Sytuacja wewnętrzna w Kolumbii w kontekście porwania Ingrid Betancourt Mgr Dorota Klewer Kolumbia: kraj kontrastów geograficznych Na południu: Amazonka i Puszcza Amazońska Na wschodzie: rzeka Orinoko Na zachodzie: Andy... ...i Ocean Spokojny Na północy: Morze Karaibskie Kraj o dużej różnorodności etnicznej i rasowej gdzie żyją: Metysi (58%) Biali (20%) Mulaci (14%) Afrokolumbijczycy (10.3%) Indianie (3,3%) Romowie (0,01%) ludność pochodzenia arabskiego (0,01%) Bogaci Dzielnica La Septima - Bogota ...i biedni Rodzina przesiedleńców Konflikt zbrojny między siłami rządowymi prawicowymi oddziałami paramilitarnymi handlarzami narkotyków lewicowymi partyzantami z ELN i FARC Kwitnąca kultura Noblista Gabriel García Márquez literatura Laura Restrepo Miłość, przemoc, ubóstwo, narkotyki literatura Fernando Vallejo Miłość homoseksualna, przemoc, wojny między grupami paramilitarnymi a kartelami narkotyków kino reż. Emilio Maillé Bieda, przemoc, narkotyki i walki karteli narkotykowych w Medellín kino reż. Joshua Marston Bieda, przemyt narkotyków sztuka Fernando Botero muzyka Shakira Juanes Íngrid Betancourt Gabriel Betancourt, minister edukacji i ambasador Kolumbii przy UNESCO i Yolanda Pulecio, miss Kolumbii i senator Albergue Mamá Yolanda Szczęśliwe dzieciństwo Avenue Foch, Paryż Liceum Francuskie, Bogota Sciences Po, Paryż Żona dyplomaty Fabrice’a Delloye ▪ narodowość francuska ▪ dwoje dzieci: Mélanie (1985) y Lorenzo (1988) ▪ życie we Francji, Ekwadorze i na Seszelach ▪ rozwód (1990) i powrót do Kolumbii Kariera polityczna ▪ 1990-1993 członkini Partii Liberalnej ▫ doradca w Ministerstwie Finansów i w Ministerstwie Handlu Zagranicznego ▪ kontrowersyjna kampania wyborcza do Izby Reprezentantów pod hasłem „Zahamować AIDS korupcji” 1994-1998 Posłanka w Izbie Reprezentantów opracowanie Kodeksu Etycznego Partii Liberalnej walka przeciwko korupcji strajk głodowy przeciw prezydentowi Ernesto Samperowi oskarżonego o relacje z Kartelem z Cali Założenie Partido Verde Oxígeno Kampania wyborcza do Senatu – jej symbolem maski tlenowe – najlepszy wynik w kraju (150 tys. głosów) 1998-2001 Senator walka przeciwko korupcji kampania prezydencka pod hasłem: “Viagra dla Kolumbii: aby Kolumbijczycy nie byli wciąż niezaspokojeni” Spotkania wyborcze w całym kraju: w „una Chiva” Autobiografia ▪ Opublikowanie we Francji Wściekłości w sercu – jej wersja angielska to Until Death Do Us Part: My Struggle to Reclaim Colombia ▪ Pierwsze sondaże w styczniu 2002 r.: tylko 0,2 % głosów Porwanie FARC-EP założona w 1964 r.: najstarsza guerrilla w Ameryce Łacińskiej od 2002 r.: organizacja terrorystyczna dla 31 krajów (m.in. dla UE, USA, Kanady) Praktyki terrorystyczne łamanie praw człowieka handel i przemyt narkotyków porwania dla okupu lub w celach politycznych (obecnie 2800 osób) zamachy bombowe zabójstwa cywili, policjantów i żołnierzy 1998-2002: FARC zajmuje strefę zdemilitaryzowaną (42.000 km²) podczas “negocjacji pokojowych” z prezydentem Andresem Pastraną 20 luty 2002 r.: FARC porywają samolot z senatorem Jorge Gechemem na pokładzie koniec negocjacji; Pastrana rozpoczyna wojskową Operację Tanatos 23 luty 2002 r.: Prezydent udaje się drogą powietrzną do San Vicente del Cagúan; nie zgadza się na zabranie ze sobą kandydatów na prezydenta Íngrid decyduje się mimo ryzyka wyruszyć drogą lądową. Podróżują z nią: Clara Rojas, Adair Lamprea i 2 Francuzów z Marie Claire: fotograf i kamerzysta. 