Ocena jadlospisu dzieci w wieku przedszkolnym

advertisement
AKADEMIA
ROLNICZA
WYDZIAŁ NAUK O ŻYWNOŚCI I RYBACTWA
TECHNOLOGIA ŻYWNOŚCI I ŻYWIENIE CZŁOWIEKA
PODSTAWY ŻYWIENIA CZŁOWIEKA
TEMAT:
Ocena jadłospisu dzieci w wieku przedszkolnym (4-6 lat)
przedszkole miejskie w Maszewie, powiat goleniowski.
Domaradzka Ewa
Pachomow Andrzej
Sadowski Michał
Skrzypczak Małgorzata
Skubisz Ilona
Smuga Małgorzata
Stański Łukasz
Strzelczyk Katarzyna
SZCZECIN 2008
Spis treści
1. Żywienie dzieci w wieku przedszkolnym..............................................................3
2. Zalecane spożycie energii i składników pokarmowych oraz zawierających je
produktów spożywczych w wieku przedszkolnym................................................4
3. Zalecenia żywieniowe............................................................................................7
4. Zasady żywienia.....................................................................................................9
5. Przestrzeganie zaleceń - praktyczne rady..............................................................12
6. Co należy zrobić, by zoptymalizować sposób żywienia dzieci.............................13
7. Sposoby zachęcania dzieci do spożywania mniej lubianych posiłków.................14
2
8. Ocena sposobu żywienia zbiorowego....................................................................15
9. Wyniki i wnioski....................................................................................................16
10. Bibliografia.............................................................................................................20
1. Żywienie dzieci w wieku przedszkolnym.
Okres przedszkolny dotyczy dzieci 4-, 5- i 6-letnich. W okresie tym w rozwoju
fizycznym trudno znaleźć wyraźne granice, dzielące go od poprzedniego okresu wczesnego
dzieciństwa. Roczne tempo przyrostu masy ciała i wzrostu jest podobne i wynosi
odpowiednio około 2,5 kg i około 8-10 cm. Szybkość procesów rozwojowych nadal maleje.
Nie obserwuje się już nasilonego rozrostu organizmu, ani gwałtownych skoków w
przyrastaniu masy i wysokości ciała. Niemniej występuje nieraz duże zróżnicowanie w
rozwoju poszczególnych cech fizycznych ciała poszczególnych dzieci. Jedne rosną prędzej i
zwiększają wyraźnie masę ciała, inne wolniej i mało przyrastają; później lub wcześniej niż
przeciętne gubią zęby mleczne itp. Należy wtedy poszukać podobnych „modeli” w rodzinie.
Przebieg rozwoju fizycznego w tym przedziale wieku powtarza „modele” rodzinne, a więc
3
uwarunkowania genetyczne wrodzone i dziedziczące się. Mogą się one ujawniać lub nie.
Głównym czynnikiem, który przyczynia się do „ujawniania” często korzystnych cech rozwoju
fizycznego, jest właśnie prawidłowe, racjonalne żywienie. Przede wszystkim spowodowało
ono zjawisko przyspieszania tempa rozwoju w populacji dziecięcej, obserwowane od kilku
dziesiątków lat. Przeciętne dziecko 4- czy 5-letnie przed 100 laty było o kilkanaście
centymetrów niższe niż dzisiejszy kilkulatek i o kilka kilogramów lżejsze. Złe tradycje
żywieniowe, leżące u podstawy nieprawidłowego żywienia, są przyczyną mniejszego
przyspieszania tempa rozwoju fizycznego dzieci wiejskich, które w omawianym wieku i w
późniejszych okresach życia są niższe; szczególnie dotyczy to dziewczynek.
2. Zalecane spożycie energii i składników pokarmowych oraz zawierających je
produktów spożywczych w wieku przedszkolnym.
