Analiza zatrudnienia, ze względu na rodzaj umowy o pracę i
advertisement
Analiza zatrudnienia, ze względu na rodzaj umowy o pracę i formę zatrudnienia (…) Zatrudnianie pracowników w resorcie ON odbywa się na podstawie umów o pracę z pełnym wykorzystaniem ich katalogu i zasad przewidzianych przepisami prawa. Stosowane praktyki wykształciły pewne zasady charakterystyczne dla określonych instytucji: w urzędach zatrudniających członków korpusu służby cywilnej kwestie nawiązania stosunku pracy regulowane są ustawą o służbie cywilnej, która rozróżnia pracowników służby cywilnej i urzędników służby cywilnej. Z osobami podejmującymi po raz pierwszy pracę w służbie cywilnej umowę o pracę zawierało się (w trybie ówcześnie obowiązującej ustawy) na czas określony, nie dłuższy niż 3 lata. W związku z powyższym stosowana jest zasada, iż osoba podejmującą pracę po raz pierwszy w korpusie służby cywilnej zatrudniana jest na umowę o pracę na czas określony, najczęściej na okres 1 roku, następnie zawierana jest z nią umowa na czas nieokreślony. Ustawa nie przewiduje umowy na okres próbny. W stosunku do urzędników służby cywilnej stosuje się szczególną formę nawiązania stosunku pracy, jaką jest mianowanie. w pozostałych jednostkach organizacyjnych resortu ON (pracownicy zatrudniani zgodnie z Ponadzakładowym Układem Zbiorowym Pracy), jako pierwszą, co do zasady, zawiera się umowę na okres próbny do 3 miesięcy, następnie na czas określony, maksymalnie dwie umowy, po czym umowę na czas nieokreślony. W resorcie ON ok. 80 % pracowników zatrudnionych jest na podstawie umów na czas nieokreślony, 15 % to umowy na czas określony, a ok. 2 % to umowy na okres próbny. W chwili obecnej pracodawcy sami dążą do zatrudniania pracowników na czas nieokreślony, gdyż jest to korzystniejsze zarówno dla pracownika – gdyż zapewnia stabilizację zatrudnienia, jak i pracodawcy – gdyż rokuje nadzieję na jego pozostanie w jednostce przez dłuższy okres. Podstawową formą zatrudnienia pracowników jest zatrudnienie w pełnym wymiarze czasu pracy. Taka tendencja utrzymywana jest przez szereg lat. Aktualnie tylko 2.660 pracowników wojska (5,2 %) zatrudnionych jest w niepełnym wymiarze czasu pracy, co w przeliczeniu na pełne etaty daje liczbę 1.545,5 stanowisk. Na zatrudnienie w niepełnym wymiarze czasu pracy często ma wpływ charakter pracy na danym stanowisku, możliwość elastycznego dostosowania zatrudnienia do potrzeb kadrowych jednostki, warunki finansowe jednostki, niemożność zatrudnienia na cały etat w pewnych grupach wykwalifikowanych pracowników lub inne potrzeby pracodawców wojskowych. Ponadto, zatrudnienie w niepełnym wymiarze czasu pracy jest niejednokrotnie wymuszone problemami ze znalezieniem odpowiednich fachowców za oferowane wynagrodzenie w pełnym wymiarze czasu pracy, np. radca prawny, psycholog, audytor wewnętrzny itp. Zatrudnienie w niepełnym wymiarze czasu pracy w większości przypadków odbywa się na wniosek pracowników, głównie ze względu na zatrudnianie w niepełnym wymiarze emerytów, w tym głównie wojskowych, ze względu na ograniczenia dotyczące osiąganych dochodów. Ponadto w niepełnym wymiarze czasu pracy zatrudnione są osoby, które sprawują opiekę nad małymi dziećmi lub kontynuują pracę po przejściu na emeryturę.
