Przewlekła niewydolność nerek (PNN): jest to nieodwracalny spadek przesączania kłębuszkowego związany z postępującym zanikiem czynnego miąższu nerkowego Przyczyny PNN: nefropatia cukrzycowa (ok. 35%) nefropatia nadciśnieniowa (ok. 25%) przewlekłe kłębuszkowe zapalenie nerek (ok. 10%) przewlekle odmiedniczkowe zapalenie nerek (ok. 5%) zwyrodnienie torbielowate nerek kolagenozy Patomechanizm PNN: 1) Pierwotne uszkodzenie kłębuszków nerkowych: białkomocz liczby czynnych kłębuszków martwica kanalików nerkowych perfuzji w czynnych kłębuszkach skurcz tętniczek okołokanalikowych ciśnienia w czynnych kłębuszkach ciśnienia w tętniczkach okołokanalikowych uszkodzenie śródbłonka przesięk osocza do mezangium gromadzenie się złogów fibrynogenu, IGM, dopełniacza pod śródbłonkiem przyczepności śródbłonka do błony podstawnej mikrotętniaki mikrozakrzepy napływ komórek zapalnych TGF, PDGF, FGF proces zapalny w mezangium szkliwienie kłębuszków nerkowych rozplem komórek mezangium Czynniki przyspieszające szkliwienie kłębuszków nerkowych: ciśnienia tętniczego krwi (ciśnienia w kłębuszku nerkowym) dieta bogatobiałkowa i wysokokaloryczna hipercholesterolemia (LDL pobudza rozplem komórek mezangium) 2) Pierwotne uszkodzenie kanalików nerkowych: uszkodzenie kanalików nerkowych czynników obkurczających naczynia czynników chemotaktycznych czynników wzrostu nacieki komórek zapalnych w miąższu nerki szkliwienie kłębuszków nerkowych ciśnienia w kłębuszkach nerkowych włóknienie miąższu nerki Okresy PNN: 1. okres pełnego wyrównania upośledzenie czynności wydalniczej nerek nie przekraczające 50% norma GFR: 110 – 130 ml/min. nieznaczny zagęszczania moczu klirensu kreatyniny (stężenie w surowicy nie przekracza 176 mol/l) stężenie mocznika prawidłowe 2. okres wyrównanej retencji związków azotowych upośledzenie czynności wydalniczej nerek nie przekraczające 70% klirensu kreatyniny (stężenie w surowicy nie przekracza 530 mol/l) wyraźny zagęszczania moczu z poliurią stężenie mocznika prawidłowe 3. okres niewyrównanej retencji związków azotowych dalszy klirensu kreatyniny (stężenie w surowicy przekracza 530 mol/l) stężenia mocznika kwasica metaboliczna 4. okres schyłkowej niewydolności nerek (przewlekła mocznica) brak czynności wydalniczej nerek, konieczna dializoterapia dalszy klirensu kreatyniny (stężenie w surowicy przekracza 880 mol/l) dalszy stężenia mocznika Zaburzenia metaboliczne w PNN: 1) zaburzenia gospodarki wodno–elektrolitowej: w początkowym okresie PNN utrata wody w wyniku poliurii, spowodowanej – upośledzeniem zagęszczania moczu – rozwojem oporności kanalików nerkowych na ADH – rozwojem oporności kanalików nerkowych na aldosteron przy dalszym postępie PNN diurezy i hiperwolemia początkowy brak zaburzeń gospodarki Na+, ponieważ: – w okresie poliurii wyrzutu aldosteronu – w okresie diurezy: a) wyrzutu ANP, BNP b) reakcji kanalików na aldosteron (sodium loosing nephritis) – w okresie schyłkowym może wystąpić hiponatriemia zaburzenia gospodarki K+ rozwijają się w schyłkowej PNN, w wyniku: – podaży z pokarmem (owoce, warzywa) – rozpadu komórek w wyniku kwasicy metabolicznej – reakcji kanalików na aldosteron – stosowaniem diuretyków oszczędzających K+ (spironolacton, amylorid, triamteren) 2) zaburzenia gospodarki wapniowo–fosforanowej: hiperfosfatemia przy spadku GFR poniżej 50 ml/min. hipokalcemia w wyniku: – wiązania Ca2+ przez fosforany – upośledzeniem wytwarzania 1,25(OH)2D3 wydzielania PTH nasila resorpcję Ca2+ z kości 3) zaburzenia równowagi kwasowo–zasadowej: kwasica metaboliczna, spowodowana: – wytwarzania i wydalania NH4+ – wytwarzania kwaśności miareczkowej – resorpcji HCO3– – hiperkalcemią 4) zaburzenia retencji związków azotowych: klirensu kreatyniny i stężenia kreatyniny w osoczu, stężenia mocznika w surowicy – niewydolność nerek – zawartości białek w pokarmie – katabolizmu ogólnoustrojowego a) zakażenia b) gorączka c) zaburzenia gospodarki wodno–elektrolitowej stężenia kwasu moczowego w surowicy 5) zaburzenia składników pokarmowych: niedobór białek – utrata białka z moczem hiperglikemia – insuliny (utrata z moczem) – insulinooporność – wydzielania glukagonu hiperlipoproteinemia typu IV ( chylomikronów i VLDL): – aktywności lipazy lipoproteinowej – aktywności LCAT a) poziomu HDL3 w osoczu b) przenoszenia Apo C i E na chylomikrony i VLDL Zaburzenia ogólnoustrojowe w PNN: 1) układ sercowo–naczyniowy nadciśnienie tętnicze – RAA (retencja wody i Na+) – angiotensyny II – przesączania kłębuszkowego – miażdżyca (hiperlipoproteinemia typu IV) przerost lewej komory serca – w wyniku nadciśnienie tętniczego niewydolność lewokomorowa serca mocznicowe zapalenie osierdzia (toksyny mocznicowe) 2) układ oddechowy obrzęk płuc – niewydolność lewokomorowa serca – hipoalbuminemia – oligowolemia (niedotlenienie pneumocytów) – toksyny mocznicowe (aktywacja mediatorów zapalenia w płucach) 3) układ krwiotwórczy i krzepliwość krwi skaza krwotoczna – osoczowa ( czynników II, VII, IX, X) – płytkowa a) trombocytopenia (osteofibroza) b) trombocytopatia (defekty glikoprotein błonowych) – naczyniowa (niedobór witaminy C) niedokrwistość – syntezy erytropoetyny – niedobór witaminy B12 i kwasu foliowego – utrata krwi (skaza krwotoczna, krwawienie z wrzodów żołądka i dwunastnicy) – uszkodzenie błony komórkowej erytrocytów (toksyny mocznicowe) – osteofibroza (wtórna nadczynność przytarczyc) 4) przewód pokarmowy zmiany zapalne i owrzodzenia błony śluzowej żołądka i dwunastnicy (toksyny mocznicowe) zaburzenia motoryki (neuropatia mocznicowa ANS) zespoły upośledzonego wchłaniania 5) tkanka kostna wchłaniania Ca2+ – upośledzenie wytwarzania 1,25(OH)2D3 – ZUW wtórna nadczynność przytarczyc upośledzenie osteogenezy (wysoki poziom Ca2+ w płynie dializacyjnym) Patomechanizm wtórnej nadczynności przytarczyc w PNN: przewlekła niewydolność nerek receptorów Ca2+ w przytarczycach receptorów PTH–PTHrP w tkance kostnej syntezy 1,25(OH)2D3 oporności przytarczyc na Ca2+ oporności tkanki kostnej na PTH resorpcji Ca2+ stężenia fosforanów w osoczu receptorów 1,25(OH)2D3 w przytarczycach Ca2+ wtórna nadczynność przytarczyc trzeciorzędowa nadczynność przytarczyc 6) układ nerwowy encefalopatia mocznicowa (zaburzenia koncentracji, senność, śpiączka, psychozy, napady drgawek) polineuropatia mocznicowa (zaburzenia czucia, parestezje, wygórowanie odruchów ścięgnistych) zaburzenia przewodnictwa nerwowo–mięśniowego Diagnostyka biochemiczna PNN: Badanie krwi: stężenia mocznika w surowicy > 32 mmol/l (200 mg%) stężenia kreatyniny w surowicy > 880 mol/l (10 mg%) Na+, K+, Ca2+ glukozy trójglicerydów kwasica metaboliczna Badanie moczu: izostenuria (ciężar właściwy moczu – 1,010 g/ml) osmolarność moczu < 600 mmol/l stężenie mocznika < 161 mmol/l (1 g%) niekiedy glukozuria