ZUZP_stan5 10 2005 z Porozumieniem

Katowice, 14 lutego 2006 r.
Projekt
ZAKŁADOWY UKŁAD ZBIOROWY PRACY
DLA PRACOWNIKÓW KOMPANII WĘGLOWEJ S.A.
Jednolity tekst z uwzględnieniem ustaleń (uzgodnień i rozbieżności)
dokonanych do dnia 5 października 2005 r. i rozwiązań zawartych
w Porozumieniu z dnia 20.12.2004 r. (z późn. zm. tj. aneksem nr 1 i 2)
Tematy
w ZUZP
objęte
Porozumieniem
uzgodnione
nie
nieuzgodnione
nie
tak
(rozwiązania bez zmian
w stosunku do ZUZP)
tak
(rozwiązania inne
niż w ZUZP)
tak
uzgodnione
nieuzgodnione
* z dostosowaniem do numeracji ZUZP
Czcionka
Brzmienie
normalna
ZUZP
bold
ZUZP
normalna
Porozumienie*/ZUZP
podkreślenie
Porozumienie*
przekreślenie
ZUZP
kursywa
Porozumienie*
SPIS TREŚCI
WSTĘP ...................................................................................................................... 4
ROZDZIAŁ I
PRZEPISY WSTĘPNE...................................................................... 5
ROZDZIAŁ II CZAS PRACY ................................................................................... 8
ROZDZIAŁ III URLOPY .......................................................................................... 10
ROZDZIAŁ IV INNE UPRAWNIENIA I ŚWIADCZENIA GÓRNICZE
ZWIĄZANE Z PRACĄ ................................................................... 12
ROZDZIAŁ V BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY ..................................... 16
ROZDZIAŁ VI WYNAGRODZENIE ZA PRACĘ .................................................... 20
ROZDZIAŁ VII
RÓŻNE........................................................................................ 27
ROZDZIAŁ VIII
POSTANOWIENIA KOŃCOWE ............................................... 29
SPIS ZAŁĄCZNIKÓW
Załącznik nr 1 Wykaz kopalń i zakładów będących jednostkami organizacyjnymi
Kompanii Węglowej S.A. w Katowicach
Załącznik nr 2 Zasady korzystania z dodatkowego urlopu wypoczynkowego
Załącznik nr 3
Zasady i sposób obliczania ceny dniówki urlopowej i ekwiwalentu za urlop
Załącznik nr 4
Specjalne wynagrodzenie z Karty Górnika
Załącznik nr 4
Zasady wynagrodzenia z „Karty Górnika”
Załącznik nr 5
Nagrody jubileuszowe
Załącznik nr 6 Nagroda z okazji Dnia Górnika
Załącznik nr 6 Zasady naliczania i wypłacania „Nagrody Barbórkowej”
Załącznik nr 7 Dodatkowa nagroda roczna, tzw. „14-ta pensja”
Załącznik nr 7 Zasady uprawniania i naliczania dodatkowej nagrody rocznej tzw. 14-tej
pensji
Załącznik nr 8
Odprawa emerytalno-rentowa
Załącznik nr 9 Zasady przyznawania deputatu węglowego i wypłacania
ekwiwalentu pieniężnego z tytułu prawa do deputatu węglowego
dla pracowników oraz bezpłatnego węgla dla emerytów,
rencistów i innych uprawnionych osób
Załącznik nr 10
Zasady oraz tryb przyznawania i obliczania rent
wyrównawczych
Załącznik nr 11 Świadczenia przysługujące w okresie czasowej niezdolności do pracy
Załącznik nr 12
Tabele stawek wynagrodzenia zasadniczego
Załącznik nr 12
Tabele stawek wynagrodzenia zasadniczego dla stanowisk pracowników
objętych Układem
Załącznik nr 13 Taryfikator kwalifikacyjny
Załącznik nr 13 Taryfikator dla stanowisk robotniczych i nierobotniczych występujących w
jednostkach organizacyjnych Kompanii Węglowej S.A.
Załącznik nr 14 Zasady wynagradzania członków drużyn ratowniczych
Załącznik nr 15 Zasady określania stopnia szkodliwości, uciążliwości i niebezpieczeństwa
pracy oraz przyznawania i wypłacania dodatków za pracę w tych
warunkach
Załącznik nr 16 Warunki ustalania i wypłacania dodatkowego wynagrodzenia za pełnienie
dyżurów domowych
WSTĘP
Najwyższym dobrem jest człowiek, jego życie i zdrowie.
Pracodawca uznając, iż szczególną wartością spółki są jej pracownicy będzie dążył
w ramach strategii swojego działania do pełnego poszanowania ich praw i godności.
Działalność gospodarcza jednostek organizacyjnych Kompanii polegająca na produkcji
i podziale wytworzonych dóbr nie odbywa się w odosobnieniu, wszyscy pracownicy
współpracują ze sobą i pracują wzajemnie dla siebie.
Rozwój
jednostek
organizacyjnych
jest
wspólnym
interesem
kierownictwa
i zatrudnionych pracowników. Cele zakładu realizowane są przez systematyczną
współpracę pomiędzy kierownictwem i pracownikami na wszystkich stanowiskach.
Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy dla pracowników Kompanii Węglowej S.A. określa
szerzej i korzystniej niektóre uprawnienia pracownicze uregulowane powszechnie
i jednolicie w prawodawstwie pracy oraz innych przepisach.
Strony zawierające niniejszy Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy, zobowiązują się do
przestrzegania zasad równości szans efektywnej i dobrze zorganizowanej pracy tak, aby
wynagrodzenie odpowiadało rodzajowi wykonywanej pracy w powiązaniu z jej jakością
i wydajnością oraz dążyć będą aby wynagrodzenie wszystkich pracowników objętych
Układem osiągnęły poziom wynagrodzeń pracowników górnictwa w Unii Europejskiej.
Treść nieuzgodniona:
Ponadto strony nn. Układu dążyć będą, aby inne standardy życia i pracy
górników w Unii Europejskiej znalazły zastosowanie w stosunku do górników
Kompanii Węglowej S.A.
4
ROZDZIAŁ I
PRZEPISY WSTĘPNE
Art. 1
1. Niniejszy Układ Zbiorowy Pracy zawiera
w jednostkach organizacyjnych Kompanii
wymienionymi w załączniku nr 1 do Układu.
2. Układ nie obejmuje:
się dla pracowników zatrudnionych
Węglowej S.A. w Katowicach –
Treść nieuzgodniona:
1) członków Zarządu i pełnomocników Zarządu Kompanii,
2) młodocianych zatrudnionych w celu nauki zawodu lub w celu przyuczenia do
wykonywania określonej pracy,
3) zatrudnionych na zastępstwo,
4) zatrudnionych w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub
sezonowym albo zadań realizowanych cyklicznie.
Art. 2
Treść nieuzgodniona:
1. Układ zawiera się w oparciu o Art. 59 Konstytucji RP na podstawie przepisów
art. 24128 Kodeksu pracy.
2. Układ zawiera się na czas nie określony. W przypadku wypowiedzenia
Układu przez którąkolwiek ze stron, jego zapisy obowiązują do czasu
zawarcia nowego Układu.
Art. 3
Ilekroć w Układzie jest mowa o:
1. „Układzie” – rozumie się przez to niniejszy Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy dla
Pracowników zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych Kompanii Węglowej S.A.
w Katowicach.
2. „Pracownikach” – rozumie się przez to wszystkich pracowników objętych Układem.
Treść nieuzgodniona:
3. „Kierowniku zakładu pracy” – rozumie się przez to osobę kierującą
jednostką organizacyjną Kompanii Węglowej S.A. w Katowicach.
4. „Kompanii” – rozumie się przez to Kompanię Węglową S.A. w Katowicach.
5. „Jednostce organizacyjnej lub zakładzie pracy” – rozumie się przez to każdą
z osobna kopalnię, zakład oraz centralę Kompanii Węglowej S.A. wchodzące w skład
Kompanii Węglowej S.A. w Katowicach wymienione w załączniku nr 1 do Układu.
Treść nieuzgodniona:
6. „Organizacji związkowej” – rozumie się przez to związki zawodowe
spełniające warunki w rozumieniu przepisów Ustawy z dnia 23 maja 1991 r.
o związkach zawodowych (z późn. zm.).
7. „Regulaminie pracy” – rozumie się przez to Regulamin pracy obowiązujący
w jednostkach organizacyjnych Kompanii Węglowej S.A.
8. „Odrębnych przepisach” – rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy
i innych ustaw oraz przepisy wykonawcze wydane na ich podstawie.
5
Treść nieuzgodniona:
9. „Pracodawcy” – rozumie się przez to każdą kopalnię, zakład oraz Centralę
Kompanii wymienione w zał. nr 1 posiadające status pracodawcy w myśl
art. 3 Kodeksu pracy.
10. „Minimalnym wynagrodzeniu krajowym” – rozumie się przez to minimalne miesięczne
wynagrodzenie ustalone według odrębnych przepisów, obowiązujące w grudniu roku
poprzedzającego rok, za który przysługuje wypłata danego składnika wynagrodzenia
lub świadczenia.
11. „Najniższym wynagrodzeniu krajowym” – rozumie się przez to najniższe
wynagrodzenie za pracę określone w rozporządzeniu MG,PiPS wydanym na podstawie
przepisów Kodeksu pracy.
12. „Średnim krajowym wynagrodzeniu” – rozumie się przez to przeciętne miesięczne
wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku i nadwyżki
bilansowej obowiązujące w grudniu roku poprzedzającego rok, za który przysługuje
wypłata danego składnika wynagrodzenia lub świadczenia.
Treść nieuzgodniona:
13.„Najniższym wynagrodzeniu” – rozumie się przez to dla pracowników
zatrudnionych pod ziemią – nie mniej niż 95%, dla pracowników
zatrudnionych w zakładach przeróbki mechanicznej węgla – nie mniej niż
55%, a dla pozostałych pracowników powierzchniowych – nie mniej niż 50%
średniego krajowego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 12, za czas
pracy określony w Art. 7.
14. „Normalnym wynagrodzeniu” – rozumie się przez to takie wynagrodzenie, które
pracownik otrzymuje stale i systematycznie, a więc obejmujące zarówno
wynagrodzenie zasadnicze wynikające ze stawki osobistego zaszeregowania, jak i
dodatkowe składniki wynagrodzenia o charakterze stałym i zmiennym, jeżeli na
podstawie obowiązujących w zakładzie pracy przepisów płacowych pracownik ma
prawo do dodatkowych składników.
15. „Pracownikach zatrudnionych pod ziemią” – rozumie się przez to wszystkich
pracowników objętych Układem, który ten rodzaj pracy mają zapisany
w umowie o pracę.
16. „Pracownikach zakładów przeróbki mechanicznej węgla” – rozumie się przez to
wszystkich pracowników zatrudnionych przy pracach wymienionych w taryfikatorze
kwalifikacyjnym, o którym mowa w załączniku nr 13 do Układu w zakresie przeróbki
mechanicznej węgla, łącznie z dozorem inżynieryjno-technicznym nadzorującym ww.
prace.
Treść nieuzgodniona:
17.„Stronach Układu” – rozumie się przez to Zarząd Kompanii Węglowej S.A.
oraz organizacje związkowe lub organ wskazany przez związek w trybie
art. 24128 § 3 Kodeksu pracy.
Treść nieuzgodniona:
18.„Karta Górnika” – rozumie się przez to Kartę Górnika Kompanii Węglowej
S.A., o której mowa w Rozdziale … (lub załączniku) do Układu.
Art. 4
1. Pracodawca zobowiązany jest do ustalenia z [organizacjami związkowymi]
Regulaminu pracy w zakładzie, określając w nim prawa i obowiązki pracodawcy
i pracowników związane z porządkiem w zakładzie pracy. Postanowienia Regulaminu
pracy nie mogą być sprzeczne z postanowieniami Układu.
2. W razie nieuzgodnienia treści regulaminu pracy z zakładową organizacją związkową
w ustalonym przez strony terminie regulamin pracy ustala pracodawca.
6
Art. 5
Treść nieuzgodniona:
1. Układ zastępuje z dniem wejścia w życie, wynikające z dotychczasowych
przepisów odpowiednie warunki umów o pracę stanowiących podstawę
nawiązania stosunków pracy, a zawiadomienie o warunkach pracy
określonych w układzie nie stanowi wypowiedzenia zmieniającego
w rozumieniu art. 42 Kodeksu pracy.
2. Przy
wprowadzeniu
Układu
dopuszcza
się
możliwość
obniżenia
pracownikowi kategorii osobistego zaszeregowania bez konieczności
dokonywania
wypowiedzenia zmieniającego,
o
ile
nowo
ustalone
wynagrodzenie ogółem pracownika nie będzie niższe od dotychczas
otrzymywanego, za porównywalny czas pracy i warunki pracy.
3. Korzystniejsze postanowienia Układu, z dniem jego wejścia w życie,
zastępują z mocy prawa wynikające z dotychczasowych przepisów prawa
pracy warunki umowy o pracę lub innego aktu stanowiącego podstawę
nawiązania stosunku pracy.
4. Postanowienia Układu mniej korzystne dla pracowników wprowadza się dla
poszczególnych pracowników z upływem właściwego dla nich okresu
wypowiedzenia pod warunkiem, że nowo ustalone wynagrodzenie ogółem
pracownika nie będzie niższe od dotychczas otrzymywanego, za
porównywalny czas pracy i warunki pracy.
Art. 6
1
Przeniesiony do rozpatrzenia w Rozdziale VII Postanowienia końcowe. Art. 6 brzmiał: „1. Kierownik zakładu
pracy uznaje organizacje związkowe za wyłącznych przedstawicieli do zawierania w imieniu pracowników,
ustaleń i porozumień w zakresie warunków płacy i pracy, czasu pracy oraz innych świadczeń i uprawnień
zbiorowych uregulowanych w Układzie. 2. Kierownik zakładu pracy zobowiązuje się do równego traktowania
wszystkich pracowników, bez względu na przynależność związkową – zgodnie z przepisami ustawodawstwa
pracy. 3.Strony Układu zobowiązują się do niestosowania jakichkolwiek form nacisku, mających na celu
zobowiązanie pracowników do przynależności, względnie nie przynależności do organizacji związkowych.”
1
7
ROZDZIAŁ II
CZAS PRACY
Art. 7
1. Dla pracowników objętych Układem – oprócz niedziel i innych dni ustawowo wolnych
od pracy – wszystkie soboty są dniami wolnymi od pracy. Zasady zatrudniania
i wynagradzania za pracę w dniach wolnych od pracy określa art. 40 Układu.
2. Dzień Św. Barbary - 4 grudnia jest świętem górniczym – Dniem Górnika wolnym od
pracy.
3. Czas pracy pod ziemią wynosi 7,5 godziny na dobę i 37,5 godziny na tydzień przy
pięciodniowym tygodniu pracy. Okresem rozliczeniowym czasu pracy jest miesiąc
kalendarzowy.
4. Dla pozostałych pracowników czas pracy wynosi 8 godzin na dobę i 40 godzin na
tydzień przy pięciodniowym tygodniu pracy. Okresem rozliczeniowym czasu pracy jest
miesiąc kalendarzowy.
5. Za czas pracy uznaje się czas pozostawania pracownika w dyspozycji zakładu pracy
w miejscu wyznaczonym zgodnie z Regulaminem pracy.
6. Ze względu na uciążliwe lub szkodliwe warunki pracy, skrócony czas pracy
pracowników zatrudnionych pod ziemią wynosi:
1) 7 godzin na dobę dla zatrudnionych przy głębieniu, pogłębieniu, naprawie
i konserwacji szybów i szybików oraz urządzeń szybowych i przyszybowych,
2) 6 godzin na dobę dla zatrudnionych:
a) przy czyszczeniu rząpi w szybach i osadnikach wodnych,
b) przy głębieniu, pogłębieniu, naprawie i konserwacji szybów i szybików oraz
urządzeń szybowych i przyszybowych w przypadku przekroczenia norm
szkodliwości i uciążliwości,
c) w wyrobiskach o wysokości poniżej 0,8 m,
d) w wyrobiskach zabierkowych o wysokości powyżej 5 m,
e) przy robotach wiertniczych z płuczką wodną o nachyleniu otworów powyżej
40o,
f) w wyrobiskach o temperaturze powyżej 28oC, mierzonej termometrem
suchym, lub intensywności chłodzenia poniżej 11-tu katastopni,
g) w podziemnych ładowniach akumulatorów,
h) w przodkach, gdzie woda leje się gęstą strugą,
i) przy głębieniu szybów zamrażanych.
7. Praca w godzinach nadliczbowych na robotach wymienionych w ust. 6 jest
zabroniona.
8. Pracownicy zatrudnieni przy robotach wymienionych w ust. 6 pkt 2 mogą wykonywać
tę pracę bez przerwy najdłużej przez trzy miesiące, po czym musi nastąpić przerwa w
zatrudnianiu ich na tych robotach, trwająca jeden miesiąc. W okresie przerwy, o
której mowa powyżej, pracownik powinien być zatrudniony na stanowisku
umożliwiającym mu uzyskanie wynagrodzenia otrzymywanego na poprzednim
stanowisku pracy.
Art. 8
1. Pracownikom przysługuje, wliczona do czasu pracy 15-to minutowa przerwa na
spożycie posiłku. Dla pracowników zatrudnionych w ruchu ciągłym z przyczyn
technologicznych przerwa na spożycie posiłku może być umieszczona na początku lub
na końcu zmiany.
2. Pracownikom zatrudnionym przy robotach wymagających dużego wydatku (wysiłku)
energetycznego mogą być stosowane dodatkowe przerwy na odpoczynek. Przerwy te
nie powinny stwarzać zagrożeń dla bezpieczeństwa osób, maszyn i urządzeń oraz nie
powinny zakłócać normalnego rytmu pracy. Powyższe wymaga odrębnych ustaleń
zawartych w Regulaminie pracy.
8
Art. 9
Regulamin pracy obowiązujący w zakładzie pracy, szczegółowo regulujący czas pracy, nie
może naruszać skróconych norm czasu pracy określonych w niniejszym rozdziale.
Art. 10
Przepisy o czasie pracy, określone w niniejszym rozdziale, nie dotyczą funkcjonariuszy
pożarnictwa oraz pracowników zakładowej straży pożarnej i zakładowej służby
ratowniczej pełniących służbę w systemie zmianowym.
Art. 11
Szczegółowe uregulowania dotyczące czasu pracy określają regulaminy
obowiązujące w jednostkach organizacyjnych Kompanii Węglowej S.A.
9
pracy
ROZDZIAŁ III
URLOPY
Art. 12
1. Pracownikom przysługuje prawo do corocznego urlopu wypoczynkowego. Wymiar
urlopu wynosi:
1) 20 dni - jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat,
2) 26 dni - jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat.
2. Pracownikom zatrudnionym pod ziemią, a także w zakładzie przeróbki mechanicznej
węgla przysługuje urlop wypoczynkowy w wymiarze:
1) 21 dni roboczych - po roku pracy,
2) 26 dni roboczych – po pięciu latach pracy.
3. Do okresów pracy o których mowa w ust. 2 wlicza się tylko okresy pracy pod ziemią
i w zakładach przeróbki mechanicznej węgla.
4. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do pracowników, którzy na podstawie art. 13 lub
odrębnych przepisów nabyli prawo do urlopu wypoczynkowego w wyższym wymiarze.
