Wykład 2011-11-15.doc (39 KB) Pobierz Psychologia rodziny Problematyka interakcji W podejściu systemowym odrzuca się myślenie przyczynowo- skutkowe- w ramach modelu linearnego. To myślenie łączy się z szukaniem ofiary i sprawcy. W modelu cyrkularnym- wszystkie zachowania jako pętle sprzężenia zwrotnego. Trudno stwierdzić co jest przyczyną, a co skutkiem. W związku z tym w takim podejściu do interakcji odrzuca się pojęcia winnego i ofiary. W tym podejściu przyjmujemy, że każda osoba biorąca udział w interakcji odpowiada za to co się dzieje, ponieważ każda osoba ma tu swój wkład. Analizowane jest współdziałanie osób analizowanej sytuacji. Analizowane jest współwystępowanie zachowań osób. Możliwe są dwa typy współdziałania: - symetria- sprzężenie symetryczne- sprzężenie pozytywne- uczestnicy interakcji eskalują u siebie zachowania tego samego typu. Partner interakcji odpowiada na zachowania pierwszej osoby, takim zachowaniem, które wzmaga zachowanie osoby pierwszej, np. zachowania rywalizacyjne. Ten typ sprzężenia szybko prowadzi do zmiany systemu - komplementarność- sprzężenie komplementarne- sprzężenie negatywne- uczestnicy eskalują u siebie zachowania komplementarne- uzupełniające się. Tego typu sprzężenia utrzymują stałość- homeostazę systemu. Typowym przykładem jest relacja między osobą dominującą, a osobą submisyjną. Czy któreś ze sprzężeń jest złe? Uważa się, że żadne ze sprzężeń nie jest ani dobre, ani złe, natomiast problem w interakcji pojawia się wtedy, jeśli pewien typ sprzężenia się usztywnia i ludzie nie są w stanie zmienić sposobu wchodzenia w interakcje. Oznacza to, że mąż mówi po pracy jestem zmęczony, a żona reaguje komplementarnie. Problem pojawia się wtedy, gdy na to zachowanie męża, żona nie jest w stanie zareagować inaczej. Problem gdy ludzie nie są w stanie dostosowywać interakcji do sytuacji. Na czym polega prawidłowa interakcja? Prawidłowa interakcja jest dostosowywana do tego co się dzieje. [scena popchnięcia w autobusie- zachowanie jednej osoby jest na tyle dominacyjne- agresywne , na ile drugiej jest submisyjne. W sytuacji rodzinnej- agresywność męża może być eskalowana prze submisyjność żony] Zmiana relacji między osobami- zmieniać może każdy członek rodziny. Swoim zachowaniem osoba modyfikuje zachowanie pozostałych osób. Taniec rodzinny Taniec rodzinny jest to powtarzająca się sekwencja zachowań członków rodziny, i jeśli dobrze poznamy rodzinę to jesteśmy w stanie przewidzieć kolejne zachowania. Taniec rodzinny może obejmować wiele osób, albo tylko małżonków. Z różnych względów małżonkowie realizują pewien taniec, i każda z tych osób ma w tym swój udział. Członkowie nie są w stanie zmienić charakteru łączącej ich relacji. [Przykład: żona, która chce spełniania jej zachcianek, mąż realizuje je, mąż wyprowadza się, żona idzie na terapię, mąż wraca, żona porzuca terapie, żona, chce spełniania zachcianek, mąż realizuje je, mąż wyprowadza się…] Zachowania osób są od siebie zależne. Uzależnienie jednej osoby jest wplecione w zachowania całej rodziny- trzeba się skupiać na całej rodzinie, nie jednej osoby. Zachowanie objawowe- problem w rodzinie, może prowadzić do poprawy sytuacji Na rodzinie wywierane są różne naciski i są one dwojakiego rodzaju: Naciski pochodzące z zewnątrz- związane ze wpływem, oddziaływaniem, różnych struktur społecznych. Naciski pochodzące z wnętrza rodziny- związane są ze zmianami jakie dokonują się w rodzinie. Kiedy dziecko dorasta, rodzina musi się do tego dostosować- rodzice muszą zmienić postawę, jako rodziców dorastającego dziecka. Dorastanie dziecka wymaga zmiany w rodzinie. Np. decyzja, że żona, która nie pracowała zawodowo, idzie do pracy- wymaga to zmiany stosunków, obowiązków w rodzinie Na te różne wydarzenia, naciski zaburzające równowagę systemu, rodzina może zareagować dwojako: Może się zmienić Uruchamia takie