Europejskie zasady prewencji chorób sercowo-naczyniowych po OZW Piotr Jankowski I Klinika Kardiologii i El. Int. oraz Nad. Tęt. IK CMUJ Kraków [email protected] Warszawa, 7 III 2014 r. Konflikt interesów Honoraria i granty konferencyjne: Abbott, Adamed, AstraZeneca, Boehringer Ingelheim, MSD, Pfizer, Polpharma, Sandoz, Servier Na co zwracam szczególną uwagę ? Długość Jakość życia pacjenta życia pacjenta Edukacja i rehabilitacja Styl życia Czynniki ryzyka Nowoczesna farmakoterapia Edukacja i rehabilitacja Częstość kierowania pacjentów do programów rehabilitacji/edukacji po hospitalizacji z powodu ChNS 100% P=0.08 80% P<0.001 60% P<0.05 P<0.001 40% 20% 0% CABG PCI 2006-2007 Zawał serca Dusznica niestabilna 2011-2013 Jankowski P i wsp. 2014. Częstość uczestniczenia wśród skierowanych Jankowski P i wsp., dane niepublikowane. Optymalny Program Kompleksowej Rehabilitacji i Wtórnej Prewencji u osób po OZW z powikłaniami OZW bez powikłań rehabilitacja szpitalna rehabilitacja w oddziale dziennym rehabilitacja hybrydowa Brak dostępu do rehabilitacji szpitalnej/ w oddziale dziennym, ew. wybór pacjenta 4 tygodnie po zakończeniu rehabilitacji kontrola czynników ryzyka Czynniki ryzyka dobrze kontrolowane, leki stosowane Kontynuacja leczenia Czynniki ryzyka niekontrolowane/leki niestosowane III etap rehabilitacji kardiologicznej - program ambulatoryjnej edukacji i rehabilitacji Test wysiłkowy Po zawale serca zawsze (klasa I) EACPR Committee for Guidelines. EHJ 2010; 31: 1967. Styl życia Dieta Spożycie soli: 5-6 g/dobę Spożycie alkoholu: M <20 g/dobę K <10 g/dobę Spożycie Spożycie Spożycie Spożycie błonika: 30-45 g/dobę owoców: 200 g/dobę warzyw: 200 g/dobę ryb: min. 2 x w tyg. w tym 1x tłusta ryba ESC 2012, ESH/ESC 2013 Aktywność fizyczna Osoby z ChNS lub przewlekłą NS: ≥3 sesji/tyd. treningowych o umiarkowanej do dużej intensywności, trwających min. 30 min ESC/ESH/EAS/EACPR 2012 Aktywność fizyczna Ryzyko względne zgonu z wszystkich przyczyn Meta-analiza 22 badań, N = 977 925 MET*h/tydzień Woodcock J i wsp. Int J Epidemiol. 2011; 40: 121. Palenie tytoniu Interwencja antytytoniowa poprawia rokowanie 41% kontrola 23% interwencja miesiące Prawdopodobieństwo zgonu Prawdopodobieństwo hospitalizacji Wpływ intensywnej interwencji antytytoniowej na rokowanie u pacjentów z OZW lub zaostrzeniem niewydolności serca (n=209) kontrola 9% 3% interwencja miesiące Częstość palenia po 2 latach: 9% vs 39%, p<0,0001 Mohiuddin SM i wsp. Chest. 2007; 131: 446-52. Zasady minimalnej interwencji antynikotynowej 1. Pytaj, czy pacjent pali papierosy 2. Poradź, by zaprzestał palenia PRZESTAŃ PALIĆ Zasady minimalnej interwencji antynikotynowej 1. Pytaj, czy pacjent pali papierosy 2. Poradź, by zaprzestał palenia 3. Oceń, czy pacjent chce podjąć próbę zaprzestania palenia 4. Pomagaj pacjentowi zaprzestać palenia Zasady minimalnej interwencji antynikotynowej 1. Pytaj, czy pacjent pali papierosy 2. Poradź, by zaprzestał