2. Międzynarodowy Dzień Osób Niepełnosprawnych PWSZ 2015

Międzynarodowy
Dzień
Osób
Niepełnosprawnych
 Autor
Judy Cohen
 ACCESS RESOURCES
 Ilustracje Yvette Silver
 Publikacja United Spinal Association
 Tłumaczenie na zlecenie Ministerstwa
Pracy i Polityki Społecznej
 Biura Pełnomocnika Rządu ds. Osób
Niepełnosprawnych
 Adaptacja Biuro Pełnomocnika Rządu
do Spraw Osób Niepełnosprawnych
Szanowni Państwo,
Oto specjalna i wyjątkowa publikacja, którą
można uznać za wyjątkową.
 Po pierwsze dlatego, że dotyczy osób i
sytuacji, z którymi możemy spotkać się na co
dzień.
 Po drugie dlatego, że w sposób bardzo
przystępny podpowiada, jak powinniśmy w
takich sytuacjach się zachować.
 Zanim
pomożesz zapytaj,
 Bądź taktowny inicjując kontakt fizyczny,
 Pomyśl zanim coś powiesz,
 Nie rób żadnych założeń,
 Reaguj uprzejmie na prośby osoby
niepełnosprawnej.
Pomoc należy
oferować jedynie
wówczas, gdy
wydaje się, że
dana osoba może
jej potrzebować.
Jeżeli tak jest w
istocie, zapytaj
zanim zaczniesz
jej udzielać.
Niektóre osoby
niepełnosprawne
utrzymują
równowagą dzięki
swoim rękom,
dlatego chwytanie
ich za nie – nawet
w celu udzielenia
pomocy – może tą
równowagą
zakłócić.
Zawsze zwracaj się
bezpośrednio do
osoby
niepełnosprawnej,
nie do jej
towarzysza,
pomocnika, ani
tłumacza języka
migowego. Szanuj
jej prywatność.
Osoby
niepełnosprawne
same najlepiej
wiedzą co mogą
zrobić a czego nie.
Nie podejmuj za nie
decyzji co do
uczestnictwa w
jakiejkolwiek
czynności. Może to
stanowić
pogwałcenie ich
praw.
Jeżeli osoby
niepełnosprawne
proszą cię o
dokonanie pewnych
przystosowań w
twojej działalności,
to nie jest to
skarga. Świadczy to
o tym, że czują się
w twoim lokalu na
tyle swobodnie, aby
mówić o swoich
potrzebach.
Zwróć uwagę w miejscach publicznych na następujące znaki, teraz już
wiesz co one oznaczają

Dostęp dla wózków inwalidzkich

Pomoc dla osób z zaburzeniami słuchu

Tłumacz języka migowego
Biuro Pełnomocnika Rządu ds. Osób
Niepełnosprawnych
 Plan
napisała Rada Europy
 Radę Europy tworzy 47 państw w tym Polska.
 Rada
chce polepszyć życie ludzi
mieszkających w Europie.
 Rada chce, żeby Europa była dobrym
miejscem do życia.
 Chce by wszyscy w Europie żyli razem
szczęśliwi.
 Nazywamy to Spójnością
Społeczną.
 Plan
jest o tym, jak poprawić życie osób
niepełnosprawnych mieszkających w Europie.
 Ten Plan mówi o tych samych sprawach, co
Konwencja Praw Osób Niepełnosprawnych
ONZ.
 Plan będzie promował prawa i pełne
uczestnictwo osób z niepełnosprawnością w
społeczeństwie.
 Celem
Planu jest, aby wszyscy ludzie z
niepełnosprawnością w Europie byli
traktowani w sposób dobry i sprawiedliwy.
 Plan mówi o rzeczach, które trzeba zrobić,
aby tak się stało.
 Dyskryminacja
oznacza niesprawiedliwe
traktowanie ludzi.
 Każda osoba niepełnosprawna może spotkać
się z dyskryminacją.
 Niektóre osoby niepełnosprawne mają z tym
dodatkowe problemy.
