Elementy sprawozdania finansowego
advertisement
Elementy sprawozdania finansowego Prezentacja grupy 420 Bilans Aktywa Wartości niematerialne i prawne DEFINICJA Wartości niematerialne i prawne (art. 3 ust. 1 pkt 14 UoR) są to nabyte przez jednostkę prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania, zaliczane do aktywów trwałych, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone do używania na potrzeby jednostki. W szczególności zaliczamy do nich: autorskie prawa majątkowe, prawa pokrewne, licencje, koncesje; prawo do wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych oraz zdobniczych; know-how; nabytą wartość firmy; koszt zakończonych prac rozwojowych. Wycena wstępna Składniki wartości niematerialnych i prawnych wyceniane są następująco: koszty zakończonych prac rozwojowych – według poniesionych kosztów, wartość firmy – wycenia się w myśl definicji w kwocie różnicy pomiędzy ceną nabycia określonej jednostki lub zorganizowanej jej części a wartością godziwą przejętych aktywów netto, nabyte prawa majątkowe – w cenie nabycia, czyli w cenie zakupu powiększonej o dodatkowe koszty związane bezpośrednio z nabyciem. Ewidencja (zmniejszeni i zwiększenia) Odpisy amortyzacyjne Odpisy z tytułu utraty wartości Wycena bilansowa Wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych pomniejszają: dokonane planowo odpisy amortyzacyjne do wysokości ich wartości księgowej netto, jeśli zaistniały ku temu okoliczności wartość składników pomniejsza się o utratę ich wartości. RZECZOWE AKTYWA TRWAŁE Według Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (MSR) a konkretnie wg MSR-16 rzeczowe aktywa trwałe to środki trwałe, które dana jednostka posiada w celu ich użytkowania oraz wykorzystania w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (produkcyjną, handlową lub usługową) lub w celach administracyjnych przez okres dłuższy niż jeden rok. RZECZOWE AKTYWA TRWAŁE Wg Ustawy o rachunkowości do rzeczowych aktywów trwałych zaliczmy: nieruchomości-w tym grunty, prawo użytkowania wieczystego gruntu, budowle i budynki, a także będące odrębną własnością lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, maszyny, urządzenia, środki transportu i inne rzeczy, ulepszenia w obcych środkach trwałych, inwentarz żywy. WYCENA WSTĘPNA Wycena wstępna środka trwałego może odbyć się wg jednego z pięciu kryteriów: ceny zakupu - ceny zapłaconej za składnik, zmniejszonej o wartość bonifikat, upustów i rabatów, uwzględniającą podatek VAT ceny nabycia - ceny zakupu powiększoną o dodatkowe koszty zw. z zakupem (np. załadunek, transport, montaż, instalacja, szkolenie itp.) kosztów wytworzenia - kosztów zw. z wytworzeniem środka trwałego. Do kosztów wytworzenia wliczamy koszty bezpośrednie (badania geodezyjne, prace badawcze, wynagrodzenia dla pracowników budowy itp.), oraz koszty pośrednie (odsetki od kredytów zaciągniętych na budowę, koszty zarządu odpowiedzialnego za budowę itp.) wartości rynkowej - wartości takiego samego, lub podobnego charakterem składnika, który można by nabyć za określoną cenę w określonym miejscu i czasie wartości godziwej - wartości, po jakiej dwie dobrze poinformowane strony są w stanie zawrzeć transakcję na prawach transakcji rynkowej ULEPSZENIE Ulepszenie środków trwałych polega na ich przebudowie, rozbudowie, modernizacji lub rekonstrukcji. Wartość użytkowa ulepszonych środków trwałych przewyższa ich początkową wartość użytkową mierzoną okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych przy pomocy ulepszonych środków trwałych, kosztami eksploatacji lub innymi miarami. AMORTYZACJA Prawie wszystkie środki trwałe zużywają się stopniowo w wyniku ich użytkowania i wymagają odtwarzania. Zużycie środków trwałych należy uwzględnić w kosztach działalności przez cały okres użytkowania aktywu. W przeciwnym bowiem razie wynik finansowy nie byłby realny, gdyż nie odzwierciedlałby wartości zużytych środków trwałych, które brały udział w jego tworzeniu. Amortyzacją objęte są w zasadzie wszystkie środki trwałe z wyjątkiem: gruntów (poza gruntami eksploatowanymi odkrywkowo), które posiadają nieograniczony okres użytkowania, dzieł sztuki, eksponatów muzealnych itp. obiektów, które z czasem zyskują na wartości. ZMIANY WARTOŚCI ŚRODKÓW TRWAŁYCH IN PLUS w wyniku: poniesienia kosztów ulepszenia środków trwałych, dokonania aktualizacji wyceny wartości środków trwałych na podstawie odrębnych przepisów, odwrócenia skutków wcześniejszego odpisu z tytułu trwałej utraty wartości. IN MINUS w wyniku: odpisów amortyzacyjnych, odpisów z tytułu trwałej utraty wartości. Należności długoterminowe Definicja: Przez należności długoterminowe rozumie się te należności, które zgodnie z ustawą o rachunkowości, są wymagalne po 12 miesiącach od dnia bilansowego należności powstałe w wyniku zawartych umów o ugodzie lub układzie i to razem z częścią podlegającą odpisaniu i zarachowaniu w ciężar pozostałych kosztów operacyjnych należności z tytułu sprzedaży środków trwałych, środków trwałych w budowie, wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli w umowie jest określony termin zapłaty dłuższy niż 12 miesięcy, licząc od dnia bilansowego należności z tytułu leasingu lub kaucji wpłaconej w związku z wynajmem lokali, których rozliczenie będzie miało miejsce po 12 miesiącach od dnia bilansowego, tzn. jeżeli odpowiednie umowy wygasają później niż rok po dniu bilansowym Wycena: bieżąco w księgach rachunkowych należności ujmuje się według ich wartości nominalnej w bilansie na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych w kwocie wymaganej zapłaty wraz z należnymi odsetkami, po umniejszeniu o ewentualne odpisy aktualizujące ich wartość, z zachowaniem ostrożności należności długoterminowe wyrażone w