wyprawy wysokogórskie-wyzwanie,przygoda czy głupota

WYPRAWY
WYSOKOGÓRSKIEWYZWANIE,PRZYGODA
CZY GŁUPOTA ?
Wspinaczka – przemieszczanie się w terenie na tyle
stromym, że wymaga on użycia rąk co najmniej do
utrzymania równowagi.
Wspinaczka górska – wielowyciągowa wspinaczka
uprawiana w terenie górskim. Długie podejścia i
zejścia, istnienie zagrożeń obiektywnych to cechy
wyróżniające wspinaczkę górską. Do jej szczególnych
przypadków należy taternictwo i często traktowany
synonimicznie alpinizm.
Czego ludzie szukają w górach ?
Ludzie zawsze będą chodzić w góry, dla
wyczynu i zmęczenia, dla palety barw
i całej gamy emocji, i po prostu
dlatego, że góry istnieją i zawsze są
poza dobrem i złem.
I jeszcze dlatego, że do gór się wraca
jak do domu, po drodze spotykając
Ludzi, którzy nie pozostaną nigdy
obojętni.
W górach odkrywamy siebie i to co jest
najważniejsze – odkrywamy drugiego
człowieka.
„Wspinaj się wysoko, śpij nisko”
głosi zasada Himalaistów.
Wysokogórska wspinaczka z
punktu widzenia:
•
•
•
•
Początkującego alpinisty
Ostrożnego rodzica
Organizatora wypraw
Lekarza
POCZĄTKUJĄCY ALPINISTA
-marzę o wejściu na K2
Jestem wysportowanym młodym
człowiekiem. Od kilku lat
większość weekendów spędzam
w skałkach,powoli kompletuje
potrzebny sprzęt.Zastanawiam się,
co jeszcze powinienem zrobić, by kiedyś
pojechać w Himalaje. Na razie nie mam
pojęcia, skąd można by wziąć pieniądze na
wyprawę, jak długi powinien być urlop, co
przekonałoby do moich planów rodziców.
NAJWYBITNIEJSI
HIMALAIŚCI
JERZY KUKUCZKA
WANDA RUTKIEWICZ
KRZYSZTOF WIELICKI
SERGIO MARTINI
JUANITO OIARZABAL
REINHOLD MESSNER
CARLOS CARSOLIO
Wejścia Polaków na ośmiotysięczniki
L.p.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
Imię i
nazwisko
Jerzy
Kukuczka
Krzysztof
W ielicki
Ryszard
Pawłowski
Piotr
Pustelnik
W anda
Rutkiewicz
W ojciech
Kurtyka
Anna
Czerwińska
Piotr
Morawski
Kinga
Baranowska
Maciej
Berbeka
Liczba
we jść
17
15
14
13
8
8
8
6
6
5
Zdobywcy
wszystkich
ośmiotysięczników
Lp.
Imię i nazwisko
1 Reinhold Messner
Okres
Kraj
1970-1986 Włochy
2 Jerzy Kukuczka
1979-1987 Polska
3 Erhard Loretan
1982-1995 Szwajcaria
4 Carlos Carsolio
1985-1996 Meksyk
5 Krzysztof Wielicki
6 Juanito Oiarzabal
7 Sergio Martini
1980-1996 Polska
1985-1999 Hiszpania
1983-2000 Włochy
8 Young-Seok Park
1993-2001
Korea
Południowa
Korea
Południowa
9 Hong-Gil Um
10 Alberto Ińurrategi
1988-2001
1991-2002 Hiszpania
11 Wang-Yong Han
1994-2003 Południowa
Uwagi
6 nowych dróg
9 nowych dróg, 4
zimowe, 1 z
dodatkowym tlenem
2 nowe drogi, 1
zimowe
3 nowe drogi, 1 z
tlenem
3 nowe drogi, 3
zimowe, 1 z tlenem
2 z tlenem
1 zimowe, 5 z tlenem
3 z tlenem
1 zimowe
Korea
12 Ed Viesturs
13 Silvio Mondinelli
14 Ivan Vallejo
15 Denis Urubko
16 Ralf Dujmovits
3 z tlenem
Stany
Zjednoczone
1989-2005
1993-2007 Włochy
1997-2008 Ekwador
2000-2009 Kazachstan
1990-2009 Niemcy
17 Veikka Gustafsson 1993-2009 Finlandia
18 Andrew Lock
1993-2009 Australia
3 nowe drogi, 1
zimowe
1 z tlenem
1 z tlenem
Niezapomniane widoki
ZDJĘCIE PASMA HIMALAJÓW WIDZIANE Z LOTU PTAKA
SAGARMATHA
NANGA PARBAT
KANGCH GOEHALA
K2
LEKARZ
- nie każdy może
Dane było mi uczestniczyć
w kilku wyprawach w Himalaje jako lekarz.
