Wykładnia art. 96 nowej ustawy o odpadach Danuta Binkowska WIOŚ POZNAŃ Poznań, 3 października 2013r. Treść prezentacji: 1. Wybrane definicje. 2. Wymagania przy stosowaniu komunalnych osadów ściekowych. 3. Zakazy w stosowaniu komunalnych osadów ściekowych. 4. Sankcje karne. 5. Najczęściej stwierdzane przez WIOŚ nieprawidłowości. Od 23 stycznia 2013 roku obowiązuje nowa ustawa z dnia 14 grudnia 2012r. o odpadach, opublikowana w Dz. U. z 2013 roku, pod pozycją 21, która w art. 96 określa wymagania dot. komunalnych osadów ściekowych. Oprócz dotychczas obowiązujących wymagań, zawartych w art. 43 starej ustawy o odpadach i przetransponowanych do nowej ustawy, wprowadzono dodatkowe wymagania wobec wytwórców komunalnych osadów ściekowych. 1. Wybrane definicje. • posiadacz odpadów - to wytwórca odpadów lub osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej będące w posiadaniu odpadów; domniemywa się, że władający powierzchnią ziemi jest posiadaczem odpadów znajdujących się na nieruchomości; - wyjątek dla osadów ściekowych. • wytwórca odpadów - to każdy, którego działalność lub bytowanie powoduje powstawanie odpadów (pierwotny wytwórca odpadów), oraz każdy, kto przeprowadza wstępną obróbkę, mieszanie lub inne działania powodujące zmianę charakteru lub składu tych odpadów; wytwórcą odpadów powstających w wyniku świadczenia usług w zakresie budowy, rozbiórki, remontu obiektów, czyszczenia zbiorników lub urządzeń oraz sprzątania, konserwacji i napraw jest podmiot, który świadczy usługę, chyba że umowa o świadczenie usługi stanowi inaczej; • odzysk - to jakikolwiek proces, którego głównym wynikiem jest to, aby odpady służyły użytecznemu zastosowaniu przez zastąpienie innych materiałów, które w przeciwnym przypadku zostałyby użyte do spełnienia danej funkcji, lub w wyniku którego odpady są przygotowywane do spełnienia takiej funkcji w danym zakładzie lub ogólnie w gospodarce; • unieszkodliwianie odpadów - to proces niebędący odzyskiem, nawet jeżeli wtórnym skutkiem takiego procesu jest odzysk substancji lub energii; • stosowanie komunalnych osadów ściekowych - to rozprowadzanie komunalnych osadów ściekowych na powierzchni ziemi lub wprowadzanie ich do gleby; • komunalne osady ściekowe (bez zmian) - to pochodzący z oczyszczalni ścieków osad z komór fermentacyjnych oraz innych instalacji służących do oczyszczania ścieków komunalnych oraz innych ścieków o składzie zbliżonym do składu ścieków komunalnych. • władający powierzchnią ziemi - to właściciel nieruchomości, a jeżeli w ewidencji gruntów i budynków prowadzonej na podstawie ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne ujawniono inny podmiot władający gruntem - podmiot ujawniony jako władający. 2. Wymagania przy stosowaniu komunalnych osadów ściekowych. Odzysk polegający na stosowaniu komunalnych osadów ściekowych: w rolnictwie, rozumianym jako uprawa wszystkich płodów rolnych wprowadzanych do obrotu handlowego, włączając w to uprawy przeznaczane do produkcji pasz, do uprawy roślin przeznaczonych do produkcji kompostu, do uprawy roślin nieprzeznaczonych do spożycia i do produkcji pasz, do rekultywacji terenów, w tym gruntów na cele rolne, przy dostosowaniu gruntów do określonych potrzeb wynikających z planów gospodarki odpadami, planów zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu - odbywa się z zachowaniem n/w warunków. Odpowiedzialność za stosowanie komunalnych osadów ściekowych Komunalne osady ściekowe mogą być przekazywane do stosowania władającemu powierzchnią ziemi wyłącznie przez wytwórcę tych osadów. Za prawidłowe stosowanie komunalnych osadów ściekowych w: 1) rolnictwie, 2) do uprawy roślin przeznaczonych do produkcji kompostu 3) do uprawy roślin nieprzeznaczonych do spożycia i do produkcji pasz, - odpowiedzialny jest wytwórca tych osadów. Warunkiem stosowania komunalnych osadów ściekowych jest ich wcześniejsza stabilizacja