15:00: komando FARC zatrzymuje Íngrid i Clarę Rojas; mężczyzn puszcza wolno. W niewoli – życie w przerażających warunkach tygodnie ciągłego marszu przez Puszczę Amazońską łańcuchy nakładane na noc brak intymności brak kontaktów z rodziną niedożywienie i jednostajność posiłków częste zakażenia i infekcje bez dostępu do lekarstw choroby pasożytnicze Dowody życia lipiec 2002 r.: pierwszy dowód życia Íngrid i Clary Rojas krytykujących Pastranę październik 2003 r.: drugie nagranie z Íngrid proszącą o uwolnienie siłą lub na drodze układu humanitarnego listopad 2007: ostatnie nagranie i list Íngrid do matki To jest bardzo trudna chwila dla mnie. (…) Fizycznie trzymam się źle. Znowu nie jadłam, nie mam apetytu, włosy wypadają mi w ogromnych ilościach. (…) Nie mam na nic ochoty, ponieważ tu w dżungli jedyną odpowiedzią na wszystko jest „nie”. Lepiej jest więc nie mieć na nic ochoty, by pozostać wolnym od życzeń. Już 3 lata proszę o encyklopedię, by coś czytać, czegoś się uczyć, aby utrzymać żądzę wiedzy żywą. Ciągle mam nadzieję, że przynajmniej z litości załatwią mi jakąś, ale chyba lepiej o tym zapomnieć. Pogłoski jest ofiarą syndromu sztokholmskiego? cierpi na depresję? choruje na żółtaczkę typu B lub leiszmaniozę? jest umierająca? Mobilizacja międzynarodowa marsze na rzecz uwolnienia Ingrid i innych porwanych komitety wspierające Íngrid we Francji i na całym świecie kandydatka do pokojowej Nagrody Nobla Íngrid honorową obywatelką ponad 1500 miast jej wizerunki zawieszone w Paryżu, Rzymie i innych miastach Mobilizacja polityków Marsz w Paryżu – z prezydent Cristiną Fernández Mediatorzy (Francja, Szwajcaria, Hiszpania, Wenezuela) proponują: ▪ układ humanitarny: w zamian za Betancourt i innych jeńców politycznych miano wypuścić z więzień partyzantów za obietnicę powrotu do cywilnego życia lub emigrację za granicę FARC żąda za wolność Íngrid i innych jeńców politycznych: ▪ nowej strefy zdemilitaryzowanej (115.000 km2) ▪ uwolnienia partyzantów z więzień, aby mogli wrócić w szeregi guerrilli Rząd kolumbijski i prezydent Uribe żądają: ▪ uwolnienia wszystkich porwanych ▪ emigracji partyzantów wypuszczanych z więzień Uwolnienie niektórych porwanych styczeń 2008 r.: Clara Rojas i Consuelo González de Perdomo luty 2008 r.: Jorge Gechem, Luis Eladio Pérez, Gloria Polanco i Orlando Beltrán Cuéllar Clara Rojas i jej syn, Emmanuel Przed Operacją Szach marzec 2008 r.: w ataku na obóz FARC ginie Raúl Reyes marzec/kwiecień: umiera przywódca FARC Manuel Marulanda, ‘Tirofijo’ Przygotowania do Operacji Szach (Operación Jaque) Wojsko kolumbijskie i wywiad amerykański identyfikują region, gdzie przetrzymywani są zakładnicy: Íngrid i Amerykanie. Dokonują infiltracji FARC. Przekazują fałszywe rozkazy komendantowi “Césarowi” od nowego przywódcy FARC, Alfonsa Cano. 13 komandosów uczy się zachowania i mówienia jak obcokrajowcy, dziennikarze, pielęgniarki, pracownicy organizacji humanitarnych. Dzień J 2 lipca: helikopter z komandosami na pokładzie ląduje w miejscu spotkania. Porwani mają założyć białe podkoszulki i kajdanki. Fałszywa ekipa telewizyjna nagrywa to, co się dzieje. 22 minuty później: helikopter startuje z 15 jeńcami, komendantem “Césarem” i jego zastępcą “Gafasem” na pokładzie. Jesteście wolni! Íngrid Betancourt, trzech Amerykanów i 11 wojskowych odzyskało wolność. Na lotnisku Po uwolnieniu Íngrid z matką... ...i z dziećmi Z prezydentem Sarkozym Z prezydentem Uribe Nagrody i wyróżnienia Nagroda księcia Asturii za walkę o demokrację Legia Honorowa Spotkania Z Madonną i Cristiną Fernández w Buenos Aires Íngrid i Shakira w Paryżu Plany na przyszłość Chce wycofać się z polityki. Poświęci się pomocy innym porwanym i ofiarom działań terrorystów. Nie zetnie włosów, dopóki nie zostanie uwolniony ostatni z porwanych przez FARC. Znaczenie Íngrid Betancourt Reprezentuje Kolumbię na świecie. Ucieleśnia tragedię, jaka dotknęła wielu Kolumbijczyków. Jest symbolem spajającym w walce przeciwko naruszaniu praw człowieka.