Wiem ze sukces nigdy- mimo starannego
przygotowania- nie jest gwarantowany.Jednak
trzeba zrobić wszystko, by przygotować się jak
najlepiej.
Czy każdy może jechać w wysokie góry?
Jak zwiększyć szanse na szczęśliwy powrót?
Warunki środowiska w Himalajach:



Południowe stoki gór są pod wpływem oddziaływania
okresowo wiejących wiatrów – monsunów.
W lecie występują tu obfite opady. Z kolei
północne stoki znajdują się w strefie oddziaływania
klimatu zwrotnikowego, chłodnego i suchego.
Wysoko w górach mrozy przekraczają -25 °C w
lecie, a zimą temperatura spada do -40 °C. Często
występują huraganowe wiatry o prędkości nawet
150 km/h i gwałtowne załamania pogody
ZAGROŻENIE CHOROBĄ WYSOKOŚCIOWĄ
Każdy organizm inaczej reaguje na podobne warunki
wysokościowe. Reakcja na wysokość zależy od tempa
wspinaczki, wysokości oraz indywidualnej wrażliwości.
Powodem tego najczęściej jest brak tlenu dla mięśni i
mózgu w miarę wzrostu wysokości. Na wysokości 5000 m
tlenu jest o połowę mniej niż na wysokości poziomu
morza. W niektórych przypadkach skutki choroby
wysokościowej mogą być poważne, a nawet bardzo
niebezpieczne.
Najlepszym lekarstwem jest zejście w dół. Musi się
odbyć natychmiast. Najlepiej do miejsca, gdzie chora
osoba nie miała objawów choroby.
Aklimatyzacja człowieka, to procesy adaptacji
organizmu człowieka do życia w nowych
warunkach klimatycznych.
Powodują one przystosowanie do obniżonego
ciśnienia powietrza (w warunkach
wysokogórskich), dużych zmian temperatury i
wilgotności powietrza, zmian strefy czasowej i
innych czynników
JAK POWINNA WYGLĄDAĆ AKLIMATYZACJA?
1.Po przekroczeniu wysokości 3000 m n.p.m. różnice
wysokości między noclegami, nie powinny być większe niż 300
metrów, a po zdobyciu każdego kolejnego kilometra wysokości
powinno się robić jeden dzień odpoczynku.
2.Można oczywiście robić wycieczki aklimatyzacyjne i
pokonywać dziennie większe wysokości, ale na nocleg należy
jednak zejść niżej i dopiero kolejnego dnia przenieść się z
obozem w wyższe partie gór.
3.Pamiętajmy też o wysokowęglowodanowej diecie oraz o
dużej ilości picia!
Ważne jest, aby na dużych wysokościach unikać alkoholu,
tytoniu i środków nasennych.
Czas utraty aklimatyzacji równa się czasowi jej uzyskania.
Choroby wywoływane temperaturą:
·
·
·
·
·
·
ślepota śnieżna
hipotermia
odmrożenia
stopa okopowa
wyczerpanie upałem i udar cieplny
oparzenia słoneczne
Wyruszając w góry zabierz ze sobą:
-
mapę i przewodnik
latarkę
czapkę, rękawiczki, ciepły sweter lub polar
nieprzemakalną kurtkę
folię NRC
telefon komórkowy
podręczną apteczkę pierwszej pomocy
napoje i jedzenie
Jakie trudności czekają uczestników
wypraw?