Art. 13
Treść nieuzgodniona:
1. Pracownikom zatrudnionym pod ziemią oraz w zakładach przeróbki
mechanicznej węgla ponad 5 lat przysługuje urlop wypoczynkowy
w wymiarze:
1) 33 dni robocze płatne jak za 33 dni – po 5 latach pracy pod ziemią oraz
29 dni robocze płatne jak za 29 dni – po 10 latach pracy w zakładach
przeróbki mechanicznej węgla,
2) 36 dni robocze płatne jak za 36 dni – po 10 latach pracy pod ziemią oraz
31 dni robocze płatnych jak za 31 dni – po 15 latach pracy w zakładach
przeróbki mechanicznej węgla.
2. Powiększony zgodnie z ust. 1 wymiar urlopu wypoczynkowego przysługuje
w danym roku pod warunkiem przepracowania przez pracownika
uprawnionego w roku poprzednim co najmniej ½ ogólnej liczby dni pracy.
Szczegółowe zasady korzystania z dodatkowego urlopu wypoczynkowego
określa załącznik nr 2 do Układu.
3. Uprawnienia do urlopu nie wygasają z upływem roku kalendarzowego.
Art. 14
1. Pracownikom pobierającym rentę inwalidzką z tytułu wypadku przy pracy lub choroby
zawodowej, bez względu na termin powstania inwalidztwa, przysługuje jednorazowo
dodatkowo urlop w wymiarze 15 dni roboczych po roku pracy do wykorzystania
w okresie 2 lat pracy.
2. Pracownikom, którzy do dni wejścia w życie Układu skorzystali z takiego urlopu na
podstawie przepisów wcześniej obowiązujących, urlop taki nie przysługuje.
Art. 15
Treść nieuzgodniona:
1. Pracownik odchodzący na emeryturę lub świadczenie górnicze bezpośrednio
przed pójściem na wymienione świadczenia ma prawo do płatnego urlopu
zdrowotnego w wymiarze 21 dni kalendarzowych na leczenie sanatoryjne,
wczasy profilaktyczno-lecznicze lub wypoczynek bez potrzeby orzeczenia
lekarskiego.
2. Urlop ten może być udzielony pracownikowi:
1) który jest zatrudniony w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub
uciążliwych,
2) który uległ wypadkowi przy pracy,
10
3.
4.
5.
6.
3) który jest zagrożony albo nabył chorobę zawodową,
4) który jest zagrożony albo nabył chorobę pozostającą w związku
przyczynowym z charakterem wykonywanej pracy.
Urlop zdrowotny udzielany jest na wniosek pracownika.
Urlop zdrowotny płatny jest tylko za dni robocze wg ceny dniówki urlopowej.
Wypłacanie ekwiwalentu za niewykorzystany urlop zdrowotny jest
niedopuszczalne.
Urlop można wykorzystać tylko jeden raz.
Art. 16
2
Art. 17
1. Wynagrodzenie za czas urlopu oraz ekwiwalent pieniężny za urlop oblicza się zgodnie
z przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia
1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania
i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop.
1. Szczegółowe
zasady
oraz
sposób
obliczania
ceny
dniówki
urlopowej
i ekwiwalentu za urlop określa [załącznik nr 3 do Układu].
2. Ustęp 1 dotyczy wszystkich rodzajów urlopu, o których mowa w Układzie.
Art. 18
3
Tematykę zawartą w tym artykule wprowadzić do układu poprzez odrębny załącznik, w którym wyczerpująco
będą opisane zasady dotyczące udzielania i wynagradzania pracowników korzystających z urlopów górniczych,
świadczeń górniczych i stypendiów na przekwalifikowanie (załącznik będzie wynegocjowany w późniejszym
terminie). Art. 16 brzmiał: „Przepisy nn. Rozdziału nie dotyczą osób przebywających na urlopach górniczych
względnie świadczeniach górniczych wynikających z odrębnych przepisów.
3
Umieszczenie unormowania zawartego w tym artykule w Rozdziale „Postanowienia końcowe”. Art. 18
brzmiał: „W zakresie nie unormowanym niniejszym rozdziałem mają zastosowanie odpowiednie przepisy
szczegółowe oraz postanowienia zawarte w Regulaminach pracy.
2
11
ROZDZIAŁ IV
INNE UPRAWNIENIA I ŚWIADCZENIA GÓRNICZE ZWIĄZANE Z PRACĄ
Art. 19
Pracownikom objętym Układem przysługuje:
1. Pracownikom Kompanii Węglowej S.A., z zastrzeżeniem ust. 2, przysługuje specjalne
wynagrodzenie z Karty Górnika według zasad określonych w załączniku nr 4 do Układu.
2. Specjalne wynagrodzenie z Karty Górnika nie przysługuje:
1) osobom kierownictwa kopalń, zakładów górniczych i specjalistycznych jednostek
organizacyjnych Kompanii Węglowej S.A., zatrudnionym na podstawie umowy
o pracę,
2) pracownikom Centrali Kompanii Węglowej S.A.
3. Specjalne wynagrodzenie z Karty Górnika dla pracowników wymienionych w ust. 2
zawarte jest w stawkach wynagrodzenia zasadniczego.
4. Do osób kierownictwa kopalń, zakładów górniczych i specjalistycznych jednostek
organizacyjnych Kompanii Węglowej S.A., zatrudnionych na podstawie umowy
o pracę, zalicza się:
1) Dyrektora kopalni (zakładu górniczego),
2) Naczelnego inżyniera w kopalni (zakładzie górniczym),
3) Zastępcę Dyrektora kopalni (zakładu górniczego),
4) Głównego księgowego w kopalni (zakładzie górniczym),
5) Dyrektora specjalistycznej jednostki organizacyjnej,
6) Zastępcę Dyrektora specjalistycznej jednostki organizacyjnej,
7) Głównego księgowego w specjalistycznej jednostce organizacyjnej.
1. Specjalne wynagrodzenie miesięczne „Karta Górnika”, którego zasady naliczania
i wynagradzania oraz wypłaty określa załącznik nr 4 do Układu.
2. Nagroda jubileuszowa według zasad określonych w załączniku nr 5 do Układu.
3. Nagroda z okazji Dnia Górnika przysługuje według zasad określonych w załączniku
nr 6 do Układu.
3. Nagroda z okazji Dnia Górnika naliczana i wypłacana z uwzględnieniem załącznika nr
6 do Układu oraz tradycyjne „barbórkowe” w ekwiwalencie pieniężnym w wysokości
5% średniego wynagrodzenia krajowego w sektorze przedsiębiorstw (bez nagród
z zysku i nadwyżki bilansowej) obowiązującego w miesiącu październiku roku
w którym świadczenie przysługuje.
1. Dodatkowa nagroda roczna tzw. 14-ta pensja przysługuje według zasad określonych
w załączniku nr 7 do Układu, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Nagroda, o której mowa w ust. 1, nie przysługuje:
- osobom kierownictwa kopalń, zakładów górniczych i specjalistycznych jednostek
organizacyjnych Kompanii Węglowej S.A., będącym pełnomocnikami Zarządu
Kompanii Węglowej S.A., zatrudnionymi na podstawie umowy o pracę,
- dyrektorom biur w Centrali Kompanii Węglowej S.A.
4. Dodatkowa nagroda roczna tzw. 14-ta pensja obliczana i wypłacana zgodnie
z załącznikiem nr 7 do Układu.
5. Pracownikom przysługuje jednorazowa odprawa pieniężna w razie rozwiązania
stosunku pracy w związku z nabyciem prawa do emerytury, świadczenia
przedemerytalnego lub renty z tytułu niezdolności do pracy (stałej, okresowej
i szkoleniowej) – według zasad określonych w załączniku nr 8 do Układu.
5. Jednorazowa
odprawa
pieniężna
w
razie
rozwiązania
stosunku
pracy
w związku z nabyciem prawa do:
- emerytury,
12
- renty z tytułu niezdolności do pracy,
- renty szkoleniowej,
której zasady określa załącznik nr 8 do Układu.
Art. 20
1. Pracownikom jednostek organizacyjnych przysługuje deputat węglowy.
2. Bezpłatny węgiel w naturze bądź w ekwiwalencie pieniężnym przysługuje:
1) emerytom i rencistom,
2) wdowom, wdowcom i sierotom pozostałym po pracownikach oraz emerytach
i rencistach,
3) osobom przebywającym na świadczeniach przedemerytalnych i zasiłkach
przedemerytalnych.
3. Zasady przyznawania deputatu węglowego i wypłacania ekwiwalentu pieniężnego
z tytułu prawa do deputatu węglowego dla pracowników oraz bezpłatnego węgla dla
emerytów, rencistów i innych uprawnionych osób określa załącznik nr 9 do Układu.
Art. 21
1. Pracownikom zatrudnionym pod ziemią, posiadającym co najmniej 3-latni staż pracy
pod ziemią, przysługuje raz w roku kalendarzowym dodatek na przejazd urlopowy.
2. Przez pracowników zatrudnionych pod ziemią rozumie się pracowników zatrudnionych
na stanowiskach wymienionych w załączniku nr 13 do Układu w pozycji I i III.1.
3. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, przysługuje pracownikowi oraz pozostającym na
jego utrzymaniu:
1) współmałżonkowi,
2) dzieciom, których wiek nie przekroczył 25 lat.
4. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, ustala się w wysokości 3 % przeciętnego
miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku
w III kwartale poprzedniego roku na osobę.
5. Dodatek wypłaca się na wniosek pracownika, pod warunkiem wykorzystania przez
niego w danym roku kalendarzowym co najmniej jednego dnia urlopu
wypoczynkowego.
Art. 22
1. Pracownikom posiadającym dzieci uczęszczające do szkoły (począwszy od klasy „0”)
przysługuje w roku kalendarzowym ekwiwalent z tytułu pomocy szkolnych.
2. Pomoc, o której mowa w ust. 1, przysługuje na każde dziecko, którego wiek nie
przekroczył 25 lat spełniające warunki ust. 1.
3. Ekwiwalent, o którym mowa w ust. 1, ustala się w wysokości 10,3 % przeciętnego
miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku
w III kwartale poprzedniego roku na dziecko.
4. W przypadku zatrudnienia obojga rodziców w jednostce organizacyjnej dodatek
przysługuje tylko jednemu.
5. Dodatek przysługuje pracownikowi będącemu w stanie zatrudnienia w dniu
1 sierpnia danego roku lub przebywającemu w tym czasie na świadczeniach
rehabilitacyjnych w związku z wypadkiem przy pracy.
6. Dodatek wypłaca się na podstawie pisemnego oświadczenia pracownika
potwierdzonego firmową pieczątką szkoły i zgodności danych z aktami osobowymi
pracownika. Pieczątka szkoły nie jest wymagana w przypadku uczęszczania dziecka
do szkoły podstawowej i gimnazjalnej.
7. Wypłata dodatku następuje łącznie z wynagrodzeniem za miesiąc lipiec.
13
Art. 23
Treść nieuzgodniona:
Za
wypracowanie
zysku,
pracownikom będą przyznawane
nagrody
i prowizje. Szczegółowe zasady wypłaty nagród i prowizji ustalają odrębnie
strony Układu.
Art. 24
Treść nieuzgodniona:
Zasady
oraz
tryb
przyznawania,
obliczania
wyrównawczych określa zał. nr 10 do Układu.
i
wypłacania
rent
Art. 25
Pracownikom powołanym do odbycia zasadniczej służby wojskowej przysługuje
odprawa pieniężna, w wysokości dwutygodniowego wynagrodzenia obliczonego jak
ekwiwalent za urlop wypoczynkowy, wynikająca z ustawy o powszechnym obowiązku
obrony Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 26
Strony Układu w ramach wzajemnych uzgodnień mogą przyznać pracownikom inne
składniki wynagrodzenia lub świadczenia pieniężne bądź rzeczowe nie objęte Układem
a wynikające z przepisów ogólnokrajowych lub też w wyniku odrębnych
porozumień pomiędzy stronami Układu.
Art. 27
1. Członkom rodziny pracownika zmarłego w następstwie wypadku przy pracy lub
choroby zawodowej przysługuje odprawa pośmiertna w wysokości 15-to
krotnego miesięcznego wynagrodzenia, niezależnie od odprawy pośmiertnej
przysługującej na podstawie przepisów Kodeksu pracy i odprawy z ubezpieczenia
wypadkowego.
2. Wynagrodzenie stanowiące podstawę wymiaru odprawy oblicza się jak wynagrodzenie
za urlop wypoczynkowy w wymiarze 26 dni.
3. Za członków rodziny uprawnionych do otrzymania odprawy pośmiertnej, o której
mowa w ust.1 uważa się:
1) małżonka,
2) dzieci własne, drugiego małżonka i przysposobione,
3) innych członków rodziny spełniających warunki wymagane do uzyskania renty
rodzinnej
w
myśl
przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych,
4) rodziców, macochę oraz ojczyma, jeżeli brak jest osób określonych
w pkt 1, 2 i 3,
5) rodzeństwo i osobę pozostającą w trwałym związku pozamałżeńskim, jeżeli:
a) brak jest osób określonych w pkt 1, 2, 3, 4 oraz
b) ustalone zostało, wyrokiem lub ugodą sądową, prawo do alimentów ze
strony pracownika.
4. Odprawa pośmiertna przysługuje w wysokości określonej w ust. 1 i 2 niezależnie od
liczby uprawnionych osób.
5. W przypadku, gdy do odprawy pośmiertnej są uprawnione dwie lub więcej osób,
wówczas odprawę dzieli się w równych częściach pomiędzy wszystkich uprawnionych.
Art. 28
1. W
razie
śmierci pracownika w następstwie wypadku przy pracy lub choroby
zawodowej, jednostka organizacyjna jest zobowiązana
wypłacać
zaliczkowo
pozostałym po nim członkom rodziny, wymienionym w art. 27 ust. 3 pkt 1, 2
14
i 3, taką kwotę miesięcznie jaką pozostali po nim członkowie rodziny otrzymaliby
jako rentę rodzinną, do czasu przyznania tej renty.
2. Zaliczkę, o której mowa w ust. 1 wypłaca się na wniosek uprawnionego, zgodnie
z zawartą ugodą określającą wysokość i tryb wypłaty zaliczki oraz warunki jej zwrotu.
3. W razie śmierci pracownika w następstwie wypadku przy pracy jednostka
organizacyjna jest zobowiązana do poniesienia bezpośrednich kosztów pogrzebu,
niezależnie od innych świadczeń przysługujących rodzinie zmarłego. W ramach
kosztów pogrzebowych, jednostka organizacyjna zobowiązana jest do pokrycia
kosztów nagrobka według przedłożonego rachunku z tym, że nie więcej niż 5-cio
krotność minimalnego wynagrodzenia krajowego.
4. Obowiązek powiadomienia rodziny pracownika w razie wypadku śmiertelnego
spoczywa na kierowniku jednostki organizacyjnej.
5. W razie wypadku przy pracy powodującego śmierć pracownika po dniu wejścia
w życie niniejszego przepisu, pracodawca zobowiązany jest przyjąć jednego
z najbliższych członków rodziny do pracy pod ziemią lub w zakładzie przeróbki
mechanicznej węgla. Przez najbliższego członka rodziny należy tutaj rozumieć osobę
w pierwszym stopniu pokrewieństwa lub powinowactwa w stosunku do zmarłego.
Art. 29
Treść nieuzgodniona:
Zasady gospodarowania i zakres dysponowania bezosobowym funduszem
wynagrodzeń w zakładach pracy ustalają kierownicy tych zakładów wraz
z działającymi w nich organizacjami związkowymi w trybie odrębnych
porozumień.
15
ROZDZIAŁ V
BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY
Art. 30
1. Zakład pracy zobowiązany jest do zapewnienia pracownikom bezpiecznych
i higienicznych warunków pracy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa;
Kodeksu Pracy, Prawo Geologiczne i Górnicze oraz innymi przepisami obowiązującymi
w tym zakresie.
2. Opieka zdrowotna pracownika:
1) pracownik na własny wniosek potwierdzony przez służby BHP ma prawo do
poszerzonych badań lekarskich wynikających z jego środowiska pracy,
2) pracodawca zobowiązany jest zapewnić wykonanie badań lekarskich zgodnie z
odrębnymi przepisami,
3) w szczególnie uzasadnionych przypadkach, na wniosek Komisji ds. BHP,
pracodawca jest zobowiązany rozszerzyć pakiet badań okresowych.
4) badania okresowe i kontrolne pracownik przeprowadza w godzinach pracy,
5) koszty związane z badaniami określonymi w pkt 1, 2 i 3 ponosi pracodawca.
3. Pracownik po przepracowaniu 10 lat w górnictwie:
1) który uległ wypadkowi przy pracy,
2) zatrudniony w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, który jest
zagrożony albo nabył chorobę zawodową lub nabył chorobę pozostającą w związku
przyczynowym z charakterem wykonywanej pracy,
ma prawo do płatnego urlopu zdrowotnego w wymiarze 15 dni roboczych na leczenie
sanatoryjne lub wczasy profilaktyczno-lecznicze, jeżeli zakład opieki zdrowotnej
sprawujący opiekę lekarską nad zdrowiem pracownika, wyda orzeczenie o potrzebie
takiego leczenia.
4. Urlop zdrowotny, o którym mowa w ust. 3, może zostać udzielony nie częściej niż raz
na 5 lat.
5. Pracodawca nie może rozwiązać umowy o pracę z powodu niezdolności pracownika do
świadczenia pracy z powodu wypadku przy pracy lub nabytej choroby wynikającej z
jego środowiska pracy, jeżeli stan zdrowia pracownika umożliwia pracę na innym
stanowisku,
6. Jeżeli przeniesienie pracownika do innej pracy z przyczyn, o których mowa w ust. 5,
powoduje obniżenie wynagrodzenia, pracownikowi przysługuje od dnia przeniesienia
dodatek wyrównawczy wypłacany do czasu osiągnięcia stanu zdrowotnego
pozwalającego na wykonywanie pracy na poprzednim stanowisku, nie dłużej jednak
niż przez 9 miesięcy,
Treść nieuzgodniona:
7. Pracodawca zatrudni byłych pracowników, którzy utracili prawo do
pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy
pracy lub chorobą zawodową. W uzasadnionych przypadkach pracodawca
zatrudni byłych pracowników, którzy utracili prawo do pobierania renty z
tytułu niezdolności do pracy spowodowanej chorobą pozostającą w związku
przyczynowym z charakterem wykonywanej pracy, na stanowisku
zajmowanym
przed
przejściem
na
rentę,
względnie
na
innym
zaproponowanym przez pracodawcę stanowisku. (przepis może wejść w
życie nie wcześniej niż z dniem 1.01.2007r.)
8. Pracodawca zobowiązany jest do zapewnienia środków
niezbędnych do
zabezpieczenia szczególnej opieki nad pracownikami, którzy ulegli wypadkom przy
pracy lub w drodze do i z pracy a także pracownikom, którzy ulegli nagłemu
zachorowaniu w pracy.
9. W każdej jednostce organizacyjnej, w której wykonywane są prace pod ziemią
istnieje obowiązek funkcjonowania izby opatrunkowej obsługiwanej na każdej zmianie
16
przez wykwalifikowany personel i do zapewnienia całodobowych dyżurów lekarskich.
Izba musi być wyposażona we właściwy sprzęt oraz leki niezbędne do udzielenia
pierwszej pomocy. Nadzór nad prawidłowym funkcjonowaniem izby opatrunkowej
sprawuje pracodawca poprzez dział BHP.