walutach obcych wycenia się na dzień bilansowy również w kwocie wymaganej zapłaty wraz z odsetkami po przeliczeniu po kursie kupna stosowanym w tym dniu przez bank, z którego usług korzysta to przedsiębiorstwo, nie wyższym jednak od kursu średniego ustalonego dla danej waluty na ten dzień przez NBP Różnice kursowe odnosi się (w zależności od ich charakteru: dodatniego lub ujemnego) na dobro przychodów finansowych lub w ciężar kosztów finansowych W bilansie nie mogą być wykazywane należności nieściągalne, przedawnione i umorzone. Jest to tym uzasadnione, że należności nieściągalne, przedawnione i umorzone nie posiadają wartości gospodarczej, która powinna cechować aktywa Należności przedawnione, umorzone, a także nieściągalne zalicza się więc do pozostałych kosztów operacyjnych INWESTYCJE DŁUGOTERMINOWE Inwestycje długoterminowe to te, które nie są przeznaczone do zbycia przed upływem 12 miesięcy. Zaliczamy do nich: udziały w obcych jednostkach w postaci wkładów pieniężnych bądź wkładów rzeczowych, tzw. aportów w walucie krajowej bądź w walutach obcych, wycenione w cenie nabycia ( waluty obce przelicza się na złote polskie według kursu sprzedaży ustalonego dla danej waluty obcej przez bank, z którego usług korzysta jednostka), długoterminowe papiery wartościowe o charakterze kapitałowym (akcje, obligacje) uprawniające do określonych korzyści (dywidend, odsetek), wycenione w cenie nabycia. udzielone pożyczki długoterminowe ujmowane w księgach rachunkowych według wartości nominalnej, inne finansowe składniki majątku trwałego, wycenione w cenie nabycia. Inwestycje długoterminowe na moment bilansowy wykazywane są w następującym układzie: 1. Nieruchomości. 2.Wartości niematerialne i prawne 3. Długoterminowe aktywa finansowe: a) w jednostkach powiązanych b) w pozostałych jednostkach 4.Inne inwestycje długoterminowe Według podanej struktury bilansowej można je podzielić na dwie grupy inwestycji: 1. inwestycje niefinansowe a) nieruchomości, b) wartości niematerialne i trwałe, c) inne inwestycje długoterminowe, 2. inwestycje finansowe a) udziały lub akcje, b) inne papiery wartościowe, c) udzielone pożyczki, d) inne długoterminowe aktywa finansowe Inwestycje niefinansowe Wycena nieruchomości inwestycyjnej następuje w momencie początkowej wyceny i w momentach następujących po początkowym ujęciu, czyli na dzień bilansowy: Nieruchomość inwestycyjna powinna być początkowo wyceniona według ceny nabycia lub kosztu wytworzenia. Wyceniając zaś nieruchomość po początkowym ujęciu, czyli nie później niż na moment bilansowy jednostka gospodarcza powinna wybrać jedną z dwóch metod wyceny: a) model wartości godziwej b) model ceny nabycia Inwestycje Finansowe W dniu nabycia inwestycje finansowe są wyceniane w cenie nabycia, która uwzględnia również dodatkowe wydatki związane z nabyciem inwestycji takie jak prowizje biur maklerskich, opłaty, cła, i prowizje bankowe lub jeżeli koszty przeprowadzenia i rozliczenia transakcji nabycia nie są istotne to może być stosowana cena zakupu. Na moment bilansowy dla wyceny inwestycji finansowych przyjęto dwa różne warianty: a) według ceny nabycia pomniejszonej o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości – b) według wartości godziwej Przeszacowania 1) Inwestycje niefinansowe (gł. nieruchomości): zmniejszenie dotychczasowej wartości bilansowej ujmuje się w zysku lub stracie netto danego okresu – w pierwszej kolejności do wysokości nadwyżki z aktualizacji wyceny, zmniejszenie to koryguje kapitał z aktualizacji wyceny, zwiększenie dotychczasowej wartości bilansowej do wysokości w jakiej zwiększenie to stanowi odwrócenie uprzednio dokonanego odpisu aktualizującego z tyt. utraty wartości - zwiększenie ujmuje się w zysku lub stracie netto danego okresu, pozostała część zwiększenia zwiększa kapitały własne pod pozycją kapitał z aktualizacji wyceny. 2) Inwestycje finansowe: zwiększenie wartości do poziomu cen rynkowych zwiększają kapitał z aktualizacji wyceny, zaś obniżenie wartości inwestycji uprzednio przeszacowanej do wysokości kwoty, o którą podwyższono z tego tyt. kapitał z aktualizacji wyceny, jeżeli kwota do dnia wyceny nie była rozliczona, zmniejsza ten kapitał, w pozostałych przypadkach skutki obniżenia wartości inwestycji zalicza się do kosztów finansowych, zaś wzrost wiążący się z uprzednim obniżeniem jej wartości, zaliczonym do kosztów finansowych, ujmuje się do wysokości tych kosztów jako przychody finansowe. Długoterminowe rozliczenia międzyokresowe Rozliczenia międzyokresowe wynikają z rozbieżności momentów płatności i momentu ich wpływu na wynik. Jako rozliczenia międzyokresowe należy wykazać po stronie aktywów wydatki poniesione przed dniem zamknięcia okresu obrachunkowego, o ile stanowią one koszty określonego podziału czasu następującego po tym dniu oraz przychody, które będą zrealizowane dopiero po terminie zamknięcia bilansowego. Po stronie pasywów jako rozliczenia międzyokresowe należy wykazać wpływy uzyskane przed dniem zamknięcia okresu obrachunkowego, o ile stanowią one przychody okresu następującego po terminie sporządzania bilansu, jak również koszty poniesione przed dniem sporządzenia bilansu, które dopiero po tym dniu spowodują wydatki. Ustawa wyodrębnia wśród długoterminowych rozliczeń międzyokresowych: Aktywa z tytułu podatku odroczonego Inne rozliczenia międzyokresowe Aktywa z tytułu odroczonego podatku ustala się w związku z : Ujemnymi przejściowymi różnicami między wartością księgową aktywów a ich wartością podatkową Stratą podatkową możliwą do odliczenia w przyszłości Inne rozliczenia międzyokresowe wykazywane odrębnie jako długo- i krótkoterminowe obejmują: Bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów Rozliczenia międzyokresowe przychodów