oraz odpowiednie przygotowanie do celu i sposobu ich stosowania, w szczególności przez poddanie ich obróbce biologicznej, chemicznej, termicznej lub innemu procesowi, który obniża podatność komunalnych osadów ściekowych na zagniwanie i eliminuje zagrożenie dla środowiska lub życia i zdrowia ludzi. Badania komunalnych osadów ściekowych i gruntów Wytwórca komunalnych osadów ściekowych, przed ich zastosowaniem zobowiązany jest: • zbadać osady - metodami referencyjnymi, określonymi w załączniku nr 4 do Rozporządzenia MŚ z 13 lipca 2010r., • zbadać grunty, na których osady te mają być stosowane zgodnie z metodykami referencyjnymi określonymi w załączniku nr 5 do w/w rozporządzenia. Badania osadów obejmują ustalenie: 1) odczynu pH; 2) zawartości suchej masy (% masy osadu); 3) zawartości substancji organicznej (% s.m.); 4) zawartości azotu ogólnego, w tym azotu amonowego (% s.m.); 5) zawartości fosforu ogólnego (% s.m.); 6) zawartości wapnia i magnezu (% s.m.); 7) zawartości metali ciężkich: ołowiu, kadmu, rtęci, niklu, cynku, miedzi i chromu (mg/kg s.m.); 8) obecności bakterii chorobotwórczych z rodzaju Salmonella w 100 g osadu; 9) liczby żywych jaj pasożytów jelitowych Ascaris sp., Trichuris sp., Toxocara sp. (kg s.m.). Próbkę komunalnego osadu ściekowego, przeznaczoną do badań uzyskuje się przez połączenie i dokładne zmieszanie próbek pobranych w tym samym czasie z różnych miejsc przeznaczonego do badań komunalnego osadu ściekowego, przy czym liczba tych próbek wynosi co najmniej: 1) 10 - przy objętości osadu ściekowego do 50m3; 2) 15 - przy objętości osadu ściekowego powyżej 50m3 do 100m3; 3) 30 - przy objętości osadu ściekowego powyżej 100 m3. Częstotliwość badania komunalnych osadów ściekowych zależy od obciążenia oczyszczalni ścieków, wyrażonego liczbą równoważnych mieszkańców (LRM), nie rzadziej niż: 1) raz na sześć miesięcy - przy LRM do 10 000; 2) raz na cztery miesiące - przy LRM powyżej 10 000 do 100 000; 3) raz na dwa miesiące - przy LRM ponad 100 000. Badania gruntów, na których mają być stosowane komunalne osady ściekowe, obejmują ustalenie: 1) odczynu pH; 2) zawartości fosforu przyswajalnego w przeliczeniu na P2O5 (pięciotlenek fosforu), jeżeli osad będzie stosowany w rolnictwie (mg/100g gleby); 3) zawartości metali ciężkich: ołowiu, kadmu, rtęci, niklu, cynku, miedzi i chromu (mg/kg s.m.). Badania gruntów wykonuje się każdorazowo zastosowaniem komunalnych osadów ściekowych. przed Próbkę gruntu do badań uzyskuje się przez zmieszanie 25 próbek pobranych w punktach regularnie rozmieszczonych na powierzchni nieprzekraczającej 5 ha, o jednorodnej budowie i jednakowym użytkowaniu. Próbki pobiera się z głębokości 25cm albo z maksymalnej możliwej głębokości nie mniejszej niż 10cm, jeżeli powierzchniowa warstwa gleby jest mniejsza od 25cm. Ogólne wymagania przy stosowaniu komunalnych osadów ściekowych określa ustawa o odpadach, natomiast dodatkowe warunki zostały określone w § 2 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 13 lipca 2010r. w sprawie komunalnych osadów ściekowych, które zachowuje moc do dnia wejście w życie rozporządzenia w tej sprawie wydanego na podst. nowej ustawy o odpadach, nie dłużej jednak niż przez okres 24 miesięcy od dnia wejścia w życie tej ustawy. Komunale osady ściekowe mogą być stosowane, jeżeli spełnione są następujące warunki: • zawartość metali ciężkich w tych osadach nie przekracza ilości określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia; • w przypadku stosowania ich w rolnictwie i do rekultywacji gruntów na cele rolne – gdy nie wyizolowano bakterii z rodzaju Salmonella w 100 g osadów przeznaczonych do badań; • łączna liczba żywych jaj pasożytów jelitowych Ascaris sp., Trichuris sp., Toxocara sp. w 1 kg suchej masy osadów przeznaczonych do badań stosowanych: wynosi 0 - w rolnictwie, jest nie większa niż 300 - do rekultywacji terenów, - do