Anna Besson Anna Besson jest laureatką Fundacji Cziffra oraz
advertisement
Anna Besson Anna Besson jest laureatką Fundacji Cziffra oraz absolwentką CNSMD w Paryżu i konserwatorium w Genewie. Została zauważona dzięki sukcesom w wielu krajowych oraz międzynarodowych konkursach. Zapraszana jest na festiwale we Francji i za granicą, gdzie ma okazję występować między innymi z Geneviève Laurenceau, Arnaud Thorette, Antoine Pierlot, Johan Farjot, Yann Dubost, le Quatuor Debussy, Jonas Vitaud, Juliana Steinbach, Pauline Haas. Obok gry na flecie współczesnym Anna Besson poświęca się także grze na flecie traverso. Występuje regularnie z zespołami Orfeo 55, Ensemble Matheus, La Grande Ecurie et La Chambre du Roy, Les Ambassadeurs, Insula Orchestra, Musica Humana, l'Ensemble Les Timbres. W ostatnich latach szczególnie dużo uwagi poświęca pracy w kwartecie Nevermind, a także projektom łączącym muzykę klasyczną i ludową. Benjamin Allard Francuski klawesynista i organista od niedawna grający także na klawikordzie. Studiował w Rouen oraz w Bazylei. Jest zwycięzcą konkursu klawesynowego w Brugii oraz organowego we Freiburgu. Jego imponująca kariera solistyczna trwa od ponad dziesięciu lat. W Barcelonie (samodzielnie) i w Paryżu (wspólnie z innymi artystami) brał udział w projektach wykonania wszystkich dzieł klawesynowych J.S. Bacha. Ze znanym francuskim reżyserem Benjaminem Lazarem współpracował przy realizacji spektaklu poświęconego twórczości francuskich pisarzy epoki baroku. Od roku 2005 jest klawesynistą i solistą orkiestry La Petite Bande. Nagrał kilka płyt solowych, ostatnie dla wytwórni Alpha. Emmanuel Resch Włosko-francuski skrzypek, który obok studiów muzycznych u Pablo Valettiego, Enrico Onofriego, François Fernandeza i Moniki Huggett, uzyskał również dyplomy w zakresie nauk politycznych oraz historii sztuki. Jego kariera nabrała gwałtownego przyśpieszenia, gdy w roku 2012, jako student nowojorskiej Julliard School of Music i koncertmistrz studenckiej orkiestry barokowej, miał okazję współpracować z Williamem Christie. Wkrótce później Christie zaprosił Emmaneula do udziału w projekcie Le Jardin des Voix, a następnie do regularnej współpracy z Les Arts Florissants. Jest założycielem i liderem kameralnego zespołu La Concordia. Myriam Rignol Myriam zaczęła grać na violi da gamba jako siedmiolatka w Perpignan. Dziewięć lat później studiowała już w klasie Marianne Muller w konserwatorium w Lyonie. Przez rok była też studentką Rainera Zipperlinga w Kolonii. Korzystała też z uwag Jordi Savalla, Wielanda Kuijkena, Philippe’a Pierlot oraz Emmanuela Balssa. Jest laureatką konkursów muzycznych w Niemczech, Japonii oraz w Belgii. Jest współzałożycielką formacji Les Timbres, a oprócz niego występuje w zespołach: Correspondances, les Arts Florissants, l’Ensemble Pygmalion, Le Poème Harmonique, Ricercar Consort, L’Achéron. Od roku 2011 prowadzi klasę violi da gamba w konserwatorium w Besançon. Reinoud van Mechelen Belgijski śpiewak, który urodził się w Louvain, a studia wokalne odbył w Królewskim Konserwatorium w Brukseli. W roku 2007 wziął udział w Académie Baroque Européenne d’Ambronay pracując pod kierunkiem Hervé Niqueta. W roku 2011 dołączył do „Jardin des Voix” Williama Christie i Paula Agnew, co zaowocowało regularną współpracą z Les Arts Florissants i występami na wielu festiwalach europejskich. Kolejne formacje, z którymi nawiązał współpracę to, m.in. Le Concert Spirituel, Les Talens Lyriques, Le Poeme Harmonique, Il Gardellino, l’Arpeggiata, Ausonia, Ludus Modalis, B’Rock, Ricercar Consort, Scherzi Musicali i Insula Orchestra. W roku 2014 zadebiutował w partii Ewangelisty w Pasji Janowej