Małgorzata Kaszyńska Scenariusz zajęć rewalidacyjnych: Temat: Usprawnianie percepcji słuchowej w oparciu o zabawy dźwiękowe z Kubusiem Puchatkiem. CEL GŁÓWNY usprawnienie percepcji słuchowej. CELE OPERACYJNE dziecko potrafi: rozpoznawać przedmiot po wydawanym przez niego dźwięku, rozpoznawać urządzenia elektryczne po dźwięku, określić kierunek źródła dźwięku podzielić słowo na sylaby, dokonać syntezy usłyszanych głosek. METODY działań polisensorycznych, działań praktycznych, słowne. ŚRODKI DYDAKTYCZNE Nagrania dźwięków urządzeń elektrycznych, rysunki tych urządzeń, emblematy i ilustracje bajkowych postaci, szalik, pomarańczowe sześciokąty do układania schematu wyrazu. Przebieg zajęć Część wstępna 1. Powitanie parami przy piosence „Misie szare” na melodię piosenki „Kesera”: Ty i ja, ty i ja, ty i ja (dzieci stoją w parach i pokazują na kolegę i siebie) Misie szare, misie szare obydwa Przytulają się do siebie}x2 (tańczą parami w kółeczko) (postępują zgodnie ze słowami piosenki) Misie szare, misie szare obydwa (tańczą parami w kółeczko) 2. Wybór przez dziecko emblematów bajkowych postaci (Krzyś, Kubuś i inne) i przyklejanie ich do ubrania. Zajęcia właściwe 3. Słuchanie z taśmy i odgadywanie nazw urządzeń, którymi posługuje się Królik. 4. Nauczyciel opowiada o odwiedzinach Kubusia u Królika. Kiedy Kubuś przyszedł pod drzwi jego domku, usłyszał dziwne dźwięki i zaczął się zastanawiać, co też może je wydawać? 5. Ponowne wysłuchanie dźwięków z taśmy i przyporządkowanie im obrazków z rysunkami urządzeń. 6. Zabawa „Kubusiu, gdzie jesteś?”: Dziecko z emblematem Krzysia ma zawiązane oczy i pyta: Kubusiu, gdzie jesteś? Drugie dziecko – Kubuś odpowiada: Tutaj! i szybko zmienia miejsce w kole. Krzyś słuchając skąd dobiega głos, stara się złapać Kubusia. Dzieci wymieniają się rolami przyklejając sobie emblematy Krzysia i Kubusia. 7. Zabawa w chowanego w Stumilowym Lesie. W różnych miejscach Sali rozłożone są obrazki (lub kolorowanki) z postaciami z bajki. Nauczyciel wymawia imiona bohaterów głoskując je. K-RZ-Y-Ś S-O-W-A K-U-B-U-Ś T-Y-G-R-Y-S Dzieci po dokonaniu prawidłowej syntezy biegną szybko do danej postaci, ujawniając kto bawił się w chowanego w Stumilowym Lesie i gdzie się schował. 8. Układanie plastrów miodu. Nauczyciel pokazuje obrazek postaci z bajki. Dzieci układają z sześciokątów schemat graficzny imienia bohatera, biorąc pod uwagę liczbę sylab w słowie. Zakończenie zajęć 9. Relaks przy odgłosach ze Stumilowego Lasu (muzyka relaksacyjna), a następnie wsłuchiwanie się w ciszę. 10. W nagrodę za aktywny udział w zajęciach dzieci dostają obrazek wybranej postaci z bajki do pokolorowania. Małgorzata Kaszyńska Scenariusz zajęć rewalidacyjnych Temat: Rozwijanie pamięci słuchowej w oparciu o zabawy muzyczno-ruchowe. CEL GŁÓWNY usprawnienie pamięci słuchowej. CELE OPERACYJNE dziecko potrafi: rozpoznać kolejność występowania dźwięków odtworzyć ruchem słyszany rytm rozpoznać i nazywać słyszane dźwięki rozpoznać po melodii i rytmie tytuły znanych piosenek