Wytyczne GIS MSWiA dotyczące grypy.

advertisement
w sprawie ochrony zdrowia na wypadek
wystąpienia epidemii grypy
Celem wytycznych jest określenie procedur
i standardów postępowania dla kierowników
(dowódców) formacji resortu spraw
wewnętrznych,
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu oraz
Centralnego Biura Antykorupcyjnego
Przeznaczone do ochrony bezpieczeństwa ludzi
i utrzymania bezpieczeństwa i porządku
publicznego.
Zawartość prezentacji
 Sytuacja epidemiologiczna w zakresie zachorowań na
grypę wywołaną wirusem pandemicznym i wirusami
sezonowymi na świecie i w Polsce
 Pochodzenie nowego wirusa A H1N1v
 Charakterystyka zachorowań na podstawie danych
Światowej Organizacji Zdrowia
 Diagnostyka grypy
 Działania profilaktyczne, mające na celu zmniejszenie
ryzyka zachorowań
 Leczenie
Według Światowej Organizacji Zdrowia na grypę choruje
rocznie:
• około 100 milionów ludzi na świecie.
W Unii Europejskiej powikłania po grypie sezonowej
powodują śmierć:
• od 40 do 200 tysięcy osób rocznie.
W Stanach Zjednoczonych na grypę umiera rocznie:
• 36 tysięcy osób.
Ekosystemy
wirusa grypy
H1, H2, H3
Rezerwuary
genetyczne
HPAI
H5N1
Handel,
Handel żywym
drobiem,
Inne
H3
H3, H7
Wzajemne
mieszanie
H10
H1-12
H14-15
H1-2, 4-7,
H9-13, 15-16
Inne ptaki wodne?
H1, H3
H1, H3, H4, H7,
H13
Jerry L. Mothershead, MD, FACEPWydział medycyny ratunkowej Centrum medycyny stosowanej przy katastrofach i wypadkach wymagającej udzielenia pomocy
humanitarnej Uniwersytet Nauk Medycznych Służb Mundurowych Bethesda, MD, USA
Udział poszczególnych typów wirusa grypy w
zachorowaniach w sezonie 2008/2009 w
Europie
Dominacja szczepu pandemicznego
wśród poszczególnych typów wirusów grypy w etiologii
zachorowań na świecie w okresie
kwiecień-wrzesień 2009
zmienność antygenową wirusa typu A,
 przesunięcie antygenowe (antigenic drift) –mutacja
punktowa
 skok antygenowy (antigenic shift)- wymiana genowa
(reasortacja) - która następuje w wyniku zakażenia
równocześnie różnymi szczepami wirusa,
 W wyniku wymiany segmentów RNA między szczepami
dochodzi do powstania nowego szczepu lub
podtypu o poważnych zmianach antygenowych
Nowy wirus A H1N1 który wywołuje zachorowania pandemiczne we
wszystkich krajach świata
powstał w wyniku dryftu antygenowego wirusów świńskich, wirusa
ptasiego i wirusa wywołującego zachorowania u ludzi
Zdjęcie wirusa A/New Jersey/76
(Hsw1N1) spod mikroskopu
elektronowego (37,800X) podczas
I pasażu na kurzym jajku
CDC/Dr. E. Palmer; R.E.Bates.
Światowa Organizacja Zdrowia uznała,
że wirus A H1N1 jest przyczyną
zachorowań o charakterze
pandemicznym.
Biorąc pod uwagę możliwość reasortacji
tego wirusa z wirusem A H5N1 bądź
wirusem grypy sezonowej, istnieje
poważna obawa wystąpienia jeszcze
większej fali zachorowań, obarczonych
znacznie wyższą śmiertelnością.
Zachorowania wywołane wirusem A H1N1 na świecie
(stan na 14.10.09)
od lipca w większości krajów rejestruje się tylko zachorowania o ciężkim przebiegu,
powikłane, leczone szpitalnie, zakończone zgonem
Krajowy Punkt Centralny do spraw Międzynarodowych Przepisów Zdrowotnych
Europa
100000
75000
Krajowy Punkt Centralny do
spraw Międzynarodowych
Przepisów Zdrowotnych
50000
25000
0
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
Ameryka Środkowa i Południowa
Meksyk
40000
100000
32000
75000
24000
50000
16000
25000
8000
0
0
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
Sytuacja epidemiologiczna w
Polsce
 Na 14 października 2009 w Polsce
potwierdzono 166 przypadków zakażeń
wywołanych wirusem pandemicznym A
H1N1.