J.S. Bacha i rozpoczął współpracę z teatrami operowymi w Paryżu oraz Bordeaux. W roku 2012 wystąpił na festiwalu Poznań Baroque razem z EUBO. Ronan Kernoa Studiował grę na wiolonczeli współczesnej oraz muzykę kameralną w konserwatorium w Rouen. Zainteresowanie muzyką dawną skłoniło go do kontynuowania nauki w Paryżu u Pierre’a Foulon, a następnie w Brukseli u Alaina Gervreau. W Brukseli studiował również grę na violi da gamba u Wielanda Kuijkena oraz Philippe’a Pierlot. Współpracuje przede wszystkim z orkiestrami i zespołami działającymi we Francji i w Belgii: La Petite Bande, Bach Concentus, Les Muffati, Le Parlement de Musique, Les Agréments, Akademia, Le Cercle de l’Harmonie. Il Fondamento, Le Caravansérail, Il Gardellino i Anima Eterna. Występuje także solo i w formacjach kameralnych. Brał udział w nagraniu wielu płyt dla m.in. Sony, K 617, Ricercar, Accent, Ramée, Mirare i Alpha. Jako nauczyciel pracował w Belgii, Niemczech oraz w Meksyku. Allan Rasmussen Duński klawesynista i organista. Studiował w konserwatorium w Kopenhadze u Hansa Fagiusa i Larsa Ulrika Mortensena. Regularnie współpracuje z Les Ambassadeurs, Arte dei Suonatori, Concerto Copenhagen, Theatre of Voices oraz Musica Ficta. Współczesną muzykę klawesynową wykonywał z czołowymi skandynawskimi orkiestrami barokowymi. W roku 1999 otrzymał nagrodę duńskiej krytyki muzycznej. Brał udział w nagraniu płyt dla wytwórni EMI, Erato, Alpha, Channel Classics oraz DaCapo. Od roku 2003 jest organistą i kantorem w kościele Frederiksberg w Kopenhadze i dyrektorem artystycznym odbywającego się tam corocznie festiwalu Midsummer Baroque. Jego najnowsza inicjatywa to zespół Phemius Consort, którego pierwsza płyta poświęcona była twórczości duńskiego protestanckiego biskupa i kompozytora Thomasa Kingo. Ensemble Masques Zespół powstał z inicjatywy Oliviera Fortrin w roku 1998. W roku 2000 Masques zwyciężyli w Early Music Competition America, a rok później znaleźli się w gronie finalistów York Early Music Competition. Zespół skupia się na wykonywaniu barokowej muzyki instrumentalnej. Zespół wydaje płyty od roku 2001, ale za szczególnie interesujące uważa się ich ostatnie produkcje poświęcone niemieckiej muzyce skrzypcowej z drugiej połowy siedemnastego wieku wydane przez kanadyjską wytwórnię ATMA Classique oraz francuskie Zig-Zag Territoires oraz Alpha. Kathleen Kojioka Kathleen Koijoka gra w Ensemble Masques na altówce, ale w rodzinnej Kanadzie znana jest nie tylko z tego. Jako muzyk związana jest nie tylko ze środowiskiem muzyki klasycznej, ale działa również na scenie muzyki tradycyjnej i popularnej. Występuje w wielu znanych kanadyjskich orkiestrach i zespołach muzyki dawnej (Tafelmusik, Aradia, Arion) oraz formacjach world music, do czego przygotowywała się studiując muzykę Bliskiego Wschodu. Oprócz tego uczy w Royal Conservatory of Music’s Glenn Gould School, prowadzi własne audycje radiowe, a od pewnego czasu jest także gospodynią program telewizyjnego. Mélisande Corriveau Kanadyjska gambistka i wiolonczelistka związana z czołowymi zespołami muzyki dawnej w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych (Masques, Les Voix Humaines, New York Baroque, The Trinity Consort, Les Boréades de Montréal, Les Voix Baroques). Jak wielu muzyków kanadyjskich funkcjonuje w różnych przestrzeniach artystycznych i zawodowych – w filmie, teatrze, telewizji. W Poznaniu występowała przed trzema laty z Les Voix Humaines Consort. Olivier Fortin Kanadyjski klawesynista i organista pochodzący z prowincji Québec. Studiował w konserwatorium i na uniwersytecie w Montrealu, a następnie wyjechał do Europy, gdzie kontynuował naukę pod