10. Pracodawca poprzez nadzór służb BHP zobowiązany jest do zatrudnienia na każdej
zmianie, w każdym oddziale dołowym i zakładzie przeróbki mechanicznej węgla
sanitariusza uprawnionego do udzielania pierwszej pomocy.
Art. 31
1. Szkolenia w dziedzinie BHP należy prowadzić zgodnie z odrębnymi przepisami.
2. Szkolenia w dziedzinie BHP odbywają się w czasie pracy i na koszt zakładu pracy.
3. Pozostałe szkolenia i kursy wynikające z potrzeb zakładu pracy, na które pracownik
kierowany jest przez pracodawcę, odbywają się na koszt zakładu pracy i w miarę
możliwości w czasie pracy. Powyższe dotyczy również wszelkich egzaminów
związanych ze sprawdzaniem kwalifikacji oraz nadawaniem upoważnień i uprawnień
do obsługi stanowisk, pełnienia funkcji w ruchu zakładu górniczego.
Art. 32
1. Jednostka organizacyjna zobowiązana jest do bezpłatnego zapewnienia pracownikom:
1) odzieży roboczej i sprzętu ochrony osobistej – przed dopuszczeniem do pracy,
2) prania, naprawiania, odkażania, suszenia i odpylania odzieży ochronnej i roboczej
– na każde żądanie pracownika. W przypadku braku możliwości zapewnienia
prania i naprawy odzieży roboczej, pracownik pierze i naprawia ją we własnym
zakresie i wówczas otrzymuje bezpłatnie środki do prania lub stosowny
ekwiwalent pieniężny. Nie może być przekazana do prania odzież skażona
substancjami chemicznymi lub bakteriologicznymi,
3) odpowiedniej ilości środków czystości.
2. Szczegółowe normy i zasady wydawania odzieży roboczej, ochronnej, środków
ochrony osobistej oraz środków czystości określa zakładowa tabela przydziału,
zatwierdzona przez Dyrektora, w porozumieniu z organizacjami związków
zawodowych i Zakładowym Społecznym Inspektorem Pracy.
3. Oceny jakości i przydatności środków wymienionych w ust. 1 dokonuje powołana
przez strony Układu Komisja do Spraw Problemów BHP przy KW S.A. lub komisja ds.
BHP w zakładzie pracy.
4. Pracodawca zobowiązany jest do przydzielenia pracownikowi odpowiednio
wyposażonego i zabezpieczonego miejsca na przechowywanie odzieży własnej,
roboczej, ochronnej i sprzętu ochrony osobistej oraz narzędzi pracy.
5. W przypadku niezawinionej przez pracownika kradzieży odzieży i innych przedmiotów
pozostawionych w łaźni zgodnie z zasadami określonymi w Regulaminie pracy,
pracodawca zobowiązany jest zwrócić pracownikowi równowartość przedmiotów,
które stanowiły jego własność, a w zamian za przedmioty stanowiące własność
zakładu pracy wydać zamienne.
6. Pracodawca zobowiązany jest do bezpłatnego przydzielania i wydawania pracownikom
niezbędnych narzędzi pracy zgodnie z wykonywaną pracą oraz do ich naprawy
i zapewnienia miejsca do ich przechowywania. Zużyte narzędzia wymienienia się na
nowe za zwrotem zużytych.
7. W przypadku udokumentowanego, zawinionego przez pracownika zniszczenia lub
utraty narzędzi, pracodawca ma prawo żądać zwrotu ich równowartości.
Art. 33
Treść nieuzgodniona:
1. Pracodawca zapewni pracownikom zatrudnionym w warunkach szkodliwych
i uciążliwych wydanie talonów towarowych na produkty do sporządzenia
posiłków profilaktycznych.
2. Stanowiska
pracy,
na
których
pracownikom
przysługują
posiłki
profilaktyczne i napoje lub ich zamienniki, oraz tryb ich wydawania określa
17
kierownik zakładu pracy w porozumieniu z organizacjami związkowymi
i Zakładowym Społecznym Inspektorem Pracy działającymi w zakładzie
pracy w odrębnym trybie.
3. Określa się wartość cenową posiłku profilaktycznego lub zamiennika na
poziomie 1 %, zaś mleka (0,5 litra) na poziomie 0,3% minimalnego
wynagrodzenia krajowego.
Art. 34
1. W
zakładzie
pracy
funkcjonuje
Społeczna
Inspekcja
Pracy
zgodnie
z obowiązującą ustawą o Społecznej Inspekcji Pracy.
2. Społeczną inspekcję pracy, o której mowa w ust. 1, tworzą:
a) zakładowy społeczny inspektor pracy – dla całego zakładu pracy,
b) oddziałowi społeczni inspektorzy pracy – dla poszczególnych oddziałów,
c) grupowi społeczni inspektorzy pracy – dla komórek organizacyjnych oddziałów.
3. Organizacje związkowe dostosowują organizację społecznej inspekcji pracy do potrzeb
wynikających ze struktury organizacyjnej zakładu pracy.
4. Rolą społecznej inspekcji pracy w jednostce organizacyjnej jest kontrola wszystkich
stanowisk pracy pod kątem BHP i prawa pracy.
5. Społeczny inspektor pracy ma prawo wstrzymać pracę na stanowisku, na którym
występują zagrożenia zdrowia i życia pracowników.
6. Zakładowym Społecznym Inspektorem Pracy może być pracownik danego zakładu
pracy, który jest członkiem związku zawodowego i nie zajmuje stanowiska
kierowniczego w zakładzie.
7. Organizatorem wyborów społecznych inspektorów pracy są organizacje związkowe
działające w zakładzie pracy. Kadencja Zakładowego Społecznego Inspektora Pracy
trwa 4 lata.
8. Tryb powołania i odwołania społecznych inspektorów pracy, określa regulamin
wyborów ustalony przez organizacje związkowe działające w zakładzie pracy.
9. Oddziałowy społeczny inspektor pracy zobowiązany jest do przeprowadzenia raz
w miesiącu inspekcji stanowisk pracy w swoim oddziale pod kątem BHP.
a) Oddziałowy Społeczny Inspektor Pracy w dniu kontroli jest zwolniony ze
świadczenia pracy na swoim stanowisku pracy i zachowuje prawo do
wynagrodzenia wynikającego z charakteru jego stanowiska pracy,
b) Wyniki z przeprowadzonej kontroli są odnotowane w oddziałowej książce uwag
i zaleceń,
c) W uzasadnionych przypadkach, Zakładowy Społeczny Inspektor Pracy może
wystąpić
do
Kierownika
zakładu
pracy
z
wnioskiem
o oddelegowanie na określony czas Oddziałowego Społecznego Inspektora Pracy.
10. Kierownik zakładu pracy nie może wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o pracę z
pracownikiem pełniącym funkcję Zakładowego Społecznego Inspektora Pracy w czasie
trwania mandatu oraz w okresie rok po jego wygaśnięciu, z wyjątkiem sytuacji
wymienionych w art. 52 Kodeksu pracy. Szczegółowe zasady wynagradzania
Zakładowego Społecznego Inspektora Pracy ustala Dyrektor w porozumieniu
z organizacjami związkowymi działającymi w zakładzie pracy.
11. Pracodawca zobowiązany jest zapewnić społecznym inspektorom pracy odpowiednie
warunki realizacji ich zadań. Koszty związane z działalnością społecznej inspekcji
pracy ponosi zakład pracy.
12. Społeczni
inspektorzy
pracy
powinni
wykonywać
swoje
czynności
w godzinach pracy z prawem do wynagrodzenia.
13. W przypadku stwierdzenia zagrożenia zdrowia i życia pracownika Zakładowy
Społeczny Inspektor Pracy zobowiązany jest do podjęcia stosownych działań oraz
poinformowania organów nadzoru i kontroli warunków pracy.
14. Kto działając w imieniu zakładu pracy narusza przepisy Ustawy o Społecznej Inspekcji
Pracy, a w szczególności uniemożliwia działalność Społecznego Inspektora Pracy,
podlega karze grzywny zgodnie z ustawą. Tej samej karze podlega ten, kto nie
wykonuje zaleceń Zakładowego Społecznego Inspektora Pracy. Orzekanie następuje
18
na podstawie wniosku pochodzącego od Inspektora Pracy w trybie określonym
w dziale VII Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczeniach.
15. Kierownik zakładu pracy, poprzez dział BHP, zobowiązany jest wspólnie z działającymi
w zakładzie pracy organizacjami związkowymi oraz ZSIP do przeprowadzenia dwa
razy w roku przeglądu warunków pracy pracowników.
Art. 35
Treść nieuzgodniona:
1. W przypadku rozbieżności stanowisk członków zespołu powypadkowego,
powołanego na podstawie odrębnych przepisów, pracodawca przed
ustaleniem treści „protokołu powypadkowego” zasięgnie opinii specjalistów
oraz wskazanych przez pracowników-uczestników wypadku, organizacji
związkowych.
2. Przy wydawaniu wewnętrznych regulacji w dziedzinie BHP pracodawca
wykorzysta istniejące ustalenia i wnioski Komisji do Spraw Problemów BHP
dotyczących tych regulacji.
19
ROZDZIAŁ VI
WYNAGRODZENIE ZA PRACĘ
Art. 36
1. Pracownikom przysługuje wynagrodzenie za pracę wykonaną w oznaczonym terminie,
zgodnie z warunkami technicznymi i innymi wymogami określonymi w Układzie,
Regulaminie pracy i w odrębnych przepisach.
2. Za czas pracy pod ziemią, o którym mowa w Rozdziale II art. 7 ust. 3 i 6 przysługuje
wynagrodzenie jak za 8-mio godzinny dzień pracy.
Art. 37
1. Pracownikom
zatrudnionym
na
stanowiskach
robotniczych
przy
robotach
zaszeregowanych do wyższej kategorii od kategorii osobistego zaszeregowania
przysługuje wynagrodzenie obliczone wg stawki odpowiadającej kategorii
zaszeregowania wykonywanej roboty.
2. Pracownikom
zatrudnionym
na
stanowiskach
robotniczych
przy
robotach
zaszeregowanych do niższej kategorii od kategorii osobistego zaszeregowania
przysługuje wynagrodzenie obliczone wg stawki odpowiadającej kategorii osobistego
zaszeregowania.
Art. 38
1. Pracownikom zatrudnionym pod ziemią przesuniętym do pracy na powierzchni ze
względu na stan zdrowia, na podstawie orzeczenia lekarskiego, nie pobierającym
emerytury lub renty przysługuje wynagrodzenie zasadnicze według stawki:
Treść nieuzgodniona:
1) nie niżej niż w [XII] kategorii zaszeregowania dla pracowników zatrudnionych na
stanowiskach robotniczych na powierzchni,
2) w najwyższej kategorii zaszeregowania przewidzianej dla danego stanowiska
w przypadku zatrudnionych na stanowiskach nierobotniczych.
2. Prawo do kategorii zaszeregowania, o której mowa w ust. 1, przysługuje
pracownikom, którzy przepracowali pod ziemią, co najmniej 10 lat oraz bez względu
na okres zatrudnienia, jeśli niezdolność do pracy pod ziemią powstała wskutek
choroby zawodowej lub wypadku przy pracy.
Art. 39
Treść nieuzgodniona:
1. Pracownikom przysługuje wynagrodzenie za czas nie wykonywania pracy,
jeśli był gotów do jej wykonania, a przeszkody w wykonaniu pracy wystąpiły
ze strony zakładu pracy.
2. W razie przestoju bezpośredni przełożony powinien powierzyć pracownikowi
inną odpowiednią pracę, za której wykonanie przysługuje wynagrodzenie
przewidziane za tę pracę, nie niższe od określonego w ust. 3
3. Za czas niezawinionego przez pracownika przestoju, jeżeli nie wyznaczono
mu innej pracy zastępczej – przysługuje wynagrodzenie w wysokości:
- 100% płacy zasadniczej określonej stawki osobistego zaszeregowania,
4. Przez wynagrodzenie wynikające z osobistego zaszeregowania rozumie się
wynagrodzenie, na które składa się płaca zasadnicza,
Karta Górnika
i deputat węglowy.
5. Jeżeli pracodawca nie wykonuje obowiązków wynikających z art. 94 ust. 2
Kodeksu pracy wynagrodzenie pracodawcy nie przysługuje.
20
Art. 40
1. Praca wykonywana ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy, a także praca
wykonywana ponad przedłużony dobowy wymiar czasu pracy, wynikający
z obowiązującego pracownika systemu i rozkładu czasu pracy, stanowi pracę
w godzinach nadliczbowych. Praca w godzinach nadliczbowych jest dopuszczalna
w razie:
1) konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia
ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii,
2) szczególnych potrzeb zakładu pracy – w uzgodnieniu z organizacjami
związkowymi.
2. Przepisu ust. 1 pkt. 2 nie stosuje się do pracowników zatrudnionych na stanowiskach
pracy, na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń lub
natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia.
3. Liczba godzin nadliczbowych przepracowanych w związku z okolicznościami
określonymi w ust. 1 pkt 2 nie może przekroczyć dla poszczególnego pracownika 150
godzin w roku kalendarzowym.
4. Za pracę w godzinach nadliczbowych w dniach od poniedziałku do piątku
pracownikowi przysługuje oprócz normalnego wynagrodzenia dodatek za pracę w
godzinach nadliczbowych lub czas wolny płatny.
5. Za pracę w dniach wolnych od pracy pracownikowi przysługuje oprócz normalnego
wynagrodzenia dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych lub dzień wolny płatny.
Do czasu osiągnięcia limitu, o którym mowa w ust. 3, za przepracowaną sobotę dzień
wolny płatny udzielany jest wyłącznie na wniosek pracownika.
6. Do limitu godzin nadliczbowych określonego w ust. 3 wlicza się pracę wykonywaną
ponad ustaloną w art. 7 normę czasu pracy, za którą wypłacono pracownikowi
wynagrodzenie.
Art. 41
1. Zakład pracy zobowiązany jest do prowadzenia szczegółowej ewidencji godzin
nadliczbowych poszczególnych pracowników.
Treść nieuzgodniona:
2. Za pracę w godzinach nadliczbowych oprócz normalnego wynagrodzenia
przysługuje dodatek w wysokości:
1) 50% stawki godzinowej wynikającej z osobistego zaszeregowania lub
zaszeregowania roboty – za pracę w dwóch pierwszych godzinach
nadliczbowych,
2) 100% stawki godzinowej wynikającej z osobistego zaszeregowania lub
zaszeregowania roboty – za pracę w dalszych godzinach nadliczbowych
oraz w godzinach nadliczbowych przypadających w porze nocnej,
niedzielę, święta i innych dniach wolnych od pracy.
3. Wynagrodzenie za dzień wolny udzielony na podstawie art. 40 ust. 5
przysługuje w wysokości 50 % wynagrodzenia obliczonego jak za urlop.
Art. 42
1. Pracownik powinien wykorzystać dzień wolny, o którym mowa w art. 40 ust. 5
w terminie uzgodnionym z bezpośrednim przełożonym do końca okresu
rozliczeniowego.
2. Odpowiedzialnymi za prawidłowe udzielanie pracownikom płatnych wolnych dni
w tygodniu, w zamian za przepracowane niedziele, święta, soboty i inne dni ustawowo
wolne od pracy są kierownicy oddziałów (działów).
3. Jeżeli pracownik nie wykorzystał przysługującego mu wolnego płatnego dnia
w ustalonym terminie, wówczas należy pracownikowi wypłacić dodatek w kwocie
100% stawki osobistego zaszeregowania lub zaszeregowania roboty za dany
przepracowany dzień wolny od pracy przy najbliższej wypłacie wynagrodzenia.
21
4. Pracownikom zatrudnionym na stanowiskach kierowniczych nie przysługuje oddzielne
wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych za wyjątkiem przypadków
wynikających z art. 1514 Kodeksu pracy.
5. Praca w godzinach nadliczbowych oraz w niedzielę, święta i soboty lub w innych
dniach wolnych od pracy, odbywa się na zasadach pełnej dobrowolności
w uzgodnieniu z bezpośrednim przełożonym,
za wyjątkiem prac związanych
z koniecznością prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia
ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska.
Art. 43
1. Pracownikom przysługuje dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w porze
nocnej w wysokości 30 % stawki godzinowej wynikającej z najniższej kategorii tabeli
stawek wynagrodzenia zasadniczego dla stanowisk robotniczych, odpowiednio dla
zatrudnionych pod ziemią i na powierzchni, nie więcej niż za 8 godzin.
2. Za pracę na zmianie, której co najmniej trzy godziny przypadają w porze nocnej
dodatek, o którym mowa w ust. 1, wypłaca się za wszystkie przepracowane godziny,
ale nie więcej niż za 8 godzin.
Art. 44
Za czas niezdolności do pracy z powodu choroby
wynagrodzenie określone w załączniku nr 11 do Układu.
pracownikom
przysługuje
Art. 45
1. Pracownicy zatrudnieni w poszczególnych jednostkach organizacyjnych wynagradzani
są według jednej z następujących form wynagradzania:
- zadaniowej,
- akordowej,
- akordowo-premiowej,
- udziałem procentowym od zarobku górnika w przodku,
- czasowo-premiowej,
- innej (np. ryczałtowej).
2. Decyzję o zastosowaniu dla określonej grupy pracowników odpowiedniej formy
wynagradzania podejmują kierownicy zakładu pracy w uzgodnieniu z działającymi
w tych zakładach organizacjami związkowymi przy równoczesnym szczegółowym
uzgodnieniu zasad i regulaminów stosowania tak wybranej formy wynagradzania.
3. Szczegółowe zasady premiowania ustala się w wewnętrznym regulaminie
premiowania ustalonym przez kierownika jednostki organizacyjnej w porozumieniu z
organizacjami związkowymi działającymi w tej jednostce z uwzględnieniem ramowych
zasad premiowania określonych w załączniku nr …. do Układu.
Art. 46
1. Ustala się tabele stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiące załącznik nr 12 do
Układu.
1. Wprowadza się tabele stawek wynagrodzenia zasadniczego dla pracowników
zatrudnionych na stanowiskach:
- robotniczych pod ziemią,
- robotniczych na powierzchni,
- inżynieryjno-technicznych pod ziemią,
- inżynieryjno-technicznych na powierzchni,
- administracyjno-biurowych,
- osób kierownictwa samodzielnych jednostek organizacyjnych KW S.A., będących
pełnomocnikami Zarządu KW S.A. oraz pracowników zatrudnionych w Centrali
KW S.A.
22
2. Tabele stawek wynagrodzenia zasadniczego, wymienione w ust. 1, stanowią załącznik
nr 12 do Układu.
3. Tabele stawek wynagrodzenia zasadniczego ustala się przyjmując, że rozpiętość
stawek tych wynagrodzeń wyrażona stosunkiem stawki w najniższej kategorii
zaszeregowania do stawki w najwyższej kategorii zaszeregowania nie może być
mniejsza niż:
Treść nieuzgodniona:
- 1 : 1,6 w tabelach dla stanowisk robotniczych,
-
1 : 3,0 w tabelach dla stanowisk nierobotniczych.
