nie będąc wytwórcą komunalnych osadów ściekowych, przekazuje do

advertisement
Wykładnia art. 96
nowej ustawy o odpadach
Danuta Binkowska
WIOŚ POZNAŃ
Poznań, 3 października 2013r.
Treść prezentacji:
1. Wybrane definicje.
2. Wymagania przy stosowaniu komunalnych osadów
ściekowych.
3. Zakazy w stosowaniu komunalnych osadów ściekowych.
4. Sankcje karne.
5. Najczęściej stwierdzane przez WIOŚ nieprawidłowości.
Od 23 stycznia 2013 roku obowiązuje nowa ustawa z dnia
14 grudnia 2012r. o odpadach, opublikowana w Dz. U. z 2013
roku, pod pozycją 21, która w art. 96 określa wymagania dot.
komunalnych osadów ściekowych.
Oprócz dotychczas obowiązujących wymagań, zawartych
w art. 43 starej ustawy o odpadach i przetransponowanych do
nowej ustawy, wprowadzono dodatkowe wymagania wobec
wytwórców komunalnych osadów ściekowych.
1. Wybrane definicje.
• posiadacz odpadów - to wytwórca odpadów lub osoba
fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna
nieposiadająca osobowości prawnej będące w posiadaniu
odpadów; domniemywa się, że władający powierzchnią
ziemi jest posiadaczem odpadów znajdujących się na
nieruchomości; - wyjątek dla osadów ściekowych.
• wytwórca odpadów - to każdy, którego działalność lub
bytowanie powoduje powstawanie odpadów (pierwotny
wytwórca odpadów), oraz każdy, kto przeprowadza
wstępną obróbkę, mieszanie lub inne działania
powodujące zmianę charakteru lub składu tych
odpadów; wytwórcą odpadów powstających w wyniku
świadczenia usług w zakresie budowy, rozbiórki, remontu
obiektów, czyszczenia zbiorników lub urządzeń oraz
sprzątania, konserwacji i napraw jest podmiot, który
świadczy usługę, chyba że umowa o świadczenie usługi
stanowi inaczej;
• odzysk - to jakikolwiek proces, którego głównym wynikiem
jest to, aby odpady służyły użytecznemu zastosowaniu
przez zastąpienie innych materiałów, które w przeciwnym
przypadku zostałyby użyte do spełnienia danej funkcji, lub
w wyniku którego odpady są przygotowywane do
spełnienia takiej funkcji w danym zakładzie lub ogólnie
w gospodarce;
• unieszkodliwianie odpadów - to proces niebędący
odzyskiem, nawet jeżeli wtórnym skutkiem takiego procesu
jest odzysk substancji lub energii;
• stosowanie komunalnych osadów ściekowych - to
rozprowadzanie komunalnych osadów ściekowych na
powierzchni ziemi lub wprowadzanie ich do gleby;
• komunalne osady ściekowe (bez zmian) - to pochodzący
z oczyszczalni ścieków osad z komór fermentacyjnych oraz
innych instalacji służących do oczyszczania ścieków
komunalnych oraz innych ścieków o składzie zbliżonym do
składu ścieków komunalnych.
• władający powierzchnią ziemi - to właściciel nieruchomości,
a jeżeli w ewidencji gruntów i budynków prowadzonej na
podstawie ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne
ujawniono inny podmiot władający gruntem - podmiot
ujawniony jako władający.
2. Wymagania przy stosowaniu
komunalnych osadów ściekowych.
Odzysk polegający na stosowaniu komunalnych osadów
ściekowych:
w rolnictwie, rozumianym jako uprawa wszystkich płodów rolnych
wprowadzanych do obrotu handlowego, włączając w to uprawy przeznaczane do
produkcji pasz,
do uprawy roślin przeznaczonych do produkcji kompostu,
do uprawy roślin nieprzeznaczonych do spożycia i do produkcji pasz,
do rekultywacji terenów, w tym gruntów na cele rolne,
przy dostosowaniu gruntów do określonych potrzeb wynikających z planów
gospodarki odpadami, planów zagospodarowania przestrzennego lub decyzji
o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu
- odbywa się z zachowaniem n/w warunków.
