Układ zapłonowy służy do przetwarzania niskiego napięcia

Układ zapłonowy służy do przetwarzania niskiego napięcia dostarczanego przez źródło
energii elektrycznej (akumulator lub prądnica), na wysokie napięcie oraz doprowadzeniem
tego napięcia w odpowiednim czasie do świec zapłonowych w celu wywołania iskry
niezbędnej do spowodowania zapłonu mieszanki paliwowo-powietrznej w cylindrze silnika.
Ze względu na rodzaj zastosowanego źródła prądu rozróżnia się następujące układy
zapłonowe:
-akumulatorowy (bateryjny) powszechnie stosowany, w którym źródłem prądu jest
akumulator lub prądnica
-iskrownikowy w którym źródłem prądu jest iskrownik.
Klasyczny układ zapłonowy składa się:
-akumulatora (w czasie rozruchu) i prądnicy w czasie pracy silnika pojazdu), stanowiących
źródło niskiego napięcia
-cewki zapłonowej przetwarzającej napięcie niskie na napięcia wysokie (z 12V do 24kV)
niezbędna do spowodowania przeskoku iskry między elektrodami świecy
-aparatu zapłonowego składającego się z przerywacza w obwodzie niskiego napięcia i
rozdzielacza impulsów wysokiego napięcia na poszczególne świece
-odśrodkowego regulatora kąta wyprzedzenia zapłonu zmieniającego czas wystąpienia iskry
wraz ze zmianą prędkości obrotowej silnika
-podciśnieniowego regulatora kąta wyprzedzenia zapłonu zmieniającego czas wystąpienia
iskry w zależności od stopnia obciążenia silnika
-kondensatora, który włączony równolegle do styków przerywacza ogranicza iskrzenie
między stykami, chroni to styki przed utlenieniem oraz przyspieszonemu zanikowi strumienia
magnetycznego w cewce. Zapewnia wzrost napięcia indukowanego w jej uzwojeniach w
chwili rozwarcia styków
-świec zapłonowych
-wyłącznika zapłonu
-przewodów niskiego i wysokiego napięcia oraz układu przeciwzakłóceniowego.
Aparat zapłonowy stanowią dwa połączone ze sobą urządzenia
-przerywacz
-rozdzielacz
Umieszczone we wspólnym kadłubie i mają wspólny napęd
Aparat zapłonowy służy do przerywania przepływu prądu w obwodzie niskiego napięcia (w
uzwojeniu pierwotnym) i rozdzielenie prądu w obwodzie wysokiego napięcia (wytw w
uzwojeniu wtórnym cewki zapłonowej) na świece zgodnie z kolejnością pracy
poszczególnych cylindrów. Aparat zapłonowy jest umieszczony zwykle na głowicy lub z
boku kadłuba silnika. Najczęściej jest on napędzany wałkiem rozrządu silnika. Kadłub
aparatu zapłonowego w postaci metalowej tuleji stanowi obudowę pozostałych urządzeń. Od
góry jest on zakryty kopułką rozdzielacza mocowanej zatrzaskami sprężynowymi.
Przerywacz składa się z dwóch styków:
-nieruchomego (kowadełko)
-ruchomego (młoteczka)
Każdy ze styków jest wykonany z trudnotopliwego metalu.
Zadaniem przerywacza jest przerywanie w odpowiedniej chwili prądu w obwodzie niskiego
napięcia. Przerywacz jest umieszczony na ruchomej podstawie metalowej. Kondensator
składa się z dwóch taśm (tzw okładek kondensatora) z folii metalowej, odizolowanych od
sienie papierem parafinowym. Obie taśmy zwinięte w rulon są umieszczone w metalowej
osłonie