Żywienie dzieci w wieku przedszkolnym dotyczy populacji szczególnie zagrożonej
nieprawidłowym żywieniem. Dzieci w tym wieku wymykają się ciągłości opieki matki. W
kilkudziesięciu procentach objęte są opieką przedszkoli; dotyczy to miast, na wsi zaś opieka
przedszkolna jest znikoma. Żywienie dzieci miejskich w dużej mierze odbywa się w
przedszkolu, zaś dzieci wiejskich – w warunkach domowych, dlatego często żywione są
nieprawidłowo. Zależy to przede wszystkim, od złych tradycji żywieniowych, a także od
częstego niedopatrzenia dziecka przez ciężko pracującą matkę. Według aktualnie panujących
poglądów, wynikających z badań nad stanem odżywienia populacji dzieci w wieku
przedszkolnym, zalecane pokrycie energii powinno wynosić od 1400-1700 kcal na dzień.
4
Białko powinno pokrywać około 12% zapotrzebowania energetycznego (w tym około 60%
białko zwierzęce), tłuszcz około 30%, a węglowodany od 56-58%. Dzieciom w wieku
przedszkolnym nie należy podawać tłuszczów utwardzanych, tj. margaryn zawierających
duże ilości kwasów tłuszczowych nienasyconych w postaci trans. Należy stosować w
umiarkowanej ilości masło, oleje roślinne (ale nie kokosowy i z ziaren palmowych) i
uzupełniać je śmietaną lub śmietanką. Węglowodany z powszechnie stosowanych zbóż, ze
względu na dużą kwasowość tych ostatnich, trzeba uzupełniać warzywami i owocami, które
należą do produktów zasadotwórczych.
Prawidłowo
zestawiona
dzienna
racja
pokarmowa
powinna
pokrywać
zapotrzebowanie na witaminy, podaje się tylko witaminę D, zależnie od sezonu: w okresie
późnej wiosny, lata i wczesnej jesieni 5 µ9, a późną jesienią, zimą i wczesną wiosną 10-15
µg. Witamina A występuje w diecie w nieco większej ilości aniżeli określają to dzienne
zalecenia spożycia. Zapotrzebowanie na sole mineralne pokrywa prawidłowo wyliczona racja
pokarmowa. Należy jednak pamiętać, że straty niektórych składników, szczególnie witamin,
w czasie przygotowywania posiłków są dość znaczne i przede wszystkim dotyczą witaminy
C, β-karotenu oraz witaminy B1, B2 i PP. Dzienne zalecenia spożycia energii i składników
pokarmowych w ciągu dnia przedstawia się następująco:
I śniadanie
II śniadanie
Obiad
Podwieczorek
Kolacja
4 posiłki dziennie
25% ok. 400 kcal
35% ok. 630 kcal
15% ok. 270 kcal
25% ok. 400 kcal
1700 kcal
5 posiłków dziennie
25% ok. 400 kcal
10% ok. 180 kcal
30% ok. 540 kcal
10% ok. 180 kcal
25% ok. 400 kcal
1700 kcal
Żywienie dzieci w wieku przedszkolnym powinno być oparte na różnych produktach
spożywczych o podstawowym znaczeniu żywieniowym. Rodzina powinna określić właściwy
podstawowy model żywienia, co jest szczególnie ważne dla wyrobienia zwyczajów
żywieniowych, których dziecko powinno się nauczyć i zaakceptować, tak by zewnętrzne,
często niewłaściwe wpływy, nie mogły zmienić tego modelu postępowania. Powinno ono
uwzględniać również właściwy wybór pożywienia dokonywany przez dziecko w
5
nieobecności rodziców. Jakościowo produkty spożywcze powinny obejmować mleko o
obniżonej zawartości tłuszczu podawane 2-3 razy dziennie, co wystarcza do pokrycia
zapotrzebowania na wapń. Uzupełniać je mogą inne mleczne produkty jak jogurt i ser. Drób,
ryby, chude mięso i suszone owoce dostarczają żelaza. Jaja jako źródło białka, witamin i
żelaza mogą być podawane 3-4 razy w tygodniu. Zbożowe płatki śniadaniowe, o małej
zawartości cukru, są dobrym źródłem energii, a także żelaza i witamin. Surowe albo słabo
odparowane jarzyny i owoce powinny być stosowane w posiłkach albo jako dodatkowe
produkty spożywcze.
Zarówno posiłki podstawowe, jak i dodatkowe niskokaloryczne produkty między
głównymi posiłkami, nie powinny być spożywane w czasie oglądania telewizji.