Odpowiedzialność za stosowanie komunalnych osadów ściekowych
Komunalne osady ściekowe mogą być przekazywane do
stosowania władającemu powierzchnią ziemi wyłącznie przez
wytwórcę tych osadów.
Za prawidłowe stosowanie komunalnych osadów ściekowych w:
1) rolnictwie,
2) do uprawy roślin przeznaczonych do produkcji kompostu
3) do uprawy roślin nieprzeznaczonych do spożycia i do produkcji
pasz,
- odpowiedzialny jest wytwórca tych osadów.
Warunkiem stosowania komunalnych
osadów
ściekowych
jest
ich
wcześniejsza
stabilizacja
oraz
odpowiednie przygotowanie do celu
i
sposobu
ich
stosowania,
w szczególności przez poddanie ich
obróbce biologicznej, chemicznej,
termicznej lub innemu procesowi,
który obniża podatność komunalnych
osadów ściekowych na zagniwanie
i eliminuje zagrożenie dla środowiska
lub życia i zdrowia ludzi.
Badania komunalnych osadów ściekowych i gruntów
Wytwórca komunalnych osadów ściekowych, przed ich
zastosowaniem zobowiązany jest:
• zbadać osady - metodami referencyjnymi, określonymi
w załączniku nr 4 do Rozporządzenia MŚ z 13 lipca 2010r.,
• zbadać grunty, na których osady te mają być stosowane zgodnie z metodykami referencyjnymi określonymi
w załączniku nr 5 do w/w rozporządzenia.
Badania osadów obejmują ustalenie:
1) odczynu pH;
2) zawartości suchej masy (% masy osadu);
3) zawartości substancji organicznej (% s.m.);
4) zawartości azotu ogólnego, w tym azotu amonowego (% s.m.);
5) zawartości fosforu ogólnego (% s.m.);
6) zawartości wapnia i magnezu (% s.m.);
7) zawartości metali ciężkich: ołowiu, kadmu, rtęci, niklu, cynku,
miedzi i chromu (mg/kg s.m.);
8) obecności bakterii chorobotwórczych z rodzaju Salmonella
w 100 g osadu;
9) liczby żywych jaj pasożytów jelitowych Ascaris sp., Trichuris
sp., Toxocara sp. (kg s.m.).
Próbkę komunalnego osadu ściekowego, przeznaczoną do badań
uzyskuje się przez połączenie i dokładne zmieszanie próbek
pobranych w tym samym czasie z różnych miejsc przeznaczonego
do badań komunalnego osadu ściekowego, przy czym liczba tych
próbek wynosi co najmniej:
1) 10 - przy objętości osadu ściekowego do 50m3;
2) 15 - przy objętości osadu ściekowego powyżej 50m3 do 100m3;
3) 30 - przy objętości osadu ściekowego powyżej 100 m3.
Częstotliwość badania komunalnych osadów ściekowych zależy od
obciążenia oczyszczalni ścieków, wyrażonego liczbą równoważnych
mieszkańców (LRM), nie rzadziej niż:
1) raz na sześć miesięcy - przy LRM do 10 000;
2) raz na cztery miesiące - przy LRM powyżej 10 000 do 100 000;
3) raz na dwa miesiące - przy LRM ponad 100 000.
Badania gruntów, na których mają być stosowane komunalne
osady ściekowe, obejmują ustalenie:
1) odczynu pH;
2) zawartości fosforu przyswajalnego w przeliczeniu na P2O5
(pięciotlenek fosforu), jeżeli osad będzie stosowany
w rolnictwie (mg/100g gleby);
3) zawartości metali ciężkich: ołowiu, kadmu, rtęci, niklu,
cynku, miedzi i chromu (mg/kg s.m.).