Treść nieuzgodniona:
4. Analizę i zwiększenie stawek wynagrodzeń zasadniczych we wszystkich
kategoriach stosowanych tabel stawek wynagrodzeń zasadniczych,
przeprowadzają strony Układu w okresach nie dłuższych niż 1 rok, na
podstawie średniego wynagrodzenia krajowego w sektorze przedsiębiorstw
(bez wypłat nagród z zysku i nadwyżki bilansowej) obowiązującego
w grudniu poprzedzającego rok, w którym analiza i zwiększenie następuje
przy czym:
stawki płac zasadniczych w najniższych kategoriach stosowanych tabel płac
dla pracowników:
zatrudnionych pod ziemią,
- w zakładzie przeróbki mechanicznej węgla oraz,
- pozostałych pracowników na powierzchni,
nie może być niższa niż 50% najniższego wynagrodzenia określonego
w art. 3 ust. 13 Układu.
5. Do wyliczenia dniówkowej stawki płac zasadniczych przyjmuje się dzielnik
21 a dla wyliczenia stawki godzinowej dzielnik 168.
Art. 47
1. Ustala się taryfikator kwalifikacyjny, stanowiący załącznik nr 13 do Układu.
1. Zaszeregowanie pracowników do poszczególnych kategorii dokonuje się na podstawie
taryfikatora dla stanowisk robotniczych i nierobotniczych, stanowiącego załącznik
nr 13 do Układu.
2. Decyzję o przyznaniu – określonej kategorii zaszeregowania podejmują:
1) Prezes Zarządu Kompanii Węglowej (lub jego zastępca) dla kierownika zakładu
pracy i jego zastępców,
2) Kierownik zakładu pracy dla pracowników tego zakładu wg zasad określonych
w art. 48.
Art. 48
1. Decyzję o przeszeregowaniu i awansowaniu pracowników podejmuje kierownik
zakładu pracy na wniosek bezpośredniego przełożonego, który zaopiniowała
organizacja związkowa.
2. Szczegółowe
zasady
i
tryb
awansowania
oraz
przeszeregowania
pracowników
ustala
kierownik
zakładu
pracy
w
porozumieniu
z organizacjami związkowymi działającymi w tym zakładzie z uwzględnieniem
następujących kryteriów:
- kwalifikacje zawodowe,
- wywiązywanie się z powierzonych zadań i czynności,
- dbałość o dobro zakładu,
- zdolności organizatorskie i przejawianie własnej inicjatywy,
- staż pracy,
- dotychczasowy przebieg pracy.
23
3. W stosunku do pracowników na stanowiskach kierowniczych i samodzielnych
dokonywany jest corocznie przegląd kadrowy w trybie i na zasadach określonych
przez kierownika zakładu pracy,
4. Awans lub przeszeregowanie nastąpić może z inicjatywy bezpośredniego
przełożonego, przy uwzględnieniu zasad określonych w ust. 1.
5. Sprawy związane z przeszeregowaniem i awansowaniem są koordynowane przez dział
dyrektora ds. pracy.
Art. 49
Treść nieuzgodniona:
1. Wprowadza się kategorię 9 i 10 osobistego zaszeregowania dla górnika,
cieśli górniczego oraz ślusarza i elektryka wg następujących kryteriów:
1) kategoria 9 dla górnika, cieśli górniczego oraz ślusarza i elektryka ze
stażem pracy min. 15 lat po przepracowaniu 1 500 dne (tzw.
półtorakrotnych) w tym okresie,
2) kategorię 10 dla górnika, cieśli górniczego oraz ślusarza i elektryka ze
stażem pracy min. 20 lat po przepracowaniu 2 500 dne (tzw.
półtorakrotnych) w tym okresie.
2. Do dniówek dne zalicza się także dne przepracowane w innych kopalniach i
zakładach górniczych, po przedłożeniu odpowiedniej dokumentacji przez
pracownika.
3. Kategoria 9 i 10 winna być przyznawana bez względu na aktualne
zaszeregowanie i bez względu na aktualnie wykonywaną pracę pod ziemią.
4. Przez staż pracy rozumie się lata przepracowane pod ziemią.
Art. 50
Treść nieuzgodniona:
1. Wprowadza się następujące warunki przyznawania kategorii osobistego
zaszeregowania dla górnika, cieśli górniczego oraz ślusarza i elektryka, a nie
spełniających kryteriów określonych w Art. 49 - przyznaje się kategorię 9
górnikowi i cieśli górniczemu posiadającym 20-letni staż pracy pod ziemią
oraz ww. kwalifikacje.
2. Wprowadza się następujące zasady przeszeregowania dla pozostałych
pracowników:
1) pracownikom zatrudnionym pod ziemią na stanowiskach starszego
ślusarza, elektryka,
hydraulika maszyn i urządzeń
górniczych,
elektromontera – kierującym zespołem pracowników przyznaje się 11
kat. osobistego zaszeregowania po 2 latach od uzyskania 10 kat. a w
przypadku stażu powyżej 20 lat pracy pod ziemią wg zasad jak w pkt. 2,
2) dla pozostałych pracowników na stanowiskach robotniczych:
- po 20-tu latach pracy pod ziemią,
- po 30-tu latach pracy na powierzchni,
przyznaje się jedną kategorię powyżej określonej w taryfikatorze dla
danego stanowiska, o ile od ostatniego przeszeregowania upłynął 1 rok.
3) dla pracowników dozoru ruchu, dyspozytorów ruchu i metanometrii:
- po 20-tu latach pracy pod ziemią,
- po 30-tu latach pracy na powierzchni,
przyznaje się jedną kategorię wyżej niż określona w taryfikatorze dla
danego stanowisk, o ile od ostatniego przeszeregowania upłynęły 2 lata.
3. Górnikowi przodowemu przy niebezpiecznej przebudowie przyznaje się
kategorię 11 za wykonywaną pracę.
24
Art. 51
W ramach funduszu wynagrodzeń, pracownikom zakładu pracy mogą być wypłacane
dodatkowe kwoty. Decyzję o wypłacie podejmuje kierownik zakładu pracy po uprzednim
uzgodnieniu zasad oraz wysokości kwot z działającymi w zakładzie pracy organizacjami
związkowymi.
Art. 52
Zasady wynagradzania pracowników będących członkami drużyn ratowniczych oraz
pracowników biorących udział w akcji ratowniczej wraz z odpowiednimi dodatkami
określa załącznik nr 14 do Układu.
Art. 53
Pracownikom zatrudnionym w warunkach szkodliwych dla zdrowia, uciążliwych oraz
niebezpiecznych przysługują dodatki w wysokości obliczonej według zasad określonych
w załączniku nr 15 do Układu.
1. Każda jednostka organizacyjna Kompanii Węglowej S.A. zobowiązana jest do:
1) bieżącej aktualizacji wykazu stanowisk pracy szkodliwych dla zdrowia, uciążliwych
oraz niebezpiecznych,
2) prowadzenia bieżącej ewidencji pracowników zatrudnionych w warunkach
szkodliwych i uciążliwych w rozbiciu na poszczególne rodzaje i stopnie narażenia.
2. Pracownikom zatrudnionym w warunkach szkodliwych dla zdrowia, uciążliwych oraz
niebezpiecznych przysługują dodatki w wysokości obliczonej wg zasad określonych
w załączniku nr 15 do Układu.
3. Dodatek przysługuje w zależności od stopnia, któremu jest przypisany.
4. Przy zbiegu uprawnień do kilku dodatków, pracownikowi przysługuje ich suma.
Treść nieuzgodniona:
5. Analizę i zmianę wysokości dodatków
w okresach nie dłuższych niż 12 miesięcy.
przeprowadzają
strony
Układu
Art. 54
Pracownikom posiadającym uprawnienia sanitariusza za czas pełnienia funkcji
sanitariusza związanej z koniecznością pobrania torby sanitarnej przysługuje dodatek
w wysokości 12 % stawki dniówkowej wynikającej z najniższej kategorii tabeli stawek
wynagrodzenia zasadniczego dla stanowisk robotniczych, odpowiednio dla zatrudnionych
pod ziemią i na powierzchni.
1. Pracownikom posiadającym uprawnienia sanitariusza za czas pełnienia funkcji
sanitariusza związanej z koniecznością pobrania torby sanitarnej przysługuje dodatek
w wysokości 10 % stawki dniówkowej wynikającej z najniższej kategorii tabeli stawek
wynagrodzenia zasadniczego dla stanowisk robotniczych, odpowiednio dla
zatrudnionych pod ziemią i na powierzchni.
2. Pracowników zatrudnionych na powierzchni pobierających torbę sanitarną wyznacza
kierownik zakładu pracy.
Art. 55
Instruktorom szkolącym pracowników nowoprzyjętych lub uczniów za każdy dzień
pełnienia tej funkcji przysługuje za każdego z tych szkolonych dodatek w wysokości 5 %
stawki dniówkowej wynikającej z najniższej kategorii tabeli stawek wynagrodzenia
zasadniczego dla stanowisk robotniczych, odpowiednio dla zatrudnionych pod ziemią i na
powierzchni, przy czym instruktor nie może mieć jednorazowo więcej niż trzech
szkolonych.
25
Art. 56
Pracownikom pełniącym dyżury domowe przysługuje dodatkowe wynagrodzenie według
zasad określonych w załączniku nr 16 do Układu.
Dodatkowe wynagrodzenie za pełnienie dyżurów domowych określa załącznik nr 16 do
Układu.
Art. 57
1. Pracownikowi pełniącemu funkcję przodowego lub brygadzisty za każdy dzień
pełnienia tej funkcji przysługuje dodatek w wysokości:
1) w przodkach i na niebezpiecznych przebudowach - 12 %,
2) w pozostałych robotach pod ziemią i na powierzchni - 10 %,
stawki dniówkowej wynikającej z najniższej kategorii tabeli stawek wynagrodzenia
zasadniczego dla stanowisk robotniczych, odpowiednio dla zatrudnionych pod ziemią
i na powierzchni.
2. Przez pełnienie funkcji przodowego lub brygadzisty rozumie się kierowanie zespołem
co najmniej dwóch osób pod ziemią lub czterech osób na powierzchni, łącznie
z przodowym lub brygadzistą.
3. Górnikom strzałowym za każdy dzień pobrania materiałów wybuchowych przysługuje
dodatek w wysokości 12 % stawki dniówkowej wynikającej z najniższej kategorii
tabeli stawek wynagrodzenia zasadniczego dla stanowisk robotniczych pod ziemią.
Art. (...)
Treść nieuzgodniona:
W przypadku stwierdzenia, że wydatkowano środki na wynagrodzenia w
wysokości przekraczającej możliwości finansowe Kompanii, albo gdy takie
przekroczenie zagraża, Zarząd Kompanii, po zasięgnięciu opinii zakładowych
organizacji związkowych, będących stroną Układu, może:
1) stosownie do potrzeb ograniczyć lub wstrzymać uruchomianie ruchomych
części środków na wynagrodzenia,
2) w granicach obowiązujących przepisów podjąć inne przedsięwzięcia dla
przywrócenia równowagi finansowej.
Art. (…)
1. Wynagrodzenie rozliczane w okresach miesięcznych jest wypłacane w 10-tym dniu
następnego miesiąca po miesiącu rozliczeniowym.
2. Jeśli 10-ty dzień miesiąca przypada w niedzielę lub święto, albo w dniu powszednim
wyznaczonym w rozkładzie czasu pracy jako dzień wolny od pracy, wówczas
wynagrodzenie jest wypłacane w dniu roboczym poprzedzającym ten dzień.
3. Wynagrodzenie jest wypłacane poprzez przelewy bankowe dokonywane na osobiste
rachunki bankowe z odpowiednim wyprzedzeniem, tak aby pracownik mógł
dysponować wynagrodzeniem w terminie określonym w ust. 1 i 2 lub w kasie
jednostki organizacyjnej.
26
ROZDZIAŁ VII
RÓŻNE
Art. 58
Treść nieuzgodniona:
1. Pracodawca
gwarantuje
wszystkim
pracownikom
zatrudnionym
w jednostkach organizacyjnych Kompanii Węglowej S.A. zatrudnienie do
czasu nabycia uprawnień emerytalnych z zastrzeżeniem ust. 2
2. Dopuszcza się możliwość rozwiązania umowy o pracę z pracownikiem
w sytuacji gdy przyczyny rozwiązania stosunku pracy leżą po stronie
pracownika, po uprzednim wykorzystaniu stosownych zapisów Kodeksu
pracy.
3. Nie będą rozwiązywane umowy o pracę z pracownikami przechodzącymi na
świadczenia rehabilitacyjne.
4. W przypadku konieczności zlecenia prac firmom obcym, jak również
wprowadzania zmian organizacyjnych oraz nowych technologii, maszyn
i urządzeń, które mogą mieć wpływ na zmniejszenie ilości stanowisk pracy.
Pracodawca zobowiązany jest do wcześniejszego powiadomienia (minimum
30 dni) organizacji związkowych będących stronami Układu o ilości
zmniejszanych stanowisk pracy wraz z uzasadnieniem.
Art. 59
Treść nieuzgodniona:
1. Pracownik nie może być narażony na jakiekolwiek konsekwencje z powodu
złożenia skargi, jeżeli działał w granicach prawem dozwolonych.
2. Przedmiotem skargi mogą być wszelkie sprawy wynikające ze stosunku
pracy.
3. Przy rozpatrywaniu skarg przestrzegane będą następujące etapy:
1) Etap pierwszy – każdy pracownik kieruje najpierw skargę do swojego
bezpośredniego przełożonego. Podczas zgłaszania skargi pracownik może
sobie zastrzec obecność przedstawiciela związku zawodowego. Jeżeli na
spotkaniu ma być obecny przedstawiciel związku zawodowego wówczas
bezpośredni przełożony spowoduje, że na spotkaniu pierwszego etapu
będzie obecny również przełożony wyższego szczebla. Przełożony nie
może odmówić przyjęcia wniosku pracownika. Skarga musi być
rozpatrzona w ciągu 15 dni roboczych od momentu złożenia skargi, z
udzieleniem odpowiedzi do 3-ch dni od momentu jej rozpatrzenia.
2) przełożony wypełnia formularz skargi w dwóch egzemplarzach w
obecności zainteresowanego pracownika. Formularz skargi musi zawierać
następujące informacje :
- nazwisko
i imię
pracownika, numer identyfikacyjny, tytuł
stanowiskowy,
- przedmiot skargi,
- postanowienia przepisów, które wg skargi zostały naruszone,
- naprawa krzywdy wysuwana przez składającego skargę,
3) formularz skargi uzupełniony przez przełożonego będzie dokumentem,
który w razie potrzeby będzie przechodzić przez wszystkie kolejne
procedury załatwiania skargi.
4) Etap drugi – jeżeli skarga nie zostanie załatwiona w sposób zadawalający
osobę zainteresowaną w ciągu 15 dni, wówczas pracownik wraz z
przedstawicielem związku zawodowego mogą przedstawić swoją skargę
kierownikowi działu (pionu) lub osobie wyznaczonej przez niego.
W przypadku gdy skarga dotyczy prawa do dni wolnych pracownika, tryb
27
załatwiania skargi w drugim etapie po zainicjowaniu przez pracownika,
będzie przeprowadzony możliwie jak najszybciej.
W przypadku nie załatwienia skargi w drugim etapie, pracownik ma
prawo skierować ją do z-cy dyr. ds. pracy, który powołuje komisję,
w skład której wchodzą : po jednym przedstawicielu organizacji
związkowych, działających w zakładzie pracy.
5) Etap trzeci – jeżeli skarga nie zostanie załatwiona w sposób zadawalający
osobę zainteresowaną w ciągu 4 dni, wówczas komisja na wniosek
pracownika przedstawi ją kierownikowi zakładu pracy, który rozpatruje
skargę w obecności przedstawiciela związku zawodowego, do którego
pracownik należy.
4. Powyższe zasady nie naruszają postanowień i nie stoją w sprzeczności
z zapisami Kodeksu pracy.
5. Zasady wprowadzenia formularza skarg oraz powołanie komisji do
rozpatrywania skarg w II etapie określa kierownik zakładu pracy.
Art. 60
Treść nieuzgodniona:
1. Strony Układu uznają za konieczne aby we wszystkich zakładach pracy
wymienionych w zał. nr 1 do Układu było utworzone stanowisko z-cy
Dyrektora ds. Pracy.
2. Zastępcę Dyrektora ds. Pracy powołuje i odwołuje kierownik zakładu pracy
spośród kandydatów zgłoszonych wspólnie przez przedstawicieli organizacji
związkowych działających w danym zakładzie pracy, na zasadach i w trybie
ustalonym odrębnie przez kierownika zakładu oraz przedstawicieli
organizacji związkowych tego zakładu.
Art. 61
1. Pracodawca zobowiązany jest do terminowego przekazywania środków finansowych
na konta Zakładowych Funduszy Świadczeń Socjalnych poszczególnych zakładów
pracy zgodnie z odrębnymi przepisami.
2. Regulaminy Zakładowych Funduszy Świadczeń Socjalnych ustalają corocznie:
kierownik zakładu pracy z organizacjami związkowymi dla danego zakładu pracy
zgodnie z odrębnymi przepisami.
3. skreślony
4. Strony Układu dopuszczają możliwość zwiększenia odpisów na Zakładowy Fundusz
Świadczeń Socjalnych.
Treść nieuzgodniona:
5. Kompania tworzy zakładowy fundusz szkoleniowy, o którym mowa
w rozdziale 14 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
Art. (…)
Pracownikom zwolnionym ze świadczenia pracy w związku z korzystaniem z urlopu
górniczego, świadczenia górniczego, stypendium na przekwalifikowanie zapisanych
w ustawie o restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w latach 2003-2006 lub innych
form osłon socjalnych, w okresie tego zwolnienia przysługuje świadczenie
(wynagrodzenie) i inne związane z nimi świadczenia dodatkowe w zakresie wg zasad
określonych w załączniku ... (kolejny).
28
ROZDZIAŁ VIII
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
Art. 62
Treść nieuzgodniona:
Po wprowadzeniu Układu miesięczne wynagrodzenie pracownika za czas
przepracowany nie może zostać zmniejszone w stosunku do wynagrodzenia
jakie pracownik otrzymywał w przeciągu 3-ch ostatnich miesięcy przed
wprowadzeniem Układu, w porównywalnym czasie pracy i warunkach pracy.
Art. 63
1. Integralną częścią Układu są załączniki od nr 1 do nr [… (kolejny)].
2. W sprawach nie uregulowanych Układem zastosowanie mają
odrębnych przepisów.
postanowienia
Art. 64
1. Zmian postanowień Układu dokonuje się w drodze protokołów dodatkowych
wprowadzanych za porozumieniem stron, w trybie przewidzianym dla zawarcia
układu.
2. Wątpliwości i rozbieżności występujące przy stosowaniu postanowień Układu
wyjaśniane będą przez strony zawierające Układ.
Treść nieuzgodniona:
3. Kierownik zakładu pracy uznaje organizacje związkowe za wyłącznych
przedstawicieli do zawierania w imieniu pracowników, ustaleń i porozumień
w zakresie warunków płacy i pracy, czasu pracy oraz innych świadczeń
i uprawnień zbiorowych uregulowanych w Układzie.
4. Kierownik zakładu pracy zobowiązuje się do równego traktowania
wszystkich pracowników, bez względu na przynależność związkową –
zgodnie z przepisami ustawodawstwa pracy.
5. Strony Układu zobowiązują się do niestosowania jakichkolwiek form nacisku,
mających na celu zobowiązanie pracowników do przynależności, względnie
nie przynależności do organizacji związkowych.