Zalecany udział produktów spożywczych w dziennej racji pokarmowej dzieci w wieku 4-6 lat
Mleko w tym produkty mleczne przeliczone
na ilość mleka
Mięso, drób, ryby
Warzywa i owoce
Masło
Olej roślinny
Chleb gruboziarnisty
Kasze, makarony, itp.
ok. 750 ml
1 raz dziennie (5-6 razy w tyg. lub
codziennie)
2 razy dziennie
ok. 2-3 łyżeczek dziennie
ok. 1-2 łyżeczek dziennie
2-3 razy dziennie dla uzupełnienia i pokrycia
części potrzeb energetycznych
1 raz dziennie
W żywieniu dzieci należy zwracać uwagę na regularność oraz liczbę podawanych
posiłków w ciągu dnia. Powinno jadać 4-5 posiłków. Bardzo ważne są godziny podawania powinny być stałe, a przerwy między nimi niezbyt długie, najlepiej 3 godziny, jednak nie
więcej niż 4.
W przedszkolu właściwie nie ma z tym problemu: są wyznaczone stałe godziny
posiłków oraz ich liczba (3 lub 4 podczas pobytu dziecka w placówce).
Baczną uwagę zwracamy na odpowiednią ilość mleka i jego przetworów, chudego
mięsa, owoców i warzyw bogatych w witaminę C oraz karoteny. Należy unikać potraw
słonych, bardzo kwaśnych i słodkich - z tym w żywieniu przedszkolnym bywa różnie.
Jadłospisy bardzo często są układane przypadkowo, czyli co akurat intendentce, kucharce lub
pani dyrektor wpadnie do głowy.
Ułożyć prawidłowy jadłospis dla dziecka wcale nie jest tak prosto, szczególnie dla
osoby, która nie posiada odpowiedniej wiedzy. Wiedza z zakresu żywienia dzieci w wieku
6
przedszkolnym jest niezbędna. Wielu osobom odpowiedzialnym za żywienie w placówce
wydaje się, że długi staż pracy pozwala na zaplanowanie prawidłowych posiłków. Owszem,
ale pod warunkiem, że pogłębiają swoją wiedzę i zmieniać tarte nawyki żywieniowe.
3. Zalecenia żywieniowe.
Dieta dziecka powinna zawierać pokarmy, które zaspokoją jego potrzeby żywieniowe
niezbędne dla wzrastania i rozwoju, a produkty spożywcze i napoje o dużej wartości
energetycznej, a małej odżywczej, powinny stanowić jedynie sporadyczny dodatek do
prawidłowo zbilansowanej diety. Prawidłowe żywienie bardzo ważne jest już od pierwszych
dni życia dziecka, przed kolejne lata, aż do momentu osiągnięcia dojrzałości.
Po 2. roku życia dieta powinna zawierać przede wszystkim:
 owoce i warzywa,
 pełne (niełuskane) ziarna zbóż,
 produkty mleczne o małej zawartości tłuszczu,
7
 warzywa strączkowe,
 ryby i chude mięso.
W praktyce zbilansowanie diety i wydatku energetycznego jest trudne. Cel ten można
zrealizować, zalecając spożywanie głównie pokarmów o dużej wartości odżywczej,
przynajmniej umiarkowaną aktywność fizyczną co najmniej przez 1 godzinę dziennie przez
większość dni tygodnia oraz skrócenie czasu spędzanego przed monitorem komputera i
telewizorem do mniej niż 2 godzin dziennie.