kierunkiem Pierre’a Hantai w Paryżu i Boba van Asperena w Amsterdamie. Kariera artystyczna Oliviera Fortrin rozgrywa się po obu stronach Atlantyku. W Kandzie współpracuje m.in. z Tafelmusik, Studio de musique ancienne de Montréal, Les Boréades oraz z Les Voix Humaines, a w Europie z Capriccio Stravagante, Akademie für alte Musik. Wykłada w konserwatorium prowincji Québec. Jego najważniejszym dzieckiem jest Ensemble Masques, który założył w roku 1998 i z którym dokonał wielu znakomitych nagrań płytowych. Interpretacje Oliviera Fortrin znaleźć można na płytach wytwórni Alpha, Analekta, ATMA Clasique, Dorian, Zig-Zag Territoires, ORF, Paradizo i Teldec. Sophie Gent Australijska skrzypaczka od kilkunastu lat mieszkająca w Europie. W rodzinnej Australii studiowała grę na skrzypcach współczesnych. W roku 1999 przyjechała do Europy, by rozpocząć studia w klasie Ryo Terakado w konserwatorium w Hadze. W czasie studiów, razem z fińskim skrzypkiem Tuomo Suni, założyła zespół Quartett Opera Quarta, który wygrał holenderski konkurs im. Van Wassenaera oraz zdobył Premio Bonporti. W czasie studiów razem ze znanymi doskonale w Poznaniu Ryo Terakado i Hidemim Suzuki grała w kwartecie Mitto Dell’arco. Od czasu zakończenia studiów stała się jedną z najbardziej cenionych koncertmistrzyń europejskiej sceny barokowej. W tym charakterze grała m.in. z Collegium Vocale Gent, La Petite Bande, Ricercar |Consort, Retrospect, Il Gardellino, L’Armonia Sonora, Les Arts Florissants, Pygmalion, Le Muffati. Od dawna jest członkiem Ensemble Masques, a przed kilku laty powołała do życia zespół kameralny Queens Consort. Tuomo Suni Fiński skrzypek, który studiował najpierw w Helsinkach, a następnie w Królewskim Konserwatorium w Hadze. W roku 1997 był uczestnikiem EUBO, do której powrócił już jako koncertmistrz w roku 2010. W roku 2002, razem z założonym wspólnie z Sophie Gent kwartetem Opera Quarta był laureatem konkursu im. Van Vasseneaera oraz Premio Bonporti. Związany jest z wieloma czołowymi zespołami barokowymi: Capriccio Stravagantem Ricercar Consort, Les Muffati, B’Rock, Holland Barock Society, Helsinki Baroque Orchestra, English Concert, Gabrieli Consort & Players, King’s Consortm, Bach Collegium Japan, L’Arpeggiata, Il Complesso Barocco oraz Ensemble Masques. W Poznań pojawił się po raz pierwszy z Helsinki Baroque Orchestra w roku 2014. Alice Julien Laferrière Pocztąkowo studiowała grę na fortepianie, skrzypcach oraz literaturę współczesną, ale gdy w czasie kursu prowadzonego przez Amandine Beyer poznała bliżej skrzypce barokowe, zdecydowała się na studia w tej dziedzinie. Odbyła je w Lyonie w klasie Odile Elouard i zakończyła w roku 2012. Jeszcze w czasie studiów założyła dwa zespoły: l’Ensemble Artifice oraz duet z gambistką Mathilde Vialle. Szczególnie intensywnie współpracuje z zespołami: Ensemble Correspondances, les Surprises, Concert Brisé, Vertigo, Les Enfants de la cour oraz Les Nouveaux Caractères. Grywa także z formacjami: les Ombres, les Concerts.ch, Ma Non Troppo, Ensemble Pygmalion, Les Folies Françoises, Les Musiciens de Saint-Julien oraz l’Ensemble Stravaganza. We Francji uznawana jest za najciekawszą skrzypaczkę barokową młodego pokolenia. Angélique Mauillon Angélique Mauillon uczyła się w konserwatorium w Lyonie, w klasie Christophe’a Truanta. Jednocześnie studiowała muzykologię na uniwersytecie w Lyonie. Chcąc specjalizować się w grze na harfie historycznej, kontynuowała naukę w klasie Eugèna Ferré. Obecnie wykonuje muzykę sięgającą od XIII do XVIII wieku. Na harfie średniowiecznej gra w zespołach Canto Coronato, Alla Francesca, La Doulce Sere, Tasto Solo, a na harfie renesansowej w