Art. 65
1. Układ może być rozwiązany:
1) na mocy zgodnego porozumienia stron Układu,
2) z upływem okresu wypowiedzenia, przez jedną ze stron Układu.
Treść nieuzgodniona:
2. Wypowiedzenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, następuje na piśmie
skierowanym do wszystkich pozostałych stron Układu, z tym, że okres
wypowiedzenia nie może być krótszy niż trzy miesiące i winien kończyć się
wraz z upływem roku kalendarzowego z zastrzeżeniem art. 2 ust. 2 Układu.
Art. 66
Układ wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu jego
zarejestrowania.
29
Załącznik nr 1
do Układu
WYKAZ JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH
KOMPANII WĘGLOWEJ S.A. w KATOWICACH
Treść niuzgodniona:
Układ obejmuje następujące jednostki organizacyjne Kompanii Węglowej S.A.
w Katowicach:
1) Kopalnia Węgla Kamiennego „Bielszowice” w Rudzie Śląskiej
2) Kopalnia Węgla Kamiennego „Bolesław Śmiały” w Łaziskach Górnych
3) Kopalnia Węgla Kamiennego „Brzeszcze” w Brzeszczach
4) Kopalnia Węgla Kamiennego „Chwałowice” w Rybniku
5) Kopalnia Węgla Kamiennego „Halemba” w Rudzie Śląskiej
6) Kopalnia Węgla Kamiennego „Jankowice” w Rybniku
7) Kopalnia Węgla Kamiennego „Knurów” w Knurowie
8) Kopalnia Węgla Kamiennego „Makoszowy” w Zabrzu
9) Kopalnia Węgla Kamiennego „Marcel” w Radlinie
10) Kopalnia Węgla Kamiennego „Pokój” w Rudzie Śląskiej
11) Kopalnia Węgla Kamiennego „Polska-Wirek” w Rudzie Śląskiej
12) Kopalnia Węgla Kamiennego „Piast” w Bieruniu
13) Kopalnia Węgla Kamiennego „Rydułtowy-Anna” w Rydułtowach
14) Kopalnia Węgla Kamiennego „Silesia” w Czechowicach-Dziedzicach
15) Kopalnia Węgla Kamiennego „Sośnica” w Gliwicach
16) Kopalnia Węgla Kamiennego „Szczygłowice” w Knurowie
17) Kopalnia Węgla Kamiennego „Ziemowit” w Lędzinach
18) Zakład Górniczy „Bytom II” w Bytomiu
19) Zakład Górniczy „Bytom III” w Bytomiu
20) Zakład Górniczy „Centrum” w Bytomiu
21) Zakład Górniczy „Piekary” w Piekarach Śląskich
22) „Elektrociepłownie” w Rybniku
23) Zakład Zarządzania Środkami Trwałymi w Bieruniu
24) Zakład Obrotu Materiałowego i Gospodarki Maszynami w Zabrzu
25) Zakład Górniczych Robót Inwestycyjnych w Bieruniu
26) Zakład Zagospodarowania Mienia w Bieruniu
27) Centrala Kompanii Węglowej S.A. w Katowicach
Załącznik nr 2
do Układu
ZASADY KORZYSTANIA Z URLOPU WYPOCZYNKOWEGO DLA PRACOWNIKÓW
DOŁOWYCH I ZATRUDNIONYCH W ZAKŁADZIE PRZERÓBKI WĘGLA
Treść niuzgodniona:
1. Pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego
urlopu wypoczynkowego w wymiarze określonym w art. 12 ust. 1 i 2, oraz
art. 13 ust. 1 Układu.
2. Urlopu wypoczynkowego udziela się w dni, które są dla pracownika dniami
pracy.
3. Wykorzystanie urlopu powinno być zgłoszone przełożonemu co najmniej trzy
dni wcześniej z wyjątkiem przypadków określonych w art. 167 2 Kodeksu
pracy
4. Uprawnienia do urlopu wypoczynkowego w wymiarze określonym w art. 13
ust. 1 Układu, pracownik zatrudniony pod ziemią i w zakładzie przeróbki
mechanicznej węgla nabywa po przepracowaniu co najmniej 127 dniówek w
roku poprzedzającym nabycie prawa do dodatkowego urlopu.
5. Szczegółowy tryb przyznawania i udzielania urlopu w wymiarze
powiększonym zgodnie z art. 13 ust. 1 Układu:
1) Urlop wypoczynkowy w wymiarze 33 lub 36 dni w zależności od stażu
pracy,
przysługuje
pracownikom
zatrudnionym
pod
ziemią
po
przepracowaniu w poprzedzającym roku kalendarzowym co najmniej 127
dni.
2) Urlop wypoczynkowy w wymiarze 29 lub 31 dni w zależności od stażu
pracy, przysługuje pracownikom zatrudnionym w zakładzie przeróbki
mechanicznej węgla po przepracowaniu w poprzedzającym roku
kalendarzowym co najmniej 127 dni.
3) Uprawnionych do podwyższonej normy urlopu wypoczynkowego
pracowników wykazuje Dział Spraw Osobowych w oparciu o określone w
umowie o pracę miejsce zatrudnienia i sumaryczną ilość dniówek z roku
poprzedniego, w których pracownik świadczył pracę.
4) W przypadku pracowników odchodzących na renty lub świadczenia
rehabilitacyjne dopuszcza się możliwość wypłacenia ekwiwalentu za
niewykorzystany urlop wypoczynkowy.
5) W sytuacji kiedy pracownik w czasie trwania urlopu dodatkowego
zachoruje, a okres niezdolności do pracy trwa nieprzerwanie co najmniej
3 dni kalendarzowe, dopuszcza się na mocy powszechnie obowiązujących
przepisów prawa przerwanie urlopu wypoczynkowego i przesunięcie jego
wykorzystania na okres przypadający bezpośrednio po zakończeniu
niezdolności do pracy.
6) W sprawach nieuregulowanych niniejszymi zasadami stosuje się
powszechnie obowiązujące przepisy prawa.
Załącznik nr 3
do Układu
ZASADY I SPOSÓB OBLICZANIA
CENY DNIÓWKI URLOPOWEJ I EKWIWALENTU ZA URLOP
§1
Zgodnie z art. 172 Kodeksu Pracy za czas urlopu wypoczynkowego pracownikowi
przysługuje wynagrodzenie, jakie by otrzymał, gdyby w tym czasie pracował.
1. Cena dniówki urlopowej.
1) Przy ustaleniu podstawy wartościowej do obliczenia ceny dniówki urlopowej należy
uwzględnić wynagrodzenie za dni przepracowane, łącznie z dodatkami do dniówki
z okresu 3 m-cy poprzedzających urlop.
2) W przypadku wprowadzenia na podstawie protokołu dodatkowego zmian wysokości
wynagrodzeń, o których mowa później, do obliczenia dniówki urlopowej należy
uwzględnić wynagrodzenie za dni przepracowane łącznie z dodatkami do dniówki z
okresu jednego miesiąca, w którym zmiany przeprowadzono.
2. Przez wynagrodzenie rozumie się :
1) płacę zasadniczą
- dniówkową
- zadaniową
- akordową
2) premię
- dniówkową
- akordową
- wynikającą z wykonywania bieżących zadań
3) nadwyżkę akordową
4) dodatki lub wynagrodzenia dodatkowe :
- dodatki za godziny nadliczbowe 50% i 100% , dodatki za soboty, niedziele
i święta
- funkcyjne i przodowe tzw. brygadzistowskie
- za prace w warunkach szkodliwych, uciążliwych i niebezpiecznych
- za pracę na II i III zmianie
- wyrównawcze
- inne o charakterze stałym wynikające z charakteru wykonywanej pracy, funkcji
lub specjalności, w tym również za dyżury domowe.
3. Podstawa dniówkowa.
Wynika ona z sumy dniówek pn.-pt. przepracowanych w okresie , z którego ustalona
została podstawa wartościowa. W przypadku, gdy pracownik nie przepracował
wszystkich dni wynikających z obowiązującego rozkładu pracy a pracował w soboty i
święta lub w godzinach nadliczbowych, należy wynagrodzenie w normalnym czasie
pracy (dni czarne) podzielić przez liczbę dni przepracowanych (dni czarne) i tak
obliczone wynagrodzenie pomnożyć przez liczbę dni (czarnych) jakie powinien
przepracować w tym okresie, odpowiednio do wariantu określonego w § 1 ust. 1 pkt. 1
lub 2.
4. Do obliczonego w ten sposób wynagrodzenia należy dodać otrzymane w tym okresie
wynagrodzenie za pracę w soboty, niedziele i godziny nadliczbowe. Obliczoną w ten
sposób podstawę wartościową należy podzielić przez liczbę dni (czarnych) z miesięcy,
z których obliczona jest podstawa wartościowa.
§2
Ekwiwalent za niewykorzystany urlop.
Podstawę stanowi wynagrodzenie obliczone jak za urlop powiększone o wartość węgla
deputatowego i Kartę górnika
Załącznik nr 4
do Układu
SPECJALNE WYNAGRODZENIE Z KARTY GÓRNIKA
§1
Pracownikom przysługuje specjalne wynagrodzenie z Karty Górnika w następującej
wysokości:
1) zatrudnionym pod ziemią:
20% podstawy wymiaru po przepracowaniu do 2 lat,
30% podstawy wymiaru po przepracowaniu 2 lat do 5 lat,
40% podstawy wymiaru po przepracowaniu 5 lat do 10 lat,
50% podstawy wymiaru po przepracowaniu 10 lat do 15 lat,
60% podstawy wymiaru po przepracowaniu 15 lat do 20 lat,
70% podstawy wymiaru po przepracowaniu 20 lat.
2) zatrudnionym w zakładzie przeróbki mechanicznej węgla:
20% podstawy wymiaru po przepracowaniu 1 roku do 2 lat,
25% podstawy wymiaru po przepracowaniu 2 lat do 5 lat,
30% podstawy wymiaru po przepracowaniu 5 lat do 10 lat,
40% podstawy wymiaru po przepracowaniu 10 lat do 15 lat,
50% podstawy wymiaru po przepracowaniu 15 lat do 20 lat,
60% podstawy wymiaru po przepracowaniu 20 lat.
3) pozostałym pracownikom zatrudnionym na powierzchni:
15% podstawy wymiaru po przepracowaniu 1 roku do 2 lat,
20% podstawy wymiaru po przepracowaniu 2 lat do 5 lat,
25% podstawy wymiaru po przepracowaniu 5 lat do 10 lat,
30% podstawy wymiaru po przepracowaniu 10 lat do 15 lat,
40% podstawy wymiaru po przepracowaniu 15 lat do 20 lat,
50% podstawy wymiaru po przepracowaniu 20 lat.
§2
1. Podstawą wymiaru specjalnego wynagrodzenia z Karty Górnika jest płaca zasadnicza,
którą stanowi:
1) dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotników - stawka wynikająca
z kategorii osobistego zaszeregowania lub zaszeregowania roboty,
2) dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach nierobotniczych - miesięczna
płaca zasadnicza wynikająca z przyznanej kategorii osobistego zaszeregowania.
2. Specjalne wynagrodzenie z Karty Górnika przysługuje pracownikowi za czas pracy.
3. Za czas nieobecności w pracy, za który pracownik zachował prawo do wynagrodzenia
lub zasiłku z ubezpieczenia społecznego, specjalne wynagrodzenie z Karty Górnika
wypłaca się w ramach tego wynagrodzenia lub zasiłku.
§3
1. Specjalne wynagrodzenie z Karty Górnika wypłacane jest w okresach miesięcznych w
terminie wypłaty wynagrodzenia.
2. Specjalne wynagrodzenie z Karty Górnika przysługuje za dany miesiąc, jeżeli nabycie
prawa do specjalnego wynagrodzenia z Karty Górnika lub wyższej stawki nastąpiło od
pierwszego dnia miesiąca.
3. Specjalne wynagrodzenie z Karty Górnika przysługuje od pierwszego dnia miesiąca
następującego po miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do specjalnego
wynagrodzenia z Karty Górnika lub wyższej stawki specjalnego wynagrodzenia
z Karty Górnika, jeżeli nabycie prawa do specjalnego wynagrodzenia z Karty Górnika
lub wyższej stawki nastąpiło w ciągu miesiąca.
4. Pracownikowi, który w miesiącu opuścił bez usprawiedliwienia jeden lub więcej dni
pracy, specjalne wynagrodzenie z Karty Górnika za ten miesiąc obniża się o 50 %.
§4
1. Do okresu pracy, od którego zależy uprawnienie do specjalnego wynagrodzenia
z Karty Górnika, zalicza się okresy zatrudnienia oraz inne okresy traktowane na równi
z okresami zatrudnienia.
2. Do okresu pracy, o którym mowa w ust. 1, nie zalicza się okresów zatrudnienia
zakończonych rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.
3. Przez okres zatrudnienia, o którym mowa w ust. 1, rozumie się stosunek pracy
świadczonej na podstawie umowy o pracę, z zastrzeżeniem ust. 4.
4. Dla pracowników zatrudnionych pod ziemią okresy zatrudnienia na powierzchni:
a) poza Kompanią Węglową S.A. - zalicza się w wymiarze nie większym niż 5 lat,
b) w Kompanii Węglowej S.A. - zalicza się w wymiarze nie większym niż 10 lat,
z tym że łączny okres zatrudnienia na powierzchni zalicza się w wymiarze nie
większym niż 10 lat.
5. Do okresów traktowanych na równi z okresami zatrudnienia zalicza się okresy:
1) nauki przewidzianej programem nauczania – absolwentom szkół zasadniczych,
średnich i wyższych oraz szkół przysposobienia zawodowego działających w
ramach szkół górniczych – w łącznym wymiarze nie wyższym niż 5 lat,
2) pozostawania bez pracy w wyniku zwolnienia pracownika przez zakład pracy bądź
wygaśnięcia stosunku pracy jeżeli:
a) został przywrócony do pracy na podstawie prawomocnego wyroku sądowego
lub postępowanie karne zostało umorzone z powodu braku winy, względnie
zapadł wyrok uniewinniający,
b) przyznano wynagrodzenie lub odszkodowanie w przypadku niezgodnego
z prawem rozwiązania stosunku pracy – wlicza się okres, za który
wynagrodzenie lub odszkodowanie przyznano,
3) opieki nad dzieckiem w wieku do lat 4, a także nad dzieckiem lub innym
członkiem rodziny zaliczanym do I grupy inwalidztwa, lub na którego przysługuje
zasiłek pielęgnacyjny - łącznie nie dłużej jak 6 lat,
4) korzystania z urlopu wychowawczego,
5) korzystania z urlopu bezpłatnego w związku ze skierowaniem do pracy za granicę,
6) korzystania z urlopu bezpłatnego w związku z pełnieniem funkcji związkowej,
7) odbywania zasadniczej i okresowej służby wojskowej oraz przeszkolenia
wojskowego studentów,
8) pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym, na zasadach określonych
w ustawie z dnia 20 lipca 1990 r. (Dz. U. nr 54, poz. 310),
9) trwania kontraktu menedżerskiego na podstawie indywidualnych umów
dotyczących zarządzania jednostką organizacyjną,
10) przerwy w zatrudnieniu spowodowanej pobieraniem świadczenia rehabilitacyjnego
lub renty inwalidzkiej przyznanej z powodu wypadku przy pracy lub choroby
zawodowej.
6. Do okresów zatrudnienia nie zalicza się okresów korzystania z urlopu bezpłatnego –
innego niż wymieniony w ust. 5 pkt 5 i 6.
7. Do okresu pracy nie wlicza się okresu nauki pobieranej w okresie zatrudnienia.
8. W razie równoczesnego pozostawania w więcej niż jednym stosunku pracy, do okresu
pracy wlicza się jeden z tych okresów.
§5
Pracownicy, którzy nabyli przed dniem 1 stycznia 2005 r. prawo do specjalnego
wynagrodzenia z Karty Górnika w wymiarze wyższym niż wynikającym z §§ 1 i 4
- zachowują nadal to prawo.
2
Załącznik nr 5
do Układu
NAGRODY JUBILEUSZOWE
Pracownikom przysługuje
1) po 15 latach pracy 2) po 20 latach pracy 3) po 25 latach pracy 4) po 30 latach pracy 5) po 35 latach pracy 6) po 40 latach pracy 7) po 45 latach pracy 8) po 50 latach pracy -
§1
nagroda jubileuszowa w wysokości:
100 % podstawy wymiaru,
150 % podstawy wymiaru,
200 % podstawy wymiaru,
250 % podstawy wymiaru,
300 % podstawy wymiaru,
300 % podstawy wymiaru,
300 % podstawy wymiaru,
300 % podstawy wymiaru.
§2
1. Podstawę wymiaru nagrody stanowi wynagrodzenie za 21 dni urlopu wypoczynkowego,
pomniejszone o kwotę stanowiącą 18,71 % tego wynagrodzenia.
2. Do ustalenia podstawy wymiaru nagrody przyjmuje się wynagrodzenie obliczone na dzień
wypłaty nagrody, a jeśli dla pracownika jest to korzystniejsze – wynagrodzenie obliczone
na dzień nabycia prawa do nagrody.
3. skreślony
3. Uprawnionym pracownikom do nagrody jubileuszowej zatrudnionym w niepełnym
wymiarze czasu pracy, podstawę nagrody jubileuszowej ustala się proporcjonalnie do
czasu pracy określonego umową o pracę.
§3
1. Do okresu pracy, od którego zależy uprawnienie do nagrody, zalicza się okresy
zatrudnienia oraz inne okresy traktowane na równi z okresami zatrudnienia.
2. Do okresu pracy, o którym mowa w ust. 1, nie zalicza się okresów zatrudnienia
zakończonych rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika –
nie dotyczy to pracowników, którym przed dniem wejścia w życie Układu takie okresy
były zaliczane.
3. Przez okres zatrudnienia, o którym mowa w ust. 1, rozumie się stosunek pracy
świadczonej na podstawie umowy o pracę.
4. Do okresów traktowanych na równi z okresami zatrudnienia zalicza się okresy:
1) nauki przewidzianej programem nauczania – absolwentom szkół zasadniczych,
średnich i wyższych oraz szkół przysposobienia zawodowego działających w
ramach szkół górniczych – w łącznym wymiarze nie wyższym niż 5 lat,
2) odbywania zasadniczej i okresowej służby wojskowej oraz przeszkolenia
wojskowego studentów,
3) pozostawania bez pracy w wyniku zwolnienia pracownika przez pracodawcę bądź
wygaśnięcia stosunku pracy jeżeli:
a) został przywrócony do pracy na podstawie prawomocnego wyroku sądowego
lub postępowanie karne zostało umorzone z powodu braku winy, względnie
zapadł wyrok uniewinniający,
b) przyznano wynagrodzenie lub odszkodowanie w przypadku niezgodnego
z prawem rozwiązania stosunku pracy – wlicza się okres, za który
wynagrodzenie lub odszkodowanie przyznano,
4) opieki nad dzieckiem w wieku do lat 4, a także nad dzieckiem lub innym
członkiem rodziny zaliczanym do I grupy inwalidztwa, lub na którego przysługuje
zasiłek pielęgnacyjny - łącznie nie dłużej niż 6 lat,
5) korzystania z urlopu wychowawczego,
6) korzystania z urlopu bezpłatnego w związku ze skierowaniem do pracy za granicę,
7) korzystania z urlopu bezpłatnego w związku z pełnieniem funkcji związkowej,
8) pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym, na zasadach określonych
w ustawie z dnia 20 lipca 1990 r. (Dz. U. nr 54, poz. 310),
9) trwania kontraktu menedżerskiego na podstawie indywidualnych umów
dotyczących zarządzania jednostką organizacyjną,
10) przerwy w zatrudnieniu spowodowanej pobieraniem świadczenia rehabilitacyjnego
lub renty przyznanej z powodu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.