palenia 3. Oceń, czy pacjent chce podjąć próbę zaprzestania palenia 4. Pomagaj pacjentowi zaprzestać palenia 5. Ustal termin wizyty kontrolnej Interwencję antytytoniową trzeba kontynuować po hospitalizacji Meta-analiza 37 badań z losowym doborem do grup Punkt końcowy: abstynencja > 6 miesięcy po wypisie Interwencja tylko w czasie hospitalizacji, ≤ 15 minut Iloraz szans: 1,16 (0,80 – 1,67), p=NS Interwencja tylko w czasie hospitalizacji, > 15 minut Iloraz szans: 1,08 (0,89 – 1,29), p=NS Interwencja w czasie hospitalizacji + w okresie poszpitalnym (≤ 1 miesiąca od wypisu) Iloraz szans: 1,09 (0,91 – 1,30), p=NS Interwencja w czasie hospitalizacji + w okresie poszpitalnym (> 1 miesiąca od wypisu) Iloraz szans: 1,65 (1,44 – 1,90), p<0,05 Rigotti N i wsp. Arch Intern Med. 2009; 168: 1950. Kardiol Pol. 2011; 69: 96-100. Nadciśnienie tętnicze Cel leczenia NT CTK: <140/90 mmHg ESC/ESH 2013 Leki obniżające CTK we wtórnej prewencji u osób bez NT Meta-analiza 25 badań (7 x β-bloker, 14 x inh. EKA, 2 x sartan, 1 x amlodypina, 1 x indapamid) Udary mózgu ↓23% Zawały serca ↓20% Niewydolność serca ↓29% Zgony SN ↓17% Zgony ↓13% Thompson AM i wsp. JAMA. 2011; 305: 913. Cel leczenia NT Ciśnienie skurczowe 110-140 mmHg ESC 2012 Korzyść z blokady ukł. RAA nie zależy od CTK Meta-analiza 13 badań (80 594 pacjentów, 9043 zgonów) Zgon SN, zawał, udar Ciśnienie skurczowe >=140 mmHg 130-139 mmHg <130 mmHg Iloraz szans 0,76 0,80 0,84 0,88 0,92 0,96 1,00 1,04 McAlister FA i wsp. Eur Heart J 2012; 33: 505. Korzyść z blokady ukł. RAA nie zależy od CTK Meta-analiza 13 badań (80 594 pacjentów, 9043 zgonów) Zgon z przyczyn SN Ciśnienie skurczowe >=140 mmHg 130-139 mmHg <130 mmHg Iloraz szans 0,70 0,76 0,82 0,88 0,94 1,00 1,06 McAlister FA i wsp. Eur Heart J 2012; 33: 505. Leczenie NT po zawale serca Pacjent po zawale serca Maksymalne dawki inhibitora EKA/sartanu i β-blokera CTK < 140/90 mmHg Leczenie optymalne ! ≥ 140/90 mmHg Intensyfikacja leczenia przeciwnadciśnieniowego Dyslipidemia Wpływ statyn na ryzyko SN u osób w wieku podeszłym w prewencji wtórnej Meta-analiza 9 badań, N = 19 569 Wiek: 65 – 82 lata Zawały serca Udary Zgony ChNS Zgony 0,5 0,6 0,7 0,8 0,9 1,0 1,1 1,2 Afilalo J i wsp. JACC 2008; 51: 37. Jaka dawka ? Duża ESC 2012 Docelowe stężenie cholesterolu LDL <1,8 mmol/l lub obniżenie o ≥50% Cholesterol frakcji LDL ESC/ESH/EAS/EACPR 2012 Jakie leki ? Leki I wyboru: statyny Ezetrol – skutecznie obniża stężenie cholesterolu, wpływ na rokowanie nieznany Fibraty – skutecznie obniżają stężenie triglicerydów i cholesterolu, wpływ na rokowanie niepotwierdzony Roślinne sterole i stanole mogą być użyteczne ESC/ESH/EAS/EACPR 2012 AHA Statement. Circulation 2013; 128: 2422. Zagadka Jaki odsetek pacjentów w rok po OZW ma chol. LDL <1,8 mmol/l (<70 mg/dl) A. < 20% B. 20-30% C. 30-50% D. 50-70% E. 70-90% Częstość osiągania zalecanego stężenia cholesterolu w rok po OZW, PCI lub CABG 100% <1,8 mmol/l (<70 