Badania
gruntów
wykonuje
się
każdorazowo
zastosowaniem komunalnych osadów ściekowych.
przed
Próbkę gruntu do badań uzyskuje się przez zmieszanie 25 próbek
pobranych w punktach regularnie rozmieszczonych na
powierzchni nieprzekraczającej 5 ha, o jednorodnej budowie
i jednakowym użytkowaniu. Próbki pobiera się z głębokości 25cm
albo z maksymalnej możliwej głębokości nie mniejszej niż 10cm,
jeżeli powierzchniowa warstwa gleby jest mniejsza od 25cm.
Ogólne wymagania przy stosowaniu komunalnych osadów
ściekowych określa ustawa o odpadach, natomiast dodatkowe
warunki zostały określone w § 2 rozporządzenia Ministra
Środowiska z dnia 13 lipca 2010r. w sprawie komunalnych osadów
ściekowych, które zachowuje moc do dnia wejście w życie
rozporządzenia w tej sprawie wydanego na podst. nowej ustawy
o odpadach, nie dłużej jednak niż przez okres 24 miesięcy od dnia
wejścia w życie tej ustawy.
Komunale osady ściekowe mogą być stosowane, jeżeli spełnione są
następujące warunki:
• zawartość metali ciężkich w tych osadach nie przekracza ilości
określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia;
• w przypadku stosowania ich w rolnictwie i do rekultywacji
gruntów na cele rolne – gdy nie wyizolowano bakterii z rodzaju
Salmonella w 100 g osadów przeznaczonych do badań;
• łączna liczba żywych jaj pasożytów jelitowych Ascaris sp.,
Trichuris sp., Toxocara sp. w 1 kg suchej masy osadów
przeznaczonych do badań stosowanych:

wynosi 0 - w rolnictwie,

jest nie większa niż 300
- do rekultywacji terenów,
- do dostosowania gruntów do określonych potrzeb
wynikających z planów gospodarki odpadami, planów
zagospodarowania
przestrzennego
lub
decyzji
o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu,
- do uprawy roślin przeznaczonych do produkcji
kompostu,
- do uprawy roślin nie przeznaczonych do spożycia i do
produkcji pasz;
• ilość metali ciężkich w wierzchniej warstwie gruntu (0-25 cm),
na którym te osady mają być stosowane, nie przekracza
wartości dopuszczalnych określonych w załącznikach nr 2 i 3
do rozporządzenia;
• odczyn pH gleby na terenach użytkowanych rolniczo, na
których te osady mają być stosowane, jest nie mniejszy niż 5,6;
• ich stosowanie nie powoduje pogorszenia jakości gleby, a w
szczególności przekroczenia standardów jej jakości oraz
standardów jakości ziemi oraz nie powoduje pogorszenia
jakości wód powierzchniowych i podziemnych;
• są wykorzystywane poza okresem wegetacji roślin
przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi.
Wytwórca komunalnych osadów ściekowych jest obowiązany
do przekazywania, wraz z tymi osadami, władającemu
powierzchnią ziemi, na której komunalne osady ściekowe mają
być stosowane:
• informacji o dawkach tego osadu, które mogą być stosowane
na poszczególnych gruntach;
• wyników badań.
Dawki komunalnych osadów ściekowych
• dawkę osadu przy stosowaniu komunalnych osadów ściekowych
na gruntach ustala się oddzielnie dla każdej zbadanej objętości
komunalnego osadu ściekowego;
• dopuszczalna dawka zależy od rodzaju gruntu, sposobu jego
użytkowania, jakości komunalnego osadu ściekowego i gleby
oraz zapotrzebowania roślin na fosfor i azot;
• w przypadku stosowania komunalnych osadów ściekowych
w rolnictwie oraz do rekultywacji gruntów na cele rolne
uwzględnia się zasady dobrej praktyki rolniczej,
• dawkę ustala się w taki sposób, aby jej zastosowanie na danym
gruncie nie spowodowało przekroczenia w wierzchniej warstwie
gruntu (0-25cm) wartości dopuszczalnych ilości metali ciężkich
określonych w zał. nr 2 i 3 do rozporządzenia.