dostosowania gruntów do określonych potrzeb wynikających z planów gospodarki odpadami, planów zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, - do uprawy roślin przeznaczonych do produkcji kompostu, - do uprawy roślin nie przeznaczonych do spożycia i do produkcji pasz; • ilość metali ciężkich w wierzchniej warstwie gruntu (0-25 cm), na którym te osady mają być stosowane, nie przekracza wartości dopuszczalnych określonych w załącznikach nr 2 i 3 do rozporządzenia; • odczyn pH gleby na terenach użytkowanych rolniczo, na których te osady mają być stosowane, jest nie mniejszy niż 5,6; • ich stosowanie nie powoduje pogorszenia jakości gleby, a w szczególności przekroczenia standardów jej jakości oraz standardów jakości ziemi oraz nie powoduje pogorszenia jakości wód powierzchniowych i podziemnych; • są wykorzystywane poza okresem wegetacji roślin przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi. Wytwórca komunalnych osadów ściekowych jest obowiązany do przekazywania, wraz z tymi osadami, władającemu powierzchnią ziemi, na której komunalne osady ściekowe mają być stosowane: • informacji o dawkach tego osadu, które mogą być stosowane na poszczególnych gruntach; • wyników badań. Dawki komunalnych osadów ściekowych • dawkę osadu przy stosowaniu komunalnych osadów ściekowych na gruntach ustala się oddzielnie dla każdej zbadanej objętości komunalnego osadu ściekowego; • dopuszczalna dawka zależy od rodzaju gruntu, sposobu jego użytkowania, jakości komunalnego osadu ściekowego i gleby oraz zapotrzebowania roślin na fosfor i azot; • w przypadku stosowania komunalnych osadów ściekowych w rolnictwie oraz do rekultywacji gruntów na cele rolne uwzględnia się zasady dobrej praktyki rolniczej, • dawkę ustala się w taki sposób, aby jej zastosowanie na danym gruncie nie spowodowało przekroczenia w wierzchniej warstwie gruntu (0-25cm) wartości dopuszczalnych ilości metali ciężkich określonych w zał. nr 2 i 3 do rozporządzenia. Dopuszczalne dawki osadu, które mogą być stosowane w ciągu roku na jednostkę powierzchni gruntu (pod warunkiem przestrzegania dopuszczalnej zawartości metali ciężkich), nie mogą przekraczać: 1) w rolnictwie oraz do rekultywacji gruntów na cele rolne – 3 Mg s.m./ha/rok; 2) do rekultywacji terenów na cele nierolne oraz przy dostosowywaniu gruntów do określonych potrzeb wynikających z planów gospodarki odpadami, planów zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, do uprawy roślin przeznaczonych do produkcji kompostu, do uprawy roślin nieprzeznaczonych do spożycia i do produkcji pasz – 15 Mg s.m./ha/rok. Przy jednokrotnym w ciągu 2 albo 3 lat stosowaniu komunalnych osadów ściekowych dopuszczalna dawka komunalnych osadów ściekowych może być skumulowana i nie może przekraczać: • w rolnictwie oraz do rekultywacji gruntów na cele rolne – 6 Mg s.m./ha/2 lata i 9 Mg s.m./ha/3 lata. • do rekultywacji terenów na cele nierolne oraz przy dostosowywaniu gruntów do określonych potrzeb wynikających z planów gospodarki odpadami, planów zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, do uprawy roślin przeznaczonych do produkcji kompostu, do uprawy roślin nieprzeznaczonych do spożycia i do produkcji pasz – 30 Mg s.m./ha/2 lata i 45 Mg s.m./ha/3 lata. Nowa ustawa o odpadach zobowiązuje ponadto wytwórcę komunalnych osadów ściekowych stosowanych: 1) w rolnictwie; 2) do uprawy roślin przeznaczonych do produkcji kompostu; 3) do uprawy roślin nieprzeznaczonych do spożycia i do produkcji pasz do powiadomienia wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o zamiarze przekazania tych osadów władającemu powierzchnią ziemi, na której te osady mają być stosowane, na co najmniej 7 dni przed przekazaniem. Powiadomienie to musi być dokonane w formie pisemnej i zawierać informacje wskazujące władającego powierzchnią ziemi oraz numery ewidencyjne działek, na których komunalne osady ściekowe