temperatura czynnik GRUPY EKOLOGICZNE ROŚLIN PODGRUPA CHARAKTERYSTYKA PRZYKŁADY KRIOFITY 0 optimum wzrostu poniŜej 20 C. Typowi przedstawiciele to rośliny alpejskie lub arktyczne brzoza, osika, płucnica islandzka MEZOFITY TERMOFITY światło SKIOFITY (rośliny cieniolubne) odczyn gleby HELIOFITY (rośliny światłolubne) Rośliny acydofilne (gleb kwaśnych) optimum wzrostu w zakresie 20 – 40 0C. Typowi pomidor, ogórek, przedstawiciele występują wśród roślin klimatu winorośl umiarkowanego optimum wzrostu powyŜej 40 0C. Typowi przedstawiciele Ŝyją w gorących źródłach, stertach gnijącej materii organicznej itp. niektóre glony, bakterie, sinice rośliny, które przystosowane są do Ŝycia w warunkach duŜego zacienienia; źle rosną w pełnym słońcu, moŜe ono wręcz hamować ich wzrost, nie wytrzymują w tych warunkach konkurencji z innymi roślinami, mają liście z reguły duŜe, cienkie, bez cis, paprocie, nalotu woskowego i włosków, liczba aparatów bluszcz szparkowych jest mniejsza, niŜ u heliofitów, ich liście są często ciemnozielone, gdyŜ zawierają duŜo chlorofilu. Fotosynteza zachodzi u nich najintensywniej przy średnim oświetleniu rośliny wymagające do swojego rozwoju duŜej ilości światła, i często jednocześnie wyŜszej temperatury, w miejscach zacienionych rozwijają się słabo, lub giną, sosna, modrzew, ich liście mają grubą skórkę, często dodatkowo słonecznik pokrytą woskowym nalotem, do wytworzenia takiej samej ilości asymilatów, jak rośliny cieniolubne potrzebują nieraz kilkakrotnie więcej światła borówka rośliny, które optymalne warunki do swojego rozwoju brusznica i znajdują na podłoŜu kwaśnym, źle tolerują zawartość czernica, szczaw wapnia w glebie polny, wrzos zwyczajny Rośliny bazofilne (gleb grupa roślin preferująca gleby zasadowe wapiennych) pokrzywa zwyczajna, podbiał woda rośliny stale bytujące w wodzie (oprócz planktonu), charakteryzują się dość słabo rozwiniętym system korzeniowym, u niektórych w ogóle go brak, odznaczają się bardzo słabym wykształceniem tkanek pływacz, rzęsa HYDROFITY mechanicznych i tkanek przewodzących, nie wodna, grąŜel (rośliny wodne) posiadają aparatów szparkowych, ich liście i łodygi są Ŝółty, moczarka cienkie, giętkie i mogą pobierać wodę, posiadają duŜe kanadyjska przestwory międzykomórkowe wypełnione powietrzem (aerenchyma), ciśnienie osmotyczne w komórkach jest niskie rośliny zamieszkujące siedliska mocno uwilgotnione, rośliny wilgociolubne , wraŜliwe na niedobór wody, HIGROFITY paprocie, knieć posiadają duŜe liście pokryte cienką skórką i (rośliny błotna aparatami szparkowymi po obu stronach blaszki, wilgociolubne) (kaczeńce) system korzeniowy jest słaby, ciśnienie osmotyczne jest dość niskie, szybko więdną po zerwaniu rośliny występujące na średnio i zmiennowilgotnych siedliskach (np. pola uprawne, łąki, lasy), dobrze znoszą krótkotrwałe okresy suszy, mają dobrze rozwinięty system korzeniowy, a takŜe tkanki pomidor, ogórek, MEZOFITY przewodzące, mechaniczne, okrywające i winorośl miękiszowe, ich liście mają aparaty szparkowe po dolnej stronie blaszki liściowej, ciśnienie osmotyczne jest dość wysokie, naleŜy do nich większość roślin klimatu umiarkowanego rośliny przystosowane (fizjologicznie i anatomicznie) do Ŝycia w suchych miejscach, niektóre z nich kaktusy, jałowiec potrafią magazynować wodę, w grubych i mięsistych pospolity, KSEROFITY liściach, bądź łodygach (sukulenty - rośliny Ŝarnowiec gruboszowate), niektóre zabezpieczają się przed miotlasty nadmierną transpiracją wytwarzając twardą skórką (suchorosty, sklerofity) zasobność gleb Rośliny gleb eutroficznych rośliny preferujące gleby bogate w związki mineralne i substancje odŜywcze Rośliny gleb mogą prawidłowo rosnąć na glebach stosunkowo oligotroficznych ubogich HALOFITY (słonorośla) rośliny przystosowane do Ŝycia na silnie zasolonym podłoŜu, dostosowanie to polega m.in. na wytwarzaniu wysokiego ciśnienia osmotycznego, wytwarzaniu grubych, mięsistych tkanek, zdolności wydalania nadmiaru soli przy pomocy gruczołów wydzielniczych na liściach i łodygach jodła, przylaszczka pospoilta sosna, borówki bylica piołun, namorzyny