Dopuszczalne dawki osadu, które mogą być stosowane w ciągu
roku na jednostkę powierzchni gruntu (pod warunkiem
przestrzegania dopuszczalnej zawartości metali ciężkich), nie
mogą przekraczać:
1) w rolnictwie oraz do rekultywacji gruntów na cele rolne –
3 Mg s.m./ha/rok;
2) do rekultywacji terenów na cele nierolne oraz przy
dostosowywaniu gruntów do określonych potrzeb
wynikających z planów gospodarki odpadami, planów
zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach
zabudowy i zagospodarowania terenu, do uprawy roślin
przeznaczonych do produkcji kompostu, do uprawy roślin
nieprzeznaczonych do spożycia i do produkcji pasz –
15 Mg s.m./ha/rok.
Przy jednokrotnym w ciągu 2 albo 3 lat stosowaniu
komunalnych osadów ściekowych dopuszczalna dawka
komunalnych osadów ściekowych może być skumulowana i nie
może przekraczać:
• w rolnictwie oraz do rekultywacji gruntów na cele rolne –
6 Mg s.m./ha/2 lata i 9 Mg s.m./ha/3 lata.
• do rekultywacji terenów na cele nierolne oraz przy
dostosowywaniu gruntów do określonych potrzeb
wynikających z planów gospodarki odpadami, planów
zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach
zabudowy i zagospodarowania terenu, do uprawy roślin
przeznaczonych do produkcji kompostu, do uprawy roślin
nieprzeznaczonych do spożycia i do produkcji pasz –
30 Mg s.m./ha/2 lata i 45 Mg s.m./ha/3 lata.
Nowa ustawa o odpadach zobowiązuje ponadto
wytwórcę
komunalnych
osadów
ściekowych
stosowanych:
1) w rolnictwie;
2) do uprawy roślin przeznaczonych do produkcji
kompostu;
3) do uprawy roślin nieprzeznaczonych do spożycia i
do produkcji pasz
do powiadomienia wojewódzkiego inspektora ochrony
środowiska o zamiarze przekazania tych osadów
władającemu powierzchnią ziemi, na której te osady
mają być stosowane, na co najmniej 7 dni przed
przekazaniem.
Powiadomienie to musi być dokonane w formie pisemnej
i zawierać informacje wskazujące władającego powierzchnią
ziemi oraz numery ewidencyjne działek, na których
komunalne osady ściekowe mają być stosowane.
Wytwórca osadów nie ma możliwości przerzucenia
obowiązku przeprowadzenia badań osadów, ani gruntów,
na których mają być stosowane, bowiem ustawa
o odpadach w sposób jednoznaczny wskazuje, na kim ten
obowiązek spoczywa. Stąd wytwórca osadów nie może np.
umową cywilnoprawną przekazać tych obowiązków na
podmiot, który godzi się odpłatnie te obowiązki przejąć.
Jest to przepis szczególny, który ma pierwszeństwo
zastosowania przed przepisami KC.
Zawarcie umowy, w myśl której firma stosująca osady
zgodzi się odpłatnie przejąć na siebie obowiązek badania
osadów oraz badania gruntu, nie zwolni wytwórcy odpadu
z odpowiedzialności z tytułu nieprawidłowego wykonania
obowiązków.
Zabrania się magazynowania
ściekowych na polach.
komunalnych
osadów
Komunalne osady ściekowe zarówno w postaci płynnej, jak
i mazistej lub ziemistej miesza się z gruntem niezwłocznie po
przetransportowaniu ich na nieruchomość gruntową, na
której mają być one stosowane. Taki zapis oznacza, że
władający powierzchnią ziemi, na której mają być stosowane
osady nie może magazynować osadów na polu.
W przypadku ich magazynowania na polu - wójt, burmistrz
lub prezydent miasta, w drodze decyzji wydawanej z urzędu,
nakazuje posiadaczowi odpadów usunięcie odpadów z miejsca
nieprzeznaczonego do ich składowania lub magazynowania.
Komunalne osady ściekowe stosuje się w postaci płynnej, mazistej
lub ziemistej.