Wyceny długoterminowych rozliczeń międzyokresowych dokonuje się na dwóch etapach: Etap I (wycena bieżąca) – Etap II (wycena bilansowa) – w wysokości rzeczywiście poniesionych kosztów i innych pozycji rozliczanych wysokości rzeczywiście poniesionych kosztów i innych pozycji jeszcze nie rozliczonych w Materiały i towary MATERIAŁY - aktywa nabyte przez jednostkę od obcych kontrahentów lub wyprodukowane przez własne komórki pomocnicze, w celu zużycia na własne potrzeby. materiały podstawowe – stanowią surowiec w produkcji, bądź cześć składową wyrobu; materiały pomocnicze – nadają produktom określone cechy, bądź wspomagają proces technologiczny, bądź służą do konserwacji maszyn i urządzeń (m.in. paliwo, części zapasowe maszyn i urządzeń). materiały przeznaczone do produkcji wyrobów i usług. materiały wykorzystywane w ogólnej działalności jednostki. materiały własne materiały obce Wycena wstępna Na dzień zakupu materiałów wycenia się je w cenie zakupu lub nabycia. Jeśli pochodzą z aportu lub są przekazane w inny nieodpłatny sposób ich wyceny dokonuje się na poziomie ceny rynkowej ustalonej na dzień pozyskania. Istniej możliwość zastąpienia cen rzeczywistych (zakupu, nabycia), cenami ewidencyjnymi. W przypadku ich zastosowania istnieje konieczność rozliczania odchyleń między rzeczywistą ceną zakupu (nabycia), a ceną ewidencyjną. odchylenia dodatnie (debetowe) cena ewidencyjna < rzeczywista cena nabycia/zakupu odchylenia ujemne (kredytowe) cena ewidencyjna > rzeczywista cena nabycia/zakupu Odchylenia dodatnie zwiększają wartość materiałów, a odchylenia ujemne zmniejszają ją. Wycena bilansowa cena nabycia koszt wytworzenia, nie wyższy od cen sprzedaży netto na dzień bilansowy Odpisy aktualizujące wartość materiałów utrata wartości materiałów ceny sprzedaży netto na dzień bilansowy są niższe od stosowanych w ciągu roku cen przyjętych do ewidencji, skorygowanych o różnice między nimi a rzeczywistymi cenami ich nabycia, zakupu lub kosztami wytworzenia TOWARY - składnik zapasów jednostki, które są przez nią nabywane w celu ich dalszej odsprzedaży w stanie nieprzetworzonym. TOWARY - składnik zapasów jednostki, które są przez nią nabywane w celu ich dalszej odsprzedaży w stanie nieprzetworzonym. KRYTERIA KLASYFIKACJI TOWARÓW 1. Szczebel obrotu towarowego 2. Forma realizacji obrotu towarowego 3. Rodzaj towaru 4. Potencjalny okres magazynowania towarów WSTĘPNA WYCENA cena zakupu cena nabycia ceny ewidencyjne (cena sprzedaży brutto, cena sprzedaży netto) WSTĘPNA WYCENA cena zakupu cena nabycia ceny ewidencyjne (cena sprzedaży brutto, cena sprzedaży netto) WYCENA TOWARÓW NA DZIEŃ BILANSOWY cena zakupu cena nabycia ODPISY AKTUALIZUJĄCE Z TYTUŁU UTRATY WARTOŚCI Aktualna wartość bilansowa towarów > cena sprzedaży netto Spadek wartości użytkowej towarów na skutek upływu terminu ich przydatności Uszkodzenie towarów Inne przyczyny powodujące spadek wartości towarów (np. wpływ mody czy upodobań klientów) Okresowe przeceny, akcje promocyjne, wyprzedaże Produkty gotowe i produkcja w toku Produkty gotowe to wyroby gotowe nie podlegające dalszemu przetworzeniu i przeznaczone do sprzedaży. Produkty gotowe stanowią końcowy etap w procesie produkcji. Zalicza się je do najłatwiej zbywalnej, czyli najbardziej płynnej kategorii zapasów. Produkcja w toku obejmuje niedokończone produkty lub usługi, które ulegną przekształceniu w trakcie cyklu operacyjnego w wyroby gotowe lub usługi. Do produkcji w toku zalicza się także niezakończone inwestycje Cechy charakterystyczne Produkty gotowe ich przeznaczeniem jest sprzedaż na rynku posiadanie ich odpowiedniej ilości jest gwarantem uniknięcia niedoborów w przypadku zakupów spontanicznych zwiększają sprzedaż Produkcja w toku jest złożona z wyrobów będących w trakcie produkcji jest uzależniona od technologii procesu produkcji podlega redukcji poprzez zarządzanie zapasami w systemie „just in time” Wycena wstępna (ewidencja) Produkty gotowe Metoda kosztu rzeczywistego Metoda ceny ewidencyjnej Produkcja w toku Metoda kosztu rzeczywistego Metodzie ceny rzeczywistej: nie jest możliwe prowadzenie ewidencji wartościowej w ciągu miesiąca. Po zakończeniu miesiąca sporządzana jest kalkulacja w wyniku której ustalony jest rzeczywisty koszt wytwarzania. Metoda ceny ewidencyjnej Można prowadzić ewidencje wartościową w ciągu miesiąca. Przychody oraz rozchody wycenione są na poziomie kosztów planowanego. Po sporządzeniu kalkulacji koszt rzeczywisty porównuje się z kosztem planowanym a następnie ustala się i księguje odchylenia WYCENA BILANSOWA PRODUKTÓW GOTOWYCH I PRODUKCJI W TOKU: WG CENY NABYCIA WG KOSZTÓW WYTWORZENIA ZMNIEJSZANIE WARTOŚCI PRODUKTÓW GOTOWYCH I PRODUKCJI W TOKU: PRZEZ DOKONYWANIE ODPISÓW AKTUALIZUJĄCYCH WARTOŚĆ Rozrachunki z tytułu dostaw i usług Rozrachunki- są to kwoty bezspornych należności i zobowiązań ,bez względu na przyczynę ich powstania , potwierdzone pisemnie co do gotowości spłaty lub oparte na prawomocnym wyroku sądowym Całość należności z tytułu dostaw i usług wykazywana jest w bilansie w pozycji należności krótkoterminowe , z podziałem na należności płatne w ciągu 12 miesięcy oraz należności płatne w okresie dłuższym niż 12 miesięcy od dnia bilansowego. Z kolei zobowiązania z tytułu dostaw i usług w bilansie ujmowane są w pozycji zobowiązań krótkoterminowych niezależnie od umownego terminu ich zapłaty z podziałem na wymagalne w ciągu 12 miesięcy oraz wymagalne w okresie dłuższym niż 12 miesięcy od dnia bilansowego. Powstają one między kontrahentami krajowymi i zagranicznymi. Kontrahent, od którego jednostka gospodarcza kupi dostawę lub usługę, nazywany jest dostawcą. Kontrahent, któremu sprzedano dostawę lub usługę, nosi nazwę odbiorcy. Dostawy i usługi Dostawy zostały