choroby odzwierzęce.doc (36 KB) Pobierz Poprawiają nastrój, łagodzą stres, uczą odpowiedzialności i empatii – długo można wyliczać zalety posiadania zwierząt domowych. Jednak nasi pupile bywają niekiedy poważnym zagrożeniem dla zdrowia, ponieważ mogą roznosić choroby, niekiedy naprawdę groźne. Czego powinniśmy się obawiać? Bąblowica Sprawcą tej poważnej choroby jest larwa maleńkiego, niespełna trzymilimetrowego tasiemca, bytującego przede wszystkim w jelicie dzikich zwierząt, zwłaszcza lisów, ale niekiedy także domowych psów i kotów. Człowiek zaraża się bąblowicą po zjedzeniu jaj tego pasożyta. Mogą być one wszędzie, często przyczepiają się do sierści nosicieli. Po ich zjedzeniu, w jelicie cienkim uwalnia się maleńka larwa, która wędrując przez układ krwionośny, szuka odpowiedniego miejsca do zagnieżdżenia. Gdy umiejscowi się w płucach, pojawia się kaszel, duszność, bóle w klatce piersiowej czy plucie krwią. Pasożyt w mózgu objawia się bólami głowy i zaburzeniami psychicznymi. Najpoważniejsze konsekwencje wiążą się z zagnieżdżeniem larwy w wątrobie. Taka postać bąblowicy wyniszcza organizm i często przypomina nowotwór. Dziewięciu na dziesięciu chorych umiera. Ornitoza Czasami zwana również chorobą papuzią, ponieważ jej roznosicielami są zwykle egzotyczne ptaki, które wiele osób hoduje w mieszkaniach. Ornitozą możemy zarazić się poprzez wdychanie powietrza zanieczyszczonego bakteriami gromadzącymi się w piórach i odchodach naszych skrzydlatych pupili. Bezpośredni kontakt z nimi również może stać się przyczyną poważnych problemów. Objawy zakażenia przypominają zapalenie płuc – pojawiają się dolegliwości dróg oddechowych, którym towarzyszy gorączka, czasem wysoka, intensywny ból głowy i gardła, a niekiedy także bóle mięśniowe. Toksoplazmoza Groźną chorobę wywołuje pierwotniak Toxoplazma gondii. Jego nosicielem może być świnia, szczur, kura, pies czy świnka morska (ssaki i ptaki), ale ostatecznym żywicielem staje się zazwyczaj kot. Toksoplazmozą możemy zarazić się przez kontakt z jego kałem czy moczem (np. czyszcząc kuwetę), a także śliną. Jest to choroba przenoszoną drogą pokarmową, czyli przez jedzenie, napoje lub brudne ręce. Źródłem infekcji najczęściej jest żywność: surowe mięso zakażonych zwierząt zawiera otorbione pasożyty, tzn. torbiele rzekome (przyczyna ok. 70 proc. przypadków choroby). Surowe warzywa i jarzyny mogą być skażone z zewnątrz kałem kotów. W większości przypadków toksoplazmoza nie wywołuje poważnych dolegliwości, przebiega bezobjawowo albo przypomina grypę. Niebezpieczeństwem staje się dopiero dla kobiet w ciąży, ponieważ może być przyczyną wielu wad rozwojowych płodu, uszkodzenia narządów wewnętrznych, a nawet poronienia. Pamiętajmy jednak, że nie każdy kot jest zakażony, a część kobiet przebyła już infekcję (nie wiedząc o niej) przed ciążą. Warto zrobić więc badania na obecność przeciwciał. Wścieklizna Jedna z najpoważniejszych chorób odzwierzęcych. Zagrożeniem nie są zazwyczaj domowe zwierzęta, ale bezpańskie psy, koty, lisy, wiewiórki czy szczury i inne gryzonie. Przyczyną wścieklizny jest wirus z rodzaju Lyssavirus, przenoszony ze śliną chorego zwierzęcia. Do zakażenia człowieka dochodzi przez jej bezpośredni kontakt ze śluzówką lub uszkodzoną skórą, a zazwyczaj po prostu ugryzienie. Po okresie inkubacji trwającym 3-8 tygodni (choć niekiedy nawet 2 lata) pojawiają się niespecyficzne objawy: bóle głowy, gorączka, nudności, niepokój, podniecenie, obrzmienie skóry wokół miejsca ugryzienia. Cierpimy na wodo- i światłowstręt. Następnym etapem bywają porażenia mięśni i śpiączka. Jednak w chwili pojawienia się dolegliwości zwykle jest już za późno na pomoc. Dlatego tak ważne jest jak