mechanizmy, że wraca do poprzedniego stanu Mechanizmy: Morfogeneza- umiejętność zmiany- jest to mechanizm, który zapewnia rozwój i zmianę. Wynikiem morfogenezy jest wzrost zróżnicowania części składowych systemu, w wyniku czego, każdy element systemu, może rozwijać się w swojej złożoności, jednocześnie pozostając w funkcjonalnym związku z całością. W rodzinie, pomimo iż dokonują się w niej zmiany, rodzina jako całość zachowuje tożsamość, pozostaje tą samą rodziną. Zdolność do morfogenezy daje rodzinie możliwość adaptacji. Adaptacja jest rozumiana jako zmiana dokonująca się wewnątrz systemu w odpowiedzi na zmiany zachodzące w środowisku zewnętrznym, lub wewnętrznym rodziny. W czasie takiej adaptacji system podlega perturbacjom, a dotychczas ustalone wzorce postępowania, stają się nieadekwatne, co zmusza rodzinę jako całość, i każdego członka rodziny z osobna do zreorganizowania dotychczasowych wzorców zachowania. Wielu terapeutów uznaje adaptacyjność systemu rodzinnego za najważniejszy przejaw zdrowia rodziny- im większe zdolności do adaptacji, tym lepiej. To oznacza, że rodzina ma takie mechanizmy, że potrafi zmieniać swoje funkcjonowanie, niezależnie od wyzwań. Morfostaza- umiejętność ochrony istniejącego stanu rzeczy- jest to dążenie systemu do stałości i stabilizacji własnej struktury. System poprzez sprzężenia zwrotne koryguje swoje zachowania w kierunku utrzymania stałości. Dzięki temu dochodzi do uporządkowania struktury systemu, co zwiększa spójność i integrację systemu. Rodzina powinna posiadać obydwie te umiejętności – morfogenetyczne i morfostatyczne, ponieważ rodzina powinna zmieniać się, aby adekwatnie adaptować się do zachodzących zmian. Jednakże procesy morfostatyczne są potrzebne aby rodzina była rozpoznawana jako ta sama rodzina- aby rodzina zachowała swoją tożsamość. Czasami przewidywanie zmiany morfogenetycznej (np. pójście matki do pracy), może wywołać w rodzinie niepokój, jeśli rodzina nie jest gotowa na zmianę. Wtedy przewidywanie zmiany morfogenetycznej uruchamia to w rodzinie mechanizmy morfostatyczne, które blokują zmiany (Takim mechanizmem mogą być trudności szkolne ujawniające się u dzieci). [Praszkier- „Zmieniać, nie zmieniając] Niebezpieczna/ niepożądana jest sytuacja, gdy rodzina jest niezdolna do zmiany, a my w ramach terapii próbujemy wprowadzić zbyt dużo zmian, lub zbyt szybko. Może to wywołać/ uruchomić mechanizmy morfostatyczne. W takiej rodzinie usztywniają się dotychczasowe wzorce relacji. W takiej rodzinie zamiera gotowość do zmiany i nie ma przyzwolenia, na poszukiwanie alternatywnych zachowań, a granice zewnątrz- rodzinne, stają się jeszcze bardziej nieprzepuszczalne. Morfostaza jest wyjaśniana poprzez odniesienie do pojęcia homeostazy. Jak przejawiają się granice systemowe i wewnątrzsystemowe/ międzysystemowe? - informacje jak różne osoby zagospodarowują mieszkanie. - drzwi- czy są zawsze otwarte- i jest nieograniczony przepływ informacji między członkami rodziny. - kto kogo się radzi przy podejmowaniu ważnych decyzji życiowych. - kto komu się zwierza- kto komu opowiada o swoich przeżyciach i problemach. W kontakcie bezpośrednim też możemy wyciągać pewne wnioski jak te systemy przebiegają. - w poradni swobodne krzesełka- obserwacja, kto, gdzie siada. - kiedy osoby wypowiadają się –kontakt wzrokowy- kto u kogo szuka poparcią 2 Plik z chomika: czarnoczarna765 Inne pliki z tego folderu: Skala powodzenia małżeństwa.doc (1460 KB) spoleczna_1.JPG (899 KB) spol2.jpg (962 KB) test_spoleczna_3.JPG (1064 KB) skanuj0003.bmp (898 KB) Inne foldery tego chomika: diagnoza etyka kns osobowość psych pracy i zarzadzania Zgłoś jeśli naruszono regulamin Strona główna Aktualności Kontakt Dla Mediów Dział Pomocy Opinie Program partnerski Regulamin serwisu Polityka prywatności Ochrona praw autorskich Platforma wydawców Copyright © 2012 Chomikuj.pl