sklasyfikowane w Systematycznym Wykazie Wyrobów (SWW). Wykaz ten powiązany jest z klasyfikacją gospodarki narodowej. Każde dobro rzeczowe zaliczane jest do odpowiedniej gałęzi gospodarki, w której powstało, a następnie przedmiotowo – do określonej branży i podbranży, wskazujących na jego rodzaj. SWW stanowi jednocześnie kod cyfrowy ułatwiający identyfikację dobra. Usługi obejmują: czynności polegające na oddziaływaniu na przedmioty lub obiekty , są to na przykład remonty, konserwacje, czynności polegające na czasowym udostępnieniu eksploatacji maszyn i pomieszczeń, czynności zaspokajające bezpośrednie potrzeby fizyczne i psychiczne człowieka w dziedzinie konsumpcji indywidualnej i zbiorowej, czynności zaspokajające potrzeby porządkowo – organizacyjne, np. administracji państwowej , wymiaru sprawiedliwości, pozostałe czynności wykonywane na indywidualne zlecenie. W trakcie roku obrotowego należności i zobowiązania z tytułu dostaw i usług ujmuje się w księgach rachunkowych w wartości nominalnej, wynikającej z faktur czy rachunków. Należności i zobowiązania z tytułu dostaw i usług w walutach obcych na dzień ich powstania ujmuje się w księgach rachunkowych , przeliczając po kursie średnim ustalonym dla danej waluty przez NBP na ten dzień, chyba że w zgłoszeniu celnym lub innym wiążącym jednostkę dokumencie ustalony został inny kurs. Oznacza to, że należności i zobowiązania powstałe w wyniku eksportu i importu towarów ujmuje się według kursu z dokumentu SAD. Na dzień bilansowy należności i zobowiązania wycenia się w kwocie wymagającej zapłaty , co oznacza ich wycenę w wartości nominalnej wraz z należnymi na dzień bilansowy odsetkami. Z kolei należności i zobowiązania wyrażone w walutach obcych na dzień bilansowy wycenia się w kwocie wymagającej zapłaty, co oznacza ich wycenę w wartości nominalnej wraz z należnymi odsetkami , przeliczając po średnim kursie NBP . Rozrachunki z tytułu dostaw i usług mogą ulegać korektom (zwiększeniu lub zmniejszeniu) o otrzymane rabaty , bonifikaty i skonta oraz naliczone odsetki za zwłokę w zapłacie . Korekty rozrachunków muszą być potwierdzane fakturą lub rachunkiem korygującym. Należności prezentowane są w bilansie z zachowaniem zasady ostrożności. Dlatego też wartość należności aktualizuje się uwzględniając stopień prawdopodobieństwa ich zapłaty poprzez dokonanie odpisu aktualizującego, które to następnie zaliczane są do pozostałych kosztów operacyjnych lub do kosztów finansowych. Należności z tytułu dostaw i usług Pojęcie i klasyfikacja należności z tytułu dostaw i usług. Wycena należności. Ewidencja. Należności od odbiorców krajowych. Należności od odbiorców zagranicznych. Należności od odbiorców Sprzedaż wyrobów Sprzedaż wyrobów 1 6 Rozrachunki z tyt. VAT należnego Sprzedaż towarów 2 7 Rozrachunki z tyt. VAT należnego Rachunek bieżący 3 8 11b Pozostałe przychody operacyjne Pozostałe koszty operacyjne 4 10 Przychody finansowe 5 9 Rozlicz. miedzyokr. przych Weksle obce 12 11a INWESTYCJE KRÓTKO-TERMINOWE Agnieszka Dalecka Małgorzata Banaszak *Literatura: 1)internet 2)A.Kuczyńska-Cesarz: Rachunkowość. Difin, 2001 Inwestycje krótkoterm. KRÓTKOTERMINOW E AKTYWA FINANSOWE (KAF): Udziały/akcje Inne pap.wart Udzielone pożyczki Inne KAF Środki pieniężne i inne aktywa pieniężne: a)w kasie i na rach.bank b)inne śr.pieniężne (czeki, weksle, śr.pien w obrocie) c)inne aktywa pien INNE INWESTYCJE KRÓTKOTERM (np. lokaty) WYCENA: Wartość rynkowa Cena nabycia lub wartość rynkowa w zależności która jest niższa Wartość godziwa jeśli nie istnieje aktywny rynek Obrót gotówkowy KP KW Fa z adnotacją „zapłacono gotówką” Listy wypłat Dowody kasowe Obrót bezgotówk: Polecenia przelewu Czeki rozrachunkowe Akredytywa Rozliczenie planowe i okresowe rozliczenie saldami Polecenie zapłaty Karta płatnicza CZEK Jest środkiem płatniczym –nie narzędziem kredytowania (jak weksel) Wystawienie czeku uwarunkowane jest posiadaniem środków na rachunku wystawcy Płatny za okazaniem Pełni funkcję obiegową Jego realizacja trwa krótko („szybki dokument obiegowy”) WEKSEL: WŁASNY (in. „solaweksel”): 1)Wystawca jest głównym dłużnikiem 2)Mamy do czynienia ze zobowiązaniem wekslowym 3)Wystawca ponosi KF związane z odsetkami TRASOWANY: pap. wart. imienny lub na zlecenie, w którym wystawca weksla zobowiązuje się bezwarunkowo, że inna osoba (trasat) dokona na rzecz odbiorcy weksla (remitenta) zapłaty określonej sumy pieniężnej *Inaczej jest to polecenie zapłaty pochodzące od wystawcy i skierowane do trasata WEKSEL Zapłata sumy wekslowej nie może być uzależniona od jakichkolwiek innych okoliczności czy warunków. Weksel staje się pełnowartościowym papierem w obrocie z chwilą jego przyjęcia (akcept weksla) Bilans Pasywa Kapitał własny -to udział inwestorów w firmie. Jest to wartość środków gospodarczych, wniesionych do firmy przez właścicieli( udziałowców, akcjonariuszy, wspólników) oraz środków wygospodarowanych przez przedsiębiorstwo w toku działalności. Kapitał własny tworzą kapitał podstawowy należne wpłaty na kapitał podstawowy (wielkość ujemna) akcje własne (wielkość ujemna) kapitał (fundusz) zapasowy ( w tym nadwyżki ceny akcji nad ceną sprzedaży) kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny pozostałe kapitały rezerwowe zysk ( strata) z lat ubiegłych zysk ( strata) netto odpisy zysku netto w ciągu roku obrotowego (wielkość ujemna) • Kapitał podstawowy to pierwotny wkład właścicieli (udziałowców, akcjonariuszy) wniesiony przy założeniu firmy, ewentualnie później podwyższony. • Drugim składnikiem kapitałów własnych są należne, lecz nie wniesione wkłady na poczet kapitału podstawowego. W pozycji tej wpisuje się wartość niespłaconego kapitału akcyjnego - liczba ta przyjmuje wartość ujemną - obniża sumę kapitałów