Regulamin rozliczania kosztów dostawy ciepła i gazu
advertisement
Załącznik do Uchwały nr 25/2010 z dnia 21.10.2010 r. Rady Nadzorczej SM „Lazurowa” Regulamin rozliczania kosztów dostawy ciepła i gazu do budynków i dokonywania rozliczeń z uŜytkownikami lokali za centralne ogrzewanie, podgrzanie wody i dostawę gazu w Spółdzielni Mieszkaniowej „Lazurowa” I. Postanowienia ogólne § 1. Koszty dostawy ciepła i gazu do budynków obejmują koszty ponoszone przez Spółdzielnię w związku z opłatami uiszczanymi zewnętrznym dostawcom ciepła i gazu. § 2. Koszty dostawy ciepła i gazu ewidencjonowane są i rozliczane odrębnie dla kaŜdego budynku. § 3. W budynkach, w których zainstalowane są urządzenia pomiarowe umoŜliwiające ustalenie ilości ciepła zuŜywanego na cele centralnego ogrzewania oraz ilości ciepła zuŜywanego na cele podgrzewania wody, a w poszczególnych lokalach są zainstalowane przyrządy pomiarowe lub urządzenia wskaźnikowe (podzielniki) umoŜliwiające określenie ilości ciepła przypadającego na dany lokal, rozliczenie za ciepło z uŜytkownikami poszczególnych lokali ma charakter zindywidualizowany. § 4. W budynkach mieszkalnych nie spełniających warunków określonych w § 3, rozliczenie za ciepło z uŜytkownikami poszczególnych lokali ma charakter uproszczony (uśredniony), a podział kosztów dostawy ciepła jest dokonywany w następujący sposób: 1) dla centralnego ogrzewania – w oparciu o powierzchnię uŜytkową lokali – przyjmując udział w kosztach w wysokości 75 %; 2) dla podgrzania wody w oparciu o: a) liczbę osób stale zamieszkujących w lokalu – w przypadku braku wodomierzy c.w.; b) wskazania wodomierzy c.w. przyjmując w obu przypadkach udział w kosztach w wysokości 25 %. § 5. Okresem rozliczeniowym kosztów dostawy ciepła i gazu jest rok kalendarzowy. § 6. O terminie włączenia i wyłączenia ogrzewania decyduje Zarząd. Na pisemny wniosek Rady Budynku, Zarząd dokonuje dodatkowych włączeń i wyłączeń ogrzewania. Czynności te są płatne dodatkowo i obciąŜają koszty związane z dostawą ciepła do danego budynku. § 7. 1. Jeśli dla rozliczania niektórych składników kosztów dostawy ciepła jednostką fizyczną jest m2 powierzchni uŜytkowej lokali, to powierzchnię tę oblicza się wg pomiaru z natury. Przy obliczaniu powierzchni przyjmuje się wymiary na wysokości 1,0 m ponad poziom podłogi odpowiedniej kondygnacji. Wynik pomiaru powierzchni uŜytkowej lokalu podaje się z dokładnością do 0,01 m2. Przy ustaleniu powierzchni nie wlicza się wnęk o powierzchni rzutu poziomego do 0,01 m2. 2. Powierzchnią uŜytkową lokalu mieszkalnego jest powierzchnia wszystkich pomieszczeń znajdujących się w lokalu, bez względu na ich przeznaczenie i sposób uŜywania, takich jak np. pokoje, kuchnie, przedpokoje, łazienki, ubikacje itp. pomieszczenia słuŜące mieszkalnym i gospodarczym celom uŜytkownika. Do powierzchni uŜytkowej lokalu mieszkalnego zalicza się równieŜ powierzchnię zajętą przez meble wbudowane bądź obudowane. Nie wlicza się do powierzchni uŜytkowej lokalu mieszkalnego: balkonów, loggii, antresol, pralni, suszarni, strychów i piwnic. Do powierzchni uŜytkowej lokalu mieszkalnego nie wlicza się tej części powierzchni w pomieszczeniach o sufitach nierównoległych do podłogi (np. mansardy), której wysokość od podłogi wynosi mniej niŜ 140 cm. Jeśli wysokość pomieszczenia lub jego części wynosi 140 cm do 220 cm, to do powierzchni uŜytkowej lokalu mieszkalnego wlicza się 50% powierzchni tego pomieszczenia lub jego części. Powierzchnia lokalu lub jego części o wysokości równej i wyŜszej od 220 cm zalicza się w 100%. 