METODY zachowań stawianych do wykonania ćwiczeń utrwalających, metoda Labana, pedagogika zabawy. ŚRODKI DYDAKTYCZNE Magnetofon i nagrania, flet, kartki z wyrazami, kartki z nazwami nut, liście wycięte z papieru, mazaki. Przebieg zajęć Część wstępna 1. Różne formy powitania dzieci. Witam wszystkich, którzy są dziś radośni, lubią jesień, tęsknią za latem, często się uśmiechają…, znają wiersz o listopadzie. Uczniowie poruszają się przy dźwiękach muzyki po Sali. Na zmianę tempa lub wysokości dźwięku zatrzymują się i powtarzają słowa wiersza: Listopad złocisty, pisze listy. Purpurowe, złote, jakie ma ochotę. Uczniowie siedzą w kręgu. „Listonosz” mówi: Mam przesyłkę od Ani do Maćka. Wymienione dzieci zamieniają się miejscami „Listonosz” próbuje zająć jedno miejsce. Zamieniać się może troje lub czworo dzieci. Zajęcia właściwe 2. Zagadki akustyczne – odtwarzanie usłyszanego dźwięku. 3. Uczniowie wyszukują w wyrazie nazwę nuty. parasol, Jola, Mirek, sola, miska 4. Uczniowie dzielą się na 3-osobowe grupy, otrzymując kartoniki z nazwami nut: mi sol la Nauczyciel gra na flecie te trzy dźwięki w dowolnej kolejności. Uczniowie po ich wysłuchaniu ustawiają się w kolejności, w której wystąpiły dźwięki. 5. Zabawa „Powtórz rytm”. Uczniowie przy muzyce poruszają się po Sali. Na przerwę w muzyce zatrzymują się i słuchają rytmu. Odtwarzają go naturalnymi formami (klaskanie, tupanie, uderzanie w uda itp.). 6. Zagadki muzyczne. Uczniowie słuchają fragmentu melodii, rozpoznają tytuł piosenki. 7. Zabawa „Dyrygent”. Uczniowie dzielą się na trzy grupy. Wskazana grupa śpiewa piosenkę „Pan Listopad” Dyrygent wskazuje inną grupę, która kontynuuje śpiew, do kolejnej zmiany. Zakończenie zajęć 8. Uczniowie podchodzą do stolika i na wybranym papierowym liściu rysują buzię w zależności od tego, jak czuli się w czasie zajęć. 9. Rozmowa. Która z zabaw podobała Ci się najbardziej? Co sprawiło Ci największą trudność? 10. Ocena aktywności uczniów. Małgorzata Kaszyńska Scenariusz zajęć rewalidacyjnych Temat: Usprawnianie percepcji wzrokowej w oparciu o zabawy z szalikami. CEL GŁÓWNY usprawnienie percepcji wzrokowej. CELE OPERACYJNE dziecko potrafi: naśladować nauczyciela, odtworzyć widziane czynności, stosować słowa określające położenie przedmiotów w przestrzeni, określać długość „na oko”, określać długość przez przymierzenie określać szerokość „na oko”, określać szerokość przez przymierzenie kompletować szalik, rękawiczki, czapkę o takim samym kolorze i wzorze METODY działań polisensorycznych działań praktycznych aktywizujące i integrujące ŚRODKI DYDAKTYCZNE Ławka, kilka zabawek, różnokolorowe szaliki, rymowanki, masaż relaksacyjny, Szablony szalika, ołówki Przebieg zajęć Część wstępna 1. Powitanie – piosenka:. Wszyscy są, witam was Zaczynamy już czas [powtarzamy 3-4 razy] Jestem, jesteś ty[pokazują palcami] coraz szybciej Raz, dwa, trzy [klaszczą] Gdy się dzieci mają bawić To dzień dobry mówią sobie Uśmiechają się do siebie I podają sobie ręce. Zajęcia właściwe 2. Rozmowa z dziećmi na temat zbliżającej się zimy, zmiany warunków atmosferycznych oraz konieczności dostosowania ubioru do pogody. 