•Ciężar plecaka.
• Zimno.
• Nieprzewidziane noclegi w trudnych
warunkach.
•Posiłki i menu.
•Choroba wysokogórska.
• Zmienność pogody.
• Słabość własnej psychiki.
OSTROŻNY RODZIC
-nie puszczę swego syna
Zawsze uważałem że najważniejsza jest nauka, a
sport to kontuzje, zmęczenie i strata czasu. I nagle
mój syn spotkał niewłaściwych ludzi i zwariował na
punkcie wspinaczki.Już zaczyna planować letni wyjazd
w Jurę Krakowsko-Częstochowską, za rok chciałby
ruszyć w Dolomity.
ZAGROŻENIA ZWIĄZANE ZE
WSPINANIEM PODCZAS WYPRAWY
WYSOKOGÓRSKIEJ
Choroba wysokościowa
Jest zespołem chorobowym spowodowanym brakiem adaptacji
do warunków panujących na dużych wysokościach. Z reguły
pojawia się na wysokościach powyżej 2500m n.p.m, gdzie
dostępność tlenu w powietrzu, ze względu na rozrzedzenie
atmosfery, zaczyna być za mała na potrzeby organizmu
człowieka.
Charakteryzuje ją :
1.początkowy wzrost tętna i ciśnienia krwi, co jest reakcją
samoobronną organizmu.
2.osłabienie serca i spadek ciśnienia krwi, co prowadzi do
omdlenia.
3.utrata szeregu podstawowych funkcji organizmu, m.in.
zanika zdolność do rozmnażania (powyżej około 4500 m
n.p.m.), utrata wagi, nie dająca się skompensować
prawidłowym odżywianiem, nawet do 1 kilograma tygodniowo.
4. Zwiększa się ilość erytrocytów we krwi co powoduje jej
zagęszczenie.
Odmrożenia
Jeśli na skutek przebywania na mrozie skóra
zaczyna być zaczerwieniona i w miejscach
zaczerwienionych staje się bolesna, można spodziewać
się odmrożenia. Należy wtedy udać się do ciepłego
pomieszczenia i delikatnie ogrzać miejsca
przechłodzone. Natomiast bladość skóry i ustąpienie
bólu świadczą już o jej odmrożeniu.
Uszkodzenia skóry, powstające w wyniku działania na
nią niskiej temperatury. Ciężkość i rozległość
uszkodzenia skóry zależą od temperatury otoczenia
oraz czasu, w jakim skóra była poddana działaniu
niskiej temperatury. Wiatr i duża wilgotność
powietrza nasilają skutki działania mrozu.
Wychłodzenie organizmu (hipotermia)
Wychłodzenie jest to znaczny spadek temperatury ciała
spowodowany zaburzeniem pracy systemu regulacji temperatury ciała
lub zbyt szybkim chłodzeniem organizmu w stosunku do jego zdolności
wytwarzania ciepła.
Wyróżnia się trzy stopnie wychłodzenia:
1. Stadium marznięcia, które charakteryzuje się uczuciem marznięcia,
dreszczami i drżeniem mięśni. Słabną ramiona i nogi, występują
zawroty głowy i dezorientacja. Temperatura ciała spada do 35C.
2. Stadium wyczerpania, w którym pojawia się brak wrażliwości na
bodźce i sztywnienie mięśni. Przechłodzony dostaje skurczów mięśni,
zachowuje się apatycznie i cierpi na zaburzenia świadomości.
Temperatura ciała wynosi od 34C do 30C.
3. Stadium bezwładności, kiedy poszkodowany ostatecznie traci
przytomność. Puls i oddech są ledwo wyczuwalne. Zanika reakcja
źrenic na światło, co jest spowodowane niedotlenieniem mózgu.
Temperatura ciała spada poniżej 30C.
4. Jeżeli temperatura ciała spadnie do 24C, najczęściej następuje
śmierć.