3. Do powierzchni lokalu uŜytkowego zalicza się powierzchnię wszystkich pomieszczeń znajdujących się w nim oraz pomieszczeń przynaleŜnych, takich jak: kuchnie, przedpokoje, korytarze, łazienki, ubikacje, spiŜarnie, alkowy, zamknięte pomieszczenia składowe, garaŜe, komórki itp. z wyjątkiem strychów, antresol, balkonów, loggii i pawlaczy. Do powierzchni lokalu uŜytkowego zalicza się równieŜ powierzchnię zajętą przez meble wbudowane lub obudowane. Powierzchnia lokalu zajęta przez urządzenia techniczne związane z funkcją danego lokalu jest powierzchnią tego lokalu. Powierzchnie pomieszczeń słuŜących kilku uŜytkownikom lokali (np. wspólny korytarz, wspólne urządzenia sanitarne) naleŜy doliczyć w częściach proporcjonalnie do powierzchni poszczególnych lokali. Do powierzchni lokalu uŜytkowego zalicza się powierzchnię piwnic przynaleŜnych do lokalu. Do powierzchni lokali wielokondygnacyjnych zalicza się 50% powierzchni rzutu poziomego schodów łączących poszczególne pomieszczenia wewnątrz lokalu. § 8. Jeśli dla rozliczenia niektórych składników kosztów dostawy ciepła i gazu fizyczną jednostką rozliczeń jest liczba osób, to uwzględnia się osoby zamieszkujące w poszczególnych lokalach. II. Zasady rozliczania kosztów centralnego ogrzewania § 9. Do kosztów stałych ogrzewania lokali zalicza się: 1) opłatę stałą pobierana przez dostawcę za ciepło dostarczane na cele centralnego ogrzewania danego budynku; 2) koszty zmienne ogrzewania klatek schodowych, piwnic, strychów, pralni, suszarni, szybów itp. pomieszczeń ogólnego uŜytku w danym budynku; 3) koszty zmienne ogrzewania mieszkań skorygowane według zasad określonych w § 15; 4) koszty zmienne ogrzewania mieszkań nie pokryte opłatami ich uŜytkowników wskutek zastosowania zasady określonej w § 16; 5) bonifikaty w opłatach za centralne ogrzewanie przyznane uŜytkownikom lokali według zasad określonych w § 32, jeśli nie zostały zrekompensowane Spółdzielni przez dostawcę ciepła. § 10. Koszty stałe ogrzewania lokali rozlicza się na lokale mieszkalne i lokale uŜytkowe proporcjonalnie do kubatury kaŜdej z tych grup lokali. Przypadające na grupę lokali mieszkalnych koszty stałe ogrzewania rozlicza się na poszczególne lokale proporcjonalnie do ich powierzchni uŜytkowej. Przypadające na grupę lokali uŜytkowych koszty stałe ogrzewania rozlicza się na poszczególne lokale proporcjonalnie do ich powierzchni uŜytkowej. § 11. W budynkach objętych uśrednionym systemem rozliczeń całość kosztów zmiennych ogrzewania budynku rozlicza się na grupę lokali mieszkalnych i grupę lokali uŜytkowych proporcjonalnie do kubatury kaŜdej z tych grup. Przypadające na grupę lokali mieszkalnych koszty zmienne ogrzewania rozlicza się na poszczególne lokale proporcjonalnie do ich powierzchni uŜytkowej. Przypadające na grupę lokali uŜytkowych koszty zmienne centralnego ogrzewania rozlicza się na poszczególne lokale proporcjonalnie do ich powierzchni uŜytkowej. § 12. W budynkach objętych zindywidualizowanym systemem rozliczeń koszty zmienne ogrzewania budynku podlegają podziałowi na koszty zmienne ogrzewania pomieszczeń ogólnego uŜytku oraz koszty zmienne ogrzewania lokali. 2 § 13. Jeśli poszczególne lokale w budynku są wyposaŜone w przyrządy pomiarowe (ciepłomierze) kosztem zmiennym ogrzewania pomieszczeń ogólnego uŜytku jest róŜnica między wskazaniami ciepłomierza głównego budynku a sumą wskazań ciepłomierzy w poszczególnych lokalach. Koszty zmienne ogrzewania lokali są rozliczane na poszczególne lokale według wskazań ciepłomierzy (ilość GJ x cena 1 GJ). § 14. Jeśli poszczególne lokale w budynkach są wyposaŜone w urządzenia podzielnikowe, podziału kosztów zmiennych ogrzewania na część przypadającą na pomieszczenia ogólnego uŜytku oraz część przypadającą na lokale