Doulce Mémoire i Les Jardins de Courtoisie. Bierze także udział w projektach poświęconych muzyce barokowej, grając na harfie potrójnej z zespołami Elyma, Le Concert d’Astrée, La Rêveuse, Les Paladins, La Fenice, Il Seminario Musicale. Koncertuje również z bratem, Markiem Mauillon, grając autorskie programy siedemnastowiecznych arii francuskich i włoskich. Angélique jest założycielką zespołu Sesquialtera, który specjalizuje się w wykonywaniu siedemnastowiecznej włoskiej muzyki instrumentalnej. Brała udział w nagraniach dla wielu wytwórni płytowych, m.in. Alpha, Zig-Zag territoires, Eloquentia, Ricercar. Od września 2003 roku Angélique Mauillon uczy gry na harfach historycznych na wydziale muzyki dawnej w Konserwatorium w Tours. Elena Andreyev Studiowała grę na wiolonczeli oraz muzykę kameralną w Paryżu i Moskwie, a następnie pracowała pod kierunkiem Roberta Cohena. Ostatecznie poświęciła się wiolonczeli barokowej, grę na której studiowała u Christophe’a Coin. Od roku 1991 jest stałym członkiem Les Arts Florissants. Pracowała także w orkiestrach prowadzonych przez Emmanuela Krivine’a oraz Johna Eliota Gardnier. W roku 2002 wspólnie z Alice Piérot i Fanny Paccoud założyła trio AnPaPié, a w roku 2012 formację Ground Floor. Muzykę współczesną i improwizowaną wykonuje z zespołem S:I.C. Jest w trakcie realizacji nagrania kompletu suit wiolonczelowych Jana Sebastiana Bacha. Etienne Galletier Jak wielu lutnistów rozpoczynał swoją muzyczną przygodę od nauki gry na gitarze, którą studiował przez wiele lat, między innymi w konserwatoriach w Paryżu i Strasburgu. Już jako dyplomowany gitarzysta i nauczyciel postanowił jednak odbyć studia w zakresie muzyki dawnej w konserwatorium w Lyonie, które ukończył w roku 2011. Dzisiaj zajmuje się przede wszystkim muzyką renesansową i barokową, grając na teorbie, vihueli oraz gitarze barokowej, ale często sięga też po gitarę klasyczną i repertuar współczesny. Regularnie współpracuje m.in. z zespołami Philomele, l’Ephémere i Les Surprise oraz z orkiestrami Le Concert Spirituel, Nouveaux Caracteres. Jest współzałożycielem zespołu Ground Floor. Ground Floor W roku 2012 grupa świetnych francuskich muzyków specjalizujących się w realizacji basso continuo postanowiła stworzyć zespół, z którym mogliby grać muzykę siedemnastego i osiemnastego wieku ze swojej „basowej” perspektywy. Siłą napędową zespołu jest wiolonczelistka Elena Andreyev, a w czasie Poznań Baroque w formacji wystąpią także: Angélique Mauillon – harfa, Gwenaelle Alibert – klawesyn, organy, Mónica Pustilnik – lutnia, Juliette Perret – śpiew, Barbara Kusa – śpiew. Nicholas Scott Jak wielu młodych angielskich śpiewaków wyruszających z Anglii, by rozwijać swoje zdolności, Nicholas wybrał kierunek paryski. Tam, od kilku lat, jest uczestnikiem projektu Le Jardin des Voix (stworzonego przez Williama Christie), który ma renomę najważniejszej w Europie „kuźni” wokalnych talentów. Występuje, co oczywiste, przede wszystkim z Les Arts Florissants, ale powoli wypracowuje sobie własną, niezależną drogę artystyczną. W Poznaniu po raz pierwszy pojawił się w roku 2015 z zespołem Les Musiciens de Saint Julien. Pierre Gallon Pierre Gallon należy do najciekawszych francuskich klawesynistów młodego pokolenia. Studia w zakresie gry na klawesynie rozpoczął w Caen, a następnie kontynuował je w Paryżu u Oliviera Baumont i Blandine Rannou, rozszerzając swoją specjalizację o basso continuo. Związany jest z kilkoma zespołami i orkiestrami, m.in. la Reveuse, Les Traversées Baroques, Les Musiciens du Paradis, Pygmalion, L’Achéron (z którym wystąpił na Poznań Baroque 2015) oraz Ground Floor. Jego pierwsza płyta solowo poświęcona