5. Do okresów zatrudnienia nie zalicza się okresów korzystania z urlopu bezpłatnego innego niż wymieniony w ust. 4 pkt 6 i 7.
6. W razie równoczesnego wystąpienia kilku okresów, o których mowa w ust. 1 i 4, do
okresu pracy zalicza się jeden z tych okresów.
7. Pracownikom zatrudnionym w służbie ratownictwa górniczego, z wyjątkiem
specjalistów - okresy zatrudnienia w drużynie ratowniczej zalicza się do stażu pracy,
od którego zależy prawo do nagrody w wymiarze przeliczonym wskaźnikiem 1,66.
§4
1. Pracownik nabywa prawo do nagrody w jednostce organizacyjnej, w której jest
zatrudniony w dniu upływu okresu uprawniającego do nagrody, bądź w dniu wejścia
w życie Układu.
2. Nagrodę wypłaca się w terminie wypłaty wynagrodzenia za miesiąc, w którym
pracownik nabył prawo do nagrody.
3. W przypadku nie udokumentowania przez pracownika stażu pracy, od którego zależy
prawo do nagrody, przed datą nabycia tego prawa – nagrodę wypłaca się w terminie
wypłaty wynagrodzenia za miesiąc, w którym udokumentował to prawo.
§5
W razie rozwiązanie stosunku pracy:
1) z powodu przejścia na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy,
2) na podstawie przepisów ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania
z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracownika - jeżeli po
ustaniu stosunku pracy pracownik nabył prawo do świadczenia przedemerytalnego
zgodnie z przepisami ustawy o świadczeniach przedemerytalnych,
pracownik, któremu do nabycia prawa do nagrody brakuje mniej niż 12 miesięcy, licząc
od dnia rozwiązania stosunku pracy, nabywa prawo do tej nagrody w dniu rozwiązania
stosunku pracy.
§6
1. Pracownikowi, który w dniu wejścia w życie Układu nabywa prawo do dwóch lub
więcej nagród, wypłaca się tylko jedną nagrodę - wyższą.
2. Pracownikowi, który w dniu wejścia w życie Układu nabywa prawo do nagrody,
a w ciągu 12 miesięcy od tego dnia nabędzie prawo do nagrody wyższego stopnia,
wypłaca się nagrodę niższą, a w dniu nabycia prawa do nagrody wyższej - różnicę
między kwotą nagrody wyższej a kwotą nagrody niższej.
3. Postanowienia ust. 1 i 2 mają odpowiednie zastosowanie, w razie gdy w dniu,
w którym pracownik udokumentował swoje prawo do nagrody był on uprawniony do
nagrody wyższego stopnia oraz w razie gdy pracownik prawo do nagrody wyższego
stopnia nabędzie w ciągu 12 miesięcy od tego dnia.
§7
1. Pracownikowi, który nabył prawo do nagrody za 25 lat, oprócz nagrody przysługuje
zegarek pamiątkowy w cenie detalicznej zbliżonej do 75 % minimalnego
wynagrodzenia.
2. Wartość zegarka pamiątkowego uwzględnia się w podstawie wymiaru podatku
dochodowego i składek na ubezpieczenie społeczne ustalanej dla danego pracownika
zgodnie z przepisami ustaw obowiązujących w tym zakresie.
2
Załącznik nr 6
do Układu
NAGRODA Z OKAZJI DNIA GÓRNIKA
§1
Pracownikom z okazji Dnia Górnika przysługują:
1) nagroda pieniężna, zwana dalej nagrodą,
2) tradycyjne „barbórkowe”.
§2
1. Nagroda przysługuje pracownikom pozostającym w stanie zatrudnienia w dniu
30 listopada.
2. Nagroda przysługuje również byłym pracownikom, z którymi umowa o pracę została
rozwiązana lub wygasła przed dniem 1 grudnia z następujących przyczyn:
1)z powodu przejścia na emeryturę, rentę z tytułu niezdolności do pracy, świadczenie
przedemerytalne lub świadczenie rehabilitacyjne,
2)wskutek śmierci pracownika – nagrodę wypłaca się członkom rodziny uprawnionym
do odprawy pośmiertnej po pracowniku,
3)w związku z wyborem do pełnienia funkcji w organie administracji państwowej lub
samorządowej, albo do organu szczebla ponadzakładowego organizacji związku
zawodowego,
4)wskutek przejścia do innej jednostki organizacyjnej w ramach Kompanii,
5)z przyczyn niedotyczących pracowników,
6)na mocy porozumienia stron.
§3
1. Nagroda przysługuje za nienaganną pracę w okresie 12 miesięcy od grudnia
poprzedniego roku do listopada danego roku.
2. Nagroda przysługuje również za czas nieprzepracowany z powodu korzystania ze
świadczenia górniczego lub stypendium na przekwalifikowanie.
3. Za czas nieprzepracowany z powodu korzystania z urlopu górniczego przysługuje
nagroda ustalona według stosowanych postanowień zakładowego układu zbiorowego
pracy obowiązujących w dniu przejścia na ten urlop.
§4
1. Za czas nieprzepracowany, za który pracownikowi przysługiwało:
1)wynagrodzenie chorobowe,
2)zasiłek lub świadczenie z ubezpieczenia społecznego,
nagrodę wypłaca się w ramach tego wynagrodzenia, zasiłku lub świadczenia uwzględniając kwotę nagrody w podstawie wymiaru tego wynagrodzenia, zasiłku lub
świadczenia - zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25.06.1999 r. o świadczeniach
pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
2. Jeśli w podstawie wymiaru do obliczenia wynagrodzenia, zasiłku lub świadczenia,
o którym mowa w ust. 1, nie uwzględniono nagrody, wówczas w terminie wypłaty
nagrody wypłaca się dopłatę do tego wynagrodzenia, zasiłku lub świadczenia.
§5
1. Podstawę wymiaru do obliczenia nagrody za czas przepracowany, o której mowa w § 3
ust. 1, stanowi suma:
1) przeciętnego dniówkowego wynagrodzenia obliczonego za 26 dni,
2)miesięcznej wartości deputatu węglowego.
2. W przeciętnym wynagrodzeniu uwzględnia się składniki wynagrodzenia wypłacone za
czas przepracowany, z wyłączeniem:
1) deputatu węglowego,
2) innych nagród oraz wypłat jednorazowych i nieperiodycznych.
3. Przeciętne wynagrodzenie dniówkowe oblicza się dzieląc wynagrodzenie wypłacone w
okresie 12 miesięcy rozliczeniowych od 1 grudnia poprzedniego roku do 30 listopada
danego roku przez dni przepracowane, za które to wynagrodzenie przysługiwało.
4. Kwotę nagrody oblicza się mnożąc podstawę wymiaru ustaloną zgodnie z ust. 1-3
przez liczbę dni przepracowanych w okresie rozliczeniowym, a następnie dzieląc
przez liczbę dni roboczych przypadających w okresie rozliczeniowym według
normalnego wymiaru czasu pracy.
5. Liczbę dni roboczych przypadającą w okresie rozliczeniowym według normalnego
wymiaru czasu pracy przyjmuje się w danej kopalni (zakładzie) w jednakowej
wysokości dla wszystkich pracowników.
6. Do dni przepracowanych, od których zależy wysokość nagrody zgodnie z ust. 4 zalicza
się również dni nieprzepracowane z powodu urlopu wypoczynkowego i innych
zwolnień płatnych jak za urlop.
§6
1. Podstawę wymiaru do obliczenia nagrody za czas nieprzepracowany z powodu
korzystania ze świadczenia górniczego lub stypendium na przekwalifikowanie, o której
mowa w § 3 ust. 2, stanowi suma:
1) miesięcznego świadczenia (stypendium) przysługującego za grudzień przeliczonego na 26 dni z zastosowaniem wskaźnika 1,228,
2) miesięcznego deputatu węglowego - według stawki ekwiwalentu z grudnia.
2. W przypadku rozwiązania umowy o pracę przed grudniem, podstawę wymiaru
nagrody oblicza się według kwoty świadczenia (stypendium) i stawki ekwiwalentu za
deputat węglowy przysługujących za ostatni miesiąc zatrudnienia.
3. Kwotę nagrody oblicza się mnożąc podstawę wymiaru ustaloną zgodnie z ust. 1 i 2
przez liczbę kalendarzowych dni przypadających w okresie korzystania przez
pracownika ze świadczenia górniczego lub stypendium, a następnie dzieląc przez dni
kalendarzowe przypadające w okresie rozliczeniowym – przyjęte dla wszystkich
pracowników w jednakowej wysokości.
§7
W przypadku pracowników, którzy w okresie 12 miesięcy rozliczeniowych opuścili pracę
bez usprawiedliwienia, nagrodę obliczoną zgodnie z § 5 i 6, obniża się o 25 % za każdą
nieobecność nieusprawiedliwioną, aż do całkowitego pozbawienia nagrody.
§8
1. Tradycyjne „barbórkowe” przysługuje pracownikom pozostającym w stanie
zatrudnienia według stanu na dzień 30 listopada, z wyjątkiem pracowników
wyłączonych ze stanu „załogi czynnej” z powodu:
1) odbywania zasadniczej służby wojskowej,
2) urlopu wychowawczego lub innego urlopu bezpłatnego – udzielonego na okres
dłuższy niż 30 dni.
2. Tradycyjne „barbórkowe” jest realizowane w formie świadczenia rzeczowego lub
w ekwiwalencie pieniężnym.
3. Wyboru formy realizacji tradycyjnego „barbórkowego” dokonuje dyrektor kopalni
(zakładu) w porozumieniu z organizacjami związków zawodowych.
4. Wartość tradycyjnego „barbórkowego” stanowi 15 % minimalnego wynagrodzenia
obowiązującego w październiku danego roku.
§9
Nagrodę i tradycyjne „barbórkowe” wypłaca się w terminie do 4 grudnia danego roku.
2
Załącznik nr 7
do Układu
DODATKOWA NAGRODA ROCZNA, tzw. „14-ta pensja”
§1
1. Pracownikom pozostającym w stanie zatrudnienia w dniu 31 grudnia przysługuje
dodatkowa nagroda roczna, tzw. „14-ta pensja”, zwana dalej nagrodą.
2. Nagroda przysługuje również byłym pracownikom, z którymi umowa o pracę została
rozwiązana lub wygasła przed dniem 1 stycznia następnego roku z następujących
przyczyn:
1) z powodu przejścia na emeryturę, rentę z tytułu niezdolności do pracy,
świadczenie przedemerytalne lub świadczenie rehabilitacyjne,
2) wskutek śmierci pracownika – nagrodę wypłaca się członkom rodziny
uprawnionym do odprawy pośmiertnej po pracowniku,
3) w związku z wyborem do pełnienia funkcji w organie administracji państwowej lub
samorządowej, albo do organu szczebla ponadzakładowego organizacji związku
zawodowego,
4) wskutek przejścia do innej jednostki organizacyjnej w ramach Kompanii,
5) z przyczyn niedotyczących pracowników,
6) na mocy porozumienia stron.
§2
1. Nagroda nie przysługuje:
- osobom kierownictwa kopalń, zakładów górniczych i specjalistycznych jednostek
organizacyjnych Kompanii Węglowej S.A., będącym pełnomocnikami Zarządu
Kompanii Węglowej S.A., zatrudnionymi na podstawie umowy o pracę,
- dyrektorom biur w Centrali Kompanii Węglowej S.A.
2. Pracownikom, o których mowa w ust. 1, w zamian za nagrodę roczną przysługuje
nagroda roczna według zasad określonych w „Zasadach wynagradzania osób
kierownictwa
kopalń,
zakładów
górniczych
i
specjalistycznych
jednostek
organizacyjnych Kompanii Węglowej S.A., będących pełnomocnikami Zarządu
Kompanii Węglowej S.A., zatrudnionymi na podstawie umowy o pracę, oraz
pracowników zatrudnionych w Centrali Kompanii Węglowej S.A.”.
§3
1. Nagroda przysługuje za nienaganną pracę w okresie 12 miesięcy kalendarzowych.
2. Nagroda przysługuje również za czas nieprzepracowany z powodu korzystania ze
świadczenia górniczego lub stypendium na przekwalifikowanie.
3. Za czas nieprzepracowany z powodu korzystania z urlopu górniczego przysługuje
nagroda ustalona według stosowanych postanowień zakładowego układu zbiorowego
pracy obowiązujących w dniu przejścia na ten urlop.
§4
1. Za czas nieprzepracowany, za który pracownikowi przysługiwało:
1) wynagrodzenie chorobowe,
2) zasiłek lub świadczenie z ubezpieczenia społecznego,
nagrodę wypłaca się w ramach tego wynagrodzenia, zasiłku lub świadczenia uwzględniając kwotę nagrody w podstawie wymiaru tego wynagrodzenia, zasiłku lub
świadczenia - zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25.06.1999 r. o świadczeniach
pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
2. Jeśli w podstawie wymiaru do obliczenia wynagrodzenia, zasiłku lub świadczenia, o
którym mowa w ust. 1 nie uwzględniono nagrody, wówczas w terminie wypłaty
nagrody wypłaca się dopłatę do tego wynagrodzenia, zasiłku lub świadczenia.
§5
1. Podstawę wymiaru do obliczenia nagrody za czas przepracowany, o której mowa
w § 3 ust. 1, stanowi suma:
1) przeciętnego dniówkowego wynagrodzenia obliczonego za 26 dni,
2) miesięcznej wartości deputatu węglowego.
2. W przeciętnym wynagrodzeniu uwzględnia się składniki wynagrodzenia wypłacone za
czas przepracowany, z wyłączeniem:
1) deputatu węglowego,
2) innych nagród oraz wypłat jednorazowych i nieperiodycznych.
3. Przeciętne wynagrodzenie dniówkowe oblicza się dzieląc wynagrodzenie przysługujące
za czas przepracowany w okresie rozliczeniowym (bez względu na datę wypłaty)
przez dni przepracowane, za które to wynagrodzenie przysługiwało.
4. Kwotę nagrody oblicza się mnożąc podstawę wymiaru ustaloną zgodnie z ust. 1-3
przez liczbę dni przepracowanych w okresie rozliczeniowym, a następnie dzieląc
przez liczbę dni roboczych przypadających w okresie rozliczeniowym według
normalnego wymiaru czasu pracy.
5. Liczbę dni roboczych przypadającą w okresie rozliczeniowym według normalnego
wymiaru czasu pracy przyjmuje się w danej kopalni (zakładzie) w jednakowej liczbie
dla wszystkich pracowników.
6. Do dni przepracowanych, od których zależy wysokość nagrody zgodnie z ust. 4,
zalicza się również dni nieprzepracowane z powodu urlopu wypoczynkowego i innych
zwolnień płatnych jak za urlop.
§6
1. Podstawę wymiaru do obliczenia nagrody za czas nieprzepracowany z powodu
korzystania ze świadczenia górniczego lub stypendium na przekwalifikowanie, o której
mowa w § 3 ust. 2, stanowi suma:
1) miesięcznego świadczenia (stypendium) przysługującego za grudzień przeliczonego na 26 dni z zastosowaniem wskaźnika 1,228,
2) miesięcznego deputatu węglowego - według stawki ekwiwalentu z grudnia.
2. W przypadku rozwiązania umowy o pracę przed grudniem, podstawę wymiaru
nagrody oblicza się według kwoty świadczenia (stypendium) i stawki ekwiwalentu za
deputat węglowy przysługujących za ostatni miesiąc zatrudnienia.
3. Kwotę nagrody oblicza się mnożąc podstawę wymiaru ustaloną zgodnie z ust. 1 i 2
przez liczbę
kalendarzowych dni przypadających w okresie korzystania przez
pracownika ze świadczenia górniczego lub stypendium, a następnie dzieląc przez dni
kalendarzowe przypadające w okresie rozliczeniowym – przyjęte dla wszystkich
pracowników w jednakowej liczbie.
§7
1. Pracownik traci prawo do nagrody w wymiarze:
1) 25 % - za każdą nieusprawiedliwioną nieobecność w pracy, aż do całkowitego
pozbawienia nagrody,
2) 100 % - za kradzież mienia Kompanii,
- za spożywanie alkoholu w miejscu pracy lub w czasie pracy, albo za
przystąpienie do pracy po spożyciu alkoholu.
2. Pracownik może być pozbawiony części lub całości nagrody w przypadku:
1) zawinionego narażenia Kompanii na straty lub wyrządzenia szkody w mieniu
Kompanii,
2) ciężkiego naruszenia przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy lub przepisów
o ochronie przeciwpożarowej.
3. Decyzje w sprawie pozbawienia części lub całości nagrody podejmuje dyrektor kopalni
(zakładu), z uwzględnieniem rozmiaru szkody (przewinienia) oraz stopnia winy
pracownika. W uzasadnionych przypadkach wymiar potrącenia nagrody może być
złagodzony aż do całkowitego odstąpienia od potrącenia.
2
§8
1. Nagrodę za czas przepracowany, o której mowa w § 3 ust. 1, wypłaca się w terminie
do 15 lutego następnego roku.
2. Nagrodę za czas nieprzepracowany z powodu korzystania ze świadczenia górniczego
lub stypendium na przekwalifikowanie, o której w § 3 ust. 2, wypłaca się w terminie
do 31 grudnia.
3
Załącznik nr 8
do Układu
ODPRAWA EMERYTALNO-RENTOWA
§1
1. Pracownikowi przysługuje jednorazowa odprawa pieniężna w razie rozwiązania
stosunku pracy w związku z nabyciem prawa do emerytury, świadczenia
przedemerytalnego lub renty z tytułu niezdolności do pracy (stałej, okresowej lub
szkoleniowej), w następującej wysokości:
1) do 10 lat pracy,
- 6 000 zł,
2) po 10 latach pracy
- 8 000 zł,
3) po 15 latach pracy,
-10 000 zł,
4) po 20 latach pracy,
-12 000 zł,
5) po 25 latach pracy,
-14 000 zł,
6) po 30 latach pracy i powyżej -16 000 zł.
Wskaźnik waloryzacji w/w kwot będzie corocznie ustalany przez strony Układu na
poziomie nie wyższym niż wskaźnik wzrostu wynagrodzeń z roku ubiegłego ustalony
dla Kompanii Węglowej S.A.
2. Pracownikowi przechodzącemu na rentę z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej
wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową należy się odprawa w wysokości nie
niższej niż przysługująca po przepracowaniu 25 lat.
3 i 4 - skreślono
3. W przypadku zbiegu uprawnień do odprawy emerytalno-rentowej i odprawy z tytułu
rozwiązania umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracownika – kwotę odprawy
emerytalnej pomniejsza się o odprawę przysługującą z drugiego tytułu.
4. Odprawa nie może być niższa niż ustalona w trybie Kodeksu pracy.
§2
Pracownikom zatrudnionym w niepełnym wymiarze czasu pracy przysługuje odprawa,
o której mowa w § 1 w proporcjonalnej wysokości do wymiaru czasu pracy wynikającego
z umowy o pracę.