mają być stosowane. Wytwórca osadów nie ma możliwości przerzucenia obowiązku przeprowadzenia badań osadów, ani gruntów, na których mają być stosowane, bowiem ustawa o odpadach w sposób jednoznaczny wskazuje, na kim ten obowiązek spoczywa. Stąd wytwórca osadów nie może np. umową cywilnoprawną przekazać tych obowiązków na podmiot, który godzi się odpłatnie te obowiązki przejąć. Jest to przepis szczególny, który ma pierwszeństwo zastosowania przed przepisami KC. Zawarcie umowy, w myśl której firma stosująca osady zgodzi się odpłatnie przejąć na siebie obowiązek badania osadów oraz badania gruntu, nie zwolni wytwórcy odpadu z odpowiedzialności z tytułu nieprawidłowego wykonania obowiązków. Zabrania się magazynowania ściekowych na polach. komunalnych osadów Komunalne osady ściekowe zarówno w postaci płynnej, jak i mazistej lub ziemistej miesza się z gruntem niezwłocznie po przetransportowaniu ich na nieruchomość gruntową, na której mają być one stosowane. Taki zapis oznacza, że władający powierzchnią ziemi, na której mają być stosowane osady nie może magazynować osadów na polu. W przypadku ich magazynowania na polu - wójt, burmistrz lub prezydent miasta, w drodze decyzji wydawanej z urzędu, nakazuje posiadaczowi odpadów usunięcie odpadów z miejsca nieprzeznaczonego do ich składowania lub magazynowania. Komunalne osady ściekowe stosuje się w postaci płynnej, mazistej lub ziemistej. Warunkiem stosowania komunalnych osadów ściekowych w postaci płynnej jest ich wprowadzenie do gruntu metodą iniekcji (wstrzykiwania) lub metodą natryskiwania, w tym hydroobsiewu. Warunkiem stosowania komunalnych osadów ściekowych w postaci mazistej i ziemistej jest ich równomierne rozprowadzenie na powierzchni gruntu i niezwłoczne z nim zmieszanie. Władający powierzchnią ziemi, na której mają być stosowane komunalne osady ściekowe, jest obowiązany przechowywać wyniki badań oraz informacje o dawkach stosowanego osadu, przez okres 5 lat od dnia zastosowania komunalnych osadów ściekowych. Stan formalno-prawny Władający powierzchnią ziemi, na której komunalne osady ściekowe mają być stosowane w celach, o których mowa w art. 96 ust. 1 pkt 1-3, tj.: 1) w rolnictwie, rozumianym jako uprawa wszystkich płodów rolnych wprowadzanych do obrotu handlowego, włączając w to uprawy przeznaczane do produkcji pasz, 2) do uprawy roślin przeznaczonych do produkcji kompostu, 3) do uprawy roślin nieprzeznaczonych do spożycia i do produkcji pasz, jest zwolniony z obowiązku uzyskania zezwolenia na przetwarzanie odpadów lub obowiązku wpisu do rejestru. W pozostałych przypadkach, wytwórca komunalnych osadów ściekowych przekazując je do rekultywacji i do dostosowania gruntów do określonych potrzeb oraz posiadaczom prowadzącym odzysk w innych procesach, np. kompostowania, rekultywacji biologicznej zamkniętego składowiska lub jego części albo do unieszkodliwienia, np. w procesie termicznego spalania lub współspalania osadów, obowiązany jest przekazać je uprawnionemu podmiotowi, tj. posiadającemu zezwolenie na przetwarzanie odpadów, na którego przechodzi odpowiedzialność za gospodarowanie tymi odpadami. Odzysk komunalnych osadów ściekowych może następować także na podstawie następujących rozporządzeń: • Ministra Środowiska z dnia 21 marca 2006 r. w sprawie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów poza instalacjami i urządzeniami. Przewiduje ono wykorzystanie osadów ściekowych tylko do rekultywacji biologicznej zamkniętego składowiska lub jego części. Spełnione muszą być przy tym wymagania określone w ustawie o odpadach. Ponadto przewiduje się wykorzystanie odwodnionych komunalnych osadów ściekowych wymieszanych 1:1 z odpadami o kodach: 10 01 01, 10 01 02, 10 01 15 i 10 01 80. • Ministra Środowiska z dnia 5 kwietnia 2011 r. w sprawie procesu odzysku R10. Odpady stosuje się przy łącznym spełnieniu następujących warunków: są spełnione