była muzyce renesansowej ze zbioru Pierre’a Attaingnant. Carlo Vistoli Po studiach w zakresie gitary klasycznej i fortepianu. Rozpoczął lekcje śpiewu jako kontratenor. Początkowo uczył się pod kierunkiem Fabrizio Facchini i Michele Andalò a następnie Williama Matteuzzi i Sonii Prina. Był także słuchaczem klas mistrzowskich. Od 2010 roku występuje z recitalami solowymi w wielu włoskich miastach. Od roku 2012 datuje się jego mariaż z operą poprzedzony nauką w Scuola dell'Opera Italiana w Bolonii. W grudniu 2013 roku wystąpił w Bordeaux w „Oratorium na Boże Narodzenie” J.S. Bacha pod dyrekcją Éliane Lavail. Z zespołem Cappella Musicale di San Giacomo Maggiore in Bologna nagrał album dla wytwórni Tactus. W roku 2014 brał udział w festiwalu „Poznań Baroque” wykonując tytułową partię w operze „Tamerlano” Jerzego Fryderyka Handla, a w roku 2015 wystąpił w Poznaniu z orkiestrą Kore. W ostatnich miesiącach jego kariera nabrała przyśpieszenia. Występował z Les Arts Florissants, English Baroque Soloists, a w Australi śpiewał jedna z głównych ról w operze „Agrippina” J.F. Handla. Cecilia Bernardi Włosko-holenderska skrzypaczka grająca z równą kompetencją na instrumentach współczesnych, jak i historycznych. Jej repertuar rozciąga się od siedemnastowiecznych sonat skrzypcowych po koncerty Beethovena, Brahmsa, Brucha i Szymanowskiego. Jest koncert mistrzynią i liderem wielu orkiestr barokowych, m.in.: Ensemble Zefiro, Arcangelo, Pygmalion, Tafelmusik Baroque Orchestra, Holland Baroque Society, The King’s Consort, Bach Collegium Japan, orkiestra Niderlandzkiego Towarzystwa Bachowskiego, ale także zespołów grających na instrumentach współczesnych: Scottish Chamber Orchestra, Camerata Salzburg, Orkiestra Symfoniczna Radia Szwedzkiego. Od czterech lat jest liderem niezwykle oryginalnego szkockiego zespołu barokowego Dunedin Consort. Eduardo López Banzo Eduardo López Banzo w Saragossie, gdzie do dzisiaj mieszka i pracuje. Studiował grę na klawesynie i jeszcze w czasie swych studiów w Holandii założył zespół Al Ayre Español, który zrewolucjonizował nasz obraz barokowej muzyki hiszpańskiej oraz latynoskiej. Oprócz własnego zespołu współpracował z orkiestrami symfonicznymi z Teneryfy, Galicii, Madrytu, Comunitat de Valencia oraz zespołami muzyki dawnej: New York Collegium, Philarmonia Baroque Orchestra, B’Rock i Arte dei Suonatori. Eduardo López Banzo uchodzi za jednego z najwybitniejszych współczesnych interpretatorów muzyki operowej J.F. Handla. Prowadził handlowskie przedstawienia w Bilbao, w Palau de les Arts w Walencji oraz w Operze w Kiel. Jest stałym gościem Festiwalu Handlowskiegi w Halle oraz festiwali w całej Europie, przede wszystkim we Francji i w Niemczech. W ostatnich latach więcej uwagi poświęca instrumentalnej muzyce Handla (concertin grossi, sonaty). Eduardo López Banzo jest laureatem Spanish National Music Prize w roku 2004. Wielokrotnie występował w Poznaniu, a na festiwalu Poznań Baroque pojawił się w czasie jego pierwszej edycji w roku 2011. Nagrał wiele płyt dla, między innymi, Deutsche Harmonia Mundi, Harmonia Mundi France, Ambroisie oraz Challenge Records. www.alayreespanol.com Fredrik From Studiował w konserwatorium w Göteborgu oraz Royal College of Music w Londynie. Jest koncertmistrzem zespołów: Concerto Copenhagen i Göteborg Baroque Arts Ensemble. Regularnie występuje także z Les Ambassadeurs oraz Orkiestrą Teatru w Drottningholm (Drottningholms slottsteater). Dokonał licznych nagrań radiowych i fonograficznych, w tym wielu jako solista. Koncertował w Stanach Zjednoczonych, Japonii, Brazylii, Meksyku, Australii oraz większości krajów Europy. Od roku 2015 jest