mg/dl) 80% 60% 40% 20% 22% 4% 1% 1997/1998 1999/2000 28% 0% 2006/2007 2011/2013 Jankowski P i wsp. Częstość osiągania zalecanego stężenia cholesterolu w rok po OZW, PCI lub CABG 100% 80% 60% <3,5 mmol/l 52% <3,0 mmol/l 34% 40% <2,0 mmol/l 33% <1,8 mmol/l 28% 20% 0% 1997-1998 1999-2000 2006-2007 2011-2013 Jankowski P i wsp. ACC/AHA 2013 Wiek ≤75 lat Duża dawka silnej statyny Atorwastatyna: (40) – 80 mg Rosuwastatyna: 20 – (40) mg Wiek >75 lat lub nietolerancja dużej dawki, itd. Statynoterapia o umiarkowanej intensywności Atorwastatyna: 10 – 20 mg Rosuwastatyna: 5 – 10 mg Simwastatyna: 20 – 40 mg Częstość stosowania leków hipolipemizujących w rok po OZW, PCI lub CABG 85,5% 2,3% 0,5% 0% Jankowski P i wsp. 2014 Dawki statyn w rok po OZW, PCI lub CABG Dawka LDL Simwastatyna 23,7±13,2 2,46±0,78 Atorwastatyna 32,8±15,2 2,38±1,00 Rosuwastatyna 14,6±8,1 2,21±1,07 Jankowski P i wsp. dane niepublikowane Warto wykonywać OGTT Częstość zaburzeń gospodarki węglowodanowej Cukrzyca Nieprawidłowa glukoza na czczo Świeżo rozpoznana cukrzyca Upośledzona tolerancja glukozy EUROASPIRE IV, ESC 2013 Nowoczesna farmakoterapia Leki przeciwpłytkowe Leki przeciwpłytkowe 1. 2. Aspiryna Tikagrelor Prasugrel Klopidogrel % Badanie PLATO – zgony SN, zawały serca, udary mózgu 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 11,7 Klopidogrel 9,8 Tikagrelor HR 0,84 (0,77-0,92) P<0,001 0 2 4 6 8 10 12 Miesiące Tikagrelor 9333 8628 8460 8219 6743 5161 4147 Klopidogrel 9291 8521 8362 8124 6650 5096 4047 Wallentin L i wsp. N Engl J Med 2009; 361: 1045. Badanie TRITON TIMI 38 – zgony SN, zawały serca, udary mózgu HR 0,75 (0,59-0,96) klopidrogrel % prasugrel Dni Montalescot G i wsp. Lancet 2009; 373: 723. Leki przeciwpłytkowe Czas trwania podwójnej terapii przeciwpłytkowej: 12 miesięcy Konieczny minimalny czas: Stent powlekany: Stent niepowlekany: 6 miesięcy 1 miesiąc Profilaktyka powikłań żoł.-jelitowych Krwawienie z przew. pokarmowego lub choroba wrzodowa w wywiadzie Podwójna terapia przeciwpłytkowa Antykoagulant + lek przeciwpłytkowy Lub jeden z: wiek ≥60 lat choroba refluksowa przełyku stosowanie sterydów Imiela J i wsp. Kardiol Pol 2009; 67: 536. β-blokery w ChNS U wszystkich osób po zawale serca lub z NS (u osób po zawale serca bez NS, ani dysfunkcji LK jest to zalecenie IIa) ESC 2012 Wpływ wybranych grup leków na ryzyko zgonu u osób z POChP 4 Nieselektywne Selektywne 3 Ant. wapnia 2 Inh. EKA 1 HR 0,4 N = 4 493 0,6 0,8 1,0 1,2 1,5 Rutten FH i wsp. PLoS One. 2013; 8: e67122. Inh. ACE w ChNS U wszystkich osób po zawale serca (u osób bez NK, dysfunkcji LK i cukrzycy jest to zalecenie IIa) ESC 2012 Wtórna prewencja Antagonista aldosteronu – gdy EF≤40 % oraz NS lub cukrzyca ESC 2012 Czy leczymy lepiej niż w ubiegłym wieku ? 1.Leczymy lepiej 2.Leczymy gorzej 3.Jakość leczenia nie zmieniła się istotnie Współczynnik wtórnej prewencji p<0,001 1996/97 1999/2000 2006/07 2012/13 KPWP ChNS – dane niepublikowane.