Najczęstsze błędy w żywieniu dzieci polegają na:
 zbyt krótkim karmieniu niemowląt wyłącznie piersią - tylko niewielki odsetek
niemowląt jest karmionych w ten sposób do 6. miesiąca życia jak zaleca WHO i
American Academy of Pediatrics (AAP);
 zbyt wczesnym wprowadzaniu produktów zbożowych, mięsa i słodzonych
napojów do diety niemowlęcia;
 zbyt małym i zmniejszającym się wraz z wiekiem spożyciem żółtych,
pomarańczowych i czerwonych warzyw oraz owoców (głównym warzywem stają
się ziemniaki w postaci frytek);
 zbyt wczesnym wprowadzaniu słodyczy do diety dziecka - w wieku 19-24
miesięcy około 60% dzieci spożywa ciastka, 20% inne słodycze, a 44% słodzone
napoje;
 nieregularnym spożywaniu śniadań, zwiększeniu ilości kalorii pochodzących z
przekąsek, zwiększeniu spożycia produktów o małej wartości odżywczej,
nadmiernym zwiększaniu porcji posiłków, zwiększeniu spożycia napojów
słodzonych, zmniejszeniu spożycia produktów mlecznych, owoców i warzyw (z
wyjątkiem ziemniaków) przez starsze dzieci;
 nadmiernym spożyciu cukru, szczególnie przez dzieci w wieku przedszkolnym;
 spożywaniu zbyt małej ilości pierwiastków śladowych, wapnia i potasu, a zbyt
dużej ilości sodu w stosunku do zalecanych ilości.
8
4. Zasady żywienia:
1. Dzieci powinny spożywać taką ilość kalorii, która zaspokoi ich potrzeby związane z
aktywnością fizyczną oraz wzrastaniem. Pokarmy będące źródłem energii można podzielić na
niezbędne, które należy spożywać, aby zabezpieczyć odpowiednią ilość innych substancji
odżywczych (tab. 1.), oraz dowolne - konieczne dla zaspokojenia potrzeb energetycznych
wynikających z aktywności i wzrastania. Ta druga pula bardzo się zmienia zależnie od
aktywności fizycznej dziecka. Dziecku prowadzącemu siedzący tryb życia wystarcza
spożycie około 100-150 kilokalorii (kcal) w postaci pokarmów wykorzystywanych wyłącznie
jako źródło energii, czyli mniej niż zawiera przeciętna porcja przekąski (np. baton, chipsy)
lub napój o małej wartości odżywczej. Przy większej aktywności fizycznej ilość ta zwiększa
się do 200-500 kcal (w zależności od wieku, płci i poziomu aktywności). Większość zaleceń
dotyczących spożycia kalorii dotyczy dzieci i młodzieży prowadzących siedzący tryb życia.
9
W przypadku zwiększenia poziomu aktywności fizycznej należy pamiętać o odpowiednim
zwiększeniu ilości kalorii w diecie.
2. Każde dziecko powinno poświęcać 60 minut dziennie na zabawę lub aktywność fizyczną o
umiarkowanej lub dużej intensywności.
Zbyt mała aktywność fizyczna jest jednym z podstawowych czynników ryzyka rozwoju
otyłości. Uwzględnienie zwiększenia aktywności fizycznej w programach redukcji masy ciała
znamiennie zmniejsza liczbę powikłań wynikających z otyłości. Obserwuje się, że wraz z
wiekiem zmniejsza się odsetek dzieci uczestniczących w zajęciach wychowania fizycznego w
szkole. Wydłuża się natomiast czas spędzony przed monitorem komputera lub telewizorem,
co bezpośrednio wpływa na zwiększenie ilość pokarmu spożytego w ciągu dnia. Nadmierna
ilość spożytych kalorii wynika zarówno ze zmniejszenia aktywności fizycznej i jedzenia w
trakcie oglądania telewizji, jak i ze zwiększonej ekspozycji na reklamy produktów
spożywczych.
3. Dzieci powinny codziennie spożywać warzywa i owoce (świeże, mrożone lub
konserwowe), najlepiej do każdego posiłku. Należy ograniczyć spożycie słodzonych soków,
sosów i cukru.
4. Masło i większość innych tłuszczów pochodzenia zwierzęcego spożywanych bezpośrednio
lub stosowanych do przygotowywania posiłków należy zastąpić olejami roślinnymi
(rzepakowym, sojowym, kukurydzianym lub innym) lub "miękkimi" margarynami o małej
zawartości kwasów tłuszczowych nasyconych i trans.