własnych • Koszty emisji akcji poniesione przy powstawaniu spółki akcyjnej lub podwyższeniu kapitału zakładowego zmniejszają kapitał zapasowy spółki do wysokości nadwyżki wartości emisji nad wartością nominalną akcji. • Kapitały zapasowe odzwierciedlają źródła sfinansowania aktywów osiągniętych przez firmę w trakcie jej działalności. Kapitał zapasowy tworzony jest z: - podziału zysku, - nadwyżki ceny emisyjnej nad ceną sprzedaży akcji, - opłat akcjonariuszy, udziałowców, - wyniku na przeszacowaniu zlikwidowanych lub sprzedanych środków trwałych. • Kapitały rezerwowe powstają z różnic w aktualizacji wyceny środków trwałych i innych składników majątku, jeżeli wielkości tych nie ujmuje się w kosztach lub przychodach. Przykładem tego typu kapitału jest kapitał rezerwowy z aktualizacji wyceny. • Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny, tworzony niezależnie od formy prawnej jednostki, ujmuje skutki zmian wartości niektórych aktywów i pasywów. Wzrost wartości kapitału (funduszu) z aktualizacji wyceny jest przychodem kapitałowym niezrealizowanym, w związku z tym nie może być przeznaczony do podziału przez właścicieli • Kapitał (fundusz) rezerwowy tworzy się zgodnie ze statutem lub umową firmy (spółki). Kapitał ten kształtują: a) zyski z lat ubiegłych, b) wartość nabycia akcji własnych przeznaczonych do sprzedaży, c) wartość nominalna akcji własnych uzyskanych nieodpłatnie lub opłaconych z zysku przeznaczonych do umorzenia drogą obniżenia kapitału własnego d) nadwyżki wartości księgowej nad nominalną papierów wartościowych, pożyczek i zobowiązań zamienionych na akcje lub udziały e) kwoty zobowiązań bezwarunkowo umorzonych w wyniku postępowania naprawczego lub układowego •Wynik z lat poprzednich stanowi tę część wyniku finansowego, która nie została podzielona (w przypadku zysku) lub sfinansowana innym kapitałem własnym, na przykład kapitałem zapasowym (w przypadku straty). • Wynik finansowy bieżącego roku obrotowego jest różnicą między przychodami a kosztami ich uzyskania powiększoną o zyski nadzwyczajne oraz pomniejszoną o straty nadzwyczajne oraz podatek dochodowy i inne obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego. • Jeżeli w ciągu roku w myśl odrębnych przepisów dokonywany są odpisy z wyniku finansowego bieżącego roku obrotowego to należy je wykazać w pozycji odpisy z zysku netto w ciągu roku obrotowego. Zestawienie zmian w kapitale (funduszu) własnym W jednostkach, których sprawozdanie finansowe podlega badaniu przez biegłego rewidenta, sporządzane jest zestawienie zmian w kapitale (funduszu) własnym. Zestawienie zmian w kapitale (funduszu) własnym obejmuje informacje o zmianach poszczególnych składników kapitału (funduszu) własnego za bieżący i poprzedni rok obrotowy. Wycena bilansowa: Kapitały (fundusze) własne, z wyjątkiem udziałów (akcji) własnych oraz pozostałe aktywa i pasywa wycenia się w wartości nominalnej. Wynik finansowy DEFINICJA Zysk (strata) z lat ubiegłych W pozycji tej ujmuje się zysk bądź stratę z lat ubiegłych, czyli zysk zatrzymany z poprzednich lat, bądź nie pokrytą stratę z lat poprzednich w kwotach ustalonych na moment bilansowy. Zysk (strata) netto Pozycja ta odzwierciedla zysk lub stratę zrealizowaną w danym roku obrotowym. Jest to kwota ustalona na koncie „Wynik finansowy” i opisana w sposób bardziej szczegółowy poprzez koszty i przychody z określonych obszarów działalności w rachunku zysków i strat. Ewidencja (zmniejszenia i zwiększenia) korekta błędów podstawowych odpisy z zysku netto w ciągu roku obrotowego ZOBOWIĄZANIA KREDYTY I POŻYCZKI Ujęcie kredytów i pożyczek w bilansie ZOBOWIĄZANIA I REZERWY NA ZOBOWIĄZANIA ZOBOWIĄZANIA DŁUGOTERMINOWE 1. 2. a) b) c) d) Wobec jednostek powiązanych Wobec pozostałych jednostek Kredyty i pożyczki Z tyt. emisji dłużnych papierów wartościowych Inne zobowiązania finansowe inne ZOBOWIĄZANIA I REZERWY NA ZOBOWIĄZANIA ZOBOWIĄZANIA KRÓTKOTERMINOWE 1. 2. a) b) c) d) … Wobec jednostek powiązanych Wobec pozostałych jednostek Kredyty i pożyczki Z tyt. emisji papierów wartościowych Inne zobowiązania finansowe Z tyt. dostaw i usług DEFINICJA Kredyty i pożyczki obejmują wszystkie zaciągnięte przez jednostkę kredyty i pożyczki bez względu na ich przeznaczenie. Mogą to być kredyty i pożyczki zaciągnięte zarówno na finansowanie aktywów trwałych, jak i aktywów obrotowych. EWIDENCJA Do zobowiązań krótkoterminowych zalicza się ratę spłaty zobowiązań długoterminowych, której termin płatności przypada w ciągu najbliższych 12 miesięcy od dnia, na które zostało sporządzone sprawozdanie finansowe. Przykład: Jeżeli jednostka posiada zobowiązania finansowe z tytułu zaciągniętej pożyczki w kwocie 100 000 zł na okres 5 lat z roczną opcją spłaty po 20 000 zł, to w zobowiązaniach długoterminowych wykazana zostanie kwota 80 000 zł, a w zobowiązaniach krótkoterminowych 20 000 zł. WYCENA W ciągu roku, czyli na dzień nabycia lub powstania – według wartości nominalnej Na dzień bilansowy – w kwocie wymagającej zapłaty, czyli łącznie z naliczonymi odsetkami wynikającymi z postanowień umowy oraz odsetkami z tytułu zwłoki w zapłacie tych zobowiązań, naliczonymi zgodnie z zasadą memoriału przez dłużnika lub postanowień kodeksu cywilnego przez wierzyciela. Odsetki zarachowuje się w ciężar kosztów finansowych Jeżeli zobowiązania są wyrażone w walutach obcych podlegają one wycenie: W ciągu roku - po kursie średnim ustalonym dla danej waluty przez NBP na ten dzień, Na dzień bilansowy – według kursu sprzedaży banku, z którego usług korzysta jednostka, nie niższym jednak od średniego kursu danej waluty, ustalonego przez NBP na ten dzień. Różnice kursowe powstałe w wyniku bieżącej i bilansowej wyceny odnosi się bezpośrednio na przychody lub koszty finansowe, bez