Warunkiem stosowania komunalnych osadów ściekowych
w postaci płynnej jest ich wprowadzenie do gruntu metodą
iniekcji (wstrzykiwania) lub metodą natryskiwania, w tym
hydroobsiewu.
Warunkiem stosowania komunalnych osadów ściekowych
w postaci mazistej i ziemistej jest ich równomierne
rozprowadzenie na powierzchni gruntu i niezwłoczne z nim
zmieszanie.
Władający powierzchnią ziemi, na której mają być stosowane
komunalne osady ściekowe, jest obowiązany przechowywać
wyniki badań oraz informacje o dawkach stosowanego osadu,
przez okres 5 lat od dnia zastosowania komunalnych osadów
ściekowych.
Stan formalno-prawny
Władający powierzchnią ziemi, na której komunalne osady
ściekowe mają być stosowane w celach, o których mowa w art.
96 ust. 1 pkt 1-3, tj.:
1) w rolnictwie, rozumianym jako uprawa wszystkich płodów
rolnych wprowadzanych do obrotu handlowego, włączając
w to uprawy przeznaczane do produkcji pasz,
2) do uprawy roślin przeznaczonych do produkcji kompostu,
3) do uprawy roślin nieprzeznaczonych do spożycia i do
produkcji pasz,
jest zwolniony z obowiązku uzyskania zezwolenia na
przetwarzanie odpadów lub obowiązku wpisu do rejestru.
W pozostałych przypadkach, wytwórca komunalnych osadów
ściekowych przekazując je do rekultywacji i do dostosowania
gruntów do określonych potrzeb oraz posiadaczom
prowadzącym odzysk w innych procesach, np. kompostowania,
rekultywacji biologicznej zamkniętego składowiska lub jego
części albo do unieszkodliwienia, np. w procesie termicznego
spalania lub współspalania osadów, obowiązany jest przekazać
je uprawnionemu podmiotowi, tj. posiadającemu zezwolenie na
przetwarzanie
odpadów,
na
którego
przechodzi
odpowiedzialność za gospodarowanie tymi odpadami.
Odzysk komunalnych osadów ściekowych może następować
także na podstawie następujących rozporządzeń:
• Ministra Środowiska z dnia 21 marca 2006 r. w sprawie
odzysku lub unieszkodliwiania odpadów poza instalacjami
i urządzeniami. Przewiduje ono wykorzystanie osadów
ściekowych tylko do rekultywacji biologicznej zamkniętego
składowiska lub jego części.
Spełnione muszą być przy tym wymagania określone
w ustawie o odpadach.
Ponadto przewiduje się wykorzystanie odwodnionych
komunalnych osadów ściekowych wymieszanych 1:1
z odpadami o kodach: 10 01 01, 10 01 02, 10 01 15 i 10 01 80.
• Ministra Środowiska z dnia 5 kwietnia 2011 r. w sprawie
procesu odzysku R10. Odpady stosuje się przy łącznym
spełnieniu następujących warunków: są spełnione wymagania
jak dla komunalnych osadów ściekowych określone w ustawie
o odpadach oraz są spełnione wymagania dla komunalnych
osadów ściekowych określone w rozporządzeniu Ministra
Środowiska z dnia 13 lipca 2010r. w sprawie komunalnych
osadów ściekowych.
Również odzysk na następujące cele:
• do rekultywacji terenów, w tym gruntów na cele rolne,
• do dostosowania gruntów do określonych potrzeb
wynikających z planów gospodarki odpadami, planów
zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach
zabudowy i zagospodarowania terenu,
(traktowany jako proces R10) wymaga posiadania zezwolenia
na odzysk (obecnie zezwolenie na przetwarzanie odpadów),
bez względu na to, czy odzyskujący to osoba fizyczna,
jednostka organizacyjna niebędąca przedsiębiorcą (np.
stowarzyszeniem) czy przedsiębiorca posiadający tytuł prawny
do gruntu, na którym osady będą stosowane.
Unieszkodliwianie komunalnych osadów ściekowych (np.
w procesie termicznego spalania lub współspalania osadów)
będzie zawsze wymagać zezwolenia na unieszkodliwianie
odpadów (obecnie i najdłużej do 23 stycznia 2015r. zezwolenia
na przetwarzanie odpadów).