 Większość zachorowań miała łagodny
przebieg
 Nie stwierdzono zgonów
Meldunki
Epidemiologiczne
Zachorowania i
podejrzenia
zachorowań na grypę
w Polsce
Wyniki badań
wykonanych w
Krajowym Ośrodku
ds. Grypy
Tygodniowe raporty
z wojewódzkich
stacji sanitarnoepidemiologiczna
Wyniki badań od
lekarzy POZ
SENTINEL
Info z Krajowego
Punktu Centralnego
ds. IHR NIZP-PZH
Podejrzenia
/rozpoznania od
indywidualnych
lekarzy i zoz
Dwutygodniówki i
tygodniowe raporty o
zachorowaniach
przesyłane przez zoz
na drukach MZ
Źródła polskich danych
Próbki pobrane od pacjentów z objawami
grypopodobnymi zbadane w NIZP-PZH
w sezonie epidemicznym 2009-2010
Skumulowana liczba przypadków
potwierdzonych i prawdopodobnych grypy
wywołanej nowym wirusem A/H1N1 w Polsce
Polska
200
150
100
50
0
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
tydzień
Krajowy Punkt Centralny do spraw Międzynarodowych Przepisów Zdrowotnych
Diagnostyka
 Badanie podmiotowe-wywiad
 Badanie przedmiotowe
 Badania dodatkowe
Szczegółowe wirusologczne i serologiczne
 szybkie testy diagnostyczne immunochromatograficzne
 Oznaczanie przeciwciał przeciwko hemaglutyninie
 Ostateczne rozpoznanie- RT PCR
Diagnostyka serologiczna i wirusologiczna grypy-Krajowy Ośrodek
ds. grypy NIZP PZH Warszawa
Kontrola zachorowań na grypę AH1N1trudne pytania
i wątpliwości
 Czy typ A H1N1 v zdominuje zachorowania ?
 Czy wzrośnie wskaźnik zaraźliwości „R0” nowego
typu grypy ?
 Jak zmieni się zjadliwość nowego typu grypy w
następnych falach zachorowań
Charakterystyka pandemii H1N1na
podstawie danych WHO z okresu 25
kwietnia-27 lipca 2009r
 Zakres gromadzonych danych; wszystkie kraje Unii
Europejskiej (27 krajów +Islandia, Lichtenstein i Norwegia)
 20 190 przypadków potwierdzonych zachorowań
spowodowanych nowym wirusem grypy A H1N1
Obraz kliniczny zakażeń wirusem
A H1N1v
 U 4 osób (na 5 220 analizowanych przypadków)
przebieg zakażenia był bezobjawowy
 Objawy infekcji dróg oddechowych
u 87 %
 Gorączka- u 82 %
 Objawy żołądkowo-jelitowe u 13 % (częściej
odnotowywane u osób poniżej 20 r.ż. ( u 15%)
powikłania
 Spośród 1 674 opisanych przypadków, u
50 (3 %) osób odnotowano powikłania,
wśród których najczęściej (56 %),
stwierdzano zapalenie płuc (28
przypadków)
 W analizowanym okresie odnotowano
35 zgonów: 30 w Wielkiej Brytanii, 4 w
Hiszpanii, 1 na Węgrzech
Czynniki ryzyka ciężkiego
przebiegu zakażenia
Choroba płuc (57 %)
Ciąża (13 %)
Cukrzyca (9 %)
Choroby układu krążenia (8 %).
Cechy wirusa a możliwości
zapobiegania zakażeniom
Przeżywalność wirusa grypy w
środowisku nieożywionym
Wirusy są w stanie najdłużej przetrwać na twardych,
gładkich powierzchniach, Powierzchnie twarde,
gładkie – 24-48 godzin
 Plastik i stal nierdzewna – do 24 godzin
 Tkaniny, papier i ręczniki – od 8 do 12 godzin
(BMC Infectious Diseases Aug 2006; 6:130)
Wilgotność i temperatura środowiska
 Dla wirusów grypy optymalna jest niska
wilgotność (30-40% ) i temperatura ok.
280Celsjusza
Okres wylęgania i zakaźność
Pojawienie się objawów chorobowych
występuje po 2 – 3 dniach od chwili
zakażenia wirusem.
Według WHO osoba chora może zarażać
inne osoby przez 7 dni od pojawienia się
objawów (przy typowym przebiegu)
Prawdopodobny przebieg zachorowań
na nową grypę AH1N1 i przewidywane
skutki społeczne
 Z dotychczasowych obserwacji wynika, że wirus łatwo
przenosi się na kolejne osoby
 W wersji pesymistycznej przewiduje się, że zachoruje około
30% populacji, ale co ważne zachorowania wśród dzieci
będą sięgały 50%.