§3
Pracownikom – emerytom i rencistom z chwilą rozwiązania stosunku pracy przysługuje
odprawa na zasadach określonych w niniejszym załączniku, o ile dotychczas nie otrzymali
takiej odprawy.
Do
1)
2)
3)
§4
stażu pracy, od którego zależy wysokość odprawy, zalicza się:
wszystkie udokumentowane okresy pracy, bez względu na sposób rozwiązania umowy
o pracę,
okresy odbywania czynnej służby wojskowej,
okresy nauki przewidzianej programem nauczania - absolwentom szkół zasadniczych,
średnich i wyższych oraz szkół przysposobienia zawodowego działających w ramach
szkół górniczych - w łącznym wymiarze nie wyższym niż 5 lat.
§5
W razie przejścia na emeryturę lub rentę pracownikowi, któremu do nabycia prawa do
wyższego wymiaru brakuje mniej niż 12 miesięcy licząc od dnia rozwiązania umowy o
pracę, odprawa wypłacana jest w wyższym wymiarze.
§6
Wypłata odprawy powinna nastąpić niezwłocznie po nabyciu przez pracownika – emeryta,
rencisty prawa do tej odprawy.
§7
Prawo do odprawy przysługuje:
1) w dniu rozwiązania stosunku pracy – w przypadku pracowników przechodzących na
emeryturę,
2) w dniu przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy lub przyznania świadczenia
przedemerytalnego – w przypadku pracowników przechodzących na tę rentę lub
świadczenie.
§8
Pracownik, który otrzymał odprawę nie może ponownie nabyć do niej prawa.
2
Załącznik nr 9
do Układu
ZASADY PRZYZNAWANIA DEPUTATU WĘGLOWEGO
I WYPŁACANIA EKWIWALENTU PIENIĘŻNEGO Z TYTUŁU PRAWA DO DEPUTATU
WĘGLOWEGO DLA PRACOWNIKÓW ORAZ BEZPŁATNEGO WĘGLA DLA
EMERYTÓW, RENCISTÓW I INNYCH UPRAWNIONYCH OSÓB
§1
Treść nieuzgodniona:
1. Pracownikom przysługuje deputat węglowy w wymiarze 10 ton rocznie
w asortymencie „kostka”.
2. Deputat węglowy przysługuje pracownikom od dnia podjęcia pracy, proporcjonalnie
do czasu przepracowanego w danym roku.
3. Deputat węglowy przysługuje za czas przepracowany oraz za czas usprawiedliwionej
nieobecności w pracy, jeżeli za ten okres pracownik był uprawniony do
wynagrodzenia,
zasiłku
chorobowego,
macierzyńskiego,
opiekuńczego
lub
świadczenia rehabilitacyjnego.
4. Pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę w niepełnym wymiarze czasu
pracy, otrzymują deputat węglowy w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu
pracy.
5. Deputat węglowy realizowany jest w naturze, ekwiwalencie pieniężnym lub w naturze
i ekwiwalencie pieniężnym.
6. Sposób realizacji deputatu węglowego określa pracownik składając „Wniosek
o sposobie realizacji deputatu węglowego i bezpłatnego węgla”. Sposób realizacji
deputatu węglowego określony „Wnioskiem …” na kolejny rok może być zmieniony
poprzez złożenie kolejnego „Wniosku…” w terminie do dnia 31-go grudnia roku
poprzedzającego rok, za który deputat węglowy lub bezpłatny węgiel w naturze
przysługuje. Treść „Wniosku…” oraz miejsce jego złożenia ustala kierownik zakładu
pracy z działającymi w tym zakładzie organizacjami związkowymi.
7. Talony węglowe lub upoważnienia na pobranie węgla wydawane są pracownikom oraz
innym osobom upoważnionym do pobierania deputatu węglowego lub bezpłatnego
węgla w naturze, nie później niż od 10 stycznia roku, w którym deputat węglowy
przysługuje.
8. Termin ważności talonów węglowych lub upoważnień na pobieranie węgla
deputatowego ustala kierownik zakładu z działającymi w tym zakładzie organizacjami
związkowymi.
9. Wypłata ekwiwalentu pieniężnego za deputat węglowy następuje w ratach
miesięcznych w wysokości 1/12 rocznego wymiaru deputatu węglowego w terminach
wypłaty wynagrodzeń.
Treść nieuzgodniona:
10.Przy pobieraniu awansem deputatu węglowego, Kompania Węglowa S.A.
skredytuje podatek dochodowy od osób fizycznych naliczony od wartości
deputatu i ilości miesięcy. Kredyt ten będzie potrącany w równych ratach do
dnia 10-tego grudnia roku, w którym kredyt będzie udzielony.
11.Wartość 1 tony węgla deputatowego przyjmowana do obliczania
ekwiwalentu pieniężnego za deputat, jak również za tonę węgla w naturze,
corocznie ustalana jest przez strony ZUZP na zasadzie odrębnego
porozumienia. Strony ZUZP czynić będą starania co do uzgodnienia
wysokości ceny 1 tony węgla deputatowego w terminie do 31 grudnia roku
poprzedzającego rok, w którym ekwiwalent przysługuje. W razie nie
uzgodnienia w tym terminie obowiązuje cena z roku poprzedniego.
12.Dopuszcza się możliwość realizacji przez pracowników deputatu węglowego
w naturze w sortymencie innym niż kostka pod warunkiem, że wartość
łączna pobieranego sortymentu nie przekroczy ceny węgla deputatowego
ustalonego wg. ust. 11.
13.Deputat węglowy w naturze może być realizowany również w innym
zakładzie Kompanii Węglowej S.A. niż jednostka macierzysta na zasadach
tam obowiązujących.
§2
Treść nieuzgodniona:
1. Uprawnienia do bezpłatnego węgla w naturze w sortymencie jak
pracownikom w ilości 3 tony rocznie dla emerytów i rencistów
zamieszkałych w kraju, powstają z datą nabycia praw emerytalnych lub
rentowych na podstawie decyzji ZUS, niezależnie od daty złożenia wniosku
węglowego w zakładzie pracy objętym Układem, z którego pracownik
odszedł na emeryturę lub rentę.
1) Uprawnienia do bezpłatnego węgla w naturze dla emerytów i rencistów
zamieszkałych w kraju w sortymencie jak pracownikom oraz na zasadach
jak w ust.1 jednak w ilości:
a) 2,5 tony rocznie, których uprawnienia powstały na podstawie Układu
zbiorowego Pracy dla Przemysłu Węglowego z dnia 1 lutego 1980 r. i
którzy korzystali z nich do czasu obowiązywania n/n Układu
b) 3 tony rocznie, których uprawnienia powstały na podstawie Układu
Zbiorowego Pracy dla Pracowników Zakładów Górniczych z dnia
21 grudnia 1991 r. i którzy korzystali z nich do czasu obowiązywania
n/n Układu.
2) Uprawnienia do bezpłatnego węgla w naturze przysługują również
wdowom, wdowcom i sierotom pozostałym po:
a) pracownikach,
b) emerytach i rencistach,
jeżeli spełnili warunki do otrzymania renty rodzinnej.
2. Bez względu na liczbę uprawnionych osób, o których mowa w ust.1 pkt.2
łączny wymiar bezpłatnego węgla w naturze przyznany tym osobom wynosi
analogicznie jak w ust.1 w zależności od tego na podstawie, których
uprawnień bezpłatny węgiel przysługuje.
3. W razie powtórnego zawarcia związku małżeńskiego przez wdowę lub
wdowca uprawnienia do bezpłatnego węgla w naturze wygasają.
4. Uprawnienia do bezpłatnego węgla w naturze w ilości 3 tony rocznie
przysługują również tym osobom, które rozwiązały stosunek pracy na
podstawie ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami
stosunków pracy z przyczyn nie dotyczących pracowników – jeżeli
bezpośrednio po ustaniu stosunku pracy pracownik nabył prawo do zasiłku
przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego przyznawanego i
wypłacanego prze Urząd Pracy zgodnie z przepisami ustawy o zatrudnieniu i
przeciwdziałaniu bezrobociu. Uprawnienia do bezpłatnego węgla w naturze
dla w/w. osób przysługują tym osobom również po nabyciu uprawnień
emerytalnych.
5. Emerytom i rencistom jednostek organizacyjnych całkowicie likwidowanych
oraz zlikwidowanych przed okresem obowiązywania n/n Układu, których
obsługę przejęły jednostki organizacyjne Kompanii Węglowej S.A., a także
osobom wymienionym w ust.1 pkt. 2 przysługuje bezpłatny węgiel w naturze
na warunkach i w ilości określonej w n/n paragrafie.
6. W zamian za bezpłatny węgiel w naturze, osoby uprawnione mogą otrzymać
ekwiwalent pieniężny jako równowartość przysługującego bezpłatnego
węgla w dwóch równych ratach.
§3
Treść nieuzgodniona:
Pracownikom zatrudnionym po wejściu w życie niniejszego Układu przysługuje
2
deputat węglowy w następującej wysokości:
- 8 ton rocznie dla zatrudnionych pod ziemią,
- 6 ton rocznie zatrudnionym w zakładach mechanicznej przeróbki węgla,
- 4 tony rocznie dla pozostałych pracowników powierzchni.
3
Załącznik nr 10
do Układu
ZASADY ORAZ TRYB PRZYZNAWANIA I OBLICZANIA RENT WYRÓWNAWCZYCH
Treść nieuzgodniona:
Zgodnie z art. 435 Kodeksu Cywilnego dopuszczającym możliwość dochodzenia
m.in. rent wyrównawczych od zakładów pracy - wprowadza się do stosowania i
przestrzegania następujący tryb postępowania przy obliczaniu i wypłacaniu rent
wyrównawczych w jednostkach organizacyjnych.
1. Wnioski o przyznanie renty wyrównawczej należy składać w kancelarii
głównej w poszczególnych kopalniach i zakładach Kompanii Węglowej S.A.
2. Kancelaria główna kieruje wniosek pracownika w tej sprawie do sekcji
zasiłków chorobowych, która:
1) uzyskuje
potwierdzenie
działu
BHP
o
zaistniałym
wypadku
i potwierdzenie Działu Spraw Osobowych o przebywaniu z tego tytułu na
rencie inwalidzkiej,
2) w przypadku, gdy pracownik ubiegający się o rentę wyrównawczą jest
w wieku produkcyjnym Dział Spraw Osobowych w porozumieniu
z wnioskodawcą
podaje
nazwiska
i
numery
komputera
dwóch
pracowników zatrudnionych aktualnie na stanowisku danego pracownika,
porównywalnych z nim kwalifikacjach i stażu pracy,
3) w przypadku, gdy pracownik ubiegający się o rentę wyrównawczą jest
w wieku emerytalnym i otrzymał już rentę wyrównawczą należy odszukać
niezbędne informacje do wyliczenia renty.
3. Obliczaniem rent wyrównawczych i sporządzaniem ugód zajmuje się
wyznaczona komórka organizacyjna:
1) ustala renty wyrównawcze dla osób w wieku produkcyjnym :
- zestawia wynagrodzenia pracownika wg zasad podanych w pkt 2 ppkt
2 w układzie kwartalnym,
- wylicza przeciętne wynagrodzenie w poszczególnych kwartałach.
Kwota
renty
wyrównawczej
wynika
z
różnicy
przeciętnego
wynagrodzenia kwartalnego i otrzymanej renty inwalidzkiej oraz
ewentualnego wynagrodzenia w przypadku, gdy osoba dochodząca renty
wyrównawczej jest zatrudniona (z renty inwalidzkiej wyłącza się zasiłek
rodzinny, pielęgnacyjny).
2) ustalając renty wyrównawcze dla osób w wieku emerytalnym :
- ustala podstawy emerytury w oparciu o przeciętne wynagrodzenie za
rok poprzedni,
- dla pracownika dołowego - wg przeciętnego wynagrodzenia
pracownika dołowego,
- dla pracownika powierzchni - wg przeciętnego wynagrodzenia
pracownika powierzchni.
Podstawę tę waloryzuje się wskaźnikiem ustalonym przez ZUS dla
wysokości emerytur i rent.
Kwota renty wyrównawczej wynika z różnicy wyliczonej emerytury
i otrzymanej renty inwalidzkiej.
3) ustala renty wyrównawcze dla pracowników, którzy w wyniku wypadku
przy pracy lub choroby zawodowej doznali trwałego lub czasowego
uszczerbku na zdrowiu w wyniku czego utracili zdolność do zatrudnienia
na dotychczasowym stanowisku.
Kwota
renty
wyrównawczej
wynika
z
różnicy
otrzymywanego
wynagrodzenia na nowym stanowisku pracy a wynagrodzeniem na
stanowisku poprzednim.
4) po wyliczeniu potencjalnej renty wyrównawczej sporządza ugodę
przedstawiając ją do zaopiniowania radcy prawnemu. Ugoda w imieniu
kopalni podpisywana jest przez Z-cę Dyrektora ds. Pracy.
4. Wypłata
renty
wyrównawczej
w
zależności
od
z zainteresowanym następuje w kasie lub przekazem
ewentualnie przelewem na konto w oparciu o kopię ugody.
2
uzgodnienia
pocztowym,
Załącznik nr 11
do Układu
ŚWIADCZENIA PRZYSŁUGUJĄCE W OKRESIE
CZASOWEJ NIEZDOLNOŚCI DO PRACY
§1
1. Za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby lub odosobnienia
w związku z chorobą zakaźną – trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku
kalendarzowego, pracownikom przysługuje wynagrodzenie w wysokości:
1) 100 % podstawy wymiaru – gdy powstała ona wskutek:
a) wypadku w drodze do pracy lub z pracy,
b) choroby przypadającej w czasie ciąży,
c) poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów
na dawców komórek, tkanek i narządów oraz zabiegowi pobrania komórek,
tkanek i narządów,
2) 100 % podstawy wymiaru – począwszy od 4 dnia niezdolności do pracy trwającej
nieprzerwanie dłużej niż 3 dni, gdy powstała ona wskutek choroby lub
odosobnienia w związku z chorobą zakaźną – w przypadku pracowników, którzy
przepracowali co najmniej 8 lat.
3) 80 % podstawy wymiaru – w innych przypadkach niż określono w pkt 1 i 2.
2. Do okresu przepracowanego, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się okresy
zatrudnienia i okresy nieprzepracowane zaliczane do stażu pracy, od którego zależy
wymiar urlopu wypoczynkowego.
3. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1:
1) oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku
chorobowego i wypłaca za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni
wolnych od pracy,
2) nie przysługuje w przypadkach, w których pracownik nie ma prawa do zasiłku
chorobowego.
§2
1. Pracownikom przysługuje zasiłek chorobowy z ubezpieczenia społecznego za czas
niezdolności do pracy – w wysokości i na warunkach określonych w ustawie
o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby
i macierzyństwa oraz w ustawie o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy
pracy i chorób zawodowych.
2. Wykaz składników wynagrodzenia uwzględnianych przy ustalaniu podstawy wymiaru
zasiłku chorobowego:
1) wynagrodzenie zasadnicze,
2) specjalne wynagrodzenie z Karty Górnika,
3) nadwyżka akordowa,
4) progresja akordowa,
5) premia regulaminowa,
6) dodatek za pracę w porze nocnej,
7) dodatki za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia, niebezpiecznych
i uciążliwych,
8) dodatek dla strzałowych,
9) dodatek dla przodowych,
10) dodatek dla sanitariuszy,
11) wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy lub urlop zdrowotny,
12) wynagrodzenie za oddelegowanie pracowników, za udział w szkoleniach
i kursach,
13) wynagrodzenie przysługujące za dni nieprzepracowane np. okresowe
i profilaktyczne badania lekarskie, pogotowie dołowe, dni wolne udzielone
w zamian za pracę w soboty, niedziele i święta oraz za tzw. zwolnienia
okolicznościowe,
14)
15)
16)
17)
18)
dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych,
dodatek za pełnienie dyżurów domowych,
dodatek za szkolenie,
dodatek wyrównawczy,
wynagrodzenie i dodatki za udział w akcji ratowniczej i w pracach
profilaktycznych oraz inne dodatki przysługujące pracownikom zatrudnionym
w służbie ratownictwa górniczego,
19) dodatek uzupełniający do wysokości najniższego wynagrodzenia,
20) inne składniki wynagrodzenia z tytułu wykonywania pracy w ramach stosunku
pracy (np. tzw. „wypłaty jednorazowe”), od których ustala się składkę na
ubezpieczenie społeczne, jeśli pracownik nie zachowuje do nich prawa w okresie
pobierania wynagrodzenia za czas choroby lub zasiłku w myśl stosowanych
postanowień zakładowego układu zbiorowego pracy lub innych przepisów
o wynagradzaniu.
§3
1. W przypadku, gdy zasiłek chorobowy z ubezpieczenia społecznego, o którym mowa
w § 2 ust. 1, przysługuje w niższej wysokości niż 100 % podstawy wymiaru,
pracownikom przysługuje dodatek do zasiłku chorobowego, wypłacany ze środków na
wynagrodzenia:
1) począwszy od 34 dnia niezdolność do pracy trwającej nieprzerwanie dłużej niż
33 dni,
2) od pierwszego dnia niezdolności do pracy powstałej wskutek wypadku przy pracy
lub choroby zawodowej.
2. Dodatek do zasiłku chorobowego, o którym mowa w ust. 1, oblicza się w jako różnicę
między kwotą stanowiącą 100 % podstawy wymiaru i kwotą wypłaconego zasiłku.
§4
Przez okres nieprzerwanej niezdolności do pracy, o którym mowa w § 1 i 3, rozumie się
okres niezdolności do pracy, w którym nie wystąpił choćby jeden dzień roboczy przerwy
w jej trwaniu.
2
Załącznik nr 12
do Układu
TABELE STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO
I. Pracownicy zatrudnieni w kopalniach i zakładach na stanowiskach robotniczych
Kategoria
zaszeregowania robót
i zaszeregowania
osobistego
Stawka wynagrodzenia zasadniczego
[zł/dniówkę]
pod ziemią
na powierzchni
1
2
3
3
-
28,40
4
47,20
30,40
5
50,00
32,40
6
53,20
34,40
7
56,40
36,80
8
60,00
39,20
9
63,60
42,00
10
67,60
44,80
11
71,60
48,00
12
76,00
51,20
12a
-
56,40
II. Pracownicy zatrudnieni w kopalniach i zakładach na stanowiskach nierobotniczych
Kategoria
zaszeregowania
osobistego
Stawka wynagrodzenia zasadniczego
[zł/miesiąc]
pod ziemią
na powierzchni
1
2
3
7
-
700
8
1 100
750
9
1 200
800
10
1 300
860
11
1 400
930
12
1 500
1 010
13
1 600
1 100
14
1 750
1 200
15
1 900
1 310
16
2 050
1 430
17
2 250
1 560
18
2 500
1 750
19
2 800
2 000
20
3 200
2 300
2
III. Osoby kierownictwa kopalń, zakładów górniczych i specjalistycznych jednostek
organizacyjnych Kompanii Węglowej S.A. oraz pracownicy Centrali Kompanii Węglowej S.A.
Kategoria
zaszeregowania
osobistego
Stawka wynagrodzenia zasadniczego
[zł/miesiąc]
od
do
1
2
3
9
1 000
1 550
10
1 150
1 750
11
1 300
2 000
12
1 450
2 300
13
1 650
2 700
14
1 900
3 100
15
2 150
3 550
16
2 450
4 200
17
2 800
4 900
18
3 200
5 700
19
3 900
6 900
20
4 700
8 200
21
5 600
9 400
22
6 500
10 500
3
Załącznik nr 14
do Układu
ZASADY WYNAGRADZANIA CZŁONKÓW DRUŻYN RATOWNICZYCH
1.