koncertmistrzem i solistą orkiestry Kore. Joanna Boślak-Górniok Jest jedną z najbardziej doświadczonych polskich klawesynistek. Studiowała w Katowicach i w Strasburgu. Od piętnastu lat jest stałym członkiem orkiestry Arte dei Suonatori. Od ubiegłego roku pracuje nad rozwojem własnego projektu orkiestrowego Kore, do współpracy w którym zaprosiła grupę zagranicznych i polskich muzyków, przede wszystkim młodszego pokolenia. Joanna Boślak-Górniok pracuje na Uniwersytecie Śląskim i pracuje nad doktoratem poświęconym zagadnieniom wykonawczym muzyki Jacoba Frobergera. Kore Projekt orkiestrowy zainicjowany przez Fundację Muzyki Dawnej „Canor” oraz polską klawesynistkę Joannę Boślak-Górniok. W zespole spotykają się muzycy z kilku krajów ze znaczącym udziałem muzyków polskich. Kore jest miejscem spotkania wykonawców wywodzących się z różnych tradycji wykonawczych i różnych pokoleń. Dla muzyków starszych jest okazją do przedstawienia ich własnej wizji muzyki barokowej. Dla młodszych to szansa na zdobywanie doświadczenia i wypracowywania własnej estetyki. Od czasu swojego ubiegłorocznego występu w Poznaniu, orkiestra zrealizowała kilka projektów we współpracy z Filharmonią Narodową w Warszawie oraz spełniała rolę orkiestry festiwalowej na festiwalu „Muzyka w Raju”. Na festiwalu Poznań Baroque orkiestra Kore wystąpi w składzie: www.koreorchestra.pl Marianna Henriksson Urodziła się w Helsinkach i na tamtejszej Akademii Muzycznej rozpoczęła studia, które kontynuowała w Berlinie. Brała też udział w licznych kursach prowadzonych przez czołowych klawesynistów europejskich. Od kilku lat krąży pomiędzy Helsinkami i Berlinem, ale występuje w całej Europie zarówno jako członek orkiestr i zespołów kameralnych, jak i solistka. Dużą część swojego czasu poświęca projektom interdyscyplinarnym, przede wszystkim związanym z tańcem oraz skandynawskiej muzyce ludowej. W Poznaniu występowała najpierw jako uczestnik projektu EUBO, a następnie z zespołami Les Ambassadeurs i Kore, których jest stałą członkinią. Rowan Pierce Angielska śpiewaczka, laureatka III Międzynarodowego Konkursu Wokalnego Muzyki Dawnej „Canticum Gaudium”, który odbył się w Poznaniu w roku 2015. Chociaż jest dopiero u progu profesjonalnej kariery wokalnej na swoim koncie ma już pierwsze kreacje operowe oraz, występy na kilku znaczących angielskich festiwalach oraz współpracę z Academy of Ancient Music, Florilegium oraz Royal Northern Sinfonia. Występ Rowan Pierce jest nagrodą ufundowaną przez festiwal Poznań Baroque. www.rowanpierce.co.uk Corina Marti Corina Marti jest jedną z barwniejszych postaci bazylejskiego środowiska muzyki dawnej. Dotarła tam z Lucerny, gdzie studiowała grę na klawesynie i flecie prostym. W czasie studiów w Bazylei jej specjalnością stała się muzyka późnośredniowieczna i renesansowa, którą studiowała pod kierunkiem Pierre’a Hamon i Kathrin Bopp. Dzisiaj sama jest profesorem w Schola Cantorum Basiliensis, a jednocześnie koncertuje i nagrywa, przede wszystkim z zespołem La Morra, którego jest współzałożycielką i współliderką, ale także jako solistka i członek duetów, które tworzy m.in. z Michałem Gondko i Cataliną Vicens. Nie rezygnuje z muzyki późniejszej i ma na koncie kilka płyt poświęconych muzyce barokowej. www.lamorra.info Ivo Haun Ivo Haun urodził się we Francji, ale dzieciństwo i młodość spędził w Brazylii. Początkowo uczył się gry na gitarze, ale po kilku latach i pierwszych kontaktach z muzyką dawną zdecydował się na naukę śpiewu, a następnie na wyjazd do Bazylei i podjęcie studiów w klasie Geda Türka. Już w trakcie studiów aktywnie koncertował biorąc udział w produkcjach kierowanych m.in. przez Andreę