Wytwórca odpadów, w tym komunalnych osadów ściekowych,
który zbiera wytworzone przez siebie odpady w miejscu ich
wytworzenia lub transportuje wytworzone przez siebie odpady,
zwolniony jest z obowiązku uzyskania zezwolenia na zbieranie
lub wpisu do rejestru.
Wytwórca komunalnych osadów ściekowych może je
przetransportować własnymi środkami transportu na miejsce ich
stosowania, odzysku lub unieszkodliwiania, bez uzyskiwania
wpisu do rejestru (obecnie zezwolenia na transport odpadów).
Wytwarzanie odpadów podczas eksploatacji instalacji wymaga
uzyskania pozwolenia, jeżeli jest ono wymagane (art. 180 Poś).
Pozwolenie na wytwarzanie odpadów jest wymagane do
wytwarzania odpadów (art. 180a Poś):
1) o masie powyżej 1 Mg rocznie - w przypadku odpadów
niebezpiecznych lub
2) o masie powyżej 5000 Mg rocznie - w przypadku odpadów
innych niż niebezpieczne.
3. Zakazy w stosowaniu
komunalnych osadów ściekowych.
Zakazuje się:
• stosowania komunalnych osadów ściekowych poza obszarem
województwa, na którym zostały wytworzone. Dopuszcza się
stosowanie osadów na obszarze województwa innego niż to,
na którym zostały wytworzone, jeżeli odległość od miejsca
wytwarzania odpadów do miejsca stosowania położonego na
obszarze innego województwa jest mniejsza niż odległość do
miejsca stosowania położonego na obszarze tego samego
województwa.
• przywozu na obszar województwa komunalnych osadów
ściekowych,
wytworzonych
poza
obszarem
tego
województwa, w celu ich zastosowania.
Zakazuje się stosowania komunalnych osadów ściekowych:
1) na obszarach parków narodowych i rezerwatów przyrody;
2) na terenach ochrony pośredniej stref ochronnych ujęć
wody;
3) w pasie gruntu o szerokości 50 m bezpośrednio
przylegającego do brzegów jezior i cieków;
4) na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią oraz na
terenach czasowo podtopionych i bagiennych;
5) na terenach czasowo zamarzniętych i pokrytych śniegiem;
6) na gruntach o dużej przepuszczalności, stanowiących
w szczególności piaski luźne i słabogliniaste oraz piaski
gliniaste lekkie, jeżeli poziom wód gruntowych znajduje się
na głębokości mniejszej niż 1,5 m poniżej powierzchni
gruntu;
7) na gruntach rolnych o spadku przekraczającym 10%;
8) na obszarach ochronnych zbiorników wód śródlądowych;
9) na terenach objętych pozostałymi formami ochrony
przyrody, jeżeli osady ściekowe zostały wytworzone poza
tymi terenami;
10) na terenach położonych w odległości mniejszej niż 100m
od ujęcia wody, domu mieszkalnego lub zakładu
produkcji żywności;
11) na gruntach, na których rosną rośliny sadownicze
i warzywa, z wyjątkiem drzew owocowych;
12) na gruntach przeznaczonych pod uprawę roślin
jagodowych i warzyw, których części jadalne
bezpośrednio stykają się z ziemią i są spożywane w stanie
surowym - w ciągu 18 miesięcy poprzedzających zbiory
i w czasie zbiorów;
13) na gruntach wykorzystywanych na pastwiska i łąki;
14) na gruntach wykorzystywanych do upraw pod osłonami.