dokonuje się proporcjonalnie do kubatury pomieszczeń ogólnego uŜytku oraz kubatury lokali. Koszty zmienne ogrzewania przypadające na pomieszczenia ogólnego uŜytku zalicza się do kosztów stałych ogrzewania lokali w danym budynku. Koszty zmienne ogrzewania przypadające na lokale podlegają podziałowi na lokale mieszkalne oraz lokale uŜytkowe proporcjonalnie do kubatury kaŜdej z tych grup lokali. W ramach kaŜdej z grup lokali rozliczenia kosztów zmiennych ogrzewania na poszczególne lokale dokonuje się proporcjonalnie do wskazań urządzeń podzielnikowych z zastrzeŜeniem § 15, 16,17,18. § 15. Jeśli określony w dokumentacji technicznej budynku współczynnik strat ciepła dla danego mieszkania jest w przeliczeniu na m2 powierzchni uŜytkowej większy od wskaźnika średniego dla wszystkich mieszkań w danym budynku, to ustalony na podstawie wskazań przyrządów pomiarowych lub urządzeń podzielnikowych koszt zmienny ogrzewania tego mieszkania jest korygowany przy pomocy współczynników wyrównawczych określonych indywidualnie. RóŜnica między rzeczywistym kosztem zmiennym ogrzewania danego mieszkania a kosztem skorygowanym wskutek zastosowania współczynników wyrównawczych zaliczana jest do kosztów stałych ogrzewania lokali w danym budynku (§ 9 ust. 3). § 16. 1. Jeśli ustalony na podstawie wskazań przyrządów pomiarowych lub urządzeń podzielniko – wych koszt zmienny ogrzewania danego mieszkania jest: 1) raŜąco niski, czyli jest mniejszy w przeliczeniu na 1m2 niŜ 0,5 kosztu średniego dla wszystkich mieszkań w danym budynku, to obciąŜenie tego mieszkania kosztami zmiennymi ogrzewania ustala się w przeliczeniu na m2 w wysokości 0,5 kosztu średniego dla wszystkich mieszkań w tym budynku; 2) raŜąco wysoki, czyli większy w przeliczeniu na 1m2 niŜ 1,5 kosztu średniego dla wszystkich mieszkań w danym budynku, to obciąŜenie tego mieszkania kosztami zmiennymi ogrzewania ustala się w przeliczeniu na 1m2 w wysokości 3 krotnego kosztu średniego dla wszystkich mieszkań w tym budynku. 2. Jeśli wskutek zastosowania zasad określonych w ust.1 suma kosztów zmiennych ogrzewania mieszkań w danym budynku będzie mniejsza lub większa od kwoty tych kosztów określonych według § 14 to róŜnica zwiększa lub zmniejsza koszty stałe ogrzewania lokali w danym budynku (§ 9 ust. 4). § 17. Jeśli uŜytkownik danego lokalu uniemoŜliwia zainstalowanie urządzeń pomiarowych lub podzielnikowych bądź uniemoŜliwia odczyt wskazań tych urządzeń, koszty zmienne ogrzewania tego lokalu ustala się odpowiednio do wysokości najwyŜszego kosztu jednostkowego ogrzewania lokalu w tym samym budynku. III. Zasady rozliczania kosztów podgrzania wody § 18. Do kosztów podgrzania wody w danym budynku zalicza się: 1) opłatę stałą pobieraną przez dostawcę za ciepło dostarczane na cele podgrzewania wody; 2) opłaty zmienne pobierane przez dostawcę za ilość ciepła dostarczonego na cele podgrzewania wody. 3 § 19. 1. W przypadku stosowania zindywidualizowanego systemu rozliczeń (§ 3) całkowite koszty podgrzewania wody są rozliczane na poszczególne lokale proporcjonalnie do zuŜycia ciepłej wody w poszczególnych lokalach (w/g wskazań wodomierzy). 2. Jeśli uŜytkownik danego lokalu uniemoŜliwia zainstalowanie wodomierzy do pomiaru zuŜycia ciepłej wody lub dokonywanie odczytu wskazań tych urządzeń oraz w przypadku ingerencji w prawidłowość ich wskazań, celowe uszkodzenie lub zniszczenie wodomierza, obciąŜające ten lokal koszty podgrzewania wody ustala się szacunkowo przyjmując miesięczne zuŜycie ryczałtowe w wysokości 7 m3 na osobę zamieszkałą w tym lokalu. § 20. 