału to kurcz tętnicy
wieńcowej, zatory, zapalenie tętnic wieńcowych, wady wrodzone naczyń
wieńcowych, przyjmowanie kokainy. Przepływ krwi ograniczony o
50%-60% to niedokrwienie tolerowane które po poprawie przepływu przywraca
kurczliwość , ograniczenie przepływ 60%-80% natomiast jest niedokrwieniem
krytycznym i po nieustaniu niedokrwienia w przeciągu 1-2 godz. powstaje
martwica mięśnia. Leczenie osób z zawałem serca polega na walce z bólem
który moŜe mieć nieodwracalne skutki, podawaniu doŜylnie narkotycznych
leków przeciwbólowych oraz monitorowaniu zaburzeń przepływu krwi za
pomocą EKG w celu uchwycenia zaburzeń rytmu. W trybie pilnym, po zebraniu
wywiadu od chorego i wykluczeniu przeciwwskazań, wdraŜane jest leczenie
fibrynolityczne. Najczęściej podawanym lekiem "rozpuszczającym" skrzeplinę,
która zatkała tętnicę wieńcową, jest streptokinaza. Rzadziej (z powodu
kosztów) podaje się aktywator tkankowy plazminogenu. Jest teŜ preparat
będący kompleksem streptokinazy i aktywatora plazminogenu, tzw. APSAC
i urokinaza, otrzymywana z moczu ludzkiego. Lek fibrynolityczny moŜe w
krótkim czasie doprowadzić do tzw. reperfuzji, czyli przywrócenia droŜności
tętnicy wieńcowej i zapewnienia ukrwienia odpowiedniego fragmentu mięśnia
serca.
Choroba nadciśnieniowa
Choroba nadciśnienia polega na zbyt wysokim ciśnieniu krwi. Choroba ta jest
bardzo rozpowszechniona, głównymi jej czynnikami jest wiek powyŜej 60 lat,
pleć męska, obciąŜenie rodzinne, cukrzyca typu 2, palenie papierosów, otyłość,
naduŜywanie alkoholu, zmniejszona aktywność fizyczna. Przebiega często bez
Ŝadnych objawów klinicznych a poznać moŜna ją po wielokrotnym uzyskaniu
pomiaru ciśnienia. W przebiegu tej choroby moŜna wyróŜnić 3 okresy:
1) Wstępny , przednadciśnieniowy, w którym nadciśnienie ujawnia się
rzadko
2) Drugi, gdy ciśnienie jest na ogół podwyŜszone, ale wraca jeszcze do
stanu prawidłowego po dłuŜszym odpoczynku
3)trzeci, ciśnienie ustalone w granicach 2,7/13,3- 33,3/16,0 kPa
(170/100-250/120 mm Hg) lub wyŜej, z wyraźnymi zmianami
narządowymi w zakresie serca,
4) Zejściowy, charakteryzujący się zmianami wewnętrznymi, zwłaszcza
w sercu (np. Zawały serca)
Choroba Raynauda
Symetryczne, napadowe skurcze naczyń krwionośnych: tętniczych
i włosowatych, następnie rozkurczu naczyń włosowatych, przede
wszystkim palców rąk spowodowane zaburzeniami unerwienia przez
układ sympatyczny. Objawami tej choroby jest mrowienie opuszków
a następnie całych dłoni, blednięcie skóry, brak czucia, po ustąpieniu
tych objawów utrzymuje się bolesna przeczulica a na skórze pojawiają
się białe, czerwone lub sine placki. Choroba Raynauda występuje
głównie u kobiet.
Przygotował: Patryk Kasperkowiak
Informacje wykorzystywane były z:
www.portalwiedzy.pl
www.resmedica.pl
http://pl.wikipedia.org/wiki/Zawa
%C5%82_mi%C4%99%C5%9Bnia_
sercowego