4. Sankcje karne.
Przepisy karne
Karze aresztu albo grzywny podlega ten, kto:
• wbrew przepisowi, poza obszarem województwa, na
którym zostały wytworzone, stosuje komunalne osady
ściekowe;
• wbrew przepisowi, przywozi na obszar województwa
komunalne osady ściekowe, wytworzone poza obszarem
tego województwa, w celu ich zastosowania;
• nie będąc wytwórcą komunalnych osadów ściekowych,
przekazuje do stosowania władającemu powierzchnią
ziemi komunalne osady ściekowe;
• wbrew przepisowi, nie powiadamia wojewódzkiego
inspektora ochrony środowiska o zamiarze przekazania
komunalnych
osadów
ściekowych
władającemu
powierzchnią ziemi, na której te osady mają być
stosowane;
• niezgodnie z warunkami określonymi w art. 96 ust. 4 lub
wbrew zakazom, o których mowa w art. 96 ust. 5 lub 12,
stosuje komunalne osady ściekowe;
• będąc wytwórcą komunalnych osadów ściekowych, nie
poddaje osadów badaniom przed stosowaniem oraz
gruntów, na których osady te mają być stosowane albo nie
przekazuje wraz z komunalnymi osadami ściekowymi
informacji o dawkach osadów oraz wyników badań;
• będąc
władającym
powierzchnią
ziemi,
wbrew
obowiązkowi, nie przechowuje wyników badań lub
informacji o dawkach.
Administracyjną karę pieniężną wymierza się za zbieranie
komunalnych osadów ściekowych poza miejscem wytwarzania.
Karę taką, w drodze decyzji, wymierza wojewódzki inspektor
ochrony środowiska właściwy ze względu na miejsce
wytwarzania lub gospodarowania odpadami.
Wysokość kary wynosi nie mniej niż 1.000 zł i nie może
przekroczyć 1.000.000 zł.
Przy ustalaniu wysokości kary wojewódzki inspektor ochrony
środowiska uwzględnia rodzaj naruszenia i jego wpływ na
życie i zdrowie ludzi oraz środowisko, okres trwania
naruszenia i rozmiary prowadzonej działalności oraz bierze
pod uwagę skutki tych naruszeń i wielkość zagrożenia.
5. Najczęściej stwierdzane nieprawidłowości
przy stosowaniu
komunalnych osadów ściekowych.
niepowiadamianie wojewódzkiego inspektora ochrony
środowiska o zamiarze przekazania osadów władającemu
powierzchnią ziemi, na której te osady mają być stosowane,
przekazywanie osadów do odzysku poprzez rolnicze
wykorzystanie podmiotom, które nie są władającymi
powierzchnią ziemi – niektóre mają do niej tytuł prawny
który niezadośćuczynia jednak definicji władającego
powierzchnią ziemi,
stosowanie osadów bez ich wcześniejszego zbadania,
niewykonywanie badań gruntów każdorazowo
zastosowaniem komunalnych osadów ściekowych,
przed
nieprzekazywanie wraz z osadem ściekowym władającemu
powierzchnią ziemi, na której komunalne osady ściekowe
mają być stosowane, informacji o dawkach tego osadu,
które mogą być stosowane na poszczególnych gruntach,
oraz wyników badań osadu i gruntów, bądź też
przekazywanie tych danych już po przekazaniu osadu,
nieustalanie dawki osadu oddzielnie dla każdej zbadanej
objętości komunalnego osadu ściekowego,
kierowanie na te same działki ewidencyjne osadów
ściekowych od różnych wytwórców, najczęściej ma to
miejsce przy występowaniu firm pośredniczących
w stosowaniu komunalnych osadów ściekowych,
magazynowanie osadów ściekowych na gruncie w miejscu
odzysku R10 w okresach, kiedy stosowanie go jest
niemożliwe (np. zamarznięty grunt, trwająca wegetacja
roślin), co spowodowane jest najczęściej brakiem miejsc
magazynowania osadu na terenie oczyszczalni ścieków,
przekazywanie komunalnych osadów ściekowych do
stosowania władającemu powierzchnią ziemi przez
podmioty trzecie, zajmujące się wykonywaniem badań
i transportem osadu,
udzielanie pełnomocnictw przez władających powierzchnią
ziemi podmiotom trzecim do podpisywania kart
przekazania odpadów w ich imieniu oraz przechowywania
wyników
badań
osadu
i
gruntów
wraz
z obliczeniem dawki.
Dziękuję za uwagę
Download