SKÓRA Skórę tworzą: naskórek (epiderma) skóra właściwa (derma) tkanka podskórna (hypoderma) NASKÓREK ŻYWY warstwa Malphigiego warstwa podstawna, rozrodcza (stratum basale) – tu następują pierwotne podziały i rozpoczyna się różnicowanie komórek; komórki posiadają jądra i połączone są między sobą za pomocą desmosomów. Komórka warstwy podstawnej dzieli się na dwie komórki potomne. Proces odnowy naskórka trwa u zdrowego człowieka 26-28 dni. Występują ponadto: melanocyty, komórki Langerhansa, komórki Merkela. warstwa kolczysta (stratum spinosum) – komórki ulegają spłaszczeniu w kierunku powierzchni skóry. W przestrzeniach międzykomórkowych znajduje się odżywiająca komórki limfa. Jest to najgrubsza warstwa naskórka biorąca udział w procesie pigmentacji. Naskórek rogowaciejący • warstwa ziarnista (stratum granulosum) – tu rozpoczyna się proces keratynizacji. • Bariera Reina (Blanca) – to najważniejsza bariera w naszej skórze. To granica między żywymi a martwymi komórkami. Jest mieszaniną: ceramidów, wolnych kwasów tłuszczowych, cholesterolu, kwasów: linolenowego, palmitynowego. Jest przepuszczalna dla: gazów, lipidów, wit. A, D, E, K, NNKT, B5, enzymów, aminokwasów, hormonów, fitohormonów, glukozy, UV, kwasów, zasad, nikotyny, metali ciężkich. • Warstwa jasna (stratum lucidum) komórki są silnie spłaszczone i tworzą wąskie pasmo. • Warstwa rogowa (stratum corneum) - zawiera już tylko 1015 % wody. Warstwa ta jest bardzo cienka i słaba. Komórki są spłaszczone, pozbawione jąder i wypełnione keratyną. Keratyna stanowi 58% warstwy rogowej. WYTWORY NASKÓRKA • Paznokcie • Włosy • Gruczoły łojowe: występują na całej powierzchni skóry z wyjątkiem wewnętrznej strony dłoni, stóp i przestrzeni międzypalcowych. Liczniej nagromadzone są na twarz, między łopatkami, w okolicach mostka, na owłosionej skórze głowy. Ich ujścia na powierzchni skóry, to tzw. pory skóry. Wydzieliną jest sebum (łój skórny). Sebum tworzy warstwę składającą się z: kwasów tłuszczowych (palmitynowego, stearynowego, oleinowego, linolowego), trójglicerydów, wosków, cholesterolu, skwalenu. Warstwa łoju rozprowadzana na powierzchni naskórka to płaszcz tłuszczowy skóry (PTS, płaszcz hydrolipidowy) • Gruczoły potowe - dzielą się na: Ekrynowe- czynne od urodzenia na całej powierzchni skóry; ich funkcja to regulacja cieplna. W 99% to woda, resztę stanowi Na, K, Cl, mocznik, aminokwasy i inne. Apokrynowe – istnieją od urodzenia, ale uczynniają się dopiero w okresie pokwitania. Oprócz potu wydzielają substancje lotne określające indywidualny zapach człowieka. Znajdują się w okolicach pachowych, pachwinowych, w otoczkach brodawek sutkowych, na obrzeżach powiek, na skroniach. Obecne w skórze bakterie powodują jego nieprzyjemny zapach. Związki decydujące o naszym zapachu mogą być częściowo świadomie odbierane przez inne osoby i stanowić powód ich sympatii lub antypatii. Inne komponenty zapachowe odbierane są nieświadomie przez określone komórki w ściankach nosa. CEMENT MIĘDZYKOMÓRKOWY Cement międzykomórkowy spaja zrogowaciałe komórki warstwy rogowej. W tej warstwie można wyróżnić trzy składowe: białkowa (keratyna w korneocytach); lipidowa (ceramidy, sterole, fosfolipidy i wolne kwasy tłuszczowe); wodna Strukturę spoiwa międzykomórkowego tworzą uporządkowane lamelle lipidowe. W skład lamelli wchodzą: ceramidy (40%), woski, wolne kwasy tłuszczowe (do 25%) i sterole. Lamelle zanurzone są w roztworze NMF-u. NMF z kolei tworzą: aminokwasy (40%), kwas piroglutaminowy i jego sole sodowe, mocznik, kreatynina, amoniak, kwas moczowy, glikozamina, jony Na, Ca, K, Mg, P, Cl, sole kwasu mlekowego, mrówkowego i cytrynowego. SKÓRA WŁAŚCIWA W skład skóry właściwej wchodzą następujące elementy komórkowe: 1. Histocyty - elementy systemu odpornościowego 2. Komórki tuczne, które wytwarzają: - hormony tkankowe – odpowiadają za reakcje skórne na różne bodźce, np. histamina - enzymy tkankowe – mucynazę i hialuronidazę odpowiedzialne za prawidłowe rozmieszczenie w skórze mukopolisacharydów. 3. Fibroblasty to prekursory białek budujących włókna skóry właściwej i substancję międzykomórkową. 4. Włókna kolagenowe – główny budulec skóry właściwej. Cząsteczkę kolagenu budują trzy łańcuchy polipeptydowe zwinięte wokół siebie w prawoskrętną potrójną helisę. - 80-90% kolagenu to kolagen I (w kosmetyce wykorzystywany w postaci hydrolizatów); - 10-15% kolagenu to kolagen III. Oplata on włókna kolagenu I. Po 30-stym roku życia zanika jego synteza w skórze; kolagen III przeważa w skórze płodu, noworodka oraz w tkance blizn; - 2-4% kolagenu to kolagen V Przyspieszacze syntezy kolagenu: • • • • hormony tarczycy estrogeny androgeny Parathormon Właściwości destrukcyjne wykazują: • • • • hormony kory nadnerczy progesteron somatostatyna neurohormon 5. Włókna sprężyste (elastynowe) występują w mniejszej ilości i oplatają włókna kolagenowe. Odpowiadają za giętkość i elastyczność skóry. Z wiekiem włókna ulegają elastozie. 6. Włókna retikulinowe (srebrochłonne) – tworzą siatkę w warstwie brodawkowej. Ich ilość wzrasta w czasie przewlekłych stanów zapalnych. 7. Substancja międzykomórkowa (podstawna)- w młodej skórze to półpłynny żel. W jej skład wchodzą: glikozaminoglikany, mukopolisacharydy, np. kwas hialuronowy, siarczan chondroityny, białka, mucynaza i hialuronidaza, kwas chondroitynosiarkowy. Kolagen, elastyna i mukopolisacharydy tworzą proteoglikany. TKANKA PODSKÓRNA • Ma znaczenie podporowe dla skóry i pełni ochronną rolę w przypadku urazów mechanicznych. • Stanowi ochronę przed zimnem. • Współdecyduje o kształcie ciała i jędrności skóry. • Składa się ze zrazików tłuszczowych przedzielonych zbitą tkanką łączną włóknistą. Od ilości i wielkości tych zrazików zależy grubość tkanki tłuszczowej. Czynniki decydujące o zdolności przenikania substancji przez skórę: - małocząsteczkowość, - ciężar cząsteczkowy, maksymalnie do 3000 daltonów, - zdolność składnika do wiązania się ze strukturami białkowymi skóry, - obojętny ładunek elektryczny, - hydrofilność, lipofilnośc o dużym stężeniu, - forma chemiczna, - czas, - stężenie substancji, - baza – emulsja najbardziej zbliżona do składu płaszcza hydrolipidowego skóry, - wilgotność i temperatura naskórka i otoczenia (vapozon, ciepły kompres, maski ziołowe), część ciała, choroby skóry, wiek, dokładne oczyszczenie i odtłuszczenie powierzchni skóry, - pobudzenie krążenia (masaż), - mechaniczne lub chemiczne usuniecie wierzchniej warstwy naskórka, - niektóre zabiegi, np.: body – wrapping. - Drogi przenikania skórnego: Można wyróżnić trzy rodzaje przenikania skórnego (permeacji): - przez naskórek: w przestrzeniach międzykomórkowych, - przez błony komórkowe, - przez ujścia gruczołów łojowych, pory skóry, mieszki włosowe (około 1%).