JAKIE SĄ WYMAGANIA DOTYCZĄCE ROLI PARTNERÓW W PROJEKCIE? Kilka spraw, które trzeba wziąć pod uwagę, to: Kraje uprawnione do udziału w danym Programie grantowym. Każdy konkurs międzynarodowy określa listę państw, z jakich mogą pochodzić organizacje partnerskie. Ta lista może być bardzo szeroka – jak np. w Programie Erasmus+. Może być również wąska, jak np. w Funduszu Wyszehradzkim, gdzie kwalifikowane są „jedynie” Polska, Czechy, Słowacja i Węgry. Najwęższy zakres to projekty transgraniczne – gdzie współpracują ze sobą 2, połączone wspólną granicą, kraje. Podmioty uprawnione do udziału w projekcie jako lider/partner. Tu również jest różnie – w zależności od programu grantowego. Mogą to być organizacje pozarządowe, jednostki samorządu terytorialnego, firmy… Za każdym razem trzeba sprawdzić. Programy grantowe określają minimalny skład partnerstwa, dopuszczanego do aplikowania (np. minimum 3 partnerów z 3 różnych krajów). Budując układ partnerski, warto zawsze zapewnić sobie potencjalnie większą liczbę podmiotów gotowych pełnić rolę partnera, co zapobiega problemom związanym z wymogami dotyczącymi ich minimalnej ich liczby. Wówczas, gdy np. któryś z podmiotów postanowi zakończyć współpracę z naszą organizacją w trakcie realizacji projektu, możemy nadal projekt realizować. Gdy nasze partnerstwo ma minimalną liczbę podmiotów – i ktoś wypada - szukamy zastępstwa, albo kończymy projekt. Rola partnera w projekcie musi być zaplanowana tak, by jego udział był niezbędny dla prawidłowej realizacji projektu. Nie ma mowy o „partnerstwie tylko na papierze”. Partner wnosi określone kompetencje, doświadczenie i wkład finansowy. Odpowiada za konkretne zadania, bez wykonania których realizacja projektu nie była by możliwa. Podstawą zbudowania dobrego partnerstwa jest określenie roli poszczególnych jego uczestników na zasadzie komplementarności (każdy z nich ma niezbędną wiedzę i umiejętności, czyli zdolność do wypełniania swojej roli w przedsięwzięciu przez cały okres jego realizacji, które się wzajemnie uzupełniają – i składają na zdolność do realizacji projektu). Już na etapie tworzenia aplikacji należy dokonać podziału zadań i obowiązków z nich wynikających. Musimy zwrócić uwagę na budowanie układu, w którym każdy partner będzie odgrywał aktywną rolę przez cały okres realizacji – często jest to wymóg formalny. Niezależnie od tego, jak dużym zaufaniem darzą się partnerzy, należy wszystkie kwestie obejmujące ukształtowanie roli poszczególnych podmiotów sformułować w liście intencyjnym lub umowie partnerskiej. Partnerstwo projektowe to również współodpowiedzialność za realizowane przedsięwzięcie. Jeśli np. wymagany jest wkład własny do projektu – to wnoszą go wszyscy partnerzy. Zasady odpowiedzialności partnerów określa umowa partnerska. I na koniec: Jakiego Partnera warto szukać? Takiego, od którego nauczymy się czegoś nowego. Kto uzupełni nasze zasoby kadrowe, techniczne czy finansowe. Kogo „sprawdziliśmy”, kto pasuje do koncepcji projektu, ma chęć i motywację się weń zaangażować. Opracowanie: Agnieszka Dadak Fundacja Alternatywnych Inicjatyw Edukacyjnych Bielsko-Biała, 2015 r.