 Plan zawiera 15 kierunków zmian jakie mają
wpłynąć na poprawę życia osób
niepełnosprawnych żyjących w
Europie.
Kobiety i dziewczęta
z niepełnosprawnością
są zagrożone złym
traktowaniem,
ponieważ są
kobietami.
Osoby z
niepełnosprawnością
pochodzące z
mniejszości
etnicznych są
zagrożone złym
traktowaniem – na
przykład Romowie.
Osoby
niepełnosprawne
pochodzące z grup
migrantów są
zagrożone złym
traktowaniem.
Nazywamy to
podwójną
dyskryminacją.
Są też inne plany
pomocy kobietom i
innym osobom
zagrożonym
dyskryminacją.
Ludzie, którzy realizują
Plan Działań na Rzecz
Osób
Niepełnosprawnych
muszą współpracować
z tymi, którzy tworzą
inne plany.
 Dzieci
niepełnosprawnych,
 Niepełnosprawnych osób starszych,
 Ludzi z bardzo poważną lub złożoną
niepełnosprawnością
 Kobiet i dziewcząt niepełnosprawnych,
 Osób niepełnosprawnych pochodzących z
grup mniejszości i imigrantów.
Kierunek działań nr 1:
Uczestnictwo w życiu
politycznym i
publicznym
 Jest to bardzo ważne
także dla osób
niepełnosprawnych.
Kierunek działań nr 2:
Uczestnictwo w życiu
kulturalnym
 Osoby
niepełnosprawne, tak
jak wszyscy inni muszą
mieć możliwość
uczestniczenia w życiu
kulturalnym.
Kierunek działań nr 3:
Informacja i
komunikacja
 Każdy potrzebuje
informacji o tym, co
się dzieje na świecie.
Kierunek działań nr 4:
Edukacja
 Edukacja osób
niepełnosprawnych
powinna przebiegać w
ten sam sposób i w
tym samym miejscu,
co edukacja innych
osób.
 Dzięki temu wszyscy
będą mieli równe
szanse.
Kierunek działań nr 5:
Zatrudnienie,
poradnictwo
i szkolenie zawodowe
 Osoby
niepełnosprawne chcą
pracować:
– by zapewnić sobie
niezależność
– by móc lepiej włączyć
się w życie
społeczeństwa.
Kierunek działań nr 6:
Środowisko zabudowane
 Budynki muszą być
dostępne dla osób
niepełnosprawnych, tak
aby te osoby mogły w
pełni włączyć się w
życie społeczeństwa.
 Jest to także ważne w
przypadku dróg i
przestrzeni poza
budynkami.
Kierunek działań nr 7:
Transport
 Osoby
niepełnosprawne
mają prawo używać
środków transportu
tak, jak wszyscy inni.
Kierunek Działań nr 8:
Życie w społeczności
lokalnej
 Osoby z
niepełnosprawnością
chcą uczestniczyć w
życiu społecznym.
 Dotyczy to
niepełnosprawnych
dorosłych i rodziców
dzieci
niepełnosprawnych.
Kierunek działań nr 9:
Opieka zdrowotna
 Opieka zdrowotna i
leczenie przebiegają
zgodnie z prawami
człowieka i prawami
socjalnymi.
Kierunek działań nr 10:
Rehabilitacja
 Rehabilitacja oznacza
pomaganie osobom
niepełnosprawnym
powrócić do
społeczności lokalnej i
być jej częścią na
równi z innymi.
 Oznacza to jak
najpełniejsze
korzystanie z życia.
Źródła społeczne:
 Obiektywne i
subiektywne różnice
indywidualne i
międzygrupowe,
 Segregacyjne normy
społeczne,
 Deprawacja społeczna,
 Błędne regulacje
prawne,
 Wrogość wobec innych,
 Nieznajomość
odmienności innych
grup.
Źródła jednostkowe:
 Osobowość autorytarna,
dogmatyczna,
 Poczucie wyższości,
 Poczucie niższości,
 Konformizm,
 Ksenofobia,
 Nietolerancja wobec
odmienności,
 Strach, lęk.