dokonywania ich kompensaty w ramach poszczególnych walut. Zobowiązania przedawnione lub umorzone nie są wykazywane w bilansie. Zwiększają one pozostałe przychody finansowe. ZOBOWIĄZANIA WARUNKOWE Zobowiązania warunkowe wg. ustawy o rachunkowości Ustawa o Rachunkowości (art. 3, ust.1, pkt.28) obowiązek wykonania świadczeń, których powstanie jest uzależnione od zaistnienia określonych zdarzeń. Zobowiązania warunkowe wg. MSR a) możliwy obowiązek, który powstaje na skutek zdarzeń przeszłych, którego istnienie zostanie potwierdzone dopiero w momencie wystąpienia lub braku wystąpienia jednego lub większej ilości niepewnych przyszłych zdarzeń, które nie w pełni podlegają kontroli jednostki gospodarczej, b) obecny obowiązek, który powstaje na skutek zdarzeń przeszłych, ale nie jest ujmowany w sprawozdaniu, ponieważ: nie jest prawdopodobne, aby wypełnienie obowiązku spowodowało konieczność wypływu środków zawierających w sobie korzyści ekonomiczne, lub kwoty obowiązku (zobowiązania) nie można wycenić wystarczająco wiarygodnie. Ważne jest, aby: Jednostka gospodarcza nie ujmowała zobowiązań warunkowych! Jest to pozycja pozabilansowa. Informację o zobowiązaniu warunkowym ujawnia się zgodnie z wymogiem zawartym w paragrafie 86 MSR 37. chyba że możliwość nastąpienia wypływu środków zawierających w sobie korzyści ekonomiczne jest znikoma Paragraf 86 mówi, iż jednostka gospodarcza podaje na dzień bilansowy w odniesieniu do każdego rodzaju zobowiązań warunkowych krótki opis jego charakteru oraz jeśli jest to ze względów praktycznych wykonalne, ujawnia: a) wartość szacunkową ich skutków finansowych, b)przesłanki świadczące o istnieniu niepewności co do kwoty lub terminu wystąpienia wypływu środków, c) możliwości uzyskania zwrotów. BIERNE ROZLICZENIA MIĘDZYOKRESOWE KOSZTÓW Bierne rozliczenia międzyokresowe obejmują kwoty zaliczane do kosztów bieżącego miesiąca, których pokrycie nastąpi w przyszłości. Polegają one na „tworzeniu rezerwy” na koszty przyszłych okresów. Rozliczenia te stosuje się do kosztów występujących nieperiodycznie, a wymagających równomiernego rozłożenia na poszczególne miesiące. Jest to sposób rozliczania kosztów działalności w czasie, tak aby została zachowana zasada memoriałowa oraz współmierności przychodów i kosztów. Biernym rozliczeniom międzyokresowym kosztów będą podlegały: • dostawy niefakturowane, • rezerwy na wynagrodzenia urlopowe, jubileuszowe, odprawy emerytalne • rezerwy na wydatki, które zostaną poniesione w następnych okresach sprawozdawczych,np.opłaty obowiązujące, ale nie uiszczone; • rezerwy tworzone na usuwanie skutków szkód górniczych; • rezerwy na przyszłe zobowiązania, np. rezerwy na naprawy gwarancyjne Do ewidencji biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów służy konto 640 “ Rozliczenie międzyokresowe kosztów”. Po stronie MA czyli kredytowej zapisujemy rezerwy tworzone na wydatki i koszty przyszłych okresów. Natomiast po stronie WN, czyli debetowej kont korespondujących zapisujemy koszty stanowiące wykorzystanie utworzonych poprzednio rezerw na koszty przyszłych okresów. Rozliczenia międzyokresowe bierne umieszcza się w bilansie po stronie pasywów. Rezerw tworzonych na określone koszty , tj. biernych rozliczeń międzyokresowych nie można kompensować z innymi pozycjami kosztów przyszłych okresów. Ewidencja księgowa rezerw na świadczenia pracownicze, w sytuacji gdy jednostka prowadzi ewidencję tylko na kontach zespołu 5: 1.Utworzenie rezerwy na koszty, które nie są jeszcze zobowiązaniem: Wn "Koszty działalności podstawowej" lub "Koszty zarządu", lub "Koszty sprzedaży" Ma "Bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów 2.Koszty rzeczywiście poniesione w wysokości zobowiązań wobec pracowników: Wn "Bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów" Ma "Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń" 3. Rozliczenie rezerw: - nadwyżka rezerwy nad kosztami poniesionymi Wn "Bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów" Ma "Koszty działalności podstawowej" -nadwyżka kosztów poniesionych nad utworzoną uprzednio rezerwą Wn "Koszty działalności podstawowej" lub "Koszty zarządu", lub "Koszty sprzedaży" Ma "Rozliczenia międzyokresowe kosztów" Istota rozliczeń międzyokresowych przychodów RMP są pozycją źródeł finansowania i występują w szczególnych sytuacjach. Jako pozycja pasywów wymagają dalszej klasyfikacji i odpowiedzi na pytanie czy stanowią element zobowiązań czy element kapitału własnego. Klasyfikacja RMP i zasady ich wyceny. UOR określa poszczególne tytuły RMP: równowartość otrzymanych lub należnych od kontrahentów środków z tytułu świadczeń, których wykonanie nastąpi w następnych okresach sprawozdawczych; środki pieniężne otrzymane na sfinansowanie nabycia lub wytworzenia środków trwałych w budowie oraz prac rozwojowych, jeżeli stosownie do innych ustaw nie zwiększają one kapitałów (funduszy) własnych. ujemną wartość firmy. Poszczególne tytuły RMP c.d. Ad.1. Otrzymane od kontrahentów zaliczki to zdarzenia, które nie powodują powstania w bieżącym okresie przychodu. RMP w sytuacji, gdy jednostka wywiąże się z umowy staną się przychodem okresu, natomiast w sytuacji, gdy dojdzie do zerwania umowy, przekształcą się w zobowiązania wobec zaliczkodawcy. Ad.2. Zaliczone do RMP kwoty środków pieniężnych otrzymanych na sfinansowanie nabycia lub wytworzenia środków trwałych, w tym środków trwałych w budowie oraz prac rozwojowych, zwiększają stopniowo pozostałe przychody operacyjne, równolegle do odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych lub kosztów prac rozwojowych sfinansowanych z tych źródeł. Ad.3. Rozliczenie w czasie ujemnej wartości firmy jest uzasadnione charakterem transakcji, w wyniku której ona powstaje. Nabycie