wymagania jak dla komunalnych osadów ściekowych określone w ustawie o odpadach oraz są spełnione wymagania dla komunalnych osadów ściekowych określone w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 13 lipca 2010r. w sprawie komunalnych osadów ściekowych. Również odzysk na następujące cele: • do rekultywacji terenów, w tym gruntów na cele rolne, • do dostosowania gruntów do określonych potrzeb wynikających z planów gospodarki odpadami, planów zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, (traktowany jako proces R10) wymaga posiadania zezwolenia na odzysk (obecnie zezwolenie na przetwarzanie odpadów), bez względu na to, czy odzyskujący to osoba fizyczna, jednostka organizacyjna niebędąca przedsiębiorcą (np. stowarzyszeniem) czy przedsiębiorca posiadający tytuł prawny do gruntu, na którym osady będą stosowane. Unieszkodliwianie komunalnych osadów ściekowych (np. w procesie termicznego spalania lub współspalania osadów) będzie zawsze wymagać zezwolenia na unieszkodliwianie odpadów (obecnie i najdłużej do 23 stycznia 2015r. zezwolenia na przetwarzanie odpadów). Wytwórca odpadów, w tym komunalnych osadów ściekowych, który zbiera wytworzone przez siebie odpady w miejscu ich wytworzenia lub transportuje wytworzone przez siebie odpady, zwolniony jest z obowiązku uzyskania zezwolenia na zbieranie lub wpisu do rejestru. Wytwórca komunalnych osadów ściekowych może je przetransportować własnymi środkami transportu na miejsce ich stosowania, odzysku lub unieszkodliwiania, bez uzyskiwania wpisu do rejestru (obecnie zezwolenia na transport odpadów). Wytwarzanie odpadów podczas eksploatacji instalacji wymaga uzyskania pozwolenia, jeżeli jest ono wymagane (art. 180 Poś). Pozwolenie na wytwarzanie odpadów jest wymagane do wytwarzania odpadów (art. 180a Poś): 1) o masie powyżej 1 Mg rocznie - w przypadku odpadów niebezpiecznych lub 2) o masie powyżej 5000 Mg rocznie - w przypadku odpadów innych niż niebezpieczne. 3. Zakazy w stosowaniu komunalnych osadów ściekowych. Zakazuje się: • stosowania komunalnych osadów ściekowych poza obszarem województwa, na którym zostały wytworzone. Dopuszcza się stosowanie osadów na obszarze województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone, jeżeli odległość od miejsca wytwarzania odpadów do miejsca stosowania położonego na obszarze innego województwa jest mniejsza niż odległość do miejsca stosowania położonego na obszarze tego samego województwa. • przywozu na obszar województwa komunalnych osadów ściekowych, wytworzonych poza obszarem tego województwa, w celu ich zastosowania. Zakazuje się stosowania komunalnych osadów ściekowych: 1) na obszarach parków narodowych i rezerwatów przyrody; 2) na terenach ochrony pośredniej stref ochronnych ujęć wody; 3) w pasie gruntu o szerokości 50 m bezpośrednio przylegającego do brzegów jezior i cieków; 4) na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią oraz na terenach czasowo podtopionych i bagiennych; 5) na terenach czasowo zamarzniętych i pokrytych śniegiem; 6) na gruntach o dużej przepuszczalności, stanowiących w szczególności piaski luźne i słabogliniaste oraz piaski gliniaste lekkie, jeżeli poziom wód gruntowych znajduje się na głębokości mniejszej niż 1,5 m poniżej powierzchni gruntu; 7) na gruntach rolnych o spadku przekraczającym 10%; 8) na obszarach ochronnych zbiorników wód śródlądowych; 9) na terenach objętych pozostałymi formami ochrony przyrody, jeżeli osady ściekowe zostały wytworzone poza tymi terenami; 10) na terenach położonych w odległości mniejszej niż 100m od ujęcia wody, domu mieszkalnego lub zakładu produkcji żywności; 11) na gruntach, na których rosną rośliny sadownicze i warzywa, z wyjątkiem drzew owocowych; 12) na gruntach przeznaczonych pod uprawę roślin jagodowych i warzyw, których części jadalne bezpośrednio stykają się z ziemią i są spożywane w stanie surowym - w ciągu 18 miesięcy poprzedzających zbiory i w czasie zbiorów; 13) na gruntach wykorzystywanych na pastwiska i łąki; 14) na gruntach wykorzystywanych do upraw pod osłonami. 