Page pour l`impression
advertisement
Histogram mas Z obserwacji wiadomo, że liczba planet gwałtownie maleje z masą i staje się bardzo mała poniżej 10 M J . Ten wynik nie jest rezultatem technik wykrywania, bo one akurat są wydajniejsze, gdy masa planety jest większa. Oczekuje się więc, że planety masywniejsze od 10 M J powstają bardzo rzadko wokół gwiazd podobnych do Słońca. Chociaż dla większości planet masa odkładana na osi odciętych jest w rzeczywistości masą pomnożoną przez sinus kąta nachylenia orbity, to można pokazać, wykorzystując obliczenia statystyczne, że próbka znanych planet jest wystarczająco duża, by realny histogram nie różnił się znacznie od histogramu otrzymanego bezpośrednio z danych pomiarowych. Histogram mas (maj 2005). Podziękowania : Obserwatorium Paryskie / UFE Histogram okresów Na tym histogramie zauważamy nagromadzenie planet z małymi okresami ( poniżej 10 dni). Sądzi się, że jest to wynikiem zjawiskamigracji : planety powstają w otaczającym ich macierzystą gwiazdę gazowo-pyłowym dysku, wtedy, gdy ta gwiazda jest jeszcze młoda. Nim dysk się rozproszy, "wywiany" przez wiatr cząstek wysyłanych przez gwiazdę, wywiera na planety siłę, która je zbliża w kierunku gwiazdy. Rzadkość występowania planet o okresie powyżej 1000 dni (około 3 lata) jest wynikiem tego, że wystarczająco dokładne badania spektroskopowe prowadzi się od dopiero mniej więcej dziesięciu lat. Histogram okresów ( maj 2005). Podziękowania : Obserwatorium Paryskie / UFE Wykres masa-okres Ten wykres ukazuje ciekawą korelację między masą i okresem. W szczególności widać : quasi-nieobecność planet masywnych ( ) z okresami poniżej 100 dni ; deficyt planet lekkich ( ) z okresami powyżej 100 dni. Ta korelacja ma związek ze wspomnianą już migracją. Wydaje się, że : planety masywne, utworzone daleko od swych gwiazd (tam, gdzie było wystarczająco dużo gazu), migrują niewiele ; Wykres masa-okres (maj 2005) Podziękowania : Obserwatorium Paryskie / UFE planety o średniej masie migrują na rozmaite odległości, w zależności od przypadku, i obserwowane są ze wszystkimi możliwymi okresami ; planety lekkie migrują bardzo wydajnie i mają tendencję do gromadzenia się blisko swej gwiazdy. Wykres mimośród - okres Ten wykres pokazuje, że w przeciwieństwie do Układu Słonecznego, gdzie wszystkie planety mają nieomal kołowe orbity (mimosród bliski 0), w układach pozasłonecznych planety krążą po orbitach bardzo wydłużonych (mimośrody bliskie 1). Obserwuje się jednak, że wszystkie planety o bardzo krótkich okresach ( mniej niż 5 dni) mają orbity kołowe. Ten efekt wynika z sił pływowych jakie, na krótkich odległościach, gwiazda wywiera na planetę, co z kolei wpływa na "ukołowianie" orbity. Wykres mimośród-okres (maj 2005) Podziękowania : Obserwatorium Paryskie / UFE Wykres wielka półoś-okres Ten wykres ukazuje, we współrzędnych logarytmicznych, proporcjonalność między logarytmem wielkiej półosi orbity a okresem orbitalnym. Jest to nic innego jak ilustracja trzeciego prawa Keplera zapisanego jako . Rozrzut punktów wynika z zależności stałej (zapisanej jako const) od masy gwiazdy macierzystej. Wykres wielka półoś - okres (maj 2005) Podziękowania : Obserwatorium Paryskie / UFE