Marcona, Dominique Visse’a, Tona Koopmana i Martina Gestera. Właśnie z tym ostatnim pojawił się w roku 2011 w Poznaniu w czasie pierwszej edycji Poznan Baroque, występując w ramach projektu Génération Baroque. W kolejnych latach wykrystalizowały się jego zainteresowania muzyką barokową, ale także twórczością renesansową i średniowieczną. W tym zakresie współpracuje m.in. z zespołami La Morra, Voces Suaves oraz Basler Madrigalisten. La Morra międzynarodowa formacja, która poświęca się wykonawstwu muzyki powstałej w Europie w okresie tzw. Jesieni Średniowiecza i Wczesnego Renesansu. Zespół wywodzi się z kręgu Schola Cantorum Basiliensis i łączy w swej pracy artystycznej zdobycze nauki w dziedzinie historii muzyki z bezpośrednim, twórczym muzykowaniem podporządkowanym kodowi estetycznemu i naturze wykonywanego repertuaru. Zespół działa pod kierownictwem artystycznym Coriny Marti i Michała Gondko w Bazylei, w bliskim sąsiedztwie Scholi Cantorum Basiliensis oraz miejscowego uniwersytetu, z których bogatego zaplecza naukowego korzysta przy realizacji własnych projektów. Zespół występował w całej Europie i w USA i ma swoim koncie osiem produkcji fonograficznych. Michal Gondko Warszawianin od wielu lat mieszkający w Szwajcarii i z pewnością najbardziej znany polski muzyk zajmujący się muzyką średniowieczną i renesansową. Początkowo studiował grę na gitarze klasycznej, ale po wyjeździe z Polski poświęcił się wyłącznie grze na instrumentach dawnych. Studiował pod kierunkiem Hopkinsona Smitha. Jest współtwórcą i współliderem zespołu La Morra, z którym koncertuje i nagrywa płyty cieszące się olbrzymim uznaniem publiczności, ale także środowiska muzykologicznego. Współpracuje z wieloma artystami (Emma Kirkby, Jordi Savall, Ensemble Saraband) i coraz częściej występuje z recitalami. Jego najnowsza płyta poświęcona jest polonikom w europejskiej renesansowej muzyce lutniowej. www.lamorra.info Natalie Carducci Jest absolwentką konserwatorium w San Francisco oraz bazylejskiej Schola Cantorum, gdzie studiowała pod kierunkiem Amandine Beyer. Ostatnie lata to dopiero początek jej obecności na profesjonalnej scenie muzycznej, ale to wystarczyło by zaznaczyć swoją obecność w kilkunastu zespołach amerykańskich, kanadyjskich i europejskich. Natalie jest także współzałożycielką formacji kameralnych Concerto Ripiglino, Ars Minerva, and MUSA. Bierze również aktywny udział w kilku projektach edukacyjnych non profit i jest dyplomowaną instruktorką pilates. Plamena Nikitassova Pochodzi z Bułgarii, ale od wielu lat mieszka w Szwajcarii, gdzie studiowała najpierw grę na skrzypcach współczesnych w Genewie, a następnie przeniosła się do Bazylei i poświęciła muzyce dawnej. Jest cenioną kameralistką, ale przede wszystkim znana jest jako koncermistrzyni wielu orkiestr barokowych, m.in. Le Parlement de Musique, La Cetra, a ostatnio również Collegium Marianum w Pradze. Od ponad 10 lat uczy gry na skrzypcach barokowych w Konserwatorium w Strasburgu. Ralph Stenzenmüller Niemiemiecki organista i klawesynista. Studiował najpierw w salzburskim Mozarteum, a następnie w Schola Cantorum Basiliensis. Jako muzyk orkiestrowy, dyrygent gościnny, a przede wszystkim lider zespołu Combassal odbył wiele podróży artystycznych w Europie i w Ameryce Południowej. W latach 2010 – 2012 przebywał na stypendium doktoranckim w Aberdeen, gdzie aktualnie wykłada praktykę wykonawczą basso continuo i prowadzi projekty studenckie w dziedzinie muzyki barokowej. Soma Salat Zakariás Pochodzi z rumuńskiej Transylwanii. Studiował najpierw u Lorenza Duftschmida w Trossingen, a następnie u Paolo Pandolfo w Bazylei. Jest laureatem nagród na konkursach w