4. Sankcje karne. Przepisy karne Karze aresztu albo grzywny podlega ten, kto: • wbrew przepisowi, poza obszarem województwa, na którym zostały wytworzone, stosuje komunalne osady ściekowe; • wbrew przepisowi, przywozi na obszar województwa komunalne osady ściekowe, wytworzone poza obszarem tego województwa, w celu ich zastosowania; • nie będąc wytwórcą komunalnych osadów ściekowych, przekazuje do stosowania władającemu powierzchnią ziemi komunalne osady ściekowe; • wbrew przepisowi, nie powiadamia wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o zamiarze przekazania komunalnych osadów ściekowych władającemu powierzchnią ziemi, na której te osady mają być stosowane; • niezgodnie z warunkami określonymi w art. 96 ust. 4 lub wbrew zakazom, o których mowa w art. 96 ust. 5 lub 12, stosuje komunalne osady ściekowe; • będąc wytwórcą komunalnych osadów ściekowych, nie poddaje osadów badaniom przed stosowaniem oraz gruntów, na których osady te mają być stosowane albo nie przekazuje wraz z komunalnymi osadami ściekowymi informacji o dawkach osadów oraz wyników badań; • będąc władającym powierzchnią ziemi, wbrew obowiązkowi, nie przechowuje wyników badań lub informacji o dawkach. Administracyjną karę pieniężną wymierza się za zbieranie komunalnych osadów ściekowych poza miejscem wytwarzania. Karę taką, w drodze decyzji, wymierza wojewódzki inspektor ochrony środowiska właściwy ze względu na miejsce wytwarzania lub gospodarowania odpadami. Wysokość kary wynosi nie mniej niż 1.000 zł i nie może przekroczyć 1.000.000 zł. Przy ustalaniu wysokości kary wojewódzki inspektor ochrony środowiska uwzględnia rodzaj naruszenia i jego wpływ na życie i zdrowie ludzi oraz środowisko, okres trwania naruszenia i rozmiary prowadzonej działalności oraz bierze pod uwagę skutki tych naruszeń i wielkość zagrożenia. 5. Najczęściej stwierdzane nieprawidłowości przy stosowaniu komunalnych osadów ściekowych. niepowiadamianie wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o zamiarze przekazania osadów władającemu powierzchnią ziemi, na której te osady mają być stosowane, przekazywanie osadów do odzysku poprzez rolnicze wykorzystanie podmiotom, które nie są władającymi powierzchnią ziemi – niektóre mają do niej tytuł prawny który niezadośćuczynia jednak definicji władającego powierzchnią ziemi, stosowanie osadów bez ich wcześniejszego zbadania, niewykonywanie badań gruntów każdorazowo zastosowaniem komunalnych osadów ściekowych, przed nieprzekazywanie wraz z osadem ściekowym władającemu powierzchnią ziemi, na której komunalne osady ściekowe mają być stosowane, informacji o dawkach tego osadu, które mogą być stosowane na poszczególnych gruntach, oraz wyników badań osadu i gruntów, bądź też przekazywanie tych danych już po przekazaniu osadu, nieustalanie dawki osadu oddzielnie dla każdej zbadanej objętości komunalnego osadu ściekowego, kierowanie na te same działki ewidencyjne osadów ściekowych od różnych wytwórców, najczęściej ma to miejsce przy występowaniu firm pośredniczących w stosowaniu komunalnych osadów ściekowych, magazynowanie osadów ściekowych na gruncie w miejscu odzysku R10 w okresach, kiedy stosowanie go jest niemożliwe (np. zamarznięty grunt, trwająca wegetacja roślin), co spowodowane jest najczęściej brakiem miejsc magazynowania osadu na terenie oczyszczalni ścieków, przekazywanie komunalnych osadów ściekowych do stosowania władającemu powierzchnią ziemi przez podmioty trzecie, zajmujące się wykonywaniem badań i transportem osadu, udzielanie pełnomocnictw przez władających powierzchnią ziemi podmiotom trzecim do podpisywania kart przekazania odpadów w ich imieniu oraz przechowywania wyników badań osadu i gruntów wraz z obliczeniem dawki. Dziękuję za uwagę