„…daj mi siłę, abym pogodził się z tym, czego zmienić nie mogę

advertisement
„…daj mi siłę, abym pogodził się z tym, czego zmienić nie
mogę; odwagę, abym zmienił to, co zmienić mogę…”
Reinhold Niebuhr
PSYCHOLOGIA POZYTYWNA JAKO
SPOSÓB UJAWNIANIA WŁASNYCH
ZALET SPRZYJAJĄCYCH RADZENIU
SOBIE ZE STRESEM
mgr Agnieszka Trela
Definiowanie optymizmu
Powszechnie używane obecnie pojęcie
„optymizmu” zostało po raz pierwszy użyte w
XVII stuleciu, a na przestrzeni wieków coraz
częściej i coraz dogłębniej zjawisku
poświęcali się psycholodzy, według których
jest to pozytywne nastawienie do życia i
wszelkich zjawisk mu towarzyszących.
 W innym ujęciu jest to połączenie myśli oraz
emocji i motywacji przy niezbędnym
pozytywnym stosunku do życia i jego
spodziewanych oraz nieoczekiwanych kolei.

Pojęcie optymizmu
Zgodnie z koncepcją optymizmu
dyspozycyjnego Carvera i Scheiera, jednostka
ludzka formułuje pewne oczekiwania
dotyczącego zarówno skutków jego własnych
działań jak i wpływu zachowań innych ludzi
(i ich zbiorowości) na określone czynności.
Jest to swoista dyspozycyjność człowieka do
oczekiwania przede wszystkim pozytywnych
efektów zachowań własnych.
 Przejawiając optymistyczną postawę,
człowiek stara się tak zachowywać, działać,
myśleć i reagować, aby w jak największym
stopniu przyczyniło się to do osiągnięcia
zgodnych z jego oczekiwaniami rezultatów.

Samowystarczalność jednostki
Pod pojęciem samowystarczalności należy
rozumieć taką postawę, zgodnie z którą
człowiek w każdych, czy to pomyślnych czy
też niepomyślnych okolicznościach
przekonany jest o możliwości wybrnięcia
z najtrudniejszej nawet dla siebie sytuacji.
 Jest to przeświadczenie o sprawstwie
i wpływie na swoje otoczenie
i współkształtowanie swego losu.

Samowystarczalność w życiu
Osoba nauczona samowystarczalności jest
w stanie opanować wiele takich czynności i
procesów, których wykonywanie przez nią
pozwala jej samej na życie w pełniejszym
niż przy braku tych kompetencji wymiarze
 W szczególności jest to zauważalne u osób
cierpiących na rozmaite dolegliwości
zdrowotne, gdyż w im większym zakresie są
oni w stanie o siebie zadbać, w tym
mniejszym zakresie odczuwają negatywne
wpływy swojej choroby.

Budowanie samowystarczalności
 Konieczne
jest wyrobienie poczucia
wpływu na wszystkie te domeny, na
których zachowanie człowieka
faktycznie oddziałuje
 Pewność siebie i wytrwałość w
realizowaniu przyjmowanych założeń są
immanentnym składnikiem procesu
budowania samowystarczalności
Poczucie odnoszenia sukcesu
Każdemu człowiekowi niezbędne jest, aby
mógł przed samemu sobie uświadomić, że w
jakiejś dziedzinie jest dobry/lepszy od innych.
 Stąd też niezbędne jest planowanie takich
przedsięwzięć, które na pewno da się
zrealizować i następnie konsekwentne ich
wdrażanie.
 W ten sposób jednostka może, przechodząc
od zadań łatwych i nieskomplikowanych do
trudnych i coraz bardziej złożonych,
sprawdzać się w działaniu, osiągając
pozytywne wyniki.

Rola uczuć


Bardzo istotne jest prawidłowe kształtowanie
uczuć, a więc dążenie w życiu jednostki do
ograniczania wpływu negatywnych emocji (i
przyczyn je wywołujących) na rzecz
pozytywnych odczuć i wykształcaniu na tej
podstawie optymistycznej postawy wobec życia.
Niezbędne jest też uświadomienie sobie
przyczyn pojawiających się stanów lękowych
i racjonalne eliminowanie tych powodów
(zdarzeń, emocji, przeżyć) z własnego życia,
czego efektem końcowym będzie budowa
dobrego samopoczucia.
Mały sukces-wielka radość
 Osiąganie
małych celów i budowanie na
tej podstawie poczucia własnej wartości
jest zarazem sposobem na budowanie
poczucia osiągania sukcesu w życiu.
 Kolejne, coraz bardziej skomplikowane
zadania, które zostały zrealizowane
pomyślnie, przyczyniają się do
ukształtowania poczucia wpływu na
własne życia i osiągania w nim
wymiernych pozytywnych efektów.
Ćwiczenie – Budowanie poczucia szczęścia







Wpierw konieczne jest odnotowanie swoich odczuć
z poprzedzających ćwiczenie 7 dni. Po ich
naniesieniu na papier należy poprzez wybór
punktacji od 1 do 10 (gdzie „1” oznacza najmniej, a
„10” najbardziej wartościującą odpowiedź)
wypowiedzieć się w kwestiach:
Jak kształtowało się Twoje poczucie szczęścia?
W jaki sposób przebiegały Twoje relacje z rodziną?
Czy dobrze śpisz?
Czego spodziewasz się po swoim życiu w bliskiej
perspektywie?
Czego spodziewasz się po swoim życiu w dalszej
perspektywie?
Co możesz powiedzieć o swojej jakości życia?
Ćwiczenie – Ty w najlepszej formie
 Niezbędnym
elementem tego ćwiczenia
jest wybór najbardziej pozytywnego
okresu swego życia i opisanie go w
krótkiej formie. Następnie przez tydzień
konieczne jest zapoznawanie się ze
spisanymi w takiej formie wspomnieniami
oraz przeprowadzenie dogłębnie analizy
przyczyn osiągnięcia takiego dobrostanu,
który doprowadził do zrealizowania
wszystkich przyjętych wtedy pod rozwagę
założeń i planów.
Bibliografia
1.
2.
3.
4.
5.
Carver C.S., Scheier M.F., Weintraub J.K., Assessing coping
strategies: A theoretically based approach, Journal of
Personality and Social Psychology 1989; 56(2).
Carver C.S., Scheier M.F., Segerstrom S.C., Optimism,
Clinical Psychology Review 2010; 30(7).
Potempa K., Optymizm a zdrowie, Medycyna Ogólna i Nauki
o Zdrowiu, 2013, Tom 19, Nr 2.
Seligman M.E.P., Optymizmu można się nauczyć. Jak
zmienić swoje myślenie i swoje życie, Media Rodzina,
Poznań 1993.
Michaels Wheeler C., 10 prostych sposobów radzenia sobie
ze stresem, GWP, Gdańsk 2011.
KONIEC
DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ
Download