Udział cholesterolu oraz kwasów tłuszczowych nasyconych i trans pochodzących z
pokarmów w rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego, a także korzystny efekt
ograniczenia spożywania tych tłuszczów w profilaktyce miażdżycy, został jednoznacznie
udowodniony. Wyniki długofalowych badań obserwacyjnych wykazały, że otyłość,
hipercholesterolemia i nadciśnienie ujawniające się w okresie dzieciństwa, zwykle utrzymują
się w życiu dorosłym. Badania z randomizacją przeprowadzone u dzieci dowiodły, że dieta o
małej zawartości cholesterolu i nasyconych kwasów tłuszczowych jest bezpieczna i
skutecznie zmniejsza stężenie niekorzystnych frakcji tłuszczowych w surowicy. Nie
zaobserwowano negatywnego wpływu takiej diety na wzrastanie, rozwój neurologiczny czy
funkcje metaboliczne, natomiast zapotrzebowanie na inne składniki odżywcze było w pełni
pokryte. Dieta taka znamiennie wpływała na zmniejszenie stężenia cholesterolu LDL, a
10
dzieci, u których stosowano interwencję żywieniową znamiennie częściej wybierały zdrowy
styl żywienia.
5. Należy spożywać produkty zbożowe z pełnego ziarna, a unikać produktów z ziarna
łuskanego (najlepiej upewnić się, że w składzie produktu na etykiecie pełne ziarno
wymienione jest na pierwszym miejscu).
6. Należy ograniczyć spożycie napojów (w tym soków) i pokarmów słodzonych cukrem.
Produkty te mogą być źródłem znacznej ilości spożytych kalorii. U dzieci w wieku 1-6 lat
należy ograniczyć spożywanie tego typu napojów do 120-180 ml na dobę, a u dzieci w wieku
7-18 lat do 240-350 ml.
7. Dzieci i młodzież powinni codziennie spożywać produkty mleczne odtłuszczone lub o
zmniejszonej zawartości tłuszczu.
8. Należy zwiększyć spożycie ryb, szczególnie o dużej zawartości tłuszczu. Najlepiej jest je
przygotować na grillu lub upiec. Ryby warto regularnie podawać na przystawkę.
Udowodniono, że spożycie ryb zapobiega wystąpieniu chorób układu sercowo-naczyniowego.
Amerykański Urząd ds. Żywności i Leków (Food and Drug Administration - FDA) i AHA
podkreślają, że owoce morza są ważnym składnikiem zdrowej diety. AHA zaleca ich
spożywanie co najmniej 2 razy w tygodniu. Smażone ryby nie dostarczają takich korzyści. Ze
względu na możliwe zanieczyszczenie szkodliwymi substancjami (polikarbon fenolu, rtęć),
spożycie ryb należy ograniczyć u kobiet w ciąży lub planujących zajść w ciążę, karmiących
matek i małych dzieci. W tej grupie należy unikać mięsa rekina, miecznika, makreli
królewskiej i płytecznika (Lopholatilus chamaeleonticeps). Natomiast inne często spożywane
gatunki (krewetki, tuńczyk z puszki, łosoś, rdzawiec, sum) zawierają mało rtęci. Nowsze dane
wskazują, że dostępne w sprzedaży gotowe produkty ze smażonych ryb zawierają mało
kwasów tłuszczowych omega-3 i dużo kwasów tłuszczowych trans, zatem nie przynoszą tak
korzystnego efektu.
9. Należy zmniejszyć spożycie soli kuchennej, także zawartej w różnych innych produktach
spożywczych.
10. Przygotowując i serwując posiłki, należy się kierować wielkością porcji zalecanej na
opakowaniu produktu.
11
11. Należy spożywać wyłącznie chude mięso lub produkty mięsne o zmniejszonej zawartości
tłuszczu, a z drobiu przed jego podaniem należy zdejmować skórkę.
12. W ramach przystawek mięso można zastąpić roślinami strączkowymi lub tofu; należy
także ograniczyć spożycie bogatokalorycznych sosów.
13. Wiele gotowych produktów lub półproduktów spożywczych zawiera dużą ilość soli i(lub)
cukru. Należy czytać treść etykiet i wybierać produkty o dużej zawartości błonnika, a małej
zawartości soli i cukru.
Zalecane dobowe spożycie błonnika, sodu i potasu.