Niemczech i we Włoszech. Jest liderem zespołu The Little Ligth Consort, a od trzech lat uczy na Universidad Central w Bogocie w Kolumbii. Anna Miklashevich Rosyjska sopranistka Anna Miklashevich swoje pierwsze studia ukończyła w klasie dyrygentury chóralnej w Konserwatorium Moskiewskim. Następnie rozpoczęła studia z zakresu śpiewu i praktyki wykonawczej w bazylejskiej Schola Canotrum Basiliensis. Jej nauczycielami byli Dominique Vellard, Rosa Dominguez i Margreet Honig. Występuje z zespołami La Cetra, Basler Madrigalisten, Le miroir de musique, La Morra, Labyrinthus, a jako solistka śpiewała z orkiestrami Capriccio Basel, Capella Sacra Alsace, Bach-Collegium Freiburg. W 2011 została nagrodzona stypendium Austria Barock Akademie. W 2015 roku uzyskała drugą nagrodę (ex equo, pierwszej nie przyznano) na poznańskim konkursie wokalnym „Canticum Gaudium”. Od 2016 roku jest jedną z wykładowczyń na międzynarodowych kursach muzyki dawnej Halewynstichting w Brugii. Oprócz muzyki dawnej Anna poświęca dużo uwagi twórczości XX i XXI wieku. Ziv Braha Ziv Braha urodził się i wychował w Izraelu. Jego pierwszym instrumentem była gitara elektryczna, którą w wieku 17 lat zamienił na lutnię. Początkowo uczył się w Izraelu u Isidoro Roitmana w Jerozolimie, a następnie w Bazylei u Hopkinsona Smitha. Gra przede wszystkim na lutni renesansowej, ale często gra również muzykę późniejszą, realizując partie continuo. Jest założycielem i liderem consortu lutni Delight in Disorder, nauczycielem w klasie lutni w Schola Cantorum Basiliensis, a ostatnio coraz więcej uwagi poświęca renesansowym violom. Thomas Dunford Francuski lutnista wywodzący się z amerykańsko-francuskiej rodziny o silnych tradycjach muzycznych (oboje rodzice są profesjonalnymi gambitami). Początkowo studiował w Paryżu w klasie Charlesa-Edouarda Fantina (2006), a nastęnie pod kierunkiem Hopkinsona Smitha w bazylejskiej Schola Cantorum. Uczestniczył też w wielu kursach mistrzowskich. Debiutował we wrześniu 2003 w Comédie Française, występując (do stycznia 2005) jako lutnista w Wieczorze Trzech Króli Szekspira. Od tego czasu artysta jest gościem licznyc festiwali, m.in. w Ambronay, Saintes, Nantes, La Chaise-Dieu, Arques-la-Bataille oraz Utrechcie. Pomimo młodego wciąż wieku koncertował na całym świecie, jak członek wielu znakomitych zespołów, m.in. À Deux Violes Esgales, Pygmalion, La Cappella Mediterranea, Le Concert Spirituel, Pierre Robert, Les Arts Florissants, La Chapelle Rhénane, l’Ensemble Baroque de Limoges, Capriccio Stravagante oraz jako solista. Wziął udział w dziesiątkach nagrań, a pod jego nazwiskiem ukazały się dwie płyty wydane przez wytwórnię Alpha. VivaBiancaLuna Biffi Bardzo wcześnie rozpoczęła naukę w klasie wiolonczeli klasycznej i współczesnej pod kierunkiem Marco Pace. Znajomość technik kompozytorskich i analizy estetycznej pogłębiała u Vilmosa Leskò. Uczestniczyła również regularnie w produkcjach teatralnych, starając się połączyć muzykę klasyczną z muzyką etniczną i eksperymentalną. W latach 1997-2001 studiowałą grę na fideli i renesansowej violi da gamba w klasie Randalla Cooka oraz śpiew w klasach Richarda Levitta i Dominique’a Vellarda w Schola Cantorum w Bazylei. Jako śpiewaczka i instrumentalistka współpracowała i współpracuje z wieloma znanymi formacjami muzyki dawnej, wśród których znajdują się: Ensemble Lucidarium, Alla Francesca, Salon des Musiques, La Morra, Ensemble Gilles Binchois i Hespèrion XXI – Capella Reial de Catalunya). Jest regularnie zapraszana do prowadzenia kursów mistrzowskich i staży w Centre de Musique Médiévale de Paris, w Konserwatoriach w Lyonie i Genewie oraz w Schola Cantorum Basiliensis.
