Niewolnicy w starożytnym Rzymie (s. 130-234) Społeczeństwo rzymskie podzielone było na trzy grupy: wolnych półwolnych niewolników - ludzie znajdujący się całkowicie w ręku właściciela Niewolnicy Pozyskiwanie niewolników handel niewolnikami jeńcy wojenni niewola za długi urodzeni z matki niewolnicy Niewolnicy pełnili rozmaite funkcje. Pracowali jako: rzemieślnicy służba domowa służba robocza w rolnictwie gladiatorzy zarządcy nauczyciele (pedagodzy) niewolnik musiał: -………………………………………………………………………………………………………………………. -………………………………………………………………………………………………………………………. -………………………………………………………………………………………………………………………. Nie wolno mu było: -………………………………………………………………………………………………………………………. -………………………………………………………………………………………………………………………. -………………………………………………………………………………………………………………………. Powstania niewolników W dziejach Rzymu wybuchły trzy większe powstania W latach 136 - 132 p.n.e. na Sycylii pod wodzą Syryjczyka Eunusa. W latach 104 - 101 p.n.e. na Sycylii pod wodzą Syryjczyka Salwiusza. W latach 73 - 71 p.n.e. w Italii pod wodzą Spartausa. Powstanie Spartakusa Zorganizowano w roku 73 p.n.e. w szkole gladiatorów w Kapui przez Spartakusa, nauczyciela. Choć spisek został przedwcześnie wykryty to niewolnikom udało się uciec. Pierwszą bitwą z armią rzymską była bitwa pod Wezuwiuszem. Armia Spartakusa ją wygrała. Następnie Spartakus kieruje się na północ, bo chce przeprawić się do swej ojczyzny, Tracji. Po wygranej bitwie w 72 roku p.n.e. pod Mutiną Spartakus zawraca na południe bojąc się przeprawy przez rzekę Pad i góry Alpy. Chce przedostać się na Sycylię, ale nie udaje mu się przeprawa przez cieśninę. Spartakus w tej sytuacji chce przeprawić się do Grecji. Czemu sprzeciwia się dwóch innych dowódców. Po odłączeniu się od Spartakusa zostali niebawem rozgromieni przez Krassusa. Spartakus ze swoją armią pomaszerował do Apulli, gdzie został zaatakowany przez Krassusa w roku 71 p.n.e. i poniósł klęskę. Spartakus zginał, a niewolnicy którzy przeżyli zostali ukrzyżowani na drodze z Kapui do Rzymu.