Wiek (lata)
Błonnik (g/24 h)
Sód (mg/24 h)
Potas (mg/24 h)
1-3
19
<1500
3000
4-8
25
<1900
3800
9-13
31 (chłopcy)
26 (dziewczęta)
<2200
4500
14-18
38 (chłopcy)
29 (dziewczęta)
<2300
4700
5. Przestrzeganie zaleceń - praktyczne rady.
Należy podkreślić, że ogromna odpowiedzialność za prawidłowe odżywianie dziecka
spoczywa na rodzicach. Już od wczesnych lat jego życia napotykają oni na różne trudności:
na przykład powszechna jest opinia, że otyłość lub "pulchność" dziecka jest oznaką zdrowia,
a wiele reklam telewizyjnych i prasowych dotyczy produktów spożywczych o małej wartości
odżywczej, a dużej zawartości kalorii. Rodzice powinni wybierać czas spożywania posiłków
oraz ich skład, natomiast dzieci powinny decydować o objętości posiłku. Bardzo ważny jest
także przykład, jaki dają rodzice lub opiekunowie, stosując właściwą dietę i prowadząc
zdrowy styl życia.
12
6. Co należy zrobić, by zoptymalizować sposób żywienia dzieci:
1) karmić niemowlę wyłącznie piersią przez pierwsze 4-6 miesięcy życia; utrzymać karmienie
piersią przez 12 miesięcy,
2) kontrolować jakość (skład) posiłków, wielkość porcji (zależnie od wieku i rozwoju
fizycznego dziecka), przestrzegać regularnego spożywania posiłków (decydować o porach ich
spożywania po okresie niemowlęcym),
3) zapewnić odpowiednie warunki socjalne (regularne spożywanie posiłków całą rodziną,
podkreślenie ważnej roli posiłków w relacjach międzyludzkich, promowanie właściwych
wzorców zachowania w czasie posiłków),
13
4) przekazywać wiedzę dotyczącą zdrowego pożywienia i stylu odżywiania się podczas
robienia zakupów spożywczych i w czasie przygotowywania posiłków,
5) korygować nieprawidłowe informacje na temat żywienia z mediów i innych źródeł
6) informować opiekunki oraz pracowników żłobków i przedszkoli co według rodziców
dziecko powinno jeść,
7) dawać przykład: „postępuj tak jak ja postępuję” zamiast „postępuj tak jak ja mówię”,
8) propagować codzienną, regularną aktywność fizyczną i uczestniczyć w niej,
9) zapewnić dostęp do rozmaitych pokarmów o dużej wartości odżywczej, takich jak owoce
czy warzywa, aby zastąpić nimi bogatokaloryczne i mało odżywcze przekąski, słodycze, lody,
potrawy smażone i słodzone napoje,
10) jako źródło wapnia i białka wybierać odtłuszczone i ubogotłuszczowe produkty, mleczne,
11) ograniczać „podjadanie” między posiłkami, zwłaszcza podczas zajęć niewymagających
ruchu lub gdy dziecko się nudzi (ograniczać zwłaszcza produkty słodkie),
12) ograniczyć siedzący tryb życia dziecka; zezwalać na nie więcej niż 1-2 godzin
spędzonych przed monitorem komputera i(lub) telewizora (nie instalować telewizora w
sypialni dziecka),
13) pozwolić dziecku samodzielnie decydować o ilości spożywanego pokarmu (regulować
ilość spożywanych kalorii), jeżeli wartość wskaźnika względnej masy ciała (body mass index
– BMI) lub stosunek masy ciała do wysokości jest prawidłowy.
7. Sposoby zachęcania dzieci do spożywania mniej lubianych posiłków:
 dodawanie większej ilości kolorów na talerzu poprzez stosowanie różnych sałatek; to
może zachęcić dzieci do spróbowania posiłków mniej lubianych;
 opowiadanie dziecku o zaletach danego produktu już na dzień lub dwa przed jego
wykonaniem, zachęcając w ten sposób do spróbowania;
 uczyninie wspólnych posiłków małą uroczystością, jedzenie razem z dziećmi tych
samych dań;
 zachęcanie dzieci do pomocy w przygotowywaniu potraw;
14
 staranie się, by nie doprowadzać do ostrych starć związanych z jedzeniem.
8. Ocena sposobu żywienia zbiorowego.
Racjonalne żywienie jest jednym z podstawowych warunków prawidłowego
funkcjonowania organizmu ludzkiego i dobrego stanu zdrowia.