1. W przypadku stosowania uproszczonego systemu rozliczeń całkowite koszty podgrzewania wody są rozliczane na poszczególne lokale zgodnie z § 4. Osoba, której przysługuje tytuł prawny do lokalu mieszkalnego obowiązana jest na Ŝądanie Spółdzielni podać w formie pisemnej liczbę osób zamieszkałych w lokalu oraz informować o zmianie tej liczby. 2. Jeśli w danym lokalu nie zamieszkuje stale Ŝadna osoba, to lokal ten obciąŜą się kosztami gotowości świadczenia dostawy ciepłej wody w wysokości 1/2 kosztów całkowitego podgrzania wody w przeliczeniu na 1 osobę zamieszkałą w danym budynku. IV. Ustalenie opłat za centralne ogrzewanie lokali oraz za podgrzewanie wody uŜytkowej. § 21. 1. Opłaty za centralne ogrzewanie lokali oraz za podgrzewanie wody są ustalane zaliczkowo na dany okres rozliczeniowy z uwzględnieniem: 1) aktualnych cen ciepła; 2) ilości ciepła zuŜytego w danym budynku na cele ogrzewania oraz podgrzewania wody w ostatnim okresie rozliczeniowym. 2. Opłata zaliczkowa na dany okres rozliczeniowy jest płatna w ratach miesięcznych. Wysokość opłat zaliczkowych określa Rada Nadzorcza. § 22. Jeśli w ciągu okresu rozliczeniowego następują zmiany w warunkach dostawy ciepła powodujące wzrost kosztów, to jest dopuszczalna korekta zaliczkowo ustalonych opłat za centralne ogrzewanie lub podgrzewanie wody. Decyzję o tej korekcie podejmuje Rada Nadzorcza Spółdzielni. § 23. 1. Wymiar opłat za centralne ogrzewanie lokalu w systemie rozliczeń zindywidualizowanych jest dokonywany w rozbiciu na: 1) koszty stałe (powierzchnia uŜytkowa lokalu x koszt zł/m2); 2) koszty zmienne (liczba GJ przypadających na lokal x zł/GJ). 2. W systemie rozliczeń zryczałtowanych wymiar opłaty moŜe być dokonywany w jednej pozycji (powierzchnia uŜytkowa lokalu x koszt zł/m2). § 24. Wymiar opłaty za podgrzewanie wody następuje w jednej pozycji jako iloczyn: 1) Liczby m3 zuŜytej w lokalu ciepłej wody x koszt zł/m3 w przypadku stosowania systemu rozliczeń zindywidualizowanych; 2) Liczby osób zamieszkałych w lokalu x koszt zł/osobę w przypadku stosowania systemu rozliczeń zryczałtowanych. § 25. Obowiązek wnoszenia opłat za dostawę ciepła do lokalu powstaje z dniem postawienia lokalu przez Spółdzielnię do dyspozycji uŜytkownika, choćby faktycznie objęcie lokalu nastąpiło po tym dniu. O dacie postawienia lokalu do dyspozycji uŜytkownika Spółdzielnia zawiadamia go pisemnie przed ta datą. Obowiązek wnoszenia opłat ustaje z dniem fizycznego opróŜnienia lokalu i oddania kluczy Spółdzielni. Jeśli uŜytkownik zwalnia lokal nieodnowiony, obowiązany jest pokryć opłatę za dostawę ciepła w okresie remontu (niezaleŜnie od pokrycia kosztów odnowienia), jednak nie dłuŜej niŜ za 14 dni od daty fizycznego opróŜnienia lokalu. O dacie 4 postawienia lokalu do dyspozycji Spółdzielni uŜytkownik jest obowiązany zawiadomić Spółdzielnię pisemnie przed tą datą. § 26. Opłaty za dostawę ciepła do lokalu powinny być uiszczane są na bieŜąco do końca miesiąca. Od opłat wnoszonych z opóźnieniem Spółdzielnia nalicza ustawowe odsetki za zwłokę. § 27. O zmianie wysokości opłat za dostawę ciepła do lokalu Spółdzielnia zawiadamia uŜytkowników lokali co najmniej 14 dni przed upływem terminu do wnoszenia opłat, ale nie później niŜ ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego ten termin. § 28. Opłaty za dostawę ciepła do lokali mogą być wnoszone w kasie Spółdzielni lub przelewem na rachunek bankowy Spółdzielni. § 29. Opłaty za dostawę ciepła do lokali zajmowanych na potrzeby własne Spółdzielni są pokrywane ze środków przewidzianych na finansowanie działalności, na potrzeby której lokale te są zajmowane. V. Zasady rozliczania kosztów dostawy gazu. § 30. 1. Koszty dostawy gazu obejmują wydatki Spółdzielni związane z opłatami za dostawę gazu uiszczanymi na rzecz dostawcy. 