3. Zabawa dydaktyczna „Sklep” Przygotowanie „sklepu”. Ustawiamy ławkę, która jest ladą, a na niej kilka zabawek (misia, lalkę, samochód, kosz do klocków), pomiędzy którymi rozmieszczamy różnorodne szaliki. Dzieci ustawiają się w kolejce. Jedno dziecko pełni rolę sklepowego. Pamiętając o magicznych słowach (proszę, dziękuję, dzień dobry, do widzenia) dokonują zakupu szalika, określając jego położenie, np.: Poproszę szalik, który leży za misiem. Uwaga! Szalików powinno być więcej aniżeli dzieci, aby można było dokonywać wyboru. 4. Dzieci ustawiają się w kole z zakupionymi szalikami. Jedno wchodzi do środka. Zabawa przy słowach: Przyjacielu pomysłowy Co tam przyszło ci do głowy Pokaż nam to w jednej chwili Żebyśmy się już bawili Dziecko, które jest już w środku wymyśla jedno ćwiczenie z szalikiem. Może to być, np.: machanie na pożegnanie, zataczanie koła na podłodze, wymachiwanie w górę z trzymaniem za dwa końce, powiewania w lewo, w prawo, w górę, w dół. 5. Zabawa w parach. Dzieci dobierają się losowo (losując kolorowe kółka, cyferki itp.) i tak jak poprzednio bawią się przy słowach: Już za chwilę się okaże Co ta para nam pokaże My to wszyscy zobaczymy I to samo uczynimy. Demonstracja ćwiczeń, np.: huśtawka, zaprzęg, trzepanie koca, składanie koca itp. 6. Dzieci oglądają swoje szaliki, głaszczą, opisują, określając: kolor, wzór, wrażenia dotykowe. 7. Określanie długości i szerokości „na oko” za pomocą przymiotników Długi – krótki, szeroki – wąski , gruby – cienki 8. Porównywanie długości i szerokości „przez przyłożenie” używając przymiotników: Szerszy – węższy dłuższy – krótszy 9. Kompletowanie szalika, czapki, rękawiczek o takim samym kolorze i wzorze. 10. Masaż relaksacyjny w parach – „Dreszczyk”: Jedno dziecko z pary kładzie się na brzuchu opierając policzek na dłoniach ułożonych na podłodze płasko jedna na drugiej. Drugie dziecko z pary mówi tekst i ilustruje go czynnościami palców i dłoni na plecach leżącego dziecka. Ilustrację może wspomagać muzyka. Tędy płynie rzeczka Rysowanie rzeczki od karku do krzyża Idzie pani na szpileczkach Dotykanie pleców wskazującymi palcami od krzyża do głowy Tu przebiegły konie Delikatne klepanie pleców palcami zwiniętymi w pięści, od krzyża do głowy w rytmie galopu koni „pa-ta-taj” Tędy przeszły słonie Powolne oklepywanie pleców od krzyża ku głowie, całymi dłońmi ułożonymi w kształcie łódeczki A tu idzie szczypaweczka Umiarkowane szczypanie kręgosłupa Zaświeciły dwa słoneczka Powolny kolisty masaż górnej części palców otwartymi dłońmi (palce złączone) Spadł drobniutki deszczyk Przebieranie wszystkimi palcami po plecach od krzyża ku głowie Czy przeszedł ci dreszczyk? Lekkie szczypanie kręgów szyjnych 11. Praca indywidualna – ozdabianie wzorem szablonów szalika. Zakończenie zajęć 12. Pożegnanie piosenką: Gdy się dzieci mają żegnać Do widzenia mówią sobie Uśmiechają się do siebie I podają ręce obie.