2.
3.
4.
§1
Niniejsze zasady dotyczą członków drużyn ratowniczych zakładów górniczych KW S.A.
objętych Układem, w których zorganizowane są służby ratownictwa górniczego,
działające na podstawie przepisów wydanych w oparciu o „Prawo geologiczne
i górnicze”.
Ilekroć w Układzie jest mowa o drużynie ratowniczej zakładu górniczego, rozumie się
przez to ratowników górniczych, mechaników sprzętu ratowniczego, kierowników
stacji ratownictwa górniczego (kierowników drużyn ratowniczych) i ich zastępców.
Kwalifikacje i szczegółowe warunki wymagane od członków drużyn ratowniczych,
wymienionych w ust. 2, określa rozporządzenie właściwego ministra (w dniu wejścia
w życie Układu jest to rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 12.06.2002 r.
w sprawie ratownictwa górniczego Dz. U. Nr 94 poz. 838).
Specjaliści, nie będący mechanikami sprzętu ratowniczego, nie spełniający warunków,
jakim powinni odpowiadać pozostali członkowie drużyny ratowniczej, w szczególności
w zakresie stanu zdrowia oraz odbytych szkoleń, nie są uprawnieni do świadczeń
przysługujących członkom drużyn ratowniczych na mocy niniejszego załącznika.
§2
1. Członkom drużyn ratowniczych, o których mowa w § 1, przysługuje stały miesięczny
dodatek ratowniczy w wysokości 10 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia
w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w III kwartale poprzedniego
roku.
2. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje za miesiąc, w którym członek
drużyny ratowniczej opuścił bez usprawiedliwienia wyznaczony dzień pracy lub nie
spełnił wymagań członka drużyny ratowniczej.
§3
Za czas obowiązkowych szkoleń kursowych z zakresu ratownictwa górniczego
z oderwaniem od pracy, uczestnikom tych szkoleń przysługuje:
1) wynagrodzenie jak za urlop wypoczynkowy,
2) zwrot kosztów podróży, noclegów oraz diet wg zasad obowiązujących pracowników
z tytułu podróży służbowych na terenie całego kraju.
§4
1. Za czas udziału w ćwiczeniach ratowniczych, członkom drużyn ratowniczych
przysługuje wynagrodzenie obliczone jak za urlop wypoczynkowy.
2. Za każdą godzinę ćwiczeń w aparacie oddechowym, ratownikom przysługuje dodatek
w wysokości 0,3 % minimalnego wynagrodzenia.
§5
1. Ratownikom i mechanikom sprzętu ratowniczego, zatrudnionym na stanowiskach
robotniczych w zastępach dyżurujących w zakładzie górniczym w normalne dni pracy,
wynagrodzenie zasadnicze oraz premia i nadwyżka akordowa przysługują
w wysokości obliczonej na podstawie przeciętnych wskaźników procentowych premii
i nadwyżki akordowej za dany miesiąc górnika w ścianach w jednostce
organizacyjnej.
2. Ratownikom oddelegowanym (z oddziałów), zatrudnionym w zastępach dyżurujących
w zakładzie górniczym w normalne dni pracy, przysługuje wynagrodzenie obliczone
wg wynagrodzenia od poniedziałku do piątku, otrzymanego za ostatni pełny
przepracowany miesiąc na stanowisku przed oddelegowaniem, jednak nie mniej niż
wynikające z ust. 1.
3. Pozostałym ratownikom i mechanikom sprzętu ratowniczego wchodzącym w skład
służby
ochrony
przeciwpożarowej
podziemnej
części
zakładu
górniczego,
zatrudnionym w normalne dni pracy, przysługuje wynagrodzenie obliczone według
kategorii zaszeregowania o jedną mniejszą niż określone w ust. 1.
4. Zastępowemu w zastępie ratowniczym, przysługuje za czas pełnienia tej funkcji,
wynagrodzenie obliczone według kategorii o jedną wyżej niż określona w ust. 1.
Zasada ta dotyczy także zastępowych w pogotowiach ratowniczych, o których mowa
w § 6 ust. 1 i 5.
5. Członkom drużyn ratowniczych zatrudnionym w soboty, niedziele i dni ustawowo
wolne od pracy przysługuje wynagrodzenie wg zasad ustalonych dla pracowników
zatrudnionych w te dni pod ziemią.
§6
1. Za określony harmonogramem czas górniczego pogotowia ratowniczego, odbywanego
w trybie skoszarowanym przez okres 15-dniowy w okręgowych stacjach ratownictwa
górniczego, członek drużyny ratowniczej, otrzymuje z jednostki organizacyjnej za
każdą dobę zryczałtowane wynagrodzenie w wysokości:
1) zatrudniony na stanowisku robotniczym – 175 % wynagrodzenia dniówkowego,
obliczonego jak w § 5,
2) zatrudniony na stanowisku nierobotniczym – 175 % wynagrodzenia jakie
otrzymałby gdyby w tym okresie wykonywał pracę pod ziemią przez 7,5 godziny.
2. Oprócz wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, w górniczym pogotowiu
ratowniczym w trybie skoszarowanym przysługuje:
1) zwrot kosztów przejazdu środkami komunikacji publicznej z siedziby jednostki
organizacyjnej do miejsca, w którym znajduje się pogotowie i z powrotem, o ile
przejazd nie nastąpił środkami jednostki organizacyjnej,
2) nocleg oraz całodzienne wyżywienie o wartości kalorycznej co najmniej 4500 kcal.
3. Za określony harmonogramem czas pracy w górniczym pogotowiu ratowniczym,
pełnionym przez ratowników skierowanych do zawodowego pogotowia ratowniczego
w CSRG i OSRG na okres do 5 lat, ratownicy ci otrzymują z jednostki organizacyjnej:
1) za pracę od poniedziałku do piątku - wynagrodzenie obliczone według zasad
określonych w § 5,
2) za pracę w soboty, niedziele i dni ustawowo wolne od pracy - wynagrodzenie
określone w § 5 ust. 5,
3) stały miesięczny dodatek ratowniczy określony w § 2 powiększony o 50 %,
4) zwrot kosztów przejazdu środkami komunikacji publicznej z siedziby jednostki
organizacyjnej do miejsca, w którym znajduje się pogotowie i z powrotem, o ile
przejazd nie nastąpił środkami jednostki organizacyjnej.
§7
Wszyscy pracownicy za czas udziału w akcji ratowniczej, bez względu na zajmowane
stanowisko, otrzymują na podstawie „Karty udziału w akcji” wynagrodzenie:
1) na stanowiskach robotniczych - wynagrodzenie obliczone według § 5 oraz dodatkowe
wynagrodzenie określone w § 8,
2) na stanowiskach nierobotniczych - wynagrodzenie według zasad obowiązujących oraz
dodatkowe wynagrodzenie określone w § 8.
§8
Za udział w akcji ratowniczej w zakładzie górniczym pracownikom przysługuje na
podstawie „Karty udziału w akcji”:
1) dodatkowe wynagrodzenie w wysokości 0,8 % przeciętnego miesięcznego
wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w III kwartale
poprzedniego roku za każdą godzinę udziału w akcji,
2
2) za każdą godzinę pracy w tlenowym aparacie roboczym w atmosferze niezdatnej do
oddychania przysługuje dodatkowo wynagrodzenie w wysokości 50 % wynagrodzenia
określonego w pkt 1,
3) wyżywienie w naturze o wartości kalorycznej nie mniejszej niż 4500 kcal. za każdy
dzień udziału w akcji ale nie mniej niż 8 godzin udziału w akcji.
§9
Za każdą godzinę udziału w pracach profilaktycznych związanych z zapobieganiem
zagrożeniom górniczym (pożarowym, metanowym, pyłowym i innym), członkom drużyn
ratowniczych i innym pracownikom biorącym udział w tych pracach przysługuje na
podstawie „Karty udziału w pracach profilaktycznych” dodatek w wysokości 50 %
wynagrodzenia określonego w § 8 ust. 1 pkt 1. Prace profilaktyczne wykonywane są na
podstawie dokumentacji prac profilaktycznych.
3
Załącznik nr 13
do Układu
Załącznik nr 15
do Układu
ZASADY OKREŚLANIA STOPNIA SZKODLIWOŚCI, UCIĄŻLIWOŚCI
I NIEBEZPIECZEŃSTWA PRACY ORAZ PRZYZNAWANIA
I WYPŁACANIA DODATKÓW ZA PRACĘ W TYCH WARUNKACH
§1
1. Jednostka organizacyjna zobowiązana jest do wypłacenia dodatków pracownikom
zatrudnionym w warunkach szkodliwych, uciążliwych, niebezpiecznych i szczególnego
ryzyka w wysokości uzależnionej od stopnia, któremu są przypisane.
2. Dodatki, o których mowa w ust. 1, przyznawane są do czasu osiągnięcia stanu
zgodnego z normami.
3. Decyzje o przyznaniu oraz cofnięciu dodatku podejmuje kierownik jednostki
organizacyjnej w uzgodnieniu ze związkami zawodowymi i Zakładowym Społecznym
Inspektorem Pracy.
§2
1. Ustala się cztery stopnie szkodliwości lub uciążliwości dla zdrowia, niebezpieczeństwa
pracy i szczególnego ryzyka.
2. Za każdą godzinę czasu pracy w warunkach szkodliwych i uciążliwych, lub uciążliwych
dla zdrowia, niebezpiecznych i szczególnego ryzyka przysługuje dodatek:
I stopień
- 7,0 % podstawy wymiaru
II stopień
- 10,0 % podstawy wymiaru
III stopień - 13,0 % podstawy wymiaru
IV stopień - 16,0 % podstawy wymiaru.
3. Podstawę wymiaru dodatku, o którym mowa w ust. 2, stanowi godzinowa stawka
wynikająca z minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w grudniu poprzedniego
roku. Stawkę godzinową oblicza się dzieląc minimalne wynagrodzenie przez 168
godzin.
§3
Szkodliwość, uciążliwość dla zdrowia, niebezpieczeństwo pracy i szczególne ryzyko,
uzasadniające przyznanie dodatku, określa się w sposób następujący:
1. I stopień
Do pierwszego stopnia ze względu na szkodliwość, uciążliwość dla zdrowia i szczególnego
ryzyka zalicza się prace wykonywane:
1) w warunkach narażenia na działanie pyłów nie wywołujących zwłóknienia tkanki
płucnej,
2) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych nie kumulujących się w
organizmie,
3) na stanowiskach, na których ze względów technologicznych i organizacyjnych
utrzymuje się stale temperatura efektywna powyżej 24º C lub poniżej 12º C,
4) w warunkach narażenia na promieniowanie ultrafioletowe lub podczerwone
(np. spawanie, hartowanie),
5) w warunkach narażenia na wibrację ogólną,
6) przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych,
7) w pomieszczeniach na powierzchni, w których konieczne jest stosowanie sztucznego
oświetlenia.
2. II stopień
Do drugiego stopnia ze względu na szkodliwość, uciążliwość dla zdrowia i szczególnego
ryzyka zalicza się prace wykonywane:
1) w mokrym środowisku o względnej wilgotności powietrza przekraczającej 80 %,
w błocie lub bezpośrednim kontakcie z wodą,
2) w obniżonym lub podwyższonym ciśnieniu wynikającym z procesu technologicznego,
3) w warunkach nadmiernego obciążenia wysiłkiem fizycznym co najmniej 2000 kcal dla
mężczyzn i 1200 kcal dla kobiet lub wymagających wymuszonej pozycji ciała, jeżeli
warunki te nie są uwzględnione przy opracowywaniu taryfikatora.
3. III stopień
Do trzeciego stopnia ze względu na szkodliwość, uciążliwość dla zdrowia i szczególnego
ryzyka zalicza się prace wykonywane:
1) w warunkach narażenia na działanie pyłów wywołujących zwłóknienie tkanki płucnej,
2) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych kumulujących się
w organizmie,
3) w warunkach narażenia na hałas,
4) w warunkach narażenia na działanie miejscowej wibracji,
5) w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące,
6) w warunkach narażenia na działanie pól elektromagnetycznych wysokiej
częstotliwości w zakresie od 0,1 do 300 000 MHz w strefie zagrożenia,
7) w wyrobiskach podziemnych, w których temperatura powietrza przekracza 28 ºC lub
intensywność chłodzenia jest mniejsza od 11 katastopni wilgotności.
4. IV stopień
Do czwartego stopnia ze względu na szkodliwość, uciążliwość dla zdrowia i szczególnego
ryzyka zalicza się prace wykonywane z benzydyną, alfa i beta naftyloaminą, chlorkiem
winylu oraz innymi czynnikami o analogicznym jak te substancje działaniu, jeżeli zostanie
to uznane przez Instytut Medycyny Pracy.
5. III stopień ze względu na niebezpieczeństwo
Do trzeciego stopnia ze względu na niebezpieczeństwo zalicza się prace:
1) związane z wytwarzaniem, stosowaniem, magazynowaniem i transportowaniem
gazów i materiałów wybuchowych,
2) wewnątrz zbiorników, aparatów, kanałów, studni itp., których wykonywanie wymaga
specjalnego zezwolenia,
3) przy urządzeniach elektormagnetycznych znajdujących się pod napięciem powyżej
230 V, wykonywane zgodnie z przepisami o bezpieczeństwie pracy w energetyce,
4) związane z załadunkiem i rozładunkiem paliw płynnych oraz ich transportem,
5) na wysokości powyżej 2m i w wykopach o głębokości poniżej 2m, uznane za
niebezpieczne w przepisach o bezpieczeństwie i higienie pracy,
6) w kontakcie z materiałem zakaźnym,
7) pod ziemią:
a) na stanowiskach pracy w polach IV i III kategorii zagrożenia metanowego za
wyjątkiem prac ujętych w ust. 6 pkt 1,
b) na stanowiskach pracy w polach II kategorii zagrożenia wyrzutami gazów, metanu
i skał za wyjątkiem prac ujętych w ust. 6 pkt 2,
c) w wyrobiskach eksploatacyjnych oraz w drążonych wyrobiskach korytarzowych
i szybowych w polach II kategorii zagrożenia metanowego,
d) w wyrobiskach eksploatacyjnych oraz w drążonych wyrobiskach korytarzowych
i szybowych w polach II kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał,
e) w wyrobiskach eksploatacyjnych, w chodnikach przyścianowych i w drążonych
wyrobiskach korytarzowych w pokładach lub częściach pokładów zaliczanych do
II stopnia zagrożenia tąpaniami,
f) w wyrobiskach eksploatacyjnych i drążonych wyrobiskach korytarzowych
o nachyleniu od 12 stopni do 30 stopni,
g) we wszystkich wyrobiskach objętych II i III stopniem zagrożenia wodnego,
h) przy usuwaniu oblodzeń i nawisów solnych w szybach i szybikach.
6. IV stopień ze względu na niebezpieczeństwo
Do czwartego stopnia ze względu na niebezpieczeństwo zalicza się prace wykonywane
pod ziemią:
2
1) w wyrobiskach eksploatacyjnych oraz drążonych wyrobiskach korytarzowych
i szybowych w polach IV lub III kategorii zagrożenia metanowego,
2) w wyrobiskach eksploatacyjnych oraz drążonych wyrobiskach korytarzowych
i szybowych w polach IV lub III zagrożenia wyrzutami gazów i skał,
3) w wyrobiskach eksploatacyjnych, w chodnikach przyścianowych i w drążonych
wyrobiskach korytarzowych w pokładach lub częściach pokładów zaliczanych do 3-go
stopnia zagrożenia tąpaniami oraz strefach szczególnego zagrożenia tąpaniami,
4) w wyrobiskach eksploatacyjnych, w drążonych wyrobiskach korytarzowych
o nachyleniu powyżej 30 stopni.
Treść nieuzgodniona:
5) wszystkie prace wykonywane w warunkach szczególnego ryzyka.
§4
1. Dodatki za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia wymienionych w § 3 ust. 1
pkt 1 i 2 oraz w ust. 3 pkt 1, 2 i 3 przyznawane są za czas pracy w tych warunkach
na podstawie wyników badań środowiskowych określających średni poziom narażenia
pracownika na czynnik szkodliwy dla zdrowia w ciągu 8 godz.
2. Dodatki za pozostałe prace wykonywane w warunkach szkodliwych poza
wymienionymi w ust. 1 oraz za prace wykonywane w warunkach uciążliwych
i niebezpiecznych przyznawane są na podstawie protokołów z komisyjnej oceny
warunków pracy zatwierdzonych przez kierownika jednostki organizacyjnej.
3. W przypadku zbiegu uprawnień do dodatków, przysługuje suma tych dodatków za
pracę w warunkach szkodliwych, uciążliwych, niebezpiecznych i szczególnego ryzyka.
3
Załącznik nr 16
do Układu
DODATKOWE WYNAGRODZENIE ZA PEŁNIENIE DYŻURÓW DOMOWYCH
§1
Dodatkowe wynagrodzenie za pełnienie dyżurów domowych otrzymują pracownicy,
którym:
- Prezes Zarządu Kompanii lub osoba upoważniona
- Kierownik jednostki organizacyjnej lub jego zastępca
zlecił na piśmie pełnienie tych dyżurów, w ramach obowiązujących w tym zakresie
przepisów prawa w przypadkach uzasadnionych bieżącymi potrzebami jednostki
organizacyjnej.
§2
1. Za podstawę wypłaty dodatkowego wynagrodzenia za pełnienie dyżuru domowego
przyjmuje się zlecenie zobowiązujące pracownika do pełnienia tego dyżuru podpisane
przez osoby wymienione w § 1.
2. Zlecenie powinno wyraźnie określać czas pełnienia dyżuru domowego.
3. Dyżur domowy nie może obejmować normalnych godzin pracy danego pracownika.
§3
Za każdą godzinę pełnienia dyżuru domowego pracownik otrzymuje dodatkowe
wynagrodzenie w wysokości:
1) 0,25 % minimalnego wynagrodzenia krajowego – za dyżur pełniony w dniu roboczym,
2) 0,50 % minimalnego wynagrodzenia krajowego – za dyżur pełniony w soboty,
niedziele i święta oraz w innych dniach wolnych od pracy.
§4
Dodatek za pełnienie dyżurów domowych w dniach roboczych
kierownikom jednostek organizacyjnych oraz ich zastępcom.
nie
przysługuje
§5
Pracownik traci prawo do dodatkowego wynagrodzenia za pełnienie dyżuru domowego,
jeśli w odpowiednim czasie nie stawił się na wezwanie do pracy.
§6
1. Za godziny faktycznie przepracowane w wyniku wezwania do pracy w czasie pełnienia
dyżuru domowego pracownik otrzymuje wynagrodzenie zgodnie z obowiązującymi
przepisami.
2. Pracownik, który otrzymał wynagrodzenie zgodnie z ust. 1, nie otrzymuje za ten sam
okres dodatkowego wynagrodzenia, o którym mowa w § 3.
§7
Analiza wydatków ponoszonych za dyżury domowe będzie przeprowadzona w okresach
kwartalnych przez strony Układu na podstawie przekazanego przez pracodawcę
zestawienia według stanowisk w rozbiciu na poszczególne jednostki organizacyjne.