najwcześniejsze zgłoszenie się do lekarza po ugryzieniu przez nieznane zwierzę. Szczurza gorączka Niedawno media informowały o historii mężczyzny, który trafił na oddział zakaźny poznańskiego szpitala z objawami tajemniczej choroby. Okazało się, że to hodowca węży, dokarmiający pełzających pupili szczurami. Jeden z gryzoni był nosicielem bakterii, które wywołują sodoku, chorobę zwaną też szczurzą gorączką. Drobnoustroje bytują również na myszach oraz coraz popularniejszych w naszych mieszkaniach myszoskoczkach. Schorzenie przenosi się poprzez ugryzienie lub zadrapanie przez zakażone zwierzę. Skarżymy się wówczas na gorączkę, bóle głowy i mięśni, dreszcze oraz wymioty. Niekiedy pojawia się również wysypka. Problem warto skonsultować z lekarzem, ponieważ nieleczony może wywoływać komplikacje, np. zapalenie opon mózgowych. Toksokaroza Choroba najczęściej atakuje dzieci. Wywołuje ją zakażenie larwą Toxocara canis, pasożyta żyjącego w przewodzie pokarmowym psów. Zazwyczaj dzieje się to po połknięciu jaj, które mogą znajdować się na dłoniach lub produktach spożywczych zanieczyszczonych odchodami zwierzęcia. Toksokaroza ma zwykle utajony przebieg i nie wywołuje poważnych dolegliwości, najczęściej objawia się niewielką gorączką, pogorszeniem samopoczucia, kaszlem, osłabieniem czy nudnościami. Jednak nieleczona choroba może powodować rozprzestrzenienie się larw i np. problemy ze wzrokiem, niekiedy prowadzące do jednostronnej ślepoty. Dlatego należy odrobaczać psy, które przebywają z dzieckiem. Maluchowi nie pozwalajmy bawić się w miejscach, gdzie bywają obce zwierzęta i nauczmy go myć ręce po kontakcie z czworonogiem. Świerzb Schorzenie powodują świerzbowce – maleńkie pasożyty, które często żerują na skórze naszych domowych pupili: psów i kotów. Bez trudu przenoszą się ze zwierząt na ludzi, poprzez kontakt bezpośredni, a czasami także ubranie czy pościel. Świerzbowce zagnieżdżają się zwykle w ciepłych i wilgotnych zakątkach ciała: okolicach pach, pępka, pachwin czy miejsc intymnych. Drążą tam korytarzyki i składają jaja, z których wylęgają się larwy. W krótkim czasie pasożyty mogą opanować znaczne przestrzenie naszego ciała. Dość szybko zaczynają również wywoływać dolegliwości, przede wszystkim swędzącą wysypkę. Swędzenie jest szczególnie nasilone nocą, gdy ciało się rozgrzewa. Świerzb zazwyczaj nasila się na kilka lub kilkanaście dni, a później następuje złagodzenie objawów. Jednak nie powinniśmy brać choroby „na przeczekanie”, ponieważ brak działań leczniczych powoduje rozrost kolonii pasożytów, a kolejny ich atak bywa jeszcze bardziej uciążliwy. Choroba kociego pazura Już sama nazwa tego schorzenia wskazuje „winnego” problemu. Ugryzienie lub zadrapanie przez kota może niekiedy wywoływać zakażenie bakteryjne, najczęściej atakujące dzieci. Jego pierwszym objawem, który utrzymuje się nawet 2-3 tygodnie, jest stan zapalny zranionego miejsca i bolesne zaczerwienienie skóry. Następny etap to obrzmienie węzłów chłonnych, które stają się wrażliwe na dotyk. Niekiedy towarzyszy mu pogorszenie samopoczucia, ból głowy i gorączka, które ustępują po kilku dniach. Jednak problemy z węzłami chłonnymi mogą utrzymywać się nawet kilka miesięcy. Plik z chomika: bakpamela Inne pliki z tego folderu: 10 Najdziwniejszych przepisów dotyczących zwierząt.pdf (66 KB) 10 powodów aby sprawić sobie królika.pdf (265 KB) 10 sposobów, w jakie zwierzęta domowe poprawiają twoje zdrowie.pdf (243 KB) 7 najlepszych zwierząt dla alergika.pdf (180 KB) blekitny_poradnik.pdf (1606 KB) Inne foldery tego chomika: Zgłoś jeśli naruszono regulamin Strona główna Aktualności Kontakt Dział Pomocy Opinie Regulamin serwisu Polityka prywatności Copyright © 2012 Chomikuj.pl