TRUDNOŚCI I NIEPOWODZENIA SZKOLNE SPOWODOWANE DEFICYTAMI PARCJALNYMI WYSTĘPUJĄCYMI U DZIECI. „ Nie ma obiektywnie trudnej wiedzy, lecz jej nabywanie może być subiektywnie odczuwane jako trudne” L. Bandura Przyczyny i trudności niepowodzeń szkolnych od dawna upatruje się w trzech głównych źródłach: 1. Uwarunkowania środowiskowe zaniedbanie środowiskowe 2. Uwarunkowania dydaktyczno- wychowawcze brak korekcji zaburzeń – usprawniania funkcji słabo rozwiniętych brak kompensacji zaburzeń – czyli funkcje najsłabsze nie są zastępowane przez te dobrze rozwinięte brak indywidualizacji metod i środków w nauczaniu – min. stopniowania trudności 3. Tkwiących w samych uczniach zaburzenia genetyczne – neurofizjologiczne – wrodzone organiczne – uszkodzenie centralnego układu nerwowego opóźnione dojrzewanie psychiczne – rozumiane jako brak właściwości psychicznych i sposobów zachowania uważanych za optymalne w danym okresie rozwoju jednostki brak gotowości szkolnej – czyli zapału ucznia do podjęcia obowiązków szkolnego brak gotowości do nauki – czyli brak motywacji poznawczej ( brak chęci i potrzeby uczenia się) Rozwój intelektualny dzieci przebiega wg. określonej kolejności : Do 2 r.ż - maksymalny rozwój sensoryczno – motoryczny 1.6 - 3.6 - intensywny rozwój mowy 3.5 - 7.6 - maksymalny rozwój percepcji po 7.6 - maksymalny rozwój wyższych procesów myślowych. Sukces w obrębie każdego następnego okresu rozwoju ,zależy od sukcesu okresu poprzedniego. Adekwatna w danym roku życia dziecka percepcja zależy w dużej części od właściwego rozwoju mowy, a rozwój wyższych procesów myślowych od prawidłowego rozwoju percepcji niższych. Badając dziecko w PPP przeprowadza się: 1. badanie psychologiczne / rozwój intelektualny / 2. badanie pedagogiczne 3. badanie logopedyczne Są to badania funkcji percepcyjno – motorycznych: Spostrzegawczość ASS - analiza i synteza słuchowa ASW – analiza i synteza wzrokowa Rozwój ruchowy . Koordynacja wzrokowo – ruchowa Lateralizacja / dominacja / Tempo pracy Badanie psychologiczne – poziom rozwoju umysłowego 120 IQ – norma intelektualna 85 – 115 – inteligencja niższa niż przeciętna 70 - 84 - pogranicze normy i upośledzenia 55 - 69 - upośledzenie w stopniu lekkim: Trudności dzieci z niższym poziomem inteligencji: Tr w ustalaniu przyczyn i skutków zachodzących w sytuacji zadaniowej i społecznej / nie rozumieją norm i zasad społecznych, moralnych /. Tr w porównywaniu przedmiotów; wyszukiwaniu podobieństw; wyodrębnianiu cech istotnych w danym zbiorze; dokonywaniu uogólnień. Tr w zapamiętaniu; często „ wkuwają” materiał / maja dobrą pamięć mechaniczną / , ale go nie rozumieją. Tr w przyswajaniu reguł gramatycznych; pojęć historycznych; społecznych; moralnych. Tr w rozwiązywaniu nowych zadań o charakterze teoretycznym / brak konkretu / Tr w rozwiązywaniu zadań z geometrii, rzutów Tr w spostrzeganiu – mylenie znaków / +, - , kształty liter / Zaburzenia analizy i syntezy wzrokowej – czyli zaburzenia percepcji wzrokowej. PERCEPCJA WZROKOWA – to zdolność rozpoznawania i różnicowania bodźców wzrokowych oraz ich interpretowanie przez wiązania ich z uprzednim doświadczeniem. Analizator wzroku ( oko )--- nerw –wzrokowe okolice kory mózgowej Percepcja wzrokowa uczestniczy niemal we wszystkich działaniach człowieka. Odpowiedni jej poziom + koordynacja wzrokowo- ruchowa, umożliwia dziecku naukę czytania, pisania, stosowania reguł ortograficznych, wykonywania zadań matematycznych. Mowa i percepcja wzrokowa powinny być rozwijane jednocześnie. Trudności dzieci z zaburzeniami ASW Tr w rozpoznawaniu przedmiotów Tr w rozpoznawaniu liter – myli p – g; d – b; w – m ; b – p Tr w odtwarzaniu rysunku z pozycji pionowej na poziomą i odwrotnie Tr w wyodrębnianiu części z całości Tr w dostrzeganiu różnic