jednostki lub jej części po cenie niższej niż wartość rynkowa jej aktywów netto przynosi jednostce kupującej długoterminowe korzyści, w związku z czym następuje ich rozłożenie na kilka okresów. RMP można podzielić na 2 grupy: RMP o charakterze zobowiązań – równowartość otrzymanych lub należnych od kontrahentów środków z tytułu świadczeń, których wykonanie nastąpi w następnych okresach sprawozdawczych; RMP o charakterze kapitałowym obejmujące: * ujemną wartość firmy; * równowartość przyjętych nieodpłatnie (w tym także w drodze darowizny) środków trwałych w budowie, środków trwałych oraz wnip; * środki pieniężne otrzymane na sfinansowanie nabycia lub wytworzenia środków trwałych, w tym także środków trwałych w budowie oraz prac rozwojowych. RMP – tworzenie i wycena RMP tworzy się w momencie otrzymania zaliczki na poziomie wartości nominalnej. Rozwiązanie ma miejsce w momencie realizacji przychodu lub spłaty zaliczki (jeżeli przychód nie zostanie zrealizowany). RMP z tytułu otrzymania nieodpłatnie aktywów wycenia się w wartości godziwej aktywów lub wartości nominalnej (jeżeli są to środki pieniężne). Ujemną wartość firmy wycenia się według specyficznych zasad, ponieważ powstaje ona w wyniku transakcji nabycia jednostki. Rozliczenia międzyokresowe „bierne” ujmowane w pasywach bilansu kategoria pieniężna; powodująca powstanie wydatków w przyszłości; kategoria określana mianem rozliczeń międzyokresowych biernych. kategoria memoriałowa; powodująca powstanie przychodów w WF przyszłych okresów; kategoria określana mianem RMP o charakterze kapitałowym. Zasady prezentacji RMP UOR nie precyzuje szczegółowych ujawnień odnośnie do RMP. Wymagane jest jedynie ujawnienie w bilansie ujemnej wartości firmy odrębnie do pozostałych RMP oraz podziału obu grup na krótkoterminowe i długoterminowe. KRÓTKOTERMINOWE ROZLICZENIA MIĘDZYOKRESOWE KOSZTÓW Definicja krótkoterminowych rozliczeń międzyokresowych Koszty poniesione w bieżącym roku obrotowym, które dopiero w przyszłości wpłyną na wynik finansowy przedsiębiorstwa, a zatem są przejściowo aktywne. Do kosztów operacyjnych, które mogą podlegać czynnym rozliczeniom międzyokresowym, zalicza się Zapłacony za kilka miesięcy z góry czynsz lub dzierżawa, Podatki i opłaty zapłacone jednorazowo na początku roku, Podatek VAT naliczony od zakupu materiałów, który nie podlega odliczeniu, Amortyzacja środków trwałych, od których dokonano jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w momencie wydania do zużycia, Koszty remontów o ile nie podwyższają one wartości środka trwałego, Koszty przygotowania nowej produkcji poniesione przed jej rozpoczęciem, Koszty nie zakończonych prac rozwojowych, Koszty zakupu materiałów. Dwa warianty ewidencji czynnych kosztów operacyjnych: Wariant I Konto RMK czynne umieszczone jest przed zespołem kosztów rodzajowych „4”; Wariant II Konto RMK czynne umieszczone jest za zespołem kosztów rodzajowych „4”; Rachunek zysków i strat Rachunek zysków i strat Ogólnie rachunek zysków i strat jest to zestawienie przychodów i kosztów, zysków i strat nadzwyczajnych oraz obciążeń związanych z uzyskaniem przychodów (podatki). Pokazuje nam tworzenie wyniku finansowego w danym okresie rozliczeniowym. Dzięki informacjom z tego sprawozdania możemy określić czy działalność jednostki w ciągu okresu była rentowna, jednak nie daje on informacji o tym czy przyniosła nadwyżkę czy niedobór środków pieniężnych. Budowa rachunku zysków i strat wynika z podziału całej działalności jednostki na 4 segmenty. Działalność podstawową , czyli operacyjną, pozostałą działalność operacyjną, działalność finansową oraz zdarzenia nadzwyczajne. Rachunek przepływów pieniężnych Rachunek przepływów pieniężnych pokazuje przepływy pieniężne w trzech obszarach działalności przedsiębiorstwa: operacyjnej inwestycyjnej finansowej Część operacyjna przepływów może być sporządzana Metodą bezpośrednią polega ona na wykazywaniu poszczególnych tytułów operacyjnych wpływów i wydatków. Metodą pośrednią dokonuje się korekty wyniku finansowego netto Zalety metody bezpośredniej: wykazywanie struktury wpływów i wydatków z działalności operacyjnej dostarczanie informacji użytecznych w określaniu przyszłych przepływów pieniężnych z działalności operacyjnej (informacje te nie są dostępne w przypadku zastosowania metody pośredniej) łatwość weryfikowania pozycji pieniężnych w sposób wolny od stronniczości. Zalety metody pośredniej: zdecydowanie lepsze i wyraźniejsze wykazywanie zmian w składnikach aktywów bieżących netto większą dostępność informacji dotyczących relacji między memoriałowym wynikiem finansowym netto a wynikiem kasowym z działalności operacyjnej wyraźne wykazanie, że osiąganie zysku nie jest równoznaczne z posiadaniem środków pieniężnych. A. Przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej A. Przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej Metoda pośrednia Metoda bezpośrednia I. Zysk/strata netto. II. Korekty razem: 1. Amortyzacja. 2. Zyski/straty z tytułu różnic kursowych 3. Odsetki i udziały w zyskach (dywidendy) 4. Zysk/strata z działalności inwestycyjnej 5. Zmiana stanu rezerw 6. Zmiana stanu zapasów 7. Zmiana stanu należności 8. Zmiana stanu zobowiązań krótkoterminowych ( z wyjątkiem pożyczek i kredytów ) 9. Zmiana stanu rozliczeń międzyokresowych III. Przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej ( I +/- II ) I. Wpływy 1. Sprzedaż 2. Inne wpływy z działalności operacyjnej II. Wydatki !. Dostawy i usługi 2. Wynagrodzenia netto 3. Ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz inne świadczenia 4. Podatki i opłaty o charakterze publicznoprawnym 5. Inne wydatki operacyjne III. Przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej ( I - II ) B. Przepływy środków pieniężnych z działalności inwestycyjnej B. Przepływy środków pieniężnych z działalności inwestycyjnej I. Wpływy 1. Zbycie wartości niematerialnych i prawnych oraz rzeczowych aktywach trwałych 2. Zbycie inwestycji w nieruchomości oraz wartości niematerialne i prawne 3. Wpływy z aktywów finansowych, w tym: a) w jednostkach powiązanych b) w pozostałych jednostkach - zbycie aktywów finansowych - dywidendy i udziały w zyskach - spłata udzielonych pożyczek długoterminowych - odsetki - inne wpływy z aktywów finansowych 4. Inne wpływy inwestycyjne II. Wydatki 1. Nabycie wartości niematerialnych i prawnych oraz rzeczowych aktywów trwałych 2. Inwestycje w nieruchomości oraz wartości niematerialne i prawne 3. Wydatki na aktywa finansowe, w tym: a) w jednostkach powiązanych b) w pozostałych jednostkach - nabycie aktywów finansowych - udzielone pożyczki długoterminowe 4. Inne wydatki inwestycyjne III. Przepływy pieniężne netto z działalności inwestycyjnej ( I-II ) C. Przepływy środków pieniężnych z działalności finansowej C. Przepływy środków pieniężnych z działalności finansowej I. Wpływy 1. Wpływy netto z wydania udziałów (emisji akcji) i innych instrumentów kapitałowych oraz dopłat do kapitału 2. Kredyty i pożyczki 3. Emisja dłużnych papierów wartościowych 4. Inne wpływy finansowe II. Wydatki 1. Nabycie udziałów (akcji) własnych 2. Dywidendy i inne wypływy na rzecz właścicieli 3. Inne, niż wypływy na rzecz właścicieli, wydatki z tytułu podziału zysku 4. Spłaty kredytów i pożyczek 5. Wykup dłużnych papierów wartościowych 6. Wydatki z tytułu innych wydatków finansowych 7. Płatności zobowiązań z tytułu umów leasingu finansowego 8. Odsetki 9. Inne wydatki finansowe III. Przepływy pieniężne netto z działalności finansowej (I-II) Ogólna konstrukcja rachunku przepływów pieniężnych A. Działalność operacyjna METODA BEZPOŚREDNIA 1. Wpływy ... 2. Wydatki METODA POŚREDNIA 1. Wynik finansowy netto 2. Korekty Przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej B. Działalność inwestycyjna 1. Wpływy ( według tytułów ) 2. Wydatki (według tytułów ) Przepływy pieniężne netto z działalności inwestycyjnej C. Działalność finansowa 1. Wpływy ( według tytułów ) 2. Wydatki (według tytułów ) Przepływy pieniężne netto z działalności finansowej Razem przepływy pieniężne netto ( A + B + C = X ) X = zmiana stanu środków pieniężnych ( bilans zamknięcia minus bilans otwarcia ) według definicji środków pieniężnych stosowanych dla potrzeb rachunku przepływów. Informacja dodatkowa Informacja dodatkowa jest integralną częścią rocznego sprawozdania finansowego sporządzanego przez jednostki prowadzące księgi rachunkowe; zawiera istotne szczegółowe dane nie ujęte w innych elementach sprawozdania finansowego oraz objaśnienia niezbędne do tego, aby sprawozdanie finansowe przedstawiało rzetelnie i jasno sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy jednostki. Zgodnie z postanowieniami ustawy o rachunkowości informacja dodatkowa została podzielona na dwie części: I. Wprowadzenie do sprawozdania finansowego II. Dodatkowe informacje i objaśnienia „Wprowadzenie do sprawozdania finansowego” nazwa (firmy), siedziba, podstawowy przedmiot działalności jednostki oraz organu rejestrowego, czas trwania działalności jednostki, okres objęty sprawozdaniem finansowym, wskazanie, że sprawozdanie finansowe zawiera dane łączne, jeśli w skład jeśli w skład jednostki wchodzą wewnętrzne jednostki organizacyjne sporządzające sprawozdania finansowe, wskazanie, czy sprawozdanie finansowe zostało sporządzone przy założeniu kontynuowania działalności gospodarczej przez jednostkę w dającej się przewidzieć przyszłości oraz czy nie istnieją okoliczności wskazujące na zagrożenie kontynuowania działalności, ewentualne wskazanie, że sprawozdanie finansowe zostało sporządzone po połączeniu spółek oraz zastosowanej metody połączenia, przyjęte metody (polityka) rachunkowości, w tym metody wyceny aktywów i pasywów, pomiar wyniku finansowego oraz sposób sporządzania sprawozdania finansowego w zakresie w jakim ustawa pozostawia jednostce prawo wyboru „Dodatkowe informacje i objaśnienia” dodatkowe, szczegółowe dane dotyczące pozycji aktywów i pasywów bilansu; dodatkowe, szczegółowe dane dotyczące pozycji rachunku zysków i strat: przychodów i kosztów, zysków i strat; dodatkowe dane i objaśnienia dotyczące rachunku przepływów pieniężnych; informacje dotyczące zatrudnienia i jego struktury, wynagrodzeń osób będących członkami organów zarządzających nadzorujących spółki handlowe oraz pożyczek i podobnych świadczeń na rzecz tych osób; Informacje o znaczących zdarzeniach lat ubiegłych ujętych w sprawozdaniu finansowym roku obrotowego, informacje o znaczących zdarzeniach, jakie wystąpiły po dniu bilansowym, a nie zostały uwzględnione w sprawozdaniu finansowym, zmianach zasad (polityki) rachunkowości w ciągu roku obrotowego, informacje liczbowe zapewniające porównywalność danych sprawozdania finansowego z roku poprzedniego i roku obrotowego; c.d. „Dodatkowe informacje i objaśnienia” informacje o wspólnych przedsięwzięciach, które nie podlegają konsolidacji, informacje dotyczące transakcji z jednostkami powiązanymi, wykaz spółek, e których jednostka ma znaczące udziały, oraz inne informacje w przypadku, gdy jednostka nie sporządza skonsolidowanego sprawozdania finansowego, korzystając ze zwolnienia lub wyłączeń; informacje podawane w przypadku, gdy w trakcie roku obrotowego, za który sporządza się sprawozdania finansowe, nastąpiło połączenie danej jednostki z inną; opis niepewności co do możliwości kontynuowania działalności wraz z podaniem podejmowanych bądź planowanych przez jednostkę działań mających na celu eliminację niepewności. Koniec (Można wyrażać entuzjazm!)