Otarcia powierzchniowe - zakładamy jałowy opatrunek
Złamania twarz-czaszki - na skutek krwawienia do jamy
ustno-gardłowej lub zapadania języka mogą spowodować
niedrożność dróg oddechowych.
Postępowanie:
Zapewnić drożność dróg oddechowych, zatamować krwawienie,
podać środki przeciwbólowe
Urazy otwarte czaszki - może dojść do uszkodzenia mózgu
Postępowanie:
Podtrzymujemy czynności życiowe, na ranę zakładamy jałowy
opatrunek. Nigdy nie usuwamy samodzielnie odłamków kości z
rany!!!
Urazy zamknięte czaszki - mogą wystąpić przy silnym
uderzeniu w głowę
Postępowanie:
Obserwujemy uważnie poszkodowanego. W przypadku
stopniowej utraty świadomości oraz spadku tętna (poniżej
50/min) zabezpieczamy poszkodowanego z głową uniesioną
lekko do góry i natychmiast wzywamy pomoc.
TRAGICZNE WYPADKI JAKIE
MOGĄ CIĘ SPOTKAC W GÓRACH:
rażenia piorunem
lawina
odpadnięcie od ściany
poślizgnięcie i upadek w przepaść,
uderzenia kamieniem,
schorzenia, które przy wysiłku i
zmianie ciśnienia bywają śmiertelne,
• pobłądzenie
•
•
•
•
•
•
WYPADKI
które zdarzyły się
w górach
Piotr Morawski zginął podczas polsko-słowackiej
wyprawy, której głównym celem było wejście nową
drogą na zachodniej ścianie Manaslu w Nepalu.
Uczestnicy wyprawy mieli zaplanowane wyjście
aklimatyzacyjne normalną drogą na Dhaulagiri. Podczas
tego wyjścia, na wysokości ok. 5760 metrów, Morawski
spadł w 25-metrową szczelinę i zaklinował się na 20
metrze.
Mieczysław Świerz wybitny taternik
zginął w 38. roku
życia w trakcie próby
powtórzenia drogi
Stanisławskiego na
zachodniej ścianie
Kościelca. Sizalowa
lina pękła i nie
powstrzymała upadku
do podstawy komina,
zwanego obecnie
Kominem Świerza.
Zbyt duże koszty wyprawy wysokogórskiej:
Ceny sprzętu wspinaczkowego:
•Statyczna lina: 279.00zł
•Kask wspinaczkowy: 165.00zł
•Piersiowy przyrząd zaciskowy: 125,00zł
•Bloczek o okładkach nieruchomych i łożyskach
samosmarujących: 53.00zł
•Młotek, czekan z niewymienną łopatką: 515.00zł
•Przyrząd zjazdowy Petzl Pirana: 79.00zł
Razem 1216,00zł
Zbyt duże koszty wyprawy wysokogórskiej:
Ubiór alpinisty:
•Buty do wspinaczki:300.00zł
•Spodnie Bionnassay : 229,95zł
•Kurtka Bionnassay: 229,95zł
•Rękawice puchowe Bionnassay : 229,95zł
•Skarpetki Bionnassay : 64,95zł
•Kominiarka polarowa Bionnassay: 99,00zł
Podstawowy kurs wspinaczki : 950zł
Razem 2103,80zł
ORGANIZATOR WYPRAWY
- jeśli masz pieniądze jedziesz
Skoro są ludzie, którzy potrzebują
podwyższonego poziomu adrenaliny,
czemu tego nie wykorzystać?
Rozumiem ich dobrze – przez wiele lat
moja pasją były sporty extremalne.
SŁOWNIK SPORTÓW EXTREMALNYCH
Via ferrata – droga wspinaczkowa ubezpieczona dla celów
autoasekuracji liną stalową, stopniami, drabinkami i mostami. W
języku polskim czasami określana jako żelazna perć. Korzystający z
via ferraty nie potrzebują własnej liny wspinaczkowej ani
stosowanych we wspinaczce przyrządów asekuracyjnych.
Rafting — turystyczna odmiana flisu (spławu) rzecznego, do której
używa się różnych rodzajów tratw, łodzi, pontonów, kajaków itp.