między obrazami i układami przestrzennymi Tr w różnicowaniu, zapamiętywaniu i odwzorowywaniu liter, kształtów geometrycznych, znaków graficznych Tr w rozumieniu czytanego tekstu Tr w czytaniu całościowym długo literuje, wylabuje, czyta nierytmicznie i w wolnym tempie, często przestawia litery i całe wyrazy. Tr w rysowaniu – rysunek ubogi w szczegóły, zakłócone proporcje Tr w orientacji przestrzennej – czytanie map. Zaburzenia analizy i syntezy słuchowej – czyli zaburzenia percepcji słuchowej. PERCEPCJA SŁUCHOWA – polega na odebraniu bodźca, rozłożeniu go na elementy, a następnie złożenia go w całość. Analizator słuchowy- receptor ( ucho)- - droga doprowadzająca ( nerw) - - część korowa, odbierająca i poddająca przeróbce bodźce słuchowe. SŁUCH FONEMATYCZNY – umiejętność różnicowania dźwięków mowy. - jeśli jest zaburzony dziecko dobrze słyszy słowa lecz w ciągu mowy nie potrafi różnicować pojedynczych dźwięków lub złożyć je w całość. Trudności dzieci z zaburzeniami ASS. Tr w rozumieniu bardziej skomplikowanych poleceń Tr w zapamiętywaniu i powtórzeniu długich zdań Tr w pisaniu ze słuchu Tr w czytaniu – literuje Tr w pisaniu wyrazów zmiękczonych, różnicowaniu i , j , om , ą Tr w mówieniu – zniekształcanie wyrazów – dźwięczność na bezdźwięczność, opuszcza wyrazy , końcówki Muzyka – dzieci mogą rozróżniać, identyfikować dźwięki wysokie, posiadać słuch muzyczny Język polski – mają ubogi zasób słów, mówią niegramatycznie, trudno im się wypowiadać ustnie i pisemnie, nie potrafią nauczyć się wiersza na pamięć – szybko zapominają Języki obce - trudno im go uczyć i panować go Matematyka – nie potrafią nauczyć się tabliczki mnożenia - szybko zapominają Zaburzenia rozwoju ruchowego Odzwierciedlenie w świadomości dotyku, bólu oraz położenie ruchomych części ciała ( rąk, nóg, języka, oka ) jest funkcją analizatorów skórno – kinestetycznych i ruchowych. Wrażenia kinestetyczno – ruchowe powstają jednocześnie z wrażeniami dotykowymi i wzrokowymi. Możliwość wykonania czynności pisania jest zależna od prawidłowej współpracy analizatora ruchu, dotyku i wzroku. Dzieci 6 – 7 letnie osiągają taki poziom dojrzałości ruchowej, która umożliwia im podjęcie nauki w klasie I. Te dzieci, które nie osiągnęły w/w dojrzałości przejawiają zaburzenia rozwoju, do których zalicza się: Obniżenie percepcji i szybkości ruchów docelowych Dziecko pisze : brzydko , wolno ; zniekształcone litery – duże lub zbyt małe; nie w liniaturze. Dziecko ma trudności z rysowaniem figur geometrycznych, prac plastycznych. Współruchy Dziecko przy wykonywaniu czynności „ pomaga” sobie ruchami nóg, tułowia, szyi, języka. Wadliwą regulację napięcia mięśniowego Dziecko zbyt mocno lub zbyt słabo trzyma pióro, ołówek. Nie ma chwytu pęsetkowego. Zaburzenia lateralizacji LATERALIZACJA – proces polegający na ustalaniu się funkcjonalnej dominacji w obrębie parzyście występujących narządów ruchu / oko, ręka , noga /. Proces ten u większości dzieci zostaje zakończony w 7 – 10 r.ż Lateralizacja jednorodna – prawidłowa – Lewostronna lub prawostronna / ręka , oko , noga / Lateralizacja niejednorodna – np. lewooczność, praworęczność Dziecko ma utrudniony proces uczenia się, ponieważ utrudnione zostało kształtowanie koordynacji wzrokowo – manualnej. Ma trudności w opanowaniu umiejętności czytania i pisania ,brzydko pisze. Występuje tu zjawisko inwersji. Inwersją statyczną – czyli zaburzenie odtwarzania kształtów liter i cyfr podczas pisania i czytania np. b – d , 6 – 9 . Inwersja dynamiczna – to zjawisko przestawiania kolejności liter i cyfr np. kot - tok ; 12 – 21 ; sz – zs. Połączenie obu inwersji powoduje w szczególnych przypadkach pismo lustrzane czyli odwrócenie zarówno kształtu, kolejności jak i kierunku kreślenia liter. Opracowała Justyna Dąbrowska