 Absencja chorobowa może dotyczyć aż 25% ogółu
zatrudnionych, przy fali zachorowań trwającej nawet 12 –
16 tygodni
Prawdopodobny przebieg zachorowań
na nową grypę AH1N1 i przewidywane
skutki
 Liczba nowych przypadków będzie tak duża, że
dostępność do placówek ochrony zdrowia będzie
znacznie ograniczona.
 Pojawią się nowe problemy i zagrożenia
bezpieczeństwa, a więc i nowe zadania dla organów
ścigania, służb porządkowych i agencji ochroniarskich.
 Zapewnienie ochrony placówek służby zdrowia,
„szturmowanych” przez ogromną liczbę ludzi.
Profilaktyka
Najważniejszym warunkiem jest
po prostu
unikanie bliskiego kontaktu z chorym
człowiekiem
 Osoby zdrowe powinny podejmować działania
profilaktyczne- aby uniknąć zachorowania
 Osoby chore powinny ograniczać do minimum
kontakty z innymi osobami - aby uniknąć kolejnych
zakażeń
 Osoby sprawujące opiekę nad osobami chorymi
powinny stosować adekwatne środki
ochrony osobistej
Profilaktyka transmisji wirusaogólne zalecenia
Należy unikać przebywania w tłumie ludzi, w
dużych zbiorowiskach ludzkich jak kino, teatr,
sala wykładowa, seminaryjna, lekcyjna, kościół,
dyskoteka, klub itp.
Zaniechać gestów i zachowań , które mogą
zwiększać ryzyko nabycia/transmisji zakażenia
np. witanie się z drugą osobą.
Podstawowy reżim sanitarny
 Najważniejszymi
i
podstawowymi
minimalizacji ryzyka zakażenia jest:
warunkami
- częste, dokładne mycie rąk,
- wystrzeganie się dotykania rękami twarzy, ust,
nosa, oczu,
- ochrona nosa i ust podczas kichania i kaszlu
Izolacja chorych
Każdy człowiek mający objawy zakażenia w
postaci gorączki,
kaszlu,
kataru,
bólów stawowo-mięśniowych,
znacznego osłabienia,
objawów gastrycznych
powinien być natychmiast oddzielony
od osób zdrowych.
Izolacja w miejscu zamieszkania
Dotyczy w szczególności osób pozostających
dłuższy czas w pomieszczeniach zamkniętych
w skupiskach ludzkich takich jak
internat,
koszary,
miejsca pełnienia dyżuru
Izolacja w miejscu zamieszkania
Jeżeli objawy chorobowe pojawiłyby się
w domu osoba ta ma obowiązek pozostania w
nim oraz niezwłocznego powiadomienia
przełożonego o zachorowaniu
Należy dążyć do ograniczania kontaktów osób
chorych ze zdrowymi w miejscu
pracy/pełnienia służby
Izolacja w miejscu zamieszkania
Zasadnym jest wstrzymanie się od odwiedzin osób
chorych, zwłaszcza przez osoby,
które dotychczas nie chorowały na grypę.
Oczywiście nie powinno dochodzić do sytuacji
pozostawienia osób chorych bez niezbędnej
pomocy w zakresie zaopatrzenia w żywność i
leki.
Izolacja w przypadku skoszarowania
i służb pełniących dyżur
Jeśli objawy zachorowania stwierdzono u osoby
przebywającej w miejscu skoszarowania należy
zapewnić właściwe warunki izolowania:
wydzielić osobne pomieszczenie zawierające tylko
niezbędne sprzęty, odrębny – dedykowany węzeł
sanitarny,
ograniczyć do niezbędnego minimum poruszanie się i
kontakt z innymi.
Istotne środki ostrożności
W czasie konieczności kontaktu z innymi osobami
lub przemieszczenia się w obrębie placówki
osoba chora powinna nosić maseczkę twarzową.
Istotne środki ostrożności
Należy także zapewnić możliwość spożywania posiłku w
miejscu pobytu na wydzielonych naczyniach stołowych lub
na naczyniach jednorazowego użytku.
Przewiduje się pozostanie chorego w miejscu pełnienia
służby do czasu wskazania miejsca jego dalszego leczenia
przez lekarza.
Sprzęt osobisty chorego powinien być oznakowany i
zabezpieczony przed nieumyślnym użyciem go przez inne
osoby lub zdeponowany do zamykanego pojemnika.
