Systematyczny przegląd piśmiennictwa nieoperacyjnego leczenia

Systematyczny przegląd piśmiennictwa nieoperacyjnego leczenia złamań kości
łokciowej typu „pałki”
X-Z. Cai, S-G. Yan, G. Giddins
From Department of Orthopaedic Surgery, Second Affiliated Hospital, School of
Medicine, Zhejiang University, Hangzhou, China
Bone Joint J 2013;95-B:952–959.
Większość pacjentów ze złamaniami kości łokciowej typu „pałki” są leczeni
zachowawczo. Badano różne techniki unieruchamiania lub wczesnej mobilizacji.
Przeprowadzono systematyczny przegląd wszystkich opublikowanych
randomizowanych badań klinicznych i badań obserwacyjnych, w których oceniano
wyniki leczenia tych złamań po leczeniu unieruchomieniem poniżej i poniżej łokcia,
ortezami i poddanych wczesnej mobilizacji. Przeszukaliśmy wiele elektronicznych
baz danych, powiązanego piśmiennictwa i innych badań. Uwzględniono 27 badań
obejmujących 1629 złamań do statecznej analizy. Dane dotyczące czasu
radiologicznego zrostu oraz częstości zrostu opóźnionego mogły być zebrane i
analizowane statystycznie.
Okazało się, że wczesna mobilizacja sprzyjała skróceniu czasu zrostu
radiologicznego (średnia 8,0 tygodni) i dawała najniższą częstość powstania stawu
rzekomego (0,6%). Złamania leczone unieruchomieniem poniżej lub powyżej łokcia
oraz ortezy dawały dłuższy czas zrostu radiologicznego (9,2 tygodnie, 9,2 tygodnie i
8,7 tygodni, odpowiednio) i większy odsetek stawów rzekomych (3,8% zrostu, 2,1% i
0,8%, odpowiednio). Nie stwierdzono statystycznie istotnej różnicy w częstości
wystąpienia zrostu opóźnionego pomiędzy pacjentami leczonymi wczesną
mobilizacją i trzema formami unieruchomienia (odpowiednio p = 0,142 do p =
1,000,). Wszystkie badania miały znaczące błędy statystyczne, ale dopóki nie
powstaną kontrolowane, randomizowane badana na dużej liczbie pacjentów radzimy,
że najlepszą metodą leczenia nieprzemieszczonymi lub częściowo przemieszczonych
złamań typu „pałki” wydaje się być wczesna mobilizacja ze zdejmowanym
unieruchomieniem przedramienia dla wygody, w razie potrzeby.