Wadliwe, niezbilansowane żywienie przyczynia się do powstania wielu chorób i
odchyleń w stanie zdrowia. Dlatego ocena sposobu żywienia ważna jest z punktu widzenia
określania jego korzystnych lub negatywnych skutków dla zdrowia konsumenta.
Oceny tej można dokonać w zależności od celu i dokładności badań za pomocą
różnych metod: jakościowych i ilościowych, pośrednich i bezpośrednich.
15
Do oceny jakości żywienia w zakładach żywienia zbiorowego prowadzących żywienie
całodzienne lub częściowe służą:
 ocena jakościowa jadłospisów,
 określenie częstości i ilości spożywania posiłków w ciągu dnia (dotyczy zakładów
żywienia zbiorowego całodziennego),
 porównanie średniego z 10 dni zużycia produktów spożywczych, wydawanych z
magazynu na podstawie raportów magazynowych z należną racją pokarmową (norma
wyżywienia),
 obliczanie wartości odżywczej i energetycznej racji pokarmowej lub posiłków na
podstawie tabel składu i wartości odżywczej produktów i porównanie wyników z
zalecanymi normami żywienia.
Proponuje się także obecnie, aby w grupach osób, które korzystają z zakładów żywienia
zbiorowego zamkniętego lub jakichkolwiek placówek tego typu, prowadzić w uzasadnionych
przypadkach ocenę ilości zjadanego pożywienia przez osoby dobierane losowo. Zaleca się
wykonanie wywiadu o spożyciu w ciągu ostatnich 24 godzin z wykorzystaniem albumu
fotografii produktów i potraw.
Posiłki należy oceniać pod względem ich urozmaicenia z punktu widzenia:
 doboru produktów z uwzględnieniem ich sezonowości,
 zestawień smakowych,
 konsystencji,
 kolorystyki.
9. Wyniki i wnioski
Projekt zawiera ocenę jadłospisu dzieci w wieku przedszkolnym (4-6 lat) w przedszkolu
miejskim w Maszewie, powiat goleniowski.
Grupa produktów
Produkty zbożowe
Średnia wartość Norma (g)
Norma x 0,75 Spełnienie „normy
spożycia (g)
(g)
159,6
215
x 0,75” (%)
161,25
99
16
Produkty mleczne
300,06
600
450
67
Jaja
16,38
16,6
12,45
131
Mięso i wędliny
124,17
55
41,25
301
Masło i śmietana
13,78
25
18,75
73
Inne tłuszcze
8,014
13
9,75
82
Ziemniaki
121,89
200
150
81
Owoce i warzywa
332,25
650
487,5
68
61,49
650
487,5
13
Inne owoce i warzywa
242,35
650
487,5
50
Strączkowe
18,68
650
487,5
4
Cukier i słodycze
50,62
30
22,5
225
bogate w witaminę C
Owoce i warzywa
bogate w karoten
Tab. 1. Średnia wartość spożycia dzieci w wieku 4 – 6 lat w przedszkolu w Maszewie z 12 grup produktów
oraz porównanie do normy.
Tabela 1 przedstawia ilość produktów spożywanych przez dzieci w przedszkolu w Maszewie.
Przyjęto założenie, że posiłki spożywane w przedszkolu stanowią 75% dziennej racji
pokarmowej, a następnie porównano wyniki z normą dla dzieci w wieku 4 – 6 lat
pomniejszoną o 25%. Norma została przekroczona w przypadku następujących grup
żywności: mięso i wędliny, cukier i słodycze oraz w niewielkim stopniu - jaja. Realizacja
normy jest bardzo niska w grupach: rośliny strączkowe i owoce i warzywa bogate w karoten.
Przyjmując, że posiłki podawane w przedszkolu stanowią 75% całodziennej racji pokarmowej
pozostałe 25% powinno obfitować kolejno w: rośliny strączkowe, owoce i warzywa bogate w
karoten, inne owoce i warzywa, produkty mleczne, owoce i warzywa bogate w witaminę C,
masło i śmietanę, ziemniaki i inne tłuszcze. Produkty te spożywane są w przypadku:
 roślin strączkowych – w 26 krotnie mniejszej ilości niż zalecana;
 owoców i warzyw bogatych w karoten – 8 krotnie mniejszej ilości niż zalecana;
 innych owoców i warzyw – 2 krotnie mniejszej ilości niż zalecana;
17
 produktów mlecznych oraz owoców i warzyw bogatych w witaminę C – 1,5 krotnie
mniejszej ilości niż zalecana.