W społeczeństwie polskim istnieje wiele
stwierdzeń dotyczących różnych grup
społecznych. Jakie są stereotypy na temat
osób niepełnosprawnych?
Okazuje się, że na nasze zdanie o
niepełnosprawnych i niepełnosprawności ma
wpływ:
 wygląd niepełnosprawnych,
 nasze doświadczenie w kontaktach z nimi,
 opinie innych.
Niepełnosprawni to osoby jeżdżące na wózku
inwalidzkim
 Najczęściej za osobę niepełnosprawną
bierzemy taką z widoczną gołym okiem
niepełnosprawnością – z uszkodzeniem
narządu ruchu. Najrzadziej myślimy o
osobach z chorobami somatycznymi, które
również zaliczają się do osób
niepełnosprawnych.
Niepełnosprawni to nieszczęśliwi ludzie bez
kwalifikacji i ambicji
 Często w kontaktach międzyludzkich na
pierwszym planie jest współczucie, litość i
chęć niesienia pomocy wobec osób
niepełnosprawnych zamiast traktowania ich
jako partnerów własnych przedsięwzięć, co
pozbawia osobę niepełnosprawną równego
traktowania wśród innych ludzi.
Niepełnosprawni to „wybrańcy Boga”
posiadający rozliczne talenty
 Zwykle taka postawa ma konotację
pozytywną, ale jest niebezpieczna, ponieważ
powoduje silne naznaczenie osób
niepełnosprawnych, mocne wyodrębnienie
ich ze społeczeństwa i uwydatnienie ich
„inności”.
 Zasada
równości w Konstytucji RP jako
fundamentalna zasada demokratycznego
państwa prawa,
 Zasada walki z dyskryminacją jako
podstawowa zasada Prawa Pracy,
 Równe traktowanie w zatrudnianiu w świetle
przepisów Kodeksu Pracy,
 Zakaz dyskryminacji w zatrudnianiu jako
jedna z najważniejszych zasad
wspólnotowego porządku prawnego.
 Osoba
niepełnosprawna będzie
nieefektywnym pracownikiem,
 Osoba niepełnosprawna jest gorzej
wykształcona i ma mniejsze kwalifikacje,
 Niepełnosprawny pracownik będzie częściej
przebywał na zwolnieniu chorobowym,
 Zatrudnienie osoby niepełnosprawnej wiąże
się z dużym ryzykiem i odpowiedzialnością,
 Koszty przystosowania stanowiska pracy dla
osoby niepełnosprawnej przewyższają
zdolności firmy.
Grupa szczególnie narażoną na dyskryminację
są osoby niepełnosprawne. Znaczyć należy, iż
sam proces rekrutacji tych osób jest taki sam
jak w przypadku osób pełnosprawnych.
Zatrudnienie osób niepełnosprawnych
normuje ustawa o rehabilitacji zawodowej i
społecznej oraz zatrudnienia osób
niepełnosprawnych z 1997 r.
 Dofinansowanie
składek na ubezpieczenie
społeczne,
 Dofinansowanie wynagrodzeń pracowników
niepełnosprawnych,
 Zwrot kosztów przystosowania lub tworzenia
stanowisk pracy dla potrzeb osób
niepełnosprawnych,
 Zwrot kosztów zatrudnienia pracowników
pomagających osobie niepełnosprawnej w
pracy.
 Czas
pracy osób niepełnosprawnych,
 Urlopy wypoczynkowe,
 Zwolnienia od pracy osoby niepełnosprawnej,
 Stanowisko pracy osoby niepełnosprawnej
musi być dostosowane do szczególnych
potrzeb wynikających z danej
niepełnosprawności,
 Obowiązek wydzielania lub zorganizowania
odpowiedniego stanowiska pracy dla osoby,
która w wyniku wypadku przy pracy lub
choroby zawodowej utraciła zdolność do
pracy na dotychczasowym stanowisku.
NIE MA KALEKI
–
JEST CZŁOWIEK !