Kohortacja
W przypadku jednoczesnego stwierdzenia
objawów chorobowych u większej liczby
osób dopuszczalne jest ich grupowe
odizolowanie (kohortacja) z zachowaniem
wszystkich rygorów opisanych powyżej
Podstawowe zasady utrzymania reżimu sanitarnego na terenie
stacjonowania oddziałów zwartych i służb dyżurującychpodsumowanie
 Wymagane jest utrzymanie właściwego reżimu sanitarnego w całym
obiekcie, a w szczególności:
 wielokrotne w ciągu doby mycie i odkażanie sprzętów lub ich części
takich jak drzwi, klamki, poręcze, powierzchnie biurek, szafki,
słuchawki telefonów.
 Wydzielenie osobnego pomieszczenia, do czasowego pobytu chorego
funkcjonariusza
 Wydzielenie osobnego – dedykowanego węzła sanitarnego
 Wydzielenia miejsca do spożywania posiłków wraz z podstawową
zastawą kuchenną lub zestawem jednorazowego użytku – może to być
pomieszczenie przeznaczone do tymczasowego pobytu chorego, przed
wizytą lekarza.
 Częste wietrzenie pomieszczeń
Warunki bezpiecznego transportu
Jeśli wskazana jest konsultacja, diagnostyka lub leczenie w
warunkach szpitalnych, chory powinien być przewieziony
środkiem transportu sanitarnego.
Transport osoby chorej nie może odbywać się powszechnie
dostępnymi środkami komunikacji.
Wnętrze pojazdu, którym transportowano osobę chorą należy
poddać rutynowym czynnościom porządkowym z
zastosowaniem detergentów lub środków dezynfekcyjnych
Bardzo istotne jest wywietrzenie pomieszczeń i pojazdów
Ze względu na potencjalne zagrożenie dla zdrowia
publicznego niedopuszczalne jest zaniechanie
izolacji i odsyłanie funkcjonariuszy z
podejrzeniem zakażenia do miejsca
zamieszkania czasem nawet bardzo odległego.
Podczas podróży środkami komunikacji
publicznej istnieje realne ryzyko kontaktu z
wieloma osobami i niekontrolowane
rozprzestrzenianie się zakażeń.
IZOLACJA CHORYCH PODLEGAJĄCYCH
ZATRZYMANIU
W przypadku PDOZ- ów, aresztów
tymczasowych i aresztów w celu wydalenia,
osadzonych należy grupować w celach zgodnie
z omówionymi wcześniej zasadami izolacji.
Środki ochrony osobistej personelu
Osobom kontaktującym się z chorym należy
zapewnić
maseczki twarzowe pyłochronne z filtrem FFP3
oraz rękawiczki ochronne,
możliwość umycia oraz dezynfekcji rąk
Zasady bezpiecznego używania
masek twarzowych
 Maska raz założona po zdjęciu jej z twarzy nadaje się
tylko do utylizacji.
 Całkowicie zabronione jest czasowe noszenie masek
nasuniętych na czoło lub pod brodą – („bo akurat nie ma
chorego”). W ten sposób łatwo dochodzi do przeniesienia
wirusów „osadzonych” na powierzchni maski, na skórę
twarzy i głowy, spojówki oka oraz błony śluzowe, co w
efekcie może prowadzić do rozwoju zakażenia.
ZAKŁADANIE MASKI
Procedura zdejmowania masek
 Podczas zdejmowania maski łatwo może dojść do
skażenia rak!
 Należy unikać dotykania tej części maski, która
przylegała do twarzy
 Odciągnąć od głowy „gumki” lub „troki”
przytrzymujące maskę
 Pochylić się do przodu w celu uzyskania efektu
„odpadnięcia” maski od twarzy
 Trzymając za elementy wiążące maskę zdjąć i
wyrzucić do pojemnika na odpady
ZDEJMOWANIE MASKI
Postępowanie po zdjęciu maski
Niezwłoczne umyć mydłem ręce i twarz lub co
najmniej odkazić ręce alkoholowym
środkiem dezynfekującym
Aby dezynfekcja była skuteczna konieczne
jest wcieranie użytego środka w skórę dłoni
przez czas określony przez producenta!
Zalecany czas przebywania
w masce twarzowej
W większości instrukcji użytkowania masek nie ma
jednoznacznego określenia czasu używania.
Z pewnością maska zawilgocona musi zostać wymieniona
na nową.
Zależy to od intensywności oddychania i mówienia.
Wg producenta masek pełnotwarzowych „MASKPOL”
filtr może być stosowany przez 24 godziny.