(często kulturowo charakterystycznych dla danego regionu). Rafting
oferuje się na wodach śródlądowych o różnym stopniu trudności,
odpowiednio do potrzeb i możliwości pasażerów.
Motocross - forma wyścigów motocyklowych rozgrywana na
specjalnych torach do tego przystosowanych. Tory motocrossowe
usypane są zazwyczaj z piasku, gliny lub błota. Parkour - czyli
pokonywanie miejskich przeszkód w efektywny sposób.
Bungee jumping to jeden z najbardziej widowiskowych, znanych i
popularnych sportów ekstremalnych , który często gromadzi wielu
obserwatorów. Polega ona na skakaniu z dużej wysokości, na długiej,
elastycznej linie wykonanej zwykle z około tysiąca gumowych włókien.
Kolarstwo górskie (MTB – z ang. mountain biking) – forma kolarstwa,
uprawianego za pomocą rowerów górskich, których konstrukcja
umożliwia poruszanie się w trudnym terenie.
Adventure racing – zazwyczaj forma długodystansowych marszobiegów
na orientację (od kilkunastu do kilkuset kilometrów), łączących
trekking, jazdę na rowerach górskich, pływanie oraz biegi narciarskie.
Speleologia - polega na zwiedzaniu i eksploracji jaskiń. Większość z
nich to miejsca trudno dostępne i niebezpieczne. W wielu jaskiniach
występują wąskie przesmyki, syfony, urwiska, miejsc grożące
zawaleniem i odpadnięciem skał.
Basejumping – będący rodzajem skoków spadochronowych z budynków,
masztów antenowych, mostów i skał, skrót „BASE” pochodzi od ang.
Building (budynki), antena, span (przęsło), earth (ziemia).
Jumping dream – której istotą jest zjazd na linie między dwoma
wysokimi budynkami, skałami lub nad wąwozem.
Mountainboarding – który jest zjazdem po stoku, na desce
wyposażonej w kółka.
Paintball – jako plenerowa gra wojenna, z wykorzystaniem
zaprojektowanej specjalnie do tego broni pneumatycznej,
miotającej pociski z farbą.
Streetluge – będący szybkim zjazdem na wózku z kółkami po
stromych i krętych drogach asfaltowych.
Skialpinizm – który łączy w sobie górskie zjazdy narciarskie,
wspinaczkę zimową, oraz górskie wędrówki na nartach, wymaga
dużej sprawności fizycznej, obeznania ze specyfiką gór,
odpowiednich umiejętności wspinaczkowych, a także
specjalistycznego sprzętu
WNIOSKI
1.Wyprawy wysokogórskie to wyjazdy nie dla
każdego. Choć dostarczają ogromnych emocji i
niezapomnianych wrażeń, pozwalają też
zrealizować ważne cele biznesowe i związane z
rozwojem ludzi – to jednak wymagają od
uczestników dobrego zdrowia i kondycji.
2.Wymagają pełnego zaangażowania, stałego
doskonalenia swoich umiejętności, gry zespołowej i
tego co najważniejsze – odpowiedzialności za
siebie i za życie partnera.
3.Zmaganie się z przeciwnościami i z samym sobą.
4.Ciekawość świata.
WNIOSKI C.D
5. Góry są kumulacją piękna w czystej, nieskażonej
postaci. Tych, którzy się z nimi zmagają, uczą
pokory i odpowiedzialności, wyrabiają siłę
charakteru. Dlatego nie warto „żyłować” wyników
i jedynie dla nich uprawiać wspinaczki. Bo na tym
„boisku” tak naprawdę nie ma sędziego – każdy
jest sędzią sam dla siebie.
6. Uważane są za niebezpieczne, dla ludzi lubiących
ryzyko.
7. Ludzie gór biorą pod uwagę zmieniające
się warunki pogodowe. Nie narażają bez
potrzeby swojego zdrowia, bo nad wyraz kochają
życie i wolność. Natomiast w górach wysokich
wspinają się najlepsi.