Natomiast nie powinny pojawiać się tam produkty z grupy: mięsa i wędlin, cukru i słodyczy
oraz jaj. W przypadku:
 mięsa i wędlin spożycie przekroczone jest 3 krotnie;
 cukru i słodyczy – 2 krotnie.
W tabeli 2. przedstawiono podział składników na cztery główne grupy, składniki mineralne i
wtaminy oraz porównano do 75% normy dla dzieci w wieku 4 – 6 lat.
Nazwa składnika Średnia wartość
Norma
Norma x 0,75
spożycia
Spełnienie
„normy x 0,75”
(%)
Energia
1461,4 ± 285,9
1500 – 1900
1125 – 1425
kcal
kcal
kcal
115
18
Białko
50,7 ± 12,1 g
55 g
41,25 g
123
Węglowodany
196,4 ± 26,8 g
230 – 250 g
172,5 – 187,5 g
109
14,4 ± 3,9 %
10%
7,5 %
192
Błonnik
13,9 ± 3,3 g
25 – 40 g
18,75 – 30 g
60
Tłuszcze
57,8 ± 19,5 g
53 – 68 g
39,75 – 51 g
127
Cholesterol
244,9 ± 90,1 mg
do 300 mg
225 mg
109
Sód
770,9 ± 263,1 mg
Energia z
sacharozy
min. 325 – 375 243,75 – 281,25
mg
Potas
2407,1 ± 428,7 mg 550 – 1650 mg
293
mg
412,5 – 1237,5
292
mg
Wapń
544,8 ± 110,7 mg
800 mg
600 mg
91
Fosfor
847,2 ± 124,9 mg
800 mg
600 mg
141
Magnez
190,5 ± 35 mg
150 mg
112,5 mg
169
Żelazo
6,6 ± 1,2 mg
10 mg
7,5 mg
88
Miedź
0,9 ± 0,2 mg
1 – 1,5 mg
0,75 – 1,125 mg
96
Cynk
6,1 ± 1,4 mg
10 mg
7,5 mg
81
Witamina A
962,2 ± 786,4 μg
500 μg
375 μg
256
Witamina E
5,1 ± 1,9 mg
7 mg
5,25 mg
97
Witamina B1
0,69 ± 0,13 mg
1,1 mg
0,825 mg
84
Witamina B2
1,17 ± 0,21 mg
1,3 mg
0.975 mg
120
Witamina B6
1,19 ± 0,29 mg
1,4 mg
1,05 mg
113
Witamina PP
8,5 ± 2,9 mg
14 mg
10,5 mg
81
Witamina C
49,2 ± 28,2 mg
45 – 50 mg
33,75 – 37,5 mg
138
Płyny
900 ± 104,8 ml
1500 ml
1125 ml
80
Tab. 2. Średnia wartość spożycia dzieci w wieku 4 – 6 lat w przedszkolu w Maszewie oraz porównanie do
normy.
19
Przedstawiona dieta dostarcza zbyt dużo białka, tłuszczu i węglowodanów, a co za tym idzie
– energii. Nadmierna podaż dotyczy również sodu, potasu oraz witaminy A. Sód i potas
dostarczane sa w 3 krotnie większej ilości niż zalecana, zaś witamina A – ponad 2,5 krotnie.
Dieta ta powinna zostać zmieniona, tak aby ogarniczyć spożycie przede wszystkim mięsa i
wędlin oraz słodyczy, na rzecz owoców i warzyw z różnych grup oraz roślin strączkowych.
Ponadto należy zwrócić uwagę na pokarmy i napoje podawane w godzinach popołudniowych,
kiedy przedstawiona grupa spożywa pozostałe 25% pożywienia.
10. Bibliografia.
1. „Żywienie człowieka zdrowego i chorego” – J. Hasik i J. Gawęcki.
20
2. Internet
21
Download