2. Koszty ponoszone przez Spółdzielnię za dostawę gazu ewidencjonowane są na poszczególne budynki. 3. Rozliczenia kosztów na poszczególne lokale dokonuje się proporcjonalnie do liczby osób zamieszkujących w poszczególnych lokalach. Osoba, której przysługuje tytuł prawny do lokalu mieszkalnego obowiązana jest podać w formie pisemnej liczbę osób zamieszkałych w lokalu oraz informować o kaŜdej zmianie tej liczby. 4. Opłaty za dostawę gazu ustala się dla poszczególnych lokali zaliczkowo na okres jednego roku odpowiednio do wysokości (według) rzeczywistego zuŜycia poprzedniego roku. 5. W indywidualnych przypadkach dopuszcza się rezygnację z poboru gazu wraz z likwidacją instalacji wewnątrz lokalu. VI. Bonifikaty w opłatach za ciepło § 31. UŜytkownikom lokali przysługują bonifikaty w opłatach za ciepło dostarczane do ogrzewania lokalu i podgrzewania wody, jeśli z powodu wadliwego działania instalacji odbiorczych lub zaniŜenia parametrów ciepła przez dostawcę: 1) temperatura w lokalu jest niŜsza od temperatury obliczeniowej, określonej w odrębnych przepisach; 2) temperatura podgrzanej wody jest w punkcie czerpalnym niŜsza od 450C. § 32. Określa się następujące wysokości bonifikat, o których mowa w § 32. 1. W przypadku określonym w § 31 ust.1 za kaŜdą rozpoczętą dobę niedogrzewania w wysokości stanowiącej równowartość: 1) jednej trzydziestej opłaty miesięcznej za ogrzewanie jeśli obniŜenie temperatury w lokalu nie przekroczyło 20C w stosunku do temperatury obliczeniowej; 2) jednej piętnastej opłaty miesięcznej za ogrzewanie, jeśli obniŜenie temperatury w lokalu przekroczyło 20C w stosunku do temperatury obliczeniowej. 2. W przypadku określonym w § 31 ust. 2 za kaŜdą rozpoczętą dobę, w której wystąpiło zaniŜenie temperatury ciepłej wody w wysokości stanowiącej równowartość: 1) jednej trzydziestej opłaty miesięcznej za ciepło na podgrzanie wody uŜytkowej, jeśli temperatura wody nie była niŜsza od 400C; 5 2) jednej piętnastej opłaty miesięcznej za ciepło na podgrzanie wody, jeśli temperatura wody była niŜsza od 400C. § 33. Bonifikaty w opłatach rozlicza się z uŜytkownikami lokali w okresach miesięcznych. Udzielone uŜytkownikom lokali bonifikaty nie zrekompensowane bonifikatami przyznanymi Spółdzielni przez dostawcę stanowią zmniejszenie przychodów gospodarki cieplnej. VII. Rozliczenie wyniku finansowego gospodarki cieplnej i gazu § 34. W terminie 6 miesięcy po upływie okresu rozliczeniowego gospodarki cieplnej i gazu, określonego w § 5, Spółdzielnia dokonuje rozliczenia faktycznych kosztów i przychodów gospodarki cieplnej i gazu z tego okresu. Rozliczenia tego dokonuje się odrębnie dla kaŜdego lokalu, a jego ustalenia przekazywane są pisemnie uŜytkownikom poszczególnych lokali. § 35. Jeśli faktyczne koszty dostawy ciepła do danego lokalu są niŜsze od ustalonych przez Radę Nadzorczą opłat zaliczkowych za centralne ogrzewanie oraz podgrzanie wody, Spółdzielnia obowiązana jest zwrócić uŜytkownikowi lokalu nadpłatę w terminie 14 dni od przekazania uŜytkownikowi lokalu pisemnego rozliczenia. § 36. Jeśli faktyczne koszty dostawy ciepła do danego lokalu są wyŜsze od ustalonych przez Radę Nadzorczą opłat za centralne ogrzewanie oraz podgrzewanie wody, uŜytkownik lokalu obowiązany jest wpłacić do Spółdzielni róŜnicę w terminie 14 dni od przekazania uŜytkownikowi lokalu pisemnego rozliczenia. VIII. Postanowienia końcowe Regulamin niniejszy został uchwalony uchwałą Rady Nadzorczej Nr 25/2010 z dnia 21 października 2010 r. z mocą obowiązującą od 1 stycznia 2011 r. Sekretarz Przewodnicząca ……………………..…………. Regina Berne …….……………………………. Ryszard Janikowski 6