Maska Triosyn może być użytkowana przez 8 godzin.
Leczenie
 W większości przypadków chorzy wymagają
przestrzegania kilkudniowego reżimu łóżkowego oraz
stosowania tzw. leków objawowych. Powszechnie zalecane
jest leczenie w domu.
 Bardzo istotne jest zapewnienie łączności telefonicznej z
placówkami ochrony zdrowia i osobami chętnymi do
udzielenia pomocy-„Przyjaciółmi na wypadek grypy”.
 Zapewnienie dostępności wizyt domowych ( w zależności
od problemu lekarz, pielęgniarka, wolontariusz) może
znacząco ograniczyć liczbę nowych zachorowań
Leczenie
Przewiduje się, że w większości przypadków leczenie tzw.
lekami objawowymi, dotychczas stosowanymi w
przypadku grypy sezonowej będzie wystarczające.
U chorych z przewidywanym ciężkim przebiegiem
klinicznym, wynikającym przede wszystkim z obecności
chorób podstawowych, wskazane jest stosowanie leków
antywirusowych ( w Polsce dostępny jest zanamivirTamiflu).
Terapia takich pacjentów jest zwykle trudna, dlatego decyzję
o wdrożeniu leczenia przyczynowego powinna
poprzedzać szczegółowa diagnostyka a leczenie powinno
być prowadzone w warunkach szpitalnych.
Współpraca Służb z Państwową Inspekcją
Sanitarną MSWiA
Polegać będzie przede wszystkim na
udzielaniu porad w celu osiągnięcia
właściwego poziomu reżimu sanitarnego
oraz prowadzenia właściwej izolacji czy
kohortacji chorych funkcjonariuszy
Współpraca Służb z Państwową Inspekcją
Sanitarną MSWiA
Raportowaniu przez poszczególnych komendantów i
szefów służb nowych zachorowań za mijającą dobę
do Państwowych Inspektorów Sanitarnych MSWiA
w celu oceny bieżącej sytuacji epidemiologicznej i
ewentualnego wdrożenia działań wyprzedzających.
Będzie to miało niezwykle istotne znaczenie przy
planowaniu zabezpieczenia kadrowego na
dowolnym obszarze.
Współpraca Służb z Państwową Inspekcją
Sanitarną MSWiA
Wszyscy Państwowi Inspektorzy Sanitarni
MSWiA na obszarze województw będą
uczestniczyć w istotnych naradach
poszczególnych służb lub posiedzeniach
zespołów kryzysowych wojewody jako doradcy
Współpraca Służb z Państwową Inspekcją
Sanitarną MSWiA
Państwowi Inspektorzy Sanitarni MSWiA
w razie potrzeby prowadzić będą szkolenia
i doradztwo merytoryczne w granicach swojej
właściwości dla poszczególnych służb
Profilaktyka poprzez uodpornienie
czynne czyli szczepienia
 Najpewniejsza forma stosowanej profilaktyki
 Dotyczy zarówno szczepienia przeciwko grypie
sezonowej jak i nowej grypie typu A H1N1 v
 Szczególnie dużą podatność na zachorowanie grypą
sezonową mają dzieci i dorośli powyżej 65 roku życia
 Szczególnie dużą podatność na zachorowanie nowym
typem grypy - A H1N1 v mają dzieci, kobiety w
ciąży, chorzy z chorobami przewlekłymi
 Osobną grupę stanowią funkcjonariusze służb którzy
z racji pełnienia obowiązków służbowych w sposób
szczególny narażeni są na częsty bezpośredni kontakt
z osobami chorymi na grypę
Wytyczne uwzględniają postanowienia wynikające
z następujących aktów normatywnych:
 Ustawa z dnia 14 marca 1985 r. (z późniejszymi zmianami) o





Państwowej Inspekcji Sanitarnej;
Ustawa z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz
zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi;
ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu
kryzysowym;
ustawa z dnia 18 kwietnia 2002r. o stanie klęski żywiołowej
ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o rezerwach państwowych i
zapasach obowiązkowych paliw;
rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 23 sierpnia 2007r.
w sprawie szczegółowego postępowania z odpadami
medycznymi
PODZIĘKOWANIA
 Za cenne uwagi, uzupełnienie treści i oprawę graficzną pragnę
serdecznie podziękować
Pani Barbarze Jankowskiej
Pani Sabinie Rudnickiej
GŁÓWNY
INSPEKTOR SANITARNY MSWiA
dr n. med. Maciej KISIEL
tel: (22) 845-70-49
[email protected]
Download